Τι δουλειά έχουν δύο λεσβίες σε ένα γυναικείο περιοδικό;
Τα κορίτσια που αγαπούν κορίτσια, γράφουν για κορίτσια που αγαπούν κορίτσια, για straight κορίτσια, για κορίτσια κι αγόρια ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.
Χ: Πώς θα σου φαινόταν αν έγραφες στο καινούριο γυναικείο περιοδικό της Ελευθεροτυπίας;
Λ: Τι εννοείς; Τι να γράψω;
X: Μια λεσβιακή στήλη.
Λ: Και τι ακριβώς είναι «λεσβιακή στήλη»;
Χ: Δεν ξέρω. Είναι μία στήλη που γράφεται «από λεσβίες για λεσβίες»;
Λ: Οχι απαραίτητα. Θα μπορούσε να είναι μία στήλη που γράφεται από λεσβίες, δημοσιεύεται και μπορεί να διαβαστεί από όλες και από όλους.
Χ: Μα ενδιαφέρουν τις straight γυναίκες τα θέματα που ενδιαφέρουν τις λεσβίες γυναίκες;
Λ: Γιατί, ποιoς έχει βάλει όρια ανάμεσα στα θέματα; Είτε straight είτε lesbian είτε gay είτε bi είτε transsexual είτε queer είτε asexual, μπορείς να διαβάσεις οτιδήποτε. Το αν θα σου αρέσει ή όχι αυτό είναι προσωπικό σου θέμα ως αναγνώστρια-η.
Χ: Τότε γιατί το ονομάζουν «γυναικείο» περιοδικό; Δεν αποκλείουν αυτόματα τους άνδρες; Δεν είναι σαν να λένε ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες;
Λ: Αυτό είναι στερεότυπο, νομίζω. Η καθέμια-ας μας μπορεί να διαβάσει οποιοδήποτε περιοδικό, όπως κι αν αυτοχαρακτηρίζεται αυτό σε σχέση με το περιεχόμενό του.
X: Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί σε όσα γυναικεία περιοδικά έχουμε διαβάσει στην Ελλάδα μέχρι τώρα, δεν έχει γράψει ποτέ καμία λεσβία επώνυμα;
Λ: Φυσικά. Πάντα απορούσα γι' αυτό. Ακόμη και τώρα, αυτές είναι οι ερωτήσεις που με τριγυρίζουν: «Γιατί δεν έχει γίνει μέχρι τώρα; Γιατί εμείς; Γιατί τώρα;»
X: Δεν ξέρω. Λες να κάνουμε εμείς την αρχή και να ακολουθήσουν και άλλες;
Λ: Μα δεν ανακαλύψαμε το αυγό του Κολόμβου. Στήλες από λεσβίες συντάκτριες γράφονται σε έντυπα με λεσβιακή, ομοφυλοφιλική θεματολογία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Χ: Ισχύει. Γιατί λοιπόν να μην υπάρχουν και σε γυναικεία περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας που θα μπορεί να τα βρει η καθέμια-ας στο περίπτερο της γειτονιάς της;
Λ: Σε αυτό έχεις δίκιο. Καιρός είναι να κυκλοφορήσει ένα γυναικείο περιοδικό που δεν μας αγνοεί και απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.
Χ: Αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Δεν νομίζεις;
Λ: Φυσικά. Να λοιπόν που ένα νέο περιοδικό κάνει το βήμα και το προτείνει. Και η ερώτηση που εκκρεμεί είναι: «Θέλεις ή δε θέλεις;»
Χ: Θέλω. Αρκεί να μην περιοριζόμαστε στο τρόπο γραφής μας.
Λ: Εννοείς αν το «μουνί» θα το γράφουμε στο κείμενο «μουνί» και θα δημοσιεύεται «μουνί»;
Χ: Μες στο μυαλό μου είσαι. Υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό; Τι λες;
Λ: Θα ρωτήσουμε την αρχισυντάκτρια. Αν δεν έχει politicalcorrect-ίαση το περιοδικό, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.
X: Και, δεν μου λες, ποια από τις δυο μας θα γράφει; Κέρμα θα ρίχνουμε; Ή θα το πάμε «μονοί-ζυγοί μήνες»;
Λ: Και γιατί να μην το γράφουμε μαζί;
Χ: Και πώς θα γίνει αυτό; Μία παράγραφο εσύ - μία παράγραφο εγώ; Δεν γίνεται αυτό...
Λ: Ας το κάνουμε με διάλογο. Δύο λεσβίες που συζητάνε για όλα. Oπως μιλάμε. Και για όλα όσα μιλάμε. Πώς σου φαίνεται;
X: Μια χαρά! Αν γίνει όπως προτείνεις, τότε μόλις γράψαμε το κείμενο του πρώτου τεύχους. Καλή αρχή!
Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.1.10 στο γυνεικείο πριοδικό w/e (Woman's Enigma) της εφημερίδας Ελευθεροτυπία. Από το πρώτο τεύχος δημιούργησε την λεσβιακή στήλη: «I kissed a girl» που την υπογράφουν η Λένα Διγιδίκη και η Χριστιάνα Συμεωνίδου.
