Σε ποιό επίπεδο λογοδοτείτε προς τις ριζοσπάστριες λεβίες και ετερό;
Πόσο εργάζεστε για την αμφισβήτηση και την μείωση της αντρικής υπεροχής;
Προβλέπω ότι με τον καιρό το L της Lgbtiq κοινότητας θα γλιστρήσει στην τελευταία θέση. Γιατί; Διότι ποτέ οι ανησυχίες, προβλήματα των λεσβιών και των ετερό γυναικών δεν έχουν γίνει κεντρικά σε καμία οργάνωση στην οποία οι άνδρες είναι ένα τμήμα της, ειδικά στο ιδρυτικό τμήμα ή στο τμήμα ελέγχου.
Προβλέπω ότι η λέξη "λεσβία" θα συνεχίσει να είναι η λέξη ταμπού, όχι πως δεν ήταν πάντα. Προβλέπω ότι τα δικαιώματα των trans, queer, και gay θα προωθηθούν και θα χρηματοδοτηθούν μέσα και έξω από την Ακαδημία και τα μέσα ενημέρωσης, και τα δικαιώματα των λεσβιών θα είναι όλο και πιο υποχρηματοδοτούμενα και θα παραμερίζονται, καθώς θα (συνεχίσουν) να παρουσιάζονται σαν να είναι απλώς μια αντι-trans, αντι-gay, αντι-queer ιδέα.
Συγκεκριμένα στην Ακαδημία, προβλέπω πως τα Προγράμματα Γυναικείων Σπουδών θα μειωθούν και τα Προγράμματα Σπουδών Φύλου και Σεξουαλικότητας θα αυξάνονται και ότι τα Προγράμματα Σπουδών Ισότητας και Σεξουαλικότητας θα περιθωριοποιηθούν και όλο και περισσότερο η "ανδρική κυριαρχία" και η "πατριαρχική θηριωδία", ως τρομακτικές πραγματικότητες αξίζει να γίνουν αντικείμενο σπουδών-μελετών, πόσο μάλλον να κάνουν κάτι σημαντικό για να τερματιστούν (η ανδρική κυριαρχία και πατριαρχία).
Μεταφέρω κάποιες ιδέες αμφισβήτησης στις queer κοινότητες των οποίων είμαι μέρος. Μεταξύ αυτών είναι το εξής: οι γκέι θα εργάζονται πάντα με τους ετερό άνδρες για να αποκτήσουν τα δικαιώματά τους. Αυτό είναι κατανοητό πως είναι απαραίτητο και «λογικό», πρακτικό και ρεαλιστικό. Δεν θα εξετάσουμε επαρκώς την ερώτηση πώς και με ποιους τρόπους οι γκέι, τρανς και queer ακτιβιστές εργάζονται με ρατσιστικά τα ετερο-πατριαρχικά ιδρύματα, θεσμούς, όργανα και βιομηχανίες για την προώθηση των μεταρυθμιστικών πολιτικών δικαιωμάτων στην κυρίαρχη κοινωνία, ενώ αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την ριζοσπαστική, επαναστατική αλλαγή. Και όταν οι λεσβίες εργάζονται με ετερό και αμφισεξουαλικές, αυτές θα μείνουν εκτός δράσης επειδή είναι αντι-queer. Αλλά ενώ οι γκέι θα συνεχίσουν να εργάζονται με ετερό άνδρες χωρίς να τους αμφισβητούν, ανακύπτουν μερικά ζητήματα.
Για τους γκέι αυτό πιθανώς δεν θα αποτελέσει πρόκληση-αμφισβήτηση αλλά θα χρησιμοποιήσουν (όπως κάνουν ήδη) το φύλο. Οι γκέι, ιστορικά, έχουν βρει το φύλο ως κάτι για να παίξουν με αυτό, να το κάμψουν, να το αναμείξουν, να το σφετεριστούν και να το παραβιάσουν. Οι λεσβίες, όπως όλες οι γυναίκες, έχουν, ιστορικά, βρει στο φύλο κάτι για να επιβιώσουν.
Όσο λιγότερα προνόμια έχει καμιά, τόσο πιο επικίνδυνο είναι το "φύλο". Σε άλλες αναρτήσεις εδώ έχω αναλύσει τα επίπεδα προνομίων που υπάρχουν μεταξύ των λευκών γκέι, αμφισεξουαλικών και τρανς ανδρών, καθώς επίσης και μερικών λευκών λεσβιών, οι οποίες-οι μιλούν ασταμάτητα για όλες τις ανθρώπους της κοινότητάς μας, αλλά πολύ συχνά μιλούν για την προώθηση της ανδρικής, λευκής υπεροχής, συνειδητά ή όχι και σχεδόν ποτέ δεν δέχονται πως το κάνουν (την προώθηση).
Ένα ζήτημα προς το παρόν είναι το εξής: όταν "Η Queer Πολιτική μας" προωθείται, πόσο πολλές λευκές κατατάσσονται-ταξινομούνται, και πόση ανδρική υπεροχή φορτώνεται στην ημερήσια διάταξη-agenda και τις δράσεις; Πόσο αποδεκτό είναι το να αγνοείται το τι κάνουν οι άνδρες στις γυναίκες, σε θέματα σεξουαλικότητας, φύλου, φυλής, κοινωνικοοικονομικής θέσης;
Με τις περισσότερες ερωτήσεις να μην έχουν τεθεί και να παραμένουν αναπάντητες, μας μένει να δούμε τόσο τις κυρίαρχες όσο και τις μη κυρίαρχες κοινωνικές μετατοπίσεις προς μια όλο και πιο αντι-γυναικεία Queer πολιτική θεωρία και πρακτική. Όταν αυτό τονίζεται, επειδή έτσι οι λεσβίες και οι ετερό γυναίκες υποτιμόνται ήδη πολύ ως ομάδα, οι λεσβίες και οι ετερό γυναίκες που εγείρουν τις ανησυχίες αυτές αποκαλούνται με ονόματα σχεδιασμένα να τις κατασιγάσουν. Οι φωνές τις δεν ακούγονται.
Η σημασία των δικαιωμάτων των λεσβιών που πιστεύουν στην ισότητα είναι η σημαντικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, η σεξουαλικότητα, το φύλο, η φυλή, η κοινωνικοοικονομική και γεωγραφική θέση. Η αγνόηση των λεσβιών, και η κοινωνική χειρουργική αφαίρεσης τις από το queer πολιτικό σώμα-οργανώσεις, έχει ήδη και θα συνεχίσει να οδηγεί σε ένα ανίσχυρο κοινωνικό κίνημα αλλαγής. Δεν υπάρχει, στο βαθμό που μπορώ να προσδιορίσω, επαναστατική, ριζοσπαστική "queer" ατζέντα που να μην συνδέεται με την Αριστερά - η Αριστερά που έχει και πάντα είχε ανδρική ηγεσία - έχει οδηγηθεί από άνδρες όπου οι άνδρες έθεταν και θέτουν τους κανόνες.
Η σπουδαία, για μένα, πολιτική των ριζοσπαστριών λεσβιών είναι ότι είχε και έχει, στο κέντρο της, ένα ριζοσπαστικό και επαναστατικό όραμα για τον τερματισμό της ανδρικής κυριαρχίας ως ένα σύστημα εξουσίας (και όχι, όπως τόσοι πολλοί άνδρες (ισχυρίζονται) παράλογα και με υστερικό φόβο, να τερματίσει την ύπαρξη των ανδρών-ως ανθρώπινα όντα). Έχει την πρακτική να θέτει τις λεσβίες και τις ετερό γυναίκες στο κέντρο κάθε συζήτησης και σημείου της ανάλυσης, διότι διαφορετικά οι λεσβίες και οι ετερό γυναίκες θα μείνουν πίσω και έξω από τους κύκλους της εμπλοκής και του ενδιαφέροντος.
Ποιά είναι η σύγχρονη κοινωνία των Ην. Πολιτειών για την οποία εργάζονται οι Queer ακτιβιστές; Είναι πατριαρχική ραστιστική και καπιταλιστική; Είναι τόσο γυναικοκτονική και γενοκτονική, όπως αυτή στην οποία ζούμε τώρα; Ποια είναι τα μέσα, η διαδρομή, με την οποία οι Queer ακτιβιστές θα αμφισβητήσουν και θα εκριζώσουν την ανδιρκή υπεροχή από την κοινωνία;
Αν και τα τελευταία δύο χρόνια έχω δει την επανεμφάνιση των ριζοσπαστριών λεσβιών και του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, σε κάθε φυλή, κοινωνικοοικονομική θέση και γεωγραφική περιοχή, έχω δει επίσης να επιτυγχάνει κατά των ιδιαίτερα μεγάλων μεροληψιών. Έχω δει να τρομοκρατούν τις γυναίκες blogger που υποστηρίζουν το γυναικείο κίνημα, για παράδειγμα. Δεν γνωρίζω καμία τέτοια τρομοκρατική ενέργεια που να ισοπέδωσε συστηματικά τους γκέι bloggers που είναι υποτιμητικοί προς τις λεσβίες, αντι-φεμινιστές ή που αγνοούν πως οι γυναίκες απειλούνται στην ανθρωπότητα γενικότερα. Έχω δει μια τεράστια αύξηση των Queer blogs και χώρων κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως στις πόλεις και στις ακαδημίες, όπου η πολιτική ομάδα "λεσβίες" και "γυναίκες", δέχεται επίθεση από τις γελοία εφαρμοσμένες μεταμοντέρνες θεωρίες.
Πουθενά δεν αγκαλιάστηκαν οι ριζοσπάστριες λεσβίες και οι ετερό που υπερασπίζονται το λεσβιακό, γυναικείο κίνημα ως ζωτικής σημασίας και απαραίτητη κριτική αν οι ίδιες οι ριζοσπάστριες λεσβίες δεν προωθήσουν το έργο και τις αξίες τις.
Η παρούσα κατάσταση είναι ότι οι ριζοσπάστριες λεσβίες και οι ετερό γυναίκες του γυναικείου κινήματος έχουν γίνει στόχος και πάλι ως «φανατικές» κατά κύριο λόγο, από μη ακτιβίστριες-ες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι άνδρες (gbtiq) δεν έχουν κάνει ποτέ τίποτα, αλλά προσδιορίζουν τις ριζοσπάστριες λεσβίες ως κάτι θεμελιωδώς αρνητικό, επικίνδυνο, δογαμτικό και αηδιαστικό. Τώρα είναι ο λευκός κυρίαρχος Oueer πολιτισμός που μισεί τις λεσβίες και τις ετερό γυναίκες εν μέρει με την αδιαφορία των γυναικών, υποστηρίζει πως οι λεσβίες και οι ετερό μισούν τις αδερφές και τους queer. Οι επικριτές των γυναικών αναφέρονται μόνο στις ελάχιστες λεσβίες, ετερό γυναίκες που εκφράζουν τις ιδέες που μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία από τους ακτιβιστές υπερ των queer. Ενώ εκείνες που ασκούν κριτική για την απουσία των λεσβιακών θεμάτων, των θεμάτων ισότητας ή την κακώς νοούμενη ενσωμάτωση τους σε όρους όπως ομοφοβία, τις αναφέρουν ως «κατά των ανδρών, αντι-γκέι, αντι-queer, και αντι-trans".
Ο προσδιορισμός των ριζοσπαστικών λεσβιών ακτιβιστριών είναι σκοπίμως μεροληπτικός υπέρ της επισήμανσης-τονισμού, όπου όταν κάποιες ριζοσπάστριες λεσβίες επικρίνουν την trans πολιτική, τις θεωρίες, τις πρακτικές και τις δράσεις - όπου αυτή (η τρανς) κρίνεται ως υπέρ-γυναίκα για να προωθήσει την ιδέα ότι οι γυναίκες μπορούν να κατασκευαστούν χειρουργικά, αν «η ψυχή» είναι ήδη αυτή μιας γυναίκας.
Ας θυμηθούμε ότι ήταν οι ριζοσπάστριες λεσβίες και ετερό γυναίκες, οι οποίες έχουν υποστηρίξει ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται γυναίκες που επιδιώκουν χειρουργικές επεμβάσεις φύλου για την παραγωγή "γυναικείων τμημάτων” δεν θα γίνουν "περισσότερο θηλυκές ή περισσότερο γυναικείες", ως αποτέλεσμα της χειρουργικής επέμβασης, αυτές οι τρανς ή λεσβίες αντιστέκονται να αφεθούν στα χέρια των χειρουργών και του ιατρικού κατεστημένου και, γενικότερα σε οποιαδήποτε εξουσία για να δώσουν έμφυλο καθεστώς-συνθήκη ή στίγμα στις γυναίκες.
Αυτή η ιατρικό-χειρουργική μεσολάβηση κατά των γυναικείων σωμάτων είναι μερικές φορές αναπλαστική, ως επακόλουθο μόλυνσης, ασθένειας, επιζήμιων τραυματισμών, καθώς και χειρουργικών επεμβάσεων στο στήθος, στο σεξουαλικό όργανο κάποιας, και άλλα σεξουαλικά όργανα.
Μερικές φορές οι χειρουργικές επεμβάσεις είναι απλώς καταστρεπτικές, όπως όταν οι διαδικασίες αφαίρεσης σεξουαλικών οργάνων γίνονται συστηματικά και χωρίς ιατρική βεβαίωση για τον έλεγχο των ικανοτήτων των γυναικών είτε να αναπαράγουν είτε να βιώνουν σεξουαλική διέγερση.
Γνωρίζουμε ότι οι λευκοί άνδρες γιατροί στη Βόρεια Αμερική, για παράδειγμα, έχουν ένα φρικτό ιστορικό στην αφαίρεση της μήτρας των γυναικών, τις ωοθήκες τις, καθώς και άλλα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά όργανα.
Γνωρίζουμε ότι τα κορίτσια που είναι intersex συχνά παραμορφώθηκαν χειρουργικά και έμειναν ανάπηρες σεξουαλικά, επειδή οι γιατροί έπεισαν τις-τους γονείς ότι θα είναι καλύτερο για τα κορίτσια να μεγαλώσουν έτσι: παραμορφωμένες και ανάπηρες.
Πουθενά οι ριζοσπάστες λεσβίες δεν υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες και οι intersex θα γίνουν "περισσότερο γυναικείες" ως αποτέλεσμα των εν λόγω χειρουργικών επεμβάσεων, ακόμη και όταν το επιχείρημα ήρθε από τα προνομιούχα άτομα που υποστηρίζουν πως είναι «αναγκαίο» και «βελτιώνουν την ζωή» τις.
Είναι οι ριζοσπάστριες λεσβίες και ετερό του γυναικείου κινήματος, οι οποίες έχουν κρατήσει ψηλά τα θέματα διερεύνησης της αντικειμενοποίησης και φετιχιοποίησης μελών του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών, γεννητικών οργάνων, δεν είναι ούτε οι γκέι, ούτε οι αμφί άνδρες και ούτε οι ετερό άνδρες.
Είναι οι ριζοσπάστριες λεσβίες και ετερό του γυναικείου κινήματος, οι οποίες αμφισβήτησαν την ανδρική υπεροχή που ενυπάρχει σε κάθε κοινωνική και ψυχική σφαίρα της ύπαρξης που ασπάζεται ή κυβερνιέται από τις πατριαρχικές κοινωνίες.
Είναι ριζοσπάστριες λεσβίες και οι ετερό του γυναικείου κινήματος, οι οποίες επιδιώκουν να δείξουν πώς η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών κατασκευάζει την κυρίαρχη και κυριαρχική σεξουαλικότητα, όχι οι γκέι, οι αμφισεξουαλικοί ή οι ετερό άνδρες.
Είναι οι ριζοσπάστριες λεσβίες, ετερό, που αμφισβητούν το δικαίωμα των ανδρών να βιάζουν την καθεμία και οποιαδήποτε επιθυμούν και να μην λογοδοτούν προς τις τρομοκρατημένες κατηγορίες γυναικών. Οι ακτιβιστές άνδρες ως ομάδα, σε όλο το πολιτικό φάσμα, δεν έχουν κάνει αυτό το έργο και συνεχίζουν να μην το κάνουν. Ο βιασμός αγνοείται από τους άνδρες ως ένα πολιτικό θέμα εξουσίας, ολοκληρωτικής τρομοκρατίας και απάνθρωπης κοινωνικής υποταγής. Κατά την εμπειρία μου, οι άνδρες γελοιοποιούν εκτός από τη σεξουαλικότητα και παθολογικοποιούν ανθρώπους που μιλούν πολύ κατά του βιασμού αν οι βιασμένες άνθρωποι που υποστηρίζονται είναι γυναίκες κι όχι άνδρες.
Οι εν λόγω ακτιβιστές, από την εμπειρία μου, αντιμετωπίζουν ως εάν το πρόβλημα του βιασμού να είναι, ότι η επιζώσα δεν έχει ξεπεράσει, τον βιαστή ή τους βιαστές, μεμονωμένα ή ως συμμορία, το βιασμό από οικείους, γνωστούς ή αγνώστους. Οι βιασμοί και οι επιζώσες πετιούνται ξανά στην κοινωνική σωρό των «ανεκδοτολογικά πληγομένων».
Είναι οι ριζοσπάστριες λεσβίες και κάποιες ετερό, που έχουν αντιμετωπίσει σοβαρά τις συνέπειες του σεξουαλικού τραύματος, οι οποίες γράφουν για να ενεργοποιήσουν και να αποσυνδέσουν τις επιζώσες σεξουαλικών ή και επιθέσεων βίας που βασίζονται στο φύλο και γενικεύουν την έμφυλη κοινωνική θέση του φύλου.
Είναι ριζοσπάστριες λεσβίες και κάποιες ετερό ή μη, οι οποίες έχουν δεχτεί προσβολές και αμφισβητηθεί ως επιβλαβής και μισογύνισες, καθώς επίσης και ως ρατσίστριες και κατηγοριοποιηθεί, από τις βιομηχανίες, τους θεσμούς, τα θεσμικά όργανα, όπως η πορνογραφία και η εξαναγκαστική εργασία στο σεξ, ενώ οι γυναίκες και άνδρες προσπαθούν να προστατεύσουν τα συστήματα που δημιουργούν σκλάβες του σεξ, εμπόρισες-ους, και πλούσιες προαγωγούς.
Είναι ριζοσπάστριες λεσβίες, ετερό ή μη φεμινίστριες, οι οποίες έχουν αγωνιστεί επί δεκαετίες αμφισβητόντας τον μιλιταρισμό, να μην γίνει αυτός ο θεσμός του ογκώδους μισογυνισμού και ρατσισμού "πιο ελαστικούς" για τις Lbtiq.
Διαλέξτε μια περιοχή της ανθρώπινης κοινωνικής και ψυχικής ζωής στη Δύση και πιο πέρα και θα βρείτε λεπτομερή, στοχαστική ανάλυση - ερωτήσεις και απαντήσεις, καθώς και την αντιμετώπιση και την αμφισβήτηση, των πατριαρχικών συστημάτων και των ανδρικών ρατσιστικών δομών που ενυπάρχουν σε αυτούς-α.
Ρωτώ άνδρες queer και γκέι ακτιβιστές: Ποιό είναι το σχέδιο ή η πρακτική σας για την αφαίρεση της ανδρικής κυριαρχίας και των πατριαρχικών επιταγών και εντολών από τις κοινωνίες μας; Πώς σήμερα δημοσιoποιείτε και αμφισβητείτε αυτές τις καταπιεστικές και θανατηφόρες διαστάσεις της ζωής μας; Πού και πότε θα κάνετε κέντρο την ανάλυση των ριζοσπαστριών λεσβιών και ετερό στο έργο σας; Μπορείτε να μας οδηγήσετε άμεσα στο έργο που οι άνδρες κάνουν, ως ομάδα, αυτή τη στιγμή, οπουδήποτε στον κόσμο κάτι για την κατάργηση της ανδρικής κυριαρχίας και της πατριαρχίας;
Ακόμη και ενώ οι ριζοσπάστριες λεσβίες και ετερό πάντα ήταν και έγχρωμες ο “ριζοσπαστισμός των λεσβιών και ετερό" μένει εκτός από τους λευκούς και έγχρωμους gay, αμφισεξουαλικούς, και ετερό, ως "λευκοί και ρατσιστές", ουσιαστικά κάνουν αόρατο το έργο των ριζοσπαστριών λευκών, έγχρωμων λεσβιών και ετερό, ωστόσο, αυτές ταυτίζονται με τον ριζοσπαστισμό.
Ακόμη και ενώ οι ριζοσπάστριες ήταν πάντα λεσβίες, ετερό, αμφισεξουαλικές υποτίθεται ότι οι ριζοσπάστριες που παράλληλα πιστεύουν στην ισότητα των γυναικών είναι μόνο λεσβίες. Αυτό δεν γίνεται για να επαινέσουν το έργο τις, γίνεται τόσο για να μειώσουν την και να διασύρουν το έργο όσο και τις ίδιες.
Οι λεσβίες και οι γυναίκες που αγαπούν τις γυναίκες έχουν εργαστεί για λογαριασμό όλων των γυναικών κατά τον ίδιο τρόπο που οι γκέι και οι άνδρες που αγαπούν άνδρες έχουν εργαστεί για λογαριασμό όλων των ανδρών. Η σημαντική διαφορά είναι ότι το πολιτικό έργο των λεσβιών, είναι η ισοτιμία των γυναικών, είναι κατά του status quo, είναι αντιρατσίστριες και κατά της πατριαρχίας. Εν τω μεταξύ, ο γκέι ακτιβισμός - ο οποίος δεν ήταν ποτέ υπέρ-των λεσβιών, ετερό ή του σεβασμού των λεσβιών, ετερό (εκτός ανεκδοτολογικών εξαιρέσεων), είναι υπέρ του-status quo και υπέρ της πατριαρχίας.
Χαιρετίζω τους γκέι με συνείδηση και θάρρος, σε θέματα ισότητας λεσβιών, ετερό, σε θέματα φυλής, γεωγραφικής θέσης και κοινωνικοοικονομικής θέσης, και τους καλώ να ασχοληθούν μαζί με μένα με αυτά και τα συναφή θέματα.
Την είδηση την βρήκαμε στις 12.1.11 και την μεταφράσαμε γραμμένη από την Julian Real στην http://radicalprofeminist.blogspot.com/2011/01/questions-and-challenges-to-my-gay.html
Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "Musica" που το 1977 φιλοξένησε στο εξώφυλλο την έγχρωμη λεσβία κιθαρίστρια.
