Σώματα που μας ευχαριστούν, εκ-παιδεύουν, προβληματίζουν και κυρίως μας παγιδεύουν ποικιλοτρόπως.
Κορμιά που δεν ορίζονται γιατί τα νοιώθουν απειλητικά τα άλλα σχεδόν μισά σώματα της γης.
Που προβάλλονται αποσπασματικά, που νοούνται ως φύση αναλλοίωτη για να αναπαράγουν αλλά δεν τους αναγνωρίζεται η γέννηση.
Που από νωρίς τα αρματώνουν με φιόγκους, καρδούλες, βραχιολάκια και άφθονο ροζ για να προετοιμαστούν και να ξέρουν πόσο αψεγάδιαστα, φτιασιδομένα οφείλουν να εμφανίζονται όσο ζουν κι όσο η επιστήμη προχωρά, μπορούμε να επεμβαίνουμε για να τα προσαρμόζουμε στη μόδα. Τα γυναικεία γκρίζα μαλλιά είναι γήρας στο άλλο φύλο είναι γοητεία.
Ωθούνται τα κορμιά να πειραματιστούν σε αντισυλληπτικές μεθόδους ή εμβόλια που οι δοκιμές τους διήρκησαν ελάχιστα και άρα δεν πιστοποιούν έγκυρα την μη βλάβη. Η επιστήμη τα βεβαιώνει κάθε φορά ότι τώρα ξέρει πολύ καλά αλλά δεν κάνει κουβέντα για τις άμεσα παρελθούσες ή προγενέστερες παράπλευρες απώλειες των επιτευγμάτων της. Σώματα-πρόσωπα με ορθάνοιχτα μάτια και παγωμένο γέλιο από εκχύσεις και αφαιρεμένες μήτρες ή στήθη από καρκίνο.
Διαφημίζουν, από μπλε υγρά (ποτέ κόκκινα) που απορροφούνται με τις σερβιέτες, αυτοκίνητα που αφού τα χειρίζονται γυναικεία σώματα η οδήγησή τους είναι τόσο εύκολη αλλά και οικιακές συσκευές που «ανάβουν» με την παρουσία των σωμάτων και «καίγονται» με ένα αντρικό άγγιγμα, ως και ζωντανά γιαούρτια που αποκτούν πνοή με την παρουσία των γυναικείων σωμάτων.
Κορμιά έτοιμα να υπακούσουν, υπηρετήσουν κάθε ανάγκη, επιθυμία και διαταγή. Σώματα που μπερδεύονται και αυτά τα ίδια, τι ρόλο έχουν, αν τον αναπαριστούν σωστά. Αν και κατά πόσο η μίμηση της μαμάς-μπαμπά, γιαγιάς-παππού, της σταρ ή της γειτόνισσας της υπερηρωϊδας-α είναι η σωστή επιλογή.
Σώματα που ντρέπονται και ενοχοποιούνται για πάρα πολλά μα πιο πολύ από όλα για την χαρά, την ηδονή και την σεξουαλικότητα τους.
Κορμιά που εργάζονται οκτάωρα στο δημόσιο χώρο και υπερωρίες στον ιδιωτικό, που μισοπληρώνονται στον πρώτο και κάνουν το καθήκον τους αφιλοκερδώς στο δεύτερο.
Κορμιά που ονομασίες των διάφορων μελών τους είναι ετυμολογικά και νοηματικά συνδεδεμένα με νόσους -γυναικείες πάντα. Βλέπε: υστερία.
Σώματα που δεν κερδίζουν την αιωνιότητα ποτέ, γιατί θεωρούνται άεργα και το πνεύμα τους δεν αναγνωρίζεται όσο προσαρμοσμένα και αν ήταν.
Κορμιά που δεν καταφέρνουν να δραπετεύσουν από τον κοινωνικό τους ρόλο, σώματα σημαίνοντα μέσα από τον βιασμό που σε καιρό πολέμου προκαλεί πλήγμα στον εχθρό.
Κορμιά κυπαρίσσια, έγχρωμα, γερασμένα, παχουλά ή μωρουδιακά, σε σχήμα πάνθηρα ή κόμπρας έχουν πάνω σε κάθε καμπύλη και γωνιά, σε κάθε ρυτίδα και ουλή μια αξιολάτρευτη ιστορία κι είναι έτοιμα να μας την διηγηθούν κάθε φορά που τεντώνουμε τα αυτιά για να τα ακούσουμε.
Για περισσότερο σεξισμό απέναντι σε όλα τα γυναικεία κορμιά ρίξτε μια ματιά σε μια πολύ θεωρητική σκέψη επιστημονικού λόγου, «αγγλοποιημένη» στα ελληνικά «Σώματα με σημασία» Τζούντιθ Μπάτλερ. Εκδόσεις: Εκκρεμές.
Το άρθρο γράφτηκε στις 7.2.09 από την Ευαγγελία Βλάμη και δημοσιεύτηκε στην ΛεΠΑΤ εφημερίδα city uncovered.
