"Θέλω να νυμφευθώ την συντρόφισά μου και όχι να κάνω «σύμφωνο συμβίωσης» μαζί της, λέει η αναγνώστρια της DIVA Caroline WoodsΣκοπίμως δεν έθεσα το «λεσβιών», στον τίτλο, για λόγους που θα εξηγήσω αργότερα. Είμαι λεσβία από τα 20 μου, έχω σχέση με την συντρόφισά μου σχεδόν μια χρονιά και είμαι πολύ χαρούμενη για το περιεχόμενο αυτής της φάσης της ζωής μου.
Έχουμε λίγο-πολύ σχεδιάσει την κοινή ζωή μας, αρχίζοντας με το να ταξιδεύουμε ανά τον κόσμο σε λιγότερο από 10 εβδομάδες! Μια μέρα, θέλουμε να νυμφευθούμε, να αποκτήσουμε ένα σκυλί, να αγοράσουμε ένα ωραίο σπίτι και έχουμε παιδιά. Δεν είναι ένα σχέδιο ζωής για όλες, αλλά είναι ένα αρκετά παραδοσιακό σχέδιο, ναι;
Αυτό που μας τσαντίζει αρκετά είναι, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι στην πραγματικότητα δεν έχουμε το δικαίωμα να νυμφευθούμε σ' αυτή τη χώρα. Συχνά αναρωτιέμαι γιατί; Είμαι δασκάλα, είμαι μια καλή πολίτισα. Έχω δουλέψει όλη μου τη ζωή και καταβάλλω τους φόρους. Επέλεξα την καριέρα μου, γιατί με κάνει να νιώθω περήφανη - θέλω να πιστεύω ότι μετέχω στην κοινωνία, μπορώ να διαμορφώσω το μέλλον. Δουλεύω σε μια πολύ δύσκολη εργασία, όμως, δεν έχω τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που θα έπρεπε να δικαιούμαι. Γιατί; Επειδή αγαπώ μια γυναίκα.
Πολλές από τις φίλες μου (και ακόμη και τα μέλη της οικογένειας μου) ρωτούν: “Μα μπορείτε να έχετε ένα σύμφωνο συμβίωσης - δεν είναι αυτό λίγο πολύ το ίδιο;" Λοιπόν, αυτό που πραγματικά δεν θέλω είναι, απλώς ένα σύμφωνο συμβίωσης. Δεν θέλω να ζητήσω από τη συντρόφισά μου να είμαι η με σύμφωνο συμβίωσης συντρόφισά της, θέλω να της ζητήσω να με νυμφευθεί. Θέλω ο γάμος μας να αναγνωρίζεται σε όλο τον κόσμο και να έχει το ίδιο καθεστώς όπως και τη σημασία που έχει για τα ετερό ζευγάρια.
Θα μου άρεσε, επίσης, να έχω τη δυνατότητα να νυμφευθώ σε εκκλησία - καθαρά για τους ίδιους λόγους, όπως τα μη-θρησκευόμενα ετερό ζευγάρια παντρεύονται στις εκκλησίες, επειδή «ταιριάζει» με το θέμα του γάμου και είναι ένα «ωραίο μέρος» για να παντρευτούν.
Είπα ότι δεν έκανα χρήση της λέξης «λεσβία», στον τίτλο, μόνο και μόνο επειδή δεν βλέπω την ανάγκη να προστεθεί η λέξη αυτή μπροστά από τη λέξη γάμος. Για ό,τι έχω περιγράψει, οι επιθυμίες μου για μένα και τη φίλη μου είναι να γίνουμε αποδεκτές ως σύζυγοι μέσω του γάμου (το ίδιο είδος του γάμου που ένα ετερό ζευγάρι έχει). Ως εκ τούτου, δεν είναι πραγματικά απαραίτητος ο όρος "λεσβιακός" γάμος, όπως ακριβώς δεν ξυπνάω και έχω ένα λεσβιακό πρωινό, δεν πηγαίνω στη λεσβιακή εργασία μου. Είναι γάμος, δεν έχει σημασία ποιος είναι συνδυασμός των σεξουαλικών οργάνων, του ζευγαριού!
Είναι εξοργιστικό επίσης ότι πολλές θρησκευτικές οργανώσεις διαπράτουν διακρίσεις εις βάρος των λεσβιακών ζευγαριών, για κάθετι και αυτό μου φαίνεται (και πιθανότατα και στην υπόλοιπη κοινωνία) ως εντελώς γελοίο και υποκριτικό.
Για παράδειγμα, το επιχείρημα ότι ο γάμος πρέπει να είναι μόνο μια δέσμευση που μόνο μια γυναίκα και ένας άνδρας μπορούν να κάνουν, λόγω της αναπαραγωγής των παιδιών. Είμαι βέβαιη ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, αν ο γάμος απαγορευτεί σε όλες τις υπογόνιμες γυναίκες και άνδρες, θα υπάρξει δημόσια κατακραυγή. Θα πρέπει να θεωρείται άδικο, - το να μην είναι ο γάμος προσβάσιμος σε όλες, ανεξάρτητα από το σε ποιες αρέσει.
Ελπίζω η κυβέρνηση να εγείρει αυτό το θέμα και να κάνει τη σωστή επιλογή στην διαβούλευση για την ισότητα του γάμου που έληξε σήμερα, 14 Ιουνίου. Δεν θα μου άρεσε τίποτα περισσότερο από το να είμαι σε θέση να νυμφευτώ τη συντρόφισά μου όταν θα επιστρέψουμε στην Αγγλία μετά από τα ταξίδια μας σε όλο τον κόσμο!
Την είδηση την βρήκαμε στις 14.6.12 και την μεταφράσαμε από την Diva magazine στην http://www.divamag.co.uk/category/comment/what-marriage-means-to-me.aspx
Στη φωτογραφία, η Caroline και η συντρόφισά της, Σαμ
