Άλλη μία λεσβοφοβική επίθεση σε 17χρονη στη στάση Θησείο του μετρό

Με καταγγελία στο facebook 17χρονη μαθήτρια καταγγέλλει 55χρονο άνδρα ότι της επιτέθηκε φραστικά, την έβρισε και στη συνέχεια τη χτύπησε επειδή την είδε αγκαλιά με μια άλλη κοπέλα στο μετρό του Θησείου. 

Η 17χρονη μαθήτρια, περιγράφει την λεσβοφοβική επίθεση που δέχτηκε. 

Η καταγγελία: "Αν έχω την προσοχή σας για λίγα λεπτά θέλω να μοιραστώ ένα χθεσινό γεγονός που δεν το δημοσιεύω μονο επειδή συνέβη σε μένα αλλά στον οποιονδήποτε κι αν είχε συμβεί θεωρώ οτι θα ήταν καλό να μάθετε ένα τόσο ακραίο γεγονός. 

Καθόμουν στον ηλεκτρικό σταθμό του Θησείου αγκαλιά με κάποια κοπέλα ωσπου εμφανίστηκε ένας σωματώδης άντρας γύρω στα 55 φωνάζοντας σε εμάς προκλητικά "Έξω τώρα από το σταθμό". 

Αφού αρνήθηκα να βγω έξω και έπειτα του ζήτησα τον λόγο οι απαντήσεις του ήταν πολύ συγκεκριμένες: "γιατί έτσι γουστάρω", "γιατί ο σταθμός είναι δικός μου", "γιατί αλλιώς θα σε πάρω σηκωτή". 

Αφου είχε αρχίσει να μαζεύεται αρκετος κόσμος γύρω μας και εγώ εξακολούθησα να αρνούμαι το να φύγω άρχισε να με πλησιάζει απειλώντας ότι θα με χτυπήσει. 

Αφού του είπα πως είναι ένας λεσβοφοβικός ρατσιστής οι λέξεις του έγιναν χυδαίες σκληρες όλο και περισσότερο απειλητικές. 
Αισθανθηκα σαν να ζω μερικες δεκαετιες πισω! 

Ειχα διαβασει στο σχολειο για την περιοδο της χουντας αλλα νομιζα οτι ειχε πεσει! 
Τα σώματα μας είχαν φτάσει σε απόσταση αναπνοής! 

Ομολογω πως αισθανθηκα τεραστιο φοβο για καποια δευτερολεπτα ωσπου τον έσπρωξα προσπαθώντας να τον απομακρύνω.Τότε ξεκίνησε να με τραβάει να με χτυπάει και να με βρίζει μπροστά σε όλο τον ηλεκτρικό. 

Δε φάνηκε στιγμή μετανιωμένος! ακόμα και όταν ήρθε η αστυνομία προσπάθησε να δείξει οτι είχε δίκιο που χτύπησε μια ανήλικη 17χρονη. 

Ο κοσμος εδειξε αρνητικη συμπεριφορα απεναντι στον κυριο που με χτυπησε! 

Αυτο που με φοβιζει ειναι πως την επομενη φορα ισως να μην ειμαι σε κεντρικο μερος, ισως να μη με βοηθησει κανεις, ισως να μην ειμαι εγω σ αυτη τη θεση αλλα καποιος που δε θα μιλησει ποτε! 

Λυπάμαι ειλικρινά που πήρα μέρος σε ένα λεσβοφοβικό ρατσιστικό κρούσμα. Λυπάμαι ειλικρινά που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. 
Λυπάμαι ειλικρινά για την Ελλάδα που ζω".


Την είδηση την βρήκαμε στις 29.9.14 από την thetoc.gr στην http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kataggelia-sok-apo-17xroni-gia-ksulodarmo-sto-metro 

Οι φωτογραφίες είναι της 17χρονης θύματος

Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ην. Εθνών ενέκρινε ψήφισμα που υποστηρίζει τα δικαιώματα των Lbtiq

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ - Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014 ενέκρινε ένα ψήφισμα που καταδίκασε τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την τρανς ταυτότητα φύλου. 

Το ψήφισμα - με επικεφαλής τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία και την Ουρουγουάη - ακολούθησε το ψήφισμα του 2011 για το ίδιο θέμα της ηγεσίας της Νοτίου Αφρικής και ζήτησε από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών της Ύπατης Αρμοστεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να συγκεντρώσει και να δημοσιέσουν πληροφορίες σχετικά με τις καλύτερες πρακτικές και μεθόδους για να ξεπεραστούν οι διακρίσεις και τη βία. 

Το ψήφισμα πέρασε με την υποστήριξη των 25 χωρών ψήφισαν υπέρ μεταξύ άλλων οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Μεξικό, καταψήφισαν 14 χώρες μεταξύ άλλων η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και 7 χώρες απείχαν. 

Οι χώρες που ήταν αντίθετες στο ψήφισμα χρησιμοποίησαν την τακτική της διαδικασίας για να ανατρέψουν το κείμενο, παρουσιάζοντας συνολικά 7 τροπολογίες που είχε εξαλειφθεί κάθε αναφορά στο σεξουαλικό προσανατολισμό και στην τρανς ταυτότητα φύλου από το κείμενο, και έγινε αποδεκτό μόνο από τις χώρες που προληπτικά δηλώνουν την υποστήριξη στη σεξουαλική πολυμορφία και στα σεξουαλικά δικαιώματα. Αυτές οι τροπολογίες απορρίφθηκαν από την ψηφοφορία. 

Η Διεθνής Επιτροπή Lbtiq Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ILGHRC) χειροκρότησε το ψήφισμα, χαρακτηρίζοντάς το ως ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της προόδου για την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των LBTIQ. "Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκανε ένα σημαντικό βήμα επιβεβαιώνοντας μία από τις βασικές αρχές των Ηνωμένων Εθνών -ότι όλες-οι είναι ίσες-οι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα", δήλωσε η Jessica Stern, εκτελεστική διευθύντρια της ILGHRC. "Το ψήφισμα αυτό βάζει τον ΟΗΕ σε μια πορεία για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και της βίας από τις οποίες υποφέρουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο οι LBTIQ". 


Την είδηση την βρήκαμε στις 27.9.14 και την μεταφράσαμε από την lgbtqnation.com στην http://www.lgbtqnation.com/2014/09/un-human-rights-council-approves-resolution-supporting-lgbt-rights/#.VCZIqCeMOtg.facebook

Οι λεσβίες Sahar Mosleh και Maryam Iranfar νυμφεύθηκαν στην Σουηδία

Οι Μουσουλμάνες λεσβίες, από το Ιράν, Sahar Mosleh και Maryam Iranfar νυμφεύθηκαν και το γάμο τις ευλόγησε γκέι Ιμάμης στη Σουηδία 

Η Sahar Mosleh και η Maryam Iranfar - οι οποίες περιμένουν το πρώτο τις παιδί μαζί – φιλήθηκαν και αγκαλιάστηκαν καθώς ο Γαλλο-Αλγερινός Ιμάμης Ludovic-Mohamed Zahed χοροστάτησε στην τελετή, νωρίτερα αυτό το μήνα κατά τη διάρκεια των εορτασμών Υπερηφάνειας της Στοκχόλμης. Οι δυο λεσβίες, που είναι αμφότερες Μουσουλμάνες, νυμφεύθηκαν με πολιτικό γάμο, σύμφωνα με το σουηδικό δίκαιο που έχει ισχύ εδώ και τέσσερα χρόνια, αλλά πιστεύεται ότι είναι το πρώτο ζευγάρι λεσβιών που ευλογήθηκε δημοσίως κατά τέτοιο τρόπο, ανέφερε το σουηδικό ειδησεογραφικό κανάλι SVT. 

Η Maryam, η οποία είναι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, και η Sahar, η οποία πάσχει εκ γενετής από εύθραυστα οστά, συναντήθηκαν πριν από εννέα χρονιές στο διαδίκτυο. Πριν από την ευλογία, που μίλησε για Dn.Se για τη σχέση τους. 
Η Maryam είπε: “Έχουμε εξαπολύσει πόλεμο εναντίον όλων των ειδών των προκαταλήψεων που μπορούμε να αγωνιστούμε. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε. "Πολλές-οί θεωρούν δεδομένο ότι είμαι η προσωπική βοηθός της Sahar και όχι η σύζυγός της". 

Η 32χρονη πρόσθεσε: "Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η λεσβοφοβία, η ισλαμοφοβία και η ξενοφοβία αυξανοται. Είναι σαφές λοιπόν, και φαίνεται σαν μια μεγάλη αναγνώριση ότι η αγάπη μας θα ευλογηθεί δημόσια από έναν Ιμάμη".

Η 36χρονη Sahar, είπε: "Ήξερα αμέσως ότι αυτή ήταν η γυναίκα μου, πως ήθελα να την νυμφευθώ και να αποκτήσουμε παιδιά μαζί. Φοβόμουν πως η Maryam ήταν «πολύ παροδοσιακή». Αυτό με τρόμαξε πραγματικά, γιατί μέχρι τότε είχα ζήσει μια πολυγαμική ζωή, δεν είχα σκεφτεί ούτε ως σκέψη να δεσμευτώ με έναν γάμο". 

Ο γεννημένος στην Αλγερία Ιμάμης Zahed είναι γνωστός ως Lgbtiq ακτιβιστής από μουσουλμανικές χώρες κ θέλει να διαδώσει το ανεκτικό Ισλάμ. Ο ίδιος δήλωσε: "Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για αυτή την όμορφη ένωση και που ήμουν σε θέση να ευλογήσω αυτό το ευτυχισμένο λεσβιακό ζευγάρι, που τώρα πια αποτελούν μια οικογένεια μετά από πολλά χρόνια μάχης". 
"Είναι μεγάλο ταξίδι να φεύγετε από την χώρα καταγωγής σας, να έρθετε σε μια άλλη χώρα και να καταφέρετε να σχηματίσετε μια νέα ζωή μαζί".

Στο Ιράν η κύρια τιμωρία για την λεσβιοσύνη είναι 100 χτυπήματα με μαστίγιο. Σύμφωνα με τον ισλαμικό ποινικό κώδικα: "Αν μια γυναίκα καταδικαστεί για λεσβιοσύνη τρεις φορές, και η τιμωρία επιβάλλεται κάθε φορά (σύμφωνα με το δίκαιο του Χαντ), την τέταρτη φορά η καταδίκη είναι η θανατική ποινή”, γράφει το Κέντρο Τεκμηρίωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ιράν.

Ο Jan Hjärpe, καθηγητής Ισλαμολογίας στο Πανεπιστήμιο Lund, χαρακτήρισε την εκδήλωση στο κανάλι SVT ως διαχωριστική γραμμή για την μουσουλμανική κοινωνία. Είπε: "Η ευλογία μπορεί να είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να συζητηθεί στην μουσουλμανική κοινωνία. Ίσως ξυπνήσει έντονες αντιδράσεις από ορισμένες εξτρεμιστικές ομάδες, ενώ άλλες ομάδες ίσως δηλώσουν δημόσια την υποστήριξή τις στην ευλογία".
Προειδοποίησε επίσης ότι σε ακραίες περιπτώσεις, κάποιες ομάδες θα μπορούσαν να εκδόσουν μια φετφά 1*.


Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την huffingtonpost  στην http://www.huffingtonpost.co.uk/2014/08/20/lesbian-muslim-iranians-sahar-mosleh-maryam-iranfar-marriage-blessed-gay-imam-sweden_n_5694050.html?utm_hp_ref=uk-gay-news

1* Η φετφά=όρος για τη νομική γνωμοδότηση ή ερμηνεία που μια ειδική-ός νομικός ή ο μουφτής μπορεί να δώσει σε θέματα που αφορούν τον ισλαμικό νόμο. Αυτή δεν είναι κατ' ανάγκη επίσημη θέση δεδομένου ότι οι περισσότερες Μουσουλμάνες-οι ισχυρίζονται ότι η κάθε μία-ένας που εκπαιδεύεται στον ισλαμικό νόμο μπορεί να εκφέρει γνώμη (φετβά) στις διδασκαλίες της-του. Εάν μία φετβά δεν ανοίγει νέους ορίζοντες, τότε ονομάζεται και είναι απλώς μία απόφαση.

Γυναίκες που πάσχουν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες πιθανώς είναι θύματα σεξουαλικής επίθεσης

Μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο και το Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου και χρηματοδοτήθηκε από το Ιατρικό Ερευνητικό Συμβούλιο και την κυβερνητική οργανισμό Big Lottery αποκαλύπτει ότι οι γυναίκες που πάσχουν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες εμφανίζουν ως και 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, και από 2 ως 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να υφίστανται ενδοοικογενειακή βία. 

Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές περιοδικό «Psychological Medicine», διαπιστώθηκε ότι το 40% των ερωτηθεισών γυναικών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια είχε υποστεί βιασμό ή απόπειρα βιασμού στην ενήλικη ζωή με αποτέλεσμα το 53% να έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Στον γενικό πληθυσμό, το 7% των γυναικών έχει πέσει θύμα απόπειρας ή βιασμού με το 3% να έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Το 12% των αντρών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, σε σύγκριση με το 0,5% του γενικού πληθυσμού. 

Τα ευρήματα βασίζονται σε μια έρευνα 303 ασθενών που επιλέχτηκαν τυχαία και οι οποες-ίοι είχαν έρθει σε επαφή με τις Κοινωνικές Υπηρεσίες τουλάχιστον για ένα χρόνο. Το 60% από αυτές-ούς είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Έδωσαν συνέντευξη χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο της βρετανικής έρευνας για την εγκληματικότητα που αφορά την ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία, και οι απαντήσεις τους συγκρίθηκαν με εκείνες των 22,606 ερωτηθεισών-ντων από την εθνική έρευνα για την εγκληματικότητα στις 12/2011. Τα αποτελέσματα αφορούσαν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικοοικονομικών παραγόντων, όπως η ηλικία, η εθνικότητα και η οικογενειακή κατάσταση. 

Η επικεφαλής συγγραφέας δρ Hind Khalifeh του τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου δηλώνει τα εξής: «Ο αριθμός των θυμάτων βιασμού μεταξύ των γυναικών με σοβαρές ψυχικές ασθένειες είναι πραγματικά συγκλονιστικός. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, το 10% είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση κατά το προηγούμενο έτος, δείχνοντας ότι τα προβλήματα συνεχίζονται κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό ποσοστό των αποπειρών αυτοκτονίας μεταξύ των θυμάτων βιασμού αυτής της ομάδας, οι γιατρίνες-οι που τις αναλαμβάνουν ύστερα από μια απόπειρα αυτοκτονίας θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο να έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά. Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην λαμβάνουν εξειδικευμένη υποστήριξη». 

Επίσης, βρέθηκε ότι οι γυναίκες και οι άντρες με ψυχικές ασθένειες έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει συναισθηματική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Το 69% των γυναικών και το 49% των αντρών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια ανέφεραν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην ενήλικη ζωή τις-τους. 

Η ενδοοικογενειακή βία από μέλη της οικογένειας (εκτός από τους συντρόφους) απαντάται σε ποσοστό 63% του συνόλου των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας σε ασθενείς με ψυχικές ασθένειες συγκριτικά με το 35% του γενικού πληθυσμού. «Οι περισσότερες στρατηγικές πρόληψης της ενδοοικογενειακής βίας για ενήλικες επικεντρώνονται στη βία μεταξύ ερωτικών συντροφισών-ων, αυτή η μελέτη όμως δείχνει ότι οι παρεμβάσεις σε ασθενείς με ψυχικές ασθένειες πρέπει επίσης να στοχεύουν στην ενδοοικογενειακή βία», λέει η δρ Khalifeh. 

Η μελέτη δείχνει σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην ψυχική ασθένεια και τη σεξουαλική και ενδοοικογενειακή βία, αλλά η αιτία δεν είναι σίγουρη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εμπειρία περιστατικών βίας μπορεί να συνέβαλε στην εμφάνιση της ψυχικής ασθένειας. Ωστόσο, περιστατικά βίας σε κάποιες ασθενείς κατά το προηγούμενο έτος συνέβησαν μετά τη διάγνωση της ασθένειας, δεδομένου ότι όλες-οι οι ασθενείς βρίσκονταν υπό τη φροντίδα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας για τουλάχιστον ένα χρόνο. 

Τα αποτελέσματα αφορούσαν την κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ κατά το προηγούμενο έτος, αλλά αυτό δεν τα επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και η αιτία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Η κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να πέσει κάποια θύμα κακοποίησης, αλλά από την άλλη πλευρά τα θύματα βίας μπορεί να στρέφονται στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. 

Η Louise Howard, κύρια συγγράφισα της μελέτης και καθηγήτρια στον τομέα Ψυχικής Υγείας Γυναικών στο Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, δήλωσε τα εξής: «Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι ασθενείς με σοβαρές ψυχικές ασθένειες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας. Παρά τις ανησυχίες του κόσμου σχετικά με τη βία που ασκείται από ασθενείς με σοβαρές ψυχικές ασθένειες, στην πραγματικότητα οι ίδιες οι ασθενείς κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πέσουν θύματα καταστροφικών μορφών βίας». 


Την είδηση την βρήκαμε στις 17.9.14 από την enallaktikidrasi.com στην http://enallaktikidrasi.com/2014/09/to-40-ton-gynaikon-me-psychikes-astheneies-einai-thymata-viasmou-i-apopeiras-viasmou/#ixzz3DZUpSycv http://enallaktikidrasi.com/2014/09/to-40-ton-gynaikon-me-psychikes-astheneies-einai-thymata-viasmou-i-apopeiras-viasmou/#ixzz3DTgT9zfx

Μαρία Γιαννακάκη, Ερώτηση για τα Γραφεία Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ 
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 

Θέμα: Γραφεία Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού & ταυτότητας (κοινωνικού) φύλου 

Στο νέο αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, προστέθηκε επιτέλους και η προστασία θυμάτων ρατσιστικών διακρίσεων και ρατσιστικής βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.


Ερωτάται ο Υπουργός 

Θα προχωρήσει στην άμεση τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος 132/2012 για τη «Σύσταση Τμημάτων και Γραφείων Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας» ώστε να έχουν πλέον αποστολή την πρόληψη και την δίωξη αδικημάτων που διαπράττονται «κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή ή την αναπηρία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα (κοινωνικού) φύλου», όπως αναφέρεται στο νέο αντιρατσιστικό νόμο; 


Η ΕΡΩΤΩΣΑ ΒΟΥΛΕΥΤΡΙΑ 

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ 


Την είδηση την βρήκαμε στις 14.9.14 από την mariayannakaki.gr στην  http://mariayannakaki.gr/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7/837-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82_%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7

Γιατί τόσες πολλές γυναίκες πεθαίνουν από τον Έμπολα Α'

Όταν άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν από Έμπολα στη Δυτική Αφρική τον Μάρτιο, η Martha Anker, πρώην στατιστικολόγος στην παρακολούθηση των μεταδοτικών ασθενειών και ανταποκρίτρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO), άρχισε να παρακολουθεί τις ειδήσεις για να δει ποια-ον κυρίως θα χτυπήσει η φοβερή ασθένεια. Καθισμένη στο σπίτι της στη Μασαχουσέτη, η Anker είχε ένα προαίσθημα: ότι όπως είχε κάνει και στο παρελθόν, θα μπορούσε να ισχυριστεί πως οι γυναίκες ως κύρια θύματα του ιού Έμπολα. 
Όπως αποδεικνύεται, η Anker είχε δίκιο. 

Στις 14 Αυγούστου, η εφημερίδα Washington Post ανέφερε ότι σε όλη τη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε συλλογικά, οι γυναίκες αποτελούσαν το 55 έως 60% των νεκρών. Στη Λιβερία, η κυβέρνηση ανέφερε ότι το 75% των θυμάτων είναι γυναίκες. "Ένιωσα πολύ λυπημένη όταν διάβασα αυτό το γεγονός από την Washington Post", είπε η Anker "Λυπάμαι πολύ που είναι σωστό". 

Πίσω στο 2007, όταν η Anker έγραψε σε μια έκθεση της ΠΟΥ, "Οι διαφορές στην έκθεση μεταξύ γυναικών και ανδρών έχει αποδειχθεί ότι είναι σημαντικοί παράγοντες για την μετάδοση του EHF [αιμορραγικού πυρετού Έμπολα]. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους ρόλους των γυναικών και τις ευθύνες που επηρεάζουν έκθεση στην περιοχή". 

Αυτή η παράκληση σαφώς δεν έχει βρει το δρόμο της προς τη Δυτική Αφρική, όταν άρχισε αυτή η επιδημία. Ο Έμπολα μεταδίδεται μέσω της επαφής με το αίμα και άλλα σωματικά υγρά, και στη Λιβερία, όπως και σε γειτονικές χώρες, οι γυναίκες είναι συνήθως εκείνες που κυρίως φροντίζουν τις άρρωστες-ους. Και συνεχίζουν να φροντίζουν κατά τη διάρκεια της τρέχουσας επιδημίας - παραμένουν στα σπίτια τις και μολύνονται από τα παιδιά ή τους συζύγους τις, αντί να αναζητούν γιατρίνες-ούς και νοσοκόμες για τις αγαπημένες-ους τις. Σπάνια οι ρόλοι αντιστρέφονται. "Αν ένας άνδρας είναι άρρωστος, η γυναίκα μπορεί εύκολα να τον κάνει μπάνιο, αλλά ο άνδρας δεν μπορεί”, λέει η Marpue Spear, η διευθύντρια Γραμματείας της ΜΚΟ Γυναίκες της Λιβερίας (WONGOSOL). "Παραδοσιακά, οι γυναίκες αναλαμβάνουν τη φροντίδα των ανδρών σε σύγκριση με τους άνδρες που φροντίζουν τις γυναίκες". 

Δεν θα πρέπει να αριθμούμε τόσους θανάτους - πάνω από 1.200 κατά τη στιγμή που γράφεται το άρθρο - για να συνειδητοποιήσουμε πόσο η προσοχή στη δυναμική των έμφυλων ρόλων μπορεί να βοηθήσει να σωθούν ζωές (σε αυτή την περίπτωση, μέσω, μεταξύ άλλων, στοχευμένων μηνυμάτων στις γυναίκες για τη σημασία να χρησιμοποιούν προστατευτικά μέτρα στο σπίτι ή να επιτρέπουν οι αγαπημένες-οι τις να δέχονται φροντίδα από εκπαιδευμένες-ους επαγγελματίες). Πράγματι, δεν χρειάζεται να είσαι Κασσάνδρα όπως η Anker - για τον Έμπολα και άλλες ασθένειες. 

Τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλές μολυσματικές ασθένειες επηρεάζουν το γυναικείο φύλο περισσότερο από το ανδρικό. Μερικές φορές επηρεάζονται οι γυναίκες γενικά, όπως με τον E. coli, τον HIV-AIDS (περισσότερο από το ήμισυ εκείνων που ζουν με τον ιό είναι γυναίκες), και ο ιός Έμπολα σε ορισμένα προηγούμενα ξεσπάσματα. Μερικές φορές είναι οι έγκυες και οι μητέρες, όπως με την H1N1 (ένα ξέσπασμα στην Αυστραλία αυτή τη στιγμή μολύνει τις γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες κατά 25%). Μερικές φορές επηρεάζονται οι άνδρες, όπως στο δάγκειο πυρετό. 

Ωστόσο, όταν οι γυναίκες είναι τα κύρια θύματα της επιδημίας, λίγοι είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι αυτό είναι το θέμα, να ρωτήσουν γιατί, και να οικοδομήσουν τις απαντήσεις ανάλογα. Πράγματι, οι ειδικές-οί λένε ότι πολύ λίγα έχουν γίνει για να τεθεί ακόμη και το μικρό ποσό που είναι γνωστό για τις διαφορές μεταξύ των φύλων και των μολυσματικών ασθενειών στην πράξη - να καθορισθούν εκ των προτέρων τα ξεσπάσματα, για παράδειγμα, η κατανόηση των ρόλων των δύο φύλων μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της συγκράτησης ή στην στρατηγική πρόληψης. Όχι μόνο αυτό, αλλά πολύ λίγη έρευνα έχει γίνει για να καταλάβουμε πόσο οι μολυσματικές ασθένειες επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο τα δύο φύλα σε βιολογικό επίπεδο. Είναι σαν Groundhog Day κάθε φορά μια ασθένεια αυξάνεται ξαφνικά, και οι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τις-τους εξαιτίας της. "Δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε το στάδιο της “ενδιαφέρουσας παρατήρησης”," λέει η Sabra Klein καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. Οι υπάλληλοι της δημόσιας υγείας γενικά συγκεντρώνουν στοιχεία για την ηλικία και το φύλο σε μια κρίση, αλλά "καμιά-νείς δεν πηγαίνει κάπου πιο πέρα με αυτό". 

Η Klein, η οποία μελετά βιολογία και ανοσολογία, εξηγεί ότι το να πάμε «κάπου πιο πέρα» θα σήμαινε να αξιολογείται συνειδητά τι συμβαίνει σε ένα ξέσπασμα, ή σε οποιαδήποτε κρίση στην υγεία, μέσω του φακού του φύλου. Θα σήμαινε, επίσης, την αντιμετώπιση συστημικών προβλημάτων, όπως η άνιση πρόσβαση των γυναικών σε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα οικονομικά που μπορεί να απαιτηθούν για τη θεραπεία. Εν ολίγοις, αυτό θα σήμαινε πρόκληση των θεμελιωδών και επικίνδυνων ανισοτήτων. 

Κοιτάζοντας ποια-ος πεθαίνει σε ένα ξέσπασμα "φαίνεται ποια-ος έχει την εξουσία και ποια-ος όχι", λέει η Wafaa El-Sadr καθηγήτρια επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Columbia Wafaa El-Σαντρ. "Κατά κάποιο τρόπο, αυτό κρατά έναν καθρέφτη για την κοινωνία. Και δείχνει πώς οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν η μία την άλλη-ον και ο ένας την άλλην-ον". 


Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ 


Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την foreignpolicy.com γραμμένη από την Lauren Wolfe στην http://www.foreignpolicy.com/articles/2014/08/20/why_are_so_many_women_dying_from_ebola

Γιατί τόσες πολλές γυναίκες πεθαίνουν από τον Έμπολα Β'

Όπως σε πολλούς τομείς, η χρηματοδότηση, η έρευνα και η σκέψη στη δημόσια υγεία έχει από καιρό προσανατολιστεί προς τους λευκούς άνδρες. Όπως το θέτει η Claudia García-Moreno, επικεφαλής ειδική στα θέματα του φύλου, των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, της σεξουαλικής υγείας, και της εφηβείας στην ΠΟΥ στη Γενεύη, "Όταν ήμουν στην ιατρική σχολή, τα πάντα" – οι δόσεις του φαρμάκου, τα σενάρια για τη δημόσια υγεία -"εξακολουθούσαν να είναι προεπιλεγμένα για τον λευκό άνδρα βάρους 70 κιλών”. Η García-Moreno λέει ότι αυτό άλλαξε κάπως, "αλλά ακόμα δεν είναι αυτό που ελπίζαμε ότι θα ήταν". 

Η García-Moreno επισημαίνει την επίμονη έλλειψη προσοχής για τα "βιολογικά συστατικά" της ασθένειας. Συχνά υπάρχουν βασικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες και οι άνδρες ανταποκρίνονται στη λοίμωξη, η ηχώ της Klein και εκείνων που μπορούν - και πρέπει - να επηρεάσουν τις ιατρικές απαντήσεις σε βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο. Πάρτε την γρίπη, για παράδειγμα, σύμφωνα με την Klein, "Η φλεγμονή που προκαλείται από λοίμωξη είναι συχνά μεγαλύτερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες". Ομοίως, η Anker σημειώνει στην έκθεση της ΠΟΥ του 2011, "Ένα συχνό λάθος είναι να μην καταγράφεται η σχετική σημασία των συμπτωμάτων που μπορεί να συμβαίνουν μόνο στο γυναικείο φύλο, όπως η κολπική αιμορραγία στο δάγκειο πυρετό". * 

"Μπορείτε να πάρετε αυτές τις πραγματικά ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σχετικά με τον Έμπολα, επίσης", προσθέτει η Klein. "[Ωστόσο, όταν] η χρηματοδότηση της έρευνας φτάνει στον Έμπολα, δεν εξετάζει ούτε καν το ρόλο που παίζει το φύλο". 
Ως απόδειξη αυτού του είδους της απόριψης της σημαντικής σημασίας του φύλου σε θέματα δημόσιας υγείας, η Klein περιγράφει ένα ανώνυμο σημείωμα της που κάποτε συμπεριλαμβανόταν σε μία κριτική σε αίτηση επιχορήγησης. "Μακάρι να είχα σταματήσει με όλα αυτά τα έμφυλα πράγματα και να είχα επιστρέψει στην επιστήμη", "Εργάζομαι σε αυτό τον τομέα για 20 χρόνια και αυτή η [βιολογική διαφορά] δεν έχει σημασία", ένα άλλο σημείωμα ανέφερε κάποτε. 

Σε όλη τη σταδιοδρομία της, η Anker έχει δεχτεί κτυπήματα για παρόμοια λάθη, αν και αυτά συχνά έχουν κοινωνικές ρίζες, σε αντίθεση με τα βιολογικά, ζητήματα. "Η γενική πεποίθηση είναι ότι από μολυσματικές ασθένειες πλήττονται τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, το καλύτερο είναι να εστιαστεί η προσοχή στη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας για τον έλεγχο και τη θεραπεία, και να το αφεθεί σε άλλες η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που μπορεί να υπάρχουν στην κοινωνία, όπως η ανισότητα των γυναικών, αφότου η επιδημία έχει τελειώσει", έγραψε στην έκθεση της ΠΟΥ του 2011. Ωστόσο, τόνισε πως η αντιμετώπιση αυτών των «προβλημάτων» είναι κρίσιμη για την κατανόηση και ως απόρροια της εξάπλωσης μιας επιδημίας. *

Μελετόντας τις νοσηλεύτριες. 
Είναι κυρίως γυναίκες σε όλο τον κόσμο, και είναι συχνά στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης των μολυσματικών ασθενειών. Ωστόσο, πολύ συχνά, βρίσκονται πολύ χαμηλά στη κατάταξη του κοινωνικού - και του έμφυλου τοτέμ - πόλου για τις ανάγκες τις, ώστε να ακούγονται καθαρά. "Η έρευνα έχει δείξει ότι οι κακές σχέσεις μεταξύ νοσηλευτριών και γιατρίνων-ών είναι συνήθεις στις ρυθμίσεις του νοσοκομείου, οι οποίες αποτελούν δυνητική απειλή για την ασφάλεια των ασθενών - συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου των λοιμώξεων [- -] και έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ικανοποίηση και συνοχή της νοσηλεύτριας", ανέφερε το 2011 σε έκθεση της η ΠΟΥ. Επιπλέον, μετά το ξέσπασμα του SARS το 2003, διαπίστωσαν οι μελέτες του Καναδά, σύμφωνα με την ΠΟΥ, ότι "η έλλειψη ισχύος και επιρροής των νοσηλευτριών συνδέεται με τους ανεπαρκείς ελέγχους των λοιμώξεων". 

Λαμβάνοντας υπόψη το φύλο γενικότερα, σε ένα προηγούμενο ξέσπασμα της επιδημίας Έμπολα, μια ανέκδοτη έκθεση ισχυρίστηκε ότι οι άνδρες κυριάρχησαν στις συναντήσεις ενημέρωσης για την ασθένεια, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες ήταν ήδη γνωστό πως είναι κυρίως εκείνες που είναι νοσηλεύτριες ή φροντίζουν τις-τους ασθενείς. Κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος της H1N1 (γρίπη των πτηνών), κυβερνητικές-οί υπάλληλοι είχαν την τάση να ασχολούνται με τους άνδρες, επειδή θεώρησαν ότι είναι ιδιοκτήτες των αγροκτημάτων, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες συχνά έκαναν το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας με τα ζώα στα αγροκτήματα. Και ορισμένα προγράμματα ελέγχου του δάγκειου πυρετού στη Νοτιοανατολική Ασία στις αρχές του 1990, σύμφωνα με μια έκθεση, "συνάντησαν αντίσταση", επειδή οι εργαζόμενοι για την υγεία "αμφισβήτησαν την ικανότητα της γυναίκας να προφυλάξει την υγεία ενός νοικοκυριού απαλλάσοντας το από την ασθένεια". 

Αυτά τα προβλήματα είναι σίγουρα εδραιωμένα. Ωστόσο, με κάθε νέο ξέσπασμα ή την άνοδο μιας μολυσματικής ασθένειας δίνεται η ευκαιρία για να κάνουμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. "Είτε είναι οξείες είτε χρόνιες επιδημίες, έχουν την τάση να δείχνουν τα σχίσματα και τα τρωτά σημεία που υπάρχουν [σε μια κοινωνία]," λέει η Columbia El-Sadr. "Ίσως ο Έμπολα να φέρει στο προσκήνιο τις αδυναμίες του συστήματος υγείας, θα φέρει στο προσκήνιο τα δεινά των γυναικών που στερούνται των πολιτικών τις δικαιωμάτων". 

"Ίσως τα διδάγματα μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή της επόμενης επιδημίας', πρόσθεσε η ίδια. 
Με τόσες πολλές να πεθαίνουν στη Δυτική Αφρική, υπάρχει η ευκαιρία να πάμε ενάντια στη φυσική προδιάθεση, να προσπαθήσουμε να ενσωματώσουμε την πολυπόθητη εστίαση στο φύλο στις ιατρικές και κοινωνικές αντιδράσεις. Τώρα είναι η ώρα να το κάνουμε - ακριβώς όπως ήταν στην τελευταία κρίση. 

Διόρθωση, 20 Αυγούστου 2014: Δύο αποσπάσματα σε μια παλαιότερη έκδοση αυτού του άρθρου είχαν λανθασμένα αποδοθεί στην αναφορά του 2007 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Η έκθεση στην πραγματικότητα δημοσιεύθηκε το 2011. 


Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την foreignpolicy.com γραμμένη από την Lauren Wolfe στην http://www.foreignpolicy.com/articles/2014/08/20/why_are_so_many_women_dying_from_ebola

Υπολείπονται οι αμφισεξουαλικές, λεσβίες και τρανς γυναίκες στην υγεία Α'

"Ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η υγεία", λέει το ρητό, αλλά υπολείπονται οι λεσβίες αμφισεξουαλικές και τρανς γυναίκες. 

Οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τρανς γυναίκες αναφέρουν μεγαλύτερη οικονομική αστάθεια και χειρότερη υγεία από τους γκέι, αλλά και τις, τους ετερό, σύμφωνα με τη μελέτη της Gallup για την ευεξία που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα. 

"Οι τρανς, λεσβίες, αμφισεξουαλικές [στη μελέτη] έχουν αυτό το πιο σημαντικό οικονομικό μειονέκτημα επειδή δέχονται τις διπλές συνέπειες του ότι είναι λεσβίες, αμφισεξουαλικές τρανς και να είναι γυναίκες", δήλωσε ο Gary Gates, συγγραφέας της μελέτης. 

Αυτό το διπλό χτύπημα οφείλεται σε μια συρροή παραγόντων που λειτουργούν εναντίον τις. Δηλαδή, οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τρανς είναι ακριβώς αυτό: οι γυναίκες, και υπόκεινται στο μισθολογικό χάσμα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως οι ετερό γυναίκες δήλωσε η Susan Cochran, καθηγήτρια στην Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου UCLA. 

Υπάρχει αυτό το χάσμα ακόμη και μεταξύ θέσεων εργασίας με τον κατώτατο μισθό, όπου οι γυναίκες αμείβονται 13% λιγότερο από όσο οι άνδρες. Πολλές αμφισεξουαλικές, λεσβίες, και τρανς είναι λιγότερο πιθανό να ζουν με μία συντρόφισα, έτσι ώστε να μην αποκομίσουν τα οικονομικά οφέλη που υπάρχουν σε μια οικογένεια δύο ενηλίκων, όπως το να μοιράζονται τα έξοδα και τα διπλά εισοδήματα, είπε η Cochran. 

"Στο τέλος της ημέρας, οι Lbt κερδίζουν λιγότερα", είπε. "Και αυτές κερδίζουν λιγότερα για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους". 

Η μελέτη της Gallup, η οποία βασίστηκε σε περισσότερες από 80.000 συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, στόχευσε σε πέντε βασικούς τομείς της ευημερίας: την αίσθηση της επιδίωξης-σκοπού, την συμμετοχή στην κοινότητα, την σωματική υγεία, την οικονομική σταθερότητα και την κοινωνική αλληλεπίδραση.


Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 26.8.14 από την takepart.com γραμμένη από την Hayley Fox στην http://www.takepart.com/article/2014/08/26/lgbt-women-struggle-health-and-wealth-under-double-whammy-gender-restrictions?utm_content=buffer31e2d&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer 4 By

Υπολείπονται οι αμφισεξουαλικές, λεσβίες και τρανς γυναίκες στην υγεία Β'

Μόνο το 27% λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανς στη μελέτη ανέφεραν ακμαία οικονομικά, σε σύγκριση με 39% των ετερό γυναικών και το 40% εκατό των ετερό ανδρών. 
Η οικονομική ευημερία προσδιορίστηκε με βάση μια ποικιλία ερωτήσεων της έρευνας σχετικά με το βιοτικό επίπεδο, την ικανότητα παροχής των βασικών αναγκών, και την ποσότητα της οικονομικής ανησυχίας. 

Οι οικονομικές μάχες μιας Lbt δεν σημαίνει μόνο οικονομικές διακοπές και μικρότερα σπίτια, αυτές οι ελλείψεις πόρων έχουν σοβαρές συνέπειες, όταν πρόκειται για την υγεία. Οι LGBT είναι λιγότερο πιθανό να έχουν ασφάλιση υγείας ή τα οικονομικά μέσα να πληρώσουν για την ιατρική περίθαλψη, σύμφωνα με έρευνα της Gallup που δημοσιεύθηκε την Τρίτη. 

Το 25% των ενηλίκων LGBT ανέφεραν πως δεν έχουν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν για φροντίδα της υγείας κατά την τελευταία χρονιά, ενώ μόνο το 17% των ετερό ενηλίκων ανέφερε αυτό το πρόβλημα. 
Είναι οι LBT που χρειάζονται την ασφάλιση υγείας περισσότερο αφού οι LBT καπνίζουν και πίνουν περισσότερο από τις ετερό, και οι αμφισεξουαλικές συχνά παλεύουν με ζητήματα όπως το βάρος και τα ψυχολογικά, σύμφωνα με την Έρευνα 2013 της National Health Interview από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών. 

Οι κίνδυνοι για την υγεία των LBT επιδεινώνονται με το να είναι λιγότερο πιθανό να επισκέπτονται τακτικά μια γιατρίνα-ο. 
"Για τις γυναίκες, η περίθαλψη υγείας, συχνά οργανώνεται γύρω από την ανάγκη για έλεγχο των γεννήσεων", είπε η Cochran. "Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γυναίκες περιλαμβάνονται συνήθως στην υγειονομική περίθαλψη". Οι LBT γυναίκες συχνά δεν έχουν ανάγκη για έλεγχο των γεννήσεων, και είναι επίσης λιγότερο πιθανό να μεγαλώσουν παιδιά, είπε η Cochran, που είναι ο άλλος παράγοντας που φέρνει τις γυναίκες στο γραφείο μίας γιατρίνας-ού. 

Οι LBT έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να στερούνται την προσωπική γιατρίνα-ό από ό,τι οι ετερό γυναίκες. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο το 24% των λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανς στην ερώτηση της της έρευνας για την ευεξία, την ανέφεραν ως "ακμάζουσα", όταν πρόκειται για τη σωματική υγεία, σε σύγκριση με το 36% των ετερό γυναικών.
Έτσι, αν και όλα τα σημάδια δείχνουν ότι υπάρχει πρόοδος στην LGBT κοινότητα, από την πρόσφατη σαρωτική νίκη στην ισότητα του γάμου στην εντολή του Προέδρου Barack Obama για φραγή των διακρίσεων, υπάρχουν παρατεταμένες μορφές στίγματος (ο φόβος της ασθένειας, του θανάτου και κυρίως του αποκλεισμού) που περιορίζουν την πραγματική ισότητα. 

Το εργαλείο για την αντιμετώπιση αυτών των αποκλίσεων εμφανίζονται από τα δεδομένα, δήλωσε ο Gates: που συλλέγουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ανθρώπων και την ταυτότητα κοινωνικού φύλου και πώς σχετίζονται με τη συνολική τις ευημερία. "Ενώ η κοινωνική αποδοχή των Lgbt των Ην. Πολιτειών έχει βελτιωθεί σε αυτή τη χώρα, η LGBT κοινότητα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολύ συχνά διακρίσεις και στίγμα που επηρεάζει αρνητικά την οικονομική, σωματική και συναισθηματική υγεία της", είπε ο Gates σε μια δήλωση. 


Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 26.8.14 από την takepart.com γραμμένη από την Hayley Fox στην http://www.takepart.com/article/2014/08/26/lgbt-women-struggle-health-and-wealth-under-double-whammy-gender-restrictions?utm_content=buffer31e2d&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer 4 By

Η κα. Falkner και το Διεθνές Δίκτυο Φιλελεύθερων Γυναικών INLW για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας

Η αντιπροεδρίνα Falkner και το Διεθνές Δίκτυο Φιλελεύθερων Γυναικών INLW σχσχεδιάζουν δράσεις για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας. 

Εργαζόμενη η Αντιπροεδρίνα  Βαρόνη Kishwer Falkner με την LI στο Διοικητικό Συμβούλιο, η οποία είναι πλήρες μέλος  των Φιλελεύθερων Δημοκρατών LI, η αντιπροσωπεία του Διεθνούς Δικτύου Φιλελεύθερων Γυναικών (INLW) εξέδωσε μερικές από τις δράσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών, σε μια συνάντηση στη Βουλή των Λόρδων στις 22 Ιουλίου 2014. 

Τα δικαιώματα των γυναικών είναι ένας από τους τρεις πυλώνες καθορισμού των εργασιών της επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς των Φιλευθέρων LI και τις αρχές που τις διέπουν όπως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης εγκρίθηκε από την Διενθνή των Φιλελευθέρων σε ένα ψήφισμα που παρουσιάστηκε στο 59ο Συνέδριο της Διεθνούς των Φιλελευθέρων. 

Η αντιπροσωπεία της LI είναι πλήρες μέλος της INLW, της οποίας επικεφαλής ήταν Βαρόνη Margaret de Vos van Steenwijk, η οποία είναι προεδρίνα του INLW, μίλησε για τη σημασία που έχει, για τις χώρες στην Ευρώπη αλλά και πέρα από αυτήν, η εφαρμογή των όρων της Σύμβασης για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας σε όλο τον κόσμο. 
Η Βαρόνη Falkner, η οποία είναι επίσης εκπροσώπισα της εξωτερικής πολιτικής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών στη Βουλή των Λόρδων, προσφέρθηκε να τονίσει τη σημασία αυτού του αγώνα για την Διεθνή των Φιλελευθέρων θέτοντας μια ερώτηση ενώπιον του κοινοβουλίου, ενθαρρύνοντας και άλλες φιλελεύθερες βουλευτίνες-ές να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. 

Η Αντιπροεδρίνα της LI άδραξε επίσης την ευκαιρία να συζητήσει με το INLW τη δυνατότητα η επόμενη Γενική Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών είναι γυναίκα μετά τη λήξη του τρέχοντος φορέα το 2016. 

Μαζί με την Βαρόνη De Vos ήταν η ταμίας του INLW, Marianne Morren, και ένα μέλος της LI που συνεργάζεται με την οργάνωση, Δίκτυο Έμφυλης Ισότητας του κόμματος ALDE, η κα Flo Clucas, η οποία έχει διατελέσει προεδρίνα της Ομάδας Επιτροπή των Περιφερειών του ALDE. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 23.4.14 και την μεταφράσαμε από την liberal-international.org στην  http://www.liberal-international.org/site/Vice_President_Falkner_and_INLW_plan_action_to_combat_genderbased_violence.html

Θα περιμένουμε να δούμε την εφαρμογή αυτού του ψηφίσματος κυρίως στην Ελλάδα.

Φιλελεύθερη Διεθνής: Ψήφισμα σχετικά με την πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών

Φιλελεύθερη Διεθνής, 1 Whitehall Place, Λονδίνο SW1A 2HDR. 

Ψήφισμα σχετικά με την πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών, μέσω της σύμβασης της Κωνσταντινουπόλεως του Συμβουλίου της Ευρώπης 1 

Αριθμός Ψηφίσματος: 03 
Τίτλος: Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών, μέσω της σύμβασης της Κωνσταντινουπόλεως του Συμβουλίου της Ευρώπης 

Όπως παρουσιάστηκε στην Ολομέλεια της Ομάδας Εργασίας στο Κογκρέσο και Υποβλήθηκε από το Διεθνές Δίκτυο των Φιλελεύθερων Γυναικών.

Το Συνέδριο της Διεθνούς των Φιλελευθέρων, που συγκλήθηκε στο Ρότερνταμ, της Ολλανδίας, στις 26 του Απρίλη, 2014 

Σημείωσαν ότι 
-κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν όχι μόνο την ενδοοικογενειακή βία, αλλά και άλλες μορφές βίας, συμπεριλαμβανομένων των ακροτηριασμών των σεξουαλικών οργάνων των γυναικών, της ενέδρας και των φόνων «τιμής». 
Μόλις πρόσφατα, για παράδειγμα, μια νέα νομοθεσία που ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο του Αφγανιστάν απειλεί την ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών του Αφγανιστάν. Αν υπογραφεί ο νόμος, οι επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές -βιασμοί, ξυλοδαρμοί και φόνοι «τιμής» θα μπορούν να συμβαίνουν με σχετική ατιμωρησία, οι πατέρες θα μπορούν να οργανώνουν πιο εύκολα τους γάμους ανήλικων κοριτσιών, 

οι γυναίκες και τα κορίτσια θα έχουν ελάχιστες πιθανότητες να φτάσουν στη δικαιοσύνη για τη βία εναντίον τις. Αν μια γυναίκα ή κορίτσι δεχτεί επίθεση από έναν συγγενή, όχι μόνο θα αποτραπεί από το να καταθέσει εναντίον του δράστη, αλλά και οποιαδήποτε άλλη στενή συγγένισα-η του κατηγορουμένου δράστη η οποία-ος ήταν μάρτυρας, θα μπορούσε επίσης να απαγορευτεί. 
Ό,τι έχουν καταφέρει οι Αφγανίδες για τα δικαιώματα των γυναικών τα τελευταία χρόνια, θα χαθούν αν η νομοθεσία αυτή υπογραφεί από τον πρόεδρο. 

Λαμβάνοντας υπόψη 
το Συμβούλιο της Ευρώπης και οι χώρες μέλη του αποφάσισαν να αντιστραφεί αυτή η τάση.
Η σύμβαση προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα για την πρόληψη της βίας, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των δραστών. 
Η Σύμβαση μπορεί να οδηγήσει στην ασφάλεια από το φόβο και τη βία, επειδή έχουν ήδη διαμορφωθεί η νομοθεσία, οι πολιτικές και οι πρακτικές στις χώρες μέλη. 
Η παρούσα σύμβαση, εάν εφαρμοστεί ευρέως, θα επηρεάσει καταστάσεις πέρα από το Συμβούλιο της Ευρώπης να αναλάβουν το περιεχόμενο και τις συνέπειες της παρούσας Σύμβασης. 

Για να τεθεί σε ισχύ, τουλάχιστον δέκα χώρες μέλη πρέπει να επικυρώσουν την εν λόγω Σύμβαση. Η Ανδόρα ήταν η ένατη χώρα που την επικύρωσε τον Ιανουάριο. Μία ακόμα από τις 24 χώρες που έχουν υπογράψει χρειάζεται να την θέσει σε ισχύ. 

Κάνει έκκληση 
οι Φιλελεύθερες ηγέτιδες-ες και βουλευτίνες-ές να λάβουν μέτρα για να υπογράψει κάθε χώρα μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, να επικυρώσει και να εφαρμόσει τη Σύμβαση Πρόληψης και Καταπολέμησης της βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, 
όλες οι Φιλελεύθερες ηγέτιδες-ες και βουλευτίνες-ές από χώρες που δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να εργαστούν για την παγκοσμιοποίηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης στις χώρες τις-τους.
Θα πρέπει να εργαστούν για την υιοθέτηση του περιεχομένου της Σύμβασης από τις κυβερνήσεις τις-τους, 
όλες Φιλελεύθερες-οι ηγέτιδες-ες και βουλευτίνες-ές να εργαστούν προς την κατεύθυνση να εφαρμοστεί μια Διεθνής Σύμβαση η οποία θα πρέπει να είναι ένα παγκόσμιο αναπόσπαστο και αποτελεσματικό μέσο για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.


Την είδηση την βρήκαμε στι 26.4.14 και την μεταφράσαμε από την liberal-international.org στην http://www.liberal-international.org/site/file/Rotterdam%20Congress%202014/03_Istanbul_Convention_of_the_CoE_adopted.pdf

Θα περιμένουμε την εφαρμογή του ψηφίσματος στην κυρίως στην Ελλάδα

Μία ιστορική απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Richard Posner

Οι Πολιτείες παραβιάζουν το Σύνταγμα των ΗΠΑ όταν νομοθετούν διακρίσεις εις βάρος μίας ομάδας της κοινωνίας, χωρίς να υπάρχει κανένα όφελος για την ευρύτερη κοινωνία και μάλιστα, όφελος που να μην μπορεί να επιτευχθεί με διαφορετικό τρόπο που δεν θα προϋποθέτει τη διάκριση. 

Αυτή είναι η περίληψη της απόφασης του Ομοσπονδιακού Εφετείου των ΗΠΑ (7th circuit), με την οποία ο Δικαστής Richard Posner έκρινε ουσιαστικά ότι η απαγόρευση των Lbtiq γάμων είναι παράλογη και έδωσε το πράσινο φως για την κατάργησή της, σε μία υπόθεση που αφορούσε ειδικά τις Πολιτείες της Ιντιάνα και του Γουισκόνσιν. 

Οι Lbtiq, επιχειρηματολογεί ο Δικαστής, είναι μία ομάδα ανθρώπων που διακρίνονται από ένα χαρακτηριστικό τους για το οποίο δεν έχουν οι ίδιες-οι επιλογή: όπως το χρώμα του δέρματος ή το φύλο, ο σεξουαλικός προσανατολισμός των ανθρώπων δεν αποτελεί επιλογή αλλά φυσικό χαρακτηριστικό (και θα ήθελα προσωπικά να καλέσω όσες-ους ακόμα πιστεύουν το αντίθετο να προσπαθήσουν να αλλάξουν τον δικό τους σεξουαλικό προσανατολισμό για έναν μήνα και να ξανασυζητήσουμε). Ως τέτοια ομάδα, οι Lbtiq έχουν υποστεί διαχρονικά διακρίσεις και υποβιβασμούς. Διακρίσεις με βάση φυσικά χαρακτηριστικά για τα οποία δεν υπάρχει επιλογή μπορούν να γίνονται νόμιμα (όπως για παράδειγμα η απαγόρευση να πιλοτάρει καμιά-κανείς αεροπλάνο μετά από κάποια ηλικία), αλλά πρέπει να αποδεικνύεται ότι υπάρχει όφελος για την κοινωνία. Σε αυτό το πλαίσιο, έκρινε το Δικαστήριο, δεν υπάρχει κανένα όφελος και κανένα λογικό επιχείρημα υπέρ της απαγόρευσης του Lbtiq γάμου. 

Αντιθέτως, δεδομένου ότι τα παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα και ασφαλή μεγαλώνοντας εντός οικογενειών με παντρεμένους γονείς (και αυτό ισχύει εξίσου για τα βιολογικά και τα παιδοθετημένα παιδιά ενός ζευγαριού), η απαγόρευση απειλεί την ευημερία των παιδιών, πλήττει δηλαδή ένα (αδύναμο) υποσύνολο της κοινωνίας, το οποίο υποτίθεται ότι ο νομοθέτης θέλει να προστατεύσει: Ο Δικαστής επιμένει ιδιαίτερα σε αυτό το σημείο, γιατί οι Πολιτείες, οι οποίες επιτρέπουν τις παιδοθεσίες από Lbtiq, υποστήριξαν ότι προάγουν, με ένα σύστημα «καρότου και μαστιγίου» (φορολογική πολιτική, δίκαιο κληρονομιάς, κ.α.) τον γάμο μεταξύ ανθρώπων διαφορετικού φύλου επειδή οι ετεροφυλόφιλες-οι «κινδυνεύουν» να κάνουν παιδιά εκτός γάμου. Οι Lbtiq δεν κινδυνεύουν να αποκτήσουν παιδιά, επομένως δεν χρειάζεται να μπορούν να τελούν γάμους κιόλας! Όμως, περισσότερα νυμφευμένα-παντρεμένα ζευγάρια σημαίνει περισσότερες παιδοθεσίες, άρα περισσότερη ευημερία για τα παιδιά. 

Αξίζει να δούμε πώς ο Δικαστής απέρριψε με αριστουργηματικό τρόπο ένα-ένα και τα υπόλοιπα επιχειρήματα των Πολιτειών: 

«Ο περιορισμός του δικαιώματος στον γάμο μόνο για άτομα διαφορετικού φύλου βασίζεται στην παράδοση και η παράδοση είναι ένας θεμιτός λόγος για διάκριση». 

Ο Δικαστής υπενθύμισε την υπόθεση Loving v. Virginia, η οποία συζητήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ το 1967 και με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η απαγόρευση του γάμου μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής φυλής, που η Πολιτεία της Βιρτζίνια υποστήριζε με την αιτιολογία της παράδοσης. Μάλιστα, η απαγόρευση του Lbtiq γάμου είναι ακόμα χειρότερη, λέει η απόφαση, καθώς απαγορεύεται στις Lbtiq να παντρευτούν όλα τα άτομα με τα οποία θα ήθελαν ενδεχομένως να τελέσουν γάμο, ενώ παρά την απαγόρευση του γάμου με άτομα άλλης φυλής, οι άνθρωποι είχαν τότε τη δυνατότητα να τελέσουν γάμο με άτομο της δικής τους φυλής. Η παράδοση, υπογραμμίζει ο Δικαστής, δεν είναι από μόνη της ούτε καλή, ούτε κακή και δεν μπορεί να αποτελεί λόγο διάκρισης και μάλιστα να υιοθετείται νομοθετικά. Υπάρχουν καλές παραδόσεις, κακές παραδόσεις (όπως το δέσιμο των ποδιών στις γυναίκες στην Κίνα) και παραδόσεις ουδέτερες (οι γραβάτες, η χειραψία). 

«Οι επιπτώσεις της άρσης της απαγόρευσης δεν μπορούν να προβλεφθούν, και επομένως η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί πολύ προσεκτικά». 

Οι Πολιτείες όμως ομολογούν ότι δεν έχουν δρομολογήσει απολύτως καμία έρευνα, δεν κάνουν καμία προσπάθεια για να εντοπίσουν τις πιθανές επιπτώσεις. Πιεζόμενες, παραδέχονται ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίο η κοινωνία θα υποστεί πλήγμα (harm) από τον Lbtiq γάμο, μόνο ότι κάποιες-οι βρίσκουν το γεγονός απωθητικό (strongly disapprove). 

«Η κυβέρνηση απαγορεύει τον Lbtiq γάμο επειδή αυτό απαίτησε με την ψήφο της η πλειοψηφία των πολιτών της Πολιτείας – πρόκειται για μια δημοκρατική απόφαση». 

Ιδιαίτερα καυστικός εδώ, ο Δικαστής Posner γράφει: οι μειοψηφίες που θίγονται από τις αποφάσεις που λαμβάνονται μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας από την πλειοψηφία, μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο και προστατεύονται από το Σύνταγμα. 

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα υπέρ της απαγόρευσης του Lbtiq γάμου που να μην είναι βαθειά ρατσιστικό και ηθικολογικό. Η απόφαση του Δικαστή Posner είναι ένα αριστούργημα λογικής και αξίζει να διαβαστεί από όλες-ους, ειδικά δε από την κυβέρνηση, που συνεχίζει να αγνοεί την απόφαση του Ευρ. Δικαστ. Ανθρωπ. Δικαιωμάτων με την οποία καταδικάστηκε η Ελλάδα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επειδή δεν επιτρέπει (ούτε καν) το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ Lbtiq. Δυστυχώς όμως, ενώ στις ΗΠΑ αναμένεται να αλλάξουν πολλά μετά από αυτό το Δικαστήριο – δύσκολα θα καταρριφθεί η επιχειρηματολογία στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο – δεν περιμένουμε αντίκτυπο εδώ: οι δηλώσεις πολλών βουλευτών τις τελευταίες εβδομάδες, με αφορμή το αντιρατσιστικό, αλλά και η γενικότερη σοβαρή υστέρηση σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 11.9.14 από την athensvoice.gr γραμμένη από την Γεωργία Πανοπούλου στην http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%8D%CE%BB%CF%89%CE%BD

Η Vivian Boyack και η Alice Dubes νυμφεύθηκαν μετά από 72 χρόνια σχέσης

Μετά από εβδομήντα χρονιές αφ' ότου άρχισε η σχέσης τις, η Vivian Boyack και η Alice "Nonie" Dubes νυμφεύθηκαν. 

Η 91χρονη Boyack, και η 90χρονη Dubes, καθόταν η μία δίπλα στην άλλη κατά τη διάρκεια της τελετής του Σαββάτου 30.9.2014, αναφέρει η Quad City Times. 

"Αυτή είναι μια γιορτή που έπρεπε να είχε συμβεί πριν από πολύ καιρό", είπαν στην Επισκόπισα Linda Hunsaker η μικρή ομάδα από τις στενές φίλες και την οικογένεια που παρακολούθησαν την τελετή. 

Οι δύο λεσβίες συναντήθηκαν στην πατρίδα τις την Yale, της Αϊόβα, ενώ μεγάλωναν. Στη συνέχεια μετακόμισαν στην Davenport το 1947, όπου η Boyack δίδαξε στο σχολείο και η Dubes εργαζόταν στη μισθοδοσία. 

Η Dubes είπε ότι και οι δύο έχουν απολαύσει τη ζωή τις μαζί και όλα αυτά τα χρόνια έχουν ταξιδέψει στις 50 πολιτείες, σε όλες τις επαρχίες του Καναδά και στην Αγγλία δύο φορές. 
"Περάσαμε καλά", δήλωσε η Dubes. 

Η Boyack είπε ότι χρειάζεται πολλή αγάπη και δουλειά για να κρατηθεί μια σχέση για 72 χρόνια. 

Ο για πολλά χρόνια κοινός τις φίλος Jerry Yeast, 73 χρονών, είπε ότι γνωρίζει το ζευγάρι, από όταν εργαζόταν στην αυλή τις ως έφηβος. "Τις γνωρίζω όλη μου τη ζωή, και μπορώ να σας πω, ότι είναι ιδιαίτερες" είπε ο Yeast. 

Η Iowa άρχισε να επιτρέπει την ισότητα του γάμου το 2009. 
Οι δύο γυναίκες δήλωσαν ότι ποτέ δεν είναι αργά για ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 8.9.14 και την μεταφράσαμε από την theguardian.com στην http://www.theguardian.com/world/2014/sep/08/ninety-year-old-gay-couple-marries-in-iowa?CMP=fb_gu 

Η φωτογραφία είναι του Thomas Geyer της AP.

Εκπαίδευση για όλες

Ο στόχος για πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλες είναι δύσκολο να επιτευχθεί. 
Οι πιθανότητες για την επίτευξη του στόχου που έθεσε ο Αναπτυξιακός Στόχος της Χιλιετίας (Millennium Development Goals-MDGs), δηλαδή τη διασφάλιση ότι μέχρι το Δεκέμβριο το 2015 κάθε παιδί σχολικής ηλικίας θα έχει πραγματικά πρόσβαση στην εκπαίδευση φαίνονται ελάχιστες. 

..... 

Ακαδημαϊκή έρευνα δείχνει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να απολαύσει διαρκή ευημερία - και καμία δεν μπορεί να αποφύγει την παγίδα του μεσαίου εισοδήματος - χωρίς μεγάλης κλίμακας επενδύσεις σε υψηλής ποιότητας εκπαίδευση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην σημερινή οικονομία που βασίζεται στη γνώση, όπου οι εταιρείες αποτιμούν το δυναμικό τους σύμφωνα με τα ανθρώπινο και όχι μόνο με το υλικό τους κεφάλαιο και οι χρηματιστηριακές αγορές συνεκτιμούν το πνευματικό εκτός από το φυσικό κεφάλαιο. Η εκπαίδευση έχει από καιρό θεωρηθεί ως η νούμερο ένα εγγυήτρια του εισοδήματος, του πλούτου, της κοινωνικής θέσης, αλλά και της ασφάλειας. Ωστόσο, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν κατ' επανάληψη μείνει εκτός, με σχεδόν τα μισά παιδιά του κόσμου να εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση ούτε στη βασική εκπαίδευση. 

 ....... 

 Όπως ήταν αναμενόμενο, τα κορίτσια σε αγροτικές κοινότητες αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα εμπόδια. Σήμερα, περίπου τα τρία τέταρτα των κοριτσιών δεν έχουν πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ενώ το 2030 τα μισά κορίτσια θα απέχουν από την εκπαίδευση. Επίσης, περίπου το 90% των κοριτσιών σήμερα δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ το 2030, ο αριθμός αυτός θα έχει μειωθεί μόνο κατά 20%. Και, ενώ για τα αγόρια στην υπο-σαχάρια Αφρική θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2069 για να πετύχουμε την καθολική πρόσβαση τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, για τα κορίτσια θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2086. Όσο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θα χρειαστεί ένας αιώνας, αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, για να διασφαλιστεί η πρόσβαση όλων των κοριτσιών της υπο-σαχάριας Αφρικής. 

..... 

Εν τω μεταξύ, στο Πακιστάν, μια τολμηρή εκπαιδευτική εκστρατεία με επικεφαλής τον Μαλάλα Γιουσαφζάι βοηθά να αυξηθεί το μερίδιο των νεαρών ενηλίκων που έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία διαμορφώθηκε στο ευτελές ποσοστό του 7% το 2010. Τα οφέλη θα είναι όμως μικρά, μιας και ως το έτος 2045, το ποσοστό είναι απίθανο να υπερβεί το 15%. Το Νεπάλ αναμένεται να βιώσει την ταχύτερη ανάπτυξη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά επειδή η βάση του είναι σε χαμηλότερο επίπεδο, αυτό σημαίνει ότι το 2045 το επίπεδο πιθανότητα θα είναι περίπου στο 16%. 

 ...... 

Η παραδοχή ότι η οικονομική ανάπτυξη και η τεχνολογική πρόοδος θα επεκτείνει και τις ευκαιρίες σε όλους είναι λίγο ως πολύ ευσεβής πόθος. Στην πραγματικότητα, εκτός αν γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια, η κατανομή των εκπαιδευτικών - και κατά συνέπεια και οικονομικών - ευκαιριών θα γίνονται όλο και πιο άνισες κατά τα προσεχή έτη. 


Αποσπάσματα της είδησης τα βρήκαμε στις 4.9.14 από την thetoc.gr γραμμένη από τον  Γκόρντον Μπράουν πρώην Πρωθυπουργό της Αγγλίας και ειδικό απεσταλμένο των Ηνωμένων Εθνών για την Παγκόσμια Εκπαίδευση στην http://www.thetoc.gr/opinion/article/ekpaideusi-gia-olous

Η Martina Navratilova έκανε πρόταση γάμου στην συντρόφισά της Julia Lemigova

Η θρυλική τενίστρια έκανε πρόταση γάμου στη συντρόφισά της, στο Αμερικανικό Οπεν 

Εχει γράψει ιστορία στα κορτ. Μπορεί η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα να έχει αποχωρίσει από αυτά εδώ και καιρό, αλλά ακόμη θέλει να συνδέει τις καλύτερες στιγμές της για το τένις. 
Για αυτό έκανε πρόταση γάμου στη συντρόφισά της, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Οπεν. 


Η Ναβρατίλοβα και η Τζούλια Λεμίγκοβα βρίσκονταν στη σουίτα του Tennis Channel, στο κορτ, όταν αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη ερώτηση. 


Η Ναβρατίλοβα γονάτισε, κρατώντας στο χέρι της ένα κουτάκι με το δακτυλίδι, ενώ η στιγμή προβάλλονταν στη γιγαντοοθόνη του κορτ, στην ανάπαυλα ανάμεσα στους ημιτελικούς των ανδρών. 

"Ζούμε ήδη έξη χρόνια μαζί, μπορείς να πεις όχι, ίσως ή ναι". Και ενώ η Lemigova ένοιωθε αμήχανα σκυμένη προς την Navratilova γελούσε, η τελευταία την παρακάλεσε να πάρει την απόφασή της σύντομα επειδή καθώς ήταν γονατισμένη τα πόδια της πονούσαν. Η Lemigova την αγκάλιασε λέγοντας το ναι.

Η κα. Lemigova έχει ήδη δύο παιδιά. 


«Ημουν πολύ νευρική. Είπε ναι! Ηταν σαν μία εξωσωματική εμπειρία. Ηταν σαν να παρακολουθούσα την εαυτή μου να το κάνει», είπε η 57χρονη Ναβρατίλοβα, που στη μυθική καριέρα της κατέκτησε 18 Γκραν Σλαμ. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 7.9.14 από την iefimerida.gr στην http://www.iefimerida.gr/news/169279/%CE%B8%CF%81%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Κατείγγειλε ακόμη και ανώνυμα κάθε μορφή ρατσικής βίας

Μάθε τα δικαιώματά σου 
  
Το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας εξέδωσε ενημερωτικό φυλλάδιο για το τι πρέπει να κάνει όποια-ος δεχτεί επίθεση λόγω της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής ή λόγω χρώματος, θρησκευτικών παποιθήσεων, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας κοινωνικού φύλου:

 • Κάλεσε έντονα σε βοήθεια τις περαστικές-ούς ή άλλες-ους μάρτυρες

• Απευθύνσου στην αστυνομία και επιδίωξε την καταγραφή της μαρτυρίας ή ενδεχομένως της καταγγελίας σου 

• Εξασφάλισε ιατρική βεβαίωση από νοσοκομείο σχετικά με τη σωματική βλάβη που έχεις υποστεί 

• Σημείωσε τα στοιχεία των μαρτύρων 

• Απευθύνσου στις οργανώσεις του Δικτύου για να καταγράψεις το περιστατικό.

Περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-7233216 και στο e-mail: racistviolence@nchr.gr. 


Η φωτογραφία είναι από την Athens Pride 2014

Βίντεο εκστρατείας της Διεθνούς Αμνηστίας για τις γυναίκες και τα κορίτσια

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε στην έλειψη πρόσβασης των γυναικών στην υγεία, αφορά την εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την εξάλειψη της μη πρόσβασης αυτής. Όσες θέλετε να το παρακολουθήσετε πατήστε εδώ









Το παρακάτω βίντεο επίσης αναφέρεται στα εκατομμύρια κορίτσια που η οικογένεια σταματά την εκπαιδευσή τους γιατί  πρέπει να εργαστούν, μια ακόμη εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας. Όσες θέλετε να το παρακολουθήσετε πατήστε εδώ

Δεκα μύθοι που κατηγορούν τις γυναίκες για σεξισμό Α'

Πολύ συχνά, όταν μια γυναίκα υποφέρει από σεξιστική συμπεριφορά-μεταχείριση, οι άνθρωποι θα υπονοούν-υπαινίσσονται ότι αυτό έγινε κατά κάποιο τρόπο με δική της υπαιτιότητά με ένα «ναι, αλλά». 
Ήρθε η ώρα να καταρρίψουμε αυτά τα αλλά και να παραμείνει υπόλογη η σεξιστική κοινωνία μας. 
 Όταν είστε μια γυναίκα που ξοδεύει πολύ χρόνο μιλώντας για το σεξισμό, θα αρχίσετε να παρατηρείτε ότι περίπου ένα στα 10 από όλα τα σχόλια που δέχεστε αρχίζει με τις ίδιες δύο λέξεις: "Ναι, αλλά ..."
Είτε έχετε μόλις περιγράψει το οικονομικό μειονέκτημα είτε τη δομική καταπίεση, είτε περιγράφετε διακρίσεις στο χώρο εργασίας είτε συζητάτε για την παρενόχληση στο σχολείο, θα υπάρχει πάντα κάποια-ος που προσπαθεί να υποστηρίξει ότι, στην πραγματικότητα, είναι οι ίδιες οι γυναίκες που ευθύνονται για το πρόβλημα. 

 Αυτό το "Ναι, αλλά" φαινόμενο συμβαίνει τόσο συχνά ώστε θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε τα ίδια επιχειρήματα να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, τόσο συχνά, στην πραγματικότητα, θα αρχίσετε να αναρωτιέστε αν θα ήταν χρήσιμο να έχετε τις απαντήσεις για όλα αυτά σε ένα βολικό μέρος ... 

"Ναι, αλλά τα κορίτσια απλώς δεν ενδιαφέρονται για την επιστήμη" 
Πάρτε ένα μωρό κορίτσι, φέρτε το σε έναν κόσμο που φωνάζει σε αυτό το μωρό από κάθε οπτική γωνία πως θα πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για ορισμένα θέματα και όχι για άλλα. Στη συνέχεια, στην ηλικία των 15 ή κάπου εκεί, ρωτήστε την ποια θέματα θα επιθυμούσε να σπουδάσει, και μια διαπεραστική κραυγή θα ακουστεί με ενθουσιασμό ότι η κοινωνία είχε δίκιο - τα κορίτσια απλά ότι δεν είναι για τα μαθηματικά ή την επιστήμη! ὅπερ ἔδει δεῖξαι. 

"Ναι, αλλά αν μια γυναίκα φοράει κοντή φούστα, τα θέλει" 
Η πρώτη ρωγμή σε αυτό το επιχείρημα είναι ότι προϋποθέτει την παράλληλη παραδοχή ότι κάθε άνδρας είναι ένα ζώο με τέτοιες ανεξέλεγκτες παρορμήσεις-ακατανίκητες τάσεις που ο ίδιος δεν είναι σε θέση να αποτρέψει τον εαυτό του από μια επίθεση σε μια γυναίκα που φοράει ένα συγκεκριμένο ρούχο. Η δεύτερη είναι ότι δεν είναι υποστηρίζεται από τα γεγονότα. Οι περισσότερες γυναίκες θύματα είναι ήδη γνωστές των βιαστών τις, η απομυθοποίηση της θεωρίας ότι πρόκειται για μια τυχαία πράξη που προκλήθηκε από ένα τμήμα ένδυσης (τη φούστα). Η ΜΚΟ Υποστήριξη στην Κρίση του Βιασμού εξηγεί: "Οι άνθρωποι, και ιδιαίτερα οι γυναίκες και τα κορίτσια, όλων των ηλικιών, των τάξεων, των πολιτισμών, των ικανοτήτων, των μορφών σεξουαλικότητας, των φυλών και θρησκευτικών πεποιθήσεων βιάζονται. Η αντίληψη για την «ελκυστικότητα» της γυναίκας θύματος πολύ λίγο μετράει στη σεξουαλική βία. Ο βιασμός είναι μια πράξη εξουσίας, βίας, δεν είναι σεξ. "Ω, και το τρίτο ελάττωμα; Οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να φορούν ό,τι στο καλό θέλουν χωρίς να φοβούνται πως θα τις επιτεθούν. Αυτό θέτει τον πήχη πολύ χαμηλά. 

"Ναι, αλλά οι γυναίκες μένουν εκτός (εργασίας) και αποκτούν μωρά - γιατί πρέπει οι επιχειρήσεις να πληρώνουν το τίμημα;"
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι αυτό επιχείρημα χρειάζεται ακόμη σήμερα το 2014 να το αντιμετωπίζουμε, αλλά μερικές-οί άνθρωποι εξακολουθούν να βλέπουν την εγκυμοσύνη σαν κάποιο είδος εγωιστικής μικρής εκδρομής σε βάρος της εργοδοσίας. Το επιχείρημα είναι ότι δεν μπορεί να αναμένεται ότι ειδικά οι μικρές επιχειρήσεις υφίστανται τις οικονομικές συνέπειες, αν μια γυναίκα σκόπιμα μένει εκτός για να γεννήσει, αφήνοντάς την εργοδοσία στη μοίρα της. Η κραυγαλέα παράλειψη στο επιχείρημα, ωστόσο, είναι ότι - σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση-αντίληψη της κοινωνίας - οι άνδρες εμπλέκονται κάπου στη διαδικασία, επίσης. Οι γυναίκες, δεν είναι χαρούμενες  θέτοντας εαυτές εκτός για εννέα μήνες "διακοπών", διαιωνίζουν την ανθρώπινη φυλή. Ως εκ τούτου, δεν είναι παράλογο να περιμένουμε η κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων και άλλων χώρων εργασίας, για να μοιραστούν το οικονομικό κόστος. 

"Ναι, αλλά τις γυναίκες που αγοράζουν και γράφουν γυναικεία περιοδικά τις επικρίνετε" 
Αυτή είναι μια κλασική κατάσταση της κότας και του αυγού. Φέρνουμε τα κορίτσια σε έναν κόσμο που έχει τόση εμονή με την εικόνα που, από την ηλικία των πέντε ετών, ήδη ανησυχούν για το σώμα τους και, από την ηλικία των επτά ετών, το ένα τέταρτο εξ' αυτών έχει προσπαθήσει να χάσει βάρος. Τα μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που τις βομβαρδίζει με φωτογραφίες από λεπτές, ξανθιές, με μακριά πόδια, λείο δέρμα, μαυρισμένο, γυναίκες με πλούσιο στήθος, και προϋποθέτει πως σε κάθε στροφή η αξία μιας γυναίκας έγκειται πρωτίστως στην εμφάνισή της. Στη συνέχεια, θα τις χλευάζουν για την αγορά περιοδικών που υπόσχονται να τις διδάξουν πώς να χάσουν βάρος, να κάνουν λείο το δέρμα τις και να τελειοποιήσουν την εμφάνισή τις. Αν αλλάζαμε τον πολιτισμό - τον τρόπο με τον οποίο φερόμαστε στις γυναίκες, και τις προσδοκίες με τις οποίες μεγαλώνουν - θα μπορούσαμε να δούμε ότι η προσφορά και η ζήτηση των μέσων ενημέρωσης θα αλλάζε πάρα πολύ.

"Ναι, αλλά οι γυναίκες κάνουν διαφορετικές επιλογές ζωής" 
Συνήθως χρησιμοποιείται ως άμυνα απόδειξης της ισόρροπης εκπροσώπησης των γυναικών σε κορυφαίες θέσεις των επιχειρήσεων, το πρόβλημα με αυτό το επιχείρημα είναι ότι σταματά εκεί. Η αιχμή-το σημαντικό αυτή δεν θα πρέπει να είναι ότι οι γυναίκες "επιλέγουν" την οικογένεια πάνω από την καριέρα, αλλά ότι εξακολουθούμε να ζούμε σε μια κοινωνία που τις αναγκάζει, σε τόσο πολλές περιπτώσεις, να κάνουμε αυτή και μόνο την επιλογή - ενώ οι άνδρες είναι σε θέση να απολαμβάνουν υψηλές θέσεις εργασίας και να έχουν παιδιά, χωρίς καμία θυσία. Ναι, οι γυναίκες μπορεί να επιλέγουν να έχουν τα παιδιά, αλλά δεν επιλέγουν τη δομική ρύθμιση μιας κοινωνίας στην οποία είναι ευρέως διαθέσιμες ελάχιστες επιλογές (η από κοινού τη γονική άδεια, το ευέλικτο ωράριο εργασίας, η φροντίδα των παιδιών) αρκετές για να τις επιτρέψουν να το πράξουν χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη σταδιοδρομία τις. 


Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ 


Την είδηση την βρήκαμε στις 7.8.14 και την μεταφράσαμε από την theguardian.com, γραμμένη από την Laura Bates στην http://www.theguardian.com/lifeandstyle/womens-blog/2014/aug/07/10-myths-that-blame-women-for-sexism?CMP=fb_gu

Δέκα μύθοι που κατηγορούν τις γυναίκες για σεξισμό Β'

"Ναι, αλλά οι γυναίκες αντικειμενοποιούν τους άνδρες, επίσης"
Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Και υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που εκφράζουν αυτό το επιχείρημα επικαλούνται σχεδόν πάντα την διαφήμηση της κόκα κόλα διαίτης ... επειδή υπάρχουν πολύ λιγότερα αξέχαστα παραδείγματα της ανδρικής αντικειμενοποίησης να διαλέξετουν.
Ναι, οι άνδρες αντικειμενοποιούνται, επίσης, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό, ούτε τόσο συχνά, ή με το να αποκλείονται άλλες ιδιότητές τους - όπως συμβαίνει στη περίπτωση των γυναικών. Γι 'αυτό δεν έχει το ίδιο ευρύ αρνητικό αντίκτυπο στην οπτική και στην συμπεριοφρά-μεταχείρηση της κοινωνίας απέναντί τους. 

"Ναι, αλλά οι γυναίκες είναι οι χειρότερες εχθροί της ίδιας τις της εαυτής” 
Το επιχείρημα αυτό φαίνεται να ισχύει, επειδή μερικές γυναίκες είναι αναξιοπρεπείς προς τις άλλες γυναίκες, δεν θα πρέπει να έχουμε την “παράλογη” τόλμη να αντιμετωπίσουμε τη δομική καταπίεση μέχρι να διευθετήσουμε τις δικές μας διαφορές. Αλλά λέγοντας πως, εμείς θα πρέπει όλες-οι να αντιμετωπίζονται ισότιμα​​, ανεξαρτήτως φύλου είναι πολύ διαφορετικό από το να λέγεται όλες-οι θα πρέπει να είναι καλές-οί η κάθε μία με την άλλη-ο κ ο κάθε ένας με την άλλη-ο. Αυτό είναι μία κλασική προσπάθεια απόσπασης της προσοχής από τις βαθιά ριζωμένες ανισότητες και από τις ίδιες τις γυναίκες, και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο σεξιστικό στερεότυπο της ύπουλης, "σκύλας-πρόστυχης" γυναίκας. 

"Ναι, αλλά οι γυναίκες είναι κακά πρότυπα" 
Μπλα μπλα μπλα η Rihanna, μπλα μπλα, η Miley Cyrus ... Δεν είναι τυχαίο ότι τόσες πολλές τραγουδίστριες ερμηνεύουν ακραίους σεξουαλικούς ρόλους ρουτίνας ή φορούν πολύ λίγα ρούχα. Είναι οι γυναίκες που πρέπει να λειτουργούν σε έναν κόσμο που επιτρέπει στους άνδρες συναδέλφους τις, να τραγουδούν πλήρως ντυμένοι και τις λένε ότι θα πωλούν δίσκους μόνο αν αστράφτει η σάρκα τις. Είναι άλλο ένα παράδειγμα του να εστιάζεις στο σύμπτωμα και να αγνοείς την αιτία. *Α

"Ναι, αλλά οι γυναίκες δεν είναι καλά αφεντικά"
Αυτό και μόνο με κάνει πάντα να γελάω. Είναι πάντα με βάση την εμπειρία της ομιλήτριας-η από τρεις ή τέσσερις συναδέλφισες, όπου αυτές τις ατομικές αποτυχίες τις προεκτείνουν ως ανικανότητα των 3,5 δισεκατομμυρίων γυναικών του πλανήτη. Όλες-οι είχαμε κακά αφεντικά, αλλά ποτέ βλέποντας έναν αποδιοργανωμένο συνάδελφό δεν υποθέσαμε ότι κάθε άλλος άνδρας στον κόσμο θα έχει τον ίδιο διευθυντικό τρόπο. Γιατί το κάνουν αυτό για τις γυναίκες; 

"Ναι, αλλά γιατί δεν έφυγε;"
Πιθανώς το πιο ολέθριο απ 'όλα, αυτό το επιχείρημα είναι συνήθως αυτό που απευθύνεται σε γυναίκες, κορίτσια θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Είναι μια παραλλαγή ενός θέματος, το οποίο περιλαμβάνει, επίσης, μαργαριτάρια, όπως «Γιατί αυτή πάντα πάει με κακά αγόρια;", "Γιατί αυτή τον προκαλεί;" και "Γιατί δεν είδε πως έρχεται;" Αυτά δείχνουν μια βαθιά έλλειψη κατανόησης των ψυχολογικών συστατικών της ενδοοικογενειακής βίας και τον έλεγχο που ο κακοποιητής ασκεί, αλλά, πάνω απ 'όλα, αυτα προδίδουν μια πεισματική άρνηση να επικεντρωθεί στο δράστη και όχι στη γυναίκα θύμα. Η καλύτερη απάντηση είναι η απλούστερη: “Ναι, αλλά γιατί αυτός το έκανε;" 

Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 7.8.14 και την μεταφράσαμε από την theguardian.com, γραμμένη από την Laura Bates στην http://www.theguardian.com/lifeandstyle/womens-blog/2014/aug/07/10-myths-that-blame-women-for-sexism?CMP=fb_gu

Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.
*Α Είναι που γυναίκες συνεχίζουν να αποτελούν εργαλείο της ανδιρκής ευχαρίστησης, κ ως τέτοιες αναγκάζονται να εμφανίζονται-λειτουργούν-δρουν. Να ικανοποιούν την ανδρική φαντασίωση άρα δεν είναι μια αυθεντική γυναικεία έκφραση, αλλά μια επιβεβλημένη προϋπόθεση για να μπορέσει να υπάρξει στο δημόσιο χώρο. Να είναι ποθητή, αυτό διδάσκεται εξ' άλλου από μικρή, να μην είναι η εαυτή της.

SCHALK και KOPF Αρ. Αγωγής 30141/04 5

Για τους λόγους αυτούς, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ:


1.Απορρίπτει ομόφωνα αίτημα της κυβέρνησης για αποπομπή της προσφυγής από την λίστα του Δικαστηρίου

2. Δηλώνει με έξι ψήφους υπέρ και μια κατά ως παραδεκτή την προσφυγή των εναγόντων, σύμφωνα με το άρθρο 12 της Σύμβασης,

3. Δηλώνει ομόφωνα παραδεκτή καταγγελία των προσφευγόντων, σύμφωνα με το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της Σύμβασης,


4. Δηλώνει ομόφωνα απαράδεκτη κατά τα λοιπά την προσφυγή,

5. Αποφάσισε ομόφωνα ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 12 της Σύμβασης,

6. Αποφάσισε με τέσσερις ψήφους υπέρ και τρεις κατά, πως δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της σύμβασης,

Γράφτηκε στην αγγλική γλώσσα, και κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 24 Ιουνίου 2010, σύμφωνα με το άρθρο 77 § § 2 και 3 του Κανονισμού του Δικαστηρίου.


Ροζάκης Χρήστος-Christos Rozakis Πρόεδρος
André Wampach Αναπληρωτής Γραμματέας


Βρίσκεστε στο Ε' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ


Την υπόθεση τη βρήκαμε και τη μεταφράσαμε από την www.echr.coe, στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=863118&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649 

SCHALK και KOPF Αριθ. Αγωγής 30141/04 4

3. Εκτίμηση του Δικαστηρίου

Α. Εφαρμογή του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8

87. Το Δικαστήριο έχει ασχοληθεί με μια σειρά υποθέσεων σχετικά με τις διακρίσεις εξ' αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού. Μερικές εξετάστηκαν βάσει του άρθρου 8 και μόνο, ήτοι περιπτώσεις που αφορούν την απαγόρευση σύμφωνα με το ποινικό δίκαιο των λεσβιακών-ομοερωτικών σχέσεων μεταξύ ενηλίκων (βλ. Dudgeon κατά της Αγγλίας, 22 Οκτωβρίου 1981, σειρά A αριθ. 45, Νόρις κατά Ιρλανδίας, στις 26 Οκτωβρίου 1988, σειρά A αριθ. 142, και Μοδινός κατά της Κύπρου, 22 Απριλίου 1993, σειρά A αριθ. 259) και την μη αποδοχή-εκπλήρωση των ΛεΠΑΤ από τις ένοπλες δυνάμεις (βλ. Smith και Grady κατά Ηνωμένου Βασιλείου, αρ.. 33985/96 και 33986/96 , ΕΔΑΔ 1999-VI). Άλλες εξετάστηκαν βάσει του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8. Αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, διαφορετική ηλικία συγκατάθεσης βάσει του ποινικού δικαίου για τις ΛεΠΑΤ σχέσεις (L. και V. κατά Αυστρίας, αρ.. 39392/98 και 39829/98, ΕΔΑΔ 2003-I), την ανάθεση της γονικών δικαιωμάτων ( Salgueiro da Silva Mouta κατά Πορτογαλίας, αριθ. 33290/96, ΕΔΑΔ 1999-ΙΧ), την άδεια παιδοθεσίας (Fretté κατά Γαλλίας, αριθ. 36515/97, ΕΔΑΔ 2002-I, και EB κατά Γαλλίας, όπ.π.) και το δικαίωμα να επιτύχει την μίσθωση (οικίας συνέχιση του συμβολαίου) της αποθανούσας-ντος εταίρου (προαναφερθείσα απόφαση Karner).

88. Εν προκειμένω, οι προσφεύγοντες διατύπωσαν την καταγγελία τους βάσει του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8. Το Δικαστήριο κρίνει ότι είναι σκόπιμο να ακολουθήσει αυτή την προσέγγιση.

89. Δεδομένου ότι η πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, το άρθρο 14 συμπληρώνει τις άλλες ουσιώδεις διατάξεις της Σύμβασης και των πρωτοκόλλων της. Δεν έχει ανεξάρτητη ύπαρξη εφόσον έχει αποτέλεσμα μόνο σε σχέση με "την απόλαυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών" που διασφαλίζουν οι διατάξεις αυτές. Αν και η εφαρμογή του άρθρου 14 δεν προϋποθέτει την παραβίαση αυτών- των διατάξεων - και η επέκταση-βαθμό είναι αυτόνομη - δεν υπάρχει χώρος εφαρμογή της, εκτός των πραγματικών γεγονότων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής μίας ή περισσοτέρων από την τελευταία (βλ. , για παράδειγμα, EB κατά Γαλλίας, ό.π., § 47, Karner, προπαρατεθείσα, § 32? και Petrovic κατά Αυστρίας, 27 Μαρτίου 1998, § 22, Εκθέσεις 1998-II).

90. Είναι βέβαιο, εν προκειμένω, ότι η σχέση ενός ζευγαριού του ιδίου φύλου, όπως οι προσφεύγοντες, εμπίπτει στην έννοια της «ιδιωτικής ζωής» κατά την έννοια του άρθρου 8. Ωστόσο, υπό το φως των παρατηρήσεων των διαδίκων το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο να εξετάσει το ζήτημα αν η σχέση τους αποτελεί επίσης «οικογενειακή ζωή».

91. Τα δικαστήρια επαναλαμβάνουν τη νομολογία όσον αφορά τα διαφορετικού φύλου ζευγάρια, δηλαδή ότι η έννοια της οικογένειας δυνάμει της παρούσας διάταξης δεν περιορίζεται στο γάμο με βάση τις σχέσεις και μπορεί να συμπεριλάβει και άλλους de facto "οικογενειακούς" δεσμούς όταν το ζευγάρι ζει μαζί εκτός γάμου. Παιδί που γεννήθηκε από μια τέτοια σχέση είναι ipso jure τμήμα της "οικογένειας" ένωσης-μονάδας από τη στιγμή της γέννησης του (βλ. Elsholz κατά Γερμανίας [GC], όχι. 25735/94, § 43, ΕΣΔΑ 2000 -VIII, υπόθεση Keegan κατά Ιρλανδίας, 26 Μαΐου 1994, § 44, σειρά A αριθ. 290, και επίσης υπόθεση Johnston και άλλες-οι κατά Ιρλανδίας, 18 Δεκεμβρίου 1986, § 56, σειρά A αριθ. 112).

92. Αντιθέτως, η νομολογία του Δικαστηρίου αποδέχτηκε μόνο πως η συναισθηματική και σεξουαλική σχέση ενός ζευγαριού του ιδίου φύλου αποτελεί "ιδιωτική ζωή", αλλά δεν έχει διαπιστώσει ότι αποτελεί «οικογενειακή ζωή», ακόμη και όταν μια μακροχρόνια σχέση συγκατοικούντων εταίρων- συγκατοικούντος ζευγαριού ήταν σε κίνδυνο-οικονομική υποστήριξη, διεκδίκηση. Όταν διαμόρφωσε το συμπέρασμα αυτό, το Δικαστήριο παρατήρησε πως, παρά την αυξανόμενη τάση σε μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών προς τη νομική και δικαστική αναγνώριση των σταθερών de facto σχέσεων μεταξύ ΛεΠΑΤ, δεδομένης της ύπαρξης ελάχιστου κοινού πεδίου μεταξύ των Συμβαλλομένων Χωρών, αυτό ήταν μια περιοχή-τομέας η οποία εξακολουθούσε να απολαμβάνει ένα ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως (βλ. υπόθεση Mata Estevez κατά Ισπανίας (Δεκέμβριος), αριθ. 56501/00, ΕΔΑΔ 2001-VI, με περαιτέρω παραπομπές). Στην υπόθεση Karner (όπ.π., § 33), σχετικά με τη διαδοχή του ενοικιοστασίου-μίσθωσης στην επιζώσα συντρόφισα-ο ΛεΠΑΤ ζευγαριού, των δικαιωμάτων μίσθωσης της θανούσας-ντος, η οποία ενέπιπτε στην έννοια «σπίτι », το Δικαστήριο ρητώς άφησε ανοικτό το ερώτημα εάν η υπόθεση αφορούσε, επίσης, "την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή" των προσφευγουσών-ντων.

93. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι από το 2001, όταν η απόφαση Mata Estevez εκδόθηκε, συνέβη μια ταχεία εξέλιξη των κοινωνικών στάσεων απέναντι στα λεσβιακά ζευγάρια σε πολλές χώρες μέλη. Από τότε, ένας σημαντικός αριθμός χωρών μελών έχουν παράσχει νομική αναγνώριση σε ζευγάρια του ίδιου φύλου (βλ. ανωτέρω, σκέψεις 27 έως 30). Ορισμένες διατάξεις του δικαίου της ΕΕ αντικατοπτρίζουν επίσης την αυξανόμενη τάση να συμπεριλάβουν τα λεσβιακά ζευγάρια στην έννοια της «οικογένειας» (βλ. ανωτέρω σκέψη 26).

94. Ενόψει αυτής της εξέλιξης το Δικαστήριο κρίνει ότι είναι τεχνητή για να διατηρήσει την άποψη ότι, σε αντίθεση με ένα ετερό ζευγάρι, το λεσβιακό ζευγάρι δεν μπορεί να απολαμβάνει την «οικογενειακή ζωή» στους σκοπούς του άρθρου 8. Κατά συνέπεια, η σχέση των προσευγόντων, μια σχέση συμβίωσης λεσβιακού ζευγαριού που ζουν σε μια σταθερή de facto-εκ των πραγμάτων σχέση, εμπίπτει στην έννοια της "οικογενειακής ζωής", όπως ακριβώς θα ήταν και η σχέση ενός ετερό ζευγαριού στην ίδια κατάσταση.


95. Το Δικαστήριο καταλήγει επομένως στο συμπέρασμα ότι τα πραγματικά περιστατικά της παρούσης υποθέσεως εμπίπτουν εν προκειμένω, στην έννοια της «ιδιωτικής ζωής» καθώς και της «οικογενειακής ζωής», κατά την έννοια του άρθρου 8. Κατά συνέπεια, το άρθρο 14 εφαρμόζεται σε συνδυασμό με το άρθρο 8.
 
β. Η συμμόρφωση με το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8

96. Το Δικαστήριο έχει καθιερώσει με τη νομολογία του ότι για ένα θέμα που ανακύπτει βάσει του άρθρου 14 πρέπει να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση των προσώπων που σχετίζονται με παρόμοιες καταστάσεις. Μια τέτοια διαφορετική μεταχείριση συνιστά δυσμενή διάκριση αν δεν έχει αντικειμενική και λογική δικαιολογία? Με άλλα λόγια, εάν δεν επιδιώκει νόμιμο σκοπό ή εάν δεν υπάρχει εύλογη σχέση αναλογικότητας μεταξύ των μέσων και του στόχου που επιδιώκεται να υλοποιηθεί. Οι Συμβαλλόμενες Χώρες διαθέτουν περιθώριο εκτιμήσεως κατά την αξιολόγηση εάν και σε ποιο βαθμό οι διαφορές σε κατά τα άλλα παρόμοιες καταστάσεις δικαιολογούν διαφορετική μεταχείριση (βλ. Burden, ό.π., § 60).

97.Από τη μια πλευρά, το Δικαστήριο έχει κρίνει επανειλημμένως ότι, όπως ακριβώς οι διαφορές (μεταχείρησης) με βάση το φύλο, οι διαφορές με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό απαιτούν ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους ώστε να δικαιολογούν (βλ. Την προαναφερθείσα απόφαση Karner, § 37, L. και V. κατά Αυστρίας, όπως προαναφέρθηκε, § 45, και Smith και Grady, ό.π., § 90). Από την άλλη πλευρά, ένα ευρύ περιθώριο συνήθως επιτρέπει στη Χώρα υπό το πλαίσιο της Σύμβασης, όταν πρόκειται για γενικά μέτρα οικονομικής και κοινωνικής στρατηγικής (βλέπε, για παράδειγμα, Stec και άλλοι κατά Ηνωμένου Βασιλείου [GC], όχι. 65731/01, § 52, ΕΔΑΔ 2006-VI).

98. Το πεδίο εφαρμογής του στο περιθώριο εκτιμήσεως θα ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες, το αντικείμενο και το βάθος πεδίου. Στο πλαίσιο αυτό, ένας από τους σημαντικούς παράγοντες μπορεί να είναι η ύπαρξη ή μη ύπαρξη κοινού εδάφους μεταξύ των νομοθεσιών των Συμβαλλόμενων Χωρών (βλ. υπόθεση Petrovic, ό.π., § 38).

99. Παρόλο που οι διάδικοι δεν υπογράμμισαν ρητά το ερώτημα αν οι προσφεύγοντες είχαν την απαιτούμενη παρόμοια κατάσταση με τα ετερό ζευγάρια, το Δικαστήριο θα ξεκινήσει από την αρχή ότι τα λεσβιακά ζευγάρια διαθέτουν ακριβώς τα ίδια διακαιώματα με τα ετερό ζευγάρια, στο να συνάπτουν σταθερές δεσμευτικές σχέσεις. Κατά συνέπεια, βρίσκονται στην απαιτούμενη παρόμοια κατάσταση με ένα ετερό ζευγάρι, όσον αφορά την ανάγκη τους για νομική αναγνώριση και προστασία των σχέσεών τους.

100. Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι υπέστησαν διακρίσεις ως Lgbtiq ζευγάρι, πρώτον, με την έννοια ότι ακόμη δεν έχουν πρόσβαση σε γάμο και, αφετέρου, ότι δεν υφίστατο άλλη δυνατότητα νομικής αναγνώρισης που να έχουν στη διάθεσή τους μέχρι την έναρξη ισχύος της Νομοθεσίας Καταχωρημένης Σχέσης.

101. Στο μέτρο που οι προσφεύγοντες φαίνεται να υποστηρίζουν ότι, εφόσον δεν περιλαμβάνεται στο άρθρο 12, το δικαίωμα γάμου θα μπορούσε να απορρέει από το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να μοιραστεί αυτή την άποψη. Επαναλαμβάνει ότι η Σύμβαση πρέπει να αναγνωστεί ως σύνολο, και τα άρθρα της θα πρέπει συνεπώς να ερμηνεύονται σε αρμονία με ένα άλλο (βλ. υπόθεση Johnston και λοιπές-οί, ό.π., § 57). Λαμβάνοντας υπόψη το παραπάνω συμπέρασμα, δηλαδή ότι το άρθρο 12 δεν επιβάλλει υποχρέωση στις Συμβαλλόμενες Χώρες για τη χορήγηση πρόσβασης των Lbtiq ζευγαριών στον γάμο, το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, μια διάταξη με γενικότερο στόχο και πεδίο, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι επιβάλλει μια τέτοια υποχρέωση.

102. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της καταγγελίας των προσφευγόντων, ήτοι την έλλειψη εναλλακτικής νομικής αναγνώρισης, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι κατά τη στιγμή που οι προσφεύγοντες κατέθεσαν την προσφυγή τους δεν είχαν καμία δυνατότητα η σχέση που έχουν να αναγνωρισθεί σύμφωνα με το αυστριακό δίκαιο. Η κατάσταση αυτή ίσχυε έως την 1η Ιανουαρίου 2010, όταν η Νομοθείσα Καταχωρημένων Συμβιωτικών Σχέσεων τέθηκε σε ισχύ.


103. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει συναφώς ότι στο πλαίσιο διαδικασίας σε μια μεμονωμένη προσφυγή που έχει περιοριστεί, στο μέτρο του δυνατού, για την εξέταση της συγκεκριμένης υπόθεσης πριν από αυτήν (βλ. υπόθεση F. κατά Ελβετίας, όπως προαναφέρθηκε, § 31). Δεδομένου ότι προς το παρόν είναι ανοικτό για τους προσφεύγοντες να εισέλθουν σε μια καταχωρημένη σχέχση συμβίωσης, το Δικαστήριο δεν καλείται να εξετάσει αν η έλλειψη οποιουδήποτε μέσου της νομικής αναγνώρισης για τα Lbtiq ζευγάρια θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το το άρθρο 8, αν εξακολουθούσε να ισχύει και σήμερα.

104. Αυτό που μένει να εξεταστεί υπό τις περιστάσεις της παρούσης υποθέσεως είναι, αν το καθού κράτος θα έπρεπε να έχει παράσχει την προϋπόθεση στους προσφεύγοντες ένα εναλλακτικό μέσο νομικής αναγνώρισης της σχέσης τους πολύ νωρίτερα από ό,τι το έκανε


105. Το Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη ότι υπάρχει μια αναδυόμενη ευρωπαϊκή συναίνεση για την νομική αναγνώριση των Lbtiq ζευγαριών. Επιπλέον, η τάση αυτή έχει αναπτυχθεί ραγδαία την τελευταία δεκαετία. Παρ 'όλα αυτά, δεν υπάρχει ακόμη πλειοψηφία των χωρών μελών που παρέχουν νομική αναγνώριση των Lbtiq ζευγαριών. O εν λόγω τομέας πρέπει συνεπώς να εξακολουθήσει να θεωρείται ως εξελισσόμενο δικαίωμα του οποίου δεν εγκαθιδρύθηκε η συναίνεση, όπου οι Χώρες θα πρέπει επίσης να απολαύσουν ένα περιθώριο εκτιμήσεως για τη χρονική στιγμή της εισαγωγής των νομοθετικών αλλαγών (βλ. υπόθεση Courten, όπ.π., Βλ. επίσης υπόθεση MW κατά της Αγγλίας (Δεκέμβριος), αριθ. 11313/02, 23 Ιουνίου 2009, και οι δύο αφορούν την εισαγωγή Νομοθεσίας για τη Πολιτική Σχέση-Σύμφωνο Συμβίωσης στην Αγγλία).

106. Η Αυστριακή Νομοθεσία Καταχωρημένενης Σχέσης Συμβίωσης, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2010, αντανακλά την εξέλιξη που περιγράφεται ανωτέρω και επομένως αποτελεί τμήμα της αναδυόμενης ευρωπαϊκής συναίνεσης. Αν και δεν είναι στην πρώτη γραμμή, το αυστριακό νομοθετικό σώμα δεν μπορεί να κατηγορηθεί για το ότι δεν παρουσίασε την Νομοθεσία Καταχωρημένης Σχέσης πιο πριν (βλ., mutatis mutandis τηρουμένων των αναλογιών, Petrovic, ό.π., § 41).

107. Τέλος, το Δικαστήριο θα εξετάσει το επιχείρημα των προσφευγόντων ότι εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις ως Lbtiq ζευγάρι, λόγω ορισμένων διαφορών που απορρέουν από την ιδιότητα του γάμου, αφενός, και της καταχωρημένης συμβίωσης, από την άλλη.

108. Το Δικαστήριο ξεκινά από τα πιο πάνω ευρύματα-πορίσματά, πως οι Xώρες μέλη εξακολουθούν να είναι ελεύθερες, σύμφωνα με το άρθρο 12 της Σύμβασης, καθώς και σύμφωνα με το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, να περιορίσουν την πρόσβαση σε γάμο σε ετερό ζευγάρια. Ωστόσο, οι προσφεύγοντες φαίνεται να υποστηρίζουν ότι εάν μια χώρα επιλέγει να παρέχει στα Lbtiq ζευγάρια ένα εναλλακτικό μέσο της αναγνώρισης, είναι υποχρεωμένη να παρέχει ένα καθεστώς σε αυτά το οποίο – ακόμη και αν φέρει διαφορετικό όνομα - αντιστοιχεί σε γάμο από κάθε άποψη. Το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί από την επιχειρηματολογία αυτή. Θεωρεί, αντιθέτως, ότι οι Χώρες μέλη διαθέτουν ορισμένο περιθώριο εκτιμήσεως ως προς το ακριβές καθεστώς που παρέχει εναλλακτικούς τρόπους αναγνώρισης.

109. Το Πρωτοδικείο παρατηρεί ότι η Νομοθεσία Καταχωρημένης Συμβίωσης δίνει στους προσφεύγοντες τη δυνατότητα να αποκτήσουν το νομικό καθεστώς ίσο ή παρόμοιο με το γάμο, από πολλές απόψεις (βλέπε σημεία 18-23 ανωτέρω). Ενώ υπάρχουν μόνο λεπτές διαφορές σε σχέση με τις υλικές συνέπειες, κάποιες σημαντικές διαφορές παραμένουν όσον αφορά τα γονεϊκά δικαιώματα. Ωστόσο, αυτό αντιστοιχεί σε γενικές γραμμές με την τάση άλλων Χωρών μελών (βλέπε σημεία 32-33 ανωτέρω). Εξάλλου, το Δικαστήριο δεν καλείται, εν προκειμένω, να εξετάσει κάθε μία από αυτές τις διαφορές στις λεπτομέρειες τις. Για παράδειγμα, οι προσφεύγοντες δεν ισχυρίστηκαν ότι επηρεάζονται άμεσα από τους υπόλοιπους περιορισμούς αναφορικά με την τεχνητή γονιμοποίηση ή την παιδοθεσία, θα περνούσε τα όρια του πεδίου εφαρμογής της παρούσας προσφυγής εξετάζοντας εάν αυτές οι διαφορές είναι δικαιολογημένες. Σε γενικές γραμμές, το Δικαστήριο δεν βλέπει καμία ένδειξη ότι η εναγόμενη Χώρα υπερέβη το περιθώριο εκτιμήσεως που διαθέτει κατά την επιλογή των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από καταχωρημένη συντροφική σχέση.

110. Συμπερασματικά, το Δικαστήριο διαπιστώνει πως δεν υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 14 της Σύμβασης σε συνδυασμό με το άρθρο 8.



IV.Ισχυριζόμενοι το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 1

111. Οι ενάγοντες κατήγγειλαν ότι, σε σύγκριση με τα ετερό παντρεμένα ζευγάρια υπέστησαν ζημία στο χρηματοοικονομικό τομέα, ιδίως στο πλαίσιο του φορολογικού δικαίου. Που στηρίχθηκε στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1, το οποίο έχει ως εξής:
"Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ειρηνική απόλαυση της περιουσίας του. Καμιά δεν μπορεί να στερηθεί της ιδιοκτησίας αυτής ειμή διά λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους όρους που προβλέπονται από τον νόμο και από τις γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου.
Οι προηγούμενες διατάξεις δεν πρέπει, ωστόσο, σε καμία περίπτωση βλάψουν το δικαίωμα ενός κράτους να εφαρμόσει τη σχετική νομοθεσία που θεωρεί αναγκαία για τον έλεγχο της χρήσης του ακινήτου, σύμφωνα με το γενικό συμφέρον ή προς εξασφάλισιν της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων".

V Επί του παραδεκτού

112. Με τις γραπτές παρατηρήσεις της, η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι η καταγγελία των προσφευγόντων σχετικά με ενδεχόμενες δυσμενείς διακρίσεις στη χρηματοοικονομική σφαίρα θα έπρεπε να κηρυχθεί ως απαράδεκτη για τη μη εξάντληση. Ωστόσο, οι ενάγοντες δεν επιδιώκουν ρητώς το επιχείρημα αυτό στις αγορεύσεις τους, ενώπιον του Δικαστηρίου.

113. Το Πρωτοδικείο διαπιστώνει ότι οι προσφεύγοντες έθιξαν το ζήτημα των διακρίσεων στον χρηματοοικονομικό τομέα, ιδίως στο φορολογικό δίκαιο, με την καταγγελία τους ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου, προκειμένου να καταδείξουν την κύρια αιτίαση τους, ότι δηλαδή δέχτηκαν δυσμενή διάκριση ως Lbtiq ζευγάρι υπό την έννοια ότι δεν έχουν πρόσβαση στο γάμο.

114. Υπό τις περιστάσεις της παρούσης υποθέσεως, το Δικαστήριο δεν καλείται να επιλύσει το ζήτημα κατά πόσον ή όχι οι ενάγοντες εξάντλησαν τα εγχώρια ένδικα μέσα. Σημειώνει ότι κατά την προσφυγή τους προς το Δικαστήριο, οι ενάγοντες δεν έδωσαν οποιεσδήποτε λεπτομέρειες σχετικά με τη φερόμενη παράβαση του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1. Το Πρωτοδικείο κρίνει επομένως ότι η αιτίαση αυτή δεν έχει τεκμηριωθεί.

115. Επομένως, η αιτίαση είναι προδήλως αβάσιμη και πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 35 § § 3 και 4 της σύμβασης.


Βρίσκεστε στο Δ' μέρος για να βρεθείτε στο Ε' μέρος πατήστε εδώ


Την υπόθεση τη βρήκαμε και τη μεταφράσαμε από την www.echr.coe, στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=863118&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649