Αριθμός υποθέσεως 8369/10
Το ΕΔΑΔ τελειώσε ένα πολυτάραχο ολλανδικό νομικό έπος. Στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση Gereformeerde Staatkundig Partij κατά Ολλανδίας, το Δικαστήριο έχει κηρύξει την προσφυγή του ολλανδικού πολιτικού κόμματος «SGP» ως απαράδεκτη. Το SGP είναι, σύμφωνα με τα λόγια του Δικαστηρίου, «ένα πολιτικό κόμμα βαθιά ριζωμένο ομολογιακά στην ιστορική Μεταρύθμιση του Προτεσταντισμού της Ολλανδίας" (παρ. 4).
Το κόμμα δεν επιτρέπει στις γυναίκες να θέσουν υποψηφιότητα για τις εκλογές, καθώς πιστεύει ότι ο Θεός μας διδάσκει ότι οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν διαφορετικούς ρόλους στη ζωή. Πιστεύει ότι "ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναίκας" και "η συμμετοχή των γυναικών τόσο ως εκπρόσωποι διοικητικών όσο και πολιτικών οργάνων» είναι «ασύμβατη με την κλήση της γυναίκας» (παρ. 9).
Μετά από μια παρατεταμένη συζήτηση και νομικό αγώνα στα εγχώρια δικαστήρια, το ολλανδικό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, με την αιτιολογία του άρθρου 7 της Σύμβασης για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW), η χώρα είναι υποχρεωμένη να διασφαλίσει ότι τα πολιτικά κόμματα επιτρέπουν στις γυναίκες να ασκούν το δικαίωμά τις σε σχέση με το εκλέγεσθαι. Το κόμμα SGP απευθύνθηκε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου με το σκεπτικό πως η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ολλανδίας παρέβη τα άρθρα 9 (δικαίωμα στην ελευθερία της θρησκείας), το άρθρο 10 (δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης) και το άρθρο 11 (δικαίωμα του συνέρχεσθαι) της Ευρ. Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ειλικρινά, αυτό που περίμενα να βρω ήταν μια λακωνική απόφαση, παραπέμποντας ουσιαστικά στο περιθώριο της εκτίμησης της χώρας. Έκανα λάθος. Η αιτιολογία είναι σύντομη, αλλά περιλαμβάνει τρία βήματα που συνδυάζονται για να κάνουν αυτή την απόφαση αξέχαστη. Θα συζητήσουμε τα παρακάτω βήματα. Με τον τρόπο αυτό, η υπόθεση αυτή έχει προκαλέσει μεγάλη διαμάχη στην Ολλανδία τις τελευταίες χρονιές (τα περισσότερα είναι στα ολλανδικά, αλλά δείτε αυτό το άρθρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα).
Με αυτή την ανάρτηση, δεν μπορώ να κρίνω τη δικαιοσύνη στην όλη συζήτηση, απλά μπορώ να σας δείξω τις πρώτες εντυπώσεις μου από την απόφαση.
1) Ρητή διδακτική θεμελειώση της απόφασης σε μια δέσμευση για τη δημοκρατία
Το Δικαστήριο ξεκινά τονίζοντας ότι:
η σύμβαση έχει ως σκοπό να προωθήσει και να διατηρήσει τα ιδανικά και τις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Δημοκρατία. . . είναι το μόνο πολιτικό μοντέλο που προβλέπεται στη Σύμβαση και το μόνο συμβατό με αυτή. Σύμφωνα με τη διατύπωση της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 11, και επίσης των άρθρων 8, 9 και 10 της Σύμβασης, η μόνη ανάγκη που μπορεί να δικαιολογήσει παρέμβαση με οποιοδήποτε από τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στα άρθρα αυτά είναι εκείνο που μπορεί να ισχυριστεί ότι αναβλύζει-ξεπηδά από μια «δημοκρατική κοινωνία» (παρ. 70).
Το Δικαστήριο δεν αισθάνεται συχνά το ίδιο όταν καλείται να επανεξετάσει τα θεμέλια του καθεστώτος προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία είναι ο λόγος που αναπαράγω αυτό το απόσπασμα.
2) Ανάλυση των Διακρίσεων
Στη συνέχεια, το Δικαστήριο εισάγει το άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) και το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου 1 (δικαίωμα ελεύθερων εκλογών) στην ανάλυση. Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι ένα μάλλον ασυνήθιστο βήμα, δεδομένου ότι το Δικαστήριο δεν είναι ικανό να επικαλεστεί το άρθρο 14, ειδικά όταν η προσφεύγουσα δεν το έπραξε. Ωστόσο, η απαγόρευση των διακρίσεων έχει παίξει προφανώς καθοριστικό ρόλο στις εσωτερικές διαδικασίες έτσι δεν προκαλεί κατάπληξη ότι το Δικαστήριο στηρίζεται σε αυτό.
Για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 23.7.12 και την μεταφράσαμε από το strasbourgobservers.com γραμμένη από την Alexandra Timmer στην http://strasbourgobservers.com/2012/07/23/gender-equality-and-religious-freedom-in-politics-dutch-sgp-case-declared-inadmissible/#more-1671
