Νέα αμερικανική έρευνα αποκαλύπτει ότι μια ανωμαλία σε δύο γονίδια, την οποία έχουν ορισμένες άνθρωποι, μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα δύο κοινών φαρμάκων χημειοθεραπείας για τον καρκίνο του στήθους.
Η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τις γιατρίνες-ους να εξατομικεύσουν καλύτερα τις θεραπείες με βάση την κάθε ασθενή.
Σύμφωνα με τις αμερικανές επιστημόνισες-ες, η παρουσία αλλαγών σε δύο γονίδια στο χρωμόσωμα 8 (στα LAPTM4B και YWHAZ) κάνει τους καρκινικούς όγκους πιο ανθεκτικούς στις ανθρακυκλίνες, αλλά όχι στα άλλα φάρμακα της χημειοθεραπείας.
Η ανακάλυψη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature Medicine", έγινε από ομάδα ερευνητριών-ων υπό τη δρα Αντρέα Ρίτσαρντσον του Ινστιτούτου Καρκίνου Ντάνα-Φάρμπερ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ.
Μεταξύ των ερευνητριών-ων, βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Χρήστος Σωτηρίου του Τμήματος Ογκολογίας του Ινστιτούτου Jules Bordet στις Βρυξέλλες του Βελγίου.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη ερευνήτρια, είναι δυνατό στο μέλλον να αναπτυχθεί ένα γενετικό τεστ, που θα καθοδηγεί τις γιατρίνες-ους σε μια πιο προσωποποιημένη θεραπεία. Ήδη η ίδια και οι συνεργάτιδες-ες της κάνουν τις σχετικές δοκιμές και πιστεύουν ότι μέσα σε ένα περίπου χρόνο θα έχουν έτοιμο ένα τέτοιο τεστ.
Οι γιατρίνες-οι ήδη μπορούν να κάνουν γενετικά τεστ για να δουν αν ο καρκίνος του στήθους μιας γυναίκας είναι ευαίσθητος στις ορμόνες των οιστρογόνων, οπότε η ασθενής είναι υποψήφια να λάβει φάρμακα που μπλοκάρουν τις ορμόνες, όπως το tamoxifen.
Τον προηγούμενο μήνα, μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο συμπόσιο για τον καρκίνο του στήθους που διοργάνωσε ο Αμερικανικός Σύλλογος για την Έρευνα του Καρκίνου, διαπίστωσε ότι ένα γενετικό τεστ που ονομάζεται Oncotype DX και έχει δημιουργηθεί από την εταιρία Genomic Health, βοηθά να εντοπιστούν εκείνες οι ασθενείς που είναι πιθανό να μην επωφεληθούν καθόλου από την χημειοθεραπεία.
Σύμφωνα πάντως με τη δρα Ρίτσαρντσον, δεν υπάρχουν ακόμα τεστ που μπορούν να καθοδηγήσουν τις γιατρίνες-ους με βεβαιότητα, όσον αφορά το ποια φάρμακα χημειοθεραπείας θα είναι τα καλύτερα για την περίπτωση κάθε ξεχωριστής ασθενούς.
"Όλα τα φάρμακα έχουν τη δική τους τοξικότητα. Θα ήταν θαυμάσιο αν μπορούσαμε να μην δίνουμε κάποιο φάρμακο (χημειοθεραπείας) που να είναι τοξικό και αναποτελεσματικό", όπως είπε.
Το άρθρο το βρήκαμε στι ς 25.1.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=124824
