Μαύρα σύννεφα προκατάληψης επισκιάζουν την ισότητα των Lgbtiq

Παρά τα όσα κέρδισε η κοινότητα των Lgbtiq στην Ευρώπη, πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι ανησυχητικός αριθμός αυτών συνεχίζουν να υφίστανται διακρίσεις, παρενόχληση ή και χειρότερα. 



Όσες θέλετε να παρακολουθησετε τη σχετική μικρού μήκους ταινία πατήστε εδώ 


Αν θέλετε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της έρευνας 2012 για τις Lbtiq του  European Union Agency for Fundamental Rights (FRA) πατήστε εδώ
 


Την είδηση την βρήκαμε στις 20.3.14 από την ιστοσελίδα του Ευρ. Κοινοβουλίου στην http://europarltv.europa.eu/el/player.aspx?pid=ae2a0a2b-7222-47e7-af09-a2ee00f6495b

Οι πρώτες διώξεις εναντίον ανδρών για κλειτοριδεκτομή

Για πρώτη φορά οι Αρχές της Αγγλία απήγγειλαν κατηγορίες για ακρωτηριασμό σεξουαλικών σεξουαλικών οργάνων σε βάρος δύο ανδρών, από τους οποίους ο ένας είναι γιατρός. 

Η πρακτική είναι παράνομη στην Αγγλία από το 1985, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν ασκηθεί διώξεις. 

Γιατρός του νοσοκομείου Γουίτινγκτον θεωρείται ύποπτος ότι προχώρησε τον Νοέμβριο του 2012 σε κλειτοριδεκτομή μιας ασθενούς που είχε μόλις γεννήσει. 

«Εκτιμώ πως υπάρχουν αρκετές ενδείξεις και πως είναι προς το συμφέρον του κοινού να ασκηθεί δίωξη σε βάρος του δρ Ντανούν Νταρμασένα» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εκπρόσωπος της εισαγγελίας Άλισον Σόντερς. 

Η δεύτερη δίωξη αφορά έναν δεύτερο άνδρα ο οποίος δεν εργάζεται σε ιατρικό περιβάλλον και η σχέση του με την ασθενή δεν διευκρινίσθηκε. Και οι δύο θα εμφανισθούν ενώπιον δικαστηρίου στις 15 Απριλίου στο Λονδίνο. 

Η μέγιστη ποινή που προβλέπεται είναι κάθειρξη 14 ετών. 

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), πάνω από 125 εκατομμύρια νεαρά κορίτσια και γυναίκες είναι θύματα ακρωτηριασμού των σεξουαλικών οργάνων σε 29 χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. 

Η πρακτική αφορά στον πλήρη ή μερικό ακρωτηριασμό των εξωτερικών σεξουαλικών οργάνων για πολιτιστικούς ή θρησκευτικούς λόγους.


Την είδηση την βρήκαμε στις 21.3.14 από την εφημερίδα Τα Νέα στην 
http://www.tanea.gr/news/world/article/5100212/bretania-prwtes-diwkseis-gia-th-barbarh-kleitoridektomh/

Μόλις το 36% του Ευρ. Κοινοβουλίου είναι γυναίκες

Οι διαφορές εκπροσώπησησης μεταξύ των γυναικών και των ανδρών στην στον πολιτικό και οικονομικό τομέα, όπως η ισότητα των γυναικών μπορεί να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τη μη ισορροπημένη συμμετοχή και την πρόσβαση στη λήψη αποφάσεων. 

Οι γυναίκες, σε σύγκριση με τους άνδρες, σε μεγάλο βαθμό υποεκπροσωπούνται σε πολλούς τομείς των πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων. Το επίπεδο εκπροσώπησης των γυναικών στην πολιτική σκηνή μειώνεται στο περιφερειακό, στο κοινοβουλευτικό, μέχρι και το υπουργικό επίπεδο. 

Ο ανεπαρκής αριθμός των γυναικών είναι ακόμη πιο έντονος στις οικονομικές σφαίρες . Οι γυναίκες σε μεγάλο βαθμό υποεκπροσωπούνται ως μέλη Διοικητικού Συμβουλίου στις μεγαλύτερες εισηγμένες εταιρείες και μεταξύ των μελών των κεντρικών τραπεζών στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών μελών. 

Η αντιμετώπιση αυτών των δημοκρατικών και οικονομικών κενών είναι ζωτικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ότι η ισότητα των γυναικών είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά στις πολιτικές και στα μέτρα που λαμβάνονται από όλες τις χώρες μέλη και ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες συμμετέχουν εξίσου στην ανάκαμψη μετά την τρέχουσα κρίση. 

Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το ήμισυ του εργατικού δυναμικού και αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το ποσοστό των γυναικών που συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων υψηλού επιπέδου παραμένει πολύ χαμηλή. 

Είναι λογικό αυτό; 

Είναι δίκαιο; 


Όσες θέλετε να παρακολουθήσετε τη σχετική μικρού μήκους ταινία πατήστε εδώ 


Όσες θέλετε να διαβάσετε πιο συγκεκριμένα για την Ελλάδα πατήστε εδώ 


 Την είδηση την βρήκαμε στις 21.3.14 από την European Institute for Gender Equality στην http://eige.europa.eu/content/gender-equality-index#/domain/power

Συμβίωση ή επιβίωση;

Ένα σύμφωνο που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια και η διεθνής καταδίκη του.

Στο ντοκιμαντέρ "Eκτός δρόμου" ένας διεμφυλικός πρώην πρωταθλητής του ράλι ερωτεύεται την αποκλειστική της ηλικιωμένης μητέρας του. 
Στο "Αυτή είναι ο σύζυγός μου", ένας δικηγόρος εμφανίζεται μια ωραία πρωία στο δικαστήριο ντυμένος γυναίκα – και επιθυμεί να κρατήσει το γάμο του, καθώς είναι ακόμη ερωτευμένος με τη γυναίκα του. 

Στο "Γεια σου ξένε", ένα παντρεμένο ζευγάρι ανδρών που γουστάρουν και γυναίκες προσπαθούν πότε να «ανοίξουν» και πότε να κλείσουν τη σχέση τους. Κι ενώ χιλιάδες ζευγάρια ανά την υφήλιο διεκδικούν την εφαρμογή και την προστασία του τρόπου ζωής που ονειρεύονται, στην Ελλάδα τα πράγματα ίσως αργήσουν να αλλάξουν. 

Με το νόμο 3719 του 2008 δόθηκε νομική αναγνώριση στη συμβίωση ζευγαριών που δεν επιθυμούν να τελέσουν γάμο. Η Ελλάδα ακολουθούσε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες χώρες που είχαν αν αγνωρίσει νομικά την οικογενειακή συμβίωση ζευγαριών εκτός γάμου. 
Αντίθετα όμως με όλες τις άλλες χώρες, η αναγνώριση αυτή ισχύει μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια. Η εκτεταμένη ομοερωτοφοβία στην ελληνική κοινωνία με θεσμικό σημαιοφόρο την Εκκλησία της Ελλάδος εμπόδισε την τότε κυβέρνηση της ΝΔ να νομοθετήσει το σύμφωνο συμβίωσης για όλα τα ζευγάρια, ομόφυλα και ετερόφυλα. Μετά το 2009, η κυβέρνηση του Πασοκ δεν τροποποίησε το νόμο. Τα μικρότερα κόμματα, περιλαμβανόμενων των ΣΥΡΙΖΑ και Δημοκρατικής Αριστεράς, παρά τα αιτήματα των οργανώσεων που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των ομοερωτικών ατόμων, δεν κατέθεσαν τροπολογία για την κατάργηση της διάκρισης. 

Για τους λόγους αυτούς, τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια(δύο γκέι και δύο λεσβιακά) προσέφυγαν το μάιο 2009 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Στις 7 Νοεμβρίου 2013, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε πως είναι ανεπίτρεπτη κάθε διάκριση σε βάρος ομόφυλων ζευγαριών ως προς το δικαίωμά τους να επιλέγουν το σύντροφό τους και να διαμορφώνουν από κοινού την οικογενειακή τους ζωή. Το ΕΔΑΔ καταδίκασε την Ελλάδα επειδή ο νόμος έδωσε τη δυνατότητα μόνο σε ετερόφυλα ζευγάρια να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα σε οικογενειακή ζωή (άρθρο 8 ΕΣΔΑ) και με την απαγόρευση των διακρίσεων (άρθρο 14 ΕΣΔΑ). Σε εκτέλεση της απόφασης αυτής, έπρεπε να γίνει άμεση τροποποίηση του νόμου. 

Στις 12 Νοεμβρίου 2013, τα προσφεύγοντα άτομα και οι συναφείς οργανώσεις έκαναν δημόσια έκκληση προς τους βουλευτές και τις βουλευτίνες να καταθέσουν αμέσως προς ψήφιση τροποποίηση ώστε σύμφωνο συμβίωσης να μπορούν να συνάπτουν δύο ενήλικα πρόσωπα χωρίς καμιά αναφορά σε φύλο.

Στις ημέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση νόμου όχι μόνο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και για την παροχή ουσιαστικών δικαιωμάτων στις «συμφωνημένες» οικογένειες. 
Η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν την τροπολογία που ζήτησαν τα προσφεύγοντα άτομα και οι οργανώσεις. 

Μέχρι σήμερα, πρόταση νόμου και τροπολογία δεν έχουν συζητηθεί στη Βουλή: μόνο η ΔΗΜΑΡ διαμαρτύρεται γι’ αυτό. 
Περισσότερα από 150 ζευγάρια (δηλαδή περισσότερα από 300 άτομα) έχουν ήδη ετοιμάσει νέα προσφυγή στο ΕΔΑΔ ώστε αυτό να ξανα καταδικάσει την Ελλάδα και να την υποχρεώσει ρητά να αλλάξει το νόμο.


Την είδηση την βρήκαμε στις 22.3.14 για το 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης  στη σελίδα. 19, γραμμένη από τον Παναγιώτη Δημητρά, εκπρόσωπο του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι στην διεύθυνση http://tdf.filmfestival.gr/inst/festival/gallery/FirstShot/2014/pp280.pdf

Ban Bossy, η νέα παγκόσμια εκστρατεία γυναικών αφορά και τις κόρες μας!

Παρόλο που ζούμε σε μια κοινωνία που συνεχώς εξελίσσεται, είναι αλήθεια ότι κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο. 

Η αντιμετώπιση της έμφυλης διάκρισης των γυναικών σε θέματα που αφορούν την επαγγελματική τις ανέλιξη σε θέσεις εξουσίας είναι ένα από αυτά. Ως απάντηση, λοιπόν, σε αυτό το παρωχημένο κατεστημένο, μια ομάδα γνωστών κι επιτυχημένων γυναικών από όλο τον κόσμο συνεργάζεται σε μια δυναμική εκστρατεία υπέρ των νέων κοριτσιών, με τίτλο «Ban Bossy». 

Σκοπός της να ενθαρρύνει τους άνδρες να μη χρησιμοποιούν τη λέξη «bossy» (δεσποτική, αυταρχική, καταπιεστική, δικτακτόρισα, τύρανος) για να περιγράψουν νέες κοπέλες, μιας και ο χαρακτηρισμός αυτός έχει αρνητικά πρόσημα κι επιδρά κατασταλτικά στην αυτοπεποίθηση και τις φιλοδοξίες τις. 

Διάσημες μαμάδες όπως η Jane Lynch, η Diane von Furstenberg, η Jennifer Garner, η Μπιγιόνσε, η Τζένιφερ Γκάρνερ, η Βικτόρια Μπέκαμ, η Αλίσια Κις και η Τζέιν Φόντα, οι διάσημες σχεδιάστριες μόδας Ντιάν φον Φίρστενμπεργκ και Τόρι Μπερτς, γυναίκες με σπουδαία πολιτική καριέρα, όπως η πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράιζ, και φυσικά η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Μισέλ Ομπάμα, είναι μερικές μόνο από τις αμέτρητες εθελόντριες-ές της παγκόσμιας καμπάνιας. 

«Το να σου κολλούν μια ταμπέλα, έχει σημασία», δηλώνει χαρακτηριστικά η Τζένιφερ Γκάρνερ στο συγκεκριμένο διαφημιστικό σποτ. 

Η Μπιγιόνσε, από την άλλη, η οποία έχει τονίσει ήδη στην κόρη της Μπλου Άιβι ότι, αν θέλει, μπορεί να γίνει πρόεδρος της χώρας μια μέρα, συνοψίζει το μήνυμα της εκστρατείας σε μία και μοναδική φράση: «I’m not bossy, I’m the Boss»! "Δεν είμαι δικτατόρισα, Είμαι αφεντικίνα"


Όσες θέλετε μπορείται να δείτε την σχετική ταινία μικρού μήκους εδώ
 ή να διαβάσετε περισσότερα για την εκστρατεία των γυναικών εδώ 


Bossy holds girls back.
Girls get less airtime in class. 
They are called on less and interrupted more. 

Bossy holds girls back. 
Girls are twice as likely as boys to worry that leadership roles will make them seem “bossy”. 

The confidence gap starts early. 
Between elementary and high school, girls self–esteem drops 3,5 times more than boys. 



Την είδηση την βρήκαμε στις 15.3.14 από την imommy.gr γραμμένη από την Πηνελόπη Ζαχαρία στην http://www.imommy.gr/mama/psychologia/article/4448/ban-bossy-h-nea-pagkosmia-ekstrateia-twn-gynaikwn/

Κολπικό φάρμακο προστασίας από τον HIV μετά το σεξ

Ένα βήμα πιο κοντά στην προστασία των γυναικών από τον ιό HIV- Τα αποτελέσματα των πειραμάτων και ο τρόπος λειτουργίας του κολπικού τζελ.

Αμερικανίδες ερευνήτριες-ές δημιούργησαν και δοκίμασαν ήδη σε μαϊμούδες το νέο φάρμακο σε μορφή κολπικού τζελ, το οποίο θα προστατεύει τις γυναίκες από τον ιό HIV του AIDS ακόμα και μετά το σεξ, εφαρμόζοντάς το τοπικά. Οι δοκιμές έγιναν τρεις ώρες αφότου οι μαϊμούδες εκτέθηκαν στον ιό και τα αποτελέσματα δημιούργησαν μεγάλες ελπίδες. Οι δοκιμές, όμως, πρέπει να γίνουν και σε γυναίκες ώστε να αποδειχτεί αν το φάρμακο είναι αποτελεσματικό. 

Οι ερευνήτριες-ές, με επικεφαλής τον Γουαλίντ Χενάιν και τον Τσαρλς Ντόμπαρντ του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών στην Ατλάντα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine". Σύμφωνα με το BBC και την «Τάιμς της Νέας Υόρκης», οι επιστημόνισες-ες διαπίστωσαν ότι το νέο φάρμακο προστάτευσε πέντε στα έξι πειραματόζωα από ένα εργαστηριακό στέλεχος (που αποτελούσε συνδυασμό του ανθρώπινου ιού HIV και ενός συγγενικού ιού των μαϊμούδων), όταν αυτή εφαρμόστηκε είτε λίγο πριν, είτε τρεις ώρες μετά την έκθεσή τις στον ιό (αυτή συνέβη μέσω μολυσμένου κολπικού υγρού που προσομοίωνε τη σεξουαλική επαφή). Αντίθετα, όλες οι μαϊμούδες στις οποίες χρησιμοποιήθηκε μετά την έκθεση ένα εικονικό φάρμακο, μολύνθηκαν με τον ιό. Επίσης, όταν το τζελ εφαρμόστηκε μισή ώρα προτού οι μαϊμούδες εκτεθούν στον ιό, μόνο μία στις τρεις μολύνθηκε. 

Τα ευρήματα της νέας μελέτης μπορεί να οδηγήσουν σε ένα νέο τρόπο καταπολέμησης της νόσου, που συνεχίζει να εξαπλώνεται παγκοσμίως. Όμως, θα πρέπει να προηγηθούν μεγάλες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Υπάρχει, όμως, και άλλη εξέλιξη σχετικά με τον ιό του AIDS: οι επιστημόνισες-ες μελετούν τη σπάνια περίπτωση μιας 33χρονης γυναίκας που μολύνθηκε με τον ιό HIV και, παράλληλα, πάσχει από την αυτοάνοση νόσο του λύκου. Ο οργανισμός της, για κάποιο λόγο, ανέπτυξε αντισώματα κατά του HIV. Οι γιατρίνες-οι ελπίζουν ότι θα αξιοποιήσουν την ανακάλυψη για να αναπτύξουν ένα εμβόλιο, που θα καταφέρει να δημιουργήσει την ίδια αντίδραση στις οροθετικές-ούς ασθενείς. 


Την είδησητην βρήκαμε στις 13.3.14 από την thetoc.gr γραμμένη από την Χρίσλα Γεωργακοπούλου στην http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kolpiko-farmako-prostasias-apo-ton-hiv-meta-to-seks?rel=newsfeed-as5

Ο Πάπας «μελετά» τα σύμφωνα συμβίωσης των Lbtiq

Ο Πάπας «μελετά» τα σύμφωνα συμβίωσης των Lbtiq

Δεν εγκρίνει, αλλά θέλει να κατανοήσει, ανέφερε ο καθολικός καρδινάλιος της Νέας Υόρκης Τίμοθι Ντόλαν  

«Ο Πάπας Φραγκίσκος μελετά τα σύμφωνα συμβίωσης των Lbtiq» ανέφερε ο καρδινάλιος της Νέας Υόρκης Τίμοθι Ντόλαν μιλώντας στο δίκτυο NBC, σε μία δήλωση που αναμεταδίδεται με ιδιαίτερη έμφαση από τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης και πολλές σχολιάστριες-ές υπογραμμίζουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη «άνοιγμα» του Αργεντινού ποντίφικα σε θέματα που άπτονται των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. 

Ο καθολικός καρδινάλιος της Νέας Υόρκης επισήμανε ότι «ο Πάπας δεν είπε ότι εγκρίνει τα σύμφωνα αυτά, αλλά ότι αντί να τα καταδικάσει αυτόματα, θέλει να προσπαθήσει να τα καταλάβει». 

«Οι θρησκευτικές ηγέτιδες-ες πρέπει να ασχοληθούν με τα σύμφωνα συμβίωσης και να κατανοήσουν τους λόγους που τα βοήθησαν να γίνουν πραγματικότητα» ανέφερε ο καρδινάλιος Ντόλαν. 

Ο Αργεντινός ποντίφικας αναχώρησε την Κυριακή από το Βατικανό μαζί με άλλες-ους 83 κληρικούς, με προορισμό το προάστιο της Ρώμης Αρίτσια όπου και θα παραμείνει μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή, για να προσευχηθεί και να μονάσει, στο πλαίσιο της Σαρακοστής. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 9.3.14 από την εφημερίδα τα Νέα στην http://www.tanea.gr/news/world/article/5095102/o-papas-meleta-ta-symfwna-symbiwshs-twn-omofylofilwn/

Η πλειοψηφία των πτυχιούχων στην Ευρώπη είναι, φυσικά, γυναίκες

Πραγματικά θαυματουργές ιδιότητες πρέπει ως φαίνεται να έχει ακόμα μια γυναίκα για να ανέβει στην κορυφή της ιεραρχίας στις περισσότερες επιχειρήσεις. 
Ίσως και για να καταφέρει απλά να έχει τον ίδιο μισθό με τους άνδρες όταν οι γυναίκες κατά μέσον όρο κερδίζουν 8000 ευρώ λιγότερο κάθε χρόνο και ότι συγκριτικά ελάχιστες φθάνουν στην κορυφή της πυραμίδας. 
Το ΕΚ έχει αφιερώσει τη φετινή Ημέρα της Γυναίκας στη γυναίκα και στην κρίση.

Στο γράφημα αναλυτικά όλες οι διακρίσεις που εξακολουθούν να υφίστανται οι γυναίκες στο χώρο εργασίας: διακρίσεις που υπάρχουν παρά το ότι η πλειοψηφία των πτυχιούχων στην Ευρώπη είναι, φυσικά, γυναίκες.


Την είδηση την βρήκαμε στις 8.3.14 από την ιστοσελίδα του Ευρ. Κοινβουλείου στην http://www.europarl.europa.eu/news/el/news-room/content/20130301STO06143/html/%CE%97-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1

Η Χρύσα Κουβελιώτου, αστροφυσικός της NASA μιλά για το ρατσισμό και το σεξισμό

Διακρίσεις κατά των γυναικών: Μια αστροφυσικός της NASA μιλά για το ρατσισμό και το σεξισμό 

«Ισότητα για τις γυναίκες σημαίνει πρόοδο για ολόκληρη την ανθρωπότητα», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Γυναικών, που τιμάται στις 8 Μαρτίου. Κι όμως αυτή η αυτονόητη αλήθεια εξακολουθεί να αποτελεί ζητούμενο, σε μια κοινωνία που, όπως προσθέτει, «κάθε κορίτσι που γεννιέται βιώνει ανισότητα και διάκριση, όπου κι αν κατοικεί η μητέρα του». Οι έμφυλες διακρίσεις εντείνονται και διευκολύνονται από παράγοντες όπως η ένταξη σε συγκεκριμένες εθνοτικές ή φυλετικές ομάδες. Αυτή η επικίνδυνη διασταύρωση έμφυλων και φυλετικών διακρίσεων μπορεί να απειλήσει τη ζωή των γυναικών, όταν εκφράζεται π.χ. μέσω του trafficking, μέσω της στείρωσης λόγω καταγωγής ή σε συγκρούσεις όπου ο βιασμός χρησιμοποιείται ως μέθοδος γενοκτονίας. 

Στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, τέτοιες ακραίες μορφές διακρίσεων μοιάζουν φυσικά ανήκουστες. Συχνά ωστόσο η υποτίμηση μπορεί να διατηρείται υποσυνείδητα, ακόμη κι όταν υπάρχουν οι καλύτερες προθέσεις. 

«Όταν γίνονται οι συστάσεις σε έναν κύκλο επιστημόνων, οι άντρες πάντοτε είναι δόκτορες. Τις γυναίκες ωστόσο συχνά θα τις αποκαλέσουν με το μικρό τις όνομα – εκτός κι αν έχουν διδαχθεί ότι δεν πρέπει να το κάνουν», επισημαίνει η αστροφυσικός της NASA, Χρύσα Κουβελιώτου. 

Η δρ Κουβελιώτου είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημονισών-νων των ΗΠΑ, συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο του περιοδικού Time με τα 25 πρόσωπα που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στο χώρο του διαστήματος. Έχοντας εποπτεύσει δεκάδες έρευνες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ξεκίνησε να εργάζεται στη NASA το 2000, ενώ έλαβε αρκετές διακρίσεις για την εκτεταμένη προσφορά στην επιστήμη της, όπως το Βραβείο Daniel Heineman, το βραβείο Descartes και το βραβείο Rossi. 

«Θα σας μιλήσω ως γυναίκα επιστημόνισα ελληνικής καταγωγής που εργάζεται στις ΗΠΑ», λέει η δρ Κουβελιώτου, στην πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τις-τους Πρόσφυγες. «Στον τομέα μου, αφενός γίνονται συνεχώς σεμινάρια κατά των διακρίσεων σε γυναίκες και άντρες κι αφετέρου υπάρχει η λεγόμενη θετική διάκριση λόγω φύλου. Όταν δηλαδή ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα δεν έχει στο προσωπικό του αρκετές γυναίκες, θα προτιμήσει να προσλάβει μια γυναίκα –με την προϋπόθεση φυσικά να είναι καλή. Παρόλο που υπάρχουν αντιδράσεις σε αυτό το μέτρο, δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο να υπάρχουν τόσο πολλές γυναίκες, ώστε να αποτελεί πρόβλημα». 

«Στο χώρο όπου εργάζομαι, είναι ανήκουστο να ακουστεί κάποιο σεξιστικό ανέκδοτο. Ωστόσο γενικά στην επιστήμη, υπάρχει η λεγόμενη "γυάλινη οροφή" (glass ceiling) για το πόσο μπορεί μια γυναίκα να προχωρήσει στην καριέρα της, καθώς οι ανώτερες διοικητικές θέσεις τις περισσότερες φορές δίνονται σε άντρες. Και συχνά, μια γυναίκα πρέπει να εργαστεί πολύ περισσότερο από έναν άντρα για να έχει τις ίδιες οικονομικές απολαβές και την ίδια κοινωνική καταξίωση. Μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει κάποια επιστημονική κατεύθυνση, να σπουδάσει, αν έχει τις οικονομικές και πνευματικές δυνατότητες, και να πάρει ένα πτυχίο. Όμως το τι θα το κάνει από εκεί και πέρα είναι άλλη ιστορία». 

Όπως εξηγεί η δρ Κουβελιώτου, μεγάλο ρόλο σε αυτή την κατάσταση παίζουν τα κοινωνικά πρότυπα. «Τα κοινωνικά πρότυπα είναι υπεύθυνα για τις μεγαλύτερες καταπιέσεις που υφίστανται οι γυναίκες», επισημαίνει. «Διότι όταν ένα κορίτσι μπαίνει στην εφηβεία, αρχίζει η πίεση του περιβάλλοντος και τα ενδιαφέροντά του αλλάζουν ριζικά. Πρέπει πάντοτε να λαμβάνουμε υπόψη πόση πίεση δέχονται τα κορίτσια από τον περίγυρό τους, για να ταιριάξουν σε μια αντίληψη που έχει φτιάξει η κοινωνία γύρω τους. Εάν όμως έχεις το μυαλό και τη θέληση να πεις: "Εγώ καταλαβαίνω τι θέλουν να είμαι, αλλά θα γίνω αυτό που θέλω εγώ", τότε έχεις ήδη ξεχωρίσει κι έχεις πάρει το δρόμο σου. Και τότε, είναι πολύ πιο δύσκολο να σε σταματήσουν». 

Η ελληνική καταγωγή της διάσημης αστροφυσικού ποτέ δεν της προκάλεσε προβλήματα. «Τον επαγγελματικό μου χώρο, ποτέ δεν τον ενδιέφερε ότι ήμουν από την Ελλάδα. Ήταν ίσως δείγμα μιας λίγο διαφορετικής νοοτροπίας και αιτία για την προφορά που πάντοτε είχα στα αγγλικά», λέει γελώντας. «Όμως ποτέ δεν μου έβαλαν την ετικέτα της Ελληνίδας επιστημόνισας, και το ίδιο ισχύει για ανθρώπους απ’ ολόκληρο τον πλανήτη, οι οποίες-οι δουλεύουν στο πεδίο μου».

«Ωστόσο ρατσισμός υπάρχει ανεπιφύλακτα στην κοινωνία», προσθέτει, «ιδίως απέναντι σε άτομα απ’ τη Λατινική Αμερική, που εισέρχονται παράτυπα στη χώρα. Δεν είμαι σε θέση να αναλύσω διεξοδικά τις αιτίες του φαινομένου, για τις οποίες έχουν γραφτεί πολλά βιβλία. 
Αλλά σίγουρα σχετίζεται με την παιδεία που παίρνει, ή δεν παίρνει, μία-ένας άνθρωπος, σχετικά με το χρώμα του δέρματος, την προέλευση, το γένος ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις». 

«Η ανάγκη για ανεκτικότητα στην κοινωνία γίνεται εμφανής όταν συνειδητοποιήσουμε πόσος αχανές είναι το διάστημα και ποια είναι η θέση μας σε αυτό», καταλήγει η δρ Κουβελιώτου. 

«Όμως και μέσα στην καθημερινότητα υπάρχουν πολλές εμπειρίες που μας δείχνουν πόσο σημαντικό είναι να έχουμε προτεραιότητες, διαφορετικές απ’ το αν ο άλλος είναι π.χ. Ινδή ή όχι. Το να κοιτάς τα αστέρια και να προχωράς σε ενδοσκόπηση είναι μια πολυτέλεια που λίγοι έχουν σε καθημερινή βάση. Γι’ αυτό και η ίδια η ζωή είναι το αποτελεσματικότερο εργαλείο, για να έρθει το μυαλό στη θέση του στο θέμα των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας».


Την είδηση την βρήκαμε στις 8.3.14 από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τις-τους Πρόσφυγες στην http://www.unhcr.gr/1againstracism/diakrisis-kata-ton-ginekon-mia-astrofisikos-tis-nasa-mila-gia-to-ratsismo-ke-to-sexismo 

Η φωτογραφία είναι από τη διαμαρτυρία γυναικών στις 2.6.13 στην Κωνσταντινούπολη με γενικό σύνθημα "Όχι στη μαντήλα"./

Τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα απειλούνται σε όλη την υφήλιο

Τα σεξουαλικα και αναπαραγωγικα δικαιωματα απειλουνται σε ολο τον κοσμο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 6 Μαρτίου 2014 

Τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα απειλούνται σε όλο τον κόσμο 150 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 18 ετών έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης 142 εκατομμύρια κορίτσια είναι πιθανό να παντρευτούν σε παιδική ηλικία (κατά το διάστημα 2011 – 2020) 14 εκατομμύρια έφηβες γεννούν κάθε χρόνο, ως αποτέλεσμα εξαναγκαστικού σεξ και ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης 215 εκατομμύρια γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στην αντισύλληψη, παρόλο που θέλουν να σταματήσουν ή να καθυστερήσουν την απόκτηση παιδιών.

Η ομοσεξουαλική δραστηριότητα είναι σήμερα παράνομη σε τουλάχιστον 76 χώρες, 36 από τις οποίες βρίσκονται στην Αφρική. Η υγεία και οι ζωές εκατομμυρίων γυναικών σε όλο τον κόσμο απειλούνται λόγω της αποτυχίας των κυβερνήσεων να εγγυηθούν τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματά τους, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία, ξεκινώντας σήμερα μια παγκόσμια εκστρατεία για το θέμα αυτό. 

«Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα ορισμένες χώρες εξακολουθούν να παραβλέπουν τους γάμους κοριτσιών και το συζυγικό βιασμό, ενώ άλλες απαγορεύουν τις εκτρώσεις, το σεξ εκτός γάμου, αλλά και την ομοσεξουαλική δραστηριότητα, τα οποία μπορεί να τιμωρούνται ακόμα και με θάνατο», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας. 

«οι χώρες πρέπει να αναλάβουν θετική δράση, η οποία δεν μετουσιώνεται μόνο σε απαλλαγή από καταπιεστικούς νόμους, αλλά και σε προστασία των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί με την πληροφόρηση, την εκπαίδευση, τις υπηρεσίες και τον τερματισμό της ατιμωρησίας για τη σεξουαλική βία. 

Η νέα εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας My Body My Rights – Το Σώμα Μου Τα Δικαιώματά Μου στοχεύει στην ατομική ενδυνάμωση, έτσι ώστε η καθεμία να μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τη σεξουαλικότητά της. 

Έκθεση την οποία δημοσίευσε η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει τη διαρκώς αυξανόμενη καταστολή των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων σε πολλές χώρες του κόσμου, οι οποίες δίνουν προτεραιότητα σε κατασταλτικές πολιτικές και όχι στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Η έκθεση παραπέμπει σε ευρήματα και στατιστικά στοιχεία, τα οποία σηματοδοτούν ένα επικίνδυνο μέλλον για την επόμενη γενιά, εάν η ανθρωπότητα εξακολουθήσει να κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στην καταστολή των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων. 

Η εκστρατεία My Body My Rights – Το Σώμα Μου Τα Δικαιώματά Μου, ενθαρρύνει τις νέες σε όλο τον κόσμο να γνωρίσουν και να απαιτήσουν το δικαίωμά τους να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την υγεία τους, το σώμα τους, τη σεξουαλικότητά τους, καθώς και τον τρόπο αναπαραγωγής που θα επιλέξουν, χωρίς αυτά να υπόκεινται σε κρατικό έλεγχο, αλλά και χωρίς φόβο, εξαναγκασμό ή διακρίσεις. Επιδιώκει, επίσης, να υπενθυμίσει στις ηγέτιδες-ες του κόσμου την υποχρέωσή τους να αναλάβουν θετική δράση, η οποία περιλαμβάνει και την πρόσβαση όλων σε ιατρικές υπηρεσίες. 

Ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Σαλίλ Σετί σηματοδότησε την έναρξη της εκστρατείας επισκεπτόμενος γυναίκες σε αγροτικές κοινότητες στο Νεπάλ -όπου πολλά κορίτσια εξαναγκάζονται να παντρευτούν ενώ βρίσκονται ακόμα σε παιδική ηλικία και όπου περισσότερο από μισό εκατομμύριο γυναίκες υποφέρουν από μια πάθηση γνωστή ως «πρόπτωση μήτρας», λόγω της συνεχούς εγκυμοσύνης και της σκληρής εργασίας. 

Η Khumeni ζει σε μια τέτοιου είδους κοινότητα στο Νεπάλ. Ήταν 15 ετών όταν οι γονείς της αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα να παντρευτεί. Είχε μείνει έγκυος 10 φορές και, κάθε φορά που ερχόταν η ώρα να γεννήσει, εξοριζόταν στο οικογενειακό βουστάσιο. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αναγκαζόταν να μεταφέρει βαριά φορτία, και μερικές φορές έπειτα από τον τοκετό είχε μόνο μια εβδομάδα ανάπαυσης. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο τραυματισμός της μήτρας και η πρόπτωσή της, αλλά παρέμεινε χωρίς χειρουργική θεραπεία επί οκτώ χρόνια. 

Κατά τη διάρκεια της διετούς εκστρατείας, η Διεθνής Αμνηστία θα δημοσιεύσει εκθέσεις για διάφορες χώρες όπου οι γυναίκες στερούνται τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά τους δικαιώματα. 

Κορίτσια στο Μαγκρέμπ που εξαναγκάζονται να παντρευτούν τους βιαστές τους, γυναίκες και κορίτσια στο Ελ Σαλβαδόρ και σε άλλες χώρες στα οποία δεν επιτρέπεται να κάνουν έκτρωση ακόμα και εάν απειλείται η υγεία τους ή η ίδια τους η ζωή, καθώς και κορίτσια στη Μπουρκίνα Φάσο που εξαναγκάζονται σε εγκυμοσύνη και τοκετό σε πολύ μικρές ηλικίες, είναι κάποιες από τις υποθέσεις που περιέχονται στις εκθέσεις.  

Στο Μαρόκο, η 16χρονη Amina αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να παντρευτεί τον άντρα που την βίασε. Την περίοδο εκείνη, η μαροκινή νομοθεσία επέτρεπε στον βιαστή της να αποφύγει τη δίωξη για το έγκλημά του, εφόσον συμφωνούσε να την παντρευτεί. 
Στη Μπουρκίνα Φάσο, το να μιλά κάποια ανοιχτά για το σεξ θεωρείται ταμπού. Η αντισύλληψη δεν είναι ευρέως διαθέσιμη και η απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη πολύ συχνή. Η Hassatou ήταν μόλις 13 ετών όταν έμεινε έγκυος. Δεν είχε καμία ιδέα ότι το σεξ μπορούσε να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη. Μετά τη γέννηση του βρέφους η οικογένειά της τους πέταξε στο δρόμο. 
Στο Ελ Σαλβαδόρ, η έκτρωση είναι παράνομη ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν η ζωή ή η υγεία μιας γυναίκα ή ενός κοριτσιού βρίσκονται σε κίνδυνο, και η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών εξακολουθεί να είναι εκτεταμένη. Στην Ιρλανδία, οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια αντιμετωπίζουν έως και 14 χρόνια φυλάκισης, εάν κάνουν έκτρωση χωρίς να κινδυνεύει η ζωή τους από την εγκυμοσύνη. 

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι ο καθεμία-ας πρέπει να είναι ελεύθερη-ος να αποφασίζει για το εάν, το πότε και με ποιές-ους κάνει σεξ, για το εάν και πότε θα παντρευτεί ή θα κάνει παιδιά, και για το πώς θα προστατεύει την εαυτή-ό της από τα σεξουαλικά νοσήματα και τον ιό του HIV. 

«Με την εκστρατεία My Body My Rights -Το Σώμα Μου Τα Δικαιώματά μου, θέλουμε να βοηθήσουμε την επόμενη γενιά να κατανοήσει και να διεκδικήσει τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματά της. 

Συγχρόνως, θέλουμε να στείλουμε ένα σαφές και κατηγορηματικό μήνυμα προς τις κυβερνήσεις ότι αυτού του είδους ο έλεγχος αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι απαράδεκτος», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί.

 Όσες θέλετε να διαβάσετε την Έκθεση πατήστε εδώ.