Επιφυλάξεις από την Επίτροπο Διοικήσεως και την Αρχή κατά των Διακρίσεων Ασυμφωνίες με το σύμφωνο συμβίωσης Λευκωσία:
Σοβαρές ενστάσεις και επιφυλάξεις για πρόνοιες του νομοσχεδίου που θεσμοθετεί το σύμφωνο συμβίωσης, εξέφρασε η επιτρόπισα Διοικήσεως και Αρχής κατά των Διακρίσεων Ελίζα Σαββίδου. Με πολυσέλιδο σημείωμα της προς τη Βουλή και το υπουργείο Εσωτερικών, η κα. Σαββίδου ζητά την υιοθέτηση σειράς τροποποιήσεων επί του νομοσχεδίου καθώς και την άμεση προώθηση του στη Βουλή για ψήφιση «χωρίς να παρεισφρήσουν στην πορεία ρυθμίσεις που θα φαλκιδεύουν τον ίδιο τον σκοπό αυτού του αξιόλογου εγχειρήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το σύμφωνο συμβίωσης θα δίνει τη δυνατότητα στα ζευγάρια που είναι κατά του θεσμού του γάμου, θρησκευτικός ή πολιτικός, να αποκτήσουν τα οφέλη που προσφέρει ο γάμος χωρίς γάμο. Θα απολαμβάνουν, δηλαδή, τα ίδια δικαιώματα που έχουν σήμερα οι σύζυγοι, χωρίς τα δεσμά του γάμου. Τα παιδιά που θα γεννιούνται κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης θα τεκμαίρεται ότι έχουν πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατήρτισε το σύμφωνο.
Το εν λόγω νομοσχέδιο χαρακτηρίστηκε ως πρωτοποριακό, καθώς σύμφωνο συμβίωσης θα μπορούν να υπογράφουν μεταξύ τους και Lbtiq και θα αναγνωρίζονται νομικά από την Πολιτεία, ως ζευγάρια. Σε περίπτωση ασυμφωνίας χαρακτήρων, το ετερόφυλο ή Lbtiq ζευγάρι θα μπορεί να χωρίσει με μια απλή λήξη του συμβολαίου, χωρίς χρονοβόρα και πανάκριβα διαζύγια. Το περιβόητο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης συζητείται εδώ και αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων αυτών άλλαξε διάφορες μορφές, αλλά ποτέ δεν κατέληξε στη Βουλή για ψήφιση.
Ο υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος, αφού τροποποίησε το προηγούμενο νομοσχέδιο που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο επί διακυβέρνησης Χριστόφια, το ανάρτησε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου για δημόσια διαβούλευση. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της δημόσιας διαβούλευσης, η επίτροπος Διοικήσεως προέβη στις εξής παρατηρήσεις και επισημάνσεις για πρόνοιες του νομοσχεδίου:
1. Διαπνέεται σε μεγάλο βαθμό από το στοιχείο του μεταναστευτικού ελέγχου. Σύμφωνα με την επιτρόπισα «είναι διάχυτη η πρόθεση των συντακτριών-ων να καθησυχάσουν αδικαιολόγητα φοβικά σύνδρομα αναφορικά με ενδεχόμενη μετατροπή του συμφώνου σε εργαλείο διευκόλυνσης και νομιμοποίησης της παραμονής υπηκόων τρίτων χωρών». Ως έχει το νομοσχέδιο, όπως σημειώνει η κα. Σαββίδου, αποκλείει μια ευρεία κατηγορία αλλοδαπών που διαμένουν και εργάζονται νόμιμα στην Κύπρο. Κατά την επιτρόπισα, η πρόνοια του νομοσχεδίου που προβλέπει ότι με τη σύναψη του συμφώνου δεν εξυπακούεται αυτομάτως δικαίωμα παραμονής και παραπέμπει στους περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμους, επαρκεί σε ό,τι αφορά στην άσκηση μεταναστευτικού ελέγχου. Στο σημείωμα της η κα. Σαββίδου δεν παραλείπει να επισημαίνει το γεγονός ότι η θεσμική αναγνώριση των συμβιώσεων ανταποκρίνεται σε υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες που αφορούν μεγάλο αριθμό προσώπων, κυρίως Κυπρίων πολιτισών-ων και όχι αλλοδαπών. Προσθέτοντας, επίσης, ότι η ύπαρξη αυστηρών προϋποθέσεων σχετικά με την άδεια παραμονής, θα εμποδίσει αριθμό ατόμων που επιθυμούν να συνδυάσουν το ταξίδι αναψυχής τους στη χώρα μας με τη σύναψη του συμφώνου όπως συμβαίνει με αρκετές-ου που επιλέγουν τη χώρα μας για να τελέσουν τον γάμο τους. «Παρακωλύεται έτσι, μια δίοδος που θα μπορούσε να έχει επωφελείς συνέπειες για την τουριστική και κατ' επέκταση οικονομική ανάπτυξη της χώρας», τονίζει η κα. Σαββίδου.
Βρίσκεστε στο πρώτο μέρος της είδησης για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 30.12.14 από την εφημερίδα Φιλελεύθερος στην http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/235136/asymfonies-me-to-symfono-symviosis
Στην φωτογραφία είναι ένα λεσβιακό ζευγάρι την εποχή της δεκαετίας 1930.
2. Η επιτρόπισα θεωρεί αδόκιμο τον ορισμό που δίνεται στο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Κατά τις συντάκτριες-ες του νομοσχεδίου, σύμφωνο συμβίωσης «αποτελεί η έγγραφη σύμβαση ανάμεσα σε δύο ενήλικα ετερόφυλα ή ομόφυλα πρόσωπα». Κατά την επιτρόπισα, η εν λόγω παράγραφος θα πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί η έγγραφη σύμβαση ανάμεσα σε δύο ενήλικα πρόσωπα διαφορετικού ή ιδίου φύλου», καθώς όπως εξηγεί, ένα πρόσωπο δεν είναι από μόνο του ομόφυλο ή ετερόφυλο αλλά σε σχέση με κάποιο άλλο.
3. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται πως το σύμφωνο συμβίωσης εκτός από την έγγραφη σύμβαση μεταξύ των συμβαλλομένων, λύεται με μονομερή δήλωση η οποία επιδίδεται στην άλλη-ον και αυτοδικαίως, σε περίπτωση γάμου είτε μεταξύ των συμβληθησών-έντων είτε μεταξύ μίας-ενός από αυτές-ούς με άλλο πρόσωπο. Η επιτρόπισα θεωρεί ότι στην περίπτωση της μονομερούς δήλωσης, το σύμφωνο δεν θα πρέπει να λύεται από τη στιγμή της επίδοσης αλλά μετά την πάροδο τριμήνου από αυτήν, ώστε να δίνεται στο ζευγάρι μια περίοδος περισυλλογής. Επιπλέον, για λόγους ασφάλειας δικαίου η κ. Σαββίδου υποδεικνύει πως, εάν μία-ένας από τις συμβαλλόμενες τελέσει γάμο με τρίτο πρόσωπο, τότε η τέλεση του γάμου, που συνιστά ουσιαστικά υπαναχώρηση της μίας ενός συμβαλλόμενης μέρους από το σύμφωνο, πρέπει να γνωστοποιείται στην άλλη-ο συμβαλλόμενη μέσω της καταχώρησης αντιγράφου του πιστοποιητικού γάμου στο ειδικό μητρώο καταχώρισης συμφώνων συμβίωσης, καθώς ενδέχεται καλόπιστα να θεωρεί ότι το σύμφωνο είναι σε ισχύ.
4. Στο εδάφιο 3 του νομοσχεδίου προβλέπεται η απαγόρευση σύναψης πέραν των τριών συνεχόμενων συμφώνων. Διαφωνεί με τον περιορισμό αυτό η επιτρόπισα Διοικήσεως καθώς, όπως τονίζει, «έρχεται σε αντίθεση με την ευελιξία που πρέπει να διέπει τη σύναψη του συμφώνου συμβίωσης, καθώς και με την ελευθερία των ανθρώπων να προσδίδουν έννομες συνέπειες στις συμβιώσεις τους χωρίς ηθικολογικούς περιορισμούς».
5. Από το νομοσχέδιο απουσιάζουν οι ευθείς αναφορές στα παιδιά και στις γονικές σχέσεις όπως για παράδειγμα το τεκμήριο πατρότητας, η γονική μέριμνα, η διατροφή παιδιών κτλ. «Θέλω να πιστεύω ότι η απουσία αυτή είναι τυχαία και δεν υποδηλώνει απόδοση μικρότερης σημασίας στους οικογενειακούς δεσμούς που αναπτύσσονται στα πλαίσια του συμφώνου συμβίωσης», αναφέρει η επιτρόπισα. Υποδεικνύοντας ότι, σε όσες περιπτώσεις δεν αναφέρονται ρητά στο νομοσχέδιο αλλά αφορούν υπάρχοντα δικαιώματα και υποχρεώσεις συζύγων, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων γονέων – παιδιών που ρυθμίζονται με την κείμενη νομοθεσία, θα πρέπει να ισχύει αναλογικά και για τις συμβαλλόμενες-ους του συμφώνου συμβίωσης.
«Δεν υποκαθιστά το γάμο»
Η Επιτρόπισα Διοικήσεως, μέσα από το σημείωμά της, επιχειρεί να στείλει σαφέστατα μηνύματα για την ανάγκη ψήφισης του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης το συντομότερο και να διασκεδάσει, παράλληλα, τις ανησυχίες που διατυπώνονται.
Επί τούτου, αρκούντως ενδεικτικά είναι τα όσα αναφέρει στην κατακλείδα του σημειώματός της η κ. Σαββίδου: «Οι όποιες αντιδράσεις, ιδίως σε τέτοια ευαίσθητα κοινωνικά θέματα, είναι κατανοητές και σεβαστές σε μια δημοκρατία.
Όμως αυτές δεν θα πρέπει να εμποδίσουν την ολοκλήρωση της διαδικασίας υιοθέτησης του συμφώνου. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία ο ισχυρισμός ότι η Κύπρος είναι μια συντηρητική και κλειστή κοινωνία, ανέτοιμη να προχωρήσει στο συγκεκριμένο βήμα.
Ο ισχυρισμός αυτός, που προβάλλεται προκειμένου να στερεί από μια κοινωνική ομάδα τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι υπόλοιπες, δεν μπορεί να έχει θέση σε μια κοινωνία δημοκρατική και φιλελεύθερη, που σέβεται και διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των πολιτισών της.
Παραγνωρίζει, μάλιστα, ότι η υιοθέτηση του συμφώνου θα δράσει διαπαιδαγωγικά στην αλλαγή κοινωνικών αντιλήψεων και στην εγκατάλειψη πρακτικών στιγματισμού και διακρίσεων.
Πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο ότι το σύμφωνο συμβίωσης αφορά μια εναλλακτική και ευέλικτη μορφή συμβίωσης η οποία δεν υποκαθιστά, επ' ουδενί τρόπο, το γάμο».
Βρίσκεστε στο δεύτερο μέρος της είδησης για να βρεθείτε στο πρώτο μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 30.12.14 από την εφημερίδα Φιλελεύθερος στην http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/235136/asymfonies-me-to-symfono-symviosis
Στα πανεπιστήμια μαθαίνουμε στα παιδιά μεγάλα λόγια, δηκτικές κριτικές και απαστράπτοντα μαθηματικά υποδείγματα που σφύζουν από επιστημοσύνη. Πολύ συχνά όμως, η διαδικασία απόκτησης των αξεσουάρ της επιστήμης μας τυφλώνει και μας εμποδίζει να δούμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Η δυνατότητα να σκεφτεί κανείς πέρα από τα εργαλεία της επιστήμης πολλές φορές επιστρέφει με τη σοφία της ηλικίας.
Αυτά σκεφτόμουν καθώς άκουγα την ομιλία του Edmund Phelps, Νομπελίστα στα οικονομικά για θέματα αγοράς εργασίας, αλλά και συγκρίνοντας αυτά που έλεγε εκείνος με αυτά που έλεγαν οι κυβερνητικοί συνομιλητές του. Ο Phelps, αναζητώντας τον δυναμισμό που οδηγεί στην ευημερία, δεν ανέφερε, όπως πολλοί θα επιθυμούσαν, άλλη μια έξυπνη διευθέτηση του χρέους, ικανή να αντιμετωπίσει και να μετατρέψει ως δια μαγείας το τοπίο. Αντιθέτως, όλη του την προσοχή απέσπασε η πλευρά των αξιών και των συμπεριφορών: πώς, δηλαδή, συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε μια οικονομία.
Η απαισιόδοξη ανάγνωσή του ήταν πως η ανάπτυξη είναι καταδικασμένη επειδή κυριαρχούν συντηρητικές αξίες και συμπεριφορές ακινησίας που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό.
Η απαισιοδοξία του επιβεβαιώθηκε αμέσως από τους λοιπούς ομιλητές (2 υπουργούς της κυβέρνησης). Εκείνοι, με το άγχος να αναδείξουν το έργο τους, «ξέχασαν» το βασικό συμπέρασμα του εκλεκτού καλεσμένου: ότι οι μεταρρυθμίσεις, στην ουσία, επιτυγχάνουν μόνον και εφόσον αλλάζουν οι αξίες και οι συμπεριφορές. Η αμέριμνη απαρίθμηση «μεταρρυθμίσεων» έβαλε ορισμένους από το ακροατήριο να σκέφτονται «μα πώς είναι δυνατόν να μας λένε πως έχουν αλλάξει τόσο πολλά, αλλά ο καθένας μέσα του να αισθάνεται πως έχουν αλλάξει τόσο λίγα».
Με την αυθάδεια της μόνης γυναίκας που πήρε τον λόγο, τόλμησα να υπενθυμίσω στους ομιλητές την ταυτότητα ενός από τους ελέφαντες, και μάλιστα γένους θηλυκού. Οι νοοτροπίες και οι θεσμοί στην Ελλάδα ευθύνονται για το ότι οι γυναίκες είναι ένα μονίμως αναξιοποίητο δυναμικό. Υστερούν στην απασχόληση κατά 20 μονάδες ή κατά πάνω από το ένα τρίτο από τη Δανία. Αυτό το απόθεμα δυναμισμού και δημιουργικότητας πρέπει να είναι αυτονόητο συστατικό της όποιας αναπτυξιακής πρότασης.
Όμως, αντί να απασχολεί τους κυβερνώντες το πώς θα δουλέψουν περισσότερες γυναίκες, φροντίζουν να τις στείλουν ολοταχώς στην πρόωρη συνταξιοδότηση με μικρές συντάξεις που εξασφαλίζουν δια βίου οικονομική εξάρτηση. Αυτές οι αξίες μας καταλήγουν στο να προτιμούμε να μην αξιοποιήσουμε το δυναμικό των γυναικών, προκειμένου να παραταθεί η πρωτοκαθεδρία των ανδρών...
Είπατε τίποτε για αξίες και νοοτροπίες, κύριε Phelps;
Την είδηση την βρήκαμε στις 15.11.14 γραμμένη από την Αντιγόνη Λυμπεράκη, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο www.antigone-lyberaki.gr από την εφημερίδα το Έθνος στην http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22788&subid=2&pubid=64093841
Δεν είναι βεβαίως η πρόωρη συνταξιοδότηση που στέλνει τις γυναίκες στα σπίτια τις, είναι η γυάλινη οροφή στη διάρκεια της καριέρας τις, είναι που οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο για την ίδια εργασία με τα ίδια προσόντα, είναι που η ανεργία αγγίζει περισσότερο τις γυναίκες, είναι που οι εργοδοσίες υπολογίζουν πως θα γίνουν μητέρες κ δεν τις προσλαμβάνουν ή και τις απολύουν με την ανακοίνωση του γάμου τις, είναι που ο μισθός τις θεωρείται συμπλήρωμα στο σπίτι και όχι εισόδημα, είναι που από μικρό κορίτσι δεν σου επιτρέπονται χιλιάδες πράγματα κ κυρίως οι πρωτοβουλίες, είναι που εμποδίζεται η αυτοεκτίμησή σου, είναι ο σεξισμός που είναι διάχυτος, είναι που το βάρος πέφτει στην ομορφιά σου και στη διατήρησή της, είναι κ άλλα πολλά, πάρα πολλά. Κατανοούμε βεβαίως πως λόγω έλλειψης χρόνου ή και του θέματος η κα. Λυμπεράκη έριξε το βάρος της εκεί, αλλά μια ελάχιστη αναφορά στο γραπτό κείμενο της θα διευκόλυνε την κατανόηση βαθύτερων αιτιών.
Αθυρόστομες βασίλισσες κατά του σεξισμού
Στο βίντεο μικρές κυρίες μεταξύ 6 και 13 ετών ντύνονται βασίλισσες και εκφράζονται με πολλές «κακές» λέξεις προκειμένου να καταγγείλουν τον σεξισμό.
Οι εμπνεύστριες της FCKH8.com του διαφημιστικού καταγγέλουν έναν κόσμο όπου οι γυναίκες πληρώνονται ακόμα 23% λιγότερο από τους άντρες για την ίδια δουλειά, και που 1 στις 5 γυναίκες πέφτει θύμα βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης.
Το βίντεο ξεπέρασε τα 12 εκατομμύρια θεάτριες στο διαδίκτυο.
Όσες θέλετε να δείτε την μικρής διάρκειας ταινία πατήστε εδώ
Προτείνουμε να πατήσετε like όσες δείτε την ταινία τελικά.
*Παρά το ότι έχουν υπάρξει επιθέσεις στη Μύκονο κ κάποιοι γκέι έχασαν τη ζωή τους.
Οι πιο φιλικοί προορισμοί για τις Lbtiq, σύμφωνα με το πρακτορείο Lonely Planet.
Κοπεγχάγη, Δανία
Νέα Ζηλανδία
Τορόντο, Καναδάς
Παλμ Σπρινγκς, ΗΠΑ
Σίτγες, Ισπανία
Βερολίνο, Γερμανία
Σκιάθος και Μύκονος, Ελλάδα
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Ρέκιαβικ, Ισλανδία
Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη
*Η Ερεσσός της Λέσβου, όπου κάνουν διακοπές πολλές λεσβίες σχεδόν από όλη την υφήλιο κάθε καλοκαίρι κ αρκετές έχουν αποκτήσει περιουσία εκεί, δεν αναφέρεται, οπότε είτε η Ερεσσός δεν είναι φιλική
είτε η καταγραφή δεν συμπεριέλαβε για άλλη μια φορά τις λεσβίες.
*Τέλος από την καταγραφή λείπει τόσο η Μαδρίτη όσο και η Ίμπιζα της Ισπανίας. Η πρωτεύουσα φιλοξενεί κάθε χρονιά μια πολυπληθή Ημέρα Υπερηφάνειας-Pride και το νησί γεμίζει από Lbtiq στη διάρκεια του καλοκαιριού.
Την είδηση την βρήκαμε στις 26.10.14 από την iefimerida.gr στην http://www.iefimerida.gr/news/175462/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%AC-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1
*Τα πλάγια γράμματα είναι δικά μας
Δελτίο Τύπου
Αθήνα 21.10.2014
Στις 14 Αυγούστου 2014 δύο λεσβίες δέχτηκαν επίθεση στην Περαία Θεσσαλονίκης και οι Λεσβίες για την Ισότητα-Lesb.Equal. είχαν δημοσιεύσει Δελτίου Τύπου στις 17 Αυγούστου 2014 για αυτήν την λεσβοφοβική επίθεση.
Στη συνέχεια η Βουλεύτρια Μαρία Γιαννακάκη κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή για το ότι ο ιατροδικαστής δήλωσε πως θα τις δεχτεί από Δευτέρα 18 Αυγούστου λόγω της τριήμερης αργίας.
Δείτε τη απάντησαν στην Βουλή τα καθ' ύλην αρμόδια υπουργεία μέσω των υπουργών:
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βασίλειος Κικίλιας εδώ
Ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέας Λοβέρδος εδώ
και ο υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χαράλαμπος Αθανασίου εδώ
Αφήνουμε στην κρίση σας τις απαντήσεις των υπουργών!
Για τις
Lesb.Equal-Λεσβίες για την Ισότητα
Ευαγγελία Βλάμη
Δεν υπάρχει κολπικός οργασμός σύμφωνα με νέα έρευνα
Η κλειτορίδα «κρατάει» τα μυστικά του γυναικείου οργασμού
Η γυναικεία ανατομία είναι τέτοια που δεν τίθεται θέμα κολπικού οργασμού, αναφέρει νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό κλινικής ανατομίας «Clinical Anatomy».
Σύμφωνα με τις ερευνήτριες-ες του Ιταλικού Κέντρου Σεξολογίας, που δημοσίευσε την έρευνα, ακόμα και ο όρος «κολπικός» για τον οργασμό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται αφού είναι λάθος.
Οι επιστημόνισες-ες υποστηρίζουν ότι «ο κολπικός οργασμός που αναφέρουν μερικές γυναίκες, πάντα προκαλείται από τα περιβάλλοντα όργανα που πυροδοτούν το γυναικείο οργασμό» και προσθέτουν ότι ο γυναικείος οργασμός είναι μόνο κλειτοριδικός.
Επίσης τονίζουν ότι δεν υπάρχει εσωτερικό σημείο «G» και αν υπάρχει είναι εξωτερικό και βρίσκεται στην πυελική ουρήθρα.
Η νέα έρευνα έρχεται σχεδόν να συμπληρώσει άλλη έρευνα που κυκλοφόρησε το 2014 και ανέφερε ότι ο γυναικείος οργασμός σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη θέση και το μέγεθος της κλειτορίδας.
Συγκεκριμένα όσο μικρότερη ήταν η κλειτορίδα και σε μεγαλύτερη απόσταση από την είσοδο του κόλπου, τόσο δυσκολότερα είχαν οργασμό (ή και καθόλου) οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα. Ταυτόχρονα ανοίγει νέο δρόμο για αρκετές γυναίκες που νόμιζουν ότι είναι ανοργασμικές και απευθύνονται σε ειδικές-ους, πιστεύοντας ότι έχουν πρόβλημα.
Την είδηση την βρήκαμε στις 8.10.14 από την Athens voice στην http://www.athensvoice.gr/article/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1
Το ίδιο άρθρο στα αγγλικά θα το βρείτε εδώ καθώς και άλλα σχετικά άρθρα.
Οι μαχητές της τζιχαντ εκτέλεσαν δημοσίως την Samira Salih al-Nuaimi, κορυφαία δικηγορίνα και ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που η τρομοκρατική οργάνωση ισχυρίστηκε ότι η Al -Nuaimi είχε εγκαταλείψει το Ισλάμ.
Η Al-Nuaimi απήχθη από την Isis (επίσης γνωστή ως Ισλαμικό Κράτος) στις 17 Σεπτεμβρίου, αφ' ότου η Al-Nuaimi φέρεται να επέκρινε την καταστροφή των τόπων λατρείας στη Μοσούλη από την μαχητική ομάδα, δεδομένου ότι οι τζιχαντ είχαν πάρει τον έλεγχο της πόλης, σε σχόλια που δημοσιεύσε στο Facebook.
Ήταν τότε που απήχθη από το σπίτι της από μια ομάδα μασκοφόρων και προσπάθησαν μια δίκη σε ένα δικαστήριο Σαρίας, όπως οι ίδιοι το αποκάλεσαν, να την κατηγορήσουν για αποστασία, η οποία για τους μαχητές θεωρείται ότι είναι μια πράξη εγκατάλειψης του Ισλάμ αλλαξοπιστώντας σε άλλη θρησκεία, ή διάπραξη ενεργειών που είναι κατά της μουσουλμανικής πίστης.
Οι μαχητές στη συνέχεια βασάνησαν την al-Nuaimi για πέντε ημέρες.
Η Al-Nuaimi, η οποία, σύμφωνα με το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Κόλπο, είχε εργαστεί για τα δικαιώματα των κρατουμένων και κατά της φτώχειας, στη συνέχεια καταδικάστηκε σε "δημόσια εκτέλεση" και την σκότωσαν στις 6.10.14.
Η σελίδα της στο Facebook φαίνεται να έχει αφαιρεθεί μετά το θάνατό της.
"Με το βασανισμό και την εκτέλεση μίας δικηγορίνας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβίστριας, η οποία υπερασπιζόταν κυρίως τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των συμπολιτριών της, στη Μοσούλη, η Isis συνεχίζει να πιστοποιεί την επονείδιστη φύση της, συνδυάζοντας το μίσος, το μηδενισμό και την αγριότητα, καθώς και την πλήρη περιφρόνηση της της ανθρώπινης αξιοπρέπειας", είπε σε δήλωση του, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στο Ιράκ, Nickolay Mladenov.
Οι τζιχαντ κατέλαβαν τη Μοσούλη, τον Ιούνιο, εφαρμόζοντας μια σκληρή εκδοχή του ισλαμικού νόμου και σκοτώνοντας εκατοντάδες κατά τη διαδικασία αυτή. Έχει αναγκάσει θρησκευτικές μειονότητες να ασπαστούν το Ισλάμ, να πληρώνουν ειδικούς φόρους ή να πεθάνουν, και επέβαλε ένα αυστηρό κώδικα ένδυσης για τις γυναίκες στην πόλη, φτάνοντας στο σημείο να συγκαλύψει τα πρόσωπα των γυναικών μανεκέν στις βιτρίνες των καταστημάτων.
Ο ΟΗΕ ανέφερε ότι στις 7.10.14, στην κοντινή πόλη της Sderat, μαχητές εισέβαλαν στο σπίτι μιας γυναίκας υποψήφιας στις τελευταίες εκλογές επαρχιακών συμβουλίων, όπου σκότωσαν την ίδια και απήγαγαν τον σύζυγό της.
Την ίδια ημέρα άλλη γυναίκα πολιτικός απήχθη από το σπίτι της στην ανατολική Μοσούλη. Η οποία εξακολουθεί να αγνοείται.
Την είδηση την βρήκαμε στις 10.10.14 και την μεταφράσαμε από την independent.co.uk στην http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-publicly-execute-leading-lawyer-and-human-rights-activist-in-iraq-9756197.html
Στην φωτογραφία είναι η κα. Samira Salih al-Nuaimi.
Η γυναικοκτονία ανά τον κόσμο θεωρείται παράπλευρη απώλεια σε συνθήκες πολέμου αλλά αρκετές φορές και σε συνθήκες ειρήνης.
Οι οδηγίες που εξέδωσε η Αρχή Συνήγορος του Πολίτη στοχεύουν να καλύψουν πιθανά κενά στην πληροφόρηση των στελεχών του δημοσίου τομέα σε ό,τι αφορά τα ιδιαίτερα στοιχεία της ταυτότητας διαφόρων κατηγοριών πολιτισών που καλούνται να εξυπηρετήσουν.
Η κατηγοριοποίηση στηρίχθηκε στις βασικές αρχές της νομοθεσίας κατά των διακρίσεων και περιλαμβάνει συγκεκριμένα τα κριτήρια της αναπηρίας, της ηλικίας, του σεξουαλικού προσανατολισμού, του κοινωνικού φύλου, της φυλετικής και εθνοτικής καταγωγής και τέλος των θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων.
Σε ότι αφορά τον σεξ. προσανατολισμό οι οδηγίες αναφέρουν:
Ως σεξουαλικός προσανατολισμός ορίζεται η συναισθηματική ή και η σεξουαλική έλξη προς το άλλο φύλο ετεροερωτική-ετεροφυλοφιλική), το ίδιο φύλο (ομοερωτική-λεσβιακή) ή και τα δύο φύλα αμφισεξουαλική). Ο σεξουαλικός προσανατολισμός, λεσβιακός-ομοερωτικός ή μη, σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, δεν αποτελεί επιλογή.
Επιπλέον δεν περιορίζεται μόνο στη σεξουαλική ζωή ενός προσώπου αλλά αφορά τη συνολική προσωπική και κοινωνική ταυτότητά της-του και συνδέεται στενά με τις προσωπικές σχέσεις που καλύπτουν την ανάγκη για αγάπη, δέσμευση και συντροφικότητα.
Η φοβία που αντιτάσσει η κοινωνία σε πρόσωπα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, λέγεται λεσβοφοβία, αμφιφοβία, ομοφοβια, τρανσοφοβία.
Ο ΣτΠ ως φορέας προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης σύμφωνα με τον νόμο 3304/2005, επισημαίνει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός εκτός από κοινωνικό δεδομένο, αποτελεί στοιχείο της προσωπικότητας του προσώπου, και προστατεύεται αυτοτελώς
τόσο από την εθνική και διεθνή νομοθεσία που δεσμεύει τη χώρα, όσο και από την ίδια τη συνταγματική μας έννομη τάξη, στο πλαίσιο της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας (άρθρο
2 του Συντάγματος).
Την είδηση την βρήκαμε στις 8.10.14 από την synigoros.gr στην http://www.synigoros.gr/resources/toolip/doc/2014/03/07/sinigoros_2013_discrimination.pdf
Πολλές φορές μέσα στην τάξη, δεν ξέρω τι να απαντήσω στα παιδιά. Με κοιτάνε όλο απορία, κρέμονται απ’ τα χείλη μου για να πάρουν απαντήσεις. Δασκάλα, με ρωτάνε, μα δεν ξέρεις;
Όχι τις-τους λέω. Δεν είμαι σίγουρη. Δεν ξέρω. Αλλά θα το ψάξω. Θέλετε να ψάξουμε μαζί; Να βρούμε πηγές; Να αναζητήσουμε πληροφορίες;
Μεγάλη η δύναμη που κρύβεται στο «δεν ξέρω». Υποδηλώνει θέληση για μάθηση. Μάλλον όχι… δεν υποδηλώνει. Το λέει ανοικτά, το διαλαλεί, το φωνάζει. Αίτημα ξεκάθαρο, αίτημα απαραίτητο, αίτημα καθοριστικό. Γιατί από ένα «δεν ξέρω», ξεκίνησαν οι μεγαλύτερες αναζητήσεις, από ένα «δεν ξέρω» προήλθαν οι ισχυρότερες ανατροπές, από ένα «δεν ξέρω» αποδομήθηκε το κυρίαρχο και αμφισβητήθηκε το παλιό κάνοντας χώρο για το νέο.
Πρόσφατα, στο μάθημα της ιστορίας της Γ’ τάξης, έχοντας ως βασικό εργαλείο τα καινούρια και εξαιρετικά σχολικά εγχειρίδια ιστορίας τα οποία προσεγγίζουν το σημαντικό αυτό μάθημα με πολύ διαφορετική ματιά, αφού η συγγραφική τους ομάδα δεν έπεσε στην παγίδα για παράθεση έτοιμης γνώσης αλλά έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ιστορικής έρευνας, παίζαμε ένα παιχνίδι με στόχο να κατανοήσουν τη σημασία της διατύπωσης υποθέσεων και της διαδικασίας επιβεβαίωσής τις με τη βοήθεια ενδείξεων ή τεκμηρίων. Σε ένα κουτί, είχα κρύψει μερικά αντικείμενα τα οποία θα λειτουργούσαν ως ενδείξεις ώστε τα παιδιά να φτιάξουν την ταυτότητα του ατόμου στο οποίο ανήκαν. Έβγαλα λοιπόν τα κλειδιά αυτοκινήτου τα οποία ήταν το πρώτο μας στοιχείο και συμπεράναμε πως πιθανότατα να ανήκαν σε ενήλικη-ο, αφού τα παιδιά δεν επιτρέπεται να οδηγούν. Έβγαλα από το κουτί κι ένα κινητό, στοιχείο που ενίσχυσε την άποψη πως μάλλον πρόκειται για ενήλικη-ο, χωρίς βέβαια να αποκλείεται να ανήκει σε ανήλικη-ο. Στη συνέχεια έβγαλα από το κουτί ένα φύλλο με αυτοκόλλητα επιβράβευσης κι έναν μαρκαδόρο για ασπροπίνακα και γι’αυτό τα παιδιά οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα πως μάλλον πρόκειται για δασκάλα ή δάσκαλο. Το τελευταίο αντικείμενο ήταν και το πιο καθοριστικό για την πορεία της αναζήτησης. Έβγαλα από το κουτί ένα κραγιόν. Τα παιδιά αυτομάτως γέλασαν, και όλα (πλην μίας) φώναξαν με ενθουσιασμό: «τώρα ξέρουμε και το φύλο κυρία, είναι γυναίκα γιατί μόνο οι γυναίκες φοράνε κραγιόν!»
Ένα παιδί όμως διαμαρτυρήθηκε λέγοντας: «ρε παιθκιά, μπορεί να είναι γκέι και να του αρέσκει να βάλλει κοκκινάδι!» Αμέσως χαχανητά και ενστάσεις! «Κυρία, είπεν άτακτη λέξη, δεν επιτρέπεται να λέμε στην τάξη ΤΕΤΟΙΕΣ λέξεις!»
Είμαστε στο 2014 αλλά για ακόμη μια φορά η εικόνα του γκέι εξακολουθεί να ταυτίζεται εσφαλμένα με καρικατούρες τύπου «Βαντζελή», να θεωρείται ντροπή και ύβρις η λεσβιοσύνη, ομοφυλοφιλία και τα παιδιά να απαιτούν το σταύρωμα της συμμαθήτριας-η τους που ξεστόμισε ΤΕΤΟΙΑ λέξη.
Σεβασμό θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Εξάλειψη διακρίσεων; Ψιλά γράμματα…
Ωραία λοιπόν, μπορεί να είναι λεσβία ή γκέι. Απαίτησα ησυχία. Για δευτερόλεπτα σκέφτηκα να το προσπεράσω… Εξάλλου σε 5 λεπτά θα κτύπαγε το κουδούνι. Ήδη μέσα στο μυαλό μου άκουγα το τηλέφωνο να κτυπάει και στην άλλη γραμμή γονείς πανέτοιμες-ους να βάλουν τη δασκαλού στη θέση της, γιατί εκείνες-οι πάντα ξέρουν καλύτερα από εμάς τις δασκαλούες.
«Λεσβία, γκέι. Και τι σημαίνει αυτό;» ρώτησα. Πάλι χαχανητά και ψίθυροι, πάλι άβολα και απορημένα βλέμματα. Καμιά, κανείς δεν μίλαγε, μόνο γελούσαν και αντάλλαζαν άβολες ματιές. «Κυρία έν τζαι γίνεται λέμε ΕΤΣΙ κουβέντες», επιμένει ένα αγόρι.
«Έτο μπορεί να εν όπως την Κοντσίτα της Γιουροβίζον, που ήθελε να είναι γυναίκα», λέει ένα άλλο. «Όχι», τον διακόπτει ο παραδίπλα με πάσα βεβαιότητα, «ο παπάς μου, εξήγησεν μου. Η Κοντσίτα εκατάντησεν έτσι επειδή έπινε πολύ ποτό και γι’αυτό βλαστήσαν γένια. Άμα πίνεις πολύ ποτό, έτσι παθαίνεις!», επέμενε.
Αποσβολωμένη κοίταγα ένα ένα τα παιδιά στα μάτια. Ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια μου η ζημιά που προκαλέσαμε στα μυαλά τους, η βλάβη που τόσο τεχνηέντως δεν αποτρέψαμε. Όλη η παθογένεια της κοινωνίας μας καρφωμένη στα μυαλουδάκια αθώων παιδιών, όλο το μίσος και η απέχθεια για το διαφορετικό να με κοιτάει κατάμματα. ‘Οχι όμως μέσα απ’ τα μάτια κολλημένων ενηλίκων μιας άλλης παρωχημένης εποχής αλλά μέσα απ’τα μάτια 8χρονων παιδιών. Τα παιδιά μας, το παρόν και το μέλλον μας, να με κοιτάνε με καταγγελτικό ύφος και να απαιτούν το άμεσο «σταύρωμα» του συμμαθητή τους που ξεστόμισε την «άταχτη», την απαγορευμένη λέξη. Και το πιο στενάχωρο; Να επιμένουν για την ορθότητα των παρανοήσεών τους.
«Υπάρχει κάποια άλλη άποψη; Γκέι είναι όσοι θέλουν να βάζουν κραγιόν λοιπόν;» ρωτάω με απορία.
«Κυρία, είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Λεσβία είναι ένα κορίτσι που του αρέσουν τα κορίτσια και γκέι ένα αγόρι που του αρέσουν τα αγόρια! Σιγά το πράμα! Εν κακό;;;» φώναξε με σθένος ένα κορίτσι.
Χαμογέλασα. «Τι λέτε; Πειράζει ένα κορίτσι να προτιμάει τα κορίτσια ή ένα αγόρι να προτιμάει τα αγόρια; Μας ενοχλεί αυτό; Γιατί να το θεωρούμε ντε και καλά τόσο μεγάλο κακό; Πώς αυτό μας προσβάλλει ή μας επηρεάζει; Έχει δικαίωμα μία-ένας άνθρωπος να είναι όπως επιλέγει ή όπως η φύση επέλεξε για αυτήν-όν να είναι;»
Με κοιτάνε απορημένα. «Δεν ξέρω, δασκάλα. Δεν ξέρω…» λέει ένα αγόρι. Επιτέλους, η σιγουριά είχε αντικατασταθεί με αμφιβολία. Η βεβαιότητα με αμφισβήτηση. Το καταγγελτικό βλέμμα με απορία. Το «ξέρω» με ένα «δεν ξέρω». Η αποδόμηση, ο σπόρος της αναζήτησης ήταν εκεί.
Το κουδούνι κτύπησε. Παρασκευή μεσημέρι, όλα τα παιδιά είχαν ήδη εξαφανιστεί από την τάξη. Έμεινα για λίγο στην αίθουσα να συμμαζέψω βιβλία και τετράδια, να τα πάρω σπίτι για διόρθωμα. Το κορίτσι με τη σθεναρή ψυχή επέστρεψε. Ήρθε κοντά μου. Με κοίταξε στα μάτια με χαμόγελο. «Δασκάλα… εγώ ξέρω. Είμαι σίγουρη πως δεν πειράζει. Και είμαι οκ».
Τελικά υπάρχει ελπίδα. Όσο πληγωμένη κι αν νιώθω κάποιες φορές από την απαξίωση προς το επάγγελμά μου, όσο θυμωμένη κι αν αισθάνομαι κάποιες φορές λόγω της υποτίμησης για το έργο που επιτελούμε καθημερινά όλες εμείς οι μάχιμες εκπαιδευτικοί, όση απογοήτευση και αν έχω για το δύσκαμπτο και ισοπεδωτικό σύστημά μας, μέσα μου ξέρω.
Τελικά υπάρχει ελπίδα. Και μπορούμε εμείς, να την κρατήσουμε ζωντανή, μπορούμε εμείς, να συμβάλουμε στην αλλαγή, μπορούμε εμείς να σπείρουμε ένα «δεν ξέρω». Ναι, τελικά υπάρχει ελπίδα.
Φίλες-οι εκπαιδευτικοί, κανένα βολικό άλλοθι δεν μπορεί να μας την στερήσει.
Στο χέρι μας είναι!
Την είδηση την βρήκαμε στις 4.10.14 από την cyprusnews.eu γραμμένη από τη Ράνια Γεωργίου στην http://cyprusnews.eu/rania-georgiou/2529249
Η φωτογραφία είναι από παιδόπολη στην Αττική τη χρονιά 1949, της Βούλας Παπαϊωάννου
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Κοριτσιών στις 11 Οκτωβρίου, η οργάνωση Plan International USA δημοσιοποιεί στοιχεία που αποκαλύπτουν τις δύσκολες και απάνθρωπες συνθήκες ζωής που βιώνουν τα κορίτσια σε όλο τον κόσμο.
511.000.000 είναι οι αναλφάβητες γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο. Οι γυναίκες αποτελούν πάνω από τα 2/3 των αναλφάβητων του πληθυσμού.
Η μεροληψία κατά των κοριτσιών είναι εδραιωμένη σε εκπαιδευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο - λιγότερο από το 40% των χωρών παρέχουν στα κορίτσια και τα αγόρια ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι τράβηξε πρόσφατα την παγκόσμια προσοχή στην εκπαιδευτική ανισότητα, όταν έγινε στόχος των Ταλιμπάν, ως ακτιβίστρια για την εκπαίδευση των κοριτσιών, ενώ τον Απρίλιο, εκατοντάδες κορίτσια απήχθησαν από το σχολείο τους στη Νιγηρία από την εξτρεμιστική ομάδα Μπόκο Χαράμ ως δήλωση κατά της εκπαίδευσής τους.
35% είναι το ποσοστό των γυναικών σε όλο τον κόσμο που έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία.
Αυτή η βία δεν είναι μόνο μια φοβερή παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά συνιστά σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία. Οι γυναίκες που έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση από τους συζύγους ή και τους συντρόφους τις έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη και 1,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν λοιμώξεις όπως σύφιλη, χλαμύδια ή γονόρροια.
2 δολάρια είναι το ποσό των χρημάτων με το οποίο πάνω από 1,65 δισεκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο ζουν με κάθε μέρα. Αποτελούν τα 2/3 από τα 2,5 δισεκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο που ταξινομούνται ως "φτωχές". Κατά μέσο όρο, στις γυναίκες δεν χορηγούνται ίσες ευκαιρίες απασχόλησης και λαμβάνουν χαμηλότερες αμοιβές από τους άνδρες.
Οταν ζουν σε συνθήκες φτώχειας, οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στη βία, έχουν υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας, και παίζουν μικρότερο ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ηγεσία.
1 στα 3 κορίτσια εξαναγκάζεται να παντρευτεί πριν από την ηλικία των 18 ετών στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Οι γάμοι κοριτσιών θεωρούνται εξαναγκασμός λόγω της μικρής ηλικίας του κοριτσιού. Πολλά κορίτσια νιώθουν τεράστια πίεση από τις οικογένειές τις και έχουν ελάχιστη επίγνωση των επιλογών τις, ενώ ένας τέτοιος πρόωρος γάμος μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες: Ψυχολογικές επιπτώσεις στην εφηβεία, ανεπιθύμητος αποχωρισμός από την οικογένεια, απώλεια εκπαιδευτικών ευκαιριών και την αίσθηση ότι κάποια δεν είναι σε θέση να αρνηθεί το σεξ και την εγκυμοσύνη, η οποία αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για τη μητέρα και το μωρό σε τόσο μικρή ηλικία.
800 είναι κατά προσέγγιση αριθμός των γυναικών που πεθαίνουν κάθε μέρα από αποτρέψιμες αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Περισσότερα από 14.000.000 κορίτσια μεταξύ των ηλικιών 15-19 γεννούν κάθε χρόνο, θέτοντας σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τις. Οι επιπλοκές από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό σκοτώνουν περισσότερα κορίτσια 15 έως 19 ετών από ό, τι οποιαδήποτε άλλη αιτία. Η καθυστέρηση του γάμου και της εγκυμοσύνης σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να σώσει όχι μόνο τη ζωή αλλά θα μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρία για οικονομική και κοινωνική χειραφέτηση, καθώς επεκτείνει το χρόνο στον οποίο νεαρές γυναίκες θα μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τις ή να βρουν δουλειά.
1.920.000 είναι ο εκτιμώμενος αριθμός των γυναικών και των κοριτσιών σε όλο τον κόσμο, οι οποίες είναι θύματα σωματεμπορίας: Ενα συντριπτικό 80% του συνόλου. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του εμπορίου γίνεται με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση. Η εμπορία ανθρώπων είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οργανωμένη, εγκληματική επιχείρηση στον κόσμο, παράγοντας πάνω από 31 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Μια τακτική διακίνηση περιλαμβάνει την προσέγγιση φτωχών γυναικών από τις χώρες τις με την υπόσχεση της αμειβόμενης εργασίας, μόνο για να τις απομακρύνει από τα διαβατήριά τις και να τους αναγκάσουν να εργαστούν ως πόρνες.
100:119
Η αναλογία των νεογέννητων κοριτσιών και αγοριών στην Κίνα.
Η πρότυπη βιολογική αναλογία είναι 100: 103. Αυτή η διαφορά δείχνει την εξαφάνιση των νεογέννητων κοριτσιών στην Κίνα, ως αποτέλεσμα της γυναικοκτονίας. Γυναικοκτονία, είναι και η δολοφονία των νεαρών κοριτσιών ή και νεογέννητων κοριτσιών, που εμφανίζεται σε περιοχές της Κίνας και της Νότιας Ασίας, όπου υπάρχει μια σαφής προτίμηση για τα αγόρια. Σε αυτές τις κοινωνίες, τα κορίτσια θεωρούνται ως μια οικονομική επιβάρυνση, λόγω της αδυναμίας τις να συμβάλλουν οικονομικά στην οικογένεια, και τις δαπανηρές προίκες που συνδέονται με το γάμο τις. Εχουν θανατωθεί τουλάχιστον 100.000.000 νεογέννητων κοριτσιών από τον παγκόσμιο πληθυσμό, ως αποτέλεσμα αυτής της μορφής γυναικοκτονίας.
Την είδηση την βρήκαμε στις 3.10.14 από την iefimerida.gr στην http://www.iefimerida.gr/news/172726/%CF%84%CE%BF-35-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83
Όπως σημειώνεται και από τα πρόσφατα δημογραφική στοιχεία, περίπου το 50% όσων αποφασίζουν να νυμφευθούν, παντρευτούν επιλέγουν τον πολιτικό γάμο, έναντι του θρησκευτικού, για ιδεολογικούς, αλλά και οικονομικούς λόγους.
Η εφημερίδα Έθνος σημειώνει πως η τάση είχε διαφανεί από το 2012, όταν για πρώτη φορά στη χώρα μας οι πολιτικοί γάμοι ξεπέρασαν τους θρησκευτικούς.
Την ίδια στιγμή θεαματική άνοδο (85%) καταγράφουν και τα Σύμφωνα Συμβίωσης, αν και σε απόλυτους αριθμούς βρίσκονται ακόμη στο περιθώριο των επιλογών των νέων ζευγαριών.
Ενώ η φυσική μεταβολή του ελληνικού πληθυσμού καταγράφει σταθερά αρνητικό πρόσημο, καθώς οι γεννήσεις μειώνονται και οι θάνατοι υπερτερούν.
Εδραιώνεται ο πολιτικός γάμος
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο πολιτικός γάμος αποτελεί μια σταθερή επιλογή για τα νέα ζευγάρια. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2013 είχαμε απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στους θρησκευτικούς και τους πολιτικούς.
Οι πρώτοι έφτασαν στους 25.624 και οι δεύτεροι στους 25.632, ενώ το 2012 οι πολιτικοί υπερτερούσαν κατά 1.750 πράξεις.
Σύμφωνα συμβίωσης
Εντυπωσιακή αύξηση 85,03% σημείωσαν επίσης τα Σύμφωνα Συμβίωσης. Ενώ το 2012 υπεγράφησαν 314, το 2013 έφτασαν στα 581. Από το 2009 (πρώτο έτος εφαρμογής τους) έως πέρυσι έχουν υπογραφεί συνολικά 1.421 και η τάση είναι αυξητική.
«Πολλά ζευγάρια καταφεύγουν στο Σύμφωνο είτε για οικονομικούς λόγους είτε επειδή βρίσκονται μπροστά σε μια εγκυμοσύνη και δεν θέλουν να γεννηθεί το παιδί εκτός γάμου», εξηγεί ο πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος, Κωνσταντίνος Βλαχάκης.
Ο ίδιος περιγράφει πως σε ένα σημαντικό ποσοστό (20-25%) οι υπογράφουσες-ντες το Σύμφωνο δηλώνουν ως κατοικία τις-τους την κατοικία των γονέων τις-τους.
Παρ' όλα αυτά σε απόλυτους αριθμούς, η επιλογή του Συμφώνου παραμένει ακόμη στο περιθώριο, αφού οι κοινωνικές προκαταλήψεις και οι «τρύπες» του θεσμού δεν βοηθούν τις νέες-ους που θέλουν να παρακάμψουν τον γάμο.
Νομικοί χαρακτηρίζουν το ελληνικό Σύμφωνο ως ένα από τα πλέον αποδυναμωμένα της Ευρώπης, καθώς οι συντρόφισες-οι δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τις-τους συζύγους, ενώ έχουν αποκλειστεί και τα Lbtiq ζευγάρια.
Την είδηση την βρήκαμε την 1.10.14 από την iefimerida.gr στην http://www.iefimerida.gr/news/172377/%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF-2013-%CE%B3%CF%81%CE%AC
Με καταγγελία στο facebook 17χρονη μαθήτρια καταγγέλλει 55χρονο άνδρα ότι της επιτέθηκε φραστικά, την έβρισε και στη συνέχεια τη χτύπησε επειδή την είδε αγκαλιά με μια άλλη κοπέλα στο μετρό του Θησείου.
Η 17χρονη μαθήτρια, περιγράφει την λεσβοφοβική επίθεση που δέχτηκε.
Η καταγγελία:
"Αν έχω την προσοχή σας για λίγα λεπτά θέλω να μοιραστώ ένα χθεσινό γεγονός που δεν το δημοσιεύω μονο επειδή συνέβη σε μένα αλλά στον οποιονδήποτε κι αν είχε συμβεί θεωρώ οτι θα ήταν καλό να μάθετε ένα τόσο ακραίο γεγονός.
Καθόμουν στον ηλεκτρικό σταθμό του Θησείου αγκαλιά με κάποια κοπέλα ωσπου εμφανίστηκε ένας σωματώδης άντρας γύρω στα 55 φωνάζοντας σε εμάς προκλητικά "Έξω τώρα από το σταθμό".
Αφού αρνήθηκα να βγω έξω και έπειτα του ζήτησα τον λόγο οι απαντήσεις του ήταν πολύ συγκεκριμένες: "γιατί έτσι γουστάρω", "γιατί ο σταθμός είναι δικός μου", "γιατί αλλιώς θα σε πάρω σηκωτή".
Αφου είχε αρχίσει να μαζεύεται αρκετος κόσμος γύρω μας και εγώ εξακολούθησα να αρνούμαι το να φύγω άρχισε να με πλησιάζει απειλώντας ότι θα με χτυπήσει.
Αφού του είπα πως είναι ένας λεσβοφοβικός ρατσιστής οι λέξεις του έγιναν χυδαίες σκληρες όλο και περισσότερο απειλητικές.
Αισθανθηκα σαν να ζω μερικες δεκαετιες πισω!
Ειχα διαβασει στο σχολειο για την περιοδο της χουντας αλλα νομιζα οτι ειχε πεσει!
Τα σώματα μας είχαν φτάσει σε απόσταση αναπνοής!
Ομολογω πως αισθανθηκα τεραστιο φοβο για καποια δευτερολεπτα ωσπου τον έσπρωξα προσπαθώντας να τον απομακρύνω.Τότε ξεκίνησε να με τραβάει να με χτυπάει και να με βρίζει μπροστά σε όλο τον ηλεκτρικό.
Δε φάνηκε στιγμή μετανιωμένος! ακόμα και όταν ήρθε η αστυνομία προσπάθησε να δείξει οτι είχε δίκιο που χτύπησε μια ανήλικη 17χρονη.
Ο κοσμος εδειξε αρνητικη συμπεριφορα απεναντι στον κυριο που με χτυπησε!
Αυτο που με φοβιζει ειναι πως την επομενη φορα ισως να μην ειμαι σε κεντρικο μερος, ισως να μη με βοηθησει κανεις, ισως να μην ειμαι εγω σ αυτη τη θεση αλλα καποιος που δε θα μιλησει ποτε!
Λυπάμαι ειλικρινά που πήρα μέρος σε ένα λεσβοφοβικό ρατσιστικό κρούσμα.
Λυπάμαι ειλικρινά που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.
Λυπάμαι ειλικρινά για την Ελλάδα που ζω".
Την είδηση την βρήκαμε στις 29.9.14 από την thetoc.gr στην http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kataggelia-sok-apo-17xroni-gia-ksulodarmo-sto-metro
Οι φωτογραφίες είναι της 17χρονης θύματος
ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ - Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014 ενέκρινε ένα ψήφισμα που καταδίκασε τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την τρανς ταυτότητα φύλου.
Το ψήφισμα - με επικεφαλής τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία και την Ουρουγουάη - ακολούθησε το ψήφισμα του 2011 για το ίδιο θέμα της ηγεσίας της Νοτίου Αφρικής και ζήτησε από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών της Ύπατης Αρμοστεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να συγκεντρώσει και να δημοσιέσουν πληροφορίες σχετικά με τις καλύτερες πρακτικές και μεθόδους για να ξεπεραστούν οι διακρίσεις και τη βία.
Το ψήφισμα πέρασε με την υποστήριξη των 25 χωρών ψήφισαν υπέρ μεταξύ άλλων οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Μεξικό, καταψήφισαν 14 χώρες μεταξύ άλλων η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και 7 χώρες απείχαν.
Οι χώρες που ήταν αντίθετες στο ψήφισμα χρησιμοποίησαν την τακτική της διαδικασίας για να ανατρέψουν το κείμενο, παρουσιάζοντας συνολικά 7 τροπολογίες που είχε εξαλειφθεί κάθε αναφορά στο σεξουαλικό προσανατολισμό και στην τρανς ταυτότητα φύλου από το κείμενο, και έγινε αποδεκτό μόνο από τις χώρες που προληπτικά δηλώνουν την υποστήριξη στη σεξουαλική πολυμορφία και στα σεξουαλικά δικαιώματα. Αυτές οι τροπολογίες απορρίφθηκαν από την ψηφοφορία.
Η Διεθνής Επιτροπή Lbtiq Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ILGHRC) χειροκρότησε το ψήφισμα, χαρακτηρίζοντάς το ως ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της προόδου για την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των LBTIQ.
"Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκανε ένα σημαντικό βήμα επιβεβαιώνοντας μία από τις βασικές αρχές των Ηνωμένων Εθνών -ότι όλες-οι είναι ίσες-οι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα", δήλωσε η Jessica Stern, εκτελεστική διευθύντρια της ILGHRC. "Το ψήφισμα αυτό βάζει τον ΟΗΕ σε μια πορεία για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και της βίας από τις οποίες υποφέρουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο οι LBTIQ".
Την είδηση την βρήκαμε στις 27.9.14 και την μεταφράσαμε από την lgbtqnation.com στην http://www.lgbtqnation.com/2014/09/un-human-rights-council-approves-resolution-supporting-lgbt-rights/#.VCZIqCeMOtg.facebook
Οι Μουσουλμάνες λεσβίες, από το Ιράν, Sahar Mosleh και Maryam Iranfar νυμφεύθηκαν και το γάμο τις ευλόγησε γκέι Ιμάμης στη Σουηδία
Η Sahar Mosleh και η Maryam Iranfar - οι οποίες περιμένουν το πρώτο τις παιδί μαζί – φιλήθηκαν και αγκαλιάστηκαν καθώς ο Γαλλο-Αλγερινός Ιμάμης Ludovic-Mohamed Zahed χοροστάτησε στην τελετή, νωρίτερα αυτό το μήνα κατά τη διάρκεια των εορτασμών Υπερηφάνειας της Στοκχόλμης.
Οι δυο λεσβίες, που είναι αμφότερες Μουσουλμάνες, νυμφεύθηκαν με πολιτικό γάμο, σύμφωνα με το σουηδικό δίκαιο που έχει ισχύ εδώ και τέσσερα χρόνια, αλλά πιστεύεται ότι είναι το πρώτο ζευγάρι λεσβιών που ευλογήθηκε δημοσίως κατά τέτοιο τρόπο, ανέφερε το σουηδικό ειδησεογραφικό κανάλι SVT.
Η Maryam, η οποία είναι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, και η Sahar, η οποία πάσχει εκ γενετής από εύθραυστα οστά, συναντήθηκαν πριν από εννέα χρονιές στο διαδίκτυο.
Πριν από την ευλογία, που μίλησε για Dn.Se για τη σχέση τους.
Η Maryam είπε: “Έχουμε εξαπολύσει πόλεμο εναντίον όλων των ειδών των προκαταλήψεων που μπορούμε να αγωνιστούμε. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε.
"Πολλές-οί θεωρούν δεδομένο ότι είμαι η προσωπική βοηθός της Sahar και όχι η σύζυγός της".
Η 32χρονη πρόσθεσε: "Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η λεσβοφοβία, η ισλαμοφοβία και η ξενοφοβία αυξανοται. Είναι σαφές λοιπόν, και φαίνεται σαν μια μεγάλη αναγνώριση ότι η αγάπη μας θα ευλογηθεί δημόσια από έναν Ιμάμη".
Η 36χρονη Sahar, είπε: "Ήξερα αμέσως ότι αυτή ήταν η γυναίκα μου, πως ήθελα να την νυμφευθώ και να αποκτήσουμε παιδιά μαζί. Φοβόμουν πως η Maryam ήταν «πολύ παροδοσιακή». Αυτό με τρόμαξε πραγματικά, γιατί μέχρι τότε είχα ζήσει μια πολυγαμική ζωή, δεν είχα σκεφτεί ούτε ως σκέψη να δεσμευτώ με έναν γάμο".
Ο γεννημένος στην Αλγερία Ιμάμης Zahed είναι γνωστός ως Lgbtiq ακτιβιστής από μουσουλμανικές χώρες κ θέλει να διαδώσει το ανεκτικό Ισλάμ.
Ο ίδιος δήλωσε: "Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για αυτή την όμορφη ένωση και που ήμουν σε θέση να ευλογήσω αυτό το ευτυχισμένο λεσβιακό ζευγάρι, που τώρα πια αποτελούν μια οικογένεια μετά από πολλά χρόνια μάχης".
"Είναι μεγάλο ταξίδι να φεύγετε από την χώρα καταγωγής σας, να έρθετε σε μια άλλη χώρα και να καταφέρετε να σχηματίσετε μια νέα ζωή μαζί".
Στο Ιράν η κύρια τιμωρία για την λεσβιοσύνη είναι 100 χτυπήματα με μαστίγιο.
Σύμφωνα με τον ισλαμικό ποινικό κώδικα: "Αν μια γυναίκα καταδικαστεί για λεσβιοσύνη τρεις φορές, και η τιμωρία επιβάλλεται κάθε φορά (σύμφωνα με το δίκαιο του Χαντ), την τέταρτη φορά η καταδίκη είναι η θανατική ποινή”, γράφει το Κέντρο Τεκμηρίωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ιράν.
Ο Jan Hjärpe, καθηγητής Ισλαμολογίας στο Πανεπιστήμιο Lund, χαρακτήρισε την εκδήλωση στο κανάλι SVT ως διαχωριστική γραμμή για την μουσουλμανική κοινωνία.
Είπε: "Η ευλογία μπορεί να είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να συζητηθεί στην μουσουλμανική κοινωνία. Ίσως ξυπνήσει έντονες αντιδράσεις από ορισμένες εξτρεμιστικές ομάδες, ενώ άλλες ομάδες ίσως δηλώσουν δημόσια την υποστήριξή τις στην ευλογία".
Προειδοποίησε επίσης ότι σε ακραίες περιπτώσεις, κάποιες ομάδες θα μπορούσαν να εκδόσουν μια φετφά 1*.
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την huffingtonpost στην http://www.huffingtonpost.co.uk/2014/08/20/lesbian-muslim-iranians-sahar-mosleh-maryam-iranfar-marriage-blessed-gay-imam-sweden_n_5694050.html?utm_hp_ref=uk-gay-news
1* Η φετφά=όρος για τη νομική γνωμοδότηση ή ερμηνεία που μια ειδική-ός νομικός ή ο μουφτής μπορεί να δώσει σε θέματα που αφορούν τον ισλαμικό νόμο. Αυτή δεν είναι κατ' ανάγκη επίσημη θέση δεδομένου ότι οι περισσότερες Μουσουλμάνες-οι ισχυρίζονται ότι η κάθε μία-ένας που εκπαιδεύεται στον ισλαμικό νόμο μπορεί να εκφέρει γνώμη (φετβά) στις διδασκαλίες της-του. Εάν μία φετβά δεν ανοίγει νέους ορίζοντες, τότε ονομάζεται και είναι απλώς μία απόφαση.
Μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο και το Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου και χρηματοδοτήθηκε από το Ιατρικό Ερευνητικό Συμβούλιο και την κυβερνητική οργανισμό Big Lottery αποκαλύπτει ότι οι γυναίκες που πάσχουν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες εμφανίζουν ως και 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, και από 2 ως 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να υφίστανται ενδοοικογενειακή βία.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές περιοδικό «Psychological Medicine», διαπιστώθηκε ότι το 40% των ερωτηθεισών γυναικών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια είχε υποστεί βιασμό ή απόπειρα βιασμού στην ενήλικη ζωή με αποτέλεσμα το 53% να έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Στον γενικό πληθυσμό, το 7% των γυναικών έχει πέσει θύμα απόπειρας ή βιασμού με το 3% να έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Το 12% των αντρών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, σε σύγκριση με το 0,5% του γενικού πληθυσμού.
Τα ευρήματα βασίζονται σε μια έρευνα 303 ασθενών που επιλέχτηκαν τυχαία και οι οποες-ίοι είχαν έρθει σε επαφή με τις Κοινωνικές Υπηρεσίες τουλάχιστον για ένα χρόνο. Το 60% από αυτές-ούς είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Έδωσαν συνέντευξη χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο της βρετανικής έρευνας για την εγκληματικότητα που αφορά την ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία, και οι απαντήσεις τους συγκρίθηκαν με εκείνες των 22,606 ερωτηθεισών-ντων από την εθνική έρευνα για την εγκληματικότητα στις 12/2011. Τα αποτελέσματα αφορούσαν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικοοικονομικών παραγόντων, όπως η ηλικία, η εθνικότητα και η οικογενειακή κατάσταση.
Η επικεφαλής συγγραφέας δρ Hind Khalifeh του τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου δηλώνει τα εξής: «Ο αριθμός των θυμάτων βιασμού μεταξύ των γυναικών με σοβαρές ψυχικές ασθένειες είναι πραγματικά συγκλονιστικός. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, το 10% είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση κατά το προηγούμενο έτος, δείχνοντας ότι τα προβλήματα συνεχίζονται κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό ποσοστό των αποπειρών αυτοκτονίας μεταξύ των θυμάτων βιασμού αυτής της ομάδας, οι γιατρίνες-οι που τις αναλαμβάνουν ύστερα από μια απόπειρα αυτοκτονίας θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο να έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά. Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην λαμβάνουν εξειδικευμένη υποστήριξη».
Επίσης, βρέθηκε ότι οι γυναίκες και οι άντρες με ψυχικές ασθένειες έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει συναισθηματική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Το 69% των γυναικών και το 49% των αντρών με κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια ανέφεραν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην ενήλικη ζωή τις-τους.
Η ενδοοικογενειακή βία από μέλη της οικογένειας (εκτός από τους συντρόφους) απαντάται σε ποσοστό 63% του συνόλου των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας σε ασθενείς με ψυχικές ασθένειες συγκριτικά με το 35% του γενικού πληθυσμού. «Οι περισσότερες στρατηγικές πρόληψης της ενδοοικογενειακής βίας για ενήλικες επικεντρώνονται στη βία μεταξύ ερωτικών συντροφισών-ων, αυτή η μελέτη όμως δείχνει ότι οι παρεμβάσεις σε ασθενείς με ψυχικές ασθένειες πρέπει επίσης να στοχεύουν στην ενδοοικογενειακή βία», λέει η δρ Khalifeh.
Η μελέτη δείχνει σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην ψυχική ασθένεια και τη σεξουαλική και ενδοοικογενειακή βία, αλλά η αιτία δεν είναι σίγουρη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εμπειρία περιστατικών βίας μπορεί να συνέβαλε στην εμφάνιση της ψυχικής ασθένειας. Ωστόσο, περιστατικά βίας σε κάποιες ασθενείς κατά το προηγούμενο έτος συνέβησαν μετά τη διάγνωση της ασθένειας, δεδομένου ότι όλες-οι οι ασθενείς βρίσκονταν υπό τη φροντίδα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Τα αποτελέσματα αφορούσαν την κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ κατά το προηγούμενο έτος, αλλά αυτό δεν τα επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και η αιτία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Η κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να πέσει κάποια θύμα κακοποίησης, αλλά από την άλλη πλευρά τα θύματα βίας μπορεί να στρέφονται στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Η Louise Howard, κύρια συγγράφισα της μελέτης και καθηγήτρια στον τομέα Ψυχικής Υγείας Γυναικών στο Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, δήλωσε τα εξής: «Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι ασθενείς με σοβαρές ψυχικές ασθένειες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας. Παρά τις ανησυχίες του κόσμου σχετικά με τη βία που ασκείται από ασθενείς με σοβαρές ψυχικές ασθένειες, στην πραγματικότητα οι ίδιες οι ασθενείς κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πέσουν θύματα καταστροφικών μορφών βίας».
Την είδηση την βρήκαμε στις 17.9.14 από την enallaktikidrasi.com στην http://enallaktikidrasi.com/2014/09/to-40-ton-gynaikon-me-psychikes-astheneies-einai-thymata-viasmou-i-apopeiras-viasmou/#ixzz3DZUpSycv
http://enallaktikidrasi.com/2014/09/to-40-ton-gynaikon-me-psychikes-astheneies-einai-thymata-viasmou-i-apopeiras-viasmou/#ixzz3DTgT9zfx
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Θέμα: Γραφεία Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού & ταυτότητας (κοινωνικού) φύλου
Στο νέο αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, προστέθηκε επιτέλους και η προστασία θυμάτων ρατσιστικών διακρίσεων και ρατσιστικής βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
Ερωτάται ο Υπουργός
Θα προχωρήσει στην άμεση τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος 132/2012 για τη «Σύσταση Τμημάτων και Γραφείων Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας» ώστε να έχουν πλέον αποστολή την πρόληψη και την δίωξη αδικημάτων που διαπράττονται «κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή ή την αναπηρία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα (κοινωνικού) φύλου», όπως αναφέρεται στο νέο αντιρατσιστικό νόμο;
Η ΕΡΩΤΩΣΑ ΒΟΥΛΕΥΤΡΙΑ
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ
Την είδηση την βρήκαμε στις 14.9.14 από την mariayannakaki.gr στην http://mariayannakaki.gr/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7/837-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82_%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7
Όταν άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν από Έμπολα στη Δυτική Αφρική τον Μάρτιο, η Martha Anker, πρώην στατιστικολόγος στην παρακολούθηση των μεταδοτικών ασθενειών και ανταποκρίτρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO), άρχισε να παρακολουθεί τις ειδήσεις για να δει ποια-ον κυρίως θα χτυπήσει η φοβερή ασθένεια. Καθισμένη στο σπίτι της στη Μασαχουσέτη, η Anker είχε ένα προαίσθημα: ότι όπως είχε κάνει και στο παρελθόν, θα μπορούσε να ισχυριστεί πως οι γυναίκες ως κύρια θύματα του ιού Έμπολα.
Όπως αποδεικνύεται, η Anker είχε δίκιο.
Στις 14 Αυγούστου, η εφημερίδα Washington Post ανέφερε ότι σε όλη τη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε συλλογικά, οι γυναίκες αποτελούσαν το 55 έως 60% των νεκρών. Στη Λιβερία, η κυβέρνηση ανέφερε ότι το 75% των θυμάτων είναι γυναίκες. "Ένιωσα πολύ λυπημένη όταν διάβασα αυτό το γεγονός από την Washington Post", είπε η Anker "Λυπάμαι πολύ που είναι σωστό".
Πίσω στο 2007, όταν η Anker έγραψε σε μια έκθεση της ΠΟΥ, "Οι διαφορές στην έκθεση μεταξύ γυναικών και ανδρών έχει αποδειχθεί ότι είναι σημαντικοί παράγοντες για την μετάδοση του EHF [αιμορραγικού πυρετού Έμπολα]. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους ρόλους των γυναικών και τις ευθύνες που επηρεάζουν έκθεση στην περιοχή".
Αυτή η παράκληση σαφώς δεν έχει βρει το δρόμο της προς τη Δυτική Αφρική, όταν άρχισε αυτή η επιδημία. Ο Έμπολα μεταδίδεται μέσω της επαφής με το αίμα και άλλα σωματικά υγρά, και στη Λιβερία, όπως και σε γειτονικές χώρες, οι γυναίκες είναι συνήθως εκείνες που κυρίως φροντίζουν τις άρρωστες-ους. Και συνεχίζουν να φροντίζουν κατά τη διάρκεια της τρέχουσας επιδημίας - παραμένουν στα σπίτια τις και μολύνονται από τα παιδιά ή τους συζύγους τις, αντί να αναζητούν γιατρίνες-ούς και νοσοκόμες για τις αγαπημένες-ους τις. Σπάνια οι ρόλοι αντιστρέφονται. "Αν ένας άνδρας είναι άρρωστος, η γυναίκα μπορεί εύκολα να τον κάνει μπάνιο, αλλά ο άνδρας δεν μπορεί”, λέει η Marpue Spear, η διευθύντρια Γραμματείας της ΜΚΟ Γυναίκες της Λιβερίας (WONGOSOL). "Παραδοσιακά, οι γυναίκες αναλαμβάνουν τη φροντίδα των ανδρών σε σύγκριση με τους άνδρες που φροντίζουν τις γυναίκες".
Δεν θα πρέπει να αριθμούμε τόσους θανάτους - πάνω από 1.200 κατά τη στιγμή που γράφεται το άρθρο - για να συνειδητοποιήσουμε πόσο η προσοχή στη δυναμική των έμφυλων ρόλων μπορεί να βοηθήσει να σωθούν ζωές (σε αυτή την περίπτωση, μέσω, μεταξύ άλλων, στοχευμένων μηνυμάτων στις γυναίκες για τη σημασία να χρησιμοποιούν προστατευτικά μέτρα στο σπίτι ή να επιτρέπουν οι αγαπημένες-οι τις να δέχονται φροντίδα από εκπαιδευμένες-ους επαγγελματίες). Πράγματι, δεν χρειάζεται να είσαι Κασσάνδρα όπως η Anker - για τον Έμπολα και άλλες ασθένειες.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλές μολυσματικές ασθένειες επηρεάζουν το γυναικείο φύλο περισσότερο από το ανδρικό. Μερικές φορές επηρεάζονται οι γυναίκες γενικά, όπως με τον E. coli, τον HIV-AIDS (περισσότερο από το ήμισυ εκείνων που ζουν με τον ιό είναι γυναίκες), και ο ιός Έμπολα σε ορισμένα προηγούμενα ξεσπάσματα. Μερικές φορές είναι οι έγκυες και οι μητέρες, όπως με την H1N1 (ένα ξέσπασμα στην Αυστραλία αυτή τη στιγμή μολύνει τις γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες κατά 25%). Μερικές φορές επηρεάζονται οι άνδρες, όπως στο δάγκειο πυρετό.
Ωστόσο, όταν οι γυναίκες είναι τα κύρια θύματα της επιδημίας, λίγοι είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι αυτό είναι το θέμα, να ρωτήσουν γιατί, και να οικοδομήσουν τις απαντήσεις ανάλογα. Πράγματι, οι ειδικές-οί λένε ότι πολύ λίγα έχουν γίνει για να τεθεί ακόμη και το μικρό ποσό που είναι γνωστό για τις διαφορές μεταξύ των φύλων και των μολυσματικών ασθενειών στην πράξη - να καθορισθούν εκ των προτέρων τα ξεσπάσματα, για παράδειγμα, η κατανόηση των ρόλων των δύο φύλων μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της συγκράτησης ή στην στρατηγική πρόληψης. Όχι μόνο αυτό, αλλά πολύ λίγη έρευνα έχει γίνει για να καταλάβουμε πόσο οι μολυσματικές ασθένειες επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο τα δύο φύλα σε βιολογικό επίπεδο. Είναι σαν Groundhog Day κάθε φορά μια ασθένεια αυξάνεται ξαφνικά, και οι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τις-τους εξαιτίας της. "Δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε το στάδιο της “ενδιαφέρουσας παρατήρησης”," λέει η Sabra Klein καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. Οι υπάλληλοι της δημόσιας υγείας γενικά συγκεντρώνουν στοιχεία για την ηλικία και το φύλο σε μια κρίση, αλλά "καμιά-νείς δεν πηγαίνει κάπου πιο πέρα με αυτό".
Η Klein, η οποία μελετά βιολογία και ανοσολογία, εξηγεί ότι το να πάμε «κάπου πιο πέρα» θα σήμαινε να αξιολογείται συνειδητά τι συμβαίνει σε ένα ξέσπασμα, ή σε οποιαδήποτε κρίση στην υγεία, μέσω του φακού του φύλου. Θα σήμαινε, επίσης, την αντιμετώπιση συστημικών προβλημάτων, όπως η άνιση πρόσβαση των γυναικών σε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα οικονομικά που μπορεί να απαιτηθούν για τη θεραπεία. Εν ολίγοις, αυτό θα σήμαινε πρόκληση των θεμελιωδών και επικίνδυνων ανισοτήτων.
Κοιτάζοντας ποια-ος πεθαίνει σε ένα ξέσπασμα "φαίνεται ποια-ος έχει την εξουσία και ποια-ος όχι", λέει η Wafaa El-Sadr καθηγήτρια επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Columbia Wafaa El-Σαντρ. "Κατά κάποιο τρόπο, αυτό κρατά έναν καθρέφτη για την κοινωνία. Και δείχνει πώς οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν η μία την άλλη-ον και ο ένας την άλλην-ον".
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την foreignpolicy.com γραμμένη από την Lauren Wolfe στην http://www.foreignpolicy.com/articles/2014/08/20/why_are_so_many_women_dying_from_ebola
Όπως σε πολλούς τομείς, η χρηματοδότηση, η έρευνα και η σκέψη στη δημόσια υγεία έχει από καιρό προσανατολιστεί προς τους λευκούς άνδρες. Όπως το θέτει η Claudia García-Moreno, επικεφαλής ειδική στα θέματα του φύλου, των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, της σεξουαλικής υγείας, και της εφηβείας στην ΠΟΥ στη Γενεύη, "Όταν ήμουν στην ιατρική σχολή, τα πάντα" – οι δόσεις του φαρμάκου, τα σενάρια για τη δημόσια υγεία -"εξακολουθούσαν να είναι προεπιλεγμένα για τον λευκό άνδρα βάρους 70 κιλών”. Η García-Moreno λέει ότι αυτό άλλαξε κάπως, "αλλά ακόμα δεν είναι αυτό που ελπίζαμε ότι θα ήταν".
Η García-Moreno επισημαίνει την επίμονη έλλειψη προσοχής για τα "βιολογικά συστατικά" της ασθένειας. Συχνά υπάρχουν βασικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες και οι άνδρες ανταποκρίνονται στη λοίμωξη, η ηχώ της Klein και εκείνων που μπορούν - και πρέπει - να επηρεάσουν τις ιατρικές απαντήσεις σε βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο. Πάρτε την γρίπη, για παράδειγμα, σύμφωνα με την Klein, "Η φλεγμονή που προκαλείται από λοίμωξη είναι συχνά μεγαλύτερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες". Ομοίως, η Anker σημειώνει στην έκθεση της ΠΟΥ του 2011, "Ένα συχνό λάθος είναι να μην καταγράφεται η σχετική σημασία των συμπτωμάτων που μπορεί να συμβαίνουν μόνο στο γυναικείο φύλο, όπως η κολπική αιμορραγία στο δάγκειο πυρετό". *
"Μπορείτε να πάρετε αυτές τις πραγματικά ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σχετικά με τον Έμπολα, επίσης", προσθέτει η Klein. "[Ωστόσο, όταν] η χρηματοδότηση της έρευνας φτάνει στον Έμπολα, δεν εξετάζει ούτε καν το ρόλο που παίζει το φύλο".
Ως απόδειξη αυτού του είδους της απόριψης της σημαντικής σημασίας του φύλου σε θέματα δημόσιας υγείας, η Klein περιγράφει ένα ανώνυμο σημείωμα της που κάποτε συμπεριλαμβανόταν σε μία κριτική σε αίτηση επιχορήγησης. "Μακάρι να είχα σταματήσει με όλα αυτά τα έμφυλα πράγματα και να είχα επιστρέψει στην επιστήμη", "Εργάζομαι σε αυτό τον τομέα για 20 χρόνια και αυτή η [βιολογική διαφορά] δεν έχει σημασία", ένα άλλο σημείωμα ανέφερε κάποτε.
Σε όλη τη σταδιοδρομία της, η Anker έχει δεχτεί κτυπήματα για παρόμοια λάθη, αν και αυτά συχνά έχουν κοινωνικές ρίζες, σε αντίθεση με τα βιολογικά, ζητήματα. "Η γενική πεποίθηση είναι ότι από μολυσματικές ασθένειες πλήττονται τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, το καλύτερο είναι να εστιαστεί η προσοχή στη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας για τον έλεγχο και τη θεραπεία, και να το αφεθεί σε άλλες η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που μπορεί να υπάρχουν στην κοινωνία, όπως η ανισότητα των γυναικών, αφότου η επιδημία έχει τελειώσει", έγραψε στην έκθεση της ΠΟΥ του 2011. Ωστόσο, τόνισε πως η αντιμετώπιση αυτών των «προβλημάτων» είναι κρίσιμη για την κατανόηση και ως απόρροια της εξάπλωσης μιας επιδημίας. *
Μελετόντας τις νοσηλεύτριες.
Είναι κυρίως γυναίκες σε όλο τον κόσμο, και είναι συχνά στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης των μολυσματικών ασθενειών. Ωστόσο, πολύ συχνά, βρίσκονται πολύ χαμηλά στη κατάταξη του κοινωνικού - και του έμφυλου τοτέμ - πόλου για τις ανάγκες τις, ώστε να ακούγονται καθαρά. "Η έρευνα έχει δείξει ότι οι κακές σχέσεις μεταξύ νοσηλευτριών και γιατρίνων-ών είναι συνήθεις στις ρυθμίσεις του νοσοκομείου, οι οποίες αποτελούν δυνητική απειλή για την ασφάλεια των ασθενών - συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου των λοιμώξεων [- -] και έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ικανοποίηση και συνοχή της νοσηλεύτριας", ανέφερε το 2011 σε έκθεση της η ΠΟΥ. Επιπλέον, μετά το ξέσπασμα του SARS το 2003, διαπίστωσαν οι μελέτες του Καναδά, σύμφωνα με την ΠΟΥ, ότι "η έλλειψη ισχύος και επιρροής των νοσηλευτριών συνδέεται με τους ανεπαρκείς ελέγχους των λοιμώξεων".
Λαμβάνοντας υπόψη το φύλο γενικότερα, σε ένα προηγούμενο ξέσπασμα της επιδημίας Έμπολα, μια ανέκδοτη έκθεση ισχυρίστηκε ότι οι άνδρες κυριάρχησαν στις συναντήσεις ενημέρωσης για την ασθένεια, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες ήταν ήδη γνωστό πως είναι κυρίως εκείνες που είναι νοσηλεύτριες ή φροντίζουν τις-τους ασθενείς. Κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος της H1N1 (γρίπη των πτηνών), κυβερνητικές-οί υπάλληλοι είχαν την τάση να ασχολούνται με τους άνδρες, επειδή θεώρησαν ότι είναι ιδιοκτήτες των αγροκτημάτων, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες συχνά έκαναν το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας με τα ζώα στα αγροκτήματα. Και ορισμένα προγράμματα ελέγχου του δάγκειου πυρετού στη Νοτιοανατολική Ασία στις αρχές του 1990, σύμφωνα με μια έκθεση, "συνάντησαν αντίσταση", επειδή οι εργαζόμενοι για την υγεία "αμφισβήτησαν την ικανότητα της γυναίκας να προφυλάξει την υγεία ενός νοικοκυριού απαλλάσοντας το από την ασθένεια".
Αυτά τα προβλήματα είναι σίγουρα εδραιωμένα. Ωστόσο, με κάθε νέο ξέσπασμα ή την άνοδο μιας μολυσματικής ασθένειας δίνεται η ευκαιρία για να κάνουμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. "Είτε είναι οξείες είτε χρόνιες επιδημίες, έχουν την τάση να δείχνουν τα σχίσματα και τα τρωτά σημεία που υπάρχουν [σε μια κοινωνία]," λέει η Columbia El-Sadr. "Ίσως ο Έμπολα να φέρει στο προσκήνιο τις αδυναμίες του συστήματος υγείας, θα φέρει στο προσκήνιο τα δεινά των γυναικών που στερούνται των πολιτικών τις δικαιωμάτων".
"Ίσως τα διδάγματα μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή της επόμενης επιδημίας', πρόσθεσε η ίδια.
Με τόσες πολλές να πεθαίνουν στη Δυτική Αφρική, υπάρχει η ευκαιρία να πάμε ενάντια στη φυσική προδιάθεση, να προσπαθήσουμε να ενσωματώσουμε την πολυπόθητη εστίαση στο φύλο στις ιατρικές και κοινωνικές αντιδράσεις. Τώρα είναι η ώρα να το κάνουμε - ακριβώς όπως ήταν στην τελευταία κρίση.
Διόρθωση, 20 Αυγούστου 2014: Δύο αποσπάσματα σε μια παλαιότερη έκδοση αυτού του άρθρου είχαν λανθασμένα αποδοθεί στην αναφορά του 2007 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Η έκθεση στην πραγματικότητα δημοσιεύθηκε το 2011.
Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.8.14 και την μεταφράσαμε από την foreignpolicy.com γραμμένη από την Lauren Wolfe στην http://www.foreignpolicy.com/articles/2014/08/20/why_are_so_many_women_dying_from_ebola
"Ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η υγεία", λέει το ρητό, αλλά υπολείπονται οι λεσβίες αμφισεξουαλικές και τρανς γυναίκες.
Οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τρανς γυναίκες αναφέρουν μεγαλύτερη οικονομική αστάθεια και χειρότερη υγεία από τους γκέι, αλλά και τις, τους ετερό, σύμφωνα με τη μελέτη της Gallup για την ευεξία που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα.
"Οι τρανς, λεσβίες, αμφισεξουαλικές [στη μελέτη] έχουν αυτό το πιο σημαντικό οικονομικό μειονέκτημα επειδή δέχονται τις διπλές συνέπειες του ότι είναι λεσβίες, αμφισεξουαλικές τρανς και να είναι γυναίκες", δήλωσε ο Gary Gates, συγγραφέας της μελέτης.
Αυτό το διπλό χτύπημα οφείλεται σε μια συρροή παραγόντων που λειτουργούν εναντίον τις. Δηλαδή, οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τρανς είναι ακριβώς αυτό: οι γυναίκες, και υπόκεινται στο μισθολογικό χάσμα μεταξύ γυναικών και ανδρών, όπως οι ετερό γυναίκες δήλωσε η Susan Cochran, καθηγήτρια στην Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου UCLA.
Υπάρχει αυτό το χάσμα ακόμη και μεταξύ θέσεων εργασίας με τον κατώτατο μισθό, όπου οι γυναίκες αμείβονται 13% λιγότερο από όσο οι άνδρες.
Πολλές αμφισεξουαλικές, λεσβίες, και τρανς είναι λιγότερο πιθανό να ζουν με μία συντρόφισα, έτσι ώστε να μην αποκομίσουν τα οικονομικά οφέλη που υπάρχουν σε μια οικογένεια δύο ενηλίκων, όπως το να μοιράζονται τα έξοδα και τα διπλά εισοδήματα, είπε η Cochran.
"Στο τέλος της ημέρας, οι Lbt κερδίζουν λιγότερα", είπε. "Και αυτές κερδίζουν λιγότερα για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους".
Η μελέτη της Gallup, η οποία βασίστηκε σε περισσότερες από 80.000 συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, στόχευσε σε πέντε βασικούς τομείς της ευημερίας: την αίσθηση της επιδίωξης-σκοπού, την συμμετοχή στην κοινότητα, την σωματική υγεία, την οικονομική σταθερότητα και την κοινωνική αλληλεπίδραση.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 26.8.14 από την takepart.com γραμμένη από την Hayley Fox στην http://www.takepart.com/article/2014/08/26/lgbt-women-struggle-health-and-wealth-under-double-whammy-gender-restrictions?utm_content=buffer31e2d&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer 4 By
Μόνο το 27% λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανς στη μελέτη ανέφεραν ακμαία οικονομικά, σε σύγκριση με 39% των ετερό γυναικών και το 40% εκατό των ετερό ανδρών.
Η οικονομική ευημερία προσδιορίστηκε με βάση μια ποικιλία ερωτήσεων της έρευνας σχετικά με το βιοτικό επίπεδο, την ικανότητα παροχής των βασικών αναγκών, και την ποσότητα της οικονομικής ανησυχίας.
Οι οικονομικές μάχες μιας Lbt δεν σημαίνει μόνο οικονομικές διακοπές και μικρότερα σπίτια, αυτές οι ελλείψεις πόρων έχουν σοβαρές συνέπειες, όταν πρόκειται για την υγεία. Οι LGBT είναι λιγότερο πιθανό να έχουν ασφάλιση υγείας ή τα οικονομικά μέσα να πληρώσουν για την ιατρική περίθαλψη, σύμφωνα με έρευνα της Gallup που δημοσιεύθηκε την Τρίτη.
Το 25% των ενηλίκων LGBT ανέφεραν πως δεν έχουν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν για φροντίδα της υγείας κατά την τελευταία χρονιά, ενώ μόνο το 17% των ετερό ενηλίκων ανέφερε αυτό το πρόβλημα.
Είναι οι LBT που χρειάζονται την ασφάλιση υγείας περισσότερο αφού οι LBT καπνίζουν και πίνουν περισσότερο από τις ετερό, και οι αμφισεξουαλικές συχνά παλεύουν με ζητήματα όπως το βάρος και τα ψυχολογικά, σύμφωνα με την Έρευνα 2013 της National Health Interview από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.
Οι κίνδυνοι για την υγεία των LBT επιδεινώνονται με το να είναι λιγότερο πιθανό να επισκέπτονται τακτικά μια γιατρίνα-ο.
"Για τις γυναίκες, η περίθαλψη υγείας, συχνά οργανώνεται γύρω από την ανάγκη για έλεγχο των γεννήσεων", είπε η Cochran. "Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γυναίκες περιλαμβάνονται συνήθως στην υγειονομική περίθαλψη".
Οι LBT γυναίκες συχνά δεν έχουν ανάγκη για έλεγχο των γεννήσεων, και είναι επίσης λιγότερο πιθανό να μεγαλώσουν παιδιά, είπε η Cochran, που είναι ο άλλος παράγοντας που φέρνει τις γυναίκες στο γραφείο μίας γιατρίνας-ού.
Οι LBT έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να στερούνται την προσωπική γιατρίνα-ό από ό,τι οι ετερό γυναίκες. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο το 24% των λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανς στην ερώτηση της της έρευνας για την ευεξία, την ανέφεραν ως "ακμάζουσα", όταν πρόκειται για τη σωματική υγεία, σε σύγκριση με το 36% των ετερό γυναικών.
Έτσι, αν και όλα τα σημάδια δείχνουν ότι υπάρχει πρόοδος στην LGBT κοινότητα, από την πρόσφατη σαρωτική νίκη στην ισότητα του γάμου στην εντολή του Προέδρου Barack Obama για φραγή των διακρίσεων, υπάρχουν παρατεταμένες μορφές στίγματος (ο φόβος της ασθένειας, του θανάτου και κυρίως του αποκλεισμού) που περιορίζουν την πραγματική ισότητα.
Το εργαλείο για την αντιμετώπιση αυτών των αποκλίσεων εμφανίζονται από τα δεδομένα, δήλωσε ο Gates: που συλλέγουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ανθρώπων και την ταυτότητα κοινωνικού φύλου και πώς σχετίζονται με τη συνολική τις ευημερία.
"Ενώ η κοινωνική αποδοχή των Lgbt των Ην. Πολιτειών έχει βελτιωθεί σε αυτή τη χώρα, η LGBT κοινότητα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολύ συχνά διακρίσεις και στίγμα που επηρεάζει αρνητικά την οικονομική, σωματική και συναισθηματική υγεία της", είπε ο Gates σε μια δήλωση.
Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 26.8.14 από την takepart.com γραμμένη από την Hayley Fox στην http://www.takepart.com/article/2014/08/26/lgbt-women-struggle-health-and-wealth-under-double-whammy-gender-restrictions?utm_content=buffer31e2d&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer
4 By
%2Band%2BMaryam%2BIranfar%2B3.jpg)
