Το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου της Ghent [1] έχει υποβάλει παρέμβαση τρίτου μέρους στις υποθέσεις του Νικολάι Αλεξέγιεφ και Κίνηση για Ισότητα Γάμου κατά Ρωσία και Νικολάι Αλεξέγιεφ και άλλοι κατά Ρωσίας - Nikolay Alekseyev and Movement for Marriage Equality v. Russia and Nikolay Alekseyev and Others v. Russia. Η υπόθεση αφορά την άρνηση των ρωσικών αρχών να καταχωρήσουν δύο οργανώσεις Lbtiq δικαιώματα, επειδή θεωρήθηκαν εξτρεμιστικές οργανώσεις και δήθεν ανήθικου χαρακτήρα οι δραστηριοτητές τις. Το πλήρες κείμενο παρέμβασης τρίτου μέρους μπορείτε να το βρείτε εδώ, είναι τα κύρια επιχειρήματα που συνοψίζονται παρακάτω.
Πρώτα απ' όλα, το Δικαστήριο καλείται να λάβει το νόμιμο σκοπό της ανάλυσης σοβαρά με εξονυχιστική εξέταση του ζητήματος αν η παρέμβαση στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι των προσφευγουσών-ων επιδιώκει νόμιμο σκοπό, κατά την έννοια του άρθρου 11 § 2 της ΕΣΑΔ. Ειδικότερα, προβάλλεται το επιχείρημα ότι το Δικαστήριο πρέπει να ελέγξει αν ο σκοπός που επικαλούνται οι αρχές ως αιτιολόγηση της παρεμβολής μπορεί πραγματικά να θεωρηθεί ως νόμιμη ή αν θα πρέπει μάλλον να θεωρηθεί ως λεσβοφοβική ή διάκριση υστεροβουλία. Στην τελευταία υπόθεση, αυτό θα πρέπει από μόνο του να αρκεί για να διαπιστώσει παραβίαση του άρθρου 11 λόγω παρανομίας της επέμβασης, απορρίπτοντας την ανάγκη να εξακριβωθεί κατά πόσον μια τέτοια επέμβαση είναι «αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Δεύτερον, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει την υπόθεση από την άποψη του άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 11. Υποστηρίζεται ότι, με αυτόν τον τρόπο, το Δικαστήριο θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη χρήση του λεσβοφοβικού λόγου και των επιβλαβών στερεοτύπων σχετικά με τη σεξουαλικότητα από τις εθνικές αρχές, ιδίως τη στιγματιστική ιδέα ότι οι λεσβίες επιδιώκουν να «στρατολογήσουν» ή «μεταστρέψουν» τις ετερό ή ότι ο λεσβιακός ακτιβισμός θα οδηγούσε σε μείωση του ποσοστού γεννήσεων. Το Δικαστήριο περαιτέρω καλείται να εξετάσει την υπόθεση από την άποψη του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη). Ειδικότερα, υποστηρίζεται ότι στιγματίζει και κρατά μεροληπτική στάση και οι δηλώσεις του δικαστικού σώματος δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την υποχρέωση της ανεξαρτησίας και της αμεροληψίας.
Τέλος, το Δικαστήριο καλείται να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 14 περιλαμβάνει μια θετική υποχρέωση του κράτους να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για την καταπολέμηση της λεσβοφοβίας και των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση της κοινωνικής συμπερίληψης των λεσβιών. Αυτό συνάδει με την υποχρέωση του κράτους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων να προωθηθεί η πολιτιστική αλλαγή, προκειμένου να γίνουν κατανοητά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν και αυτό δεν αποτελεί υποχρέωση των αποτελεσμάτων, αλλά ένα από τα μέσα, που το κράτος θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι εργάζεται προς την υλοποίηση της εν λόγω πολιτιστικής αλλαγής. Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι με τη στήριξη του έργου των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτισών που καταπολεμούν τις διακρίσεις και των προκαταλήψεις, αντί να παρεμποδίζουν το έργο τις όπως το κράτος έκανε στην προκειμένη περίπτωση.
Την είδηση την βρήκαμε στις 19.8.2016 και την μεταφράσαμε από την https://strasbourgobservers.com/2016/08/19/human-rights-centre-submits-third-party-intervention-in-case-concerning-lgbt-rights-activism/
[1] Συγκεκριμένα Eva Brems, Helena De Vylder, Corina Heri, Eline Kindt και Laurens Lavrysen
Στην φωτογραφία είναι η Ingrid Bergman στην ταινία Sκy Blues του Hitchcock
