Οι λεσβίες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης από τις ετερό, επειδή υποβάλλονται σε έμφυλες διακρίσεις που συνδέονται και με τον σεξουαλικό τις προσανατολισμό (λεσβοφοβία). Η λεσβοφοβία περιγράφεται ως απόρριψη, φόβος, μίσος, βία και διακρίσεις έναντι των λεσβιών. Η λεσβοφοβία είναι η διπλή διάκριση όπου οι λεσβίες είναι θύματα ως λεσβίες (σεξουαλικότητα) και ως γυναίκες (σεξισμός).
Ορισμένες λεσβίες δεν αποδέχονται τη σεξουαλικότητα τις ως αναπόσπαστο και ουσιώδες-θεμελιώδες μέρος της ταυτότητάς τις (εσωτερίκευση της λεσβοφοβίας). Αυτή (η σεξουαλικότητα) είναι ακόμη πιο δύσκολο να γίνει αποδεκτή εάν (οι λεσβίες) απορριφθούν από την οικογένειά τις ή τον κοινωνικό τις περίγυρο. Για πολλές λεσβίες που προέρχονται από εθνοτικές μειονότητες, η πολιτιστική πτυχή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με τη δύσκολη επιλογή μεταξύ του να ζήσουν την λεσβιοσύνη τις, και του να βρεθούν αντιμέτωπες με την συνολική είτε την μερική διάλυση των σχέσεων με την οικογένεια τις και με ορισμένα πρόσωπα που είναι κοντά σε αυτές.
Υπάρχουν δύσκολες στιγμές στη ζωή της καθεμίας.
Είναι ουσιώδες να γνωρίζετε πώς να περιβάλλετε την εαυτή σας με αγάπη, θετικές ανθρώπους που θα σας ακούν όταν το χρειάζεστε.
Μπορείτε επίσης να καλέσετε τις ομάδες ή επαγγελματίες της υγείας για ψυχολογική στήριξη ή για θεραπεία. Το να ζητάμε στήριξη δεν είναι σημάδι αδυναμίας, μάλλον είναι η απόδειξη ότι παίρνουμε τα κατάλληλα μέτρα για αναλάβουμε την ευθύνη της ζωής μας ως ενήλικες.
Η κατάθλιψη είναι ασθένεια, η λεσβιοσύνη δεν είναι.
Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε την κατανάλωση συνταγογραφούμενων φαρμάκων χωρίς τη συμβουλή της γιατρίνας μας: είναι επικίνδυνο να αυτο-συνταγογραφούμε για αντι-καταθλιπτικά ή για αντι-αγχοτικά φάρμακα.
Δημόσια εκ-δήλωση
Το να μη ζείτε περαιτέρω κρατώντας την λεσβιοσύνη σας μυστική, το να είστε η εαυτή σας και να ακμάζετε-πετυχαίνετε απαιτεί να ζείτε ανοιχτά ως λεσβίες με κάποιες στενές φίλες, θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της διαδικασίας της δημόσιας εκ-δήλωσης.
Αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι πρέπει να πείτε τα πάντα, στην κάθεμία-σε όλες, σε κάθε στιγμή και σε κάθε περίσταση της ζωής, η καθεμία πρέπει να αποφασίσει για την εαυτή της αν, πότε και σε ποιαν θα εκ-δηλωθεί δημόσια-ανοικτά.
Πάνω απ 'όλα, καμία δεν πρέπει να αισθάνεται υποχρεωμένη να κάνει οτιδήποτε ακριβώς, "όπως οι άλλες".
Αν επιλέξετε να εκδηλωθείτε δημόσια, εδώ υπάρχουν πολλά σημεία που πρέπει να έχετε κατά νου:
•Επιλέξτε πρώτα εκείνη στην οποία θα θέλετε εκ-δηλωθείτε
• Επιλέξτε την στιγμή που αισθάνεσθε άνετα να μιλήσετε για τη σεξουαλικότητά και την λεσβιακή ταυτότητά σας
• Σεβαστείτε το χρόνο που χρειάζονται οι άλλες με τις οποίες μιλάτε να αποδεχθούν την είδηση
• Ψάξτε για ένα μέρος από όπου μπορείτε να φύγετε αν κάτι δεν πάει καλά, ή σκεφτείτε τις οικείες-κοντινές σας οι οποίες μπορούν να σας υποστηρίξουν.
Και με τις επαγγελματίες της υγείας;
Καθεμία πρέπει να αποφασίσει σε ποιο βαθμό αισθάνεται άνετα να μιλήσει για το σεξουαλικό προσανατολισμό της. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι άμεση αιτία καρκίνου ή άλλης ασθένειας, αλλά μπορεί να έχει έμμεση επίδραση. Όποια και αν είναι η απόφαση που θα πάρετε, είναι σημαντικό να αισθάνεσθε σίγουρες με τη γιατρίνα σας. Αν αυτό δεν λειτουργήσει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες σας κάποια άλλη γιατρίνα, μην διστάσετε να αλλάξετε γιατρίνα ή νοσηλεύτρια.
Μερικές βοηθητικές ιστοσελίδες
Lesbian Health Center - www.lesbianhealthinfo.org
Lesbian and Gay Foundation: The fight against lesbophobia - www.lgf.org.uk Avert - www.avert.org
Βρίσκεστε στο Ζ' μέρος αν θέλετε να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 4.7.13 και την μεταφράσαμε από την ilga.org στην http://old.ilga.org/health/ILGA_Lesbians_Health_Myths_Realities_EN.pdf
