Το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας απέρριψε αυτή την άποψη πριν από δύο χρονιές, και παρομοίασε πως το να κρύβει μια λεσβία την ταυτότητά της, είναι σαν να στέλνεις την Άννα Φράνκ να κρυφτεί πίσω στη σοφίτα της στο Άμστερνταμ. Ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για τις πρόσφυγες δηλώνει κατηγορηματικά ότι οι αιτούσες άσυλο δεν μπορεί να αναμένεται να αλλάξουν ή να κρύψουν την ταυτότητά τις για να αποφύγουν την καταπίεση, και όταν αναγκάζονται να το πράξουν, αυτός ο εξαναγκασμός αποτελεί μορφή δίωξης.
Ωστόσο, το επιχείρημα ότι οι λεσβίες μπορούν απλώς να κρυφτούν συνεχίζει να χρησιμοποιείται σε πολλά μέρη της Ευρώπης, σύμφωνα με τις ερευνήτριες οι οποίες έχουν παρακολουθήσει υποθέσεις στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ιρλανδία, στην Πολωνία, στην Δανία και αλλού. Μια πρόσφατη υπόθεση που προκάλεσε οργή στη Γερμανία, είναι αυτή μίας Ιρανής λεσβίας που της απέρριψαν το άσυλο και της είπαν ότι θα μπορούσε να ζήσει "διακριτικά" χωρίς κανένα πρόβλημα. Η ιστορία της έγινε διαβόητη στη Γερμανία αφότου η ίδια ικέτευσε μαζί με μια γυναικεία οργάνωση από την Νυρεμβέργη για βοήθεια.
Η 24χρονη Samira Ghorbani Danesh, εγκατέλειψε το Ιράν σχεδόν πριν από δύο χρονιές μετά τη σύλληψή της σε ένα πάρτυ στη Τεχεράνη, το οποίο διέλυσε η θρησκευτική αστυνομία όπου απομάκρυνε και τη συντρόφισά της. Η Danesh κρύφτηκε σε άλλο μέρος ενώ η αστυνομία εμφανίστηκε στο σπίτι της, ψάχνοντας την. Ο ιρανικός νόμος λέει πως οι λεσβιακές πράξεις πρέπει την πρώτη φορά τιμωρούνται με μαστίγωση και, μετά τη τέταρτη φορά, με θάνατο. Τρομοκρατημένη ότι η αστυνομία ή ο πατέρας της θα την τιμωρήσει για το ότι είναι λεσβία, η Ιρανή κατέφυγε στην Τουρκία και τελικά έφτασε στη Γερμανία, όπου ζήτησε άσυλο.
Η δικηγορίνα της, Gisela Seidler, υποστήριξε ότι η Danesh θα αντιμετωπίσει σύλληψη και τα βασανιστήρια στο Ιράν. Αλλά οι Γερμανίδες υπάλληλοι της μετανάστευσης είπαν ότι η νεαρή λεσβία θα μπορούσε απλά να αποκρύπτει το γεγονός ότι είναι λεσβία και να ζήσει με ασφάλεια στο Ιράν. Δυσαρεστημένη με την απόφαση, η Danesh μίλησε για την υπόθεση στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, μια απόφαση που έφερε ξέσπασμα υποστήριξης από ομάδες λεσβιών, αλλά επίσης προστέθηκε ο φόβος της επιστροφής της. "Τώρα βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο", δήλωσε η κα. Seidler νωρίτερα αυτή τη χρονιά. "Το όνομά της είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο". Γερμανίδα υπάλληλος μετανάστευσης που είπε ότι δεν μπορούσε να συζητήσει την υπόθεση με την εφημερίδα The Times, εξήγησε γενικά ότι "η απόφαση για τη χορήγηση ασύλου, εξαρτάται πάντα από την προσωπική ιστορία του προσώπου". Αλλά η κα. Seidler αργότερα είπε ότι μετά τη κατακραυγή για την υπόθεση, οι αρχές πρόσφεραν στην Danesh «επικουρική προστασία» στη Γερμανία, η οποία υπολείπεται του να είναι καταφύγιο, αλλά της επιτρέπει να παραμείνει στη χώρα. Τώρα ζει σε ένα καταφύγιο γυναικών στη Bayreuth, η Danesh έχει μάθει γερμανικά και θέλει να εργαστεί στον τομέα των ακινήτων. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τι συνέβη με τη συντρόφισά της που είχε αγαπήσει στα κρυφά στην Τεχεράνη.
Εξειδικευμένες νομικές λένε ότι αν και η υπόθεση έχει πλέον κλείσει για την Danesh, η μάχη εξακολουθεί να μαίνεται σε όλη την Ευρώπη. Πάλη με μια άλλη υπόθεση ασύλου που αφορά τη σεξουαλικότητα, η Ολλανδία ζήτησε πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να κρίνει, θέτοντας το ερώτημα, "Μπορεί αλλοδαπές με λεσβιακό προσανατολισμό να αναμένεται να κρύβουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τις από τις άλλες, προκειμένου να αποφύγουν τη δίωξη;" Η απόφαση, που αναμένεται κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά, θα είναι δεσμευτική για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάποιες εξειδικευμένες σε θέματα μετανάστευσης λένε πως το να απαιτείται από τις λεσβίες να είναι διακριτικές είναι άδικο.
"Ποτέ δεν θα πείτε σε μια Εβραία, «Απλώς βγάλε το yarmulke σου», ή δεν θα πείτε σε μια πολιτική αντιφρονούσα να σκάσει", δήλωσε ο James C. Hathaway, διευθυντής του Προγράμματος Προσφύγων και Νόμου περί ασύλου στο Πανεπιστήμιο του Michigan. Αλλά οι κυβερνήσεις φαίνεται να φοβούνται ότι μια γενική εγγύηση για τις λεσβίες σε λεσβοφοβικές χώρες θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πλημμύρα των προσφύγων από το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία ή τα αυστηρά θρησκευτικά αφρικανικά έθνη, δήλωσαν οι ειδικές. Με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αγκαλιάζουν όλο και περισσότερο τα δικαιώματα των Lbtiq, καθώς πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής παίρνουν πειθαρχικά μέτρα εναντίον τις, το θέμα τώρα είναι μια διαχωριστική γραμμή, δήλωσε ο Hathaway.
Η χορήγηση ασύλου βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή την σεξουαλική ταυτότητα που πρέπει να μείνει κρυφή είναι μια ανησυχητική ιδέα για τις αρχές μετανάστευσης, δήλωσε ο Neil Grungras, διευθυντής της Οργάνωσης Προσφύγων, Ασύλου και Μετανάστευσης - ORAM. Η Οργάνωση με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, έχει εκπαιδεύσει τις εργαζόμενες της μετανάστευσης να μην βασίζονται σε στερεότυπα. "Ο μεγαλύτερος φόβος τις είναι το, «Πώς στο καλό να το ξέρουμε;" είπε ο Grungras. "Νομίζουν ότι, «Αν δεν μπορώ να πω ότι κάποια είναι λεσβία από τον τρόπο που περπατά, κινείται ή μιλά, τότε πώς μπορώ να ξέρω; Η καθεμία μπορεί να μου πει ψέματα. "Οι ερευνήτριες και οι ακτιβίστριες εκτιμούν πως οι υποθέσεις ασύλου που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την σεξουαλική ταυτότητα εξακολουθούν να είναι σπάνιες. Με βάση τις λίγες χώρες που καταγράφουν τους αριθμούς, η ORAM υπολογίζει ότι μόνο 5.000 από τις 175.000.000 Lbtiq που ζουν σε καταπιεστικά περιβάλλοντα ζήτησαν άσυλο, η ολλανδική μελέτη υπολόγισε σε 10.000 τέτοιες αιτήσεις ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια πλημμύρα από λεσβίες πρόσφυγες είναι απίθανο να συμβεί, υποστηρίζουν οι ακτιβίστριες, δείχνοντας από το παρελθόν, τους απραγματοποίητους φόβους ότι οι γυναίκες θα κατακλύσουν τα γραφεία μετανάστευσης λόγω διακρίσεων βάσει φύλου. Αλλά εξειδικευμένες νομικές πιστεύουν ότι ο φόβος είναι η κινητήρια δύναμη ακόμη και οι φιλελεύθερες ευρωπαϊκές χώρες να προσπαθήσουν να ωθήσουν την Danesh και άλλες, να παραμείνουν κρυφές. "Δεν θέλουν κάθε λεσβία από τον παγκόσμιο Νότο να έρθει και να ζητά άσυλο", δήλωσε η Fatma Marouf, αναπληρώτρια καθηγήτρια Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα, στο Λας Βέγκας. "Αυτός είναι ένας τρόπος για να ανεβάσουν τον πήχη".
Την είδηση την βρήκαμε στις 28.7.12 και την μεταφράσαμε από την LA Times στην http://latimesblogs.latimes.com/world_now/2012/07/europe-gays-asylum.html
