Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο"Βία κατά των λεσβιών"Ε'

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο, «Βία εναντίον των λεσβιών»

Τα αποτελέσματα του συμποσίου λόγω του μεγέθους τους χωρίστηκαν σε έξη συνολικά αναρτήσεις, βρίσκεστε στο Ε' μέρος για να βρεθείτε το έκτο μέρος πατήστε εδώ.

Συνέπειες των δράσεων

Βία στο δημόσιο χώρο

Συνέπειες των προσωπικών δράσεων:

Αυτοάμυνα, αντίσταση

Φίλες με τις οποίες μπορούμε να μιλήσουμε παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση με την εμπειρία της βίας (Βερολίνο 2000). Η μη συναισθηματική κατανόηση από την μεριά των φιλενάδων να ακούσουν για την βία μπορεί τραυματίζει περισσότερο από την ίδια την βία.

Εξαιτίας της γυναικείας κοινωνικοποίησης, το κατώφλι-βήμα προς την υπεράσπιση της εαυτής απέναντι στις επιθέσεις είναι πολύ δύσκολο. Οι λεσβίες μπορεί βιώσουν μια μαζική διάρρηξη στην ταυτότητά τες καθώς η πιθανή αυτο-εικόνα της εαυτής, ενός μαχητικού προσώπου πισωγυρίζει και καταλογίζει παθητικότητα και αδυναμία υπεράσπισης της γυναικότητας. Το ένα τέταρτο από όλες τις επιθέσεις διαπράχθηκαν από ομάδες (Bielefeld 1999). Στην έρευνα Bielefeld 1999 πάνω από το 40% των συμμετεχουσών λεσβιών μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την επίθεση με ένα περιοριστικό τρόπο, αναζήτησαν άμεση σύγκρουση ή επιχείρησαν να αντεπιτεθούν στο ίδιο επίπεδο.

Μία στις 10 συμμετέχουσες λεσβίες είχε σωματικά αμυνθεί-υπερασπιστεί την εαυτή της. Η πλειοψηφία των λεσβιών βρέθηκε σε καταστάσεις, όπου μια ανοικτή αντιμετώπιση, άμυνα-υπεράσπιση ήταν αδύνατη ή έδειχνε να είναι πολύ ριψοκίνδυνη.

Ειδικά στην περίπτωση των λεσβιών που έχουν αρνηθεί την πατριαρχία και το ρόλο των γυναικείων μοντέλων-προτύπων, συχνά υποθέτουν ότι δεν θα χρειαστεί να υπερασπιστούν-αμυνθούν τις εαυτές τες σε κάποιο επεισόδιο επίθεσης εντούτοις, διάφορες έρευνες δείχνουν το αντίθετο. Εξ’ ίσου πολλές από τις επιθέσεις πραγματοποιούνται από ομάδες, το θύμα έρχεται αντιμέτωπο με ένα υψηλό βαθμό δυναμικής αντίστασης Edinger 1992, μελέτη του υπουργείου κοινωνικών υποθέσεων της Κάτω Σαξωνίας. Εντούτοις δεν υπάρχουν ακριβή ποσοστά δράσεων αυτοάμυνας των λεσβιών. Στην έρευνα Edinger 1992 μόνο 20 απαντήσεις τεκμηριώθηκαν, μέσω της οποίας καταδεικνύεται, πως μισές από τις λεσβίες είχαν αμυνθεί σωματικά και οι άλλες μισές όχι. Η εξηγήσεις που δόθηκαν για αυτή την έλλειψη αυτοάμυνας, μεταξύ άλλων ήταν πως η επίθεση έγινε πολύ γρήγορα ή οι δράστες υπερτερούσαν των θυμάτων.

Λεσβίες

Από μια προσωπική προοπτική, τα θύματα προσωπικά βρήκαν δύσκολο να δεχτούν την στάση τους ως θύματα επειδή κατά την διάρκεια αντιμετώπισης, αισθήματα όπως ανημποριάς και χάσιμο του ελέγχου της ίδιας τες της ζωής κυριάρχησε. Ωστόσο, επίσης εμείς γνωρίζουμε πως στη βάση των εσωτερικευμένων δομών θυματοποίησης, πολλά μέτρα αυτοάμυνας δεν αναγνωρίζονται ως τέτοια. Αυτό σημαίνει ότι μέτρα, όπως για παράδειγμα η φυγή, δεν μετρούν ως θετική-επιτυχής αυτοάμυνα στη συνείδηση του θύματος. Αυτό κάνει την διαχείριση των εμπειριών βίας περισσότερο δύσκολη.

Η εμπειρία της βίας οδηγεί τις λεσβίες στο να αμφισβητούν την ίδια τες την δυναμικότητα. Για να μην φτάσουν να αμφισβητήσουν όλη τες τη ζωή εγείρουν φράγματα ή μηχανισμούς με τρόπο που να αποτρέπεται η αμφισβήτηση.

Από-δεχόμενη νομική υποστήριξη-βοήθεια:

Για παράδειγμα, στην απαγγελία κατηγοριών πολλές μελέτες τονίζουν το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει σχετικά σπάνια παρά των σχετικά υψηλό αριθμό εγκληματικών ενεργειών.

Οι ακόλουθες εξηγήσεις-αιτιάσεις δόθηκαν για τις μη γενόμενες δικαστικές αγωγές:

Α) Η ζημιά-βλάβη ήταν περιορισμένη

Β) Δεν θα κέρδιζε κάτι

Γ) Ο φόβος της διάκρισης

Περαιτέρω αιτίες για την μη άσκηση δικαστικής δίωξης φαίνεται ως καταμερισμός ενοχής του θύματος. Παραπάνω από το μισό των θυμάτων βίας αναφέρουν αισθήματα καταμερισμού της ενοχής Baurmann 1991.

Λεσβίες

Στρατηγικές για διαχείριση δεν επικεντρώνονται-στοχεύουν γύρω από κρατική βοήθεια (αστυνομία κλπ), αλλά περισσότερο γύρω από τις προσφορές των κοινωνικών κινημάτων. Η έρευνα Bielefeld 1999: στις περιπτώσεις σωματικών επιθέσεων το 9,6% των θυμάτων κατέφυγαν σε δικαστικές αγωγές, σε περιπτώσεις λεκτικών επιθέσεων το 1% κατέφυγε σε δικαστική αγωγή.

Στην έρευνα της Frankfurt 2000: το 14% των θυμάτων προχώρησε σε δικαστικές αγωγές.

Στις λεσβίες έχουν δοθεί συγκεκριμένες αιτίες κακών εντυπώσεων, πως:

Α) Οι αστυνομικές δυνάμεις κυριαρχούνται ακόμη από άνδρες. Πολλές λεσβίες έχουν τουλάχιστον γνώση των παραδοσιακών αρνητικών συμπεριφορών προς τις λεσβίες αλλά και τις ετερό γυναίκες από την αστυνομία. Αν προστεθεί η περιγραφή «λεσβία», πολλοί φόβοι αυξάνουν τη διάκριση.

Β) Στο γεγονός λεκτικής υποβάθμισης επομένως πολλές λεσβίες τείνουν να την αγνοήσουν ή επιχειρούν-προσπαθούν να αστειευτούν. Αυτό τις «σώζει» από το να πρέπει να πάρουν ξε-καθαρή θέση, στάση.

Πρόβλεψη-πρόληψη εμπειρίας της βίας:

Οι λεσβίες προσπαθούν προκαταβολικώς να αποφύγουν τη βία, για παράδειγμα με το να κρατούν των τρόπο της ζωής τες μυστικό (προβάλλοντάς το ως προσωπική υπόθεση), με το να αποφεύγουν κάποιες ώρες κάποια μέρη-τοποθεσίες στα οποία πιστεύουν ότι θα βρεθούν σε πολύ μεγάλο ενδεχομένως κίνδυνο, κλπ.

Τέτοιου είδους στρατηγικές αποφυγής πρέπει πάντα να είναι σε επαν-εξισορρόπηση καθώς προκαλούν μια υποβάθμιση στην ποιότητα της ζωής.

Λεσβίες

Υπαναχώρηση στις επιρροές των ετεροσεξουαλικών εικόνων για τη γυναικότητα,(δεν υπερασπίζεται την εαυτή της, φέρεται ήπια, παραμένει αόρατη) η οποία παρά ταύτα δεν αποτελεί–συνηγορεί μια πραγματική προστασία ενάντια στην βία (στρατηγική της ελαχιστοποίησης-αποφυγής του κινδύνου).

Αποδεχόμενη ιατρική φροντίδα αναλόγως της σοβαρότητας των σωματικών βλαβών.

Μια περαιτέρω προσωπική στρατηγική είναι η προσπάθεια να αναπαράξουν την κανονικότητα. Αυτό βασίζεται στην υπόθεση πως όσο «περισσότερο κανονικές» εμφανίζονται οι λεσβίες τόσο ελαχιστοποιείται η πιθανότητα κινδύνου μιας επίθεσης. Με μόνο την «ανάδειξη –προβολή»,[π.χ, σε μειονοτικές ομάδες, φορούν ένα διακριτικό έμβλημα (κόμμωση, έμβλημα, κονκάρδες, τσαντόρ, τατουάζ στο μέτωπο των Ινδών κλπ)], που εκφράζουν ότι είναι μέλη κάποιας κοινωνικής ομάδας, το πρόσωπο γίνεται τρωτό-ευάλωτο.

Συνέπειες του κινήματος

Το μεγαλύτερο μέρος των προσφορών της αρωγής και της υποστήριξης που προσφέρεται βασίζεται σε μια προσωπική οπτική για τη βία κατά των λεσβιών και επομένως συμπεριλαμβάνει πρωτίστως μέτρα στο πεδίο της αρωγής των θυμάτων, των συμβουλών και της υποστήριξης καθώς και της αυτό-βοήθειας και αυτό-δραστηριοποίησης.

Οι προσπάθειες αποτροπής-προληπτικές προσεγγίσεις, οι οποίες στοχεύουν κατά του πολιτικού μηχανισμού της βίας (δηλαδή των δομών της βίας που διαμορφώνονται από το πολιτικό σύστημα) εναντίων των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων είναι σπάνιο να περάσουν από την θεωρία στην πράξη.

Προσφορά σειράς μαθημάτων αυτοάμυνας, τα οποία θα είναι διαφορετικά στο σύνολο των αρχών τους για τις λεσβίες.

Αρχική κατεύθυνση: ισχυροποίηση της αυτοπεποίθησης.

Σταδιακή ανάμειξη στην κοινωνία

Σημείο εκκίνησης: η βία ως κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο

Πρωτοβουλίες για τηλέφωνα ανάγκης.

Στην Γερμανία υπάρχουν περίπου 40 λεσβιακές τηλεφωνικές γραμμές ανάγκης, από τις οποίες τις περισσότερες τις διαχειρίζονται σε εθελοντική βάση. Δεν υπάρχει ένα ευρύ εθνικό δίκτυο μεταξύ συμβουλευτικών υπηρεσιών για τις λεσβίες και των τηλεφωνικών γραμμών ανάγκης για τις λεσβίες.

Συμβουλευτικές υπηρεσίες για τα θύματα βίας.

Η πανγερμανική οργάνωση για τις λεσβίες και τους πούστηδες LSVD βρήκε αρχικά λεσβιακές συμβουλευτικές υπηρεσίες χωρίς να κάνουν καμία διαφοροποίηση για τις λεσβίες, δηλαδή δεν έχουν διαμορφώσει ειδικές υπηρεσίες συμβουλευτικής για τις λεσβίες αλλά τις συμπεριλαμβάνουν πότε σε συμβουλευτικά προγράμματα-πρότζεκτ για τις γυναίκες είτε σε συμβουλευτικά προγράμματα για τους γκέι.

Στην Γερμανία (Βερολίνο, Φρανκφούρτη, Μόναχο) υπάρχουν αυτή την στιγμή μόνο τρεις συμβουλευτικές υπηρεσίες για τις λεσβίες οι οποίες χρηματοδοτούνται από ιδρύματα και κάποιες είναι μέρος–τμήμα γυναικείων προγραμμάτων –πρότζεκτ (π.χ Κίελο). Τα πιο σημαντικά πεδία είναι στην ψυχολογική φροντίδα των λεσβιών. Πιθανώς οι βίαιες εμπειρίες δεν είναι η αιτία για την πρώτη επαφή, αλλά μπορεί να αποκρυσταλλωθεί κατά την διάρκεια συνεδριών. Η συμβουλευτική υπηρεσία για τις λεσβίες στο Βερολίνο έχει δραστηριοποιηθεί εφαρμόζοντας αντι-βίαιο πρόγραμμα-πρότζεκτ τα τελευταία χρόνια και στη Φρανκφούρτη η υπηρεσία πληροφόρησης –ενημέρωσης και συμβουλευτικής δραστηριοποιείται από το Νοέμβριο του 1999.

Στο μεταξύ υπάρχουν πολλές συμβουλευτικές υπηρεσίες που εργάζονται για θέματα βίας στους γκέι.

Erst Europäisches Symposium, Frankfurt Mai 2000 «Gewalt gegen Lesben»
Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend Und Europäsche Kommission
Το Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο με θέμα την «Βία εναντίον των λεσβιών» που πραγματοποιήθηκε στηνΦρανκφούρτη 2000 με την υποστήριξη του γερμανικού Υπουργείου της Οικογένειας, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Εφήβων-Νέων καθώς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το θεωρήσαμε εξαιρετικά σημαντικό και το μεταφράσαμε. Ευαγγελία Βλάμη