Τον Μάρτιο, η Ναουάλ Γιάγι Φάχρι ίδρυσε στη Βηρυτό μια εταιρεία ταξί, τα οχήματα της οποίας οδηγούν γυναίκες και προορίζονται για την εξυπηρέτηση της γυναικείας πελατείας.
Οι άνδρες επιτρέπεται να τα χρησιμοποιούν μόνον εφόσον συνοδεύουν γυναίκα- «με κάποιες εξαιρέσεις», διευκρινίζει η ιδιοκτήτρια. «Πρόσφατα μια γυναίκα μάς ζήτησε να αναλάβουμε τον ηλικιωμένο πατέρα της, που φοβόταν να κυκλοφορήσει με ταξί, φοβόταν ότι θα τον σπρώξουν, θα τον κακομεταχειριστούν. Με μας αισθανόταν περισσότερο ασφαλής, αφού οι γυναίκες οδηγούν πιο μαλακά. Δεχθήκαμε». Δέχονται επίσης παιδιά αμφοτέρων των φύλων, τα οποία οι μητέρες τους εμπιστεύονται πολύ πιο εύκολα στις οδηγούς των γυναικείων ταξί για να τα μεταφέρουν στο σχολείο, στο φροντιστήριο ή σε κάποιο πάρτι.
Τα ταξί της Βanettaxi, όπως ονόμασε την εταιρεία της (σημαίνει «ταξί για κορίτσια»), είναι μάρκας Ρeugeot και ξεχωρίζουν επειδή είναι βαμμένα ροζ. Λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, μόνο με τηλεφωνικά ραντεβού και είναι λίγο ακριβότερα από ορισμένα άλλα ταξί, καθώς στη Βηρυτό τα ταξί δεν έχουν ενιαία χρέωση. Η Φάχρι ξεκίνησε την επιχείρησή της με τρία αυτοκίνητα, όμως τώρα έχει παραγγείλει άλλα 25. Μέσα ενημέρωσης απ΄ όλο τον κόσμο τής ζητούν συνεντεύξεις και η ιστοσελίδα της (Βanettaxi. com) δέχεται πολλές επισκέψεις. Όμως τα ροζ ταξί έχουν γίνει επίσης στόχος επικρίσεων στη Βηρυτό, την πιο φιλελεύθερη από τις πρωτεύουσες της Μέσης Ανατολής. Μήπως αποτελούν ένα επικίνδυνο βήμα προς τον διαχωρισμό των δύο φύλων, τον οποίο επιδιώκουν οι πιο συντηρητικοί; «Βαδίζουμε προς τον διαχωρισμό των φύλων, στο πρότυπο αυτού που συμβαίνει στις χώρες του Κόλπου απ΄ όπου καταφθάνουν οι τουρίστριες-ες που κατακλύζουν τους δρόμους μας», έγραφε πριν από μερικές εβδομάδες στο μπλογκ της ένα κορίτσι από τη Βηρυτό.
«Αυτή την πολεμική εγώ δεν τη βλέπω», λέει σε συνεντεύξεις της στη γαλλική «Λε Μοντ» και την ιταλική «Ρεπούμπλικα» η Φάχρι, η οποία είναι χριστιανή και δηλώνει λάτρης του ροζ χρώματος. «Προσωπικά δεν έχω δεχτεί καμιά αρνητική αντίδραση, αυτή η υπηρεσία δημιουργήθηκε για την ηρεμία των γυναικών. Μια γυναίκα μπορεί να καταλάβει καλύτερα από έναν άνδρα τι θέλει μια άλλη γυναίκα. Και μια μητέρα εμπιστεύεται τα παιδιά της πιο εύκολα σε μια γυναίκα απ΄ ό,τι σ΄ έναν άνδρα».
Η ιδέα τής ήρθε σ΄ ένα ταξίδι της στην Ταϊλάνδη. Εργαζόταν σε μια τράπεζα, παραιτήθηκε για να ανοίξει ινστιτούτο αισθητικής και πήγε στην Ταϊλάνδη για να βρει προϊόντα ομορφιάς. «Όποτε ζητούσα κάτι από τον ξεναγό μου, αυτός τηλεφωνούσε σε φίλες του ή σε γυναίκες συγγενείς του για να του πουν πού να με πάει. Κατάλαβα πόσο σημαντική θα μπορούσε να είναι μια υπηρεσία μόνο για γυναίκες και σκέφτηκα την Βanettaxi». Τώρα σκέφτεται να επεκτείνει την επιχείρηση στη Συρία και την Ιορδανία.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 14.8.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από το Γιώργο Αγγελόπουλο στην http://www.tanea.gr default.asp?pid=2&artid=4531447&ct=2
Η ύπαρξη ταξί για κορίτσια γυναίκες πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία στα τέλη της δεκατίας '70 με την επωνυμία "Labrys". Δημιουργήθηκαν από λεσβίες για να εξυπηρετούν κυρίως τα βράδια λεσβίες ή γναίκες που ένοιωθαν ευάλωτες από την ανδρική βία. Ευαγγελία Βλάμη
