ΦΕΚ 23 Μαρτίου 2007, τεύχος 71
Οργανική Νομοθεσία για την ουσιαστική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών
Η νομοθεσία λόγω του μεγέθους της χωρίστηκε σε βρίσκεστε στο 3 μέρος
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Αντικείμενο και στόχος της Νομοθεσίας
Άρθρο 1 . Αντικείμενο της Νομοθεσίας.
1. Οι γυναίκες και οι άνδρες είναι ίσες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια , και ίσες-οι στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Η παρούσα νομοθεσία έχει ως στόχο να καταστήσει ουσιαστικό το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών ιδιαίτερα μέσω της εξάλειψης των διακρίσεων κατά των γυναικών ανεξάρτητα από τις συνθήκες ή τις περιστάσεις, σε όλους τους τομείς της ζωής και ιδιαίτερα στο πολιτικό, αστικό, εργασιακό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πεδίο με στόχο την επίτευξη μιας πιο δημοκρατικής, δίκαιης και αλληλέγγυας κοινωνίας σύμφωνα με τις επιταγές των άρθρων 9.2 και 14 του Συντάγματος.
2. Για το σκοπό αυτό, η νομοθεσία θεσπίζει τις αρχές δράσης των δημοσίων αρχών, ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ιδιωτικών και δημοσίων φυσικών και νομικών προσώπων και προβλέπει μέτρα με στόχο την εξάλειψη και τη διόρθωση κάθε μορφής διάκρισης λόγω φύλου τόσο στο δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα.
Άρθρο 2. Πεδίο εφαρμογής.
1. Όλα τα πρόσωπα απολαμβάνουν τα δικαιώματα που πηγάζουν από την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω φύλου.
2. Οι υποχρεώσεις που θεσπίζονται στην παρούσα νομοθεσία εφαρμόζονται σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που βρίσκονται ή δρουν στην ισπανική επικράτεια ανεξάρτητα από την εθνικότητα και τον τόπο διαμονής ή κατοικίας τους.
ΤΙΤΛΟΣ I
Αρχή της ισότητας και προστασία κατά των διακρίσεων
Άρθρο 3. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Η αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ γυναικών και ανδρών συνεπάγεται την απουσία κάθε άμεσης ή έμμεσης διάκρισης λόγω φύλου και ιδίως λόγω μητρότητας, ανάληψης οικογενειακών υποχρεώσεων και οικογενειακής κατάστασης.
Άρθρο 4. Ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας στην ερμηνεία και εφαρμογή των νομικών κανόνων.
Η ίση μεταχείριση και οι ίσες ευκαιρίες μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελούν καταστατικές αρχές της έννομης τάξης και επομένως λαμβάνονται υπόψη και τηρούνται κατά την ερμηνεία και εφαρμογή των νομικών κανόνων.
Άρθρο 5. Ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες κατά την πρόσβαση στην απασχόληση, την κατάρτιση και την επαγγελματική εξέλιξη καθώς και στις συνθήκες εργασίας.
Η αρχή της ίσης μεταχείρισης και ίσων ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών που πρέπει να εφαρμόζεται στον τομέα της ιδιωτικής και της δημόσιας απασχόλησης, διασφαλίζεται σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στην εφαρμοστέα νομοθεσία, κατά την πρόσβαση στην απασχόληση, όπου συμπεριλαμβάνονται και οι αυτοτελώς απασχολούμενες-οι, στην επαγγελματική κατάρτιση, και στην επαγγελματική εξέλιξη, στις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των μισθών και των απολύσεων, την εγγραφή και τη συμμετοχή στις συνδικαλιστικές και εργοδοτικές οργανώσεις καθώς και σε οποιαδήποτε οργάνωση τα μέλη της οποίας ασκούν συγκεκριμένη δραστηριότητα συμπεριλαμβανωμένων των παροχών που χορηγούνται από τις οργανώσεις αυτές.
Δεν συνιστά διάκριση στην πρόσβαση στην απασχόληση και στην επαγγελματική κατάρτιση, η διαφορετική μεταχείριση που βασίζεται σε ένα χαρακτηριστικό σχετικό με το φύλο όταν, λόγω της φύσης των συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων ή των πλαισίων εντός των οποίων διεξάγονται , ένα τέτοιο χαρακτηριστικό αποτελεί ουσιαστική και καθοριστική επαγγελματική προϋπόθεση, εφόσον ο στόχος είναι θεμιτός και η προϋπόθεση είναι ανάλογη.
*Γ
Άρθρο 6. Άμεση και έμμεση διάκριση.
1. Συνιστά άμεση διάκριση λόγω φύλου, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια γυναίκα, ένα πρόσωπο η οποία υφίσταται, υπέστη, ή θα μπορούσε να υποστεί, λόγω του φύλου της, λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση έναντι άλλου σε ανάλογη κατάσταση.
2. Συντρέχει έμμεση διάκριση λόγω φύλου όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική ενδέχεται να θέσει μια γυναίκα, ένα πρόσωπο συγκεκριμένου φύλου σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση έναντι ατόμων του άλλου φύλου, εκτός και αν η προαναφερόμενη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική δικαιολογείται αντικειμενικά από ένα θεμιτό στόχο και τα μέσα για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι πρόσφορα και αναγκαία.
3. Σε κάθε περίπτωση θεωρείται ότι προκαλεί διακρίσεις οποιαδήποτε εντολή για έμμεση ή άμεση διάκριση λόγω φύλου.
Άρθρο 7. Σεξουαλική παρενόχληση και παρενόχληση λόγω φύλου.
1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, για τους σκοπούς της παρούσης Νομοθεσίας, συνιστά σεξουαλική παρενόχληση, κάθε λεκτική, σωματική, ή σεξουαλικού χαρακτήρα συμπεριφορά με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας μιας γυναίκας, ενός προσώπου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού ή επιθετικού περιβάλλοντος.
2. Συνιστά παρενόχληση λόγω φύλου, κάθε συμπεριφορά που οφείλεται στο φύλο μιας γυναίκας, ενός προσώπου με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειάς της και τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού ή επιθετικού περιβάλλοντος.
3. Σε κάθε περίπτωση θεωρείται ότι η σεξουαλική παρενόχληση και η παρενόχληση λόγω φύλου συνιστούν διακριτική συμπεριφορά.
4. Επίσης, συνιστά πράξη διάκρισης λόγω φύλου, κάθε εξάρτηση δικαιώματος ή προσδοκίας δικαιώματος από την αποδοχή καταστάσεων που συνιστούν σεξουαλική παρενόχληση η παρενόχληση λόγω φύλου.
Άρθρο 8. Διάκριση λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας.
Αποτελεί άμεση διάκριση λόγω φύλου κάθε δυσμενής μεταχείριση των γυναικών λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας.
Άρθρο 9. Προστασία έναντι αντιποίνων.
Συνιστά επίσης διάκριση λόγω φύλου κάθε δυσμενής μεταχείριση ή μεταχείριση που επιφέρει αρνητικό αποτέλεσμα σε βάρος μιας γυναίκας, ενός προσώπου που είναι συνέπεια της υποβολής εκ μέρους της καταγγελίας, απαίτησης, αγωγής ή προσφυγής κάθε φύσεως με στόχο την αποτροπή της διάκρισης και την απαίτηση της ουσιαστικής συμμόρφωσης με την αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Άρθρο 10. Νομικές συνέπειες των διακριτικών συμπεριφορών.
Οι πράξεις και οι ρήτρες των δικαιοπραξιών που συνιστούν ή προκαλούν διάκριση λόγω φύλου θεωρούνται άκυρες και χωρίς αποτέλεσμα, οδηγούν σε καταλογισμό ευθύνης διαμέσου ενός συστήματος ουσιαστικών και ανάλογων με τη ζημιά που προκλήθηκε αποζημιώσεων ή αποκαταστάσεων και όπου συντρέχει περίπτωση σε ένα αποτελεσματικό και αποτρεπτικό σύστημα κυρώσεων με σκοπό την πρόληψη της εκδήλωσης διακριτικών συμπεριφορών.
Άρθρο 11. Θετικές δράσεις.
1. Με στόχο την ουσιαστική πραγμάτωση του συνταγματικού δικαιώματος της ισότητας, οι Δημόσιες Αρχές υιοθετούν μέτρα υπέρ των γυναικών για την αποκατάσταση εμφανών περιπτώσεων πραγματικής ανισότητας έναντι των ανδρών. Τα μέτρα αυτά θα εφαρμόζονται για όσο διάστημα εξακολουθούν να υφίστανται οι εν λόγω καταστάσεις και πρέπει να είναι δίκαια και ανάλογα με τον στόχο που τίθεται σε κάθε περίπτωση.
2. Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μπορούν επίσης να εγκρίνουν παρόμοια μέτρα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
Άρθρο 12. Αποτελεσματική νομική προστασία.
1. Κάθε γυναίκα, πρόσωπο μπορεί να απευθύνεται στα δικαστήρια για την προστασία του δικαιώματος της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53.2 του Συντάγματος ακόμα και μετά το πέρας της σχέσης κατά την οποία φέρεται ότι έλαβε χώρα η διάκριση.
2. Η νομιμοποίηση για παρέμβαση σε αστικές εργατικές και διοικητικές δίκες για την προάσπιση του ανωτέρω δικαιώματος, ανήκει στα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν έννομο συμφέρον όπως ορίζεται στις αντίστοιχες δικονομικές διατάξεις.
3. Η γυναίκα, πρόσωπο που υπέστη την παρενόχληση είναι το μόνο που νομιμοποιείται για να ασκήσει παρέμβαση κατά τις ένδικες διαφορές στις περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και παρενόχλησης λόγω φύλου.
Άρθρο 13. Απόδειξη.
1. Σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες, στις δίκες κατά τις οποίες οι ισχυρισμοί της ενάγουσας-ντος αναφέρονται σε πράξεις διάκρισης λόγω φύλου, η εναγόμενη πλευρά φέρει το βάρος της αποδείξεως ως προς την απουσία διακρίσεων στα μέτρα που ελήφθησαν και ως προς την αναλογικότητα τους.
Για τους σκοπούς των διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου, το δικαστήριο κατόπιν αιτήματος ενός μέρους μπορεί να ζητήσει εφόσον το κρίνει σκόπιμο, έκθεση ή γνωμοδότηση των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών.
2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζονται σε ποινικές δίκες.
Τη νομοθεσία την βρήκαμε στις 22.1.10 στηνhttp://groups.yahoo.com/group/feministacttalk/attachments/folder/598664777/item/list
Τα γράμματα με τους αστερίσκους και τα σχόλια είναι δικά μας.
*Γ Πολλές φορές αυτή ακριβώς η διάθεση "προστασίας" (λόγω χαρακτηριστικών σχετικών με το φύλο) της νομοθεσίας έχει αποβεί σε βάρος των γυναικών. Πχ Δεν προσλαμβάνονται γυναίκες, γιατί κάποτε θα μείνουν έγκυες και θα πρέπει να τις πληρώνουν χωρίς να εργάζονται. Η εξίσωση της ηλικίας σύνταξης είναι η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος.
Πιστεύουμε ότι θα πρέπει η νομοθεσία να λαμβάνει υπ' όψιν την κοινωνική πραγματικότητα και να πράγματι να προωθεί την ισότητα και με καινοτόμες νομοθεσίες. Όντως βρίσκεται μέσα στα πλαίσια ισότητας η κοινή ηλικία συνταξιοδότησης, προϋποθέτει όμως ισομέρεια στο καθημερινό μεγάλωμα των παιδιών και το καθημερινό νοικοκύρεμα του σπιτιού.
Η εκπαίδευση των ανδρών από μικρή ηλικία ότι τα μόλις προαναφερόμενα τούς αφορούν εξ' ίσου θα επέφερε την ισότητα.
Ένας τρόπος εκπαίδευσης είναι η εφαρμογή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το μάθημα στο δημοτικό, εκτός από το πώς γεννιούνται τα παιδιά (με αναπαραστάσεις φυτών συνήθως) περιλαμβάνει την ατομική υγιεινή και βεβαίως θα μπορούσε να συμπεριλάβει το νοικοκύρεμα στο σπίτι [π.χ ξεκινώντας με το μάζεμα των παιχνιδιών μετά το παιχνίδι, τοποθέτηση των ρούχων σε συγκκριμένες θέσεις (ντουλάπα)].
