Συνέντευξη με την Athens Pride-Γιατί συνέντευξη με την εαυτή μου;
Μια συνέντευξη με την εαυτή μας, φαντάζει τουλάχιστον σχιζοφρενική στα μάτια τρίτων. Παρόλα αυτά, όταν μπορείς να δεις τα πράγματα πολυπρισματικά και όχι μονοδιάστατα, τότε έχεις την ικανότητα να παίρνεις και το ρόλο του δικηγόρου του διαβόλου απαντώντας στις «διαβολικές» ερωτήσεις της εαυτής σου. Φέτος, ήμουν μέλος στην πενταμελή οργανωτική επιτροπή της Athens Pride• έχω δουλέψει για την φετινή διοργάνωση της pride, βίωσα τις συγκρούσεις της οργανωτικής επιτροπής, είδα την pride «από τα μέσα» αλλά παράλληλα μπορώ να δω την pride και έξω από τη διαφανή σαπουνόφουσκα.
-Λοιπόν, έγινε κάτι το Σάββατο 7 Ιουνίου;
Το Σάββατο 7 Ιουνίου, καταρχήν πραγματοποιήθηκε το 4ο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας στην Αθήνα. Αυτό όμως που έγινε, ήταν πως 4.000 χιλιάδες άνθρωποι (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αστυνομίας που συνηθίζει να κάνει εκπτώσεις) κατέβηκαν στο κέντρο της Αθήνας για να συμμετέχουν σε αυτό το ετήσιο Φεστιβάλ. Ο αριθμός αυτός δεν συγκρίνεται με τις προηγούμενες χρονιές, μιλάμε για διπλάσια και τριπλάσια προσέλευση κόσμου.
-Γιατί πιστεύεις ότι κατέβηκαν τόσες χιλιάδες κόσμου στη φετινή pride ;
Νομίζω ότι οι λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί. Αρχικά, η pride φέτος ήταν ένα πραγματικό φεστιβάλ με μια σειρά προφεστιβαλικών εκδηλώσεων που ουσιαστικά ξεκίνησε το Φεβρουάριο με το πάρτυ που πραγματοποίησε η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας για την οικονομική υποστήριξή του. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις έκαναν την pride να ακούγεται και να γίνεται πιο οικείο στον κόσμο. Ακόμη, φέτος η pride κινήθηκε πιο σωστά επικοινωνιακά. Βρήκε πρόσφορο έδαφος από σημαντικούς χορηγούς επικοινωνίας, όπως η Athens Voice και η Ελευθεροτυπία, οι οποίοι δεν απευθύνονται μόνο σε lgbt (lesbian,gay, bi, trans) κοινό και είναι ευρείας ανάγνωσης. Επιπλέον, φέτος η pride προσπάθησε να προβληθεί πιο πολύ στην τηλεόραση, έστω και μέσα από trash εκπομπές. Κατά τη γνώμη μου όμως, ο πιο σημαντικός λόγος που έκανε τόσο κόσμο να κατέβει στο δρόμο, ήταν ο γάμος μεταξύ ζευγαριών του ίδιου φύλου που είχε πραγματοποιηθεί μόλις τρεις μέρες πριν την pride. Ξαφνικά, η συζήτηση για το λεσβιασμό και την ομοφυλοφιλία, μπήκε από την τηλεόραση σε όλα τα σπίτια και τάραξε όλες τις «βεβαιότητες»• ακούστηκαν πολλοί αρνητικοί χαρακτηρισμοί, υβριστικά σχόλια, έξαλλοι παπάδες, αλλά από την άλλη, ακούστηκαν πολλές απόψεις υποστήριξης για το γάμο. Όλη αυτή η συζήτηση των τελευταίων ημερών, αισθάνθηκα πως έκανε τον κόσμο να πει: «ως εδώ ή θα κατέβω τώρα στο δρόμο που όλες-οι αυτές-οί μιλάνε για εμένα ή ποτέ». Κάπως αντίστοιχα πιστεύω πως σκέφτηκε και ο δημοκρατικός στρέιτ κόσμος και θέλησε να στηρίξει με την παρουσία του αυτή την εκδήλωση.
-Σε ποιο κοινό απευθύνεται η pride;
Καταρχήν, εμείς ως οργανωτική επιτροπή αλλά και η πολιτική της pride εν γένει, είναι κατά των αποκλεισμών. Δεν απευθυνόμαστε μόνο σε lgbt κοινό και αυτό είναι φανερό και από τις πολιτικές οργανώσεις που συμμετέχουν στη pride, όπου μόνο κάποιες είναι lgbt. Όμως, πρώτα απευθυνόμαστε στα lgbt άτομα γιατί αυτά δέχονται το μεγαλύτερο ρατσισμό και τις διακρίσεις και πρώτα θα θέλαμε να είναι αυτά τα άτομα που θα πλαισιώσουν την pride, γιατί αυτά είναι που έχουν δεχτεί την μεγαλύτερη καταπίεση από την οικογένεια, την θρησκεία και τον ιατρικό λόγο. Οι λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς είναι που πρέπει «να βγουν από τη ντουλάπα», να δείξουν ότι είμαστε πολλές και πολλοί και ότι είμαστε περήφανες και περήφανοι για τη σεξουαλικότητά μας και τον ερωτικό μας προσανατολισμό. Η υποστήριξη των ετερόφυλων ατόμων είναι πάρα πολύ σημαντική γιατί αντιπροσωπεύει την αποδοχή μας από την κοινωνία και είναι ένα από τα αιτήματα για τα οποία παλεύουμε.
-Ποιο ήταν το κοινό της φετινής pride;
Το κοινό της φετινής pride ήταν ετερόκλητο με την πολύ καλή έννοια. Έβλεπες λεσβίες, γκέι, αμφί, τρανς, ζευγάρια κοριτσιών να πιάνονται χέρι-χέρι, ζευγάρια αγοριών να φιλιούνται, στρέιτ ζευγάρια, παιδιά λεσβιών και γκέι, ετερόφυλες-ους γονείς με τα παιδιά τους, παπάδες, ηλικιωμένες-ους, τουρίστριες-ες, μετανάστριες-ες, περίεργες-ους. Ο κόσμος που συμμετείχε στη φετινή pride, ήταν μια πραγματική απεικόνιση της κοινωνίας με τη διαφορά ότι επικρατούσε η ισότητα και ο σεβασμός απέναντι στην άλλη και στον άλλον.
-Υπάρχει λόγος να γίνεται η pride; Συνεισφέρει σε κάτι;
Μακάρι η κοινωνία μας να ήταν τέτοια ώστε το pride να φαντάζε βαρετό, εμπορικό και άνευ νοήματος. Όμως, ζούμε σε μια πατριαρχική, συντηρητική και LGBTφοβική ελληνική κοινωνία που συνεχώς προσποιείται (γιατί η νοοτροπία του δεν έχω πρόβλημα με τις λεσβίες και τους γκέι αρκεί να μην είναι το παιδί μου και αρκεί να μην εμπλέκονται στη ζωή μου, είναι κυρίαρχη).
Εκτός από τους ιστορικούς λόγους για τους οποίους πραγματοποιείται η pride, δηλαδή είναι μια γιορτή μνήμης για τα γεγονότα του Stonewall το 1969 και μια γιορτή υπερηφάνειας, παράλληλα αποτελεί και μια πολιτική διαδήλωση με διεκδικήσεις. Και κατά τη γνώμη μου, το κυρίαρχο πρόταγμα της ελληνικής pride είναι η ορατότητα. Στην Ελλάδα, ακόμα πρέπει και οφείλουμε να παλέψουμε για να δείξουμε ότι υπάρχουμε και ότι δεν είμαστε μια σεξουαλική μειονότητα όπως είθισται να λέγεται (ακόμα και από εμάς τις ίδιες-ους).
-Γιατί κάποια-ος να κατέβει στη pride;
Η καθεμία, ο καθένας, συμμετέχει στη pride για διαφορετικό λόγο. Κάποιες-οι έρχονται για να δουν τα συγκροτήματα, άλλες-οι περνάνε από περιέργεια, μερικές-οι συμμετέχουν με τις πολιτικές ομάδες τους, άλλες-οι συμμετέχουν γιατί η pride είναι το μόνο δημόσιο lgbt γεγονός, λίγες-οι βλέπουν την pride ως πολιτική διαδήλωση, κάποιες-οι ψάχνουν για γκόμενα-ο, κάποιες-οι βλέπουν την pride ως must γεγονός. Δεν μπορείς να περιορίσεις τους ανθρώπους στο πως θα δουν και θα βιώσουν την pride. Όμως από μόνο της η pride τη δεδομένη στιγμή στην Ελλάδα είναι πολιτικό λόγω των κοινωνικών συνθηκών. Μερικές φορές οι κοινωνικές συγκυρίες καθορίζουν το στίγμα ενός δημόσιου γεγονότος και όχι οι άνθρωποι που συμμετέχουν ή αυτές-οι που το οργανώνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιες-οι αποκαλούν την pride «παρέλαση» και κάποιες-οι άλλες-οι «πορεία». Από όσο γνωρίζω στο εξωτερικό αυτά είναι κάπως πιο διαχωρισμένα. Υπάρχουν χώρες που πραγματοποιούν δυο pride, η μια είναι η «εναλλακτική» και η άλλη είναι η «εμπορική» και γνωρίζω ότι στον Καναδά την πρώτη μέρα γίνεται «πορεία» και τη δεύτερη «παρέλαση» με άρματα.
- Η παρουσία των φασιστών είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα;
Σίγουρα δεν είχε νόημα, από την άποψη ότι οι φασίστες είναι ανόητοι. Όμως, κατά τη γνώμη μου, οι φασίστες και πιο συγκεκριμένα η Χρυσή Αυγή με την παρουσία της και την επίθεσή της με τα υλικά του κέικ (αλεύρι, γιαούρτι αυγά), έδωσε το πολιτικό στίγμα στην pride. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι καταρχήν υπάρχουμε και κάποιους ενοχλούμε. Αυτή η «επίθεση» μας ενδυνάμωσε, μας έκανε να αισθανθούμε πολλές και πολλοί απέναντί τους, νιώσαμε ότι η pride δεν είναι μόνο χαρά και γιορτή αλλά είναι και όλη αυτή η ψυχοσωματική βία που τρώμε στη μάπα καθημερινά. Αλλά κυρίως, μας έκανε να αποβάλουμε το φόβο και να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε όταν από τα ασφαλή μπαράκια μας, βγαίνουμε στο δρόμο.
-Ποιες είναι οι κριτικές που δέχεται η pride;
Η pride δέχεται κριτικές από παντού ακριβώς επειδή δεν είναι μονοδιάστατο. Από τη μια, κάποιες-οι κρίνουν ότι δεν είναι αρκετά πολιτικό και διεκδικητικό, και από την άλλη, κάποιες-οι δεν το βρίσκουν αρκετά funny. Εμείς προσπαθούμε να κρατήσουμε μια ισορροπία σε αυτές τις δυο κριτικές γιατί μας ενδιαφέρει στην pride να συμμετέχει και η λεσβία, ο γκέι που πηγαίνει κάθε βράδυ στο Γκαζοχώρι, αλλά και αυτή-ος που ακούει μόνο Κωνσταντίνο Βήτα. Το παράδειγμα ήταν σχηματικό και αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως η pride είναι πολιτική χωρίς να είναι να είναι μίζερη, είναι διεκδικητική αλλά χωρίς ντουντούκες. Και είναι σημαντικό, πως δεν πρέπει να συγχέουμε την pride με το lgbt κίνημα, το οποίο στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτο. Το pride θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποιες ζυμώσεις μεταξύ των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό για ένα εν δυνάμει lgbt κίνημα.
-Ποια η θέση της pride για τον πολιτικό γάμο;
Η pride δεν είναι μια πολιτική οργάνωση για να παίρνει επίσημη θέση για πολιτικά γεγονότα, όμως σε κρίσιμα lgbt ζητήματα όπως αυτό του πολιτικού γάμου ή αυτό με τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της Ο.Λ.Κ.Ε. για τη λέξη λεσβία, αισθάνεται μια πολιτική δέσμευση να δημοσιεύει δελτία τύπου και να κάνει δηλώσεις στα Media. Κατά κάποιο τρόπο η pride «εκμεταλλεύεται» τη δύναμή της και παρεμβαίνει δημόσια για τα αιτήματα της κοινότητας. Αυτό που λέμε, είναι πως ούτε εμείς συμφωνούμε με τον αναχρονιστικό θεσμό του γάμου, όμως πρέπει να έχουμε το δικαίωμα να τον επιλέξουμε για να τον καταργήσουμε• δεν γίνεται να πάμε στην αντίπερα όχθη, χωρίς να περάσουμε από το ποτάμι.
-Ποιες οργανώσεις συμμετέχουν στην pride και με ποιο τρόπο;
Οι οργανώσεις που φιλοξενούνται στα περίπτερα της pride είναι πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους. Πρόκειται για πολιτικές οργανώσεις που συνδέονται με κόμματα LGBT ομάδες (Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας, Σωματείο Αλληλεγγύης Τραβεστί-Τρανσέξουαλ Ελλάδας, Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, Σύμπραξη κατά της Ομοφοφυλοφοβίας), Φεμινιστικές Ομάδες (Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας), Ομάδες και Συλλογικότητες (Δίκτυο για τα πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Κόκκινο, Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, Αντιεξουσιαστική Κίνηση ), Μη κερδοσκοπικές Οργανώσεις (Act up, Σύνθεση, Αντιγόνη, Praksis, Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, Διεθνής Αμνηστία), Κρατικοί φορείς (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς), (Ομάδα Σεξουαλικής Ταυτότητας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, Νεολαία Συνασπισμού, Οικολόγοι Πράσινοι, Φιλελεύθερη Συμμαχία). Αυτό που ζητάμε από όλες τις οργανώσεις που συμμετέχουν στην pride είναι να γράψουν ένα τουλάχιστον κείμενο όπου να παίρνουν θέση πάνω στο θέμα των λεσβιακών, γκέι, αμφί και τρανς δικαιωμάτων. Υπάρχουν και ομάδες όμως που στηρίζουν και οικονομικά την pride με τη μορφή δωρεών. Γενικότερα η pride δε θέλουμε να μετατραπεί σε ψηφοθηρική αρένα απέναντι στα lgbt άτομα για αυτό και δεν δώσαμε το λόγο σε πολιτικά πρόσωπα αλλά μόνο σε εκπροσώπους lgbt οργανώσεων. Είναι μια μέρα δικιά μας και στόχος ήταν να ακουστούν οι δικές μας διεκδικήσεις και όχι οι κομματικές υποσχέσεις.
-Από πού χρηματοδοτείται η pride;
Η pride χρηματοδοτείται τόσο από απλούς ανθρώπους που κάνουν δωρεά από 20 ευρώ έως 1000, από lgbt επιχειρήσεις, από κρατικούς φορείς (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.), από Lgbt οργανώσεις με τη μορφή πάρτυ, από άλλες συλλογικότητες και από ιδιωτικές επιχειρήσεις.
-Υπάρχει μια κριτική σχετικά με τις οικονομικές χορηγίες της pride.
Η pride είναι ένα ανεξάρτητο φεστιβάλ που δεν στηρίζεται ούτε πολιτικά αλλά ούτε και οικονομικά από κανένα πολιτικό κόμμα. Τα έξοδά της είναι μεγάλα και ιδίως φέτος που πραγματοποιήθηκαν πολλές προφεστιβαλικές εκδηλώσεις. Το flyer της pride είναι στην τελευταία σελίδα γεμάτο με λογότυπα και αυτό δημιουργεί πολλές παρεξηγήσεις. Όλες αυτές οι οικονομικές χορηγίες και η μνεία γίνεται κυρίως για τα lgbt μαγαζιά-όπου εμείς βέβαια πληρώνουμε πολύ ακριβά την ελευθερία της σεξουαλικής μας έκφρασης-, έχουν στηρίξει το pride με το φοβερό ποσό των 200 ευρώ! Γενικότερα, βρισκόμαστε σε μια φάση που δεν μπορούμε να οργανώσουμε κάτι αυτόνομα γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα, οπότε αναγκαζόμαστε να κινηθούμε με τη μορφή χορηγιών. Ακόμη και οι lgbt οργανώσεις είναι πολύ φτωχές στην Ελλάδα και ούτε lgbt κίνημα υπάρχει για να στηρίξει το θεσμό της pride. Μπορεί σε μερικά χρόνια να βρεθούμε να έχουμε χορηγό την Coca-Cola ή μια άλλη πολυεθνική, αλλά για εμένα έχει σημασία σε ποια πλαίσια θα έχουμε μια τέτοια χορηγηγία. Σε μια Ελλάδα τόσο συντηρητική και LGBTφοβική το να έχεις τέτοιες χορηγίες μπορεί και να «ξεπλένει το αμάρτημα» και να αλλάζει τη συνείδηση της κοινωνίας. Κάτι τέτοιο φαντάζομαι θα έχει και αρνητικές πολιτικές συνέπειες για την pride, αλλά ας έρθει εκείνη η στιγμή και βλέπουμε. Ακόμη, είναι πολύ νωρίς για να ασκήσουμε κριτική στη pride σε όλα τα επίπεδα. Πάντως, έχει σημασία να τονιστεί πως καμία και κανείς από την οργανωτική επιτροπή της pride δεν έχει οικονομικό όφελος, είμαστε όλες-οι εθελόντριες και εθελοντές και κάθε χρόνο τον Οκτώβρη πραγματοποιείται ανοιχτή διαδικασία του οικονομικού απολογισμού της pride.
-Ποιες-οι παίρνουν μέρος στην οργάνωση της pride;
Εκτός από την πενταμελή οργανωτική επιτροπή του φεστιβάλ η οποία έχει διανείμει τους τομείς της pride, υπάρχουν γύρω στις πενήντα εθελόντριες και εθελοντές που δούλεψαν πολύ σκληρά για τη φετινή pride. Κατά τη γνώμη μου, όλες-οι όσες-οι στηρίζουμε τις εκδηλώσεις της pride και βρισκόμαστε εκείνη την ημέρα στην πλατεία και στην πορεία, είμαστε που οργανώνουμε την pride.
-Έχει αδυναμίες η pride;
Εννοείται πως έχει αδυναμίες η pride. Ένα σημαντικό του μειονέκτημα είναι η εσωστρέφεια στον τρόπο οργάνωσής της. Κυριαρχεί η νοοτροπία της κλειστής διαδικασίας όσον αφορά τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, γεγονός που πιστεύω ότι οφείλεται στην ανασφάλεια που αισθάνεται ακόμη η pride. Άλλη αδυναμία της pride, είναι η προσπάθειά της να είναι νομότυπη και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι αρνητικό• δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο κάνουμε αίτηση στο Δήμο Αθηναίων για να πάρουμε την Αιγίδα, ζητάμε την άδεια για την πλατεία Κλαθμώνος, ενημερώνουμε την αστυνομία και την τροχαία για την διαδρομή της πορείας. Είμαστε κοινώς τα καλά παιδιά που θέλουμε να τα πηγαίνουμε καλά με το κράτος -κινήσεις που αποδεικνύουν πόσο φοβισμένες-οι είμαστε ακόμα που δεν μπορούμε να αυτονομηθούμε και να αυτοοργανωθούμε. Βέβαια, όλη αυτή συστημική πολιτική της pride πάει παράλληλα με τα σημερινά αιτήματα της lgbt κοινότητας τα οποία είναι κατά βάση θεσμικά. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι, πως παρόλο που ζητάμε την Αιγίδα του δήμου Αθηναίων (η Αιγίδα δεν είναι οικονομική υποστήριξη αλλά απλά ηθική) δεν μας τη δίνει. Είναι κάτι αντίστοιχο με τον πολιτικό γάμο. Αν κάποτε μας τη δώσει, είναι πιθανόν να μην αισθανόμαστε την ανάγκη να την ζητάμε. Ακόμη, η pride οφείλει και πρέπει να είναι πιο ανοιχτή στις διάφορες κριτικές και ιδίως σε αυτές που προέρχονται από τον lgbt χώρο. Αυτές οι κριτικές φανερώνουν πως υπάρχει ανομοιογένεια στην lgbt κοινότητα και βοηθούν στο να δημιουργείται μια δυναμική που μπορεί να οδηγήσει σε κάτι πιο ριζοσπαστικό. Χαρακτηριστικές είναι οι κριτικές που ασκούνται από ομάδες όπως οι homorebels και η qvzine ομάδα. Ιδίως η δεύτερη έκανε μια πολύ ριζοσπαστική παρέμβαση στο φετινό pride πετώντας χαρτάκια με διάφορες καίριες κριτικές («Αν είσαι ομοφυλόφιλη και δεν είσαι ομοφοβική γράψε μου», «Σε είδα στο γκάζι. Εσένα και άλλες κάποιες χιλιάδες που σου μοιάζουν» «Ζητείται χορηγός για γιορτή υπερηφάνειας», «Σε είδα στο dark room. Εσύ δεν με είδες. Γιατί;»). Τέλος, θα έλεγα ότι η pride καλό θα ήταν να ξεφύγει από την αγωνία του να συγκρίνεται και να προσπαθεί να μιμηθεί τις άλλες pride του εξωτερικού. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες pride πραγματοποιούνται σε χώρες όπου τουλάχιστον τα θεσμικά lgbt ζητήματα έχουν τακτοποιηθεί. Το ελληνικό pride πρέπει να εμπνέεται, να εκφράζει και να ανταποκρίνεται στην «ελληνική» lgbt πραγματικότητα και ιστορία.
-Θα ήθελες μια άλλη pride;
Θα ήθελα μια άλλη pride, μέσα στην ήδη υπάρχουσα pride. Καταρχήν, θα ήθελα μια pride περισσότερο διεκδικητική, πολιτική και επιθετική. Θα ήθελα δηλαδή, η pride να εκφράζει όλο αυτό το θυμό και τον πόνο που συσσωρεύουμε τόσα χρόνια από την οικογένεια, την θρησκεία, την ιατρική και να δείχνει ότι ναι μεν είμαστε περήφανες-οι λεσβίες, γκέι, αμφί, τρανς αλλά είμαστε και πολύ θυμωμένες-οι. Ακόμη, θα ήθελα μια pride που δεν θα έχει ανάγκη να συνοδεύεται από την αστυνομία και να ζητάει προστασία από αυτήν και εν γένει από τους κρατικούς φορείς, αλλά θα ήθελα να αποβάλει τον φόβο και να αγωνιστεί αυτοοργανωμένα απέναντι σε αυτούς που απειλούν και ενοχλούνται από την ύπαρξή μας. Θα ήθελα μια pride που δεν θα χρειάζεται να ζητιανεύει χορηγίες από τις lgbt επιχειρήσεις, αλλά που εκείνες θα θεωρούν υποχρέωσή τους να στηρίξουν οικονομικά την pride. Επιπλέον, θα ήθελα μια pride που θα είναι οικονομικά αυτόνομη και θα αποβάλει το θεσμό των οικονομικών χορηγιών. Τέλος, θα ήθελα μια pride που θα οργανώνεται με πιο ανοιχτές διαδικασίες διαλόγου και συζήτησης και που θα εμπλέκει πιο δημιουργικά τους ανθρώπους που βοηθούν εθελοντικά σε αυτό.
-Η φετινή pride τέλειωσε, αρχίζει κάτι άλλο;
Αρχίζουν κιόλας οι προετοιμασίες για του χρόνου, η αναζήτηση της ημερομηνίας της Athens Pride 2009 και η εξεύρεση νέου χώρου διεξαγωγής γιατί ευτυχώς η πλατεία Κλαθμώνος δεν μας χωράει πια!!
Φιλίππα Διαμάντη
Οι απόψεις είναι προσωπικές, εκφράζουν την γράφουσα και δεν αντιπροσωπεύουν την Οργανωτική Επιτροπή της Athens Pride.
Το κείμενο "γυναικοποιήθηκε" μετά από άδεια της γράφουσας.Ευαγγελία Βλάμη
