"Παρότι δεν διευκρινίζεται, θα αναφερθώ στο έτος που πέρασε και στην αξιολόγηση όσων έγιναν ή δεν έγιναν στον Ελλαδικό χώρο. Το έτος 2008, είναι η σημαντικότερη χρονιά, μετά το 1976, όσον αφορά τη δραστηριότητα της ομοφυλοφιλικής-λεσβιακής κοινότητας στην Ελλάδα.
Η συνάντηση ΟΛΚΕ-Υπουργού Δικαιοσύνης τον Φεβρουάριο ξεκαθάρισε την πρόθεση του Υπουργού να εξαιρέσει τα ζευγάρια του ίδιου φύλου στην πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας για το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά και την πρόθεση της ΟΛΚΕ να προχωρήσει την υπόθεση της ισότητας με την προώθηση της στρατηγικής του πολιτικού γάμου άμεσα.
Η στήριξη της ισότητας των πολιτών και πολιτισσών στο θέμα του συμφώνου συμβίωσης, τον Μάρτιο, από εκατοντάδες έλληνες μπλόγκερς, είναι ένα πολύ αισιόδοξο σημείο των καιρών.
Η αδυναμία του Συνασπισμού να ανταποκριθεί στις υποσχέσεις του περι τέλεσης πολιτικού γάμου με τον ισχύοντα νόμο, τον Απρίλιο, όπως διακήρυττε σε όλους τους τόνους τα δύο τελευταία χρόνια, φάνηκε ως πολιτική απάτη.
Η παροχή πολιτικού ασύλου στον Ιρανό Αλεξ, τον Μάρτιο, με βάση τον ερωτικό προσανατολισμό του που τον έθετε προ του κινδύνου για τη ζωή του πίσω στο Ιράν, είναι μια νίκη της ΕΟΚ, και της ομοφυλοφιλικής-λεσβιακής κοινότητας, με ευρωπαικό και παγκόσμιο αντίκτυπο.
Η λήξη του καταστατικού της αστικής εταιρείας, «Ελληνική Ομοφυλοφιλική Κοινότητα», και το τέλος των δραστηριοτήτων της, τέλος Απριλίου, μετά 20 χρόνια δραστηριότητας, αποκάλυψε όσα θετικά και αρνητικά έκρυβε η δράση της.
Ο πολιτικός γάμος δύο λεσβιών και δύο ομοφυλόφιλων ανδρών απο το δήμαρχο Τήλου, Τάσο Αλιφέρη, στις 3 Ιουνίου, ήταν μια μεγάλη νίκη της κοινωνίας των πολιτών στη χώρα, και έφερε τη συζήτηση για την ομοφυλοφιλια στο επίκεντρο της κοινωνίας, σε μια κοινωνία που υποκρίνεται και κάνει διακρίσεις. Η λυσσαλέα αντίδραση τόσο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου όσο και του Υπουργού Δικαιοσύνης είναι η απόδειξη της σωστής στρατηγικής του κινήματος.
Ο παλμός και το μέγεθος του Athens Pride 2008, 7 Ιουνίου, είναι ανάλογος της σειράς των γεγονότων που προηγήθηκαν.
Η μίζερη αγωγή τριών Λεσβίων κατοίκων του ομώνυμου νησιού κατά της χρήσης της λέξης λεσβία ως δήλωσης και ερωτικού προσανατολισμού, τον Ιούλιο, απέδωσε στον όρο τη γνωστή παγκόσμια χρήση του, πέρα από τη βούληση εκατομυρίων λεσβιών σ' ολόκληρο τον κόσμο πλέον και με τη σφραγίδα ενός σύγχρονου δικαστηρίου της Ελληνικής Δημοκρατίας, εν μέσω παγκόσμιας θυμηδίας!
Η αγωγή του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ κατά του ακτιβιστή Λύο Καλοβυρνά το καλοκαίρι για το
χαρακτηρισμό «παπάρας» έγινε όταν ο Λύο Καλοβυρνάς προσπάθησε να αντιδράσει στη βάναυση επίδειξη μητροπολιτικής αλητείας απο τον Σεραφείμ, ο οποίος σε διάφορα φασιστικά παραληρήματά του στα ΜΜΕ χαρακτηρίζει τους ομοφυλόφιλους «ψυχασθενείς», «ανώμαλους» και διάφορα άλλα γαλλικά. Η αγωγή αυτή, όσο και αυτές που θα ασκηθούν σε βάρος του Μητροπολίτη, θα καταδείξουν τον τρόπο που πρέπει να αντιδρούμε στο εξής στις βαρβαρότητες του εκκλησιαστικού περιθωρίου.Οι παρεμβάσεις τόσο του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ, Δ. Παπαδημούλη, όσο και της Φιλελεύθερης Συμμαχίας προς την Ευρωβουλή και την Επιτροπή, το καλοκαίρι, έδειξαν πως υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στη χώρα με λόγο και θάρρος.
Η συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων είχε ως αποτέλεσμα αυτό που ορίζει ο νόμος, πλέον, 3719/2008, ως σύμφωνο συμβίωσης για ετεροφυλόφιλους, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία μιας κυβέρνησης ρατσιστικής. Οι ελληνες πολίτες είχαν την ευκαιρία να ακούσουν απαράδεκτες εισηγήσεις από τους βουλευτές της ΝΔ, εισηγήσεις και τροπολογίες στα όρια της αξιοπρέπειας για ένα άλλο σύμφωνο από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ και τη φρίκη του ολοκληρωτισμού από τους βουλευτές του ΚΚΕ και ΛΑΟΣ, με εισηγήσεις στα όρια του φασισμού.
Οι αναγνωριστικές αγωγές κατά των γάμων της Τήλου στο πρωτοδικείο Ρόδου, τον Δεκέμβριο, έδειξαν τον μακρύ δρόμο του διασυρμού της χώρας στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου που έχει επιλέξει η κυβέρνηση της ΝΔ.
Ας προστεθούν στον παραπάνω κατάλογο άπειρες συζητήσεις στα ΜΜΕ γιά το θέμα."
Ερώτημα 2: Ποια (πρέπει να) είναι τα σχέδια του lgbt κινήματος για το 2009;
"Το 2009 είναι έτος εκλογικής δραστηριότητας καταρχάς λόγω ευρωεκλογών. Η ΛΟΑΤ κοινότητα σε όλες της τις μορφές, (οργανώσεις, ομάδες, περιοδικά, ιστοσελίδες) πρέπει να συνεχίσει και να απαιτήσει απαντήσεις σε θέματα που παραμένουν ανοιχτά, όπως: Η εισαγωγή σωστής και ελεύθερης σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση, η κατάργηση των διακρίσεων του άρθρου 347 ΠΚ, η διεύρυνση του
αντιρατσιστικού νόμου 927/79, καθώς και του πρόσφατου 3304/05 σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, η αλλαγή του νόμου περί συμφώνου συμβίωσης 3917/08, το δικαίωμα στην τεχνητή γονιμοποίηση για γυναίκες που έχουν συντροφική σχέση με άλλες γυναίκες, η δυνατότητα αλλαγής ταυτότητας με βάση δήλωση για το κοινωνικό φύλο, χωρίς απαραίτητα ιατρική διόρθωση φύλου, η φροντίδα των τρανσεξουαλικών ατόμων, καθώς και η τήρηση του πλαισίου δεοντολογίας του ΠΔ 77/03 για μια πολιτισμένη συζήτηση στα ΜΜΕ για την ομοφυλοφιλία.Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Οι ΛΟΑΤ στην Ελλάδα θα πρέπει να συναιστανθούν ότι δεν είναι ορφανοί και ανυπεράσπιστοι και ότι θα δικαιωθούν με το καλό ή με το κακό (διεθνή δικαστήρια). Όσο γρηγορότερα το κατανοήσουν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου τόσο το καλύτερο για αυτές!"
Το άρθρο γράφτηκε από τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο και δημοσιεύτηκε στις 5.1.09 στο ΛεΠΑΤ ηλεκτρονικό περιοδικό 10% στη σελιδα www.10percent.gr/stiles/h-gnwmh-tou-10/802-2009-01-05-06-1647.html
