Najat Vallaud Belkacem: η Γαλλία θα κατέχει την πρώτη θέση στην προώθηση των δικαιωμάτων των LBTIQ στην Ευρώπη

Η εκπροσώπισα της γαλλικής κυβέρνησης: "Η Γαλλία, θα βρεθεί στην πρώτη θέση στην προώθηση των δικαιωμάτων των LBTIQ στην Ευρώπη" 

Η Γαλλίδα υπουργίνα αρμόδια για τα δικαιώματα των γυναικών και εκπροσώπισα της κυβέρνησης, Najat Vallaud Belkacem παρουσίασε στις 31 Οκτωβρίου ένα εκτεταμένο σχέδιο για την καταπολέμηση της λεσβοφοβίας. Η ίδια προβλέπει πως η Γαλλία θα βρεθεί στην πρώτη θέση στην προώθηση των δικαιωμάτων των LBTIQ στην Ευρώπη. 

Το σχέδιο αυτό προκύπτει από μια ευρεία διαδικασία διαβούλευσης που ξεκίνησε από τη γαλλική κυβέρνηση το Σεπτέμβριο, στην οποία συμμετείχαν πολλές LBTIQ οργανώσεις της Γαλλίας καθώς και η ILGA.

Απευθύνεται σε διάφορα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι LBTIQ, όπως ο σχολικός εκφοβισμός, τα εγκλήματα μίσους, τις διακρίσεις στον τομέα της απασχόλησης ή της υγειονομικής περίθαλψης, την αναγνώριση των οικογενειών κλπ.

Η υπουργίνα έχει ήδη ανακοινώσει μια σειρά συγκεκριμένων μέτρων. Τα περιστατικά μίσους που στοχεύουν τις LBTIQ θα πρέπει να συλλέγονται και μια έκθεση θα δημοσιεύεται κάθε χρονιά για να τα παρακολουθούν. Επιπλέον, η αστυνομία και η εισαγγελία θα πρέπει να εκπαιδευτούν για να εξασφαλιστεί ότι τα θύματα θα έχουν την κατάλληλη υποστήριξη.

Τα σχολικά βιβλία και αναλυτικά προγράμματα θα επανεξεταστούν για να διασφαλιστεί ότι θα αντιμετωπίσουν τα θέματα των LBTIQ. Επιπλέον, θα προταθούν μέτρα για το 2013 που στοχεύουν στην πρόληψη των αυτοκτονιών των νέων LBTIQ.

Μια ομάδα εργασίας αιρέσεων ανέλαβε το καθήκον να διερευνά την αυξανόμενη τάση της «θεραπείας προσηλυτισμού».

Οργανώσεις που εκπροσωπούν LBTIQ γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν μέρος σε επίσημες εκπροσωπήσεις των οικογενειακών οργανώσεων στους εκάστοτε φορείς ώστε να εξασφαλίζουν ότι η φωνή τις ακούγεται.

Σε διεθνές επίπεδο, η Γαλλία θα λάβει μέρος σε ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για τις LBTIQ και η γαλλική πρεσβεία θα στηρίξει τα δικαιώματα των LBTIQ οργανώσεων που λειτουργούν στο εξωτερικό.

Την είδηση την βρήκαμε στις 31.10.12 και την μεταφράσαμε  http://www.ilga-europe.org/home/news/latest_news/france_as_being_the_forefront_of_lgbt_rights

Διαφωνίες για τον λεσβιακό γάμο στη Γαλλία

Στα «όπλα» οι Γαλλίδες συντηρητικές για τους λεσβιακούς γάμους

Η πρόθεση του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ να νομιμοποιήσει το γάμο ανάμεσα σε άτομα του ιδίου φύλου σήμανε την έναρξη μιας οξείας αντιπαράθεσης, όχι μόνο αριστερών – δεξιών, αλλά και ανάμεσα στην αστική Γαλλία και το «βαθύ κράτος» της συντηρητικής γαλλικής αγροτικής επαρχίας.

Ο κεντροδεξιός ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, εξαπέλυσε δριμεία κριτική εχτές καλώντας για διαδηλώσεις ενάντια στα σχέδια της αριστεράς που απειλούν – όπως δήλωσε – «τους αξιακούς πυλώνες της γαλλικής κοινωνίας».

Εξήγγειλε μάλιστα, ότι σε περίπτωση που κερδίσει την μάχη για την προεδρία του κόμματος τον επόμενο μήνα, θα καλέσει τις δεξιές ψηφοφόρους να διοργανώσουν μαζικές διαμαρτυρίες προκειμένου να προφυλάξουν «το μέλλον των παιδιών της Γαλλίας». Αναφέρθηκε, ως παράδειγμα προς μίμηση, στις μεγάλες – επιτυχημένες- δεξιές διαδηλώσεις ενάντια στην απαγόρευση των Καθολικών σχολείων το 1984.

Από την μεριά τους, οι πολιτευτίνες της επαρχίας – όχι όλες δεξιές – κάνουν αγώνα για την θέσπιση μιας «συνειδησιακής ρήτρας», με βάση την οποία θα δίνεται σε δημαρχίνες χωριών και κωμοπόλεων το δικαίωμα άρνησης τέλεσης πολιτικών γάμων ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, όταν αυτοί γίνουν νόμιμοι, όπως αναμένεται, στις αρχές του επόμενου χρόνου.

Ο γάμος ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου ήταν μέρος του προεκλογικού προγράμματος του Ολάντ την περασμένη άνοιξη. Το ζήτημα μετεξελίχθη σε «καυτή πατάτα» τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την αντιπολίτευση. Η λεσβιακότητα είναι ευρέως αποδεκτή στις αστικές περιοχές, όμως η προκατάληψη συνεχίζει να είναι έντονη στις αγροτικές περιοχές και στους κόλπους της Καθολικής και συντηρητικής δεξιάς. 

Σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να παρουσιαστεί την επόμενη εβδομάδα ώστε να τροποποιηθεί ο Αστικός Κώδικας – το οικογενειακό δίκαιο του οποίου χρονολογείται από τα χρόνια του Ναπολέοντα – και να επιτραπούν οι γάμοι στα λεσβιακά ζευγάρια. Ο νέος νόμος επίσης αναμένεται να απεμπολήσει στη Γαλλία νομικούς όρους όπως «μητέρα» και «πατέρας», αναγνωρίζοντας μονάχα τον όρο «γονείς».

Ο προτεινόμενος νόμος προκάλεσε σκεπτικισμό και στην αριστερή πτέρυγα σχετικά με το κατά πόσο το γαλλικό κράτος θα ενθαρρύνει ή θα βοηθήσει τα γκέι ζευγάρια να «κάνουν» παιδιά (μέσω παρένθετης μητέρας) ή να παιδοθετήσουν τα λεσβιακά ζευγάρια. Αυτή ακριβώς η διαμάχη – καθώς η πιθανή αντισυνταγματικότητα του νόμου – έπεισαν τον Ολάντ να αναβάλει την πρώτη εξέταση του νομοσχεδίου στο υπουργικό συμβούλιο.

Μετά από μια πρώτη ανάγνωση, το θέμα αναβλήθηκε από το Δεκέμβρη που ήταν προγραμματισμένο να συζητηθεί προς κάποια άλλη στιγμή τη προσεχή χρονιά. Τώρα πάντως αναμένεται ότι ο νέος νόμος θα δίνει στα λεσβιακά ζευγάρια ίσα δικαιώματα σε ότι αφορά την παιδοθεσία. Πάραυτα – όπως ζήτησαν μερικές εκπρόσωποι του λεσβιακού κινήματος – δεν θα προσφέρει δωρεάν ιατρική υποστήριξη στα λεσβιακά ζευγάρια που επιθυμούν να κάνουν παιδιά με την μέθοδο της τεχνητής γονιμοποίησης.

Η κεντροδεξιά και ακροδεξιά αντιπολίτευση εστίασαν περισσότερο στα νέα «οικογενειακά πρότυπα» που θα επιφέρει η εφαρμογή του νέου νόμου, παρά στις αρχές του ίδιου του λεσβιακού γάμου. Οι περισσότερες πολιτικίνες του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης «Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα» (UMP), προσπαθούν να αποφύγουν το χαρακτηρισμό τις ως αντί – λεσβιακές, διότι κάτι τέτοιο θα έπληττε το πολιτικό τις προφίλ.

Ωστόσο δεν είναι όλοι οι πολιτικίνες του UMP τόσο προσεκτικές. Ο δήμαρχος του 8ου διαμερίσματος του Παρισιού, Φρανσουά Λεμπέλ - ο οποίος πάντρεψε τον Νικολά Σαρκοζί με την Κάρλα Μπρούνι τον Φεβρουάριο του 2008 – ανέφερε στο ενημερωτικό φυλλάδιο του δημαρχείου του αυτό το μήνα ότι ο λεσβιακός γάμος θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την παιδοφίλια, την πολυγαμία και την αιμομιξία.

Ωστόσο η μεγαλύτερη μάχη σχετικά με τον λεσβιακό γάμο θα δοθεί ανάμεσα στην αστική και στην αγροτική Γαλλία, παρά ανάμεσα στην αριστερά και στη δεξιά. Μερικές από τις 36χιλιάδες δημαρχίνες χωριών και κωμοπόλεων άρχισαν να αγωνίζονται για το δικαίωμα να αρνούνται την τέλεση γάμων λεσβιακών ζευγαριών στα δημαρχεία τις.

Την είδηση την βρήκαμε στις 30.10.12 από την theinsider.gr γραμμένη από τον Στέλιος Παπαναστασίου στην http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22111:sta-loplar-oi-galloi-syntiritikoi-gia-toys-omofylofilikoys-gamoys&catid=52:world&Itemid=79

Λεσβιακό φιλί κλέβει την παράσταση στη αντι-Lbtiq διαμαρτυρία στη Γαλλία

Λεσβιακό φιλί κλέβει την παράσταση στη αντι-Lbtiq διαμαρτυρία για την ανατροφή των παιδιών από Lbtiq 

Αντι-Lbtiq ακτιβίστριες γονείς στην Μασσαλία ενοχλήθηκαν στις 24.10.12 δύο γυναίκες χάλκευσαν τη διαμαρτυρία τις κατά των Lbtiq γονέων με ένα λεσβιακό φιλί, το οποίο αποτυπώθηκε από έναν φωτογράφο και αμέσως άρχισε να αναμεταδίδεται.

Μια διαδήλωση στις 24.10.12 εναντίον των Lbtiq γονέων έχασε το στόχο της, όταν δύο γυναίκες διέκοψαν την εκδήλωση ανταλλάσοντας ένα φιλί.

Η "Une Maman un papa" ("Μια μαμά ένας μπαμπάς") διαμαρτυρία χαρακτηρίστηκε από την παράσταση ενός ηθοποιού που φορούσε μια ολόσωμη φόρμα με φτερά, μεταξύ των "μαμάδων" και "μπαμπάδων" που ζητοκραύγαζαν δυνατά. Η παράσταση έπρεπε να αποδείξει ότι ένα παιδί χρειάζεται τόσο τη μητέρα όσο και τον πατέρα.

Αλλά γρήγορα οπισθοχώρησε από μια αυθόρμητη πράξη δύο γυναικών, των οποίων η αγκαλιά μπροστά από το πλήθος άφησε μερικές από τις διαδηλώτριες με ανοιχτό στόμα και προτρέποντας άλλες να γυρίσουν τα κεφάλια τις αλλού.

Το φιλί "συνελήφθει" από τον φωτογράφο του AFP, Gerard Julien και δημοσιεύτηκε στο γαλλικό ηλεκτρονικό Lbtiq περιοδικό Têtu.fr και στη δημοφιλή ιστοσελίδα BuzzFeed.com των Ην. Πολιτειών, μετά πέρασε ως ιός στο Twitter.

Μία από τις νεαρές γυναίκες, η Julia Pistolesi (δεξιά στη φωτογραφία), περιέγραψε τη στιγμή στο Twitter ως "γεμάτη συγκίνηση", και ευχαρίστησε όσες μοίρασαν την φωτογραφία, προσθέτοντας ότι η "λεσβοφοβία στην Μασσαλία μπορεί να κατου...θεί!".

Οι δύο νεαρές γυναίκες, η 17χρονη Julia και η 19χρονη Auriane - που δεν είναι λεσβίες - είπαν αργότερα στη γαλλική Lbtiq ιστοσελίδα Tetu ότι ήταν "μια απλή και ξεκάθαρη χειρονομία αλληλεγγύης".

Την είδηση την βρήκαμε στις 24.10.12 και το μεταφράσαμε από την france24.com στην http://www.france24.com/en/20121024-lesbian-kiss-steals-spotlight-gay-parenting-protest-marseille-lgbt-marriage-france

Αναγνώριση πολλαπλών διακρίσεων, στο ΕΔΑΔ

Ρατσιστικές Διακρίσεις, στο Στρασβούργο (Μέρος ΙΙ): Πολλαπλότητα και Πλαίσιο

Σε αυτή την ανάρτηση, θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο πρόσφατες υποθέσεις που ασχολούνται με την έρευνα της ρατσιστικής και της σεξουαλικής βίας, καθώς και οι δύο από αυτές υπόσχονται να προσφέρουν νομική επιχειρηματολογία σχετικά με το θέμα. Η πρώτη υπόθεση, της B.S. κατά Ισπανίας αριθ. υπόθεσης 47159/08, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση των πολλαπλών διακρίσεων. Η άλλη, Fedorchenko και Lozenko κατά Ουκρανίας, δίνει μεγάλη έμφαση στα πλαίσια των ευρέως διαδεδομένων διακρίσεων (όπως αποδεικνύεται από τις διεθνείς εκθέσεις) για να καθοριστεί αν οι χώρες έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωσή τις να διερευνήσουν αν η βία είχε ρατσιστικά κίνητρα.

Η ανάρτησή μου είναι μέρος της μικρής σειράς του blog μας για τις φυλετικές διακρίσεις στο Στρασβούργο, την οποία η Αλεξάνδρα ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα με τις παρατηρήσεις της επί της υπόθεσης Μ. και λοιπές κατά Ιταλίας και Βουλγαρίας. Δεν θα συζητήσω το σκεπτικό του Δικαστηρίου σχετικά με το άρθρο 3 (παραβίαση των διαδικαστικών απόψεων στην υπόθεση BS) και του άρθρου 2 (παραβίαση των διαδικαστικών απόψεων στην υπόθεση Fedorchenko και Lozenko). Μάλλον, θα περιορίσω τις παρατηρήσεις μου στην ανάλυση των διακρίσεων της Ολομέλειας (διαδικαστική άποψη του άρθρου 14). Και στις δύο υποθέσεις, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι χώρες δεν συμμορφώνονται με τη θετική υποχρέωσή τις να διερευνήσουν πιθανά ρατσιστικά κίνητρα.

Η B.S. κατά Ισπανίας: Προς μια Πολαπλότητα Αξιολόγησης των Διακρίσεων;
Η BS, μια εργαζόμενη του σεξ από τη Νιγηρία που διαμένει νόμιμα στην Ισπανία, ισχυρίστηκε ότι η ισπανική αστυνομία την κακοποίησε σωματικά και λεκτικά, με βάση τη φυλή, το φύλο και το επάγγελμα της. Ο ισχυρισμός ήταν ότι, σε αντίθεση με τις άλλες, Ευρωπαΐες, εργαζόμενες του σεξ, υπαγόταν σε επανειλημμένους ελέγχους της αστυνομίας και ήταν θύμα ρατσιστικών και σεξιστικών προσβολών, βρισιών ("μαύρη πουτάνα").

Τα άρθρα 14 και 3 (διαδικαστικό σκέλος)
Μια προκαταρκτική ενδιαφέρουσα πτυχή της υπόθεσης B.S. είναι ότι τα δύο τρίτα μέρη - Το Κέντρο AIRE και η Ευρωπαϊκή Κοινωνικό Ερευνητική Μονάδα του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης - ζήτησαν από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει τις πολαπλές διακρίσεις (βλ. σκέψεις 65 και 66).
Αν και το βραχύ σκεπτικό του Δικαστηρίου δεν χρησιμοποιεί τον όρο "πολλαπλότητα" περιέχει μια σαφή προσέγγιση της. 

Το Δικαστήριο λέει:

Υπό το πρίσμα των στοιχείων που περιέχονται στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο θεωρεί ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται στην προκειμένη υπόθεση από τα εθνικά δικαστήρια δεν λαμβάνουν υπόψη την ιδιαίτερη ευπάθεια-τρωτότητα της προσφεύγουσας, που είναι εγγενής με την εργασία μιας γυναίκας που είναι από την Αφρική και ασκεί το επάγγελμα του σεξ (παράγραφος 71).

Εξ όσων γνωρίζω, το Δικαστήριο δεν έχει δείξει ακόμη ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση στις πολλαπλές διακρίσεις στη νομολογία του. Από την άποψη αυτή, η B.S. αντιπροσωπεύει μια σημαντική εξέλιξη. Το Δικαστήριο εδώ σαφώς ανα-γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη ευπάθεια της προσφεύγουσας δεν διαμορφώνεται ούτε μόνο από την έμφυλη ταυτότητα της, ούτε μόνο από τη φυλή της, αλλά από τη συνύπαρξη των δύο (μαζί και με την επαγγελματική της κατάσταση-status). Ως εκ τούτου, η "συνθήκη της Αφρικανής γυναίκας που ασκεί το επάγγελμα του σεξ" την καθιστά ευάλωτη σε διακρίσεις βίας κατά τρόπο διαφορετικό από ότι άλλες γυναίκες διαφορετικής καταγωγής ή άνδρες αφρικανικής καταγωγής που ενδέχεται να βιώσουν.

Το μήνυμα του Δικαστηρίου στην υπόθεση B.S. είναι ότι η χώρα της Ισπανίας θα έπρεπε να λάβει υπόψη την ιδιαίτερη ευαισθησία που προκύπτει από αυτές τις πολλαπλές αιτίες στο πλαίσιο της έρευνας σχετικά με τα πιθανά κίνητρα διακρίσεων πίσω από το συμβάν. Βέβαια, σε αυτή την υπόθεση υπήρξαν καταγγελίες για ρατσιστικές ύβρεις - τις οποίες το σκεπτικό του Δικαστηρίου θα πρέπει να έχει μελετήσει (παράγρ. 70) - και μάρτυρες - τις οποίες το Δικαστήριο θα μπορούσε να έχει εξετάσει (παρ. 8 και 46). Επομένως, είναι σαφές πόσο βάρος, το Δικαστήριο θα δώσει σε αυτό το είδος της πολλαπλής ευπάθειας και σε άλλες υποθέσεις. 

Η ερώτηση που άφησα είναι: πόσο ακριβές βάρος θα πρέπει το Δικαστήριο να αποδίδει σε αυτόν τον παράγοντα για να εκτιμηθεί αν οι χώρες έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωσή-καθήκον τις να ξεσκεπάσουν πιθανά κίνητρα διακρίσεων; Μπορεί (και πρέπει) η πολλαπλή ευπάθεια και μόνο να είναι αρκετή για να προκαλέσει ένα τέτοιο καθήκον; [....]

Μέρος της είδησης το βρήκαμε στις 17.10.12 και την μεταφράσαμε από την strasbourgobservers.com στην http://strasbourgobservers.com/2012/10/17/racial-discrimination-in-strasbourg-part-ii-intersectionality-and-context/

Nils Muižnieks, Για πόσο καιρό πρέπει οι Lbtiq να εξακολουθήσουν να περιμένουν ώστε να ζουν ελεύθερες από προκαταλήψεις;

Στρασβούργο, "Οι ζωές εκατομμυρίων των λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανς, intersex και queer εξακολουθούν να επιβαρύνονται με ευρέως διαδεδομένες προκαταλήψεις, με στιγματισμό και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και με βία.

Πολλές από αυτές αντιμετωπίζονται ως δεύτερης κατηγορίας ανθρώπινα όντα. Αυτή η κατάσταση είναι αφόρητη στην Ευρώπη σήμερα", είπε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Nils Muižnieks, την παραμονή της συμμετοχής του στην ετήσια διάσκεψη της ILGA με θέμα την "Προώθηση της ισότητας των Lbtiq σε δύσκολες οικονομικές περιόδους" στο Δουβλίνο.

Ένα σοβαρό εμπόδιο για την πλήρη απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις Lbtiq είναι η άρνηση του δικαιώματός τις στην ελευθερία του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης. "Όπως έχω τονίσει σε πρόσφατη επιστολή μου προς τον Πρωθυπουργό της Σερβίας ως αντίδραση στην απαγόρευση της Παρέλασης Υπερηφάνειας στο Βελιγράδι στις 6 Οκτωβρίου, η ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι ειρηνικώς αποτελούν θεμελιώδη δικαιώματα σε μια δημοκρατική κοινωνία και ανήκουν σε όλες τις ανθρώπους, όπου περιλαμβάνονται και οι Lbtiq".

H νομοθεσία ποινικοποίησης της «προώθησης της λεσβιακότητας» έχει επίσης εγκριθεί ή προταθεί σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η οποία απαγορεύει δυνητικά ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, όπως άρθρα, ομιλίες και εκδηλώσεις διάδοσης πληροφοριών σχετικά με θέματα που σχετίζονται με τις Lbtiq και τα ανθρώπινα δικαιώματά τις.

"Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά και πρέπει να εφαρμόζονται σε όλες. Οι πολιτικίνες σε εθνικό και τοπικό επίπεδο θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για την καταπολέμηση των προκαταλήψεων κατά των Lbtiq και να εκπαιδεύσουν την κοινωνία με τεκμηριωμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάστασή των Lbtiq".

Την είδηση την βρήκαμε στις 17.10.12 και την μεταφράσαμε από την Council of Europe στην http://www.coe.int/t/commissioner/News/2012/121017Lgbti_en.asp

Η αιώνια φιλία της Αλμπέρτας Φάμπρις και της Τερέζας Γκρατσιάνι

Φίλες για πάνω από έναν αιώνα, πέθαναν την ίδια νύχτα σε ηλικία 107 ετών

Ήταν φίλες από μικρά κορίτσια. Έζησαν και μεγάλωσαν μαζί. Και έφυγαν από τη ζωή μαζί, την ίδια νύχτα, με λίγες ώρες διαφορά. Η Αλμπέρτα Φάμπρις και η Τερέζα Γκρατσιάνι ήταν οι πιο ηλικιωμένες γυναίκες της ιταλικής πόλης Τρεβίζο· συμπλήρωσαν αμφότερες 107 χρόνια ζωής τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο αντίστοιχα. Το βράδυ της Δευτέρας άφησαν την τελευταία τις πνοή στον οίκο ευγηρίας όπου φιλοξενούνταν.


Η Αλμπέρτα και η Τερέζα κατάγονταν από αριστοκρατικές οικογένειες που είχαν συνδέσει το όνομά τις με την Τρεβίζο, και μαζί τις φεύγει ένα κομμάτι της ιστορίας της, όπως γράφει η εφημερίδα "Il Messaggero".

Όλες-οι θυμούνται την εγκάρδια προσωπικότητα της Αλμπέρτα, που συνδύαζε την ευγενή καταγωγή με μία φυσική ζεστασιά. Μια πολύ καλή συνομιλήτρια που διασκέδαζε επίσης τις καλεσμένες-ους της με ανέκδοτα.

Η Αλμπέρτα ήταν η πρώτη γυναίκα που απέκτησε δίπλωμα οδήγησης στην επαρχία Τρεβίζο. Στη δεκαετία του ’30 ήταν πρωταθλήτρια στο τένις και το σκι, και παθιασμένη ορειβάτρια και αναβάτρια. Άφησε κάτω τα πέδιλα του σκι όταν ήταν «μόλις» 87 ετών. Ο πατέρας της, Πιέτρο, ήταν ο θεμελιωτής του νοσοκομείου του Κονελιάνο.

Ποτέ δεν παντρεύτηκε η Αλμπέρτα. Ούτε και η φίλη της Τερέζα που έμεινε ορφανή από μητέρα στα 12 χρόνια της. Είχε τρεις αδελφούς και μία αδελφή. Ο πατέρας της είχε διατελέσει για χρόνια ταμίας των περιουσιακών στοιχείων των ενοριών της Τριβένετο. Ανάμεσα στις δωρεές που έχει κάνει η οικογένεια της Αλμπέρτα είναι το παρεκκλήσι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Καθεδρικό της ενορίας.

Την είδηση την βρήκαμε στις 15.10.12 από την εφημερίδα τα Νέα στην http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4760205&wordsinarticle=%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%82%3b%CE%B3%CE%B9%CE%B1%3b%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%3b%CE%B1%CF%80%CF%8C%3b%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD%3b%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1%2c%3b%CF%80%CE%AD%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BD%3b%CF%84%CE%B7%CE%BD%3b%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%3b%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1%3b%CF%83%CE%B5%3b%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1%3b107%3b%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD

Jeffrey John, η Εκκλησία θα πρέπει να επιτρέψει τους γάμους των λεσβιών

Η Εκκλησία θα πρέπει να επιτρέψει τους γάμους των λεσβιών, αλλά θα μπορεί χρειάστεί έως και 10 χρονιές για να συμβεί αυτό.

Αυτή είναι η πρόβλεψη ενός εκ των πιο εξεχόντων Χριστιανών υποστηρικτριών-ων της Αγγλίας για το γάμο των λεσβιών.

Στην πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη του ο Πρύτανης του St Albans, ο Πανλογιώτατος Jeffrey John, από την Tonyrefail, λέει στο πρόγραμμα του BBC Ουαλίας Taro9 ότι η αλλαγή είναι αναπόφευκτη.

Μια έρευνα εκ μέρους του προγράμματος δείχνει ότι η πλειοψηφία των ιερέων από την Εκκλησία της Ουαλίας θα αντιταχθεί στους γάμους των λεσβιών.

Την είδηση την βρήκαμε στις 16.10.12 και την μεταφράσαμε από την  bbc.co.uk γραμμένη από τον Garry Owen στην http://www.bbc.co.uk/news/uk-wales-19958790

Το κυνήγι μαγισσών συνεχίζεται και από τη λογοκρισία

Η λογοκρισία στην Ελλάδα έχει μακριά ιστορία και μετά από πολλές μάχες καταφέραμε να την αντιμετωπίσουμε ως μια κατάσταση που εμποδίζει την ελευθερία γενικώς.

Την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης και του τύπου πιο άμεσα.

Πριν μερικές χρονιές το ΕΣΡ απαγόρευσαι μια διαφήμιση της τσίχλας Dentine στην τελεόραση επειδή η τσίχλα που μεταφερόταν μέσω ανταλαγής φιλιών κατέληγε να δείχνει αυτή τη μετάβαση μεταξύ δύο κοριτσιών.

Η εταιρεία προτίμησε να σταματήσει τη διαφήμιση.

Αργότερα εμφανίστηκε μια διαφήμιση καλσόν σε αφίσες σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας. Γρήγορα η αφίσες εξαφανίστηκαν επειδή παρουσίαζαν δυο γυναίκες σε μια στάση οικειότητας.

Περάσαμε στο σταμάτημα της ραδιοφωνικής εκπομπής της Μαρίας Cyber στο δημοτικό σταθμό Ν. Ηρακλείου μετά από επέμβαση του ΕΣΡ.

Στη συνέχεια το ΕΣΡ έβαλε πρόστιμο στη σειρά τηλεόρασης "Κλείσε τα Μάτια" του κ. Παπακαλιάτη.

Μετά ακυρώθηκε η θεατρική παράσταση "Ρουσλάνα" στην Εθνική Λυρική Σκηνή, λόγω μιας σκηνής όπου ανταλάσεται ένα φιλί μεταξύ δύο ανδρών.

Πριν λίγες μέρες στο θέατρο Χυτήριο υπήρξαν ξυλοδαρμοί, βρισιές, προπηλακισμοί προς όσες-ους ήθελαν να δουν την παράσταση "Corpus Christi", επειδή κατά τις εναντιονόμενες-ους σε αυτήν, η παράσταση παρουσιάζει τον Χριστό να έχει σχέση με άνδρα.

Αισίως! φτάνουμε στο χθες που η ΝΕΤ "έκοψε" το φιλί μεταξύ δύο ανδρών στη σειρά "Downton Abbey".

Κι όλα αυτά παρά το γεγονός πως όλα όσα αναφέρονται συνέβησαν σε κλειστούς χώρους ή και μετά τις 10 η ώρα το βράδυ ώστε να προστατεύονται οι ανήλικες-οι και παρά το ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας στην απόφαση 3490/2006 λέει από το 2006 πως:

 "(...) αυτή καθεαυτή η παρουσίαση σκηνής με την οποία εκφράζεται απλώς και η ομοερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι προσδίδει στην επίμαχη τηλεοπτική ταινία την, απαγορευμένη από το Σύνταγμα, χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη, που την καθιστά επίμεμπτη. Με την παράσταση στην επίμαχη ενδιάμεση σκηνή της εκφράσεως ομοερωτικής επιθυμίας, γίνεται παρουσίαση μιας υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία σχετίζεται με μια κοινωνική ομάδα, μεταξύ των πολλών, οι οποίες συνθέτουν μια ανοικτή και σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι ερωτικές επιλογές της οποίας, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από τη συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 (σεβασμός και προστασία της αξίας του ανθρώπου) και 5 παρ. 1 (προστασία της προσωπικής ελευθερίας) ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής των αποτελούντων αυτή, να γίνονται απολύτως σεβαστές και να μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως εξάλλου οι ερωτικές επιλογές και ευαισθησίες και των υπόλοιπων ομάδων του πληθυσμού της χώρας".


Για τις Lesb.Equal - Λεσβίες για την Ισότητα
Ευαγγελία Βλάμη  

Η φωτογραφία είναι από την γερμανική ταινία "Έφηβες με Στολές - Μadchen in Uniform" το 1931 

Ευρωπαϊκή Έμφυλη Σύνοδος Κορυφής

Μανιφέστο Ολοκληρωμένης Δράσης για τη Έμφυλη Διάσταση στην Έρευνα και στην Καινοτομία 

Σχετικά
Αυτό το Μανιφέστο αντιπροσωπεύει τις απόψεις των ατόμων που εργάζονται στο ευρωπαϊκό επιστημονικό σύστημα σχετικά με τις ενέργειες που απαιτούνται για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας για την αντιμετώπιση των θεμάτων έμφυλης ισότητας. Κάθε δράση είναι απόσταγμα των συλλογικών απαντήσεων σε ερωτήσεις που υποβλήθηκαν στην ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε από την genSET σε συνδυασμό με τη 1η Ευρωπαϊκή Έμφυλη Σύνοδο Κορυφής. Ως εκ τούτου, συμπληρώνει τις συστάσεις της συναίνεσης: α) της genSET Panel Ηγέτιδες Επιστήμης (1), β) η Διεθνής Έρευνα, ομάδα ειδικών των διαρθρωτικών αλλαγών Καινοτομίας και Επιστήμης στα Ερευνητικά Ιδρύματα (2), και γ) το πρόγραμμα Έμφυλων Καινοτομιών (3).

Το Μανιφέστο επεξεργάζεται την ερώτηση που περιλαμβάνεται στην προηγούμενη δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πράσινη Βίβλο - "Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν σε κοινοτικό επίπεδο για την περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στην επιστήμη και την καινοτομία;" - έχοντας εστιάσει την προσοχή της σε είκοσι πέντε χρόνια έρευνας καταδεικνύεται το πώς η έμφυλη διάσταση επηρεάζει την ποιότητα της έρευνας και της καινοτομίας.

Πάνω από 300 άτομα συμμετείχαν στην ηλεκτρονική διαβούλευση. Αυτές οι εισφορές παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν κατά την Πρώτη Ευρωπαϊκή Έμφυλη Διάσκεψη Κορυφής στις Βρυξέλλες, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 400 ενδιαφερόμενες.

Αυτό το Μανιφέστο είναι ένα έργο σε εξέλιξη που πρέπει να προωθείται μέσω τεκμηριωμένων δράσεων και συνεργασία μεταξύ των επιστημονισών, φορέων χάραξης πολιτικής και μελετητριών της έρευνας της έμφυλης διάστασης.

Μανιφέστο
Εμείς, οι υπογράφουσες-ντες Ευρωπαίες επιστημόνισες-νες, μελετήτριες και ερευνήτριες-ές κάνουμε έκκληση για μια ολοκληρωμένη και συντονισμένη δράση για την έμφυλη διάσταση στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας. Προσπαθόντας να ενισχύσουμε τον Τομέα Έρευνας και Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέλουμε να:

1 Αναγνωριστεί ότι τα προηγούμενα προγράμματα πλαίσια της ΕΕ έχουν αποτύχει να συμμετάσχουν, να επωφεληθούν, και να προωθήσουν τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες (ακόμη είναι λιγότερο από το 20% οι θέσεις ανώτερων βαθμών Α που απονέμονται σε γυναίκες). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξασφαλίσει ότι η ανισορροπία μεταξύ γυναικών και ανδρών διορθώνεται στο πρόγραμμα HORIZON 2020. Η Συνθήκη του Άμστερνταμ παρέχει τη νομική βάση που απαιτεί ότι "Κάθε Γενική Διεύθυνση είναι υπεύθυνη για την ενσωμάτωση της διάστασης της ισότητας των ευκαιριών στους τομείς της πολιτικής της (4)". Αδιάσειστα στοιχεία δείχνουν πως οι ανισότητες μεταξύ γυναικών και ανδρών μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα της επιστημονικής έρευνας θα πρέπει να ενημερώνουν όλα τα επίπεδα της R&D διαχείρισης προϋπολογισμού, σε εθνικό επίπεδο, σε ερευνητικούς φορείς και σε πανεπιστήμια. Να συνεχιστεί ο διάλογος μεταξύ των φορέων χάραξης πολιτικής, επιστημόνισες και εξειδικευμένες στην έμφυλη έρευνα θα βοηθήσουν ώστε να διασφαλιστεί ότι η ενσωμάτωση δράσεων επιφέρει τις επιθυμητές βελτιώσεις της ισότητας των γυναικών.

2 Βεβαιωθείτε ότι περιλαμβάνονται οι ρητές απαιτήσεις για την αντιμετώπιση των ζητημάτων των γυναικών, όταν οι προτεραιότητες του HORIZON 2020 ερμηνευτούν σε συγκεκριμένες έρευνες. Βεβαιωθείτε ότι οι μεμονωμένες δημοσιονομικές δεσμεύσεις θα θεωρηθούν ως επένδυση στην κοινωνία και περιλαμβάνουν ευέλικτα χρηματοδοτικά μέτρα για την ενσωμάτωση της έμφυλης διάστασης: α) ως μέρος του σχεδιασμού της έρευνας και της διαδικασίας, β) στη δημιουργία ισορροπημένων ομάδων με βάση το φύλο, και γ) στη διευκόλυνση των ερευνητριών και στην κατάρτιση της ηγεσίας.
Η ισχυρή κοινωνική εστίαση που καθορίζει τις περιοχές προτεραιότητας του HORIZON 2020 θα απαιτήσουν διεπιστημονικές λύσεις. Η ευαισθησία σε θέματα γυναικών προωθεί τέτοιες συνδέσεις και δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τη μεταφορά γνώσεων που εμπλουτίζουν τις αγορές με την επιστημονική γνώση.

3 Μετακίνηση προς πιο εξισορροπημένη την έμφυλη διάσταση, συλλογικά και συστήματα συνεργασίας που: α) Καλωσορίζουν την ποικιλότητα των στυλ ηγεσίας, β) διευκολύνουν την κατανεμημένη επίλυση προβλημάτων, γ) θεσπίζουν δίκαια κριτήρια αξιολόγησης που εκτιμούν εξίσου τα προσόντα όλων των εμπλεκομένων και δ) τη βελτίωση των ευκαιριών για ποικίλα μέλη της κοινωνίας ώστε να επωφεληθούν από την επιστήμη. Η Ομάδα Ερευνας με έμφυλη ποικιλομορφία οδηγεί στην ποικιλομορφία των ιδεών και ως εκ τούτου αυξάνει την επιστημονική αριστεία. Επιπλέον, η έμφυλη ισορροπία σε ομάδες έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τη συλλογική νοημοσύνη της ομάδας.
Η ευαισθησία σε θέματα ισότητας των γυναικών αυξάνει τις ευκαιρίες για την τόνωση της ερευνητικής διαδικασίας.

4 Εξετάστε "αν και με ποια έννοια, το βιολογικό φύλο και ο κοινωνικός ρόλος του φύλου είναι σχετικά με τους στόχους και τη μεθοδολογία του προγράμματος" για την εξασφάλιση της αριστείας στην έρευνα. Αυτή, η βασική ερώτηση πρέπει να τεθεί από τις ερευνήτριες, χρηματοδότριες της έρευνας, τις αξιολογήτριες, τις αναθεωρήτριες και τις συντάκτριες περιοδικών, εκδόσεων. Τα στοιχεία αποδεικνύουν πως ο ισχυρισμός ότι η επιστήμη είναι ουδέτερη ως προς το φύλο δεν ισχύει. Όταν το φύλο δεν λαμβάνεται υπόψη, η έρευνα οδηγεί συχνά σε διάφορες για την υγεία και την ασφάλεια των αποτελεσμάτων για τις γυναίκες και τους άνδρες. Οι ερευνήτριες, επίσης, θα πρέπει να ερωτώνται με ποιον τρόπο θα εξασφαλιστεί πως τα προϊόντα και οι υπηρεσίες θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη οφέλους τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών.

5 Εκτιμείστε δίκαια την αξία γυναικών και ανδρών. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πολιτιστικές επιρροές, τα έμμεσα και άμεσα στερεότυπα για τις γυναίκες μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις πρόσληψης και προαγωγής, συχνά προς όφελος των ανδρών (αυτό μπορεί να ισχύει αμφότερα τόσο για τις αξιολογήτριες όσο και τους αξιολογητές).
Διαφορετικές απόψεις χρησιμοποιούν διαφορετικές προσεγγίσεις για να καθορίσουν και να κρίνουν την αριστεία - κάτι που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την αξιολόγηση της διεπιστημονικής εργασίας. Οι γυναίκες συχνά θεωρείται ότι προτιμούν τέτοιου είδους έρευνα και συχνά ενθαρρύνονται να ακολουθήσουν αυτό το είδος της σταδιοδρομίας.

6 Βεβαιωθείτε ότι τα στοιχεία για το πώς το φύλο σχηματίζεται και διαμορφώνεται από την επιστήμη είναι ενσωματωμένα στο πρόγραμμα επιστημονικών σπουδών σε όλα τα επίπεδα. Αυτές οι ιδέες θα πρέπει να γνωστοποιούνται στη κοινωνία ώστε να κάνει την επιστήμη πιο σχετική με τις γυναίκες και τους άνδρες, και να αμφισβητήσει τα αρνητικά στερεότυπα των δύο φύλων.

7 Δημιουργηθεί έρευνα πολιτισμών που παρέχουν ευέλικτα εργασιακά περιβάλλοντα που υποστηρίζουν εξίσου τη σταδιοδρομία των γυναικών και των ανδρών με τη βελτίωση της άποψης για το φύλο και την ποικιλομορφία είναι υπό τη διαχείριση των πανεπιστημίων και των ερευνητικών οργανισμών. Αύξηση των ευκαιριών στο πλαίσιο δομικής αλλαγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των ερευνητικών ιδρυμάτων του προγράμματος για τη μεταρρύθμιση μοντέλων και μοτίβων σταδιοδρομίας. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάσουν τις φιλοδοξίες για την εργασία και τη ζωή τις.

8 Διασφαλίσετε ότι τα σχέδια για τον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων περιλαμβάνουν ευκαιρίες "για την ενίσχυση της πρόσληψης ερευνητριών, συμπεριλαμβανομένων των ηγέτιδων έρευνας", όπως αποδεικνύεται από την επιτυχία των Marie Curie Δράσεων (5).

9 Προωθήσετε την στενότερη συνεργασία μεταξύ των σχολείων και των πανεπιστημίων ώστε να υποστηριχθούν οι προσπάθειες για την πρόσληψη περισσότερων γυναικών στην έρευνα με τη δημιουργία: α) θετικών εικόνων των γυναικών επιστημονισών, και β) την εκτίμηση για τα οφέλη της επιστήμης σε μια πολυ-πολιτισμική και πολύγλωσση Ευρώπη. Η επένδυση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για τις γυναίκες και την εμπλοκή διαφορετικών πληθυσμών της Ευρώπης παρέχει ένα μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την επίτευξη Καινοτομίας των Δεσμεύσεων της Ένωσης.

Όσες θέλετε μπορείτε να υπαγράψετε την έκκληση πατώντας εδώ

1 Το genSET είναι ένα χρηματοδοτούμενο έμφυλο πρόγραμμα στην επιστήμη (Η επιστήμη στην κοινωνία). Όλοι οι πόροι, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς συναίνεσης είναι διαθέσιμα σε www.genderinscience.org. Η Έμφυλη Σύνοδος Κορυφής, συμπεριλαμβανομένης της συνοπτικής έκθεσης για το σχέδιο δημόσιας διαβούλευσης είναι διαθέσιμα στο  www.gender-summit.eu

2 Η Έμφυλη Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι διαθέσιμη στο http://ec.europa.eu/research/science-society/index.cfm

3 Έμφυλες Καινοτομίες στην Επιστήμη, Υγεία & Ιατρική και Μηχανική

www.genderedinnovations.eu.

4 http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.douri=COM:1998:0122:FIN:EN:PDF

5 Δράσεις Marie Curie στο πρόγραμμα Ορίζοντας 2020 - εργαστήρι με εκπροσώπισες-ους της χώρας -14 Ιουλίου, στις Βρυξέλλες. Συνοπτική έκθεση.

Την είδηση την βρήκαμε στις 12.10.12 και την μεταφράσαμε από Europian Gender Summit στην http://www.gender-summit.eu/index.php/public-consultation/manifesto-text-a-petition

Γυναίκες μέλη της PILnet αντιμετωπίζουν τη σχέση μεταξύ της Σαρία και της βίας κατά των γυναικών

Ποια είναι η σχέση μεταξύ του ισλαμικού νόμου και των δικαιωμάτων των γυναικών; 

Μήπως Σαρία δικαιολογεί τη βία κατά των γυναικών ... ή εγγυάται την προστασία τις; Μιλώντας σε ένα ικανό ακροατήριο στο γραφείο της PILnet στη Νέα Υόρκη στις 22 Μαρτίου, τέσσερα μέλη της PILnet όλες μουσουλμάνες γυναίκες με βαθιά γνώση του ισλαμικού νόμου, απήυθυναν αυτές και άλλες ερωτήσεις καθώς περιγράφεται το νομικό καθεστώς και η καθημερινή πραγματικότητα των γυναικών στις χώρες καταγωγής τις, την Ινδονησία, την Ιορδανία, την Νιγηρία, και την Παλαιστίνη. 

Κάθε μία από τα Μέλη περιέγραψαν πως οι θρησκευτικοί νόμοι που επιβάλλουν τους μουσουλμανικούς κώδικες ένδυσης, στερούν από τις γυναίκες τα κληρονομικά τις δικαιώματα, αρνούνται την ύπαρξη του συζυγικού βιασμού ως έγκλημα, και επιτρέπουν ιδιαίτερα επιεικείς ποινές για τους δράστες των εγκλημάτων τιμής, μεταξύ πολλών άλλων περικόπτουν τα δικαιώματα των γυναικών. Αλλά όλες συμφώνησαν ότι το Ισλάμ δεν μπορεί δικαίως να θεωρηθεί ως η πηγή του προβλήματος.

Υπάρχει μεγάλη παρανόηση σχετικά με το Ισλάμ ", δήλωσε η Hala Deeb της Ένωσης Γυναικών της Ιορδανίας. "Ως μουσουλμάνα, πιστεύω ότι το Ισλάμ απελευθερώνει αμφότερα τις γυναίκες και τους άνδρες".

Κάθε μία από τα Μέλη τόνισε ότι δεν υπάρχει έγκυρη και επίσημη άρθρωση της μουσουλμανικής πίστης και πως έχουν αναπτυχθεί προβληματικοί νόμοι από τις συγκεκριμένες ερμηνείες της Σαρία. Όπως η Siti Aminah του Κέντρου Νομικής Πηγής της Ινδονησίας επεσήμανε, "ο ισλαμικός νόμος βασίζεται στην ερμηνεία και υπάρχουν πολλά είδη του Ισλάμ. Ο Ισλαμικός νόμο στην Ινδονησία, για παράδειγμα, έχει σε μεγάλο βαθμό επηρεασθεί από το εθιμικό δίκαιο μας" - μια παρατήρηση και άλλες επανέλαβαν για τις δικές τις χώρες.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι ομιλήτριες συμφώνησαν πως, ο ισλαμικός νόμος δεν είναι πηγή της ανισότητας, αλλά μάλλον ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για την επιβολή ρόλων που καθορίζονται για τις γυναίκες. "Η πλειοψηφία των ανθρώπων που είναι παραδοσιακές-οι στις απόψεις τις για τα δικαιώματα των γυναικών, πιστεύουν ότι η πρωταρχική υποχρέωσή τις είναι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τις στις οικογένειες τις", δήλωσε η Rawan Mohammed της Παλαιστινιακής Μη-Κυβερνητικής Οργάνωσης κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας εις βάρος των Γυναικών (Al Muntada).

Όμως, ανεξάρτητα από τις ρίζες της βίας και των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών, οι συνθήκες εξακολουθούν να υφίστανται. Στη Νιγηρία, "από το ποινικό δίκαιο είναι νόμιμο να κτυπάς την σύζυγό σου εφ 'όσον δεν θα τις προκαλέσεις σοβαρές σωματικές βλάβες", δήλωσε η Idayat Hassan του Κέντρου Δημοκρατίας και Ανάπτυξης, στη Δυτική Αφρική.

"Η σωματική βία είναι κάτι που η καθεμία-νας μπορεί να δει και να αναγνωρίσει ως βία, αλλά την κοινωνική και την οικονομική βία είναι πιο δύσκολο να κάνουμε τις άλλες-ους να τις αναγνωρίσουν", δήλωσε η Deeb, τονίζοντας το σημείο πως ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών ξεκινά νικώντας  αυτή την κρίσιμη αναγνώριση. Η Hassan συμφώνησε, σημειώνοντας τους πολυάριθμους τρόπους με τους οποίους ο νόμος στερεί από τις γυναίκες της Νιγηρίας τα πλήρη δικαιώματα κληρονομιάς και τα αστικά δικαιώματα.

Η μεσημεριανή εκδήλωση, με τίτλο “Βία, Γυναίκες και Ισλαμικός Νόμος: Ερμηνεία του ισλαμικού νόμου και η προστασία των γυναικών”, συγκέντρωσε εκπροσώπους των ΜΚΟ και ιδιώτισες δικηγορίνες-ους.

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.5.12 και την μεταφράσαμε από την 
Global Network for Public Interest Low στην http://pilnet.org/events/155-untangling-islamic-law-and-womenrs-rights.html#.UHpjr0mvPos.facebook

Η Νεβίν Γ. σκότωσε τον βιαστή της

Η νεαρή Τουρκάλα αφού πυροβόλησε τον βιαστή της στα γεννητικά του όργανα στη συνέχεια τον καρατόμησε και πέταξε το κεφάλι του στην πλατεία του χωριού. 

Η 26χρονη Νεβίν Γ., η οποία είναι πέντε μηνών έγκυος στο παιδί του βιαστή της, φέρεται να δήλωσε στους συγχωριανούς της: «Αυτό είναι το κεφάλι του ανθρώπου που έπαιξε με την τιμή μου». 

Απαιτεί επίσης από τις Αρχές να την αφήσουν να υποβληθεί σε άμβλωση, πράγμα που δεν επιτρέπεται σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία μετά τις 10 εβδομάδες κύησης. «Αυτό το παιδί δεν το θέλω, πρέπει να κάνω έκτρωση όποιο και να είναι το τίμημα. Είμαι έτοιμη ακόμα και να πεθάνω», δήλωσε η νεαρή, η οποία έχει συλληφθεί από τις τοπικές Αρχές. 

Το μαρτύριο της Νεβίν ξεκίνησε όταν ο σύζυγός της μετακόμισε στην Αττάλεια για δουλειά, από το χωριό που διέμεναν στην επαρχία Γιαλβάτς. Ο Νουρετίν Γκιντέρ, συγγενικό της πρόσωπο, αποφάσισε να εκμεταλλευθεί την απουσία του συζύγου της και υπό την απειλή όπλου τη βίασε. 

Ο άντρας συνέχισε για μήνες να βιάζει την 26χρονη μητέρα δύο παιδιών, εκβιάζοντάς την με γυμνές φωτογραφίες της που είχε τραβήξει. 

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της η νεαρή δήλωσε ότι ο Γκιντέρ «επαναλάμβανε συνεχώς πως θα το έλεγε σε όλες-ους» (για τον βιασμό). Οταν συνειδητοποίησαν και οι δύο ότι η Νεβίν ήταν έγκυος βρισκόταν ήδη στις 14 βδομάδες κύησης και δεν μπορούσε πλέον να πραγματοποιηθεί νόμιμη άμβλωση. Φήμες άρχισαν να εξαπλώνονται στο χωριό και φαίνεται πως τα κουτσομπολιά και τα κακεντρεχή σχόλια των συχωριανών της οδήγησαν τη νεαρή στην αποτρόπαια αυτή πράξη, σε μια προσπάθεια να επανακτήσει την τιμή της.

«Θέλω να λένε όλοι ότι τα παιδιά μου είναι τα παιδιά της γυναίκας που ξέπλυνε τη ντροπή της και όχι μιας πόρνης. Η κόρη μου θα πάει για πρώτη φορά σχολείο εφέτος. Όλες-οι θα την προσέβαλλαν. Τώρα καμιά-ας δεν μπορεί», κατέθεσε η Νεβίν. 

Μόλις ο σύζυγός της, ο οποίος αγνοούσε το δράμα που περνούσε η γυναίκα του, έμαθε τα κακά μαντάτα επέστρεψε αμέσως. «Μακάρι να το έλεγε σε μένα και θα τον σκότωνα εγώ, τον άτιμο», είπε.

Την είδηση την βρήκαμε στις 6.9.12 από την theinsider.gr στην http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21110:toyrkala-apokefalise-ton-biasti-tis&catid=54:turkey&Itemid=77

Ελεύθερη η Yekaterina Samutsevich, της μπάντας Pussy Riot

Ρωσία: Μέλος της μπάντας Pussy Riot αφέθηκε ελεύθερη από τη φυλακή αν και οι άλλες δύο γυναίκες παραμένουν εκεί. 

Τον Αύγουστο, η Maria Alyokhina, η Nadezhda Tolokonnikova και η Yekaterina Samutsevich, που υποστηρίζουν την Lbtiq κοινότητα, φυλακίστηκαν για δύο χρόνια για την μια διαμαρτυρία κατά του Vladimir Putin, στο καθεδρικό ναό της Μόσχας στις 21.2.12, με ένα τραγούδι που ανέφερε μεταξύ άλλων πως οι Lbtiq διώκονται στη Ρωσία. 


Η φυλάκιση των τριών γυναικών προκάλεσε εκτεταμένη διεθνή καταδίκη. 

Η Associated Press αναφέρει πως στις 10.10.12 υπήρξαν επευφημίες στο δικαστήριο όταν η διετής ποινή φυλάκισης της κα. Samutsevich ανεστάλη.

Οι τρείς γυναίκες μίλησαν απείθαρχα κατά την εκδίκαση της έφεσης, λέγοντας ότι το τραγούδι διαμαρτυρίας τις ήταν πολιτικό και όχι κατά της εκκλησίας.

Το δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της δικηγορίνας της Samutsevich – πως η αστυνομία την είχε πετάξει έξω από τον καθεδρικό ναό πριν καν αυτή προλάβει να βγάλει την κιθάρα της από τη θήκη της, για την "πάνκ προσευχή" της μπάντας.

Ένας από τους δικηγόρους υπεράσπισης, ο Mark Feigin, είπε ότι "είμαστε ευτυχείς που Yekaterina Samutsevich έχει απελευθερωθεί, αλλά πιστεύουμε ότι και οι άλλες δύο γυναίκες θα πρέπει επίσης να αφεθούν ελεύθερες".

Νωρίτερα, η κα. Alyokhina είπε στην ακρόαση: "Είμαστε όλες αθώες ... η ετυμηγορία θα πρέπει να ανατραπεί. Το ρωσικό σύστημα δικαιοσύνης δείχνει αναξιόπιστο".

Ο πατέρας της κας. Samutsevich είπε για την απόφαση: "Τι ευτυχία! Αλλά τι κρίμα για τις άλλες γυναίκες - δεν αξίζουν μια τόσο σκληρή τιμωρία".

O Πρωθυπουργός της Ρωσίας κ. Dmitry Medvedev έκανε έκκληση για την απελευθέρωση των γυναικών τον περασμένο μήνα.

Ωστόσο, ο Πρόεδρος Putin υπερασπίστηκε τις ποινές περασμένη εβδομάδα στη ρωσική τηλεόραση.

 

Την είδηση την βρήκαμε στις 10.10.12 και την μεταφράσαμε από την pink news στην http://www.pinknews.co.uk/2012/10/10/russia-pussy-riot-band-member-released-from-jail/

Διεθνής Ημέρα Δημόσιας Εκ-δήλωσης 11 Οκτωβρίου

Aθηναiες λεσβiες: Yes, I am!

....Οι Αθηναίες λεσβίες και τα στερεότυπα της κοινωνίας: Δύο γυναίκες ειδικές φέρνουν το φαινόμενο στα ίσα του. 

1. Βενετία Καντσά,
λέκτορας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

«Παρατηρείται, πράγματι, σήμερα μεγαλύτερη λεσβιακή ορατότητα σε χώρους κυρίως καλλιτεχνικούς και ακτιβιστικούς. Υπάρχουν, επίσης, σημεία αναφοράς, κείμενα, ταινίες, εικόνες, δράσεις κ.λπ. απ’ όπου κάποια μπορεί να ξεκινήσει την αναζήτησή της, δίχως να αισθάνεται η μόνη λεσβία στον κόσμο. Ωστόσο, μέσα στα σπίτια, στους χώρους εργασίας, στην εκπαίδευση, στην πολιτική, στη Βουλή κ.λπ., οι έμφυλες και σεξουαλικές διακρίσεις εξακολουθούν. Η βιασύνη μας να πανηγυρίσουμε αυτήν τη διαφαινόμενη λεσβιακή “παρουσία” καθιστά πολλές άλλες σχέσεις αόρατες, συμβάλλοντας στη αποσιώπηση έμφυλων και σεξουαλικών αποκλεισμών. Με άλλα λόγια, η αποκλειστική εστίαση σε “δημόσιες” λεσβιακές εμφανίσεις και η έμφαση στην αναγνώριση και αποδοχή του “lesbian chick” καταλήγει στην περαιτέρω απόκρυψη άλλων στιγμών, όπου η λεσβιακή συνθήκη αποσιωπάται, κατηγορείται και, έμμεσα ή άμεσα, τιμωρείται».


2.Αλεξάνδρα Χαλκιά,
καθηγήτρια Κοινωνιολογίας, Πάντειος

«Tα επίπεδα ανεκτικότητας προς τη σεξουαλική ετερότητα έχουν οπωσδήποτε αλλάξει σε αρκετές χώρες. Ώσπου να αναφερθούμε σε κάποιου είδους οικουμενική ισότητα, όμως, υπάρχει απόσταση μεγάλη. Καταρχάς, η αυξημένη ορατότητα και η σύνδεσή της με κάτι καλό αφορά κυρίως ένα υποσύνολο των γυναικών που προτάσσουν τη λεσβιακή ταυτότητα. Υπάρχουν ταξικές, εθνοτικές, ηλικιακές κ.λπ. προϋποθέσεις για την ορατότητα αυτή και τη σύνδεσή της με κάποια “προνόμια”. Αρκεί να σκεφτούμε μια λεσβία που είναι άνεργη,
δασκάλα ή μαθήτρια, μια λεσβία παιδίατρο ή γιαγιά για να κατανοήσουμε την περιορισμένη εμβέλεια αυτού του “boom” ή του “chic”. Τώρα, το "μοδάτο" lesbian look, ενώ συνδέεται με τη βελτίωση της ορατότητας, παραμένει στο πεδίο των στερεοτύπων που, ενώ μοιάζουν απελευθερωτικά, συχνά αποδεικνύονται επιβλαβή, παράγοντας νέα σταθμά για την κοινωνική “αναγνώριση”. Βλέπε και το στερεότυπο της “super mom”, της υποδειγματικής εργαζόμενης και καταναλώτριας που “θυσιάζεται” σε δουλειά και σπίτι, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί νύχι και μαλλί στην εντέλεια»....


Το απόσπασμα της είδησης το βρήκαμε στη Lifo γραμμένο από τον Θοδωρή Αντονώπουλο στην http://www.lifo.gr/mag/features/3445

Ο συγγραφέας έκανε ένα πολύ μεγάλο χρονικό άλμα, όπως κάνουν οι περισσότεροι συγγραφείς όταν αναφέρονται στις λεσβίες. 
Από την Σαπφώ στη κα. Ρωζέτη και το "λοξό" ρομάντζο όπως χαρακτηρίζει το βιβλίο "Η ερωμένη της", φτάνει στο σήμερα βάζοντας στο σωρό "μια χούφτα ακτιβίστριες και διανοούμενες λεσβίες" που εκ-δηλώθηκαν δημόσια και για χρόνια, ώστε και εξ' αιτίας αυτού η σημερινή γενιά των λεσβιών να μπορεί να είναι πιο ελεύθερη και χαλαρή.  Προσπέρασε την πρώτη λεσβιακή ομάδα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα στα τέλη του '70 που ίδια εξέδωσε το πρώτο λεσβιακό περιοδικό "Λάβρυς" στις αρχές του '80, την έκδοση του επίσης λεσβιακού περιοδικού "Μαντάμ ντε Γκού" αλλά και πολλά άλλα.  

UNICEF, 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ

Η UNICEF εστιάζει στον τερματισμό των γάμων σε παιδική ηλικία 
«Η Ζωή μου, το Δικαίωμα μου, Τέλος στους Γάμους Παιδιών»
 
Κατά την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιών, η UNICEF και οι συνεργάτιδες-ες της επισημαίνουν τις από κοινού προσπάθειες για τον τερματισμό των γάμων σε παιδική ηλικία - μια θεμελιώδη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής ενός κοριτσιού.

«Η Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιών αντανακλά άμεσα την ανάγκη να τεθούν τα δικαιώματα των κοριτσιών στο επίκεντρο της ανάπτυξης», δήλωσε η Anju Malhotra από τον Τομέα της UNICEF για το γυναικείο Φύλο και τα Δικαιώματα, «Τα Ηνωμένα Έθνη και οι συνεργάτιδες-ες τους ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δείξουν την απίστευτη πρόοδο που έχει σημειωθεί και να τονίσουν τις υπάρχουσες προκλήσεις».

• Οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις της UNICEF δείχνουν ότι περίπου 70 εκατομμύρια - ή σχεδόν η 1 στις 3 - νεαρές γυναίκες ηλικίας 20-24 ετών παντρεύτηκαν πριν από την ηλικία των 18 ετών, με τα 23 εκατομμύρια εξ αυτών να έχουν παντρευτεί πριν από τα 15. Παγκοσμίως, σχεδόν 400 εκατομμύρια γυναίκες ηλικίας 20-49, ή πάνω από το 40%, παντρεύτηκαν σε παιδική ηλικία.
  
  
• Ο γάμος σε παιδική ηλικία βάζει σε κίνδυνο τα κορίτσια για πρώιμη και ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Οι μητρικοί θάνατοι που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό είναι ένα σημαντικό ποσοστό της θνησιμότητας κοριτσιών ηλικίας 15-19 ετών σε όλο τον κόσμο, που αντιστοιχεί σε περίπου 50.000 θανάτους κάθε χρόνο. Επιπλέον, τα κορίτσια μεταξύ 10 και 14 ετών διατρέχουν πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό από τις γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 ετών.
  

Η UNICEF, σε συνεργασία με τις χώρες, την κοινωνία των πολιτισών και οργανισμούς, τα ταμεία και τα προγράμματα των Ηνωμένων Εθνών, θέτει τις βάσεις για να τερματισθεί το φαινόμενο των γάμων σε παιδική ηλικία σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2011, 34 τοπικά γραφεία της UNICEF ανέφεραν προσπάθειες για την αντιμετώπιση των γάμων κοριτσιών μέσα από κοινωνικές και οικονομικές προσπάθειες αλλαγής και νομικές μεταρρυθμίσεις.

Στην Ινδία, μια από τις χώρες με το μεγαλύτερο αριθμό κοριτσιών που παντρεύονται πριν τα 18 τους χρόνια, οι γάμοι παιδιών έχουν μειωθεί σε εθνικό επίπεδο και σε σχεδόν όλες τις περιοχές από 54% το 1992-1993 σε 43% το 2007-2008, αλλά ο ρυθμός της αλλαγής είναι αργός. Η UNICEF υποστήριξε τη Νομοθετική Πράξη Απαγόρευσης Γάμου Παιδιών του 2006 και από τότε έχει υποστηρίξει την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας εθνικής στρατηγικής για το γάμο παιδιών που έχει ως στόχο να συντονίσει τα προγράμματα και τις πολιτικές για την αντιμετώπιση τόσο των αιτιών όσο και των συνεπειών του γάμου παιδιών.

Η εμπειρία σε περιβάλλοντα τόσο διαφορετικά όπως το Μπαγκλαντές, τη Μπουρκίνα Φάσο, το Τζιμπουτί, την Αιθιοπία, την Ινδία, το Νίγηρα, τη Σενεγάλη και τη Σομαλία δείχνει πώς συνδυάζοντας τη λήψη νομικών μέτρων μαζί με υποστήριξη στις κοινότητες, που προσφέρει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις - ειδικά εκπαίδευσης - και επιτρέποντας τις τοπικές κοινότητες να συζητήσουν και να καταλήξουν στη ρητή, συλλογική απόφαση για τον τερματισμό των γάμων σε παιδική ηλικία, αποφέρει θετικά αποτελέσματα.

«Οι γάμοι κοριτσιών μπορεί συχνά να οδηγήσουν στον τερματισμό της εκπαίδευσης ενός κοριτσιού. Σε κοινωνίες όπου η πρακτική αυτή είναι διαδεδομένη, ο γάμος μιας κοπέλας σε παιδική ηλικία είναι μέρος ενός συμπλέγματος κοινωνικών προτύπων και συμπεριφορών που αντανακλούν τη χαμηλή αξία που αποδίδεται στα ανθρώπινα δικαιώματα των κοριτσιών», δήλωσε η Anju Malhotra.

Η εκπαίδευση είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για την προστασία των παιδιών ενάντια στο γάμο. Όταν τα κορίτσια είναι σε θέση να παραμείνουν στο σχολείο μια αλλαγή νοοτροπίας μπορεί επίσης να έλθει ως προς τις ευκαιρίες τους εντός της κοινότητας. Το ποσοστό των παιδιών-νυφών έχει μειωθεί κατά τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά οι γάμοι παιδιών-νυφών παραμένουν σε υψηλά ποσοστά σε πολλές περιοχές του κόσμου, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές και μεταξύ των φτωχότερων.
 

Την είδηση την βρήκαμε στις 10.10.12 από την unicef.gr στην http://www.unicef.gr/whatsnew.php

Οι 4 πιο σημαντικές μαύρες Lbtiq ηρωίδες στην ιστορία

Για το μήνα της Ιστορίας των μαύρων στην Αγγλία, γιορτάζουν τέσσερεις από τις πιο σημαντικές Lbtiq μαύρες ηρωίδες

Billie Holiday (1915 - 1959)

Οι αφωσιωμένες θαυμάστριες της τής έδωσαν το παρατσούκλι Lady Day, η Billie Holiday ήταν η πιο διάσημη τραγουδίστρια της τζαζ στη δεκαετία του 1930 και του '40. Η επιτυχία της αυτή μειώθηκε σε μια θλιβερή ζωή επειδή είχε δεχτεί μακροχρόνια σεξουαλική κακοποίηση ως παιδί με επακόλουθο τον αλκοολισμό και την τοξικομανία που την οδήγησε σε θάνατο στην ηλικία των 44 ετών.

Η Holiday ξεκίνησε την καριέρα της τραγουδώντας σε κλαμπ στο Χάρλεμ και δισκογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1933 σε ηλικία 18 ετών. Έπαιζε με τον Count Basie και μια ορχήστρα λευκών με επικεφαλής τον Artie Shaw, αλλά τους εγκατέλειψε το 1938, όταν της ζήτησαν να χρησιμοποιήσει το ασανσέρ υπηρεσίας, όταν έπαιζαν στο ξενοδοχείο Λίνκολν. Έγινε mainstream επιτυχία τη δεκαετία του 1940 μετά από το τραγούδι Strange Fruit, ένα τραγούδι που περιγράφει τη συνεχή κατακρεούργηση μαύρων ανδρών που τους κρεμούσαν στα δέντρα στο νότο.

«Έχω ήδη πει ότι καμιά δεν τραγουδά τη λέξη "πείνα" όπως εγώ. Ή τη λέξη "αγάπη"», είπε το 1956 στην αυτοβιογραφία της Lady Sings the Blues. “Ίσως θυμάμαι τι σημαίνουν αυτά τα λόγια”.

Η Holiday είχε τεκμηριώσει τις λεσβιακές σχέσεις της, μεταξύ των οποίων ήταν η ηθοποιός Tallulah Bankhead, παρά τις σχέσεις με κάποιους άνδρες.

Lorraine Hansberry (1930 - 1965)

Η γεννημένη στο Σικάγο συγγράφισα Lorraine Hansberry ήταν η παραγωγός που δέχτηκε τις επευφημίες των κριτικών για το θεατρικό έργο Raisin in the Sun (1959) πριν από τον πρόωρο θάνατό της, 34 ετών από καρκίνο. Με έναν τίτλο που πήρε από ένα ποίημα του Langston Hughes, το έργο αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας μαύρων που προτίθενται να μετακινηθούν σε μια γειτονιά λευκών. Ήταν η πρώτη παράσταση από μια αφρο-αμερικανίδα γυναίκα που παίχτηκε στο Broadway και κέρδισε τέσσερα βραβεία Τόνι- Tony Awards το 1960.
Την ιστορία εμπνεύστηκε εν μέρει και από τις εμπειρίες της δικής της οικογένειάς που μετακόμισε σε μια γειτονιά λευκών στο Σικάγο, που περιλάμβανε στα 1940 την υπόθεση του δικαστηρίου κατά των διακρίσεων. Στο βιβλίο της Hansberry “Το να είσαι, νέα, χαρισματική και μαύρη- To Be Young, Gifted και Black” (1969) γράφει:

«Οι αναμνήσεις μου από αυτό τον "ορθό" τρόπο καταπολέμησης της λευκής υπεροχής στις Ην. Πολιτείες περιελαμβάνουν το να σε φτύνουν, να σε θεωρούν και να σου φέρονται ως καταραμένη καθώς και να σε σφυροκοπούν καθημερινά πηγαίνοντας προς το σχολείο και επιστρέφοντας από αυτό. Και θυμάμαι επίσης την απελπισμένη και θαρραλέα η μητέρα μου, να περιπολεί νοικοκυριό μας όλη τη νύχτα με ένα γεμάτο γερμανικό Luger [πιστόλι], να φυλά πεισματικά τα τέσσερα παιδιά της, ενώ ο πατέρας μου πολέμησε το αξιοσέβαστο μέρος της μάχης στο δικαστήριο Ουάσιγκτον.

Το 1957 η Hansberry έγραψε δύο επιστολές στο περιοδικό Η Σκάλα-The Ladder, ένα πρώιμο περιοδικό λεσβιών. Είχε υπογράψει με τα αρχικά της, όπως ήταν η σύμβαση του περιοδικού, αλλά συντάκτης Barbara Grier επιβεβαίωσε ότι η Hansberry ήταν η συγγράφισα.

“Είμαι ευτυχισμένη διάολε που υπάρχετε”, διαβάζουμε σε μία από τις επιστολές της Hansberry. «Είστε προφανώς σοβαρές άνθρωποι και έχω την αίσθηση ότι οι γυναίκες, χωρίς να θέλω να προωθήσω οποιαδήποτε αυστηρά σεπερατιστικές - separatist αντιλήψεις, λεσβίες ή ετερο, έχουν πράγματι ανάγκη για τις δικές τις εκδόσεις και τις δικές τις οργανώσεις».

Linda Bellos (1950 - )

Η Linda Bellos ήταν μια σημαντική φιγούρα στο δεύτερο κύμα του γυναικείου κινήματος στην Αγγλία της δεκαετίας του 1970, καθώς και ηγέτιδα στο Συμβούλιο Εργασίας στη Lambeth στο νότιο Λονδίνο από το 1986 έως το 1988. Σήμερα διευθύνει μια εταιρεία Συμβούλων που παρέχουν συμβουλές σε επιχειρήσεις σχετικά με την ποικιλομορφία.

Γεννημένη από Εβραΐα μητέρα και Νιγηριανό πατέρα, μεγάλωσε στη Brixton στο νότιο Λονδίνο, η Bellos ήταν η πρώτη μαύρη γυναίκα που εντάχθηκε στο γυναικείο περιοδικό Spare Rib το 1972. Είπε σε μια συνέντευξη με στην The Independent το 2007 ότι αισθάνθηκε να «παίζει» με τις «λευκές μεσαίας τάξης που ανήκουν στο γυναικείο κίνημα».

«Ματωμένες γυναίκες από την Οξφόρδη είχαν κάνει οικουμενική την εμπειρία τις, που ορίστηκε ως φεμινιστικότητα και αναρωτήθηκε γιατί δεν σημαίνει τίποτα για τις υπόλοιπες από εμάς», είπε η Bellos. «Όταν αρχίσαμε την διεκδίκηση των ίσων δικαιωμάτων για μας ορίζοντας τι ήταν φεμινιστικότητα, δεν τις άρεσε".
Η Bellos ήταν παντρεμένη με δύο παιδιά, αλλά το 1980 έκανε δημόσια εκ-δήλωση και, με την συντρόφισά της Caroline Jones, ήταν ένα από τα πρώτα ζευγάρια που σύναψαν σύμφωνο συμβίωσης στην Αγγλία το 2005.

Ένα από τα επιτεύγματα Bellos είναι ότι ξεκίνησε τον Μήνα της Ιστορίας των Μαύρων στην Αγγλία το 1987. Είναι επίσης υποστηρίκτρια της Broken Rainbow Αγγλίας η οποία υποστηρίζει τις Lbtiq θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Marsha P Johnson (1944 - 1992)

Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των transgender Marsha P Johnson ήταν μια ηγετική φυσιογνωμία στις διαδηλώσεις του Stonewall το 1969, κατά τη διάρκεια της οποίας έσπασε ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου της αστυνομίας.

Η Johnson μετακόμισε στο Μανχάταν από το New Jersey όταν ήταν 18 το 1966. Είπε ότι ήταν ένα «τίποτε» μέχρι που ήρθε στη Νέα Υόρκη και έγινε drag queen. Η ίδια ζούσε, κυρίως μέσω της σεξουαλικής εργασίας, αλλά επίσης είχε πολύ καλές επιδόσεις στο πειραματικό θίασο “Καυτά Ροδάκινα” και φωτογραφήθηκε από τον Andy Warhol.

Η “μητέρα των Drag” για πολλές συναδέλφισες συμπεριλαμβανομένης της transgender ακτιβίστριας Sylvia Riveria, η Johnson ίδρυσε την Οδό Παρενδυτικών Επαναστατικών Δράσεων (STAR) μαζί με την Riveria ώστε να βοηθήσει τις νέες άστεγες trans γυναίκες.

Σε μια συνέντευξη, αφιερωμένη στη μνήμη της Marsha P Johnson Stonewall, ο Bob Kohler, ο Thomas Langian-Schmidt και ο Danny Garvin υπενθύμισαν ζωντάνια της. Η «Marsha ήταν εντελώς τρελή, αλλά μία από τα πιο ιδιοφυή πρόσωπα της Γης. Η καρδιά και η ψυχή της ήταν στην πραγματικότητα η Marsha», είπε ο καλλιτέχνης Langian-Schmidt.

Η Johnson πέθανε λίγο μετά το τέλος της Ημέρας Υπερηφάνειας της Νέας Υόρκης το 1992. Το σώμα της βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Hudson. Αρχικά αστυνομία αποφάνθηκε πως ο θάνατό της ήταν αυτοκτονία, αλλά οι φίλες της διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας ότι η ίδια δεν ήταν αυτοκτονική και ότι είχαν δει να δέχεται μια επίθεση παρενόχλησης κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε το σώμα της. Παρά τις διαμαρτυρίες, μια πλήρης έρευνα για τις αιτίες του θανάτου της δεν διεξήχθει ποτέ.

Την είδηση την βρήκαμε στις 8.10.12 και μεταφράσαμε μέρος της από την gaystarnews.com γραμμένη από Anna Leach στην http://www.gaystarnews.com/article/8-most-important-black-lgbt-heroes-history081012