Η ανάλυση αυτή της Δυτικής ένδυσης καταρίπτεται αρκετά εύκολα - ίσως λίγο πάρα πολύ εύκολα. Δεν λέω ότι ο σεξισμός τσέπη δεν είναι αλήθεια. Λέω ότι οι τσέπες είναι περισσότερο από σεξιστικές: είναι πολιτική. Ένας τρόπος για να εξετάσουμε την μεταμόρφωση της δετές πάνω τις, ευρύχωρες τσέπες των γυναικών στα μέσα του δέκατου όγδοου αιώνα στα μικροσκοπικά, τσαντάκια χειρός στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, είναι να θεωρούν ότι αυτή η μεταμόρφωση συνέβη, στη Γαλλική Επανάσταση, μια εποχή που βίαια αμφισβητήθηκαν παγιωμένες- εγκατεστημένος έννοιες της ιδιοκτησίας, της ιδιωτικής ζωής και της ευπρέπειας, οι τσέπες των γυναικών ήταν ιδιωτικοί χώροι όπου μεταφέρονται στο δημόσιο χώρο με την αύξηση της ελευθερίας, και κατά τη διάρκεια μιας επαναστατικής χρονικής περιόδου, αυτή η ελευθερία ήταν πολύ, πολύ τρομακτική. Λιγοστές γυναίκες μπορούσαν να φέρουν, τη ελάχιστη ελευθερία που είχαν. Απομακρύνετε τις τσέπες, κρυμμένες κάτω από τα ενδύματα, και θα περιορίσουν την ικανότητα των γυναικών να περιηγούνται σε δημόσιους χώρους, να μεταφέρουν ανατρεπτικά (ή απλώς ερωτικά) γραπτά, ή να ταξιδέψουν ασυνόδευτες.
Οι τσέπες στην ένδυση των γυναικών έκανε μια κρίσιμη καμπή στο τέλος του αιώνα με την Ορθολογική Εκστρατεία Ένδυση. Η οποία ιδρύθηκε το 1891, η Ορθολογικά Ενδεδημένη Κοινωνία κάλεσε τις γυναίκες να ντύνονται υγιεινά, να απαλλαχθούν από τους κορσέδες υπέρ της παραμονής χωρίς μπανέλες και στα σλιπάκια, να φορούν φαρδιά παντελόνια, και υιοθετήσουν ρούχα που τις επιτρέπει να κινούνται, ειδικά για την ποδηλασία. Χτύπησε αποκορύφωμα της ακριβώς γύρω από τη στροφή του αιώνα, μια εποχή που ανδρικά κοστούμια είχαν γύρω στις 15 τσέπες - έτσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τσέπες αφθονούν στην Ορθολογική Ένδυση. Ένα άρθρο το 1899 των New York Times ισχυρίζεται αστειεύομενο ότι ο ίδιος ο πολιτισμός βασίζεται στις τσέπες. "Καθώς έχουμε γίνει πιο πολιτισμένες, χρειαζόμαστε περισσότερο τις τσέπες", το άρθρο λέει, "Οι χωρίς τσέπες άνθρωποι δεν υπήρξα ποτέ μεγάλες-οι αφ' ότου εφευρέθηκαν οι τσέπες, και οι γυναίκες δεν μπορούν να μας ανταγωνιστεί, αφού δεν έχουν τσέπες".
Πλάι-πλάι με την Ορθολογικά Ενδεδυμένη Κοινωνία ήταν η Νέα Γυναίκα, το πρώτο κύμα φεμινιστριών-λεσβιών που περιελάμβανε σουφραζέτες, διαννοούμενες, συγγράφισες, απόφοιτες της σχολής Επτά Αδελφές, και διάφορες άλλες ρίζες που πίστευαν ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίση πολιτική και οικονομική κατάσταση με τους άνδρες. Τα μοντέρνα γυναικεία ενδύματα στο τέλος του αιώνα είχαν ιδιότροπες, μικρές, πρακτικές τσέπες που έχουν σχεδιαστεί για να μην χωρούν τίποτα. Στην Ορθολογική Ένδυση, ωστόσο, επιτρέπει στις γυναίκες να καμαρώνουν με τα χέρια στις τσέπες τις, ένα σημείο που συγκλόνισε ένα αρθογράφο του περιοδικού The Graphic το 1894: «Οι τσέπες της «Νέας Γυναίκας”, όσο αξιοθαύμαστα χρήσιμες και αν είναι, φαίνεται πιθανό να αποδειχθούν το νέο φετίχ της, να της σταθεί αντί να κοκκινίζει να νοιώθει συστολή και αμηχανία, για το τι μπορεί να είναι οποιαδήποτε από αυτά τα πράγματα, ενώ στέκεται με τα χέρια στις τσέπες της;".
Την προώθηση της έννοιας των τσεπών ως ευδιάκριτα ανδρικές, ένας σχεδιαστής γυναικείων “κουστουμιών” ποδηλασίας το 1895 περιλάμβανε ακόμη και θήκες για πιστόλια. "Δεν είναι που όλες τους θέλουν να κουβαλούν ένα περίστροφο», λέει ο ανώνυμος ράφτης όπως αναφέρεται στην εφημερίδα New York Times, "αλλά ένα μεγάλο ποσοστό κάνουν και δεν κάνουν «θήκες» για λέγοντας έτσι. Ακόμα και όταν δεν μου λένε γιατί θέλουν το τσέπη, συχνά προδίδουν το σκοπό τις, ζητώντας να είναι επενδεδυμένες με πάπια ή με δέρμα. "Θα πρέπει να παραδώσει τη συσκευασία πιστολιού στις γυναίκες που ίππευαν ποδήλατα στο τέλος του αιώνα στα εσώρουχά τις και κοστούμια σακάκι-φούστα. Η Δέκατη Ένατη Τροποποίηση ήταν ακόμα 26 χρόνια μακριά, όταν οι γυναίκες αυτές ασκούσαν τη Δεύτερη Τροποποίηση των δικαιωμάτων τις.
«Πολλές Τσέπες στα Κουστούμια των Σουφραζετών" διαβάζω σε έναν τίτλο το 1910 στην εφημερίδα NY Times, και οι τσέπες εν αφθονία είναι αυτό που θα περίμενε καμιά-νείς για μια γυναίκα που την ψήφο στο μυαλό της. Το κοστούμι, εξηγεί το άρθρο, έχει επτά ή οκτώ τσέπες, "όλες σε κοινή θέα και καθόλου εύκολο να βρεθούν, έστω και από την χρήστρια". Αυτό το τελευταίο μέρος για την ορατότητα, οι απλές τσέπες υποδεικνύουν την παρατεταμένη ανησυχία για τα γυναικεία ενδύματα, την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της περιουσίας. Δεν είναι μόνο ότι οι γυναίκες θα περπατούν αγέρωχες με τα χέρια στις τσέπες τις, σε σημείο να αμφισβητήσουν τους άνδρες, είναι ότι οι τσέπες των γυναικών θα μπορούσε να φέρει κάτι μυστικό, κάτι ιδιωτικό, ή κάτι θανατηφόρο.
Στον παρεμβαίνοντα αιώνα μεταξύ των κοστουμιών των σουφραζετών και της Susanna της οδού Beverly Hills, να κατασκευάζει κατά παραγγελία κοστούμια για διευθύντριες, προεδρικές υποψήφιες, και των τηλεοπτικών δικαστίνων, έχουν αλλάξει πολλά για τις γυναίκες και για τα ρούχα των γυναικών. Δεν έχουν αλλάξει πολλά για τις τσέπες των γυναικών, όμως. Η εύκολη εξήγηση στηρίζεται στο γεγονός ότι όσο οι σχεδιαστές ενδυμάτων κάνουν τα ρούχα των γυναικών χωρίς τσέπες, οι γυναίκες θα πρέπει να αγοράσει τα πορτοφόλια. Η «Vaya-Nya» είναι τσέπη της φύσης, "Ilana ισχυρίζεται στην Broad City, αλλά λίγες γυναίκες θα πρέπει να χρησιμοποιούν το δικό τους για να κρατήσει Metrocards και κραγιόν τους.
Έτσι τι αποκομίζουμε, όταν κοιτάξουμε κοστούμι Χίλαρι Κλίντον – γιατί αυτό δεν είναι μόνο το λευκό λευκό της σουφραζέτας που κάνει την κα. Κλίντον να είναι η γυναίκα που είναι. Το σακάκι παντελόνι είναι το σήμα κατατεθέν της Hillary, είναι σε μπλούζες, είναι στο Instagram της, είναι ακόμα το κωδικό όνομα που έδωσε η κα. Χίλαρι στην ιστοσελίδα της. Η επιλογή του κουστουμίου της κα. Κλίντον δεν είναι κάτι καινούργιο, ακριβώς όπως η ίδια έχει πάντα καυτή σάλτσα στην τσάντα της (swag) από το 1990, έτσι και η ίδια φορώντας κουστούμια-παντελόνια. Αυτές οι στολές έχουν την τάση να τονίζονται, μια αργή εξέλιξη στα κοσμήματα-όπως τα μπλε και τα κόκκινα, τους χυμώδεις καρπούς και το γλυκύτατο μάνγκο, τα χόρτα της ερήμου και το στωικό γκρι. Αλλά είναι επίσης στενά συνδεδεμένα με την ύπαρξη τσεπών.
Τα κατάλληλα όπως τα ιερατικά, κοστούμια Κλίντον δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αξιοσέβαστα. Είναι η απάντηση σε αυτό που οι γυναίκες μπορούν να φορούν για να μεταφέρουν την σχετική ισχύ-εξουσία. Απρόσκοπτα σφραγίζουν, αυτά τα κοστούμια παρουσιάζουν το σώμα της κα. Κλίντον σαν αγίας. Τίποτα δεν πηγαίνει στα κοστούμια, τίποτα δεν βγαίνει. Δεν υπάρχει τίποτα να κρυφτεί στο σακάκι παντελόνι της κα. Κλίντον, γιατί δεν υπάρχει μέρος για να το κρύψει. Αν οι όσες-οι ψηφίζουν θα κατανοήασουν την ιστορία αυτού του μηνύματος είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μερος
Την είδηση την βρήκαμε στις 19.9.2016 και την μεταφράσσαμε από την http://www.racked.com/2016/9/19/12865560/politics-of-pockets-suffragettes-women
Στη φωτογραφία η Diana και η Callisto En Grisaille του Leandro Bassano.
