Λεσβίες καταγγέλουν τη συμπεριφορά των γκέι: Ακόμη και στην λεσβιακή και γκέι κοινότητα υπάρχει σεξισμός. © REUTERS
Λεσβιακή κατακραυγή - αλλά "πολλοί γκέι αγνοούν το σεξισμό"
Οι λεσβίες αισθάνονται διακρίσεις από τους γκέι. Ενώσεις των γκέι χαιρετίζουν τη συζήτηση.
Οι δηλώσεις της Λεσβιακής Οργάνωσης της Ελβετίας είναι σκληρές, «Έχουμε πάρα πολλούς γκέι, οι οποίοι εκφράζονται, ενώ είναι παρούσες λεσβίες ή ετερό γυναίκες, χυδαία και κάνουν υποτιμητικά σχόλια για τα γυναικεία σεξουαλικά όργανα. Έχουμε πολλούς γκέι που αγγίζουν τις γυναίκες και δείχνουν έλλειψη σεβασμού για την προοπτική της σωματικής ακεραιότητας και νομιμοποιούν το γεγονός ότι είναι γκέι".
Το απόσπασμα από το δελτίο τύπου χθες δίνει εύκολα μια ιδέα ότι ο σεξισμός δεν σταματά μπροστά από την Lgbtiq κοινότητα. Αυτός ο συνδυασμός των γραμμάτων αναφέρεται σε ανθρώπους που δεν συμμορφώνονται με την ετεροκανονιστική εικόνα.
Περαιτέρω προτρέπει την Λεσβιακή Οργάνωση της Ελβετίας (LOS) για μεγαλύτερη προβολή των λεσβιών εντός και εκτός της κοινότητας. Ζητά να επικρίνουν το γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης γράφουν κυρίως για τους γκέι, ακόμη και αν εννοούν πραγματικά τις λεσβίες, γκέι και τρανς.(π.χ μιλούν για γκέι γυναίκες).
"Πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης παρουσιάζουν πλούσιους προνομιούχους, λευκούς γκέι ως εκπροσώπους μιας κοινότητας, η οποία πιο ποικιλόμορφη δεν θα μπορούσε να είναι", λέει η Lovis Cassaris, συμπρόεδρος της LOS. "Ειδικά εν όψει του σεξισμού και της διασύνδεση της φύσης των κοινωνικών κατηγοριοποιήσεων όπως η φυλή, η τάξη και το φύλο, όπως εφαρμόζονται σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή ομάδα, θεωρούνται ως δημιουργία επικαλύψεων και αλληλοεξαρτώμενα συστήματα διακρίσεων ή αποκλεισμών είναι σημαντικό για εμάς να έχουμε τη δική μας φωνή".
Συχνά υπάρχουν οι προνομιούχοι άνδρες που δεν αμφισβητούν το καθεστώς τους και δεν ευαισθητοποιούνται για τη σπουδαιότητα των κοινωνικών κατηγοριών, όπως το φύλο, η εθνικότητα ή η τάξη. Αυτοί οι άνδρες, λέει η Lovis Cassaris όταν μιλά για gay σεξισμό στη δική τους τάξη.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος της είδησης για να βρεθείετε στο Β' μέρος πατήστε εδώ.
Την είδηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την http://www.aargauerzeitung.ch/leben/leben/der-lesbische-aufschrei-doch-vielen-schwulen-ist-dieser-sexismus-nicht-bewusst-130672926
Οι γκέι θέλουν να καθορίσουν
Ενθαρρυμένοι από τις ελβετικές φωνές που έχουν ανάψει τα ελβετικά μυαλά για δύο εβδομάδες και προκλήθηκε μια ανοιχτή συζήτηση για το σεξισμό η Cassaris ήθελε να δείξει με το δελτίο τύπου ένα ακόμα επίπεδο του δημόσιου σεξισμού και έτσι να ανοίξει μια πόρτα.
Η Cordula Niklaus, Αντιπρόεδρος της Wybernet, του Επαγγελματικού Δικτύου Λεσβιών, επιβεβαιώνει πόσο σημαντικό είναι για τις λεσβίες να ακούστούν οι ανησυχίες τις. "Ακριβώς επειδή είμαστε κοινότητα, οι λεσβίες και οι γκέι θα πρέπει πια σε όλα τα κοινωνικά θέματα νάχουμε την ίδια στάση.
Όποιος έχει κοινωνικοποιηθεί ως άνδρας συχνά δεν έχει την αίσθηση των θεμάτων των γυναικών και δεν τα ανοίγει ως θέματα". Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι από τα κοινά Προγράμματα, συχνά οι γκέι θέτουν την ημερήσια διάταξη. Στο φεστιβάλ Pride της Ζυρίχης εκδηλώνεται αυτή η γκέι έμφαση για το εμπόριο και οι λεσβίες μάλλον ασκούν πολιτική στο προσκήνιο.
Αλλά συχνά τα λεσβιακά πρότζεκτ αποτυγχάνουν στους χρηματοδοτικούς πόρους, επειδή δεν θεωρούνται τόσο σημαντικά τα θέματα των λεσβιών. Οι γκέι οργανώσεις έχουν περισσότερα χρήματα και ως εκ τούτου είναι πιο ορατές, αφού μπορούν να επενδύσουν στη διαφήμιση, σε ιστοσελίδες και σε αμειβόμενες θέσεις εργασίας, όπου πολλά από αυτά είναι για τις λεσβίες απλώς όνειρο.
Η συνεργασία των λεσβιών και των γκέι έχει δείξει στο παρελθόν ξανά και ξανά ότι υπάρχουν πολλά σημεία τριβής που είναι μερικές φορές δύσκολο να ξεπεραστούν. Η Lovis Cassaris είναι σίγουρη "Ελπίζω ότι θα υπάρξει μια ευρεία συζήτηση σχετικά με το σεξισμό και τον αποκλεισμό στο εσωτερικό της Κοινότητας. Πολλοί γκέι αγνοούν το σεξισμό".
Η Cassaris ασχολείται επίσης με τους πατριαρχικούς μηχανισμούς εξουσίας που επικρατούν στην γκέι κοινότητα: "Υπάρχουν γκέι οι οποίοι, προκειμένου να απολαμβάνουν κοινωνικές παροχές, αποκαλούν άλλους άνδρες, προσβλιτικά ως αδερφές" και προσπαθούν να ταιριάζουν με τη στερεοτυπική εικόνα-ρόλο, αντί να δείχνουν την ποικιλομορφία".
Αλλά τι σκέφτονται οι γκέι για τα ξεκάθαρα λόγια των λεσβιών αδελφών τους; Η γκέι ελβετική ομοσπονδία Ροζ Σταυρός, δεν ήταν διαθέσιμη για σχολιασμό χθες.
Για άλλους: "Αυτές οι δηλώσεις δεν με εκπλήσσουν", λέει ο Mehdi Künzle, διευθύνων σύμβουλος του συλλόγου Pro Aequalitate, που αγωνίζεται για τα LGBTI δικαιώματα στο πλαίσιο των δημοψηφισμάτων. "Είναι γεγονός ότι οι λεσβίες είναι λιγότερο ορατές. Επιβεβαίωσε επίσης ότι οι γκέι συχνά βρίσκονται στην κοινότητα σε πρώτο πλάνο. «Πολλοί γκέι είναι αυτή η μορφή σεξισμού και γνωρίζουν ότι αναπαράγουν τη συμπεριφορά που ξέρουν», είπε ο εμπειρογνώμονας.
Προωθείτε η εσωτερική συζήτηση
Ο Künzle λέει ότι ο διάλογος σχετικά με τους μηχανισμούς αποκλεισμού είναι επειγόντως αναγκαίος - και όχι μόνο σε σχέση με τις λεσβίες, αλλά και τις τρανς, τις έγχρωμες ή τις ανάπηρες. "Αυτό περιλαμβάνει μια διαδικασία αυτο-αντανάκλασης". Μόνο τότε τι θα μπορούσε να αλλάξει.
Ο Künzle είναι επίσης σοκαρισμένος από την εχθρότητα που επικρατεί σε γκέι πλατφόρμες όπως το GayRomeo. «Μια συζήτηση για αυτήν την κοινότητα, και τις εσωτερικές διακρίσεις βρίσκεται σε εξέλιξη», λέει ο Künzle.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Hannes Rudolph, Διευθύνων Σύμβουλος των Lgtbtiq ομάδων εργασίας της Ζυρίχης (HAZ). «Έχει γίνει κατανοητό εδώ και αρκετό καιρό ότι η λεσβοφοβία, ομοφοβία και τρανσφοβία συνδέονται έντονα με το σεξισμό". Ο μισογυνισμός είναι παραδεχτός μεταξύ των γκέι εξίσου καλά και από τους ετερό άνδρες. "Αυτό περιλαμβάνει μια εχθρότητα προς την ποικιλομορφία, η οποία είναι επίσης διαθέσιμη στην κοινότητα".
Αλλά τι μπορούν να κάνουν οι γκέι για να αυξηθεί η προβολή των λεσβιών ή των τρανς; "Οι λευκοί, γκέι πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους και να την χρησιμοποιήσουν για λιγότερο προνομιούχες ομάδες. Και: Θα πρέπει να αρχίσουν να μοιράζονται τα προνόμιά τους με τις άλλες επιτέλους".
Βρίσκεστε στο Β' μέρος της είδησης για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ.
Την είδηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την http://www.aargauerzeitung.ch/leben/leben/der-lesbische-aufschrei-doch-vielen-schwulen-ist-dieser-sexismus-nicht-bewusst-130672926
Katharine Hepburn
Η τέσσερις φορές βραβευμένη με Όσκαρ, η Katharine Hepburn ήταν από καιρό σύμβολο της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας των γυναικών, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των ετών που δεν υπήρχε ενεργό γυναικείο κίνημα (1920 έως τα μέσα του 1960). Η μητέρα της, ήταν επίσης απόφοιτη του κολλεγίου Bryn Mawr, η Katharine Houghton Hepburn, ήταν κορυφαία κοινωνική ακτιβίστρια για την ψήφο και του ελέγχου του να γεννούν οι γυναίκες όταν οι ίδιες θέλουν. Αλλά η νεότερη Hepburn δεν επέλεξε το ρόλο της στρατευμένης δημόσια σταυροφόρισας οι απόψεις της είναι γνωστές για τα πολιτικά δικαιώματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα στη ζωή και θάνατο και τα θέματα ισότητας ιδιαίτερα για τις γυναίκες.
Το Hollywood ήταν- και ακόμα είναι- ένα χωνευτήρι λεσβιοσύνης, έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι Katharine Hepburn ήταν μέρος αυτής της λίστας. Πρώτον, πάντα φορούσε παντελόνια. Δεύτερον, ήταν πολύ ανδροπρεπής στις σχέσεις τις. Και τρίτον, είχε γίνει γνωστό ότι είχε πολύ στενές σχέσεις με γυναίκες. Η πρώτη σχέση της ήταν με την Alice Palache στο κολέγιο, ενώ η μακροβιότερη σχέση της ήταν με την Laura Harding.
Και ενώ δεν αποτελεί τόσο έκπληξη το γεγονός ότι στη Χέπμπορν άρεσαν πραγματικά τις γυναίκες, είναι ένα σοκ ακριβώς πόσες από αυτές καταμετρά η ίδια. Πρώτη σχέση της ήταν στο κολέγιο με ένα αφωσιομένη κοπέλα που ονομαζόταν Alice Palache.
Ενώ υπήρχε η Nancy Hamilton και η Frances Rich, η Constance Collier και η Elissa Landi, καθώς και αμέτρητες άλλες. Πώς στο καλό τα κράτησε κρυφά από τον Τύπο; Προφανώς ήταν λεσβία, ένας ειδικός όρος για να περιγράψει μια πολύ Μπουτς γυναίκα, (αν και από την εμφάνιση στις φωτογραφίες, μερικες από τις εράστριες-ερωμένες της ανήκαν στην τραχιά πλευρά).
Με την Alice Palache συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1924, όταν ήταν συμμαθήτριες στο Bryn Mawr, ένα γυναικείο φιλελεύθερο κολλέγιο για τις τέχνες στη Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια. Η "Palache," όπως την έλεγαν, ήταν δημοφιλής, μια πολύ καλή μαθήτρια, αθλήτρια, δραστηριοποιειούνταν στο μαθητικό συμβούλιο, προερχόταν από ένα συμβατικό σπίτι στο οποίο ο πατέρας της, ένας καθηγητής του Χάρβαρντ και ένθερμος Επισκοπιανός, θεώρησε ιεροσυλία να παίζει με τις φίλες-ους της την Κυριακή.
Η "Kath”, από την άλλη πλευρά, ήταν μοναχική, μία από τις χειρότερες μαθήτριες στην τάξη, και ασχολούταν μόνο με ό,τι ευχαριστούσε την ίδια. Ντυνόταν σαν αγόρι, κάπνιζε αρωματικά τσιγάρα στο πύργο του κοιτώνα της, και πήδηξε στο σιντριβάνι - γυμνή - για να "ξυπνήσει" από μια σύντομη νύχτα ώστε να δώσει εξετάσεις.
Η ίδια αυτο-αποκαλούταν «Jimmy». Κέρδισε το πρώτο τουρνουά γκολφ στην ηλικία των 16. «Έβαλα το παντελόνι πριν από 50 χρόνια και δήλωσα ένα είδος μέσης οδού», είπε, σε ηλικία 70 ετών.
Υπήρχαν και άλλες απόψεις της, επίσης - "Δεν αξίζουν 10 άνδρες όσο μία γυναίκα", επέμενε. «Όλοι οι άνδρες είναι κακοί».
Οι πλατωνικοί φίλοι της, επίσης όπως – ο Binkie Beaumont, ο Bobby Helpmann, ο Noel Taylor – ήταν γκέι. Ομοίως ο βιογράφος της William J. Mann περιλαμβάνει μια βιογραφία του John Schlesinger πίσω από την οθόνη: "Πώς οι λεσβίες και οι γκέι διαμόρφωσαν το Χόλιγουντ".
Την είδηση την είδηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/4-famous-women-couldnt-come-out/ και στις 26.11.06 από την http://www.telegraph.co.uk/culture/books/4202199/The-unusual-sex-life-of-a-screen-goddess.html
Λεσβίες στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσω των επιστολών τις
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στον 20ο αιώνα άλλαξε τα πάντα για όλες-ους, ακόμη και για τις λεσβίες. Καθώς και οι γυναίκες στρατολογήθηκαν επίσης Σώμα στρατού των Γυναικών (WAC) ή εντάχθηκαν στο εργατικό δυναμικό συμβάλoντας στην πολεμική προσπάθεια και δεν έμειναν στο σπίτι με τις ποδιές τις.
Πολλές λεσβίες πήγαν στο WAC, που ήταν σχεδόν ένα περιβάλλον αποκλειστικά όλο-γυναίκες. Φυσικά, βοήθησε το περιβάλλον να αναπτυχθεί ένας αριθμός σχέσεων.
Έρωτας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Αυτό το σιωπηρό μέρος της ιστορίας σημειώθηκε στην ONE Εθνικά Αρχεία Λεσβιών και Γκέι στις βιβλιοθήκες USC, θεωρείται η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη με αρχεία με λεσβιακό ιστορικό υλικό.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένας τρόπος για να έχουμε μια σαφή εικόνα της λεσβιακής ιστορίας είναι μέσα από τις επιστολές που οι λεσβίες αντάλλαξαν μεταξύ τις. Για παράδειγμα, μέσω των επιστολών της Eleanor Roosevelt και της Lorena Hickok, θα μπορούσε καμιά να φανταστεί πώς οι λεσβίες κατάφεραν να εκφράσουν την αγάπη τις, ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονης λεσβοφοβίας.
Βοήθησε επίσης ότι οι επιστολές ήταν η μόνη μορφή επικοινωνίας μεταξύ των λεσβιών που βρίσκονταν σε διαφορετικά σημεία κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Γράμματα του Β' Παγκοσμόυ Πολέμου
"Καλημέρα αγάπη μου. Έχω τόσο πολύ συνηθίσει να πέφτω για ύπνο παρακολουθόντας σε να καπνίζεις (αν δεν είμαι στην αγκαλιά σου) όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ", έγραψε μια ανώνυμη νεαρή από την υπηρεσία της που είχε βάση στο San Bernardino το 1944. Εκείνη στη συνέχεια γράφει στην εράστρια-ερωμένη της, η οποία είχε καταταγεί επίσης στο Σώμα Στρατού Γυναικών.
Μιλώντας για το ρόλο των λεσβιών κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Fred Bradford, ένα από τα πρώην μέλη Διοικητικού Συμβουλίου της ONE εξήγησε: "Δεν είναι πάντα σημαντικές άνθρωποι, αλλά είναι σημαντικό, επειδή ζούσαν σε μια συγκεκριμένη εποχή και έγραψαν γι 'αυτό".
Οι αρχειονόμοι στην ΟΝΕ είναι τώρα σε συνομιλίες με το Unified School District του Λος Άντζελες ώστε να συμπεριλάβει την ιστορία των λεσβιών στο σχολικό πρόγραμμα. Ειδικότερα, τα γράμματα μπορούν να βοηθήσουν στο να ενημερωθούν οι πολίτισες σχετικά με την εισφορά των λεσβιών στην ιστορία, ειδικά για όσα έκαναν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ιστορίες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου
Μια από τις άγνωστες ιστορίες ήταν ότι από μια ανώνυμη 95-χρονη παλαίμαχη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου της οποίας η συντρόφισα είχε ήδη πεθάνει. Για δεκαετίες, είχε κρύψει την αληθινή φύση της λεσβιακής σχέση της με την συντρόφισά της από τις ανθρώπους γύρω της.
Για τις άλλες, ήταν απλώς δυο γεροντοκόρες με μια γάτα. Αλλά η ιστορία της και ο έρωτάς της ήρθε στο φως όταν δώρισε τις ερωτικές επιστολές της στο αρχείο της ΟΝΕ.
Ο Joseph Hawkins, διευθυντής των αρχείων, δήλωσε ότι οι συλλογές των "απλών ανθρώπων δίνουν σάρκα και οστά στην ιστορία και την ζωντανεύουν".
"Η ιστορία μας δεν ήταν απλώς ένα καταπιεστικό μοιρολόι το ένα μετά το άλλο, αλλά είχε και μικρές νίκες, παλέψαμε σκληρά και δύσκολα κερδίσαμε, που ισούται με ένα πραγματικά ενθουσιώδη θρίαμβο για την ανθρωπότητα", είπε ο Hawkins.
Το πιο σημαντικό, είναι αυτές οι μικρές μικροσκοπικές νίκες που δίνουν σε μια λεσβία πρόσωπο για τις δράσεις στην Ιστορία σε γεγονότα όπως αυτά του Β' Παγκσμίου Πολέμου.
Την είδηση την βρήκαμε στις 23.10.15 και την μετεφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/lesbians-in-world-war-2-through-their-letters/
Ξετυλίγοντας την πραγματική Vita Sackville-West
Η Vita Sackville-West, Αγγλίδα ποιήτρια και μυθιστοριογράφος, θα μπορούσε να ήταν ένας χαρακτήρας που βγήκε κατ' ευθείαν από μια σκηνή βρετανικού ιστορικού δράματος της τηλεόρασης Downton Abbey.
Η Αξιότιμη Victoria Mary Sackville-West, Lady Nicolson- που έγραψε το διάσημο μυθιστόρημα The Edwardians- ήξερε όλες τις κατάλληλες χάρες και τις ικανοποιήσεις.
Ήξερε επίσης πώς να οδηγήσει μια σκανδαλώδη ζωή, αλλά χωρίς να την αφήσει να παρεμβαίνει στο έντιμο καθεστώς-status της. Ήταν κόρη του Βαρόνου και αργότερα τέλεσε γάμο με έναν διπλωμάτη.
Ευρισκόμενη συνεχώς υπό το δημόσιο βλέμμα, ήξερε ότι έπρεπε να κάνει όλες τις σκανταλιές της κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού.
Η Vita Sackville-West και η Virginia Woolf
Ακριβώς όπως με την Lorena Hickok, της οποίας η σχέση με την πολυγραφότατη ανταποκρίτρια Eleanor Roosevelt αποκαλύφθηκε, η μακρά και έντονη σχέση της Vita με τη Virginia ήρθε στο φως μέσω της ανταλλαγής επιστολών τις.
Για να συνοψίσω τη θέρμη που η Vita αισθανόταν για την Virginia, η ίδια έγραψε κάποτε: "Γίνομαι ένα μόνο πράγμα που θέλει τη Βιρτζίνια".
Σε αντάλλαγμα, η Vita αποτέλεσε τη βάση για το μυθιστόρημά της Βιρτζίνια, Ορλάντο: μια βιογραφία, μιας αθάνατης ηρωϊδας η οποία μπορούσε να αλλάξει το φύλο της.
Τι περισσότερο, ο γιος της Vita, ο Nigel Nicolson αποκαλούσε το μυθιστόρημα της Βιρτζίνια ως "την μεγαλύτερη και πιο γοητευτική ερωτική επιστολή στη λογοτεχνία".
Εράστρια και των δύο φύλων
Ακόμα, θα ήταν αδικία για την Vita να πω ότι ήταν απλά ερωμένη της Βιρτζίνια. Υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο εκτός του ότι την ερωτεύτηκε, της έγινε εμμονή.
Ενώ ο όρος «λεσβία» ακόμη πλάθονταν, και παρά την ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με τον σύζυγό της, Harold Nicolson, και τα δύο παιδιά τους, οι έρωτες της Vita ήταν περισσότερο προς τις γυναίκες.
Στην ηλικία των 18, η ομορφιά της Vita είχε επιτάξει τις καρδιές πολλών ανδρών. Οι γονείς της προσέβλεπαν σε μια θαυμάσια ένωση με έναν από τους αριστοκράτες που ήθελαν το χέρι της.
Τέλεσε γάμο στην προχωρημένη, για την εποχή, ηλικία 27 ετών, διότι δεν ενδιαφερόταν για κανέναν από αυτούς τους άνδρες. Τους αποκαλούσε: "μικρά χορευτικά αντικείμενα στις αίθουσες χορού".
Η Vita Sackville-West και η Rosamund Grosvenor
Μία από τις μεγαλύτερες αγάπες της Vita ήταν η Rosamund Grosvenor, η οποία καταγόταν από την οικογένεια του Δούκα της Westminster. Περιέγραψε αργότερα τα συναισθήματά της για την Rosamund λέγοντας "συνίθιζε να κάνει το κεφάλι μου να κολυμπά μερικές φορές."
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που συνάντησε τον Harold για πρώτη φορά. Συνειδητοποίησε ότι ήταν ερωτευμένη μαζί του δύο χρόνια αργότερα, όταν ο ίδιος τη φίλησε.
"Ποτέ δεν μου φάνηκε λάθος ότι θα πρέπει να ασχολούμαι περισσότερο ή λιγότερο με τον Χάρολντ και να είμαι ταυτόχρονα πολύ ερωτευμένη με την Rosamund", δήλωσε η Vita.
Ευτυχώς, ο Χάρολντ είχε επίσης γκέι σχέσεις. Πολύ πριν από το γάμο της και πολύ καιρό μετά από αυτόν συμμετείχε σε σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες. Κάποια στιγμή, κόλησε σεξουαλική ασθένεια από τον εραστή του.
Ωστόσο, ήταν πιο ψύχραιμος με τους συντρόφους του, σε αντίθεση με τη Vita, η οποία ήταν παθιασμένη με τις συντρόφισές της. Αλλά και πάλι, αυτή ήταν η Vita Sackville-West: παθιασμένη όπως είναι συνήθως οι συγγραφείς.
Την είδηση την βρήκαμε στις 22.1.16 και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/unravelling-the-real-vita-sackville-west/
Η αγάπη και η ζωή τη Lorena Hickok
Αν και το όνομά Lorena Hickok είναι πάντα συνδεδεμένο με την πρώην Πρώτη Κκυρία Eleanor Roosevelt, η Hick- όπως την αποκαλούσαν θεωρήθηκε μία από τις πιο γνωστές δημοσιογράφισες της εποχής της.
Παρά το ότι δεν αποφοίτησε από το κολέγιο, από το 1932 είχε γίνει «η πιο γνωστή εθνικά δημοσιογράφισα".
Παρόλα αυτά, η ιστορία είχε άλλα σχέδια γι 'αυτήν. Από επιλογή ή από τύχη, είχε γίνει γνωστή ως η μυστική ερωμένη της Eleonor Roosevelt, η φιλία και το ειδύλλιο τις, διήρκησε 30 χρόνια.
Άδεια χωρίς εσένα
Απόδειξη αυτού μπορεί να βρεθεί στην αλληλογραφία μεταξύ της Lorena και της Eleanor που οι δύο τις διατήρησαν σε όλη τη διάρκεια της σχέσης τις.
Υπήρχαν 2.336 επιστολές από την Eleanor και 1.024 από την Lorena στην αλληλογραφία.
Αυτές οι επιστολές έγιναν μέρος της περιουσίας της Πρώτης Κυρίας που αργότερα δώρισε στη Προεδρική Βιβλιοθήκη Μουσείο Franklin D. Roosevelt δέκα χρόνια μετά το θάνατο της Eleanor.
Σπάει τα εμπόδια
Αλλά πριν από συνάντησή της με την Eleanor, η Lorena είχε ήδη ακολουθήσει το καυτό μονοπάτι της από μόνη της.
Λόγω κακοποιητικής οικογενειακής ζωής στο Ουισκόνσιν, η Lorena έφυγε από το σπίτι και εργάστηκε ως καθαρίστρια για αρκετές οικογένειες. Ωστόσο, μόνο όταν μετακόμισε με τον ξάδελφό της ήταν σε θέση να τελειώσει το γυμνάσιο.
Προσπάθησε να πάει στο κολέγιο, αλλά σταματήσε και δέχτηκε τη δουλειά σε μια εφημερίδα της μικρής πόλης. Εργάστηκε με διαφορετικές διπλές σελίδες και ειδήσεις μέχρι που κατάφερε να γίνει μία εξέχουσα δημοσιογράφος από μόνη της.
Ένα βιογραφικό την περιγράφει με αυτόν τον τρόπο: "Γρήγορα απέκτησε φήμη από μόνη της, καλύπτοντας την πολιτική και δραματικές ιστορίες, όπως η απαγωγή του μωρού στη Lindbergh, η Hickok ξεπέρασε τους συναδέλφους της και κέρδισε το πολυπόθητο
δικαίωμα εμφανίζεται το όνομά της στην πάνω γραμμή από τα άρθρα της".
Η ζωή με την Πρώτη Κυρία
Η Lorena είχε λεσβιακές σχέσεις πριν από την Eleanor, αλλά δεν είχε τελέσει γάμο.
Στη συνέχεια, οι δύο τις συναντήθηκαν το 1928 όταν η Lorena πήρε την πρώτη της συνέντευξη από την Eleanor. Το 1932, η δημοσιογράφισα πούλησε την ιδέα της κάλυψης της Eleanor στους εκδότες της, ενώ ο σύζυγός της Eleanor βρισκόταν σε προεδρική προεκλογική εκστρατεία.
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που οι δύο ανέπτυξαν μια στενή σχέση. Περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τις μαζί. Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του FDR, η Eleanor φορούσε το ζαφειρένιο δαχτυλίδι που της χάρισε η Lorena.
Οι δύο τις συχνά θα ταξίδευαν μαζί, ή επισκέπτονταν την όπερα και το θέατρο. Μερικές φορές η Lorena δειπνούσε με την οικογένεια Roosevelt τις Κυριακές.
Αν και η κάθε μία επηρέασε με τον ρόλο της την ιστορία των Ην. Πολιτειών, κίνητρο και για τις δύο ήταν η άλλη για τις σημαντικές αποφάσεις που θα διαμόρφωναν τη ζωή τις.
Η Eleanor Roosevelt πέθανε το 1962, η Lorena Hickok την ακολούθησε το 1968.
Την είδηση την βρήκαμε στις 15.1.16 και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/the-love-and-life-of-lorena-hickok/
Η αμφισεξουαλική Edna St. Vincent Millay:
Η ποίηση και τα πάθη της
Ευρύτερα γνωστή για τη λυρική ποίηση της, η Edna St. Vincent Millay ήταν μια ποιήτρια του εικοστού αιώνα και θεατρική συγγράφισσα, η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα που πήρε το βραβείο Πούλιτζερ Ποίησης το 1923.
Η ποιητική της ανθολογία A Few Figs from Thistles ήταν αμφιλεγόμενη για τις περιγραφές του φεμινισμού και της γυναικείας σεξουαλικότητας.
Ήταν επίσης αρκετά γενναία για να υποβάλει την προκλητική ιδέα το 1900- πως μια γυναίκα έχει δικαίωμα στη σεξουαλική ευχαρίστηση, και δεν είχε καμία υποχρέωση να είναι πιστή.
Η ζωή της σαν αγόρι
Ενώ η μητέρα της Edna ήταν έγκυος, δήλωσε πως ήταν πεπεισμένη ότι ήταν έγκυος σε αγόρι. Παρομοίως, καθ' όλη τη ζωή της η Edna ήταν γνωστή ως Vincent στην οικογένειά της και στις στενές φίλες-ους.
Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας της, είχε δημοσιεύσει ποιήματα στο παιδικό περιοδικό Αγίος Νικόλαος. Μέχρι την ηλικία των δεκαέξι, η Millay είχε ήδη μια πραγματική "αίσθηση του λειτουργήματος" της ποιήτριας.
Τέσσερα χρόνια μετά, μπήκε σε προσοδοφόρο διαγωνισμό ποίησης με την προτροπή της μητέρας της. Οι καλύτερες συμμετοχές του εν λόγω διαγωνισμού δημοσιεύθυκαν σε έναν τόμο.
Το μακρύ ποίημα της Millay - με τίτλο «Αναγέννηση» - κατέκτησε την 4η θέση και όχι μόνο έφερε την λογοτεχνική αναγνώριση της, αλλά κέρδισε και μια υποτροφία για το Vassar College.
Η αγάπη της για τις γυναίκες
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι θεωρούσε επίσης την εαυτή της ως αμφισεξουαλική, που είχε πολλές σχέσεις με γυναίκες και λιγότερο με άνδρες πριν από το γάμο της.
Κατά τη διάρκεια της εποχής που ζούσε στο Vassar, είπε πως είχε αρχίσει την εξερεύνηση της σε σχέση με τις γυναίκες, με μερικές από τις οποίες ήταν βαθιά παθιασμένη. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Αγγλίδα ηθοποιός Edith Wynne Matthison, η οποία είχε τα διπλάσια χρόνια από την ίδια.
Αλληλογραφούσαν η μία με άλλη. Σε μία από τις επιστολές, η Millay έγραψε: "Μου έγραψες ένα όμορφο γράμμα. Αναρωτιέμαι αν αυτό σήμαινε να είναι τόσο όμορφα όσο ήταν. Νομίζω ότι έκανες, γιατί κατά κάποιο τρόπο ξέρω ότι τα συναισθήματά σου για μένα, είναι ισχνά, η φύση της αγάπης".
"Όταν μου πεις να έρθω, θα έρθω, με το επόμενο τρένο, ακριβώς όπως είμαι. Αυτό είναι πραότητα, να είσαι σίγουρη, δεν έρχομαι φυσικά με πραότητα γνωρίζω ότι πρόκειται για μια περήφανη πραότητα που σε περιτριγυρίζει", πρόσθεσε.
Όταν τέλεσε γάμο το 1923, η Millay με τον Eugen Boissevain, έκανε μια συμφωνία με το σύζυγό της, πως ο γάμος τους θα είναι σεξουαλικά "ανοιχτός".
Η Millay ισχυρίστηκε ο σύζυγός της επέτρεψε την προσωπική της ελευθερία, και ότι ζούσαν σαν δύο εργένηδες.
Βέβαια, αυτό ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστο στη δεκαετία του 1920. Αλλά αυτή ήταν, πεισματάρα με ισχυρή ατομικότητα και με αποφασιστικότητα να κάνει τα πράγματα με τον δικό της ενδεικτικό τρόπο.
Χάρη στο διαδίκτυο, μπορούμε να την ακούσουμε να απαγγείλει ένα από τα ποιήματά της εδώ.
Την είδηση την βρήκαμε στις 12.8.16 και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/bisexual-edna-st-vincent-millay-poetry-passion/
Εθνική Ημέρα Δημόσιας Εκ-δήλωσης: Γιατί κάποιες από εμάς εξακολουθούν να φοβούνται να εκ-δηλωθούν δημόσια
Η χώρα έχει σήμανση για την Εθνική Ημέρα Δημόσιας Εκ-δήλωσης, υπενθυμίζοντάς μας ότι πολλές από εμάς είμασταν σε θέση να είμαστε ανοικτές για τη σεξουαλικότητά μας.
Όμως, παρά το ότι ζούμε στην εποχή της διαφάνειας, όπου μπορούμε με υπερηφάνεια να διακηρύξουμε την Εθνική Ημέρα Δημόσιας Εκ-δήλωσης, πολλές από εμάς εξακολουθούμε να κρυβόαστε ή να φοβόμαστε τη σκέψη του να εκδηλωθούν δημόσια.
Ας ακούσουμε την άποψή τις.
Αιτία Α': "Τι θα συμβεί αν κάνω λάθος;"
Είναι τόσο ριζωμένη η ιδέα στο μυαλό μας ότι μόνο οι γυναίκες και οι άνδρες επιτρέπεται να ερωτευτούν ή να τελέσουν γάμο. Για αιώνες, υπήρξε ένας κύκλος πάνω κάτω για τις λεσβιακές σχέσεις.
Δεν αποτελεί έκπληξη, στη συνέχεια, ότι μερικές από εμάς θεωρούμε την λεσβιακή έλξη ως μια ανώμαλη αίσθηση. Θυμηθείτε τις λεσβοφοβικές επιθέσεις.
Ενώ μερικές από εμάς είμαστε ανένδοτες ότι έχουμε δίκιο, άλλες που δεν έχουν εκ-δηλωθεί δημόσια νομίζω ότι θεωρούν ότι κάνουμε λάθος.
Β' Αιτία: "Είμαι προσβεβλημένη από δηλώσεις για τις λεσβίες".
Ακούμε συχνά ανθρώπους να λένε, "Αυτό είναι τόσο λεσβιακό". Ή, πετάνε τη λέξη «βρωμολεσβία ή λεσβία» γύρω αδιάφορα, όταν δεν τις-τους αρέσει μια γυναίκα.
Αν αυτό είναι το είδος των "αστείων" που ακούτε συχνά, που θα βρείτε τα κότσια να εκ-δηλωθείτε δημόσια;
Υπήρξε τόσο σύνηθες να “αστειεύονται”, και συνεχίζουν να το κάνουν, για τις λεσβίες επειδή για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της Ιστορίας, ήμασταν στο τελευταίο σκαλί του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Είμαστε ακόμη σήμερα βρωμο-λεσβίες, είμαστε τρελές, και δεν μπορούμε να έχουμε εκείνη που αγαπάμε. Αυτά είναι τα “αστεία” που ακούμε για εμάς.
Γ' Αιτία: "Είναι ένας διαφορετικός κόσμος."
Εάν είστε λεσβίες, είστε ένα διαφορετικό είδος- τουλάχιστον αυτό είναι που συνεχώς σφυρηλατούν στο μυαλό μας.
Όταν ερωτευτείς μια γυναίκα, θα είσαι σαν την Αλίκη που πέφτει στην τρύπα του κουνελιού- τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο.
Μερικές από μας φοβόμαστε, γιατί δεν ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για μας όταν θα βρεθούμε σε λεσβιακή σχέση.
Δ' Αιτία "Φοβάμαι τις-τους γονείς μου".
Για τις περισσότερες από μας- ειδικά η νεαρότερες- τα τελευταία πρόσωπα που συνήθως θα εκ-δηλωθούμε είναι οι γονείς μας.
Ενώ πολλές-οί γονείς έχουν κατανοήσει τα συναισθήματα δύο λεσβιών, εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετές-οί που θα καταριούνται τη μέρα γεννηθήκαμε.
Αυτό είναι ίσως η νούμερο ένα αιτία της εφηβικής κατάθλιψης μεταξύ των λεσβιών: δεν είναι σε θέση να εκ-δηλωθούν στις-στους γονείς τις.
Αν δεν μπορούμε να εκ-δηλωθούμε στις δικές μας γονείς, πώς μπορούμε να εκ-δηλωθούμε στον κόσμο;
Ε' Αιτία: "Φοβάμαι πως οι άνθρωποι θα με απορρίψουν".
Η χειρότερη αιτία που δεν εκ-δηλώνονται δημόσια: οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι είμαι ένα τέρας. Σας θυμίζει κάτι;
Χρόνια σε ψυχιατρεία, τα χρόνια του κυνηγιού των μαγισσών για τις λεσβίες (λοβοτομές, ηλεκροσόκ, φάρμακα, θεραπείες μεταστροφής), χρόνια γελοιοποίησης, τα χρόνια της ύπαρξης εκφοβισμού - αυτά μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι είμαστε τέρατα.
Το να εκδηλωθούμε δημόσια θα σήμαινε πως οι άνθρωποι - όχι όλες, αλλά πολλές θα μας απορρίψουν ή θα μας αποφεύγουν.
Αυτό έχει βάση, διότι σε ορισμένες χώρες, τα ερωτικά συναισθήματα μεταξύ δύο λεσβιών εξακολουθούν να θεωρούνται έγκλημα.
Παρ' όλους αυτούς τους λόγους, ας κατανοήσουμε και ας στηρίξουμε εκείνες που φοβούνται να εκ-δηλωθούν δημόσια.
Την είδηση την βρήκαμε στις 11.10.2016 και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/national-coming-out-day-still-afraid-come-out/
Οι ερωτικές επιστολές της Fannie Benjamin Johnston και της Mattie Edwards Hewitt
Οι επιστολές ήταν πάντα ένας τρόπος για τις λεσβίες να επιτρέψουν η μία στην άλλη να γνωρίσουν τα αληθινά συναισθήματά της μίας για την άλλη, από τον 19ο αιώνα μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο τουλάχιστον. Μεταξύ εκείνων των οποίων οι ερωτικές επιστολές έχουν επιβιώσει μέσα στο χρόνο είναι και των Fannie Benjamin Johnston και Mattie Edwards Hewitt.
Και οι δύο γυναίκες ήταν γνωστές για τις φωτογραφίες τις κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, και θεωρήθηκαν ως πρωτοποριακές φωτογράφισες και φωτορεπόρτερ.
Ομοίως, και οι δύο είχαν εμπλακεί σε μια ερωτική σχέση που διήρκεσε οκτώ χρόνια.
Η Fannie Benjamin Johnston και η Mattie Edwards Hewitt: Η
Johnston προήλθε από μια καλά στεκούμενη οικογένεια στη Δυτική Βιρτζίνια. Γεννήθηκε το 1864, μεγάλωσε στην Ουάσιγκτον και σπούδασε στην Académie Julian στο Παρίσι.
Η Johnston απέκτησε την πρώτη φωτογραφική μηχανή της από τον George Eastman, τον ιδρυτή της Eastman Kodak, και αυτή σύντομα άρχισε να φωτογραφίζει πορτρέτα της οικογένειας και των φίλων της.
Καθώς άρχισε να δημιουργείται μια φήμη για τις φωτογραφίες της, προχώρησε σε διασημότητες και προσωπικότητες της εποχής της, όπως ο Mark Twain, η Susan B. Anthony, και η Alice Roosevelt.
Εν τω μεταξύ, η Hewitt γεννήθηκε το 1869 και προερχόταν από μια μεσοαστική οικογένεια στο Μιζούρι. Αργότερα παντρεύτηκε ένα φωτογράφο από το Σαιντ Λούις, τον Arthur Hewitt.
Ήταν η πρώτη βοηθός του συζύγου της στην επεξεργασία και την εκτύπωση των φωτογραφιών. Αλλά αυτό ήταν πριν συναντηθούν για πρώτη φορά με την Johnston το 1901, όταν η Hewitt παρακολούθησε την Pan American Έκθεση στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης.
Η Johnston και η Hewitt αναπτύξαν τόσο επαγγελματική όσο και προσωπική σχέση, όπως έγραψαν στα γράμματα τις η μία στην άλλη, και η Johnston έστειλε μια ταινία στην Hewitt για την ανάπτυξη.
Λόγω της έμπνευσης της Johnston, η Hewitt βγήκε από το σκοτεινό θάλαμο και βρέθηκε πίσω από την κάμερα. Το 1909, χώρισε και μετακόμισε με την Johnston στην πόλη της Νέας Υόρκης.
Το 1913, άνοιξαν ένα κοινό στούντιο που ειδικευόταν στην αρχιτεκτονική φωτογραφία. Οι φωτογραφίες είχαν την επωνυμία "Δεσποινίς Johnston και κα. Hewitt" ή «Frances Benjamin Johnston και Mattie Edwards Hewitt".
Οι επιστολές τις ήταν παρόμοια με τις μακροσκελής επιστολές που αντάλασσαν η Virginia Woollf με την Vita Sackville-West, ή η Eleanor Roosevelt με την Lorena Hickok, ή ακόμα και η Edna St. Vincent Millay με την Edith Wynn Matthison.
Βεβαίως, μεταξύ των δύο, ήταν η Hewitt που έγραφε κυρίως προς την Johnston.
Στις επιστολές της, δήλωσε: "... δεν είμαι τόσο ανόητη να αναμέννω από εσένα να μ 'αγαπάς με αυτό τον τρόπο μόνο που είναι τόσο γλυκό και σήμαινε τόσο πολλά που δεν μπορούσα να το πω, παρά ξανά και ξανά".
Ομοίως, είπε στην Johnston: «Ήμουν τόσο φοβισμένη από την πρώτη στιγμή πως θα με θεωρήσεις ως μια ανόητη συναισθηματική γυναίκα και ήμουν τόσο χαρούμενη όταν μου είπες τις προάλλες που κατάλαβες- Πως ήμουν περήφανη για σένα και τη δουλειά σου και σε έβαλα σε ένα βάθρο, όπως λες, παρακαλώ επιτρέψέ μου να σε κρατήσω εκεί, το αξίζεις σίγουρα και αυτός είναι ο τρόπος μου να σε αγαπώ".
Οι δύο τις χώρισαν το 1917 και ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και με τις καριέρες τις.
Η Johnston πέθανε στη Νέα Ορλεάνη το 1952, ενώ η Hewitt πέθανε στη Βοστώνη το 1956.
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.10.2016 και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/love-letters-fannie-benjamin-johnston-and-mattie-edwards-hewitt/
106 λεσβίες έλαβαν μέρος σε μαζική γαμήλια τελετή
Αισθανόμαστε την αγάπη!
Περισσότερες από 100 οι λεσβίες έλαβαν μέρος σε μία μαζική γαμήλια τελετή στις Ην. Πολιτείες.
Υπερήφανη Νύφη στην Πρόβινσταουν, της Μασαχουσέτης, είδα 53 ζευγάρια να τελούν γάμο ή να ανανεώνουν τους όρκους τους σε μια τελετή χοροστατούσης της λεσβίας κωμικού Kate Clinton και πραγματοποιήθηκε για λόγους του φιλικού προς τις αμφισεξουαλικές, λεσβίες ξενώνα, που ανήκει στον Alli Baldwin και Ilene Mitnick, η οποία-ος είχε την ιδέα, όταν εξετάζαν την ανανέωση των δικών τους γαμήλιων όρκων.
Η Mitnick είπε Yahoo: "Alli και ήθελα μια ήσυχη ανανέωση των όρκων, αλλά είμαστε πραγματικά παθιασμένοι με την άσκηση αγάπη στην πόλη."
Περιγράφεται ως ο μεγαλύτερος ομαδικός γάμος λεσβιών στην ιστορία («Πιστεύουμε ότι έχουμε δημιουργήσει ένα ρεκόρ», λέει η Mitnick), οι συμμετέχουσες είχαν ηλικία 25-72, και ταξίδεψαν από 15 πολιτείες των Ην. Πολιτειών για να λάβουν μέρος, συμπεριλαμβανομένων των Μίσιγκαν, Φλόριντα, Τενεσί και Καλιφόρνια.
"Ο γάμος λεσβιών είναι νόμιμος παντού [στις Ην. Πολιτείες]," δήλωσε η Mitnick. "Αλλά δεν είναι εύκολο παντού. Ξέραμε ότι είναι μια πραγματικότητα για όσες ζουν σε περιοχές όπου είναι δύσκολο να είναι η εαυτή τις. Ήταν συγκινητικό".
Η επιβλέουσα την τελετή, κα. Κλίντον είπε στα 53 ζευγάρια: "Είμαι εδώ γιατί πιστεύω στο θαύμα δύο λεσβιών που ανταλλάσσουν γαμήλιους όρκους”, πριν από την ανάγνωση δίνουν όρκους, περιλαμβανομένων, "Υπόσχομαι να εμπιστεύεται η μία την άλλη και να είμαστε ευέλικτες, γενναιόδωρες, θαρραλέες και αποφασισμένες να κάνουμε από κοινού τη σχέση να ανθίσει".
"Υπήρχε τόση χαρά και αγάπη," είπε η Mitnick μετά. "Ήταν μια όμορφη εκδήλωση".
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.10.16 και την μεταφράσαμε από την http://www.divamag.co.uk/category/lifestyle/106-lesbians-take-part-in-mass-wedding-ceremony.aspx
Θα θέλατε να δείτε περισσότερες ανοικτά λεσβίες και αμφισεξουαλικές σε ανώτερες θέσεις πρότυπα στη δουλειά;
Αν απαντήσατε ναι στην παραπάνω ερώτηση, δεν είστε μόνες. Το ίδιο έκαναν και το 85% των λεσβιών και των αμφισεξουαλικών που ερωτήθηκαν από τα βραβεία Lgbtiq British για Έρευνα για τις λεσβίες και τις αμφισεξουαλικές στην εργασία τις το 2016. Αυτή η πρωτοβουλία συνάρπασε τις λεσβίες και τις αμφισεξουαλικές πρότυπα.
Με τα λόγια των αμφισεξουλικών και λεσβιών: "Στόχος μας είναι να είναι μια θετική επίδραση, εμπνέοντας τις να είναι η εαυτέ τις, αποδεικνύοντας ότι είναι το να είσαι αμφισεξουαλική, λεσβία στο χώρο εργασίας μπορεί να είναι μια θετική εμπειρία και συμφέρουσα. Θα βοηθήσει τους οργανισμούς να αγκαλιάσουν την πολυμορφία των αμφισεξουαλικών, λεσβιών, γεγονός που αντικατοπτρίζει το εργατικό δυναμικό τους και τη πελατειακή βάση".
Στην εναρκτήρια εκδήλωση της περασμένης εβδομάδας στη London Bridge, λεσβίες και αμφισεξουαλιές από διαφορετικά επαγγέλματα συναντήθηκαν στο δίκτυο, να μιλήσουν για τα πρότυπα και να ανακαλύψουν πώς θα ασχοληθούν με αυτό το πρωτοποριακό έργο. Η Alison Berryman, Chief Operating Officer στην Barclaycard, και η Camilla Stowell, επικεφαλής του ιδιαίτερου γραφείου της Coutts και Coutts International, εμπέονται η καθεμία μοιράζονται τις προσωπικές τις εμπειρίες του να είναι λεσβίες, αμφισεξουαλικές στην εργασία και απαντούν σε ερωτήσεις του κοινού.
Είσαι ένα πρότυπο;
Η πρωτοβουλία των αμφισεξοαλικών και λεσβιών είναι το κυνήγι 30 Ηλικιωμένων Προτύπων που εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών. Αυτές οι γυναίκες θα εμπνεύσουν τις άλλες και να τις βοηθήσουν να αναπτύξουν το προφίλ τις ως αμφισεξουαλικές, λεσβίες στο χώρο εργασίας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ.
Ίσως είστε ανοικτά αμφισεξουαλικές, λεσβίες και περήφανες, αλλά δεν είστε ακόμη σε ανώτερη θέση; Προσθέστε το όνομά σας στην ιστοσελίδα αμφισεξουαλικών, λεσβιών ως κάποια που θέλει να προχωρήσει στην καριέρα της και δεν θα αφήσει τη σεξουαλικότητά της να είναι ένα εμπόδιο για την επιτυχία της. Η εγγραφή σας θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύτιμες ευκαιρίες καθοδήγησης στο μέλλον.
Θέλετε να εκ-δηλωθείτε δημόσια στην εργασία σας, αλλά δεν ξέρετε πώς;
Ενώνουμε τις αμφισεξουαλικές, λεσβίες στην ιστοσελίδα με επαγγελματικό και διακριτικό τρόπο για να επιτρέψετε στην εταιρεία σας να γνωρίζουν ποια είστε. Οι Ανοικτά λεσβίες, αμφισεξουαλικές της ιστοσελίδες είναι μια διαδικτυακή πηγή ανάδειξης περηφάνιας, επιτυχίας, γυναικών σε διάφορα επαγγέλματα και σε διαφορετικά στάδια της σταδιοδρομίας τις.
Την είδηση την βρήκαμε στις 21.10.2016 γραμμένη από την Roxy Bourdillon και την μεταφράσαμε από την http://www.divamag.co.uk/category/news/would-you-like-to-see-more-out-lesbians-and-bi-women-in-senior-role-model-positions-at-work.aspx
Γιατί χθεσινοβραδινή συζήτηση αποδεικνύει ότι τα λεσβιακά δικαιώματα διακυβεύονται σε αυτές τις εκλογές των Ην. Πολιτειών
Έχουμε ακούσει πολλά πράγματα από την υποψήφια-ο κατά τη συζήτηση χθες το βράδυ.
Αλλά δεν υπάρχει καμία συζήτηση για ένα πράγμα:
Τα λεσβιακά δικαιώματα διακυβεύονται σε αυτές τις εκλογές.
Η επόμενη-ος πρόεδρος είναι πιθανό να διορίζει αρκετές δικαστίνες-ές στο Ανώτατο Δικαστήριο, αλλάζοντας τη σύνθεση του πάγκου για τη γενιά που έρχεται. Ο ένας υποψήφιος έχει επανειλημμένα υποσχεθεί στις δικαστίνες-ές ένα όνομα στο μοντέλο του αείμνηστου Δικαστή Antonin Scalia, ο οποίος διαφώνησε με την υπόθεσή μας Lawrence κατά Texas. Για την υπόθεση έγραψε, "Πολλές Αμερικανίδες-οί δεν θέλουν πρόσωπα που ασκούν ανοιχτά την λεσβιακή συμπεριφορά ως συνεργάτιδες στην επιχείρησή τις-τους , ως ηγέτιδες προσκόπων για τα παιδιά τις, ως εκπαιδευτικές στα σχολεία των παιδιών τις, είτε ως οικότροφους στο σπίτι τις-τους" και βλέπουν αυτό ως «προστασία των ίδιων και των οικογενειών τις-τους από έναν τρόπο ζωής που πιστεύουν ότι είναι ανήθικος και καταστροφικός".
Προφανώς με αυτό θα πρέπει να έχετε πρόβλημα.
Παρά την πρόσφατη νίκη του Ανωτάτου Δικαστηρίου μας που έκανε το γάμο ισότιμα διαθέσιμο σε λεσβιακά ζευγάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, πολλά θέματα κρίσιμης σημασίας για την λεσβιακή κοινότητα είναι πιθανό να έρθουν ενώπιον του Δικαστηρίου και πάλι σύντομα.
Ένας νομικός στο καλούπι του Δικαστή Scalia θα μπορούσε να απειλήσει την ισότητα του γάμου, την προστασία από επιθέσεις στις τράνς και να εμποδίσει την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη τις οροθετικές.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να γυρίσουμε πίσω τώρα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι δικαστίνες-ές που να κατανοούν ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που διασφαλίζονται από το Σύνταγμά μας ισχύουν εξίσου και για τις λεσβίες, αμφισεξουαλικές καθώς και τις οροθετικές.
Εκτός από την κενή θέση στο Ανώτατο Δικαστήριο, υπάρχουν 99 κενές θέσεις στον ομοσπονδιακό πάγκο σε όλη τη χώρα - και η επόμενη-ος πρόεδρος θα επιλέξει αυτές τις δικαστίνες-ες. Ενώ έχουμε κάνει σημαντικά βήματα, οι έγχρωμες και οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε όλα τα επίπεδα του ομοσπονδιακού δικαστικού συστήματος, και εξακολουθεί να υπάρχει μόνο μια ανοιχτά λεσβία, αμφισεξουαλική δικαστίνα σε κάθε ομοσπονδιακό εφετείο.
Βάλτε λοιπόν στην άκρη όλη τη ρητορική και το στόμφο. Η εκλογή αυτή είναι πάρα πολύ σημαντική.
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.10.2016 και την μεταφράσαμε από την http://www.lambdalegal.org/blog/20161020_debate-election-lgbt-rights-at-stake
Τι είδαμε στην τελική συζήτηση
Πώς φάνηκε ο Donald Trump εναντίον της Χίλαρι Κλίντον κατά τη Γνώμη της αρθρογράφου των Times - πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την τελευταία συνάντησή τους στο Λας Βέγκας.
Σχετικά με τις αμβλώσεις, η Κλίντον έδειξε το φεμινισμό της.
Λοιπόν, αυτό ήταν συναρπαστικό για μένα, ως σπασίκλα του Σκότους - το Ανώτατο Δικαστήριο συζήτησε εξανλητικά στη πρώτη συζήτηση! Και η αλλαγή έγινε απότομα για τον καθορισμό, πιο αξέχαστα σχετικά με την άμβλωση.
Σε προηγούμενες εκλογές, οι προεδρικές υποψήφιες-οι είχαν πιο απαλές απόψεις σχετικά με το θέμα. Αυτή τη φορά, η κα. Κλίντον ακουγόταν αποφασιστική ακόμα και δίκαιη για την υπεράσπιση του δικαιώματος της γυναίκας να ελέγχει μία από τις πιο "οικείες και δύσκολες" αποφάσεις για τη φροντίδα της υγείας της.
Ο κ. Trump χρησιμοποιείσαι σκληρή γλώσσα, επίσης, περιγράφει πώς θέλει να αποτρέψει την αναπαραγωγή του "μωρού έξω από τη μήτρα" την τελευταία ημέρα της κύησης. Αυτό είναι που θέλει η βάση του να ακούσει: Πολλές Ρεπουμπλικάνες-οι, ιδιαίτερα οι θρησκευόμενες-οι επικαλούνται την προοπτική της μελλοντικής προσφυγής στο δικαστήριο ως λόγο για τη στήριξη τις στο Trump, παρά την αποστροφή τις-τους για οτιδήποτε άλλο σ' αυτόν. Έτσι ελέγχει αυτό το κοινό. Αν και παραδόξως, δεν είπε απλά "ναι", όταν ο συντονιστής, ο Chris Wallace, ρώτησε αν ό ίδιος ήθελε το Ανώτατο Δικαστήριο να ανατρέψει την υπόθεση Roe v. Wade.
Ίσως η παλιά υπεράσπισης της νομιμοποίησης της άμβλωσης δεν θα μπορούσε να είναι αρκετά πιεστική να την πω. Ή ίσως ήθελε να μαλακώσει τη στάση του λίγο - Άκουσα ελάχιστη μετριοπάθεια στην υπόσχεσή του να διορίσει "δικαστίνες-ές υπέρ της ζωής", που θα στείλουν το θέμα "πίσω στις Πολιτείες".
Η κα. Κλίντον μίλησε στη βάση της, επίσης. Μίλησε για την αντίθεσή της, και την υποστήριξη του Τραμπ, στην αποτροπή λήψης χρηματοδότησης για Προγραμματισμένη Γονεϊκότητα, οι δημοσκοπήσεις είναι μαζί της σε αυτό. Πήρε μια συμφωνία, υπενθυμίζοντας τη δήλωση του Τραμπ (που γρήγορα ανακάλεσε)ότι υποστηρίζει την τιμωρία των γυναικών που αναζητούν αμβλώσεις. (Είναι μια αρκετά λογική τη στιγμή που τελικά θα συντριβεί η εκτός νόμου διαδικασία, αλλά και οι αντίπαλες της άμβλωσης είναι εκπαιδευμένες για να μιλήσουν για να φυλακίζονται εκείνες-οι που κάνουν τις αμβλώσεις και όχι οι γυναίκες).
Περιέγραψε τις "πιο σπαραξικάρδιες" συνθήκες που συχνά οδήγησαν τις γυναίκες σε αργοπορημένη άμβλωση: κίνδυνος για τη δική τις ζωή ή την υγεία, ή την ανακάλυψη σοβαρών γενετικών ανωμαλιών. Αυτό δεν είναι ο μόνος λόγος για άμβλωση μετά το πρώτο τρίμηνο, αλλά είναι ένα σημαντικό ζήτημα.
Θα ομολογήσω ένιωσα μια μικρή συγκίνηση: Περισσότερο από οποιαδήποτε μεγάλη στιγμή δεδομένου ότι η σύμβαση, η κα Κλίντον υπερασπίστηκε το φεμινισμό της. Ακουγόταν σαν την πρώτη γυναίκα που τρέχει για την προεδρία, να υπερασπίζεται άλλες γυναίκες - την αυτονομία μας και τον έλεγχο το δικό μας σωμάτων.
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.10.2016 γραμμένη από την Emily Bazelon και την μεταφράσαμε από http://www.nytimes.com/interactive/projects/cp/opinion/clinton-trump-third-debate-election-2016
Λεσβίες Μητέρες: Το πιστοποιητικό γέννησης δεν ισοδυναμεί με αναγνώριση με συγγένειας
Βάζοντας το όνομά σας στο πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού σας αυτό δεν εγγυάται γονικά δικαιώματα.
Τα περισσότερα λεσβιακά ζευγάρια ξοδεύουν πάνω από 5.000 δολλάρια για να αποκτήσουν παιδοθεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως πάντα, ο Καναδάς είναι έτοιμος να κάνει τη ζωή πολύ ευκολότερη στα λεσβιακά ζευγάρια που έχουν οικογένειες. Το Ontario θέσπισε νομοθεσία την περασμένη εβδομάδα που δίνει την δυνατότητα στις λεσβίες κοινωνικές γονείς να σχετίζονται με τα παιδιά τις, με τα ίδια νομικά δικαιώματα όπως οι ετερό γονείς. Οι άνθρωποι που νομκά δεν θεωρούνται γονείς δεν θα πρέπει να ζουν με το φόβο ότι δεν μπορούν να πάρουν ιατρικές και άλλες αποφάσεις για τα παιδιά τις, αν η μια σύζυγος καταστεί ανίκανη.
Με την δημοσίευση την ισότητα του γάμου, πολλές πιστεύουν ότι αυτό είναι αλήθεια στις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι και οι δυο μητέρες καταγράφονται στο πιστοποιητικό γέννησης. Τη στιγμή της γέννησης του παιδιού σας, συμπληρώνετε χαρτιά, προκειμένου να λάβετε ένα πιστοποιητικό γέννησης και αν είστε έγγαμες, μπορείτε να καταχωρήσετε την εαυτή σας ως «έγγαμη» σε οποιαδήποτε μορφή. Από τον Ιούλιο του 2015, το Υπουργείο Υγείας άρχισε να εκδίδει το πρωτότυπο πιστοποιητικό γέννησης στο πατρικό όνομα της βιολογικής μητέρας και αναφέρει τη σύζυγο της βιολογικής μητέρας ως «Γονέα - Πατέρα".
Αλλά επειδή απλώς και τα δύο ονόματα εμφανίζονται στο πιστοποιητικό γέννησης ως "γονείς" δεν αποτελούν νομικές γεννητόρισες. Με άλλα λόγια, ένα πιστοποιητικό γέννησης από μόνο του δεν παρέχει γονικά δικαιώματα και, ως εκ τούτου, στηριζόμενες μόνο στο πιστοποιητικό γέννησης αφήνει το παιδί και τις γονείς ευάλωτες σε μια σειρά από τομείς και περιστάσεις.
Υπάρχει σήμερα ένας προτεινόμενος Νόμος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που ρέει στο Harrisburg, αλλά ήδη από τώρα, δεν υπάρχει νομοθεσία που να διέπει τις γεννητόρισες στην Πενσυλβανία για τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα από τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Μέχρι να μην υπάρξει, τίποτα άλλο από το σχηματισμό νόμιμης σχέσης «παιδιού-γονέα» μέσα από μια παιδοθεσία που θα προσδώσει μια σχέση συγγένειας γονέα-παιδιού μεταξύ μιας κοινωνικής γονέα και του παιδί της.
Χωρίς την παιδοθεσία, η σχέση γονέα-παιδιού είναι εκτεθειμένη. Αν, για παράδειγμα, στην περίπτωση του διαζυγίου θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν δικαιώματα της κοινωνικής γονέα για το παιδί και την επιμέλεια επισκέψεων. Επιπλέον, σε περίπτωση θανάτου της κοινωνικής γονέα, τα δικαιώματα του παιδιού στην κληρονομιά θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν.
Μέσα από μια παιδοθεσία, ωστόσο, το ζευγάρι λαμβάνει ένα πιστοποιητικό Παιδοθεσίας, και το έγγραφο αυτό και μόνο το έγγραφο αυτό, παρέχει μια νομική σχέση γονέα-παιδιού, η οποία συνεπάγεται με αυτό το πιστοποιητικό πολλά δικαιώματα και υποχρεώσεις, όπως η λήψη αποφάσεων σε ιατρικές καταστάσεις, την επιμέλεια και την υποστήριξη παιδιών και τα κληρονομικά δικαιώματα.
Ένα Ανώτατο Δικαστήριο του Οντάριο αποφάνθηκε πριν από 10 χρόνια ότι τα ζευγάρια που χρησιμοποιούν οι δότες σπέρματος και άλλες αναπαραγωγικές τεχνολογίες θα πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα των γονιών, όπως εκείνες που συνέβαλαν χωρίς ιατρική υποβοήθηση, αλλά χρειάστηκαν πάνω από 10 χρόνια για να φτάσουμε σε αυτή την θέση που εισάγει το νομοσχέδιο στη σελίδα 66.
Μην με παρεξηγείτε, η ισότητα του γάμου έχει κάνει τον οικογενειακό προγραμματισμό ευκολότερο από ορισμένες απόψεις. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να ολοκληρωθεί μια έρευνα στο σπίτι, η οποία, αν έχετε περάσει από μια τέτοια έρευνα, είναι πολύ ακριβή και ενοχλητική. Όλες οι πελάτισες μου δυσαρεστήθηκαν όταν χρειάστηκε να περάσουν από τη διαδικασία της έρευνας στο σπίτι. Υπάρχουν γυναίκες που γεννούν καθημερινά μωρά που είτε τα κακομεταχειρίζονται ή και παραμελημελούν, αλλά τα λεσβιακά ζευγάρια πρέπει να υπομείνουν να έρχονται άνθρωποι στο σπίτι τις για να ελέγξουν την ασφάλεια και δουν τα οικονομικά του ζευαριού ώστε να εξασφαλιστεί ότι το ζευγάρι μπορεί να πάρει ένα μωρό.
Ένα άλλο όφελος του γάμου, ανάλογα με το πού ζείτε είναι ότι, μπορείτε να έχετε μητρώο-αρχείο προγενετικής παραγγελίας, η οποία επισημοποιεί ουσιαστικά τη νομική σχέση γονέα-παιδιού "προ-γενετικά» έτσι ώστε μόλις το μωρό γεννιέται, το μη βιολογικά σχετιζόμενο πρόσωπο είναι αυτόματα μια νομική γονέας. Ένα ακόμα νομικό βήμα, που πρέπει να γίνει είναι η προ-γενετική, σε αντίθεση με την επισημοποίηση της σχέσης γονέα-παιδιού σε 4-5 μήνες μετά τη διαδικασία της γέννησης.
Τα χρήματα και η ενέργεια που δαπανούν οι λεσβιακές οικογένειες για τη νομική γραφειοκρατία και η ανησυχία του αν πρέπει να ασχοληθούν με τις πάνες και το να βρουν χρόνο να παίξουν με τα παιδιά. Η μητρότητα είναι μια εμπειρία από μόνη της. Για να προσθέσετε μια δέσμη νομικών ζητημάτων στην κορυφή του είναι ένα βάρος για τις γονείς δεν χρειάζεται να προστεθεί και η νομοθεσία δίδοντας στη συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των κοινωνικών γονέων και των παιδιών τις ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση.
Την είδηση την βρήκαμε στις 9.10.2016 και την μεταφράσαμε από την http://www.curvemag.com/News/LGBT-Moms-A-Birth-Certificate-Does-Not-Equal-Parentage-1516/
Με αφορμή την άρνηση αναγνώρισης ενός βρέφους που γεννήθηκε από λεσβία Ελληνίδα, η οποία έχει συνάψει γάμο με επίσης Ελληνίδα στο εξωτερικό και το Ειδικό Ληξιαρχείο αρνείται την εγγραφή επειδή το βρέφος φέρει το επώνυμο της κοινωνικής κι όχι της βιολογικής μητέρας του.
Η υπόθεση εκκρεμεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά το Υπουργείο Εσωτερικών έχει τώρα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επιληφθεί του θέματος εξωδικαστικά, χωρίς να χρειαστεί να (κατα)δικαστεί από το ΣτΕ.
14 βουλεύτριες-ες κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή.
Ξεκινά όπως πάντα με το ζόρι το θέμα της παιδοθεσίας στην Ελλάδα, καλή δύναμη στις κυρίες που θα αναγκαστούν να φτάσουν στο Ευρ. Δικαστ. Ανθρωπ. Δικαιωμάτων για να κερδίσουν το δικαίωμα της γονεϊκότητας και μέσω αυτών να γίνει νόμος και σε τούτη τη χώρα.
Συγχαρητήρια κυρίες.
Το 18ο αιώνα, μια υπόθεση σκανδαλίζει την Ιρλανδία. Η Eleanor Butler ήταν η κόρη της πιο ισχυρής οικογένειας της χώρας. Sarah Ponsonby ήταν ορφανή και κατά 16 χρόνια νεότερη της Eleonor.
Οι δύο Ιρλανδές Κυρίες- η Lady Eleanor Butler και η Sarah Ponsonby- έγιναν "οι δύο πιο διάσημες παρθένες στην Ευρώπη" κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα.
Κατά μία έννοια, αυτές οι δύο γυναίκες άρχισαν την ιδέα του "Γάμου της Βοστώνης"- μια συντροφική σχέση μεταξύ δύο άγαμων γυναικών ανεξάρτητων από τους άνδρες το 19ο αιώνα.
Ποιες ήταν οι κυρίες της Llangollen;
Από τη μία πλευρά, η Lady Eleanor Butler ήταν η νεότερη κόρη μιάς πλούσιας οικογένειας - των Butlers του Κάστρου Kilkenny στην Ιρλανδία-και ο πατέρας της ήταν ο κόμης του Ormonde.
Αφού δεν είχε σύζυγο στην ηλικία των 39 θεωρούνταν γεροντοκόρη, Eleanor είδε πως ο δρόμος της ήταν σε ένα γυναικείο μοναστήρι, με δεδομένο το πως η οικογένειά της ένοιωθε γι 'αυτήν.
Η Sarah πήγαινε σε ένα κοντινό σχολείο κοριτσιών, εκεί συνάντησε την Eleanor το 1768, όπου έγιναν στενές φίλες έχοντας τακτική ταχυδυδρομική αλληλογραφια. Δώδεκα μίλια μακριά, στο αρχοντικό του Woodstock, η ορφανή 23-χρονη φίλη της Sarah Ponsonby υπέφερε από την ανεπιθύμητη προσοχή του μεσήλικα κηδεμόνα της, Sir William Fownes. Η σύζυγός του, Μπέτυ, την οποία αγαπούσε πολύ η Sarah, ήταν ακόμα ζωντανή, αλλά η υγεία της ήταν κλονισμένη και ο Sir William ανυπομονούσε για την ημέρα που θα μπορούσε, να γίνει η Sarah η δεύτερη κυρία Fownes.
Και οι δύο γυναίκες ένιωθαν παγιδευμένες σε μια αφόρητη κατάσταση. Είχαν λαθραία αλληλογραφία μεταξύ κάστρου Kilkenny και Woodstock, και αποφάσισαν να δραπετεύσουν στην Αγγλία μαζί (εγκατέλειψαν εκουσίως την οικογενειακή κατάσταση, αυτό ακριβώς σήμαινε να φύγουν μακριά). Ντυμένες ως άνδρες, που οπλοφορούσαν και είχαν μαζί τις το σκύλο της Sarah τον Frisk, οδηγούσαν μέσα στη νύχτα για να προλάβουν το πλοίο στο Waterford, αλλά το πλοίο δεν απέπλευσε και αναγκάστηκαν να κρυφτούν σε έναν αχυρώνα. Εκεί τις έπιασαν και τις γύρισαν στο σπίτι.
Αφ' ότου η πρώτη διαφυγή τις απέτυχε, η Eleanor και η Sarah εστάλησαν σε ξεχωριστά σπίτια. Τότε, η οικογένεια της Eleanor της είπε ότι "είχε ένα έκλυτο νου" και η Σάρα είπε ότι "ήθελε να ζήσει και να πεθάνει μαζί με την Eleanor Butler".
Η Sarah έπεσε σοβαρά
άρρωστη με πυρετό, αλλά η Eleanor, αντιμέτωπη με επικείμενη φυλάκιση σε
ένα γαλλικό μοναστήρι, δραπέτευσε και πάλι - αυτή τη φορά στο Woodstock,
όπου κρύφτηκε στην κρεβατοκάμαρα της Sarah και υπηρέτρια της, η Μary
Carryll, της έφερνε λαθραία τρόφιμα. Όταν αυτό ανακαλύφθηκε, ο Ormondes
αρνήθηκε να επαναφέρει την περιπλανώμενη κόρη του και μετά από 10 ημέρες
η οικογένεια Fownes υπέκυψε. Η Sarah και Eleanor ήταν ελεύθερες να
φύγουν.
Τη δεύτερη φορά Eleanor έφυγε από το σπίτι της αδελφής της στη μέση της νύχτας και περπάτησε 12 μίλια για να πάει να βρει τη Σάρα, με τη βοήθεια της υπηρέτριας της Mary. Η Mary ήταν άξεστη, τρομερή και φοβερή (το ιρλανδικό ψευδώνυμο της ήταν Molly η Καυγατζού), αλλά οι κυρίες ήταν συγκινητικά αφοσιωμένες σε αυτήν, και αυτή σε αυτές. Όταν πέθανε, ανέγηραν ένα περίτεχνο πέτρινο μνημείο και εκείνη τις κληροδότησε ένα επιπλέον χωράφι, που αγόρασε με τις αποταμιεύσεις μιας ζωής.
Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες έπρεπε να τελέσουν γάμο και να γίνουν ήσυχες νοικοκυρές και μητέρες, οι κυρίες της Llangollen αποφάσισαν ότι ήθελαν να ζήσουν τη δική τις ζωή. Ήταν αποφασισμένες να είναι η μία με την άλλη, και ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να συμβεί ήταν να φύγουν από την κόλαση που ζούσαν.
Μια εικόνα της τότε κοινωνίας μας δείχνει πως ήταν νευρική, ζούσε σε αυστηρές συμβάσεις, σε τάξη, με τη θρησκεία, τα ασφυκτικά οικογενειακά καθήκοντα και μια αυστηρά καθορισμένη μοίρα της Ελεονόρ ήταν και στο κάστρο- της αριστοκρατικής κατοικίας, η ιδέα ότι αυτές οι δύο γυναίκες ήταν ερωτευμένες, ποτέ δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό της κοινωνίας και το ότι συμμετείχαν σε μια σεξουαλική σχέση.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/boston-marriage-lesbian-ladies-of-llangollen/
και από την http://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/uk/wales/724170/Wales-A-tale-of-two-ladies-ahead-of-their-time.html
Αλλά για την Eleanor που ήταν - έξυπνη, σχολαστική, σατιρική και ήδη 39 ετών - δεν υπήρχε περίπτωση για γάμο. Τι καλύτερος τρόπος, λοιπόν, να επανορθώσει στη θρησκεία για την αποστασία του αδελφού της Robert που έγινε Προτεστάντης, από ό,τι με την τοποθέτηση της Eleanor σε ένα γυναικείο μοναστήρι; Ήταν ένας πολύ φθηνός τρόπος απομάκρυνσης της.
Η φύση της «συντροφικής φιλίας» της Sarah και της Eleanor είναι φυσικά ενθουσώδης. Αυτές αναφέρονται μεταξύ τις ως "Αγαπημένη μου" "Λατρεμένη μου (ή η "Β μου»), στη συνέχεια, αργότερα ως "το πιο αγαπημένο άλλο μου μισό", ήταν σίγουρα αφιερωμένες η μια στην άλλη όπως και κάθε έγγαμο ζευγάρι, κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι, κούρεψαν κοντά τα μαλλιά τις και συνήθως φορούσαν ρούχα ιππασίας φορόντας ανδροπρεπή καστόρινα καπέλα.
Η Eleanor και η Sarah ήταν λεσβίες, (πιθανόν δεν το δημοσιοποίησαν, καθώς εκείνη την εποχή ήταν ανήκουστη η λεσβιοσύνη μέχρι ένα ξέσπασμα «σαπφισμού" έφτασε στο γαλλικό δικαστήριο και έτσι περιήλθε η λεσβιοσύνη σε γνώση αγγλικής κοινωνίας το 1789).
Διέσχισαν λοιπόν την Θάλασσα της Ιρλανδίας ως την Ουαλία, και εγκαταστάθηκαν σε ένα πέτρινο σπίτι στη Llangollen. Ανέπτυξαν «το σύστημα», ένα σύστημα που σήμαινε ότι γύρισαν την πλάτη τις στην παραδοσιακή κοινωνία, σπάνια έφευγαν από το σπίτι, ανέπτύξαν ένα βιώσιμο τρόπο ζωής μέσω της αυτάρκειας, καλλιεργόντας τα δικά τις λαχανικά και τα φρούτα και την οικοδόμηση μιας γαλακτοκομικής μονάδας, καθώς επίσης δίνοντας 10% του εισοδήματός τις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Μπορούσες να θαυμάσεις τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια και τα πεπόνια που αναπτύσσονταν στο περίτεχνο θερμοκήπιο και να διαβάσεις ποίηση σε κορμούς δέντρων. Μια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία και περιέργα θέματα αλλά και στολίδια όλων των ειδών, συμπεριλαμβανομένης μιας στέκας της Queen Mary της Σκωτίας για τα μαλλιά.
Γιατί δυο γεροντοκόρες άλλης χώρας έγιναν τόσο διάσημες;
Είναι δύσκολο να φανταστεί καμιά σήμερα πόσο συγκλονιστικό ήταν τον 18ο αιώνα για τις άγαμες κυρίες να ζουν ανεξάρτητα, είτε μεμονωμένα είτε από κοινού. Επιπλέον, οι συνθήκες δραπέτευσης της Eleanor και της Sarah ήταν θετικά μελοδραματικές.
Αν και κέρδιζαν ένα μικρό επίδομα από τις οικογένειές τις, ήταν πάντα χρεωμένες. Αλλά πάντα τα κατάφερναν με τα χρέη, επιτυγχάνοντας να έχουν αρκετές υπηρέτριες-ες- περιλαμβανομένης της Mary, η οποία έγινε η οικονόμος τις.
Ο κόσμος και οι Ladies της Llangollen
Τελικά, οι δύο κυρίες εργάστηκαν για τη φήμη τις, μια φήμη που διαδόθηκε σύντομα σε όλη την Ευρώπη και οδήγησε στο να δέχονται επισκέπτριες-ες, πολλές από αυτές ήταν συγγράφισες, για να τις γνωρίσουν. (οι επισκέπτριες-ες έμαθαν σύντομα ότι το να εμαφανίζονται με γλυπτά ξύλινα δώρα γίνονταν πιο ευπρόσδεκτες-οι).
Μεταξύ των επισκεπτριών-ων περιλαμβάνονταν η Percy Shelley, ο Walter Scott, ο William Wordsworth ο Thomas de Quincey, ο Robert Southey, η Lady Caroline Lamb, και ο Λόρδος Βύρων.
Άλλες επισκέπτριες-ες που ήταν ευγενείς, ήταν ο Duke Of Wellington, ο πρίγκιπας Παύλος Esterhazy, ο Δούκας του Gloucester, και ο Γερμανικός πρίγκιπας Hermann von Pückler-Muskau, ο πρίγκιπας Παύλος Esterhazy και ο Δούκας του Gloucester, στις φίλες-ους που αλληλογραφούσαν περιλαμβάνονται η Queen Charlotte, ο Λόρδος Βύρων και η θεία του Louis XVI. Υπήρχαν πολλές ημέρες που οι κυρίες είχαν έως και 20 επισκέπτριες-ες στη βάρδια, κυριολεκτικά πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Μετά από πενήντα χρόνια που έζησαν μαζί, η Eleanor πέθανε το 1829. Η Σάρα πέθανε το 1832. Και οι δύο είναι σήμερα θαμμένες στην εκκλησία του Αγίου Collen στη Llangollen.
Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε και την μετααφράσαμε από την http://www.lesbiannews.com/boston-marriage-lesbian-ladies-of-llangollen/
και από την http://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/uk/wales/724170/Wales-A-tale-of-two-ladies-ahead-of-their-time.html
Η φωτογραφία είναι ΄το έργο Cunt της Leonor Fini.
Γεροντοκόρη
"Γριά κόρη". Για άλλες χρήσεις, δείτε τον όρο Old Maid.
Ένα ποίημα με τίτλο "Δεν θα φταίω εγώ αν πεθάνω ως Γριά Κόρη", περιέχει τους στοίχους "Να θυμάστε ότι καμία σκέψη για ένα κορίτσι δεν είναι τόσο φοβιστική - όσο η φοβερή μία - Μπορεί να πεθάνει Ως μια Γριά Κόρη".
Γεροντοκόρη είναι μια άγαμη πέρα από την συνηθισμένη ηλικία γάμου και θεωρείται απίθανο να τελέσει γάμο.
Μια 18-χρονη δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί γεροντοκόρη στη σύγχρονη γλώσσα, αλλά μια άγαμη, 40-χρονη να θεωρηθεί γεροντοκόρη. Αρκετά λεξικά επισημαίνoυν την λέξη ως υποτιμητικό όρο. Ένα συνώνυμο, αλλά περισσότερο μειωτικός όρος είναι το Γριά Κόρη-Υπηρέτρια.
Ετυμολογία και ιστορία
Το Διαδικτυακό Ετυμολογικό Λεξικό γράφει για την προέλευση της λέξης και την ιστορία:
γεροντοκόρη: Μέσα του 14ου αιώνα, "γυναικεία κλωστή νήματος", από το spinnen (δείτε spin=Γύρισμα-Γνέσιμο-Τριγύρισμα) + -stere, γυναικεία κατάληξη. Το τριγύρισμα συνήθως γίνεται από άγαμες, εξ ου και η λέξη ήρθε για να υποδηλώσει "μια άγαμη" σε νομικά έγγραφα από το 1600 έως τις αρχές του 1900, και από το 1719 είχε χρησιμοποιηθεί γενικά για "την γυναίκα που εξακολουθούσε νάναι άγαμη και πέρα από τη συνηθισμένη ηλικία γάμου".
Η συζήτηση στο αμερικανικό ετυμολογικό λεξικό της Οξφόρδης, η λέξη "γεροντοκόρη" πήρε την έννοια μιας γυναίκας που ποτέ δεν τέλεσε γάμο στις αρχές του 18ου αιώνα: "Με καταγωγή από τα τέλη του Μεσαίωνα στην αγγλική γλώσσα (είχε την έννοια της «γυναίκας που γυρίζει»): από το ρήμα γυρίζω + -ster, στην αρχική χρήση του ο όρος επισυναπτόταν στα ονόματα των γυναικών για να υποδηλώσει το επάγγελμά τις. Η τρέχουσα έννοια χρονολογείται από τις αρχές του 18ου αιώνα».
Ο όρος αρχικά δήλωνε τις νεαρές και τις γυναίκες που περιέστρεφαν-έγνεθαν μαλλί, πολύ πριν από τη βιομηχανική εποχή. Το "Γεροντοκόρη" εξελίχθηκε επίσης σε ένα νομικό όρο για να περιγράψει μια άγαμη, συχνά ακούγεται στις προκυρήξεις γάμου της Εκκλησίας της Αγγλίας, όταν η μελλοντική νύφη επίσημα περιγράφεται ως «γεροντοκόρη αυτής της ενορίας».
Από την έναρξη της ως λέξη για να περιγράψει μια γυναίκα με ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, το γεροντοκόρη ήρθε για να δείξει μια γυναίκα ή μια κοπέλα σε ηλικία γάμου ή στο παρελθόν, που δεν ήταν έγγαμη και δεν είχε τελέσει γάμο, σε κοινωνίες όπου ο γάμος ήταν σε γενικές γραμμές ο πρώτος κοινωνικός στόχος μιας γυναίκας.
Το λεξικό Merriam Webster το (1913 και 1828), όριζε μονομιάς στη λέξη γεροντοκόρη δύο βασικές έννοιες: "1. Μια γυναίκα που περιστρέφεται-τριγυρνά, ή της οποίας το επάγγελμα είναι να τριγγυρίζει-γυρνά 2. Νομικά: Μια άγαμη ή μια μόνη γυναίκα».
Μέχρι το 19ο αιώνα, ο όρος θα εξελιχθεί για να περιλάβει τις γυναίκες που αρνήθηκαν να τελέσουν γάμο από επιλογή. Κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα
οι γεροντοκόρες της μεσαίας τάξης, καθώς και οι έγγαμες ομότιμές τις, πήραν τα ιδανικά της αγάπης και του γάμου πολύ σοβαρά, και ... η αγαμία μιας γυναίκας ήταν πράγματι συχνά συνέπεια της προσκόλλησής τις σε αυτά τα ιδανικά. ... Έμειναν άγαμες όχι εξαιτίας επιμέρους αδυναμιών, αλλά επειδή δεν βρήκαν αυτό το ιδανικό, "τα οποία θα μπορούσαν να είναι όλα πράγματα καρδιάς".
Κατά τη διάρκεια αυτού του ίδιου αιώνα, μία συντάκτρια-ης του περιοδικού μόδας Peterson ενθάρρυνε τις γυναίκες να παραμείνουν επιλεκτικές στην επιλογή ενός συντρόφου - ακόμα και το κόστος του να μην τελέσουν γάμο ποτέ. Το άρθρο, με τίτλο "Είναι Τιμή Συχνά να Είσαι μια Γεροντοκόρη", συμβούλευε τις γυναίκες: "Παντρέψου για ένα σπίτι! Παντρέψου για να ξεφύγεις από την γελοιοποίηση που ονομάζεται γεροντοκόρη, Πώς τολμάς, στη συνέχεια, διαστρέψεις το πιο ιερό θεσμό του Παντοδύναμου, με το να γίνεις η σύζυγος ενός άνδρα για τον οποίο δεν αισθάνεσαι κανένα συναίσθημα έρωτα, ή ακόμη και σεβασμό;"
Τρέχουσα χρήση
Το Oxford American English Dictionary ορίζει γεροντοκόρη ως «μια άγαμη γυναίκα, συνήθως μια μεγαλύτερη γυναίκα πέρα από τη συνηθισμένη ηλικία για γάμο». Προσθέτει: «Στη σύγχρονη καθομιλουμένη αγγλική γλώσσα, ωστόσο, το γεροντοκόρη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σημαίνει απλώς την "άγαμη γυναίκα;" Ως τέτοιος, είναι ένας υποτιμητικός όρος, που αναφέρεται ή υπαινίσσεται ένα στερεότυπο μιας ηλικιωμένης που είναι άγαμη, χωρίς, μπομπονί, και καταπιεσμένη".
Η ηλικία είναι ένα κρίσιμο μέρος του ορισμού. "Αν κάποια είναι γεροντοκόρη, κατά συνέπεια δεν είναι επιλέξιμη [να τελέσει γάμο], όπου είχε την ευκαιρία αυτήν, και πια έχει περάσει», εξηγεί ο Robin Lakoff στο Γλώσσα και Θέση της Γυναίκας. "Ως εκ τούτου, μια 20-χρονη δεν μπορεί να ονομάζεται βεβαίως γεροντοκόρη: αυτή εξακολουθεί να έχει την ευκαιρία να τελέσει γάμο". Ωστόσο, άλλες πηγές σχετικά με τους όρους περιγράφουν μια γυναίκα που δεν τέλεσε γάμο ποτέ και αναφέρουν ότι ο όρος ισχύει και για μια γυναίκα που μόλις έχει τη νόμιμη ηλικία ή την ηλικία της πλειοψηφίας (Δείτε εργένισα).
Επί του παρόντος, λεξικό Merriam-Webster ορίζει την γεροντοκόρη με τρεις τρόπους:
1: μια γυναίκα της οποίας το επάγγελμα είναι να γυρίζει
2α αρχαϊκά: μια άγαμη απαλή οικογένεια
2β: μια άγαμη και ιδιαίτερα στο παρελθόν με κοινή ηλικία γάμου
3: μια γυναίκα που φαίνεται απίθανο να τελέσει γάμο.
Ομοίως, το Dictionary.com περιγράφει την «γεροντοκόρη» ως μια άγαμη γυναίκα πέρα από τη συνήθη ηλικία γάμου, μαζί με κάποιους άλλους, λιγότερο συνηθισμένους ορισμούς:
1.Δυσφήμιση και Επιθετικότητα.
Μια γυναίκα που είναι ακόμα άγαμη ενώ έχει περάσει τη συνήθη ηλικία του γάμου.
2. Κυρίως Νομικά.
Μια γυναίκα που ποτέ δεν έχει τελέσει γάμο.
3. μια γυναίκα της οποίας το επάγγελμα είναι να τρι-γυρνά.
Χρήση σημείωση
Η έννοια "μια γυναίκα που έχει περάσει τη συνηθισμένη ηλικία γάμου" χρησιμοποιείται με υποτιμητική πρόθεση και εκλαμβάνεται ως προσβλητική. Συνεπάγεται αρνητικές ιδιότητες, όπως το ότι είναι ιδιότροπη ή ανεπιθύμητη.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την https://en.wikipedia.org/wiki/Spinster#cite_note-9
