Σε αυτή την κοινωνία το να είσαι λεσβία είναι αρκετά σκληρό, αλλά τι θα γινόταν αν είχατε τρεις ταυτότητες για να αντιμετωπίσετε; Όταν ήμουν νεότερη, είχα πλήρη επίγνωση ότι ήμουν διαφορετική από όλες τις άλλες-ους (δεν έχει κάθε έφηβη αυτήν την εμπειρία;)
Μερικές φορές αυτό ήταν καλό πράγμα, μερικές φορές κακό πράγμα, παρ 'όλα αυτά, έχω αισθανθεί τις επιπτώσεις της στην ενήλικη ζωή και αυτές οι διαφορές με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα.
Όταν ήμουν νεότερη, ήμουν σωματώδης, όχι μόνο ήμουν σωματώδης, αλλά είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι ήμουν και λεσβία. Θυμάμαι συνεχώς να μαστίζομαι από «αφράτα» κοσμητικά επίθετα. Ξέρετε αυτά - όπου χρησιμοποιούνται για να φωτίσουν ένα κακό πράγμα.
Το ζήτημα του βάρος μου θάφτηκε στη γλώσσα και έγινε κουβέρτα που σκεπάστηκε με τις “αισιόδοξες” λέξεις όπως: "προσφιλής", "παχουλή" και "γλυκιά ευμετάβλητη". Η φράση "αλλά έχεις τόσο όμορφο πρόσωπο" συνόδευε συχνά τα παραπάνω επίθετα.
Κοιτάζοντας προς τα πίσω πια, είναι γελοίος ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι λέξεις με επηρέασαν, αλλά με τον καιρό κατέφυγα στο να κρύβομαι σε μεγάλου μεγέθους ρούχα και να μασώ δυνατά μια τραγανή σοκολάτα - εποικοδομητικό, ε;
Έτσι, δεν υπήρχε διαφυγή από το ότι φορούσα μεγάλο νούμερο (ρούχων) και δεν ήταν μόνο τα θέματα μου βάρος που είχα να αντιμετωπίσω. Αλλά και το θέμα του ότι είμαι γυναίκα καθώς επίσης συνειδητοποίησα ότι ήμουν λεσβία, ως εκ τούτου, τα ψυχικά αποθέματά μου ήταν εξίσου μεγάλα (σε μέγεθος) με τα σωματικά μου αποθέματα και αγωνιζόμουν με τη γνώση πώς πρέπει να αντιμετωπίσω το να είμαι μέρος τριών στιγματισμένων κοινοτήτων.
Πρώτον, προσπάθησα να ασχοληθώ με το τμήμα του “να είμαι λεσβία", προσπάθησα να βρω σύντροφο. Μετά ζητώντας από κάποιους να βγούμε ραντεβού, συνάντησα αρνητικότητα: “Λυπάμαι, δεν βγαίνω με χοντρές σήμερα" ήταν η προτιμώμενη απάντηση τους. Ωχ. Αυτό βλάπτει σίγουρα τα συναισθήματά μου. Με την πάροδο του χρόνου, τελικά κατάφερα να έχω σύντροφο, αλλά, ειλικρινά, ήταν πολύ χάλια τα πράγματα. Δεν ήμουν εγώ.
Το να έχω έναν σύντροφο σαφώς δεν επρόκειτο να λειτουργήσει, γι 'αυτό προσπάθησα να είμαι ειλικρινής με την εαυτή μου και να βρω μια συντρόφισα - προς έκπληξή μου, τα κατάφερα. Ωστόσο, αυτό ήταν ένα θέμα (για τις άλλες-ους) από μόνο του.
Ήταν μεγαλόσωμη επίσης. Θυμάμαι ότι περπατήσαμε μέσα στο κέντρο της πόλης μας κρατώντας η μια τα χέρια της άλλης, όταν παρατήρησα δύο αγόρια να μας κοιτούν, αμέσως ένοιωσα νευρικότητα, ήξερα τι επρόκειτο να συμβεί.
Από τη στιγμή που ήμασταν σε απόσταση ακοής άρχισαν: "Κοιτάξτε τις Μεγαλόσωμες Χοντρές Βρωμολεσβίες! Είναι σαφές ότι δεν μπορείτε να έχετε εραστές, βρωμολεσβίες!" Σκληρό, αλλά στο μυαλό μου ήταν αλήθεια.
Ήμουν Σωματώδης Παχειά Βρωμολεσβία - ΣΒΠ
Παρά το γεγονός ότι, καθώς το ξαναφέρνω στο νού μου, φαίνεται παράλογο ότι τα αγόρια που έμοιαζαν με πιθήκους με προσέβαλαν φωνάζοντας. Περιττό να πω, πως σύντομα είχα κόμπλεξ για τα πάντα και υιοθέτησα την συμπεριφορά της "διασκεδαστικής παχειάς". Χρησιμοποίησα τα αστεία για να κρύψω την αγωνία μου, και αυτό φάνηκε να λειτουργεί. Πηγαινο-ερχόμουν μέσα σε αυτό για λίγο, εσωτερικά σκεφτόμουν συνεχώς πως θα καταπολεμήσω την κατάστασή μου ως ΣΠΒ, αλλά προς τα έξω όλα τα σχόλια κυλούσαν - όπως το νερό από την πλάτη μιας λεσβίας.
Για χρόνια, η προσποίηση ήταν ακριβώς ότι, προσποιούμουν, αλλά άρχισα να παρατηρώ κάτι ... τα σχόλια, τα βλέμματα, οι χειρονομίες, δεν με ενοχλούσαν πια. Χωρίς καν να το συνειδητοποιήσω, έγινα ευτυχισμένη με μένα την ίδια. Χρωστάω πολλά στη μαμά μου και τη συντρόφισά μου - που με βοήθησαν να μάθω να με αγαπώ. Παρ' όλο τον εκφοβισμό όλα αυτά τα χρόνια, είμαι ευτυχισμένη.
Αν και έχω χάσει βάρος, δεν είμαι ακόμα "αδύνατη" αλλά η εικόνα μου δεν με ενοχλεί τόσο πολύ όσο στο παρελθόν – η συντρόφισά μου φαίνεται να αγαπά το πάχος έτσι κι αλλιώς. Όντας μέρος των τριών κοινοτήτων που είναι στιγματισμένες δεν ενοχλούμαι ούτε θυμώνω πια, με ενδυναμώνει - Είμαι υπερήφανη να είμαι ένα τμήμα της ταξιαρχίας των Μεγαλόσωμων Χοντρών Βρωμολεσβιών, και αν είστε μια ΣΠΛ, θα πρέπει να είστε επίσης υπερήφανες.
Συνιστώμενη βιβλιογραφία προς μελέτη: Η Bevin Branlandingham είναι Queer Παχειά Γυναίκα, καλλιτέχνιδα και ηγέτιδα της κοινότητας, στο μπλόγκ της queerfatfemme.com εξιστορεί την "αμείλικτη επιδίωξη της ζωής" της.
Την είδηση την βρήκαμε στις 16.1.13 και την μεταφράσαμε από την Diva magazine γραμμένη από την Fran Hayden στην http://www.divamag.co.uk/category/comment/why-i%27m-proud-to-be-a-big-fat-dyke.aspx
