Το στρίβειν διά του διαλόγου είναι δοκιμασμένη μέθοδος στην Ελλάδα. Οποτε θέλει κάποιος να κερδίσει λίγο χρόνο ή να αποφύγει να πάρει αποφάσεις, καταφεύγει στη δημόσια διαβούλευση. Την πεπατημένη ακολούθησε και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, απαντώντας σε ερώτηση των βουλευτίνων της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Γιαννακάκη και Μαρίας Ρεπούση για τη θεσμική αναγνώριση της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ Lbtiq ζευγαριών: υποσχέθηκε ότι θα ανοίξει η συζήτηση. Με ποιες-ους ακριβώς σκοπεύει να συνομιλήσει για το ζήτημα, δεν μας εξήγησε. Μήπως με την Ιεραρχία, που μέχρι πρότινος θεωρούσε την λεσβιακότητα, ομοφυλοφιλία «κουσούρι» και «κράζουσα αμαρτία»; Με το ΕΣΡ, που μοιράζει πρόστιμα όταν προβάλλονται φιλιά μεταξύ λεσβιών, γκέι ή ταινίες όπως η «Στρέλλα» στην τηλεόραση; Με τους χιουμορίστες συμβούλους του πρωθυπουργού, που καταγγέλλουν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προστατεύει «τον κάθε Πακιστανή-ό, Αφγανή-ό, Σομαλή-ό κ.λπ., λεσβία, gay λαθρομετανάστρια-η, που εκτρέφει καρέτα καρέτα», ενώ αποκαλούν απαξιωτικά όσους «δεν φορούν τα παντελόνια» «ντηντήδες»;
Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί μια πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία: από το 2008 έχει θεσπιστεί μεν το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά μόνο για ετερό ζευγάρια. Σε καμία άλλη από τις 22 χώρες της Ευρώπης όπου υπάρχει κάποια μορφή νομικής αναγνώρισης της συμβίωσης δεν αποκλείονται από αυτήν τα Lbtiq ζευγάρια, ενώ ήδη σε οκτώ χώρες της Ευρώπης, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα της Γαλλίας, τελούνται γάμοι ομοερωτικών συντροφισών-ων. Ακόμη και στη Γερμανία, και δη σε μια προεκλογική χρονιά, οι συντηρητικές Χριστιανοδημοκράτισες-ες της Αγκελα Μέρκελ εξετάζουν το ενδεχόμενο να αλλάξουν στάση στο θέμα του Lbtiq γάμου μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που ανοίγει τον δρόμο στην παιδοθεσία από λεσβιακά, γκέι ζευγάρια.
Τη στιγμή, λοιπόν, που στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης το θέμα συζήτησης είναι οι γάμοι λεσβιών, εδώ είμαστε πάλι καμία 15ετία πίσω. Ηδη έχει υπάρξει προσφυγή του Γρηγόρη Βαλλιανάτου και άλλων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), με παρέμβαση υπέρ των προσφευγουσών-ντων από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκο Αλιβιζάτο και τη Γαλλίδα δικηγόρο Caroline Mécary. Στα τέλη του 2013, οπότε αναμένεται η απόφαση του Σώματος, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία ακόμη καταδίκη.
Το καλό είναι ότι δεν είμαστε μόνες-οι μας στην Ευρώπη. Εχουμε στο πλευρό μας την Αλβανία, το Κόσοβο, την ΠΓΔΜ και το Καζαχστάν. Αλλωστε, στη Βουλγαρία και στο Μαυροβούνιο υπάρχει συνταγματική απαγόρευση των Lbtiq γάμων, οπότε πάλι καλά να λέμε. Θα πρέπει να θεωρούμε εαυτές-ούς «Σαν Φραντσίσκο των Βαλκανίων».
Την είδηση την βρήκαμε την 1.3.13 από την kathimerini.gr γραμμένη από την Ξένια Κουναλάκη στην http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_28/02/2013_484965
