Les Adieux à la Reine - Τα αντίο, στη Βασίλισσα, γαλλική δραματική ταινία με σκηνοθέτες και συν-συγγραφείς τον Gille Taurand και τον Benoît Jacquot. Η ταινία άνοιξε στο 62ο Φεστιβάλ του Βερολίνου Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Φεβρουάριο του 2012
Βρισκόμαστε στις Βερσαλλίες, τον Ιούλιο 1789. Η αναταραχή αυξάνεται στην αυλή του βασιλιά Λουδοβίκου του ΙΣΤ. Η επανάσταση επίκειται. Παρακολουθούμε μια αναλαμπή της ζωής στη Γαλλία του 18ου αιώνα όπου μικρά πράγματα μπορεί να είναι ενδιαφέροντα, όπως το ότι ένα ρολόι είναι μια πολυτέλεια. Οι Βερσαλλίες εξακολουθούν να ζουν ευτυχισμένες, αδιαφορούν για την αυξανόμενη αναταραχή στο Παρίσι.
Όταν οι ειδήσεις σχετικά με την θυελώδη κατάσταση της Βαστίλης φτάνουν στο Δικαστήριο, αριστοκράτισες και υπηρέτριες εγκαταλείπουν το παλάτι, αφήνοντας τη βασιλική οικογένεια μόνη. Το βασιλικό δικαστήριο αρχίζει να φοβάται το χειρότερο.
Πίσω από τις προσόψεις των βασιλικών ανακτόρων, η καθεμιά σκέφτεται τη διαφυγή, όπως η Βασίλισσα Marie Antoinette (Diane Kruger) και η συνοδεία της. Μεταξύ αυτών, σε αναμονή είναι και η Sidonie Laborde (Léa Seydoux), η οποία ως νεαρή αναγνώστρια της Βασίλισσας έχει γίνει αρκετά οικεία μαζί της και αρνείται να φύγει. Αισθάνεται ασφαλής δεδομένου ότι είναι υπό την προστασία της Βασίλισσας της Γαλλίας Μαρίας Αντουανέτα. Δεν ξέρει ακόμα πως αυτές είναι οι τελευταίες τρεις ημέρες που θα περάσει δίπλα της. Με μεγάλη έκπληξη, η Sidonie βιώνει τις πρώτες ώρες της Γαλλικής Επανάστασης.
Είναι απλά ευτυχισμένη, αλλά αγνοεί τη ζωή στο εσωτερικό των Βερσαλλιών, ζει στο περιεχόμενο των βιβλίων της καθώς και ευχαριστώντας την βασίλισσα της, και δεν έχει πολύ χρόνο για τις άλλες-ους ή τον κόσμο γύρω της.
Σύντομα ένα φυλλάδιο κάνει το γύρο του δικαστηρίου, το οποίο περιέχει μια λίστα με κεφάλια που πρέπει να φέρει, προκειμένου η επανάσταση να πετύχει.
Δύο από τα ονόματα σε αυτή τη λίστα είναι η Βασίλισσα και η στενή της φίλη, η Gabrielle (Virginie Ledoyen).
Η θέση της ως η όχι και τόσο κρυφή εράστρια της βασίλισσας (αν και υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των ιστορικών κατά πόσο αληθεύει αυτή η σχέση) είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της ταινίας.
Η ταινία κινείται αργά και εξιστορεί ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας, η ενδυμασία και η φωτογραφία είναι πολύ πλούσιες κι ενώ λείπει η δράση μάς ανταμοίβει με τον ερωτισμό μεταξύ των γυναικών.
Όσες θέλετε μπορείτε να παρακαολουθήσετε μερικές σκηνές εδω
Βρισκόμαστε στις Βερσαλλίες, τον Ιούλιο 1789. Η αναταραχή αυξάνεται στην αυλή του βασιλιά Λουδοβίκου του ΙΣΤ. Η επανάσταση επίκειται. Παρακολουθούμε μια αναλαμπή της ζωής στη Γαλλία του 18ου αιώνα όπου μικρά πράγματα μπορεί να είναι ενδιαφέροντα, όπως το ότι ένα ρολόι είναι μια πολυτέλεια. Οι Βερσαλλίες εξακολουθούν να ζουν ευτυχισμένες, αδιαφορούν για την αυξανόμενη αναταραχή στο Παρίσι.
Όταν οι ειδήσεις σχετικά με την θυελώδη κατάσταση της Βαστίλης φτάνουν στο Δικαστήριο, αριστοκράτισες και υπηρέτριες εγκαταλείπουν το παλάτι, αφήνοντας τη βασιλική οικογένεια μόνη. Το βασιλικό δικαστήριο αρχίζει να φοβάται το χειρότερο.
Πίσω από τις προσόψεις των βασιλικών ανακτόρων, η καθεμιά σκέφτεται τη διαφυγή, όπως η Βασίλισσα Marie Antoinette (Diane Kruger) και η συνοδεία της. Μεταξύ αυτών, σε αναμονή είναι και η Sidonie Laborde (Léa Seydoux), η οποία ως νεαρή αναγνώστρια της Βασίλισσας έχει γίνει αρκετά οικεία μαζί της και αρνείται να φύγει. Αισθάνεται ασφαλής δεδομένου ότι είναι υπό την προστασία της Βασίλισσας της Γαλλίας Μαρίας Αντουανέτα. Δεν ξέρει ακόμα πως αυτές είναι οι τελευταίες τρεις ημέρες που θα περάσει δίπλα της. Με μεγάλη έκπληξη, η Sidonie βιώνει τις πρώτες ώρες της Γαλλικής Επανάστασης.
Είναι απλά ευτυχισμένη, αλλά αγνοεί τη ζωή στο εσωτερικό των Βερσαλλιών, ζει στο περιεχόμενο των βιβλίων της καθώς και ευχαριστώντας την βασίλισσα της, και δεν έχει πολύ χρόνο για τις άλλες-ους ή τον κόσμο γύρω της.
Σύντομα ένα φυλλάδιο κάνει το γύρο του δικαστηρίου, το οποίο περιέχει μια λίστα με κεφάλια που πρέπει να φέρει, προκειμένου η επανάσταση να πετύχει.
Δύο από τα ονόματα σε αυτή τη λίστα είναι η Βασίλισσα και η στενή της φίλη, η Gabrielle (Virginie Ledoyen).
Η θέση της ως η όχι και τόσο κρυφή εράστρια της βασίλισσας (αν και υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των ιστορικών κατά πόσο αληθεύει αυτή η σχέση) είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της ταινίας.
Η ταινία κινείται αργά και εξιστορεί ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας, η ενδυμασία και η φωτογραφία είναι πολύ πλούσιες κι ενώ λείπει η δράση μάς ανταμοίβει με τον ερωτισμό μεταξύ των γυναικών.
Όσες θέλετε μπορείτε να παρακαολουθήσετε μερικές σκηνές εδω