«Ανθρώπινο δικαίωμα το κοινό κελί»
Στη Δικαιοσύνη για την «ικανοποίηση του αιτήματός μας που συνιστά ανθρώπινο δικαίωμα», κι ενώ οδεύουν προς την τέταρτη εβδομάδα απεργίας πείνας, προσέφυγαν δύο λεσβίες κρατούμενες στις φυλακές του Ελεώνα Θήβας, οι οποίες εδώ και τρία χρόνια είναι ζευγάρι, αλλά -όπως καταγγέλλουν- αντιμετωπίζονται «ρατσιστικά» από τις υπεύθυνες-ους της φυλάκης, που τις ανάγκασαν να διαβιούν μακριά η μία από την άλλη.
Διεκδικώντας τη μεταφορά τους στην ίδια πτέρυγα «ακόμη και στα κελιά της απομόνωσης», καθώς «σήμερα η μοναδική μας επικοινωνία είναι μέσω κραυγής από πτέρυγα σε πτέρυγα, από απόσταση δέκα μέτρων πίσω από τα κάγκελα», κι αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης, στο οποίο αρχικά προσέφυγαν, δεν πήρε καμία σχετική πρωτοβουλία, κατέθεσαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων αιτούμενες «προσωρινή ρύθμιση κατάστασης-προστασία προσωπικότητας».
Με την αίτηση, που θα συζητηθεί σε λίγες ημέρες, οι δύο κρατούμενες, εκ των οποίων η μία είναι ισοβίτισσα, στρέφονται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, του υπουργού Δικαιοσύνης και της Διεύθυνσης του Καταστήματος Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών.
Επειδή, όπως τονίζεται στην αίτηση που υπέβαλε η πληρεξούσια δικηγόρος τις, Ηλέκτρα Κούτρα, «αυτονοήτως υπάρχουν κελιά στις ελληνικές φυλακές κι αφού συντρέχουν και ειδικές ιδιότητες στα πρόσωπά μας, όπως το ότι προστατεύεται η "ιδιωτική-οικογενειακή μας ζωή" με την έννοια της ΕΣΔΑ», ζητούν:
* «Να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή προστασία του δικαιώματος επί της προσωπικότητάς μας, με την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης και να απαγορευτεί η εξακολούθηση ή η εκ νέου προσβολή των δικαιωμάτων μας και κάθε συμπεριφοράς που συνιστά έργω ή λόγω αθέμιτη σε βάρος μας διάκριση λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού μας. Συγκεκριμένα, να διαταχθούν οι υπεύθυνες-οι του υπουργείου και της φυλάκης να μεριμνήσουν για την άμεση τοποθέτησή μας σε κοινό κελί, άλλως να ανακληθεί η παράνομη εντολή περί τοποθέτησής μας σε διαφορετικές πτέρυγες και να δοθεί εντολή για τη μεταγωγή μας σε χώρο εντός άλλου Καταστήματος Κράτησης, που θα είναι σε θέση να μας αντιμετωπίσει χωρίς διακρίσεις, παρέχοντάς μας το κελί που νόμιμα δικαιούμαστε, ως πρόσωπα που εκτίουν ποινές κάθειρξης πολλών ετών».
Η νομική βάση
Στην αίτηση:
* Ξεδιπλώνεται η ανθρώπινη διάσταση της υπόθεσης:
- «Ο συγκλονιστικός για εμάς πόνος του βίαιου και επιβεβλημένου χωρισμού μας -τονίζεται χαρακτηριστικά- έχει κάνει να μη θέλουμε πια τη ζωή μας, έχουμε δε και οι δυο αποπειραθεί να αυτοκτονήσουμε, με τελευταία απόπειρα αυτήν της πρώτης από εμάς, την οποίαν στην κυριολεξία "ξεκρέμασαν" οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι το μήνα Αύγουστο από την αυτοσχέδια θηλιά της».
* Επισημαίνεται:
- Το γεγονός ότι η περίπτωση έχει φτάσει μέχρι και τη Διεθνή Αμνηστία, ενώ έχει ήδη απασχολήσει ευρωπαϊκές συλλογικότητες «ως ένα από τα πιο εξόφθαλμα σύγχρονα περιστατικά διακρίσεων στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού».
* Αναπτύσσεται:
- Η νομική βάση της υπόθεσης που στηρίζεται στην παραβίαση ενός πλέγματος νόμων που έχουν σχέση με το Αστικό Δίκαιο, το Σωφρονιστικό Κωδικα, την εθνική περί διακρίσεων νομοθεσία, το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη νομολογία του ΕΔΔΑ, και το Ευρωπαϊκό Soft Law. «Το ΕΔΔΑ -αναφέρεται μεταξύ άλλων- έχει κρίνει ως γεγονός ότι οι σχέσεις του ίδιου φύλου εμπίπτουν στην έννοια της ιδιωτικής ζωής και ως εκ τούτου απολαύουν της προστασίας του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ - το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση μη αντικειμενικές αιτίες (άρθρο 14 της ΕΣΔΑ)».
Την είδηση την βρήκαμε στις 7.11.11 από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία γραμμένη από την Κατερίνα Καττή στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=323928
