Η ιστορία μιας «κόκκινης» πριγκίπισσας,μιας
όμορφης που γεννήθηκε στα λαμπερά παλάτια της Αγίας Πετρούπολης, που έπαιζε με τον τσάρεβιτς τις τελευταίες ημέρες της ρωσικής αυτοκρατορίας, και που κατέληξε να συζεί ευτυχισμένη με έναν προλετάριο σε μια αγροικία της Κορνουάλης.[...] Δεν εξαντλείται στα γεγονότα, αλλά αναζητά και τα κίνητρα που θα οδηγήσουν αυτήν την ανήσυχη κοπέλα, από τα σαλόνια των εμιγκρέδων μέχρι το ναζιστικό στρατόπεδο του Βιτέλ όπου φυλακίστηκε μεταξύ 1941-44, από τις γραμμές της γαλλικής Αντίστασης, μέχρι την μποέμικη ζωή μέσα στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι ως γραμματέας του Λόρενς Ολίβιε, έως και τα προπαγανδιστικά ταξίδια που οργάνωνε στις χώρες του ανατολικού μπλοκ.
Αναζητά και την αλήθεια πίσω από την άρνηση αυτής της γυναίκας να παίξει τον ρόλο της μάνας για τους τρεις γιους της, πίσω από την ερωτική ελευθεριότητά της, που μέχρι τον θάνατό της (1994), δεν κάμφθηκε.
[...]
Η Σόφκα Ζινόβιεφ[...]στο δεύτερο βιβλίο της,
ακολούθησε τα ίχνη της «κόκκινης πριγκίπισσας» σε όλη την Ευρώπη, «ανακρίνοντας» τις φίλες-ους της, διαβάζοντας τις επιστολές της, ακόμα και μελετώντας στις Μυστικές Υπηρεσίες τον φάκελό της από τα ψυχροπολεμικά χρόνια, ενώ παράλληλα εντρύφησε στα ημερολόγιά της (αλλά και σ΄ εκείνα της προγιαγιάς της που είχε ζωή εξίσου μυθιστορηματική, - υπήρξε χειρουργός στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πιλοτάρισε βομβαρδιστικό, για να καταλήξει οπιομανής ταξιτζού στο Παρίσι, που αυτοκτόνησε το 1949).Ποια από τις μαρτυρίες «ακούει» η συγγραφέας, τι κάνει όταν ανακαλύπτει θέματα ταμπού στη ζωή της ηρωίδα-συγγένισσά της (λ.χ. μια λεσβιακή σχέση της Σόφκα στο στρατόπεδο του Βιτέλ)- τα ερωτήματα αυτά απαντώνται ad hoc, οπότε η αναγνώστρια-ης αποστασιοποιείται από τον μύθο και οδηγείται προς μια ιστορική προσέγγιση του προσώπου με το όνομα Σόφκα Ντολγκορούκι.
[...]
Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.1.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από την Μικέλα Χαρτουλάρη
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=52614
