Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο "Βία κατά των λεσβιών" Β'

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο, «Βία εναντίον των λεσβιών»

Τα αποτελέσματα του συμποσίου λόγω του μεγέθους τους χωρίστηκαν σε έξη συνολικά αναρτήσεις, βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο τρίτο μέρος πατήστε εδώ.

Λεκτική και ψυχολογική βία

Οι λεσβίες έχουν δεχτεί προφορική και ψυχολογική βία στο σπίτι. Π.χ με τον υποβιβασμό της σεξουαλικότητας και της ταυτότητας καθώς και του τρόπου ζωής των λεσβιών, με το να αποκαλούν τις λεσβίες κόρες, αδελφές, εξαδέλφες κλπ ανώμαλες ή διεστραμμένες όπου μαζί με την αποσιώπηση του λεσβιασμού είναι οι πιο συνηθισμένοι τρόποι λεκτικής ή ψυχολογικής βίας.

Αδικία-τραύμα στη προσωπική ακεραιότητα στη σχέση γονέων παιδιών.

Α)Έφηβες λεσβίες στην έρευνα του Βερολίνου απαριθμούν. Οι γονείς προσπαθούν να διατηρήσουν τις λεσβίες κόρες μακριά από υποστηρικτικές ομάδες, οι γονείς διώχνουν τις λεσβίες κόρες από το σπίτι, οι γονείς θέλουν οι λεσβίες κόρες να κάνουν ψυχοθεραπεία.

Β)Ενήλικες λεσβίες κοινωνικός αποκλεισμός και τιμωρίες-κυρώσεις οι οποίες επηρεάζουν τις κόρες και τους γονείς. Οικονομικά μειονεκτήματα -ζημιές στο οικονομικό κύρος σε περιουσιακά θέματα.

Η έρευνα Bielefeld έδειξε το 78% της ψυχολογικής και λεκτικής βίας συμβαίνει στην οικογένεια κατά την οποία η μη έκφραση μέσω της άρνησης και της αποσιώπησης ήταν οι κύριες μορφές διάκρισης.

Η έρευνα Lambda (1996) η σωματική ή ψυχολογική επίθεση στη αξιοπιστία-ακεραιότητα του προσώπου, εκλαμβάνεται ή βιώνεται ως αντίδραση της οικογένειας στην δική τους αποκάλυψη-εκ-δήλωση-coming out, ήταν ιδιαίτερα σημαντική στις έφηβες λεσβίες που ρωτήθηκαν, επειδή σε ακραία περίπτωση μπορούσαν να αναμένουν την απώλεια -το χάσιμο του σπιτιού-της οικογένειας (να τις «πετάξουν έξω» οι γονείς) ή άλλες μορφές της ανάκλησης-άρσης της επαφής. Η δημόσια εκ-δήλωση-αποκάλυψη- coming out αντιπροσωπεύει μια βασική εμπειρία στην ανάπτυξη της ταυτότητας για τις έφηβες, νέες λεσβίες.

Στην έρευνα Bielefeld 1999 το ένα τρίτο των λεσβιών είχαν βιώσει συγκεκριμένο αποκλεισμό μέσα στην οικογένεια. Π.χ αποκλεισμός από οικογενειακές τελετές. Το 3.6% των συμμετεχουσών επίσης ανέφερε ζημιές-βλάβες σε κληρονομικά θέματα. Μόνο το 1/3 των λεσβιών ανέφερε αποκλειστικά και μόνο θετικές αντιδράσεις.

Βλάβη στη σωματική και ηθική ακεραιότητα

Εμφανίζεται με τον διωγμό από το σπίτι, την άρνηση οικονομικής στήριξης, τον εξαναγκασμό σε ψυχοθεραπεία, την αποκλήρωση, την μη διαδοχή στην οικογενειακή επιχείρηση ή την απομάκρυνση από αυτήν, την απόσυρση επαφής, τον αποκλεισμό από οικογενειακά «καθήκοντα» όπως γιορτές γεύματα και επετείους.

Βία στην επιλεγμένη οικογένεια

Βία μέσα στον κύκλο φίλων-γνωστών

Αποκλεισμός στιγματισμός κατά την διαδικασία της εκ-δήλωσης-coming out

Α) Στην έρευνα του Βερολίνου (1999) το 94% των έφηβων, νέων λεσβιών ανέφερε πως ο κύκλος των φιλενάδων-ων γνωρίζουν για τον λεσβιακό τρόπο της ζωής τες. Το 59% εφήβων, νέων λεσβιών είχε δημόσια εκ-δηλωθεί-αποκαλυφθεί στις συμμαθήτριες και πολύ πιο σπάνια στους συμμαθητές.

Το 1/4 των έφηβων λεσβιών έχει βιώσει τουλάχιστον από ένα πρόσωπο από τον κύκλο των φίλων, γνωστών να «σπάει»-«κόβει» την επαφή μετά την δημόσια εκ-δήλωση-αποκάλυψη τες. Το 3% των έφηβων, νέων λεσβιών αποκλείστηκαν από την ομάδα των φίλων, γνωστών. Το 4% εφήβων, νέων λεσβιών δέχτηκαν ενοχλητικά βλέμματα και ψιθύρους.

Β) Ενήλικες Το περιεχόμενο της επιλεγμένης οικογένειας μας κάνει να πιστεύουμε πως τα πρόσωπα που συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν τον κοινωνικό κύκλο δεν αποτελούν απειλή για οποιαδήποτε μορφή βίας. Αυτό ωστόσο δεν αληθεύει. Την στιγμή της δημόσιας εκ-δήλωσης-αποκάλυψης είναι οι φίλες-οι, γνωστές-οι που έρχονται αντιμέτωπες με ένα νέο τρόπο ζωής. Δεν είναι όλες οι φίλες-οι διατεθειμένες-οι για αυτήν μεταμόρφωση. Αν οι ενήλικες λεσβίες δημόσια εκ-δηλωθούν-αποκαλυφθούν στις φίλες-ους πρέπει να αναμένουν αποκλεισμό, ανάκληση της επαφής και λεκτικό υποβιβασμό-εξευτελισμό.

Στην έρευνα Bielefeld 1999 ο κύκλος των φίλων και γνωστών κατέχει την πέμπτη θέση στη λίστα των εγκλημάτων βίας. Οι μορφές της έκφρασης είναι εδώ σχεδόν πάντα οριοθετημένες σε λεκτική και ψυχολογική βία. Εντούτοις (συγκριτικά λίγες) περιπτώσεις ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας έχουν παρατηρηθεί.

Στην ολλανδική έρευνα που έγινε από την Diana van Oort (Βερολίνο 1991) έγινε ξεκάθαρο πως οι πιο σοβαρές μορφές βίας προς τις λεσβίες διαπράττονται από άνδρες που ανήκουν στο κύκλο των φιλενάδων-ων και γνωστών.

Βία στις σχέσεις, οικογενειακή βία

Επίσης από πρώην σχέσεις

1 σεξουαλική βία

2 λεκτική βία

3 σωματική βία

4 ψυχολογική βία

Ως αρχή μπορεί να συμπεράνουμε πως ο αριθμός των αποκαλούμενων «κακοποιητικών σχέσεων» στις λεσβιακές σχέσεις είναι συγκρίσιμες με αυτές των ετερό σχέσεων. Αυτό σημαίνει απειλή για όλες τις λεσβιακές σχέσεις.

Η βία σε λεσβιακά ζευγάρια είναι συγκρίσιμη με αυτή των ετερόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο, αυτό το ζήτημα είναι πολύ απαγορευμένο-ταμπού για τις λεσβίες. Εκτιμήσεις και αριθμοί αντί-βίαιης πρωτοβουλίας, π.χ το «πρόγραμμα αντι-λεσβιακής βίας στη Νέα Υόρκη» αναφέρει ότι 12-15% των λεσβιών που αναζήτησαν πληροφορίες, συμβουλές το 1989 ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Η γραμμή στήριξης στο Βερολίνο το 1998 είχε 20 αναφορές της ενδοοικογενειακής βίας, που ήταν το 10% από όλες τις καταχωρημένες υποθέσεις (Finke 2000).

Η σεξουαλική βία που διαπράττεται από γυναίκες (πρώην) συντρόφισσες: στην Ολλανδική έρευνα της Diana van Oort (Βερολίνο 1991) αναφέρθηκε το 35.9% από τις συμμετέχουσες έχουν βιώσει βία στις σχέσεις τες. Τα 3/4 των συμμετεχουσών έχουν δεχτεί εκφοβισμό, το 1/5 των συμμετεχουσών έχουν δεχτεί σωματική βία και απαριθμούνται βιώματα σεξουαλικής βίας αλλά τίποτε περαιτέρω δεν ορίσθηκε. Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 1/3 των λεσβιακών σχέσεων βιώνουν βία. Το θέμα αποτελεί ταμπού λιγότερο στις λεσβίες από ότι στις-στους GBT.

Υπάρχουν περισσότερα θύματα από δράστριες, το οποίο μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως περισσότερα θύματα παρά δράστριες έχουν κάνει αναφορά, αλλά επίσης πως οι δράστριες έχουν περισσότερα από ένα θύμα. Πιστεύουμε, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία στην οικογενειακή βία και στη λεσβοφοβία, πως ένας επιπρόσθετος-ιδιαίτερος κίνδυνος πηγάζει από πρώην συζύγους, συντρόφους επειδή Α) δεν μπορούν να δεχτούν τους όρους του χωρισμού, αλλά και Β) ο τρόπος ζωής των λεσβιών από τους πρώην συζύγους, συντρόφους αξιολογείται ως προσωπική αποτυχία.

Στην Ολλανδική έρευνα της Diana van Oort (Βερολίνο 1991) το 61.1% των συμμετεχουσών ανέφεραν ότι στο παρελθόν είχαν μια ετερό σχέση. Το 36.9% βίωσε βία που διαπράχθηκε από τον πρώην σύντροφο μετά το χωρισμό. Τα 2/3 του υποδείγματος δέχτηκαν εκφοβισμό, το 1/6 του υποδείγματος δέχτηκε σωματική βία, το 1/5 του υποδείγματος δέχτηκε σεξουαλική βία το οποίο αποτελεί την κυριότερη πηγή του βιασμού από τον πρώην σύντροφο.

Βία στην εργασία και στην εκπαίδευση

Στην έρευνα που έγινε από το υπουργείο για κοινωνικές υποθέσεις στην κάτω Σαξονία για τις λεσβίες στο χώρο της δουλειάς, που δημοσιεύτηκε το 1997, καταδεικνύει πως η επιλογή επαγγελματικής σταδιοδρομίας για τις λεσβίες επηρεάζεται από το φύλο, και το κοινωνικό φύλο, όπως στο γενικό πληθυσμό. Εντούτοις οι λεσβίες βρίσκονται συνηθέστερα σε εργασίες πουν δεν απαιτούν εμπορικές ή τεχνικές επιδεξιότητες αλλά είναι πολύ περισσότερο συνηθισμένο να τις βρίσκουμε σε εργασίες που απαιτούν υψηλό επίπεδο μόρφωσης. Το 81% των συμμετεχουσών είχαν δεχτεί στο παρελθόν και συνεχίζουν σήμερα να δέχονται διακρίσεις εναντίον τες στο χώρο εργασίας εξ’ αιτίας τους σεξουαλικού προσανατολισμού τες. Η πιο συνηθισμένη μορφή διάκρισης είναι η λεκτική διάκριση με την μορφή λεσβιακών αστείων, με ψιθύρους πίσω από την πλάτη και ακολουθεί η απόκρυψη σημαντικών πληροφοριών για την εργασία, με την εμπόδιση επαγγελματικής ανέλιξης, με την άρνηση προαγωγής, με την σωματική βία και την σεξουαλική παρενόχληση. Μόνο το λιγότερο από το 4% των συμμετεχουσών θα μπορούσαν να είναι πάντα ανοικτές για τον λεσβιασμό τες.

Στην έρευνα του υπουργείου κοινωνικών υποθέσεων το 26.8% που συμμετείχε ήταν λεσβίες και σε αυτό το ποσοστό η έρευνα αποδεικνύει ότι:

Στο 9% των λεσβιών αρνήθηκαν μια θέση εργασίας εξ’ αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τες. Το 11.5% των λεσβιών έχουν αλλάξει εργασία τουλάχιστον μια φορά εξ’ αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τες. Το 79% των λεσβιών θεώρησαν αναγκαίο τουλάχιστον μια φορά να μην αποκαλύψουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τες στο χώρο εργασίας και το 10.7% δέχτηκαν σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας. Τα στοιχεία επιτρέπουν να συμπεράνουμε πως ο λεσβιακός τρόπος ζωής είναι πολύ λιγότερο αποδεκτός στην κοινωνία.

Erst Europäisches Symposium, Frankfurt Mai 2000 «Gewalt gegen Lesben»
Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend Und Europäsche Kommission
Το Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο με θέμα την «Βία εναντίον των λεσβιών» που πραγματοποιήθηκε στην Φρανκφούρτη το 2000 με την υποστήριξη του γερμανικού Υπουργείου της Οικογένειας, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Εφήβων-Νέων καθώς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το θεωρήσαμε εξαιρετικά σημαντικό και το μεταφράσαμε. Ευαγγελία Βλάμη