Δέκατον τρίτον . Προστίθεται μια νέα παράγραφος 5 στο άρθρο 211, με την ακόλουθη διατύπωση:
«5. Στις περιπτώσεις μειωμένου ημερήσιου ωραρίου που προβλέπονται στις παραγράφους 4 α, 5 και 7 του άρθρου 37 του νόμου περί Καταστατικού των Εργαζομένων, για των καθορισμό της βάσης υπολογισμού, οι βάσεις των εισφορών υπολογίζονται προσαυξημένες έως το 100 τοις 100 του ποσού που θα προέκυπτε εάν η εργασία πλήρους ή μερικού χρόνου είχε διατηρηθεί χωρίς μειωμένο ωράριο.
Εάν ο εργαζόμενος περιέλθει σε κατάσταση ανεργίας σύμφωνα με το νόμο ενώ εργαζόταν με μειωμένο ωράριο, τα ελάχιστα και μέγιστα ποσά που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους, θα προσδιορίζονται λαμβάνοντας υπόψη το δημόσιο δείκτη εισοδήματος πολλαπλών χρήσεων, σε συνάρτηση με τις δεδουλευμένες ώρες πριν την εφαρμογή του μειωμένου ωραρίου ».
Δέκατον τέταρτον. Τροποποιείται η παράγραφος 1 του άρθρου 217 ως ακολούθως:
«1. Το ύψος της επιδότησης ισούται με το 80 τοις 100 του εκάστοτε ισχύοντος δημόσιου μηνιαίου δείκτη εισοδήματος πολλαπλών χρήσεων .
Το προαναφερόμενο ποσό εισπράττεται και στην περίπτωση της ανεργίας λόγω απώλειας απασχόλησης μερικού χρόνου ».
Δέκατον πέμπτον. Τροποποιείται η παράγραφος 2 του άρθρου 222 ως ακολούθως:
«2. Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης του εργαζομένου για μία από τις αιτίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 208, ενώ βρισκόταν σε κατάσταση μητρότητας ή πατρότητας, θα εξακολουθεί να εισπράττει το επίδομα μητρότητας ή πατρότητας για όλο το προβλεπόμενο διάστημα και στη συνέχεια θα θεωρείται άνεργος σύμφωνα με το νόμο και θα αρχίσει να εισπράττει το αντίστοιχο επίδομα εφόσον πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Στην περίπτωση αυτή δεν αφαιρείται από τον χρόνο καταβολής του επιδόματος ανεργίας ανταποδοτικής φύσεως, ο χρόνος κατά τον οποίο παρέμεινε σε κατάσταση μητρότητας ή πατρότητας».
Δέκατον έκτον. Τροποποιούνται το δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 222 ως ακολούθως:
«Όταν ο εργαζόμενος λαμβάνει ολόκληρο το επίδομα ανεργίας και περιέλθει σε κατάσταση μητρότητας ή πατρότητας, λαμβάνει τα επιδόματα των καταστάσεων αυτών στο ύψος που του αναλογούν.
Σε περίπτωση που ο εργαζόμενος βρίσκεται σε κατάσταση προσωρινής αναπηρίας, δεν παρατείνεται η περίοδος καταβολής του επιδόματος ανεργίας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, ο Φορέας Διαχείρισης των επιδομάτων ανεργίας εξακολουθεί να καταβάλλει τις εισφορές στην Κοινωνική Ασφάλιση σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου β) της παραγράφου 1 του άρθρου 206».
Δέκατον έβδομον. Προστίθεται ένα νέο εδάφιο πέντε στην παράγραφο 3 του άρθρου 222 με την ακόλουθη διατύπωση:
«Εάν ο εργαζόμενος περιέλθει σε κατάσταση μητρότητας ή πατρότητας, αναστέλλεται το επίδομα ανεργίας και η καταβολή εισφορών στη Κοινωνική Ασφάλιση και λαμβάνει το επίδομα μητρότητας ή πατρότητας από τον Φορέα Διαχείρισης στον οποίο υπάγεται. Μόλις ολοκληρωθεί η καταβολή του επιδόματος μητρότητας ή πατρότητας, αρχίζει να λαμβάνει εκ νέου το επίδομα ανεργίας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 212.3.β), για το υπολειπόμενο διάστημα που δικαιούται και για το ποσό που αντιστοιχεί κατά τη χρονική στιγμή αναστολής ».
Δέκατον όγδοον. Τροποποιείται η έκτη συμπληρωματική διάταξη ως ακολούθως:
«Έκτη συμπληρωματική διάταξη. Προστασία των εργαζομένων με σύμβαση κατάρτισης.
Η προστασία που παρέχεται από την Κοινωνική Ασφάλιση στον εργαζόμενο με σύμβαση κατάρτισης, περιλαμβάνει στους κινδύνους τις προστατευόμενες καταστάσεις και τις παροχές, τις περιπτώσεις που οφείλονται σε εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, την υγειονομική περίθαλψη σε περίπτωση κοινής ασθένειας, μη εργατικού ατυχήματος και μητρότητας, τα οικονομικά επιδόματα λόγω προσωρινής αναπηρίας που προέρχονται από κοινούς κινδύνους, μητρότητα ή πατρότητα, κινδύνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κινδύνου κατά τη διάρκεια του μητρικού θηλασμού καθώς και τις συντάξεις ».
Δέκατον ένατον. Τροποποιείται η έβδομη συμπληρωματική διάταξη ως ακολούθως:
1. Τροποποιείται το στοιχείο α ) του δεύτερου κανόνα της παραγράφου 1 της έβδομης συμπληρωματικής διάταξης ως ακολούθως:
«α) Για τον καθορισμό των περιόδων υποχρεωτικής εισφοράς για τη θεμελίωση του δικαιώματος συνταξιοδότησης, μόνιμης αναπηρίας, θανάτου και επιβίωσης, προσωρινής αναπηρίας, μητρότητας ή πατρότητας λαμβάνονται αποκλειστικά υπόψη οι εισφορές που καταβλήθηκαν σε συνάρτηση με τις δεδουλευμένες ώρες κανονικής εργασίας ή υπερωρίας υπολογίζοντας την αντιστοιχία τους σε πλασματικές ημέρες εισφορών. Για το σκοπό αυτό, διαιρείται ο αριθμός των πραγματικά δεδουλευμένων ωρών δια του πέντε που είναι το ημερήσιο ισοδύναμο του υπολογισμού των χιλίων οκτακοσίων εικοσιέξι ετησίων ωρών.».
2. Τροποποιείται το στοιχείο α) του τρίτου κανόνα της παραγράφου 1 της έβδομης συμπληρωματικής διάταξης ως ακολούθως :
«α) Η βάση υπολογισμού των συνταξιοδοτικών παροχών και μόνιμης αναπηρίας, προσδιορίζεται σύμφωνα με το γενικό κανόνα. Για τα επιδόματα μητρότητας ή πατρότητας, η ημερήσια βάση υπολογισμού είναι το πηλίκο της διαίρεσης του αθροίσματος των βάσεων εισφορών που αντιστοιχούσαν στην επιχείρηση κατά τη διάρκεια του έτους που προηγήθηκε της κατάστασης που αποτέλεσε τη γενεσιουργό αιτία, δια του 365 ».
Εικοστόν. Τροποποιείται η παράγραφος 4 της όγδοης συμπληρωματικής διάταξης ως ακολούθως:
«4. Οι διατάξεις των άρθρων 134, 135, 135 α, 135 δις και 166 εφαρμόζονται όπου συντρέχει περίπτωση, στα ειδικά καθεστώτα των εργαζομένων για λογαριασμό τρίτων. Επιπλέον, οι διατάξεις των άρθρων 112 α και162.6 εφαρμόζονται στην περίπτωση εργαζομένων για λογαριασμό τρίτων που υπάγονται στα ειδικά καθεστώτα με εξαίρεση όσους υπάγονται στα ειδικά γεωργικά καθεστώτα και όσους ασκούν οικιακή εργασία. Κατά τον ίδιο τρόπο οι διατάξεις των άρθρων 134, 135, 135 α, 135 β και 166 εφαρμόζονται στους επαγγελματίες που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα και υπάγονται στα ειδικά καθεστώτα των εργαζομένων στη ναυτιλία, στο γεωργικό τομέα και στους ελεύθερους επαγγελματίες υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τις εφαρμοστικές διατάξεις ».
Εικοστό πρώτον. Τροποποιείται η ενδέκατη α’ συμπληρωματική διάταξη ως ακολούθως:
«Ενδέκατη α’ συμπληρωματική διάταξη. Επιδόματα λόγω μητρότητας ή πατρότητας στα Ειδικά Καθεστώταs.
1. Οι εργαζόμενοι για λογαριασμό τρίτων και οι αυτοτελώς απασχολούμενοι που υπάγονται στα διάφορα Ειδικά Καθεστώτα του συστήματος, δικαιούνται τις παροχές που θεσπίζονται στο Κεφάλαιο IV α και στο Κεφάλαιο IV του Τίτλου II του παρόντος νόμου στην ίδια έκταση και με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις που προβλέπονται για τους εργαζόμενους του Γενικού Καθεστώτος .
2. Σε περίπτωση αυτοτελώς απασχολούμενων, οι περίοδοι κατά τις οποίες δικαιούνται τα επιδόματα μητρότητας ή πατρότητας, συμπίπτουν ως προς τη διάρκεια και την κατανομή τους, με τις περιόδους άδειας που θεσπίζονται για τους εργαζόμενους για λογαριασμό τρίτων ενώ η καταβολή του επιδόματος πατρότητας μπορεί να αρχίσει από τη γέννηση του παιδιού. Επίσης, οι αυτοτελώς απασχολούμενοι μπορούν να λαμβάνουν το επίδομα μητρότητας ή πατρότητας σε καθεστώς μειωμένου ημερήσιου ωραρίου σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τις κανονιστικές διατάξεις.
3. Αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση του δικαιώματος και την καταβολή των επιδομάτων, οι αυτοτελώς απασχολούμενοι εργαζόμενοι που υπάγονται στα Ειδικά Καθεστώτα και οι εργαζόμενοι που υπάγονται στα Ειδικά Καθεστώτα Οικιακής Εργασίας και φέρουν την υποχρέωση καταβολής εισφοράς, να έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις καταβολής των εισφορών στην Κοινωνική Ασφάλιση ».
Εικοστόν δεύτερον. Διατυπώνεται εκ νέου η ενδέκατη β’ συμπληρωματική διάταξη ως ακολούθως:
«Ενδέκατη β’ συμπληρωματική διάταξη Διαχείριση των οικονομικών επιδομάτων μητρότητας ή πατρότητας.
Ο αρμόδιος φορέας διαχείρισης φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη διαχείριση των οικονομικών επιδομάτων μητρότητας ή πατρότητας που θεσπίζει ο παρόν νόμος».
Εικοστό τρίτον. Προστίθεται μια νέα τεσσαρακοστή τέταρτη συμπληρωματική διάταξη ως ακολούθως:
«Τεσσαρακοστή τέταρτη συμπληρωματική διάταξη . Εξομοιούμενες περίοδοι εισφορών λόγω τοκετού.
Για τους σκοπούς των ανταποδοτικών συντάξεων γήρατος και μόνιμης αναπηρίας, σε όλα τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, υπολογίζονται υπέρ της εργαζόμενης που υποβάλλει αίτηση για σύνταξη, 112 ολόκληρες ημέρες εισφοράς για κάθε απλό τοκετό και 14 επιπλέον ημέρες για κάθε παιδί πέραν του πρώτου σε περίπτωση πολλαπλού τοκετού, εκτός εάν ή δημόσια υπάλληλος ήταν εργαζόμενη την ώρα του τοκετού και είχε καταβάλει τις εισφορές για το σύνολο των δεκαέξι εβδομάδων ή του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος σε περίπτωση πολλαπλού τοκετού. ».
