Πολωνία, 
“Κρατήστε μακριά από τα παιδιά τις λεσβίες"
Ντροπιαστική δήλωση του νομοθέτη Robert Wegrzyn έγινε τίτλος και πάλι αφού τόνισε ότι τα παιδιά πρέπει να φυλάσσονται μακριά από τις λεσβίες.
Σύμφωνα με την TVN24, ο πρώην Πολωνός βουλευτής του κόμματος Πλατφόρμα των Πολιτισών (PO) έγραψε τις σκέψεις του σε ένα μήνυμα SMS το οποίο στη συνέχεια διανεμήθηκε σε μια σειρά δημοσιογραφισών. Αναφερόμενος στις προτεινόμενες τροποποιήσεις του νόμου στήριξη της οικογένειας (που περιλαμβάνει θέματα των λεσβιών που απασχολούνται σε χώρους, όπως τα σπίτια παιδιών), ο Wegrzyn είπε: «Οι λεσβίες θα πρέπει να είναι εντελώς απομονωμένες από τα παιδιά, ιδίως οι νεότερες από αυτές".
Η τροπολογία, η οποία έκτοτε έχει απορριφθεί από το Κοινοβούλιο, δήλωσε ότι οι λεσβίες δεν μπορούν να γίνουν θετές ή ανάδοχες γονείς. Για το θέμα διαμαρτυρήθηκαν Lgbtiq ομάδες, η οποίες θεωρούν πως το νομοσχέδιο "δεν συνάδει με τη συνταγματική αρχή της ισότητας, η οποία επιτρέπει στις λεσβίες το δικαίωμα ίσης μεταχείριση σε όλη τη πολιτική, τη κοινωνική και την οικονομική σφαίρα». Μετά την αποστολή του μηνύματος, ο Wegrzyn δήλωσε στη συνέχεια τις ίδιες και άλλες απόψεις στις κάμερες για να δημιουργήσουν αντίγραφα ασφαλείας των απόψεών του. "Πάει πάρα πολύ να παιδοθετούν.
Εάν μια λεσβία πρόκειται να τεθεί επικεφαλής ενός παιδιού για οκτώ ώρες την ημέρα, δεν έχει οποιαδήποτε διαφορά από το να της δώσεις την επιμέλεια ως θετής γονέα", είπε στις δημοσιογράφισες. "Αυτό είναι ένα προληπτικό μέτρο για να εξασφαλιστεί πως το παιδί δεν θα εκτεθεί στο μέλλον σε κακές συνήθειες-εξαρτήσεις".
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Wegrzyn έχει κάνει πρωτοσέλιδα με τις δηλώσεις του. Τον Φεβρουάριο, δήλωσε ότι ενώ οι Lgbtiq δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να νυμφεύονται, θα ήταν "ευτυχής να παρακολουθεί λεσβίες" - ένα σχόλιο το οποίο τελικά έγινε αφορμή να εκδιωχθεί από το κόμμα του.
Την είδηση την βρήκαμε στις 10.6.11 και την μεταφράσαμε από τη The New Poland Express στην http://www.newpolandexpress.pl/polish_news_story-3221-%E2%80%9Ckeep_gays_away_from_kids%E2%80%9D.php
Νόμιμοι 
οι γάμοι μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου στη Νέα Υόρκη
Η γερουσία της Νέας Υόρκης ενέκρινε δια νόμου τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Και στο Μεγάλο Μήλο θα μπορούν πλέον να γίνονται γάμοι με δύο νύφες ή δύο γαμπρούς, αφού η γερουσία της ενέκρινε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία το βράδυ της Παρασκευής με 33 ψήφους υπέρ και 29 κατά.
Η πολιτεία της Νέας Υόρκης θα γίνει η έκτη -και πολυπληθέστερη- των Ην. Πολιτειών η οποία θα επιτρέπει στο εξής τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, φτάνει ο κυβερνήτης Άντριου Κουόμο να κυρώσει στη συνέχεια το νόμο υπογράφοντας τον.
Οι θρησκευτικές και εκκλησιαστικές οργανώσεις και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με θρησκευτικό χαρακτήρα δεν θα είναι υποχρεωμένες από το νόμο να τελούν τέτοιες τελετές.
Η βουλή της πολιτείας της Νέας Υόρκης είχε εγκρίνει το τροποποιημένο σχετικό νομοσχέδιο νωρίτερα χθες με 82 ψήφους υπέρ και 47 κατά.
Η μάχη που δίνεται σε κάθε πολιτεία σχετικά με τους γάμους των λεσβιακών ζευγαριών έχει καταστεί αντικείμενο έντονων πολιτικών αντεγκλήσεων εν όψει των προεδρικών εκλογών και αυτών για το Κογκρέσο το 2012.
Την είδηση και την φωτογραφία την βρήκαμε στις 25.6.11 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=287613
Η 
ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών της Νιγηρίας "ξεριζώνει τη λεσβιοσύνη"
Η ομάδα ποδοσφαίρου της Νιγηρίας γυναικών δηλώνει πως έχει εξαλείψει με επιτυχία τη λεσβιοσύνη μεταξύ των παικτριών.
Η προπονήτρια Eucharia Uche υποστηρίζει πως από τότε που προσελήφθη το 2009, έχει εξαλειφθεί η λεσβιοσύνη από την ομάδα.
Μιλώντας στη New York Times, η Uche, η οποία είναι παντρεμένη με δύο παιδιά, δήλωσε η λεσβιοσύνη είναι "μεγάλο ηθικό λάθος" και "ένα βρώμικο ζήτημα".
Είπε ότι ανακάλυψε ποιες παίκτριες ήταν λεσβίες μέσα από φήμες και έφερε Πεντηκοστιανές ιερομένες να προσεύχονται με την ομάδα.
Η Uche, πρώην παίκτρια της Νιγηρίας, δήλωσε: «Η λεσβιοσύνη είναι συνήθης.
"Συνειδητοποιήσα πως δεν είναι μια φυσική μάχη, χρειαζόμαστε θεϊκή παρέμβαση, προκειμένου να ελέγχουμε και να περιορίσουμε τη λεσβιοσύνη. Σας λέω ότι λειτούργησε με μας. Η λεσβιοσύνη είναι παρελθόν. Ποτέ δεν αναφέρεται".
Η Uche δήλωσε αρχικά πως είχε απαλλαγεί η ομάδα από τη λεσβιοσύνη σε μια συνέντευξη στη Daily Sun της Νιγηρίας το Μάρτιο.
Στο ίδιο άρθρο, ο James Peters, πρώην τεχνικός βοηθός στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας, ισχυρίστηκε πως είχε διώξει κάποιες παίκτριες από την εθνική ομάδα επειδή ήταν λεσβίες.
Ο Peters, δήλωσε: "Έχοντας προπονήσει ομάδες γυναικών στις ΗΠΑ, έχω μια σε βάθος γνώση για το πώς λειτουργούν οι λεσβίες.
«Όταν συντάχθηκε να συνεργαστεί με την Falcons πέρυσι, απομάκρυνε εσπευσμένα μερικές από τις παίκτριες, όχι επειδή δεν ήταν καλές παίκτριες, αλλά επειδή ήταν λεσβίες. Δεν έγινε αποδεκτός με μερικές από τις παίκτριες, επειδή σιγουρευτήκαμε πως ούτε η «σύζυγός» ούτε η «γυναίκα» κάνουν την ομάδα », είπε.
Την είδηση την βρήκαμε στις 22.6.11 και την μεταφράσαμε από την Pink News γραμμένη από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2011/06/22/nigerian-womens-football-team-eradicates-lesbianism/
Τεχεράνη, 
Ιράν Χιλιάδες αστυνομικίνες στο Ιράν για τον έλεγχο της ενδυμασίας γυναικών
Στις γυναίκες γίνονται συστάσεις και αν δεν συμμορφωθούν μπορεί να προσαχθούν
Οι Αρχές του Ιράν έβγαλαν στους δρόμους χιλιάδες αστυνομικίνες για να εντοπίσουν γυναίκες που δεν φορούν σωστά την ενδεδειγμένη ενδυμασία σε μία προσπάθεια να αποφύγουν τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Παρόλο που τα μέτρα τίθενται σε ισχύ κάθε καλοκαίρι, για να χαλαρώσουν σύντομα, φέτος, αναφέρει η Associated Press, η εφαρμογή τους είναι πιο αυστηρή για λόγους που δεν έγιναν γνωστοί με σαφήνεια.
Περίπου 70.000 αστυνομικίνες έχουν αποδυθεί σε μία προσπάθεια να ελέγξουν τις γυναίκες που φορούν μαντίλες όπως επίσης και τους άντρες για το κούρεμα τους. Στο στόχαστρο είναι και τα τατουάζ και τα δυτικότροπα κοσμήματα.
Στον κατάλογο των απαγορευμένων πρακτικών για τους άντρες περιλαμβάνονται οι αλογοουρές στους άντρες, τα κοντοκουρεμένα μαλλιά «καρφάκια» και το κούρεμα με χαίτη.
Για τις γυναίκες που ‘παρανομούν’, οι αστυνομικίνες περιορίζονται αρχικά σε φραστική επίπληξη ενώ αν δεν συμμορφωθούν προσάγονται στο κρατητήριο και καλούνται οι γονείς τις να τις φέρουν καλύτερα ρούχα.
Μετά από μία αρχική περίοδο σημαντικής αυστηρότητας μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979, τα αυστηρά μέτρα σταδιακά (και μάλλον άτυπα) χαλάρωσαν κυρίως στη δεκαετία του 1990. Ωστόσο σήμερα τα στενά γυναικεία ρούχα, που παλιότερα γίνονταν ανεκτά, θεωρούνται πλέον απαράδεκτα.
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.6.11 από την in.gr στην http://news.in.gr/world/article/?aid=1231114481
Λεσβιακό 
ζευγάρι νυμφεύθηκε πρώτο στο Νεπάλ
Ένα ζευγάρι από τις Ην. Πολιτείες είναι οι πρώτες λεσβίες που νυμφεύθηκαν δημοσίως στο Νεπάλ.
Η 41χρονη Courtney Mitchell και η 48χρονη Sarah Welton από το Κολοράντο, νυμφεύθηκαν σε μια πολύχρωμη τελετή σε ναό του Κατμαντού χθες.
Το βράδυ, παραυρεύθηκαν σε δεξίωση με διασημότητες του Νεπάλ, λεσβίες ακτιβίστριες και πολιτικίνες.
Η τελετή διοργανώθηκε από την ΜΚΟ Blue Diamond Society και λεσβιακή ταξιδιωτική εταιρεία Pink Mountain Travel.
Η κα. Mitchell, είναι ψυχολόγος, είχε ζήσει στο Νεπάλ στο παρελθόν και το ζευγάρι ήθελε να υποστηρίξει την Lbtiq κοινότητα της χώρας.
Η ίδια βοήθησε τον μόνο ανοικτά gay βουλευτή του Νεπάλ, Sunil Babu Pant, να στήσει την ΜΚΟ Blue Diamond Society.
Πέρυσι, ο κ. Pant βοήθησε ένα λεσβιακό ζευγάρι Ινδών που ζουν στην Αγγλία να νυμφευθούν στο Νεπάλ.
Παρά το γεγονός ότι το Νεπάλ δεν αναγνωρίζει ακόμη το λεσβιακό γάμο, το να τελούνται γαμήλιες τελετές από ιερείς είναι συνήθως αποδεκτό στην κοινωνία.
Στη χώρα αναμένεται να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των λεσβιών στο νέο σύνταγμα της και πιθανώς επίσης να νομιμοποιήσει το γάμο των λεσβιών.
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.6.11 και την μεταφράσαμε από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2011/06/21/us-couple-have-nepals-first-lesbian-wedding/
Δράση για το ψήφισμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου
Στο ψήφισμα (A/HRC/17/L.9/Rev.1) ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου, το οποίο εγκρίθηκε με ψηφοφορία από 23 υπέρ, 19 κατά και 3 αποχές, το Συμβούλιο ζητά από την Ύπατη Αρμόστρια να αναθέσει την εκπόνηση μελέτης που θα ολοκληρωθεί μέχρι το Δεκέμβριο του 2011 έως το έγγραφο διακρίσεις νομοθεσίες και πρακτικές και πράξεις βίας κατά προσώπων με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, σε όλες τις περιοχές του κόσμου, και πως το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον τερματισμό της βίας και των σχετικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου, αποφασίζει να συγκαλέσει μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης κατά τη διάρκεια της δεκάτης ενάτης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με τα γεγονότα που θα περιέχονται στη μελέτη που ανατέθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία και να έχουν εποικοδομητικό, ενημερωτικό και διαφανή διάλογο για το θέμα των διακρίσεων στη νομοθεσία στις πρακτικές και στις πράξεις βίας κατά προσώπων με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα κοινωνικού φύλου και αποφασίζει επίσης ότι η ομάδα θα συζητήσει επίσης την κατάλληλη συνέχεια στις συστάσεις της μελέτης που ανατέθηκε από την Ύπατη Αρμόστρια.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας είχε ως εξής:
Υπέρ (23): Αργεντινή, Αγγλία, Βέλγιο, Βραζιλία, Γαλλία, Γουατεμάλα, Ελβετία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Ισημερινός, Ισπανία, Κούβα, Κορέα, Μαυρίκιος, Μεξικό, Νορβηγία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Ουρουγουάη, Πολωνία, Σλοβακία, Ταϊλάνδη και Χιλή.
Κατά (19): Αγκόλα, Γκαμπόν, Γκάνα, Ιορδανία, Καμερούν, Κατάρ, Μπαχρέιν, Μπαγκλαντές, Μαλδίβες, Μαυριτανία, Μαλαισία, Μολδαβία, Νιγηρία, Ουγκάντα, Πακιστάν, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη και Τζιμπουτί.
Αποχές (3): Burkina Faso, Ζάμπια και Κίνα.
Ο JERRY MATTHEWS MATJILA (Νότια Αφρική), εισήγαγε το σχέδιο του ψηφίσματος L.9 Αναθεώρηση 1, δήλωσε ότι ο διάλογος είναι εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο όταν πρόκειται για ένα δύσκολο θέμα. Τα πρόσωπα δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε διακρίσεις ή βία με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Το ψήφισμα δεν επιδιώκει να επιβάλει αξίες στις χώρες μέλη, αλλά επιδιώκει να αρχίσει διάλογο που θα συμβάλει στον τερματισμό των διακρίσεων και της βίας που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό, στην ταυτότητα του κοινωνικού φύλου ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου. Στη Νότια Αφρική η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου προστατεύονται από το Σύνταγμα.
Παρά το γεγονός αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις που σχετίζονται με τη βία εναντίον αυτών των προσώπων. Η Νότια Αφρική πιστεύει ότι διακυβερνητικός διάλογος θα μπορούσε να βρει τρόπους για να αντιμετωπίσει αυτό το θέμα. Περαιτέρω, παρόλο που η Νότια Αφρική είναι κυρίως χριστιανική κοινωνία, όλες οι θρησκείες αντιμετωπίζονται το ίδιο, και παρόλο που η Νότια Αφρική είναι κυρίως μια χώρα μαύρων, όλες τις φυλετικές ομάδες απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα. Επισήμανε ακόμη σε σχέση με το απαρτχάιντ που όταν κάποιες φυλακίστηκαν έλαβαν ηθική και πολιτική υποστήριξη από όλες τις περιοχές της γης. Οι Νοτιοαφρικανές δεν είπαν ποτέ ότι δεν θα μπορούσε να αποδεχθούν να στηρίξουν τον προσδιορισμό με βάση το κοινωνικό φύλο. Η Νότια Αφρική τόνισε ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι το κοινό κοινοβούλιο της διεθνούς κοινότητας και ως τέτοιο πρέπει να συζητά περίπλοκα και δύσκολα προβλήματα. Το ψήφισμα καλεί το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να προσφέρει μια ευκαιρία στη διεθνή κοινότητα να έχει μια πραγματική βάση διαλόγου σχετικά με τις διακρίσεις εναντίον εκείνων που είχαν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Η Νότια Αφρική ζήτησε από την Επιτροπή να συγκεντρώσει μια μελέτη βάσης στοιχείων-δεδομένων, η έκβαση της οποίας θα πρέπει να αποτελεί τη βάση της συζήτησης το 2012. Η Νότια Αφρική σημειώνει πως οι συνηγορούσες χώρες του σχεδίου ψηφίσματος είναι η Αγγλία, η Αργεντινή, η Αυστραλία, η Αυστρία, η Βραζιλία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Δανία, η Ελλάδα, η Ελβετία, οι Ην. Πολιτείες, η Ιταλία, η Ιρλανδία, το Ισραήλ, ο Καναδάς, η Κροατία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Ουρουγουάη, η Πορτογαλία, η Σερβία και η Τσεχία.
Η MARIA NAZARETH FARANI AZEVEDO (Βραζιλία), επίσης δήλωσε για το σχέδιο ψηφίσματος L.9 αναθεώρηση 1, συνεχάρη τη Νότια Αφρική που ηγήθηκε της πρωτοβουλίας αυτής και των εποικοδομητικών και εργασιών διαφάνειας με αυτό το σχέδιο ψηφίσματος. Αυτό είναι το πνεύμα που προήδρευσε στις εργασίες σχετικά με το σχέδιο ψηφίσματος L.9 αναθ. 1. Το ψήφισμα αντικατοπτρίζει τη φιλοδοξία της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πως όλες οι άνθρωποι γεννιούνται με ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια και το πόσο σημαντική είναι η καταδίκη των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Η Βραζιλία επανέλαβε τη σπουδαιότητα προοπτικών της συζήτησης. Πως είναι ώρα να περάσουμε από τις προοπτικές βελτίωσης της κατανόησης, στη βάση διαφανούς διαλόγου. Αυτή είναι η πρόταση που περιλαμβάνεται σε αυτό το σχέδιο ψηφίσματος και αποσκοπεί στη δημιουργία ενός χώρου διαλόγου, στην προώθηση της βέλτιστης κατανόησης και συμβάλλει στην ανάληψη δέσμευσης της διασφάλισης του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ώστε αυτά να γίνουν πραγματικότητα.
Ο SHAFQAT ALI KHAN (Πακιστάν), μιλώντας εξ ονόματος της Οργάνωσης της Ισλαμικής Διάσκεψης στην επεξήγηση της ψήφου πριν την ψηφοφορία, δήλωσε ότι η Οργάνωση της Ισλαμικής Διάσκεψης ανησυχεί πολύ πως το Συμβούλιο είχε επιλέξει να συζητήσει πολύ αμφιλεγόμενες έννοιες που περιέχονται στο σχέδιο ψηφίσματος L.9 αναθ. 1 των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Η Οργάνωση της Ισλαμικής Διάσκεψης ήταν πολύ ανήσυχη για τις προσπάθειες να συμπεριλειφθούν σε αυτό το φόρουμ έννοιες που δεν έχουν καμία βάση στο διεθνές δίκαιο στα διεθνή νομικά και στα πρότυπα-κριτήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Οργάνωση της Ισλαμικής Διάσκεψης σημείωσε με ανησυχία τις προσπάθειες για τη δημιουργία νέων προτύπων-κριτηρίων και περιλαμβάνουν έννοιες που ποτέ δεν είχαν συμφωνηθεί προηγουμένως. Η διεθνής κοινότητα είχε συμφωνήσει κατά τη διάσκεψη της Βιέννης η οποία παράλληλα λαμβάνει υπόψη τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις εθνικές, τις περιφερειακές και τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Το σχέδιο ψηφίσματος L.9 Αναθ. 1 θα εκτρέψει την προσοχή του Συμβουλίου από άλλα σημαντικά θέματα. Η Οργάνωση της Ισλαμικής Διάσκεψης θα κάνει έκκληση ψήφου του σχεδίου ψηφίσματος και θα την καταψηφίσει.
Ο ANDRAS DEKANY (Ουγγαρία), μιλώντας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια εξήγηση της ψήφου πριν την ψηφοφορία, ευχαρίστησε τη Νότια Αφρική για την κατάθεση του ψηφίσματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ευχαρίστησε τη Νότια Αφρική για την υποδοχή πολλών ανησυχιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία καθιστά δυνατή την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποστηρίξει το ψήφισμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει ότι το ψήφισμα είναι μια γνήσια προσπάθεια δημιουργίας ενός ανοικτού και εποικοδομητικού διαλόγου. Σημείωσε ότι το ψήφισμα δεν προσπάθησε να δημιουργήσει νέα δικαιώματα, αλλά να επιβεβαιώσει τα υφιστάμενα δικαιώματα σε σχέση με πρόσωπα που υφίστανται διακρίσεις βάση του προσδιορισμού του κοινωνικού φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού. Θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου είναι ευαίσθητα θέματα για πολλές χώρες μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση ελπίζει ότι η διεθνής κοινότητα θα μπορούσε να συμφωνήσει πως καμία άνθρωπος δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζει διακρίσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ψηφίζει υπέρ του ψηφίσματος.
Ο OSITADINMA ANAEDU (Νιγηρία), εξηγώντας τη ψήφο πριν την ψηφοφορία, είπε ότι οι αφρικανικές χώρες, και πάνω από το 90% των Αφρικανίδων δεν στήριξαν αυτό το σχέδιο ψηφίσματος. Η Νότια Αφρική αναφέρθηκε σε δήλωση των αφρικανών ηγέτιδων που δείχνει πως επιθυμούν να ασχοληθούν με τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τρόπο αντικειμενικό και χωρίς αντιπαραθέσεις και κατηγόρησε το ψήφισμα πως αγνοεί την οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θέτει την προσωπική συμπεριφορά υπεράνω διεθνών νομικών πράξεων-οργάνων. Οι αντιλήψεις για το σεξουαλικό προσανατολισμό δεν πρέπει να επιβάλλονται στις χώρες. Μια συζήτηση θα εγκαινιάσει την πρόοδο. Ορισμένα ζητήματα προσωπικού χαρακτήρα δεν θα πρέπει να είναι υπό συζήτηση στο Συμβούλιο.
Ο ABDULWAHAB ABDULSALAM ATTAR (Σαουδική Αραβία), εξηγώντας τη ψήφο της χώρας πριν την ψηφοφορία της L.9 αναθ.1, είπε πως το σχέδιο ψηφίσματος δεν είναι σύμφωνο με τις διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι σκόπιμο να επιβάλει αυτές τις αρχές σε άλλες χώρες. Πολιτιστικοί και θρησκευτικών πεποιθήσεων λόγοι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Δεν είναι σκόπιμο να επιβάλει αξίες χωρίς να λαμβάνεται υπόψη, πως είναι σε αντίθεση με τη Σαρία στο Ισλάμ και άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Ο MUNA ABBAS RADHI (Μπαχρέιν), εξηγώντας τη ψήφο πριν την ψηφοφορία, καταδίκασε την προσπάθεια συναλλαγής του Συμβουλίου με αμφιλεγόμενα θέματα όπως η ταυτότητα του κοινωνικού φύλου. Αυτή είναι μια προσπάθεια δημιουργείας νέων προτύπων – κριτηρίων και νέα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω εσφαλμένης ερμηνείας των υφιστάμενων διεθνών προτύπων-κριτιρίων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά είναι θέματα που βασίζονται σε προσωπικές αποφάσεις και δεν είναι θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο NAHIDA SOBHAN (Μπαγκλαντές), εξηγώντας τη ψήφο της L.9 Rev.1, δήλωσε πως το Μπαγκλαντές υποστηρίζει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ανάπτυξη και καταδίκασε τη βία κατά των διαφόρων ομάδων. Δεν υπάρχει νομική βάση για αυτό το σχέδιο ψηφίσματος νομικών πράξεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Μπαγκλαντές ανησυχεί με την εστίαση σε προσωπικά σεξουαλικά ενδιαφέροντα-συμφέροντα, ενώ οι διακρίσεις με βάση τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκευτική πεποίθηση και άλλα θέματα παραμένουν αγνοούμενα. Το Μπαγκλαντές πιστεύει πως τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν κωδικοποιηθεί σε διεθνή μέσα-όργανα. Με την εισαγωγή εννοιών που δεν εκφράζουν τις νομικές πράξεις - όργανα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτές οι ίδιες οι νομικές πράξεις-όργανα και το πλαίσιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων υπονομεύονται.
Ο KHALID FAHAD AL-HAJRI (Κατάρ), εξηγώντας τη ψήφο πριν την ψηφοφορία, τόνισε την ανάγκη σεβασμού της πολιτιστικής πολυμορφίας σε σχέση με το άρθρο 29 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την ευθύνη των χωρών για τη διατήρηση της κοινωνικής και δημοκρατικής τάξης . Το Κατάρ ανέφερε ότι το ζήτημα αυτό είναι ενάντια στο Ισλάμ και για το λόγο αυτό πρόκειται να καταψηφίσει αυτό το σχέδιο ψηφίσματος.
Ο JUAN JOSE GOMEZ CAMACHO (Μεξικό), εξηγόντας τη ψήφο πριν την ψηφοφορία της L.9 αναθ. 1, εξέφρασε την βαθύτατη εκτίμηση για την συνυπογραφή του ψηφίσματος. Το Μεξικό αναγνώρισε το γεγονός ότι το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού αναμφισβήτητα παρουσιάζει μια σειρά δυσκολιών, πολεμικής και επιχειρημάτων και είναι στενά συνδεδεμένο με τον πολιτισμό και τις πρακτικές της κοινωνίας των πολιτισών σε όλη τη γη. Είναι ένα θέμα το οποίο αντιμετωπίζει διαμάχες. Για το Μεξικό, αυτό που συζητείται θα πρέπει να εξεταστεί σε σχέση με κάτι άλλο, όχι με την επιβολή αξιών, όχι με κάτι που συνδέεται με την αλλαγή πολιτιστικών πρακτικών καταδίκης ή υπεράσπισης ατομικής πολιτιστικής πρακτικής. Είναι θέμα μη διακριτικής μεταχείρισης και όχι ένα νέο θέμα στο Συμβούλιο. Η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φυλής, θρησκευτικών παποιθήσεων και της μη διάκρισης κατά των γυναικών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία ήταν αξίες που διαμορφώθηκαν και αναγνωρίστηκαν πλήρως από όλες. Η απαγόρευση των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού είναι το ίδιο πράγμα. Το Μεξικό δεν συμμερίζεται τις απόψεις των συναδελφισών χωρών πως το Συμβούλιο επιβάλει μη αναγνωρισμένους κανόνες. Αυτό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Για το λόγο αυτό και με απόλυτο σεβασμό για τις άλλες χώρες μέλη, το Μεξικό υποστηρίζει με πλήρη πεποίθηση το σχέδιο ψηφίσματος. Περιττό να πούμε ότι το Μεξικό θα ψηφίσει υπέρ του ψηφίσματος.
Ο CHEIKH AHMED OULD ZAHAF (Μαυριτανία), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψηφοφορίας επί του σχεδίου ψηφίσματος L.9 αναθ. 1, δήλωσε ότι η Μαυριτανία θεώρησε πως αυτό το θέμα δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των διεθνών συνθηκών. Εκτός από να είναι ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο θέμα σε πολλά επίπεδα, πολιτιστικά, ηθικά, θρησκευτικών πεποιθήσεων, το ζήτημα αυτό δεν έχει καμία σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως άλλα θέματα που εξετάζονται στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως η βία κατά των γυναικών ή παραβιάσεις της ανθρώπινης αξιοπρέπειας . Η επιβολή του θέματος αυτού είναι απαράδεκτη και είναι η αιτία όπου η Μαυριτανία ζητά από όλες τις χώρες μέλη να καταψηφίσουν αυτό το σχέδιο ψηφίσματος.
Ο HECTOR RAUL PELAEZ (Αργεντινή), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψήφου, χαιρέτισε την έγκριση του ψηφίσματος L.9 αναθ. 1 και συνεχάρη τη Νότια Αφρική για την ανάληψη ηγεσίας στο θέμα αυτό. Η Αργεντινή τόνισε τη σημασία της αντιμετώπισης των θεμάτων των διακρίσεων και της βίας ως μέρος της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή είναι μια ιστορική ανάλυση που υπογράμισε την συμπερίληψη του θέματος στο πλαίσιο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παράλληλα τις εξελίξεις εθνικού πλαισίου, συμπεριλαμβανομένης της εθνικής νομοθεσίας, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αργεντινή.
Η EILEEN CHAMBERLAIN (Ηνωμένες Πολιτείες), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψήφου για την L.9 αναθ.1, είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ενθουσιασμένες για την ένταξη της Νότιας Αφρικής και άλλων χωρών μελών σε αυτό το ψήφισμα. Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ήταν η πρώτη πλήρης επιβεβαίωση ότι όλες οι άνθρωποι πρέπει να απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα και ελευθερίες. Ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός έγινε με την αναγνώριση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά. Η βία σε βάρος οποιουδήποτε προσώπου λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δικαίωμα επιλογής ποια να αγαπούν είναι ιερό. Κάθε άνθρωπος αξίζει την προστασία από τη βία. Η πρόοδος σχετικά με αυτό το ψήφισμα επιβεβαιώνει την έντονη επιθυμία να επιτύχει το καλύτερο της ανθρώπινης φύσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ευχαριστούν την κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής και την πρέσβειρα για τη συγκεκριμένη συμβουλευτική προσέγγιση και την εκπληκτική ηγεσία της και δηλώνει πως προσβλέπει στη συνεργασία για την εφαρμογή αυτού του εξαιρετικού βήματος προς τα εμπρός.
Η SANDRINE KOA WING (Μαυρίκιος), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψήφου επί του σχεδίου ψηφίσματος L.9 αναθ. 1, είπε πως η χώρα για το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το σεξουαλικό προσανατολισμό και τη ταυτότητα κοινωνικού φύλου έχουν πιο λεπτή θέση.
Ο MUTAZ FALEH HYASSAT (Ιορδανία), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψήφου επί του σχεδίου ψηφίσματος L.9 αναθ. 1, δήλωσε ότι το κείμενο ενώπιον του Συμβουλίου είχε κατασταθεί, διαχωρισθεί και τον εμπόδισαν από το να αποκτήσει μια κοινή θέση. Η Ιορδανία εκφράζει τη λύπη της που δεν μπορεί να συναινέσει με αυτό το σχέδιο ψηφίσματος.
Ο OSITADINMA ANAEDU (Νιγηρία), μιλώντας για τη ψήφο στο L.9 αναθ.1, δήλωσε ότι η Αφρικανική Ομάδα παραμένει προσηλωμένη στην αρχή της μη διάκρισης. Η Νιγηρία θεωρεί πως κανένα ανθρώπινο ον δεν πρέπει να υποβάλλεται σε διακρίσεις με βάση κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Η Νιγηρία θεωρεί έντονα πως όλες οι εργασίες του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρέπει να επικεντρωθούν με τέτοιο τρόπο ώστε προηγμένες συλλογικές δεσμεύσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να μην υπονομεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Νιγηρία είπε πως είναι απαράδεκτο το γεγονός πως χώρες στερήθηκαν τη δυνατότητα να έχουν νόμους για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και χώρες στερήθηκαν την πολιτική βούληση να υποβληθούν οι ίδιες σε μια πραγματική εικόνα δημοκρατίας. Πήγε ενάντια σε όλες τις νόρμες που κήρυξε το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως η διαφάνεια, το να λογοδοτούν και η δημοκρατία. Αυτό είναι μια ένδειξη πως το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα πρέπει να είναι προσεκτικό για να μην πάει και πάλι ενάντια τις ρίζες του.
Ο CHEIKH AHMED OULD ZAHAF (Μαυριτανία), μιλώντας σε μια εξήγηση της ψήφου, είπε σε απάντηση των υποστηρικτριών του ψηφίσματος L.9 Rev.1, πως το ψήφισμα δεν προωθεί την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά μάλλον την απανθρωποποίηση των ανθρώπινων όντων.
Την είδηση την βρήκαμε στις 17.6.11 και την μεταφράσαμε από την http://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=11167&LangID=E
Το 
Συμβούλιο Ην. Εθνών πέρασε ψηφίσμα για τα δικαιώματα των λεσβιών
(CNN) - Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έκανε ένα «ιστορικό βήμα», το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ψήφισε την Παρασκευή την υποστήριξη των ίσων δικαιωμάτων για όλες, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό.
Το ψήφισμα, παρουσιάστηκε από τη Νότια Αφρική, είναι πρώτη φορά που ψηφίζουν τα Ηνωμένα Έθνη για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών και τρανς.
Περάσε με 23 ψήφους υπέρ, 19 κατά και τρεις αποχές, εν μέσω έντονης κριτικής της Νότιας Αφρικής από κάποιες αφρικανικές χώρες.
Η Suzanne Nossel, αναπληρώτρια βοηθός γραμματέας της χώρας για τις διεθνείς οργανώσεις, δήλωσε στο CNN, "Είναι πραγματικά σημαντικός ο ρόλος καθορισμού μιας νέας νόρμας ότι τα δικαιώματα των Lbtiq είναι ανθρώπινα δικαιώματα και πρέπει να γίνει δεκτή σε παγκόσμιο επίπεδο".
"Μιλά για τη βία και τις διακρίσεις που οι λεσβίες βιώνουν σε όλη τη γη", είπε, "και πως τα θέματα αυτά ... θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Απευθύνει έκκληση για υποβολή εκθέσεων σχετικά με το τι συμβαίνει, οπουδήποτε οι άνθρωποι υφίστανται διακρίσεις, βία, και βάζει πραγματικά το ζήτημα ξεκάθαρα στην ημερήσια διάταξη των Ηνωμένων Εθνών για να προχωρήσουμε μπροστά".
Οι διαχωριστικές γνώμες συνεχίζουν μεταξύ ορισμένων χωρών σχετικά με το αν έχει έρθει η ώρα να αναλάβει τα δικαιώματα των λεσβιών το φόρουμ του ΟΗΕ, είπε η κα. Nossel, "το ψήφισμα αυτό είναι πολύ σημαντικό στο βαθμό που κέρδισε ευρεία υποστήριξη για να συμβεί ακριβώς αυτό".
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πίεσε έντονα για το ψήφισμα, και η κα. Nossel είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ευτυχής να βλέπουν αφρικανική ηγεσία, από τη Νότια Αφρική, συγκεκριμένα, καθώς και ισχυρή υποστήριξη από τη Νότια Αμερική, την Κολομβία και τη Βραζιλία.
Το ψήφισμα, επίσης, είναι η πρώτη φορά που στην Επιτροπή έγινε η πρώτη έκθεση του ΟΗΕ σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές, και τρανς σε όλο τον κόσμο. Η κα. Nossel είπε πως η κυβέρνηση Ομπάμα ελπίζει ότι θα "ανοίξει μια ευρύτερη διεθνής συζήτηση για το πώς να προωθήσουν και να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των λεσβιών".
Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ το Μάρτιο ενέκρινε μια δήλωση, που υποστηρίζεται από 85 χώρες, για τα δικαιώματα των λεσβιών που ονομάζεται “Τερματισμός της βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου".
Η ψηφορία της Παρασκευής "σηματοδοτεί μια νίκη για τις υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων", δήλωσε η Susan Rice, η πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη. "Στέλνει το σαφές μήνυμα πως, οι καταχρηστικές, κακοποιητικές πρακτικές με βάση στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου πρέπει να σταματήσει”.
Η αμερικανίδα υπουργίνα Εξωτερικών Hillary Clinton έχει θέσει τα δικαιώματα των λεσβιών στο επίκεντρο της ατζέντας ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εκφράζοντας την άποψή της είπε πως "τα δικαιώματα των λεσβιών είναι ανθρώπινα δικαιώματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δικαιώματα των λεσβιών».
Σε μια δράση της Ημέρας Υπερηφάνειας, αυτό το μήνα, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η κα. Clinton είπε, «λεσβίες παρενοχλούνται, κακοποιούνται, υποβάλλονται σε σεξουαλική βία, ακόμη και σκοτώνονται, λόγω του ποιές είναι και ποιαν αγαπούν. Μερικές εκδιώκονται από τα σπίτια ή τις χώρες τις και πολλές που γίνονται πρόσφυγες αντιμετωπίζουν νέες απειλές στις χώρες ασύλου, σε ορισμένες περιοχές η βία εναντίον της Lbtiq κοινότητας επιτρέπεται από το νόμο και υποδαυλίζεται από τις δημόσιες εκκλήσεις για βία,.. σε άλλες επιμένει ύπουλα πίσω από κλειστές πόρτες"
Η Nossel δήλωσε στο CNN, "δεν είναι πως οι διακρίσεις ή η βία πρόκειται να τελειώσουν από τη μια μέρα στην άλλη", λόγω του ψηφίσματος του ΟΗΕ, «αλλά τώρα ... όταν υπάρχουν προτάσεις στα εθνικά κοινοβούλια ή νομοθετικά σώματα ανά τον κόσμο για να γίνει παράνομη η λεσβιοσύνη ή να εγκριθεί η καταστολή ανθρώπων, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τις, οι αντίθετες μπορούν να δείξουν το ψήφισμα και να πουν, «Λοιπόν, ο ΟΗΕ έχει μιλήσει ανοικτά, υπάρχει ένα ψήφισμα που απορρίπτει αυτή την οπτική κάθετα".
"Αυτός είναι ο τρόπος που αυτά οι διεθνείς νόρμες -πρότυπα χτίζονται", είπε. "Δεν είναι από την αρχή. Όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αναπτύσονται σταδιακά. Έτσι, αυτή είναι πραγματικά μια κρίσιμη αρχή της καθολικής αναγνώρισης ενός νέου συνόλου δικαιωμάτων που αποτελεί μέρος του διεθνούς συστήματος".
Την είδηση την βρήκαμε στι 17.6.11 και την μεταφράσαμε από την CNN γραμμένη από την Jill Dougherty στην http://edition.cnn.com/2011/WORLD/europe/06/17/un.lgbt.rights/index.html
Τέλος 
στις διακρίσεις των Lgbtiq και με σφραγίδα ΟΗΕ
Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ενέκρινε σήμερα μια απόφαση που προωθεί την ισότητα των προσώπων, ανεξάρτητα από τις σεξουαλικές τις, τους προτιμήσεις. Το κείμενο της απόφασης χαρακτηρίστηκε «ιστορικό» από τις Lbtiq οργανώσεις, ενώ πυροδότησε θυελλώδεις συζητήσεις.
Η απόφαση ψηφίστηκε με 23 ψήφους υπέρ, 19 κατά, ενώ υπήρξαν και τρεις αποχές.
Το κείμενο της απόφασης, που παρουσιάστηκε από τη Νότια Αφρική, χαρακτηρίστηκε "ιστορικό" από μη κυβερνητικές Lgbtiq οργανώσεις και έδωσε αφορμή για μια θυελλώδη συζήτηση ανάμεσα στις αφρικανικές χώρες, υπό την προεδρία της Νιγηρίας, που εξέφρασαν την αντίθεσή τις προς αυτήν.
Στην απόφαση τονίζεται συγκεκριμένα "πως όλες οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθερες και ίσες σε ό,τι αφορά στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τις και καθεμία πρέπει να απολαμβάνει το σύνολο των δικαιωμάτων και των ελευθεριών... χωρίς καμιά διάκριση".
Ζητείται επίσης να εκπονηθεί ειδική μελέτη για τους νόμους που εφαρμόζουν διακρίσεις, αλλά και για τις βιαιότητες εναντίον προσώπων εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Την είδηση την βρήκαμε στις 17.6.11 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=285338
Ποιες 
είναι οι πιο επικίνδυνες χώρες για τις γυναίκες
Αφγανιστάν, Κονγκό, Πακιστάν, Ινδία και Σομαλία αποτελούν τη θλιβερή πεντάδα
Η έρευνα του ιδρύματος στηρίχτηκε στις απόψεις 213 ειδικών κι από τις πέντε ηπείρους σε ζητήματα δικαιωμάτων των γυναικών.
Λονδίνο
Τον κατάλογο με τις πέντε χώρες που είναι οι πιο επικίνδυνες για τις γυναίκες έδωσε στη δημοσιότητα η Trust Law, το νομικό τμήμα του έγκριτου ιδρύματος δημοσκοπήσεων Thomson Reuters.
Στην κορυφή της σχετικής λίστας φιγουράρει το Αφγανιστάν, όπου το 87% των γυναικών είναι αναλφάβητες, ενώ το 70-80% των νεαρών κοριτσιών εξαναγκάζεται σε γάμους με συζύγους που τους επιβάλλει το εθιμικό δίκαιο της οικογένειάς τις και τα περιστατικά βίας εις βάρος γυναικών είναι καθημερινά.
Στη δεύτερη θέση ακολουθεί η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ), όπου μαίνονται αιματηρότατοι φυλετικοί πόλεμοι και 1.100 γυναίκες κατά μέσον όρο - πάνω από 420.000 ετησίως - πέφτουν καθημερινά θύματα βίας, συχνά μάλιστα σεξουαλικής.
Στην τρίτη θέση ακολουθεί το Πακιστάν, μια χώρα όπου το 90% των γυναικών έχουν υποστεί ξυλοδαρμούς από τα άρρενα μέλη της οικογένειας τις, ενώ δεν είναι σπάνια και τα περιστατικά τιμωρίας με λιθοβολισμό.
Η τέταρτη θέση της θλιβερής λίστας ανήκει στην Ινδία, όπου το 44.5% των νεαρών κοριτσιών υποχρεώνεται σε γάμο πριν τα 18 τις χρόνια και πάνω από 100 εκατ. γυναίκες πέφτουν θύματα παράνομης πορνείας και παράνομης διακίνησης ανθρώπων.
Στην πέμπτη και τελευταία θέση της σχετικής λίστας βρίσκεται η Σομαλία, μια χώρα όπου κυριαρχεί η φτώχεια και η ένοπλη βία, με το 95% των γυναικών να εξαναγκάζεται, από τα 4 μέχρι τα 11 τις χρόνια, σε κλειτοριδεκτομή.
Την είδηση την βρήκαμε στις 15.6.11 στην εφημερίδα Το Βήμα στην http://www.tovima.gr/world/article/?aid=406344&h1=true ( Πηγή: REUTERS/Osman Orsal)
Η 
Βουλή της Γαλλίας απέρριψε τη νομοθεσία του γάμου των λεσβιών
Η κάτω βουλή του κοινβουλίου της Γαλλίας στις 14.6.11 απέρριψε νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση του γάμου των λεσβιών. Η σοσιαλιστική αντιπολίτευση, η οποία πρότεινε το νομοσχέδιο, είπε ότι θα κάνει τη νομιμοποίηση του γάμου των λεσβιών προτεραιότητα αν έρθει στην εξουσία το 2012.
Η κάτω βουλή του κοινοβουλίου της Γαλλίας απέρριψε νομοσχέδιο που θα επέτρεπε να νυμφεύονται οι λεσβίες.
Η Βουλή, που κυριαρχείται από το κυβερνών δεξιό κόμμα UMP, από τις 293 ψήφους οι 222 ήταν κατά του νομοσχεδίου, με τις περισσότερες σοσιαλίστριες νομοθέτιδες να το υποστηρίζουν και οι περρισσότερες δεξιές να αντιτίθενται στο δικαίωμα του γάμου.
"Είμαστε κατά της σεξουαλικής προκατάληψης - λεσβοφοβίας, αλλά δεν θέλουμε να αλλάξει η εικόνα και η λειτουργία του γάμου στο συλλογικό υποσυνείδητο", δήλωσε ο δεξιός- UMP νομοθέτης Michel Diefenbacher.
Ο του Σοσιαλιστικού Κόμματος νομοθέτης Patrick Bloche είχε αποκαλέσει το νομοσχέδιο ως μέτρο για τον τερματισμό μιας μορφής διακρίσεων και "πως θα περάσει σε ένα νέο στάδιο την ισότητα των δικαιωμάτων".
Αρκετές από τις Χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ισπανία, το Βέλγιο και οι Κάτω Χώρες, έχουν νομιμοποιήσει το γάμο μεταξύ των λεσβιών.
Την είδηση την βρήκαμε στις 14.6.11 και την μεταφράσαμε από την France 24 στην http://www.france24.com/en/20110614-french-parliament-rejects-gay-marriage-bill-homosexuality
Οι λεσβίες Corinne Cestino και Sophie Hasslauer, πόυ έχουν PACS στη Γαλλία, ζουν μαζί εδώ και 15 χρονιές και έχουν τέσσερα παιδιά, αξιώσαν το δικαίωμα να νυμεφυφθούν αλλά απορίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απαγόρευση δεν παραβίαζε το γαλλικό σύνταγμα και είπε πως είναι θέμα της Βουλής να αλλάξει το νόμο.
Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε την ημέρα της απόφασης του δικαστηρίου από την TNS Sofres έδειξε ότι 58% από τις 950 ερωτώμενες-ους ήταν υπέρ του γάμου των λεσβιών και 35% ήταν ενάντια.
Το 2006, η ίδια εταιρεία ερευνών είχε διαπιστώσει πως μόνο 45% των ερωτουσών-νων συμφωνούσαν να δωθεί στις λεσβίες το δικαίωμα να νυμφεύονται.
Επτά ευρωπαϊκές χώρες - Νορβηγία, Ισπανία, Βέλγιο, Πορτογαλία, Κάτω Χώρες, Σουηδία και Ισλανδία - επιτρέπουν στα λεσβιακά ζευγάρια να νυμφευθούν.
Άλλες, όπως η Αγγλία και η Γερμανία, επιτρέπουν το σύμφωνο συμβίωσης ή τις πολιτικές ενώσεις.
Των δύο τελευταίων χωρών το σύμφωνο συμβίωσης και η πολιτική ένωση εξελίσονται προσομοιάζοντας όλο και περισσότερο με τον γάμο. Πρόσφατα για παράδειγμα η Γερμανία ψήφισε υπέρ της παιδοθεσίας και της εξίσωσης της φορολογίας με τα ετερό παντρεμένα ζευγάρια.
Η κοινωνία της Ιρλανδίας είναι υπέρ του λεσβιακού γάμου, η Σλοβενία προετοιμάζεται για το γάμο, το Liechtenstein ενέκρινε το PACS, η Πολωνία ενέκρινε οι Πολωνές λεσβίες να νυμφεύονται σε άλλες χώρες, και τέλος η κοινωνία της Δανίας εγκρίνει τους θρησκευτικούς γάμους στα λεσβιακά ζευγάρια.
Πράγα, 
10 Ιουνίου - Ένα λεσβιακό ζευγάρι πλέον, στην Τσεχία μπορεί να παιδοθετήσει αν και επίσημα μόνο η μία από τις δύο συζύγους θα έχει την ιδιότητα της θετής γονέα.
Τα λεσβιακά και τα ανύπαντρα ζευγάρια συγκεκριμένα δεν πρέπει να παιδοθετούν σύμφωνα με τη νομοθεσία της Τσεχίας.
Η υπουργίνα Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Viktorie Plivove, είπε ότι ήταν η πρώτη υπόθεση στην οποία ο επιλεγμένος υποψήφιος σαφώς αξιολογήθηκε και εν όψει του ομοερωτικού προσανατολισμού του.
"Ο αιτών αξιολογήθηκε μαζί με τον σύζυγό του, με τον οποίο ζει σε σύμφωνο συμβίωσης Ωστόσο μόνο ο ένας θα είναι καταχωρημένος ως θετός γονέας”.
"Το παιδί είναι ανάπηρο και οι αρχές απέτυχαν να βρουν μια άλλη ανάδοχη οικογένεια για το παιδί, είπε η κα. Plivova, αλλά εκείνη αρνήθηκε να επεξεργαστεί ό,τι αφορά την προστασία της ιδιωτικής ζωής του ανάδοχων γονέων".
Αυτή η υπόθεση θα έπρεπε να είχε λυθεί σε περιφερειακό επίπεδο, δεδομένου ότι το υπουργείο ασχολείται μόνο με τα παιδιά για τα οποία οι αρχές της περιφέρειας απέτυχαν να βρουν μια ανάδοχη οικογένεια.
Η Marie Vodickova, επικεφαλής της Παιδιά που Χρειάζεται να Ζήσουν, χαιρέτισε την επαναστική απόφαση. Είπε πως θα είναι σίγουρα καλύτερα για τα παιδιά από την διαμονή τους σε ιδρύματα.
Αντίθετα, ο Ales Dietrich, πρόεδρος του Συλλόγου Ανάδοχες Οικογένειες, είναι της άποψης ότι μια λεσβιακή οικογένεια θα είναι ένα άλλη μια αναπηρία για το παιδί από το να μεγαλώσει σε ένα οίκημα για παιδιά.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Τσεχίας, ένα πρόσωπο που ζει σε σύμφωνο συμβίωσης δεν πρέπει να παιδοθετήσει. Ωστόσο, εάν μια από τις συζύγους του συμφώνου συμβίωσης μεγαλώνει, φροντίζει ένα παιδί, η σύζυγός της μπορεί να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού. Ο νόμος δεν αναφέρει τις ανάδοχες οικογένειες από την άποψη αυτή.
Πάνω από 1100 Lgbtiq ζευγάρια έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, στο 10,5 εκατομμύρια πληθυσμού της Τσεχίας ως τον Μάρτιο του 2011.
Ο νόμος συμφώνου συμβίωσης τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2006.
Η ΜΚΟ Υπερήφανη (Stream) Πλατφόρμα, η οποία άρχισε να εργάζεται στην Τσεχία το Μάιο, θέλει να αγωνιστεί για ισότιμη θέση των Lgbtiq και άλλων μειονοτήτων. Επίσης μάχεται για το δικαίωμα των λεσβιών να παιδοθετούν.
Την είδηση την βρήκαμε στις 13.6.11 και την μεταφράσαμε από την Prague monitor στην http://praguemonitor.com/2011/06/13/idnescz-first-czech-same-sex-couple-foster-parent-child
Υπόθεση που αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση μαθήτριας σε Καθολική εθνική σχολή της Ιρλανδίας υπό εξέταση
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξετάζει μια υπόθεση που αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση μιας μαθήτριας του δημοτικού σχολείου, ηλικίας από οκτώ έως εννέα, σε μια καθολική εθνική σχολή στην Ιρλανδία 1973
Η O'Keeffe κατά Ιρλανδίας (Αριθμός υποθέσεως 35810/09).
Κύρια στοιχεία
Η προσφεύγουσα, Louise O'Keeffe, είναι Ιρλανδή υπήκοος, η οποία γεννήθηκε το 1964 και ζει στην Cork (Ιρλανδία).
Από το 1968 και μετά, η κ. O'Keeffe πήγε στην Εθνική Σχολή Dunderrow. Τα εθνικά σχολεία χρηματοδοτούνται από το κράτος ως σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (από τα οποία εκτιμάται ότι υπήρχαν περίπου 3000 στην Ιρλανδία). Το σχολείο ανήκε στην Καθολική Επισκοπή της Cork και Ross, Διευθυντης ήταν ο Επίσκοπος της Cork και Ross και διοικούταν από έναν ιερέα (O), εξ ονόματος ενός Αρχιδιακόνου.
Το 1971 η γονέας μιας μαθήτριας κατήγγειλε στον O ότι ο διευθυντής του σχολείου (LH) είχε κακοποιήσει σεξουαλικά την κόρη της. Περαιτέρω καταγγελίες έγιναν το 1973. Μετά από συνάντηση γονέων υπό την προεδρία του O, ο LH πήρε αναρρωτική άδεια και στη συνέχεια παραιτήθηκε το Σεπτέμβριο του 1973. Στις 14 Ιανουαρίου 1974 ο O ενημέρωσε το πρώην Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών για την παραίτηση του LH. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο αργότερα διαπίστωσε ότι δεν φαίνεται πως το Υπουργείο είχε ενημερωθεί για τις καταγγελίες κατά του LH. Φαίνεται επίσης ότι δεν υποβλήθηκε καταγγελία στην αστυνομία για το θέμα. Ο LH στη συνέχεια πήγε σε άλλη εθνική καθολική σχολή, όπου δίδαξε μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1995.
Μεταξύ του Ιανουαρίου και ως τα μέσα του 1973 η μαθήτρια δημοτικού O'Keeffe δέχτηκε μια σειρά σεξουαλικών επιθέσεων από τον LH κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μουσικής από τον ίδιο στην τάξη του, κατά τα διαλείμματα ή άμεσα μετά το σχολείο. Η ίδια αποσιώπησε τη σεξουαλική κακοποίηση και, ενώ είχε σημαντικές ψυχολογικές δυσκολίες (κυρίως, σε θέματα σωματικής οικειότητας), εκείνη δεν τα συνέδεσε με την κακοποίηση. Το 1996 ήρθε σε επαφή με την αστυνομία, η οποία ερευνούσε μια ποινική καταγγελία κατά του LH του 1995 από μια άλλη πρώην μαθήτρια. Η κα O'Keeffe έκανε μια δήλωση στην αστυνομία τον Ιανουάριο του 1997 και παραπέμφθηκε για παροχή συμβουλών. Κατά τη διάρκεια της έρευνας μια σειρά άλλων μαθητριών προέβησαν σε δηλώσεις για κακοποίηση από τον LH. Του απαγγέλθηκαν 386 ποινικά αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης περίπου για 21 πρώην μαθήτριές του στο σχολείο. Το 1998, κηρύχθηκε ένοχος σε 21 ενδεικτικές κατηγορίες και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Στα μέσα του Ιουνίου 1998, έχοντας ακούσει στοιχεία από άλλα θύματα κατά τη διάρκεια της ποινικής δίκης του LH και μετά την ακόλουθη ιατρική περίθαλψη, η κα. O'Keeffe συνειδητοποίησε την έκταση των ψυχολογικών προβλημάτων της και έκανε τη σύνδεση μεταξύ των εν λόγω προβλημάτων της και της σεξουαλικής κακοποίησης από τον LH.
Τον Οκτώβριο του 1998 ζήτησε αποζημίωση από το Ποινικό Δικαστήριο για τους τραυματισμούς που υπέστει όπου το ύψος ήταν περίπου 53.000 λίρες Ιρλανδίας.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1998 η ίδια άσκησε αστική αγωγή κατά του LH, του Υπουργού Παιδείας και Επιστημών, της Ιρλανδίας και του Γενικού Εισαγγελέα, ζητώντας αποζημίωση για τις σωματικές βλάβες που υπέστη ως αποτέλεσμα της επίθεσης, της βιαιοπραγίας συμπεριλαμβανομένης και της σεξουαλικής κακοποίησης. Ισχυρίστηκε πως: η Πολιτεία απέτυχε να θέσει σε εφαρμογή τα κατάλληλα μέτρα και τις διαδικασίες για την πρόληψη και την αναχαίτιση της συστηματικής κακοποίησης από τον LH που συνέβαινε από το 1962, η πολιτεία ήταν αντιπροσωπευτικά υπεύθυνη, σύμφωνα με την οποία ήταν η εργοδότρια του O και του LH, και πως η πολιτεία ήταν ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός φορέας δυνάμει του άρθρου 42 του Συντάγματος.
Στις 24 Οκτωβρίου 2006, το Εφετείο διέταξε ο LH να πληρώσει στην κα O'Keeffe 305,104 ευρώ αποζημίωση. Μετά από διαδικασίες εκτέλεσης, κατά την οποία ο LH ισχυρίστηκε ότι είχε ανεπαρκή μέσα, διατάχτηκε για να πληρώνει στη κα O'Keeffe 400 ευρώ το μήνα. Έλαβε τη πρώτη πληρωμή τον Νοέμβριο του 2007.
Στις 9 Μαρτίου 2004, το Εφετείο απέρριψε τον ισχυρισμό της άμεσης αμέλειας κατά της Πολιτείας. Στις 20 Ιανουαρίου 2006, το Εφετείο έκρινε εξάλλου ότι η πολιτεία δεν ήταν αντιπροσωπευτικά υπεύθυνη για τη σεξουαλική βία, διαπιστώνοντας ότι ο διευθυντής σχολείου O ήταν υπεύθυνος για την επιλογή και το διορισμό των εκπαιδευτικών, του εντολέα και του Υπουργείου Εκπαίδευσης (και ως εκ τούτου ο Υπουργός) ήταν υπεύθυνος για την καταβολή των μισθών των εκπαιδευτικών, τη διασφάλιση πως είχαν τα απαραίτητα προσόντα και την εποπτεία των δραστηριοτήτων των εκπαιδευτικών. Το Εφετείο απέρριψε επίσης το συνταγματικό αίτημα της κας. O'Keeffe. Όπου καταδικάστηκε στα δικαστικά έξοδα της δίκης κατά της πολιτείας.
Το 2006 η κα O'Keeffe προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Στις 9 Μαΐου 2009, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την καταδίκη της κ. O'Keeffe από το Εφετείο και αποφάνθηκε πως κάθε διάδικος θα καταβάλει τα δικαστικά του έξοδα για την πολιτική αγωγή σχετικά με τη πολιτεία. Η κα O'Keeffe νομίμως εκπροσωπείται σε όλη την αστική διαδικασία, αλλά δεν έχει νομική βοήθεια.
Καταγγελίες και διαδικασία
Επικαλούμενη το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η κα O'Keeffe καταγγέλλει πως η πολιτεία της Ιρλανδίας παρέλειψε να θέσει μια δομή προστασίας των παιδιών στις εθνικές καθολικές σχολές που θα εμπόδιζε την κακοποίηση. Η παροχή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν ευθύνη της πολιτείας, ή όχι η λειτουργία είχε ανατεθεί σε τρίτες, οπότε η πολιτεία θα έπρεπε να λάβει υπόψη την ανάγκη για την προστασία των παιδιών, που παρέλειψε να πράξει. Εναλλακτικά, ο διευθυντής του σχολείου ήταν ένας κρατικός αντιπρόσωπος, ο οποίος παρέληψε να λάβει επαρκή μέτρα κατά της κακοποίησης που αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1971 και που θα είχε αποφευχθεί η κακοποίηση από τον LH. Καταγγέλλει, επίσης, ότι υπήρχε αποτυχία να διερευνήσει και να παράσχει την κατάλληλη δικαστική απάντηση στη υπόθεση κρατικής κακοποίησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής ζωής), υποστηρίζει ότι η παρέμβαση στο δικαίωμά της στη σωματική ακεραιότητα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν η πολιτεία είχε θέσει σε εφαρμογή μηχανισμούς προστασίας των παιδιών και ότι ο διευθυντής σχολείου, ως αντιπρόσωπος του κράτους, παρέλειψε να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να την προστατεύσει από το 1971.
Επικαλέσθηκε το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου Αριθ. 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση), υποστηρίζοντας πως η πολιτεία είναι υπεύθυνη σχετικά με τη συμπεριφορά μιας δασκάλας-ου σε ένα ιδιωτικό σχολείο και, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 8, και το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου αριθ. 1, η πολιτεία υποχρεούται να διοργανώνει το εκπαιδευτικό της σύστημα κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή της να προστατεύσει τις μαθήτριες.
Η ίδια ισχυρίζεται ότι υπέστη δυσμενή διάκριση βάσει του άρθρου 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), υποστηρίζοντας ότι η πολιτεία προσπάθησε να αποφύγει την ευθύνη της όσον αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών στα εθνικά σχολεία, ενώ αποδέχεται την ευθύνη για την αποζημίωση παιδιών για την ίδια κακοποίηση σε ιδρύματα, οικοτροφεία και την αποζημίωση του 2002, αν και η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων (διαμονή) είναι άσχετη με την κακοποίηση.
Υπό το άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη), διαμαρτύρεται για τη διάρκεια της αστικής διαδικασίας και σύμφωνα με το άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) διαμαρτύρεται τόσο για την καθυστέρηση στις διαδικασίες της και, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, πως το Ανώτατο Δικαστήριο δημιούργησε ουσιαστικά ασυλία στη πολιτεία, τόσο όσον αφορά τη δική της παράλειψη για προληπτικά μέτρα όσο και τις πράξεις των κρατικών αντιπροσώπων.
Η προσφυγή υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 16 Ιουνίου 2009.
Η υπόθεση κοινοποιήθηκε στην ιρλανδική κυβέρνηση στις 5 Απριλίου 2011.
Το παρόν δελτίο τύπου είναι ένα έγγραφο που παράγεται από τη Γραμμάτεία. Δεν είναι δεσμευτικό για το Δικαστήριο.
Αποφάσεις, κρίσεις και περαιτέρω πληροφορίες για το Δικαστήριο μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο.
Την είδηση την βρήκαμε στις 4.5.11 και την μεταφράσαμε από την Echr στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/portal.asp?sessionId=72206031&skin=hudoc-pr-en&action=request
Kiyutin 
κατά Ρωσίας: υπόθεση-ορόσημο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των οροθετικών
Πρόσφατα, το Δικαστήριο με μια απόφαση που καταδικάζει έντονα τον στιγματισμό των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV. Στην υπόθεση Kiyutin κατά Ρωσίας είναι, όσο ήμουν σε θέση να εξακριβώσω, η πρώτη περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο αποφαίνεται επί της ουσίας της αξίωσης των διακρίσεων λόγω της οροθετικότητας ενός προσώπου. Αμέσως, το Δικαστήριο επέλεξε να ηγηθεί της μάχης κατά του στιγματισμού και των διακρίσεων της οροθετικότητας.
Στην υπόθεση, ο κ. Kiyutin, είναι από το Ουζμπεκιστάν που ζει στη Ρωσία. Είναι παντρεμένος με μια γυναίκα ρωσικής καταγωγής, με την οποία έχει ένα μικρό παιδί. Η αίτηση του κ. Kiyutin για τη χορήγηση άδειας παραμονής απορρίφθηκε από τις ρωσικές αρχές, επειδή δεν χοορηγείται άδιεα σε αλλοδαπές-ούς οι οποίες είναι οροθετικές-οί. Ο κ. Kiyutin κατήγγειλε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου ότι τα άρθρα 8,13,14 και 15 της Σύμβασης παραβιάστηκαν. Το Δικαστήριο αποφάσισε να εξετάσει το θέμα του άρθρου 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 8 (δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή).
Στην υπόθεση αυτή, το Δικαστήριο ακολουθεί τη γραμμή που ορίζεται στην υπόθεση Alajos Kiss κατά Ουγγαρίας. Η υπόθεση αυτή αφορούσε περιορισμό των δικαιωμάτων ψήφου των προσώπων με νοητική αναπηρία. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι "εάν ο περιορισμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων ισχύει για μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα στην κοινωνία, που έχουν υποστεί σημαντικές διακρίσεις στο παρελθόν, όπως τα πρόσωπα με νοητική αναπηρία, τότε το περιθώριο της εκτίμησης της πολιτείας είναι σημαντικά μικρότερο και πρέπει να έχει πολύ σημαντικούς λόγους για τους οποίους θα επιτρέπονται περιορισμοί. . . Ο λόγος για αυτή την προσέγγιση, που αμφισβητεί ορισμένες ταξινομήσεις-κατηγοριοποιήσεις per se, είναι ότι οι ομάδες αυτές ήταν ιστορικά υπό επιφύλαξη με μακροχρόνιες συνέπειες, με αποτέλεσμα τον κοινωνικό αποκλεισμό τις. Η εν λόγω επιφύλαξη μπορεί να συνεπάγεται νομοθετικά στερεότυπα που απαγορεύει την εξατομικευμένη αξιολόγηση των δυνατοτήτων και των αναγκών τις-τους ". (παρ. 42)
Αναλόγως, το Δικαστήριο αποφάσισε τώρα ότι οι οροθετικές-οι ανήκουν επίσης σε μια ευάλωτη ομάδα. Η συνέπεια αυτής της ανάγνωσης είναι ότι το κράτος παρέχει μόνο ένα στενό περιθώριο εκτιμήσεως. Η σχετική παράγραφος αξίζει να αναφερθεί διεξοδικά εδώ, διότι το Δικαστήριο καταγγέλλει το στίγμα που συνδέεται με τις οροθετικές-ους σε μια πολύ προσεκτική και σε βάθος προσέγγιση.
"Από την αρχή της επιδημίας στη δεκαετία του 1980, οι οροθετικές-οι έπασχαν από ευρύ στιγματισμό και αποκλεισμό, μεταξύ άλλων και στο Συμβούλιο της Ευρώπης περιοχής. . . Στα πρώτα χρόνια της επιδημίας του HIV η διάγνωση ήταν σχεδόν πάντα θανατηφόρα κατάσταση και πολύ λίγα ήταν γνωστά για τον κίνδυνο μετάδοσης, οι άνθρωποι φοβήθηκαν όσες-ους είχαν μολυνθεί λόγω του φόβου της μετάδοσης. Η άγνοια για το πώς εξαπλώνεται η νόσος έχει εκθρέψει προκαταλήψεις που, με τη σειρά τις, έχουν στιγματίσει ή περιθωριοποιήσει εκείνες-ους που φέρουν τον ιό.
Καθώς οι πληροφορίες σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης συσσωρεύονταν, η λοίμωξη από HIV έχει αναχθεί σε συμπεριφορές - όπως η επαφή με το ίδιο φύλο, ενέσιμη χρήση ναρκωτικών, πορνεία ή επιπολαιότητα - που ήταν ήδη στιγματισμένες σε πολλές κοινωνίες, δημιουργώντας μια ψεύτικη σχέση μεταξύ μόλυνσης και προσωπικής ανευθυνότητας και την ενίσχυση άλλων μορφών στιγματισμού και διακρίσεων, όπως ο ρατσισμός, σεξουαλικές προκαταλήψεις - λεσβοφοβία ή μισογυνισμό.
Τον τελευταίο καιρό, παρά τη σημαντική πρόοδο στην πρόληψη του HIV και την καλύτερη πρόσβαση στη θεραπεία του, ο στιγματισμός και οι συναφείς διακρίσεις εις βάρος οροθετικών παραμένει ένα θέμα μεγάλης ανησυχίας για όλους τις διεθνείς οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του HIV . . . Το Δικαστήριο κρίνει συνεπώς πως οι οροθετικές-οι αποτελούν ευάλωτη ομάδα με ιστορία στην προκατάληψη και το στιγματισμό και πως στη πολιτεία πρέπει να παρέχεται μόνο ένα στενό περιθώριο εκτιμήσεως κατά την επιλογή των μέτρων που ξεχωρίζουν αυτή την ομάδα για διαφορετική μεταχείριση με βάση την HIV συνθήκη της". (παρ. 64)
Στη συνέχεια, το Δικαστήριο εφαρμόζει την πολύ βαρύνουσα αιτία-test και υποβάλλει τις κρίσεις-δικαιολογίες που η πολιτεία έχει φέρει προς συζήτηση για το νόμο που αποτρέπει τις οροθετικές-ους από την απόκτηση υπηκοότητας σε αυστηρή διερεύνηση. Είναι αξιοσημείωτο πως, διερευνώντας την αιτιολόγηση, το Δικαστήριο αποσυναρμολογεί το στερεότυπο που κρύβεται πίσω από το μέτρο της πολιτείας, δηλαδή οι οροθετικές-οι θα επιδοθούν σε χωρίς ασφάλεια (διάβαζε: επιπόλαιη και επισφαλή) συμπεριφορά:
"Με εξαίρεση τις μη οροθετικές-ους υπηκόους από την είσοδο ή και την κατοικία, προκειμένου να αποφευχθεί μετάδοση του HIV βασίζεται στην υπόθεση ότι θα συμμετάσχουν σε συγκεκριμένη μη ασφαλή συμπεριφορά και ότι οι ντόπιες - υπήκοες-οι θα αποτύχουν να προστατευτούν. Η υπόθεση αυτή ισοδυναμεί με μια γενίκευση η οποία δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την ατομική κατάσταση, όπως αυτή του προσφεύγοντος". (παρ. 68) Μετά από μία σε βάθος έρευνα των δικαιολογιών που προέβαλε τη πολιτεία, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτές δεν είναι εύλογες και αντικειμενικές, και ότι ο προσφεύγων είναι θύμα διάκρισης.
Όσον αφορά τις πιθανές συνέπειες απόφαση αυτή θα μπορούσε να έχει, η Interights, η ΜΚΟ που έχει υποβάλει παρέμβαση τρίτου μέρους η οποία είναι σαφώς πολύ πιο επιδρούσα με το Δικαστήριο, σχολιάζει: «Παρόλο που εξακολουθεί να υπάρχει μια σημαντική μειονότητα των χωρών στον κόσμο που επιβάλουν ταξιδιωτικούς περιορισμούς που σχετίζονται με τον HIV, οι πιθανές επιπτώσεις της απόφασης του Δικαστηρίου επεκτείνονται πέρα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, καθώς είναι η πρώτη αυθεντική καταδίκη αυτών των μέτρων από ένα διεθνή ή περιφερειακό κριτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". (δείτε εδώ)
Πέρυσι, έγραψα για την υπόθεση Alajos Kiss ότι «αυτό είναι το είδος της προοπτικής που το Δικαστήριο θα έπρεπε να αγκαλιάσει όλες τις υποθέσεις αναπηρίας". Τώρα, με την υπόθεση Kiyutin κατά Ρωσίας, το Δικαστήριο να μας δείχνει πως μια προσέγγιση ανθρώπινων δικαιωμάτων στον ιό HIV μπορεί να μοιάζει.
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.3.11 και την μεταφράσαμε από την Strasbourgobservers γραμμένη από την Alexandra Timmer στην http://strasbourgobservers.com/2011/03/21/kiyutin-v-russia-landmark-case-concerning-the-human-rights-of-people-living-with-hiv/#more-953
Δεσμευτική 
νομοθεσία απαιτείται για να διασφαλιστεί η ίση εκπροσώπηση των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια
Βρυξέλλες. Τις τελευταίες εβδομάδες υπήρξε έντονη συζήτηση σχετικά με την έλλειψη γυναικείας συμμετοχής στη διοίκηση στην ευρωπαϊκή ημερήσια διάταξη.
Αναγνωρίζοντας την υποεκπροσώπηση των γυναικών σε ανώτερες θέσεις η Επιτροπή Γυναικών του Ευρ. Κοινοβουλίου (επιτροπή FEMM), ψήφισε στις 25 Μαΐου ένα κείμενο ενθαρρύνοντας τις χώρες μέλη να κάνουν προτάσεις πολιτικής ή να θεσπίσουν νομοθετικά μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Επί του παρόντος, η έρευνα δείχνει ότι μόνο το 10% των μελών του διοικητικού συμβουλίου των απαριθμημένων επιχειρήσεων ανταλλαγής της ΕΕ είναι γυναίκες και μόνο το 3% είναι διυθύντριες των εταιρειών αυτών.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να προτείνει νομοθεσία το 2012. Εάν οι εταιρείες δεν καταφέρουν να επιτύχουν τον στόχο του 30 τοις εκατό των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια μέσω εθελοντικών μέτρων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να προτείνει νομοθεσία το 2012. Ο στόχος αυτός θα αυξηθεί μέχρι και 40 τοις εκατό έως το 2020.
Ενώ η πρόθεση να αντιμετωπίσει το ζήτημα, προτείνοντας δεσμευτικά μέτρα σίγουρα πρέπει να ενθαρρύνεται είναι αξιοσημείωτο ότι το σημείο εστίασης της έκθεσης 20-άρθρων της επιτροπής FEMM για τις Γυναίκες και την ηγεσία των επιχειρήσεων επικεντρώνεται κυρίως σε συνοδευτικά μέτρα. Η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη των χωρών μελών να εφαρμόσουν νέες πολιτικές, να ξεκινήσουν ο διάλογος, η στήριξη πρωτοβουλιών και η προώθηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Περισσότερα συμπληρωματικά μέτρα όπως η ενθάρρυνση των γυναικών να αναλάβουν ευθύνες ηγεσίας, η ευαισθητοποίηση του προσωπικού των εταιρειών, επιχειρήσεων σταδιοδρομίας και τη δημιουργία μιας ιστοσελίδας αφιερωμένο στις καλές πρακτικές έχουν λάβει εξέχουσα θέση στην έκθεση. Ταυτόχρονα, λίγη προσοχή δίνεται σε δεσμευτικά μέτρα ή και τη νομοθεσία και την πρακτική εφαρμογή των απαιτούμενων «θετικών δράσεων».
Στο κείμενο που ψηφίστηκε από την επιτροπή FEMM είναι ασαφές τι είδους προτάσεις νομοθεσίας έχουν ληφθεί υπόψη, εκτός των ποσοστώσεων. Η πρόθεση για την αύξηση εκπροσώπησης των γυναικών στα εταιρικά όργανα διαχείρισης σε 30% μέχρι το 2015 και σε 40% έως το 2020 επίσης μετριάζονται από τις πρόσθετες προϋποθέσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη από τις χώρες μέλη. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι οι ευθύνες των χωρών μελών και των οικονομικών, των διαρθρωτικών (δηλαδή των εταιρειών που σχετίζονται με το μέγεθος), των νομικών και περιφερειακών ιδιομορφίες τις. Οι απαιτήσεις αυτές αφήνουν την πόρτα ανοικτή για μη ομοιόμορφες ερμηνείες αυτών των νομικών απαιτήσεων. Επιπλέον, δεν έχουν κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των απαιτήσεων που έχουν προταθεί ή συζητηθεί.
Η λιγότερο ισχυρή και ακριβής διατύπωση σχετικά με τη νομοθεσία θέτει ορισμένες ερωτήσεις κατά πόσον οι ευρωβουλευτίνες συμπαθούν πραγματικά τις ποσοστώσεις και σε ποιο βαθμό είναι έτοιμες να εγκρίνουν υποχρεωτικά μέτρα. Πλήρη στοιχεία και συνοδευτικά μέτρα είναι απαραίτητα, αλλά η προσπάθεια πρέπει να παραμείνει στην λήψη δεσμευτικών μέτρων και των κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εθνικές κυβερνήσεις εξακολουθούν να φοβούνται να υποστηρίξουν προτάσεις δεσμευτικών μέτρων ή κυρώσεων.
Τέτοια είναι η περίπτωση του Βελγίου και της Ολλανδίας. Ομοίως, η Ιταλία ενέκρινε πρόσφατα νομοθεσία ποσόστωσης γυναικών στα διοικητικά συμβούλια που παρέχει κυρώσεις ρητρών (όπου κυμαίνονται από προειδοποίηση, ακολουθεί ένα πρόστιμο που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στη διάλυση του διοικητικού συμβουλίου), αλλά νόμος, επίσης, θεωρείται η εφαρμογή ενός προσωρινού μέτρου μόνο ως 9 χρονιές. Η Ιρλανδία έχει επίσης πρόσφατα ασχοληθεί με τη συζήτηση των ποσοστώσεων που επεξηγεί τη σημασία αυτής της συζήτησης. Ωστόσο, ένα βασικό σημείο εκκίνησης είναι να αναγνωρίσουμε ότι οι ποσοστώσεις, που συχνά ορίζονται από το μοντέλο της Νορβηγίας, κάνουν δουλειά. Μια πιο ισορροπημένη εκπροσώπηση στις επιχειρήσεις έχει επιτευχθεί σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα μέσω δεσμευτικών μέτρων. Η εμπειρία αυτή πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνεται υπόψη από τις χώρες μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Την είδηση την βρήκαμε στις 7.6.11 και την μεταφράσαμε από την Womenlobby στην http://www.womenlobby.org/spip.php?article1752
Λιβύη: 
Ο Gaddafi θα διερευνηθεί για τη χρήση του βιασμού ως όπλου
Ο γενικός εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου - ΔΠΔ αναφέρει ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι ο Λίβυος ηγέτης συνταγματάρχης Muammar Gaddafi διέταξε τον βιασμό εκατοντάδων γυναικών ως όπλο εναντίον των ανταρτικών δυνάμεων.
Ο Luis Moreno-Ocampo δήλωσε ο βιασμός ήταν μια νέα πτυχή της καταστολής του συνταγματάρχη Καντάφι.
Είπε πως, επίσης, εξετάζεται κατά πόσον υπάρχει ένδειξη ότι στις δυνάμεις ασφαλείας του Caddafi δόθηκε φαρμακευτική αγωγή, όπως το Viagra για την ενίσχυση της σεξουαλικής ορμής τις.
Δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα σχολιασμός σχετικά με τους ισχυρισμούς των αρχών της Λιβύης.
Τον περασμένο μήνα, ο κ. Moreno-Ocampo ζήτησε από το ΔΠΔ να εγκρίνει εντάλματα σύλληψης για το συνταγματάρχη Καντάφι, το γιο του Σαΐφ αλ-Ισλάμ, και τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Abdullah al-Sanussi.
Οι οποίοι κατηγορούνται ότι διέπραξαν δύο κατηγορίες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας – τη δολοφονία και τη δίωξη - και είπε ότι έφεραν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις επιθέσεις κατά των αμάχων κατά την έναρξη της εξέγερσης κατά της κυβέρνησης το Φεβρουάριο, όταν περίπου 500 με 700 άνθρωποι θεωρείται ότι έχουν σκοτωθεί.
Η κυβέρνηση της Λιβύης δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ.
«Νέα πτυχή της καταστολής»
Την Τετάρτη, ο κ. Moreno-Ocampo δήλωσε πως στα εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδοθεί, θα μπορούσε να προστεθεί η επιβάρυνση του βιασμού στην υπόθεση κατηγορίας.
Είπε στις δημοσιογράφισες στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη ότι συγκέντρωσε στοιχεία που δείχνουν πως ο ηγέτης της Λιβύης αποφάσισε να τιμωρήσει τις γυναίκες, χρησιμοποιώντας το βιασμό ως όπλο με την ελπίδα ότι θα ενσπείρουν τον φόβο και τον περιορισμό της διαφωνίας κατά της κυβέρνησης.
"Ποτέ δεν ήταν ένα σχέδιο που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του πληθυσμού. Ο βιασμός είναι μια πτυχή της καταστολής. Είχαμε αμφιβολίες στην αρχή, αλλά τώρα έχουμε πεισθεί", είπε.
"Προφανώς, αποφάσισε να τιμωρήσει, με βιασμό."
Είπε ότι ήταν δύσκολο να γνωρίζει καμιά πόσο διαδεδομένη ήταν και είναι η χρήση του βιασμού.
"Σε ορισμένες περιοχές έχουμε πάνω από 100 γυναίκες που βιάστηκαν. Το θέμα για μας ήταν, να μπορούμε να αποδώσουμε αυτούς τους βιασμούς στον ίδιο τον Καντάφι, ή ήταν κάτι που συνέβη στα στρατόπεδα", εξήγησε.
Ο κ. Moreno-Ocampo δήλωσε επίσης μερικές μάρτυρες επιβεβαίωσαν ότι η κυβέρνηση Λιβύης αγοράζει εμπορευματοκιβώτια φαρμάκων τύπου Viagra για την υλοποίηση της πολιτικής, και για να «ενισχύσει τη δυνατότητα βιασμού».
"Προσπαθούμε να δούμε ποιες-οι έχουν εμπλακεί», πρόσθεσε.
Τον Μάρτιο, η κα. Eman al-Obeidi, από την Λιβύη έγινε τίτλος στις ειδήσεις παγκοσμίως αφότου ξέσπασε σε ένα ξενοδοχείο της Τρίπολης δηλώνοντας ότι είχε βιαστεί από τα στρατεύματα του συνταγματάρχη Καντάφι. Σήμερα αναρρώνει σε ένα κέντρο προσφυγισών στη Ρουμανία.
«Πολύ αργή πρόοδος»
Τα σχόλια του κ. Moreno-Ocampo ήρθαν αφότου ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν - Anders Fogh Rasmussen δήλωσε ότι η συμμαχία θα συνεχίσει την εκστρατεία της στη Λιβύη για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί να νικήσουν τις δυνάμεις του συνταγματάρχη Καντάφι.
Σε μια επίσκεψη στο Κάιρο, ο πρόεδρος των Προϊσταμένων Προσωπικού των Ην. Πολιτειών, Adm Mike Mullen, περιέγραψε την πρόοδο στη Λιβύη ως “πολύ αργή” και πως είναι μια πρόκληση για οποιαδήποτε να ξέρει πότε ο συνταγματάρχης Gaddafi θα φύγει.
Σε τηλεοπτικό μήνυμα, την Τρίτη, συνταγματάρχης Καντάφι υποσχέθηκε πως θα παραμείνει στη χώρα "νεκρός ή ζωντανός», και πρόσθεσε πως η Λιβύη θα νικήσει κάθε εχθρό της.
[...]
Η Gita Saghal, υπερασπίστρια και συνήγορος των γυναικών καθώς και πρώην ακτιβίστρια της Διεθνούς Αμνηστίας δήλωσε στο τηλεοπτικό σταθμό BBC "Ο βιασμός χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου και πρόκειται για εξουσία ... ξέρουμε πως στη Λιβύη οι γυναίκες έχουν υψώσει τη φωνή τις». Όσες θέλετε να παρακολουθήσετε το βίντεο πατήστε εδώ.
Την είδηση την βρήκαμε στις 8.6.11 και την μεταφράσαμε από την BBC στην http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-13705854
Λιβύη: 
η κα. Eman al-Obeidi ανακάμπτει στη Ρουμανία, ανέφερε η Ύπατη Αρμοστεία
Η γυναίκα από τη Λιβύη που είχε δηλώσει ότι απήχθει και βιάστηκε από τους υποστηρικτές του συνταγματάρχη Muammar Gaddafi, προσπαθεί να ανακάμψει από τη δοκιμασία της σε ένα κέντρο προσφυγισών στη δυτική Ρουμανία, δηλώνουν τα Ηνωμένα Έθνη.
Τρείς μήνες πριν ξέσπασε σε ξενοδοχείο της Τρίπολης λέγοντας την ιστορία της σε δημοσιογράφισες, η 29χρονη Eman al-Obeidi, τώρα βρίσκεται σε μια ιδιωτική κλινική που συνδέεται με το κέντρο προσφυγισών του ΟΗΕ στην Τιμισοάρα - Timisoara, είπαν τα Ην. Έθνη.
Έφτασε εκεί από ένα επαναστατικό οχυρό της Λιβύης στη Βεγγάζης τη Δευτέρα 6 Ιούνη.
Αμερικανίδες ανώτατες υπάλληλοι έχουν πει ότι είναι ευπρόσδεκτη να υποβάλει αίτηση ασύλου στις Ην. Πολιτείες.
Υποσχέθηκαν να δώσουν προτεραιότητα σε οποιαδήποτε αίτηση που ίσως να κάνει.
Ο Machiel Salomons, εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τις Προσφύγισες στη Ρουμανία, έκανε έκκληση σε δημοσιογράφισες στο Βουκουρέστι να σεβαστούν αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε ως "χώρο για την προστασία της ιδιωτικής ζωής που χρειάζεται για να ξεκινήσει η διαδικασία ανάκαμψης από τα τραυματικά γεγονότα”.
"Η κα Eman Obeidi πράγματι έφυγε με επιτυχία από τη Λιβύη προς το κέντρο διαμετακόμισης έκτακτης ανάγκης στην Τιμισοάρα, έχοντας φτάσει το απόγευμα της Δευτέρας 6 Ιούνη 2011 μέσω Μάλτας," είπε ο κ. Salomons.
"Συνοδευόταν παντού από το προσωπικό της UNHCR κατά το ταξίδι της στην Ρουμανία".
Ο κ. Salomons αρνήθηκε να κάνει υποθέσεις σχετικά με το πού θα πάει η κα Obeidi στη συνέχεια.
Επανειλημμένες προσπάθειες των δημοσιογραφισών να της μιλήσουν στην κλινική απέτυχαν.
Υπάρχουν άλλες 81 αιτούσες άσυλο στο ειδικά κατασκευασμένο κέντρο προσφυγισών στην Τιμισοάρα, κυρίως από την Ερυθραία.
Την φωτογραφία και την είδηση την βρήκαμε στις 8.6.11 και την μεταφράσαμε από την BBC γραμμένη από το Nick Thorpe ανταποκριτή της Ανατολικής Ευρώπης στην http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-13700941
Η δημόσια δήλωση της κας. Eman al-Obeidi σε δημοσιογραφικές κάμερες έκανε το γύρω του κόσμου
Οι 
Ελληνίδες βγάζουν το ψωμί της οικογένειας
Ρεπορτάζ της εφημερίδας «New York Times» για ανεργία και πενιχρά εισοδήματα στην Ελλάδα της κρίσης
Αθήνα
Οι Ελληνίδες γίνονται οι «κουβαλητές» της οικογένειας λόγω της κρίσης. Το πλήγμα σε τομείς όπου κυριαρχούν οι άντρες, όπως ο κατασκευαστικός, στέλνει τις γυναίκες στην αγορά εργασίας για να καλύψουν την οικογενειακή απώλεια εισοδήματος, σύμφωνα με τη «New York Times».
Τα παραδείγματα που περιγράφει η αμερικανική εφημερίδα δείχνουν τη σκληρή πραγματικότητα των ελληνικών νοικοκυριών. Οπως η 36χρονη αρχιτεκτόνισα η οποία, όπως λέει, «δεν περίμενα ποτέ ότι θα έκανα αίτηση για να προσληφθώ ως ταμίας στο κοντινό μου σουπερμάρκετ. Ομως πέντε μήνες αφότου έχασα τη δουλειά μου στο Δημόσιο και 18 μήνες μετά την απόλυση του συζύγου μου, κάποια έπρεπε να αναθρέψει τα δύο παιδιά μας». Εκοψαν τη μεγάλη κόρη από το ιδιωτικό σχολείο και την έγραψαν σε δημόσιο, ενώ οι γονείς του ζευγαριού ανέλαβαν να πληρώνουν τη δόση του στεγαστικού δανείου. Με τα έσοδα στο μηδέν, η ανάγκη να βρει οποιαδήποτε δουλειά η 36χρονη αρχιτεκτόνισα είναι παραπάνω από πιεστική.
Η ανεργία των Ελληνίδων αυξήθηκε κατά 4% το τελευταίο τρίμηνο του 2010, φθάνοντας το 17,9%, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 9,7%. Για τις γυναίκες κάτω των 29 ετών, το ποσοστό εκτοξεύεται στο 33%. Για τους άντρες, το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 11,5% ενώ στην ΕΕ των «27» κυμαίνεται στο 9,5%.
Δυσοίωνο μέλλον
Ομως το μέλλον προβλέπεται μαύρο για τις Ελληνίδες διότι δεν έχουν γίνει ακόμη μαζικές απολύσεις σε τομείς όπου κυριαρχούν αυτές, όπως το Δημόσιο (όπου προβλέπεται μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις) και οι υπηρεσίες. Γι' αυτό ο κύριος λόγος της αύξησης της γυναικείας ανεργίας στην Ελλάδα είναι μέχρι στιγμής το γεγονός ότι αυξήθηκε ο αριθμός όσων αναζητούν δουλειά.
Με τα στοιχεία αυτά συμφωνεί και ο ΟΟΣΑ, που συγκρίνει παρόμοιες τάσεις στην Ισπανία και στην Ιρλανδία. Δεν λείπει και η σύγκριση με το πρώην ανατολικό μπλοκ όπου, μετά την πτώση του κομμουνισμού, πολλές γυναίκες ανέλαβαν να κερδίζουν το ψωμί της οικογένειας. Οσες δεν βρήκαν δουλειά στη χώρα τις έφυγαν για το εξωτερικό. Οπως η 50χρονη Οξάνα Οφσέενκο, από την Ουκρανία, η οποία εργάζεται ως καθαρίστρια στην Ελλάδα για να στέλνει χρήματα στον σύζυγο και στον γιο της.
«Ανάσα» από τον τουρισμό
Η «New York Times» αναφέρει ότι συρρικνώνεται τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας και ότι ο μόνος που φαίνεται να ενισχύει την ελληνική οικονομία είναι ο τουρισμός. «Ο τουρισμός επλήγη από την κρίση αλλά υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης διότι οι ταραχές στη Μέση Ανατολή στέλνουν τουρίστριες από την Αίγυπτο, την Τυνησία και το Μαρόκο στην Ελλάδα».
Η αμερικανική εφημερίδα τονίζει ότι οι προοπτικές για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα είναι δυσοίωνες καθώς κλείνει η μία στις τέσσερις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν το 96% του συνόλου.
Οι Ελληνίδες στρέφονται στην μερική απασχόληση και γίνονται σερβιτόρες σε καφέ και εστιατόρια χωρίς ασφάλιση. Η τάση αυτή είναι ιδιαίτερα εμφανής στη Θεσσαλονίκη όπου το ποσοστό ανεργίας των γυναικών ξεπερνά το 20%.
Μητέρες, μόνες...
Οι μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τις βρίσκονται στην πιο ευάλωτη θέση. Τα Χωριά SOS αναφέρουν αύξηση 45% στις αιτήσεις από ανύπαντρες μητέρες.
Μια άλλη παρενέργεια της γυναικείας ανεργίας την οποία εντοπίζει η «New York Times» προκύπτει από το λουκέτο σε πολλούς κρατικούς παιδικούς σταθμούς. Οι γυναίκες θα αναγκαστούν να προσλάβουν μπέιμπι-σίτερ, όμως λόγω των μειώσεων στα εισοδήματά τις θα τους είναι όλο και πιο δύσκολο να πληρώνουν τον μισθό της. Όσο πιο ασύμφορη θα γίνεται η σχέση «προσλαμβάνω νταντά για να μπορώ να εργαστώ», τόσο θα καταβαραθρώνεται η ήδη χαμηλή γεννησιμότητα που κυμαίνεται στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα.
Την είδηση την βρήκαμε στις 7.6.11 στην εφημερίδα το Βήμα γραμμένη από την Τάνια Μποζανίνου στην http://www.tovima.gr/society/article/?aid=405150
Μια 
απάντηση στη σεξιστικότητα
Πρόσφατα, έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και αδύνατη νεαρή κοπέλα, με την παρακάτω λεζάντα:
«ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;»
Μια κυρία μέσης ηλικίας που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την νεαρή στην αφίσα, απάντησε στη αφίσα του γυμναστηρίου, γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής:
"Οι Φάλαινες περιτριγυρίζονται από φίλες (δελφίνια, ιππόκαμπους, θαλάσσιους ελέφαντες και περίεργες άνθρωπους). Έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή, μένουν έγκυες και γεννάνε αξιολάτρευτα φαλαινάκια.
Κάνουν ωραία παρέα με τα δελφίνια τρώγοντας σαρδέλες και γαρίδες και παίζοντας στις θάλασσες, ταξιδεύουν σε εξωτικά μέρη όπως την Παταγονία, τα στενά του Bering και τους κοραλλιογενείς υφάλους της Πολυνησίας.
Οι Φάλαινες τραγουδούν θαυμάσια και έχουν ηχογραφήσει και CD. Ζουν ελεύθερα, χωρίς ουσιαστικές εχθρούς εκτός από την άνθρωπο, είναι αγαπητές και σεβαστές και τελούν υπό την προστασία πολλών οργανώσεων.
Οι Γοργόνες δεν υπάρχουν! Και εάν υπήρχαν, θα έκαναν ουρές έξω από τα γραφεία των ψυχαναλυτριών πάσχοντας από κρίση ταυτότητας: 'Είμαι Ψάρι ή Άνθρωπός;'
Οι γοργόνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ διότι όπως υποστηρίζει η μυθολογία, όποια γυναίκα, άνδρας τις πλησιάσει πεθαίνει και εξάλλου μάλλον τις λείπει ο κατάλληλος «εξοπλισμός» για σεξ (αφού κάτω από τη μέση αυτό που διαθέτουν είναι μία ουρά
ψαριού). Χωρίς σεξ, ούτε παιδιά μπορούν να κάνουν και τέλος πάντων, ποιά θα ήθελε να κάνει παρέα με μια κοπέλα που βρομάει ψαρίλα;
Με βάση τα παραπάνω η επιλογή μου είναι ξεκάθαρη:
ΝΑΙ!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΑΛΑΙΝΑ!!!
Υ.Σ.
Ζούμε σε μια εποχή που τα ΜΜΕ καθορίζουν το «ωραίο». Μόνον οι αδύνατες είναι ωραίες. Αλλά εγώ προτιμώ να απολαμβάνω παγωτό με τα παιδιά μου, ένα καλό δείπνο με την συντρόφισά μου και καφέ με τις φίλες μου.
Καθώς περνούν τα χρόνια, κερδίζουμε αργά-αργά βάρος, κυρίως διότι μαζεύουμε τόσες πληροφορίες και γεμίζει το κεφάλι μας σοφία. Όταν δεν χωράει άλλη σοφία το κεφάλι μας, η αποθηκευμένη γνώση διανέμεται στο υπόλοιπο σώμα μας.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΑΡΕΣ, είμαστε υπερβολικά καλλιεργημένες, μορφωμένες, χαριτωμένες και χαρούμενες...
Από σήμερα, όταν θα βλέπω τον κώλο μου στον καθρέφτη, θα σκέφτομαι: «Πω, Πώ τι έξυπνη που είμαι!!!!!»
Ζευγάρι 
γυναικών περιφρόνησε την απαγόρευση γάμου δύο γυναικών
(AFP) –NANCY, Γαλλία - δύο γυναίκες κατάφεραν να παρακάμψουν την απαγόρευση γάμου λεσβιακών ζευγαριών της Γαλλίας λέγοντας το "Ναι” στις 4 Ιούνη - διότι η μια από το ευτυχισμένο ζευγάρι εξακολουθεί να είναι, από νομική άποψη, άνδρας.
Η Stephanie Nicot, 59, νυμφεύθηκε την 27χρονη Elise σε μια τελετή στο δημαρχείο της Nancy στην ανατολική Γαλλία, είναι ο πρώτος γάμος του είδους στη χώρα.
Η Stephanie, πρώην Stephane, έκανε εγχείρηση επαναπροσδιορισμού να γίνει γυναίκα, αλλά αρνήθηκε να καταθέσει τα έγγραφα, όπως απαιτείται από τη Γαλλική Νομοθεσία, ώστε να αλλάξει το φύλο της στο μητρώο πληθυσμού.
"Ως ζευγάρι είμαστε σύμβολο για τα εκατομμύρια των Lgbtiq που θέλουν να έχουν τα ίδια δικαιώματα", δήλωσε η λεσβία Nicot για το γάμο της.
"Είναι ο πρώτος γάμο στη Γαλλία, του είδους", δήλωσε ο αναπληρωτής δήμαρχος της Nancy, Laurent Henart, στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Η νεόνυμφες στη συνέχεια πήραν μέρος στην πορεία που έγινε στην πόλη με περίπου 2.000 μέλη της Lgbtiq κοινότητας.
Η μόνη λύπη που εξέφρασε μία από τις καλεσμένες ήταν ότι η κρατική υπάλληλος γάμου “αποκάλεσαι τη Stephanie με το παλιό ανδρικό της όνομα".
Υπάρχουν περίπου 40.000 με 50.000 τρανς που ζουν στη Γαλλία, σύμφωνα με τις ομάδες στήριξης.
Το γαλλικό συνταγματικό δικαστήριο, τον Ιανουάριο επικύρωσε την απαγόρευση της χώρας στο γάμο των λεσβιών, λέγοντας ότι ήταν η απαγόρευση ήταν σύμφωνη με το σύνταγμα.
Η απόφαση του δικαστηρίου ήρθε ως απάντηση στην προσφυγή ενός ζευγαριού λεσβιών, που έχουν τέσσερα παιδιά, να νυμφευθούν αφού πέρασαν 10 χρόνια σε PACS, ή πολιτική ένωση.
Την είδηση και την φωτογραφία την βρήκαμε στις 4.6.11 και την μεταφράσαμε από την http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5h3M1RGq6vDGb8hB59Pj0D7RCQZQw?docId=CNG.162e7b890089266afc5acc6d6e217e11.2e1
Η λεσβία Elise και η Stephanie Nicot (Αριστερά) μετά την τελετή στο δημαρχείο της Nancy (AFP, Jean-Christophe Verhaegen)
Πάπας: 
Σταματήστε τη διάλυση της οικογένειας στην Ευρώπη
ZAGREB (Reuters) - Ο Πάπας Βενέδικτος προειδοποίησε την Κυριακή ότι η παραδοσιακή οικογένεια στην Ευρώπη «διαλύεται» υπό το βάρος της εκκοσμίκευσης και ζήτησε νόμους για να βοηθήσουν τα ζευγάρια αντιμετωπίσουν το κόστος της κατοχής και της εκπαίδευσης των παιδιών.
Τη δεύτερη ημέρα του ταξιδιού του στην Κροατία, προπύργιο του Ρωμαιοκαθολικισμού στα Βαλκάνια, ο παπάς είπε σε μια υπαίθρια συνάθροιση.
«Δυστυχώς, αναγκαζόμαστε να αναγνωρίσουμε την εξάπλωση της εκκοσμίκευσης που οδηγεί στον αποκλεισμό του Θεού από τη ζωή και την αυξανόμενη αποσύνθεση της οικογένειας, ιδιαίτερα στην Ευρώπη», είπε στο κήρυγμά του στις παρυφές της πρωτεύουσας.
Το κήρυγμα του 80χρονου ποντίφικα ήταν το τελευταίο μιας σειράς κανιοβολισμών απέναντι σε αυτό που η Εκκλησία θεωρεί ως αυξανόμενο αντι-καθολικισμό και «Χριστιανοφοβία» στην Ευρώπη.
Μιλώντας στη Κροατία, της οποίας η κοινωνία των 4,4 εκατομμυρίων είναι κατά 90% καθολική, η οποία γιόρταζε την "Ημέρα της Οικογένειας", καταφέρθηκε κατά των πρακτικών της άμβλωσης, της συγκατοίκησης ως "υποκατάστατο του γάμου," και τεχνητών ελέγχων των γεννήσεων.
Ο Πάπας προέτρεψε τις Καθολικές οικογένειες σε όλη την Ευρώπη να μην ενδώσουν στην υφέρπουσα "νοοτροπία εκκοσμίκευσης" και απηύθυνε έκκληση για "νομοθεσία που να στηρίζει τις οικογένειες να γεννήσουν παιδιά και την αγωγή τους".
Το κήρυγμα αντανακλούσε την πεποίθησή του Βατικανού ότι η Καθολική Εκκλησία στην Ευρώπη βρίσκεται υπό επίθεση από ορισμένες κυβερνήσεις και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα σε θέματα όπως ο γάμος των λεσβιών, οι αμβλώσεις, η θρησκευτική εκπαίδευση και η χρήση των χριστιανικών θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους.
Πέρυσι, το Βατικανό επέκρινε το προσχέδιο που πρότεινε μια νομοθεσία στην Αγγλία, η οποία είναι γνωστή ως Νομοσχέδιο Ισότητας, που θα ανάγκαζε τις εκκλησίες να προσλάβουν Lgbtiq.
Το Βατικανό ήταν επίσης στην πρώτη γραμμή μιας εκστρατείας που ανέτρεψε μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που θα είχε απαγορεύσει τους σταυρούς στα σχολεία στην Ιταλία.
Κατά την έναρξη του ταξιδιού, το Σάββατο, ο Πάπας επέκρινε την Ευρωπαϊκή Ένωση, λέγοντας ότι η γραφειοκρατία της είναι υπερβολικά συγκεντρωτική και μερικές φορές παραμελούνται οι ιστορικές διαφορές και οι εθνικές κουλτούρες.
Το Βατικανό υποστηρίζει σθεναρά την προσφορά της Κροατίας να γίνει μέλος της ΕΕ, η οποία αναμένεται να επιτευχθεί το 2013. Αυτό θα θέσει μια ακόμη χώρα συντριπτικά καθολική στο μπλοκ.
Το ταξίδι του Βενέδικτου στο Ζάγκρεμπ είχε ως στόχο να ενθαρρύνει την τοπική Εκκλησία, 20 χρόνια μετά την ανεξαρτησία και 16 χρόνια μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων.
Στη τελευταία στάση του ο Βενέδικτος, προσευχήθηκε στον τάφο του Καρδιναλίου Alojzije Stepinac, ο οποίος κατηγορήθηκε για συνεργασία με τους κυβερνήτες που συμμάχησαν με το ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η κομμουνιστική κυβέρνηση τον καταδίκασε, για 16 χρόνια σε περιφραγμένους χώρους, μετά τον πόλεμο.
Ο Βενέδικτος τον επαίνεσαι ως κάποιον που "ήξερε πώς να αντισταθεί σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού, να γίνει, σε μια εποχή της ναζιστικής και φασιστικής δικτατορίας, υπερασπιστής των Εβραίων, της Ορθοδοξίας και όλων όσων διώκονταν και, στη συνέχεια, στην εποχή του κομμουνισμού, συνήγορος για τις πιστές του, ιδιαίτερα για τις ιερείς που δέχτηκαν πολλές διώξεις και δολοφονήθηκαν".
Οι Εβραίες, δήλωσαν πως ήταν λάθος του Πάπα να τον επαινέσει.
«Οι επιζώσες του Ολοκαυτώματος εντάσουν όλα τα θύματα του ναζιστικού καθεστώτος-που συνδέονται με το καθεστώς της Ustasha στη διάρκεια του πολέμου στην Κροατία εκφράζοντας απογοήτευση που ο Πάπας Βενέδικτος τίμησε τον Καρδινάλιο Stepinac", δήλωσε ο Elan Steinberg, αντιπρόεδρος της Συνέλευσης Επιζώσων του Ολοκαυτώματος και των Απογόνων τις των Ην. Πολιτειών.
"Ο Stepinac ήταν ένας άπληστος υποστηρικτής της Ustasha της οποίας οι βαναυσότητες ήταν τόσο ακραίες που σόκαραν ακόμη και μερικές υψηλά ιστάμενες των Ναζί. Ο Πάπας Βενέδικτος είχε δίκιο, όταν κατήγγειλε το διαβολικό καθεστώς της Ustasha, όμως έκανε λάθος στην αποτίμηση φόρου τιμής σε έναν από τους κύριους υποστηρικτές της", είπε ο Steinberg.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ευλόγησε τον Stepinac, το 1998, τοποθετώντας τον ένα βήμα πριν την αγιοσύνη.
Την είδηση την βρήκαμε στις 5.6.11 και την μεταφράσαμε από την Reuters γραμμένη από τον Philip Pullella στην http://uk.reuters.com/article/2011/06/05/us-pope-croatia-idUKTRE7540QI20110605
ΣΕ 
ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ
Athens Pride
Παρακολούθησα την ανορεξία µε την οποία τα δελτία των καναλιών ασχολήθηκαν µε την Athens Pride και τη βρήκα τρανταχτά ανακόλουθη µε το περιεχόµενο των προγραµµάτων τους. Θα µου πείτε, είναι άλλο πράγµα να γεµίζεις την ψυχαγωγική σου ζώνη µε ανθρώπους που χειρίζονται καλά την Lgbtiq κουλτούρα και να κάνεις νούµερα από την ευφυΐα και το κέφι τiς και εντελώς άλλο να προβάλλεις µια πολιτική εκδήλωση µε πεντακάθαρα αιτήµατα. Υστερα είναι και το φιλοθέαµον κοινό που θέλει να ξέρει ίσα ίσα όσα αντέχει και όσα δεν χαλάνε τη ζαχαρένια του. Κάπως έτσι εξηγώ και την αδιαφορία των «Αγανακτισµένων» όταν από µπροστά τις περνούσε η πολύχρωµη παρέλαση. Καμιά δεν άφησε το σουβλάκι, το µπιρόνι, το αντίσκηνό της, το επιτόπιο socializing ή το βουβό µπρα ντε φερ µε τη διπλανή οµάδα ώστε να δείξει ενδιαφέρον για το τι γίνεται εκεί απέξω. Να, γι’ αυτό δεν εµπιστεύοµαι τις λαοθάλασσες και τους λογής λογής καπετάνισές της. Γιατί κουκουλώνουν τις διαφοροποιήσεις και τις τυλίγουν σε µια κόλλα χαρτί, επιτρέποντας να φανεί µόνο το κυρίαρχο, δηλαδή το χυδαίο. ∆εν αµφισβητώ την εκτονωτική λειτουργία της µούντζας ούτε την ανάγκη των ανθρώπων να βρεθούν και να επικοινωνήσουν ελαχιστοποιώντας τις διαφορές τις. Υστερα όµως από την κλειστοφοβική τις στάση απέναντι στο Athens Pride αµφισβητώ ζωηρά τις δυνατότητες των εγκλωβισµένων της µεγάλης πλατείας. Τι να καταλάβουµε οι φτωχές και οι χρεοκοπηµένες από το δικαίωµα της άλλης να είναι «αλλιώς» την ώρα που η τάση είναι να γίνουµε όλες ίδιες κι απαράλλαχτες;
Την είδηση την βρήκαμε στις 6.6.11 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένη από την Ρούλα Γεωργακοπούλου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4634349
“Κρατήστε μακριά από τα παιδιά τις λεσβίες"
