27 χώρες τις Ευρώπης διευθετούν τον Lbtiq γάμο Α'

Castel Maggiore, Ιταλία - Όταν η ενός χρόνου Kirsi Bestetti σκόνταψε και έκοψε τα χείλη της στο σπίτι της γιαγιάς της το περασμένο καλοκαίρι, η μητέρα της Elisa Bestetti έσπευσε στο κέντρο έκτακτης ανάγκης, πανικόβλητη για το αίμα. 

Εκεί ακριβώς, επίσης, ανησύχησε για το αν το προσωπικό του νοσοκομείου θα την δεχτεί ως μητέρα της Kirsi. Κα Bestetti είναι Ιταλίδα, αλλά η αναμαλλιασμένη Kirsi είναι Φινλανδή σαν την μητέρα της, Emmi Pihlajaniemi. Οι δύο γυναίκες έχουν νυμφευθεί εδώ και πέντε χρονιές στη Φινλανδία, και η καθεμία έχει γεννήσει μια κόρη που έχει νομίμως παιδοθετηθεί στην Φινλανδία από την άλλη σύζυγο. 

Αλλά η Ιταλία δεν επιτρέπει σε ένα παιδί να έχει δύο μητέρες. Τα λεσβιακά ζευγάρια στην Ιταλία δεν επιτρέπεται να νυμφεύονται, να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, να παιδοθετήσουν ή να επωφελούνται από την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα θέματα οικογενειακού δικαίου παραμένουν ζηλότυπα επιφυλακτικές η κάθε μία από τις 27 χώρες, η καθεμία με τη δική της ιστορία, τον πολιτισμό της και τη νομική της παράδοση.

Στην αλληλένδετη Ήπειρο, η οποία υπερηφανεύεται για τα ανοιχτά σύνορα και την ενιαία αγορά - καθώς και ότι είναι πρωτοπόρος στην απαγόρευση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, αναδεικνύονται ακόμη και ανοιχτά λεσβίες πολιτικίνες σε υψηλές διοικητικές θέσεις - οι διαφορές που προκύπτουν είναι περισσότερο από συμβολικές. Ολοένα και περισσότερο αυτές οι διαφορές οδηγούν σε πρακτικές δυσκολίες σε κάθε είδους τομείς, όπως οι φόροι, τα γονικά δικαιώματα και οι κληρονομιές, καθώς οι άνθρωποι μετακινούνται λόγω εργασίας, έρωτα, ή απλά λόγω διακοπών.  

«Είναι λίγο σαν να ψήνεις μια τούρτα και στη συνέχεια, να μην θέλει καμιά να τη φάει», δήλωσε ο Michael Cashman, υπερασπιστής των Lbtiq δικαιωμάτων και μακροχρόνιος υπερασπιστής μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Αγγλία. "Αλλά αν πιστεύουμε στην ελεύθερη κυκλοφορία – «Μια Ευρώπη χωρίς σύνορα»- αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι: οι ανισότητες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι μόνο και μόνο εξ’ αιτίας της γνώμης κάποιας". Στη περίπτωση της Kirsi, το νοσοκομείο κατέληξε στη θεραπεία της, και το κόψιμο στα χείλη δεν ήταν σοβαρό. Ένα χρόνο αργότερα, δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι. Ωστόσο, οι ανησυχίες παραμένουν για τη χρονοτριβή όσον αφορά το νομικό καθεστώς της οικογένειάς της, όταν τολμήσει να βγει εκτός Φινλανδίας.

"Δεν ξέρω αν θα ήθελα να ταξιδέψω μόνη με την Kirsi", είπε η κα Bestetti, η οποία αφηγήθηκε την ιστορία καθώς η Kirsi κινούταν με νευρικότητα στην αγκαλιά της άλλης της μητέρας σε ένα σκιερό μέρος του στάβλου στο αγρόκτημα της οικογένειας Bestetti, λίγο έξω από την Μπολόνια, της Ιταλίας. "Το φινλανδικό κράτος αναγνωρίζει ότι είμαι η μητέρα της, αλλά εδώ στην Ιταλία δεν είμαι τίποτα".

Η κατάσταση σχετικά με το γάμο είναι παρόμοια κατά κάποιο τρόπο όπως με το συνονθύλευμα των νόμων των πολιτειών των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια σημαντική διαφορά, όμως, είναι ο από το 1996 νόμος υπεράσπισης του γάμου DOMA, ο οποίος εμποδίζει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να αναγνωρίσει τους γάμους λεσβιών και απαλλάσσει τις πολιτείες που δεν έχουν νόμο για το γάμο των λεσβιών από την υποχρέωση να αναγνωρίζουν τους γάμους που εκτελούνται στις πολιτείες που τον επιτρέπουν. (Στην επόμενη θητεία του, το Ανώτατο Δικαστήριο αναμένεται να έχει μια ακρόαση μιας συνταγματικής διεκδίκησης για το τμήμα του νόμου που απαιτεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να αρνηθεί τα οφέλη στα λεσβιακά νυμφευμένα ζευγάρια).

Στην Ευρώπη, μια χούφτα των υποθέσεων προσβολής διασυνοριακών εμποδίων έχουν αυξήσει τις προσφυγές στο επίπεδο του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, αλλά και οι συνακόλουθες αποφάσεις έχουν περιορισμένο πεδίο εφαρμογής. Παρατηρήτριες του Δικαστηρίου λένε πως οι δικαστίνες, που προέρχονται από κάθε χώρα μέλος, γνωρίζουν καλά την έλλειψη συναίνεσης. 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θεματοφύλακας των Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει τρόπους για να κάνει ευκολότερη τη ζωή των ανθρώπων που διασχίζουν τα σύνορα.

Όμως, αν και για δύο χρονιές, έχει μελετήσει τρόπους για να διευκολύνει την ελεύθερη κυκλοφορία των ληξιαρχικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένης της ληξιαρχικής πράξης γέννησης, της ληξιαρχικής πράξης θανάτου και τα πιστοποιητικά γάμου, η πρόταση εξακολουθεί να αναμένει κάποια δράση. Και όταν έγινε ένα βήμα προς τα εμπρός αυτή τη χρονιά, το πλάνο ίσως να μην καλύψει το γάμο. "Προς το παρόν, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να κάνουμε ένα βήμα τη φορά," είπε η κα Viviane Reding, Ευρωπαϊκή Επίτροπος Δικαιοσύνης, σε ένα απαντητικό e-mail ερωτήσεων.

Οι αντίπαλες του γάμου λεσβιακών ζευγαριών υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε προσπάθεια των Βρυξελλών να απαιτήσει από τις χώρες να αναγνωρίσουν πιστοποιητικά γάμου σε λεσβιακά ζευγάρια που εκδόθηκαν σε άλλη χώρα μέλος θα ήταν, στην πραγματικότητα, σαν να ζητά να εισαγάγουν τους γάμους λεσβιακών ζευγαριών είτε το ήθελαν είτε όχι.  

"Μια γενική εφαρμογή του κανόνα της αμοιβαίας αναγνώρισης των ληξιαρχικών πράξεων θα οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου οι πολιτικές και κοινωνικές επιλογές ορισμένων χωρών μελών θα μπορούσαν να επιβληθούν σε όλες τις άλλες", υποστήριξε η «Φροντίδα για την Ευρώπη», μια χριστιανική ομάδα πίεσης, με υποβολή της στην Επιτροπή, ως ηχώ αρκετών αντιπάλων.

Για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση και την φωτογραφία τις βρήκαμε στις 25.5.12 και μεταφράσαμε από την nytimes.com στην http://www.nytimes.com/2012/07/26/world/europe/on-gay-marriage-europe-strains-to-reconcile-27-interests.html?_r=1&pagewanted=all

Στην φωτογραφία η Elisa Bestetti και η Emmi Pihlajaniemi με τις δύο κόρες τις.