Μια έκθεση για την ποινικοποίηση των ερωτικών σχέσεων μεταξύ των γυναικών έχει προειδοποιήσει για το "διορθωτικό βιασμό", τους αναγκαστικούς γάμους και άλλες μορφές βίας που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως εναντίον των λεσβιών και αμφισεξουαλικών γυναικών σε όλο τον κόσμο
Είναι παράνομο να είσαι αμφισεξουαλική ή λεσβία σε 1 στις 4 χώρες σε όλο τον κόσμο και ο αριθμός αυξάνεται, αποκαλύπτει η έρευνα.
Συνολικά 44 χώρες ποινικοποιούν τη σεξουαλική επαφή μεταξύ συναινουσών ενηλίκων γυναικών και από αυτές τουλάχιστον δέκα χώρες, οι οποίες ποινικοποιούσαν μόνο τις ανδρκές σχέσεις έχουν επεκτείνει πρόσφατα τη νομοθεσία τις για να συμπεριλάβλυν τις αμφισεξουλικές, λεσβίες. Πολλοί από τους νόμους αρχικά ξεκίνησαν υπό την βρετανική αποικιοκρατία και άλλοι με βάση το νόμο της Σαρία. Η έκθεση έχει κυκλοφορήσει από την Human Dignity Trust, μια αφιλοκερδή οργάνωση που αποτελείται από διεθνείς δικηγορίνες που παρέχουν νομικές συμβουλές σε πρόσωπα χωρών όπου η λεσβιοσύνη ή η αμφισεξουαλικότητα είναι παράνομη.
Η Trust προειδοποιεί ότι ενώ πολλές χώρες έχουν ιστορικά ποινικοποιήσει μόνο τις σχέσεις μεταξύ ανδρών αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κληρονομιά ποινικών κωδίκων της βρετανικής αποικιοκρατίας, η αυξημένη διεθνής κριτική των νόμων έχει μια αντιφατική επίδραση στους νόμους που επεκτείνονται για να συμπεριλάβουν τις γυναίκες καθώς οι χώρες πιστεύουν ότι η νομική βάση ενισχύεται εάν είναι ουδέτερου γένους και ως εκ τούτου πιο «ίση».
Η έκθεση διαπιστώνει: "Κατά ειρωνικό τρόπο, οι τροποποιήσεις αυτές [για την ποινικοποίηση των γυναικών] γίνονται συχνά με την ανακριβή προϋπόθεση της εξασφάλισης της συμπεριφοράς της μη διάκρισης λεσβιών εκ μέρους της χώρας. Ένα δικαστήριο στη Μποτσουάνα διαπίστωσε πως η χυδαιότητα ενός απρεπούς νόμου που εφαρμόζεται μόνο σε γκέι, και όχι στις λεσβίες, ήταν διάκριση, αλλά αυτή η διάκριση διορθώθηκε όταν έγινε πρόβλεψη για την ουδετερότητα του φύλου. Ομοίως, δικαστήριο στις Νήσους Σολομώντος διαπίστωσε ότι η χυδαιότητα ενός απρεπούς νόμου ήταν διάκριση δεδομένου ότι οι γυναίκες δεν είχαν ποινικοποιηθεί, αλλά διαπίστωσε ότι αυτό θα πρέπει να διορθωθεί με την αφαίρεση της λέξης «άνδρας».
Η έκθεση προειδοποιεί ότι ενώ οι εκθέσεις για την Lgbq ποινικοποίηση μπορεί συχνά να επικεντρώνεται σε γκέι και αμφισεξουαλικούς, οι αμφισεξουαλικές, λεσβίες βιώνουν την ποινικοποίηση με συγκεκριμένους και ιδιαίτερα επιβλαβείς τρόπους και υποφέρουν από τις διπλές συνέπειες του μισογυνισμού της αμφιφοβίας και της λεσβοφοβίας. Ο "διορθωτικός" βιασμός βρέθηκε να είναι συνήθης τρόπος «θεραπείας» των γυναικών που νοιώθουν ερωτική έλξη για άλλες γυναίκες και οι εξαναγκαστικοί γάμοι με άνδρες είναι επίσης μια διαρκής απειλή. Καθώς οι κοινωνικές και οικονομικές δομές έχουν ήδη σχεδιαστεί ώστε να απαιτούν οι γυναίκες να εξαρτώνται από τους άνδρες, οι γυναίκες μπορούν να βιώσουν συγκεκριμένο στίγμα και πρακτικά ζητήματα, εάν επιθυμούν να ζήσουν ανεξάρτητα έξω από μια «παραδοσιακή» σχέση ή με μια άλλη γυναίκα. Μια άλλη ανησυχία που επισημαίνεται στην έκθεση είναι το πώς οι περιορισμοί του κινήματος των γυναικών σε κοινωνικά συντηρητικές χώρες μπορεί συχνά να σημαίνει ότι απαγορεύεται στις γυναίκες να ταξιδεύουν χωρίς την συνοδεία ενός άνδρα, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τις γυναίκες να συναντηθούν ιδιωτικά.
"Οι γυναίκες σε γενικές γραμμές είναι σε μειονεκτική θέση από οικονομική άποψη σε πολλές κοινωνίες, για παράδειγμα με την ανισότητα των οικογενειακών δομών, της αγοράς εργασίας και των νόμων για την ιδιοκτησία και την κληρονομιά, οι οποίες με τη σειρά τις συνδέονται οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες και αμφισεξουαλικές που είναι πολύ λιγότερο σε θέση να ζήσουν ανεξάρτητα χωρίς τα ανδρικά μέλη της οικογένειας. Οι αμφισεξουαλικές, λεσβίες που [πιέζονται σε εικονικούς “ετερό” γάμους] είναι πιθανό να έχουν σημαντικά λιγότερο έλεγχο επί των δικών τις σωμάτων από ό,τι οι γκέι που εισέρχονται σε εικονικούς ετερό γάμους, και έχουν ελάχιστο έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών επιλογών για την υγεία τις.
"Οι λεσβίες και αμφισεξουαλικές είναι επίσης ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία, τον έλεγχο και την κακοποίηση από την οικογένειά τις και από ανθρώπους που γνωρίζουν. Συχνά βιώνουν στοχευμένο βιασμό, μέσω του οποίου οι δράστες-κακοποιητές "φιλοδοξούν" να διορθωθεί ο σεξουαλικός προσανατολισμός της λεσβίας-θύματος. Μεγάλο μέρος της έρευνας, της υπεράσπισης και της νομικής συζήτησης γύρω από την ποινικοποίηση και την δίωξη των Lbq παγκοσμίως μέχρι σήμερα ακούσια επικεντρώθηκε στην κατάσταση των γκέι και αμφισεξουαλικών ανδρών. Αυτό σημαίνει ότι η μοναδική κατάσταση των λεσβιών και αμφισεξουαλικών γυναικών δεν έχει αντιμετωπιστεί σωστά με νομικές ανταποκρίσεις-απαντήσεις στην ποινικοποίηση".
Την είδηση την βρήκαμε στις 14.5.16 και την μεταφράσαμε από την http://www.independent.co.uk/news/world/number-of-countries-criminalising-sex-between-lesbian-and-bisexual-women-growing-human-rights-a7029301.html
Στη φωτογραφία το έρργο The Harem του Achile Diveria 1800-1857.
