Υπόθεση της PAJIĆ κατά Κροατίας αριθ. 68453/13 6

86. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 14 σε συνδυασμό με το Άρθρο 8 της Σύμβασης.

II. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

87. Το Άρθρο 41 της Σύμβασης προβλέπει:

"Εάν το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της και εάν το εγχώριο δίκαιο του ενδιαφερόμενου Υψηλού Συμβαλλόμενου Μέρους επιτρέπει την ατελή μόνον επανόρθωση, το Δικαστήριο χορηγεί, εφόσον είναι αναγκαίο, μία δίκαιη ικανοποίηση στο ζημιωθέν μέρος".

A. Βλάβη
88. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε 10.000 € (ευρώ) σε σχέση με μη χρηματική ζημιά.

89. Η Κυβέρνηση θεωρεί το αίτημα αυτό υπερβολικό, αβάσιμο και ατεκμηρίωτο.

90. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η προσφεύγουσα έχει υποστεί ηθική βλάβη που δεν αντισταθμίζεται επαρκώς από την διαπίστωση της παραβίασης. Κατά δίκαιη κρίση, επιδικάζει το ποσό που ζητείται για την ηθική βλάβη, πλέον οποιουδήποτε ποσού που μπορεί να επιβαρυνθεί το ποσό αυτό.

B. Δαπάνες και έξοδα

91. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε επίσης 5.690 ευρώ για τα έξοδα και τις δαπάνες ενώπιον των εθνικών αρχών και για εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου.

92. Η Κυβέρνηση αμφισβήτησε τον ισχυρισμό αυτό ως ανεπιβεβαίωτο και αβάσιμο.

93. Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, η προσφεύγουσα δικαιούται την επιστροφή των εξόδων και δαπανών μόνο κατά το μέτρο που έχει αποδειχθεί ότι αυτά είναι πραγματικά, αναγκαία και εύλογα. Στην προκειμένη υπόθεση, λαμβανομένων υπόψη των εγγράφων που έχει στην κατοχή της και τα παραπάνω κριτήρια, το Δικαστήριο θεωρεί εύλογο να επιδικάσει πως το αιτούμενο ποσό καλύπτει το κόστος, πλέον οποιουδήποτε ποσού που μπορεί να επιβαρυνθεί το ποσό αυτό.

Γ Τόκοι υπερημερίας
94. Το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο ότι το επιτόκιο υπερημερίας θα πρέπει να βασίζεται στο επιτόκιο οριακής χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο οποίο θα πρέπει να προστεθούν τρεις ποσοστιαίες μονάδες.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΜΟΦΩΝΑ,

1. Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή,

2. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 14 σε συνδυασμό με το Άρθρο 8 της Σύμβασης,
3. Αποφαίνεται
(Α) ότι το εναγόμενη Χώρα οφείλει να καταβάλει στην προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση θα καταστεί τελεσίδικη σύμφωνα με το άρθρο 44 § 2 της Σύμβασης, τα ακόλουθα ποσά, μετατρέποντάς τα σε κροατικά κούνα (GBP), με το επιτόκιο που ισχύει κατά την ημερομηνία διακανονισμού:

(i) 10.000 € (Δεκα χιλιάδες ευρώ), πλέον οποιουδήποτε ποσού που μπορεί να οφείλεται επιπροσθέτως, για ηθική βλάβη,
(ii) 5.690 € (Πέντε χιλιάδες εξακόσια ενενήντα ευρώ), πλέον οποιουδήποτε ποσού που μπορεί να οφείλεται στην προσφεύγουσα, όσον αφορά τις δαπάνες και τα έξοδα,

(β) πως από τη λήξη των προαναφερθέντων τριών μηνών μέχρι την αποπληρωμή ένας απλός τόκος καταβάλλεται για τα πιο πάνω ποσά με επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά την περίοδο υπερημερίας συν τρεις εκατοστιαίες μονάδες.

Συντάχθηκε στη αγγλική γλώσσα και στη συνέχεια κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 23 Φεβρουαρίου 2016, σύμφωνα με τον Κανόνα 77 §§ 2 και 3 του Κανονισμού του Δικαστηρίου.

Abel Campos Αναπληρώτρια Γραμματείας, Işil Karakaş Πρόεδρος

Βρίσκεστε στο 6ο μέρος για να βρεθείτε στο 1ο μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 23.2.2016 και την μεταφράσαμε από την http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-161061#{%22itemid%22:[%22001-161061%22]}