Η ίδια έλαβε, επίσης, έγγραφα κείμενα από τον ιερέα που είχε μιλήσει μαζί της στο παρελθόν, προσπαθώντας να την πείσει να αλλάξει γνώμη. Με το αίσθημα πως χειραγωγείται και παραμένει αβοήθητη, η P και η S έφυγαν από το νοσοκομείο στις 5 Ιουνίου. Δέχτηκαν παρενοχλήσεις από ακτιβίστριες-ες κατά της διακοπής κύησης και τελικά μητέρα και κόρη οδηγήθηκαν σε ένα αστυνομικό τμήμα, όπου ανακρίθηκαν για πολλές ώρες. Την ίδια ημέρα, η αστυνομία είπε ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο της Lublin είχε αποφασίσει να τοποθετήσει την P σε ένα καταφύγιο για νεαρές γυναίκες ως προσωρινό μέτρο στο πλαίσιο της διαδικασίας αφαίρεσης των γονικών δικαιωμάτων της S. Η αστυνομία οδήγησε την P στο καταφύγιο νεαρών γυναικών στη Lublin από το οποίο μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο για μια εβδομάδα.
Μετά από παράπονα στο Υπουργείο Υγείας, η S τελικά είπε ότι θα μπορούσε να διακόψει την κύηση η P στην Gdańsk, περίπου 500 χιλιόμετρα από το σπίτι τις στη Lublin: η παύση κύησης πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιουνίου.
Τέλος, στις 25 Σεπτεμβρίου η P κλήθηκε από το δικαστήριο της Lublin για ανάκριση, αλλά το Νοέμβριο η διαδικασία τέθηκε στο αρχείο αφού το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν το θύμα μιας αξιόποινης πράξης και όχι η δράστρια. Στο Στρασβούργο οι προσφεύγουσες έκαναν μια σειρά από καταγγελίες για παραβιάσεις της ΕΣΑΔ:
• ότι η απουσία ενός νομικού πλαισίου που να εγγυάται στην P την έγκαιρη και την απρόσκοπτη πρόσβαση καταγγελίας, υπό τους όρους που καθορίζονται από τους ισχύοντες νόμους και οι αρχές παραβιάζοντας το απόρρητο στην υπόθεσή της, παραβίασαν το άρθρο 8 (ιδιωτική και οικογενειακή ζωή),
• ότι η απομάκρυνση της P από την κηδεμονία της μητέρας της, η είσοδός της σε ένα καταφύγιο νεαρών γυναικών και αργότερα σε νοσοκομείο παραβίασαν το άρθρο 5 § 1 (ελευθερία και ασφάλεια), και
• ότι η συμπεριφορά στην υπόθεση στο σύνολό της ανήλθε σε παράβαση του άρθρου 3 (απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση).
Στη τέταρτη ενότητα ο δικαστής (Vincent A. De Gaetano διαφωνών εν μέρει) σημείωσε το δικαίωμα των γιατρών σύμφωνα με το άρθρο 9 της ΕΣΑΔ να αρνηθούν ορισμένες υπηρεσίες για λόγους συνείδησης. Ωστόσο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι οι χώρες μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν πως οι ασθενείς μπορούν να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας τις οποίες δικαιούνται από το νόμο.
Για να βρεθείτε στο τρίτο μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 4.11.12 και την μεταφράσαμε από την http://www.lawandreligionuk.com/2012/11/04/abortion-and-rape-poland-and-the-echr/
