Ο πλήρης έλεγχος του Leonard πάνω στα
οικονομικά της έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην απόφαση της Βιρτζίνια να
αυτοκτονήσει. Τον πίστεψε όταν της είπε ότι θα καταστραφεί, επειδή έπρεπε να ξοδέψουν το κεφάλαιο που αυτή είχε δημιουργήσει με την
πάροδο των ετών από τη γραφή της.Και από την άνοιξη του 1941, ο Leonard είχε καταφέρει να καταστρέψει τη τελευταία εναπομείνουσα φιλία της Βιρτζίνια. Η φίλη ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που λεγόταν Ethel Smyth-μια γυναίκα που αυτός δεν μπορούσε να ελέγξει. Βλέποντας ότι η Βιρτζίνια δεν είχε χρήματα, η ηλικιωμένη γυναίκα προσφέρθηκε να της πληρώνει ένα ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο.
Η Βιρτζίνια της έγραψε:
"Λοιπόν, πολυαγαπημένη Ethel, πόσο αναθεματισμένα γενναιόδωρη είσαι, άφραγκη, ή έτοιμη να φτωχύνω, ένα χρυσό εφάπαξ από το θησαυρός σας, όλα για να εξαγοράσεις μια επίσκεψη μου. Τυχαίνει να είμαι πολύ ταπεινωμένη μόλις τώρα. Δεν μπορώ να πιστέψω σε καμιά-ναν. Έτσι, λέω με θαυμασμό, η Έθελ ακόμη θέλει να με δει! Θα συναντηθούμε μία από αυτές τις μέρες ... Δεν πειράζει για τον Leonard. Είναι ένας καλός άνθρωπος: στην καρδιά του, σέβεται τις φίλες μου. Αλλά, για την παραμονή μου στο σπίτι σας, για κάποιο δυσνόητο λόγο, φωνάζει ΌΧΙ, όχι, ΌΧΙ".
Μέσα σε ένα χρόνο από το θάνατό της, ο Leonard είχε σχέση με μια γυναίκα που λεγόταν Trekkie, και ζουν από μερίδιο της περιουσίας της Βιρτζίνια. Δεν είναι σαφές αν η σχέση ξεκίνησε πριν ή μετά την αυτοκτονία της γυναίκας του, αλλά αυτό που είναι σαφές είναι ότι πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του γράφοντας παθιασμένες επιστολές προς την Trekkie και ότι αυτή συχνά ερχόταν να ζήσει μαζί του στο σπίτι του Μοναχού, αν και ποτέ δεν έχει πάρει διαζύγιο από τον σύζυγο της, Ian Parsons.
Όπως μπορούμε να δούμε, η ιστορία έχει δύο προοπτικές για τη ζωή και το θάνατο της Βιρτζίνια: τη γυναικεία σκοπιά, και την ανδρική. Σύμφωναμε την ανδρική, ο Leonard ήταν ένας άγιος που φρόντισε την τρελή γυναίκα του μέχρι την αναπόφευκτη στιγμή που δεν μπορούσε αυτή πλέον να συνεχίσει, οπότε ένα πρωί η ίδια πνίγηκε. Η Coates το αποκαλεί αυτό «ανάλαφρο τρόπο, ανδρικό τρόπο, του πως είδε αυτός το θάνατό της στα παγωμένα νερά του ποταμού Ouse εκείνη την Μαρτιάτικη ημέρα του 1941". Αλλά τότε μας ρωτά, "Το πιστεύουμε αυτό;». Τι γίνεται με τη γυναικεία αλήθεια;
«Καθώς
πλησιάζουμε στο τέλος της ζωής της
Βιρτζίνια, μπορεί να την βλέπουμε επίσης
ως ένα πάρα πολύ μεγάλο θύμα ενός άνδρα
δολοφόνου που την ήθελε νεκρή ..; Η
γυναικεία αλήθεια είναι λιγότερο
ανάλαφρη: το να ζει με έναν άνδρα ο οποίος
αισθάνεται ότι έπρεπε να υπερνικήσει
τη συντρόφισά του πριν δημιουργήσει το
δικό του όνομα στον κόσμο, μέχρι η
ανεξάρτητη φωνή της να σιγήσει και η
ίδια μείωσε την υποστήριξη της προς αυτόν,
αυτή ίσως στη συνέχεια να απορρίφθηκε (από τον σύζυγο)
για μια νεότερη γυναίκα".
Μήνες πριν από το θάνατό της, η Βιρτζίνια έκανε επίσης μια νέα ανακάλυψη. Στο ημερολόγιό της γράφει σχετικά με την υλοποίησή αυτού που αποκάλεσε “αυξανόμενη αποσύνδεση από την ιεραρχία, την πατριαρχία ... Εγώ είμαι εγώ και πρέπει να ακολουθήσω αυτό το αυλάκι, όχι να αντιγράψω άλλο. Αυτή είναι η μόνη δικαιολογία για τη γραφή μου και τη ζωή μου”. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ζούσε σε μια εποχή πριν να υπάρξουν οι έννοιες της πολιτικής του γυναικείου κινήματος ώστε να απευθυνθεί η ίδια σε αυτό για βοήθεια και καθοδήγηση.
Η γραφή της Βιρτζίνια είναι έξυπνη και ευαίσθητη. Η Coates περιγράφει το "The Waves" ως "ένα δύσκολο, μυστηριώδες βιβλίο, απρόσιτο για πολλούς. Αλλά για πολλές γυναίκες, είναι μια ατελείωτη και απεριόριστη πηγή "και πιστεύουν ότι η Stephen Woolf ήταν «μία πρωτοπόρος ... μια γυναίκα που ήταν τόσο πολύ μπροστά από την εποχή της (καίτοι αυτή ήταν), αλλά όχι τη σωστή στιγμή" Η ίδια μας υπενθυμίζει επίσης ότι:
"Σχεδόν εβδομήντα χρόνια αφ' ότου έγραψε "Τα κύματα", πολλές γυναίκες εξακολουθούν να δυσκολεύονται να βιώσουν τον κόσμο μέσα από τη δική τις γυναικεία μάτια τις, αντί, έμμεσα, μέσα από τα ανδρικά μάτια. Το βιβλίο που ονομάζεται εμπρός είναι μια μεγάλη προσπάθεια της δημιουργικής φαντασίας της Βιρτζίνια, δεδομένου ότι δεν περιορίζεται στις αλληλεπιδράσεις των μεμονωμένων ανθρώπινων χαρακτήρων αλλά περιλαμβάνει τη φύση μέσα στο χρόνο, και τη κοινωνική αφύπνιση μετά από μια μακρά σκοτεινή περίοδο πατριαρχικής κυριαρχίας-επικράτησης ... "
Η ταινία Οι Ώρες, σε σκηνοθεσία του Stephen Daldry, που βασίζεται στο βιβλίο «The Hours» που γράφτηκε από τον Michael Cunningham. Κέρδισε το 1999 το βραβείο Πούλιτζερ για την μυθοπλασία του, αλλά τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία είτε άθελά τους, είτε εσκεμμένα, συσκοτίσαν την αλήθεια για τη ζωή της Βιρτζίνια, παραλείποντας να παράσχουν το πλαίσιο, και δικαιώνοντας απολύτως τον Leonard τους.
Είστε στο Δ' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.10.12 και την μεταφράσαμε από την radicalhub γραμμένη από την Cherryblossomlife στην http://radicalhub.com/2012/10/21/the-life-and-death-of-virginia-woolf/
Στην φωτογραφία αριστερά είναι Virginia Stephen Woolf και δεξιά η Ethel Smyth
