Το ψέμμα της κας. Βούλτεψη κ η απάντηση του κ. Γρ. Βαλλιανάτου

Με αφορμή τα ψέμματα και την φοβία, προς το λεσβιακό και γκέι ζευγάρι που φιλήθηκαν στα θεωρεία της Βουλής στις 23.12.2015, την οποία εκδήλωσε η βουλεύτρια Σοφία Βούλτεψη στην εκπομπή "Κοινωνία ώρα Mega" στις 28.12.2015, ενώ όταν φιλήθηκε το ζεύγος της φωτογραφίας στα έδρανα της Βουλής, όλα καλά. 

Γρηγόρης Βαλλιανάτος: "...Κυρία Σοφία (ξέρει αυτή),
Προτίθεμαι ν απολογηθώ για ένα φιλί αγάπης στο θεωρείο της Βουλής των Ελλήνων τα ξημερώματα της 23 Δεκεμβρίου 2015. Ενα φιλί που δεν είναι σαφές πως παραβιάζει το άρθρο 56/7 του Κανονισμού καθόσον αυτός αναφέρεται ρητά σε "εκδηλώσεις επιδοκιμασίας αποδοκιμασίας" και προβλέπει απομάκρυνση
Το φιλί αυτό ήταν εκδήλωση αγάπης προς το πρόσωπο που φιλούσα και σας διαβεβαιώ πως τη στιγμή εκείνη, 02 20 τα ξημερώματα μετά από 16 ώρες στην αίθουσα της ολομέλειας, και με το σύνολο των παρόντων βουλευτών να χειροκροτεί τα θεωρεία των ενθουσιασμένων παιδιών, είμαστε στον κόσμο μας με αφορμή βέβαια το νέο νόμο.
Θα ήθελα ωστόσο να γνωρίζετε πως ήταν η συμπυκνωμένη έκφραση μιας προσπάθειας που έκανε μια χούφτα άνθρωποι που θα ήθελα επίσης να φιλώ όλους και όλες εκεί και τότε.
Ωστόσο περνούσαν σαν σε ταινία απ τα μάτια μας 32 χρόνια οργανώσεις άρθρα συζητήσεις αποδοκιμασίες σεμινάρια δημόσιες εμφανίσεις τηλεόραση ραδιόφωνο εφημερίδες περιοδικά αργότερα εκπαίδευση διαδίκτυο εκπομπές αμαρτωλά πάρτυ συνεντεύξεις διαλέξεις απειλές εκβιασμοί νυχτέρια ταξίδια σ όλο το κόσμο λόμπινγκ πορείες διαδηλώσεις αντάρα βρισιές δικαστήρια απειλές ξύλο προσωπική έκθεση προσβολές επιδοκιμασίες δάκρυα σιωπές ειρωνείες αλλά και αγκαλιές και αγάπη, κυρίως αυτή.

Προτίθεμαι όμως να σας ζητήσω ευγενικά ν απολογηθείτε κι εσείς για πολύ περισσότερα που δεν επισείουν κατ αρχήν απομάκρυνση απ τη Βουλή.
Μπήκατε στην ολομέλεια την ημέρα εκείνη κατά το μεσημέρι, παρελάσατε και αποσυρθήκατε πριν εκδηλωθεί κάποια κίνηση στα γεμάτα θεωρεία και κατόπιν δεν ήλθατε να ψηφίσετε.
Να σας υπενθυμίσω πως ο λαός σας πληρώνει για να ψηφίζετε ή να απέχετε αιτιολογημένα. Να σας θυμίσω πως επρόκειτο για ένα θέμα σχέσεων αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων που απασχόλησε και την Κυβέρνησή σας το 2008.
Τότε Κυρία μου, με τον νόμο που ψηφίσατε εκθέσατε τη χώρα μας στην καταδίκη του Ευρωπαικού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης και τη διασύρατε στα μάτια των δημοκρατικών πολιτών όλου του κόσμου για ρατσισμό.
Αν δεν ήμουν απασχολημένος με την επόμενη ημέρα ενός νέου νόμου που δημιουργεί στην καρδιά των ανθρώπων ζεστασιά θα σας έλεγα κι άλλα.
Θα σας έλεγα πως με την πολιτική που ψηφίζατε στην ίδια αυτή αίθουσα τόσα χρόνια, φέρατε τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής της φτώχειας και της δυστυχίας απ την οποία δεν ξέρω πόσες προσπάθειες θα πρέπει να γίνουν(όχι από σας βέβαια) για να βγούμε απ τα σκατά.
Για την περίπτωσή σας αυτή αρμόδιος δεν είναι ο φρούραρχος της Βουλής των Ελλήνων που όπως φαίνεται είχε το συγκεκριμένο πρωί σαφέστερη ανάμνηση ενός φιλιού αγάπης από εσάς, αλλά το παρδαλό κατσίκι!
Φιληθείτε"

Ο Δίσκος της Φαιστού είναι ύμνος προς την Αστάρτη

Νέες αποκαλύψεις για τον Δίσκο της Φαιστού -Είναι ύμνος προς την Αστάρτη, τη Θεά του έρωτα

Η Θεά του έρωτα, η κριτική Αστάρτη, είναι το πρόσωπο-κλειδί που αποκαλύπτει το μυστήριο του Δίσκου της Φαιστού, σύμφωνα με τον γλωσσολόγο - αρχαιολόγο και συντονιστή του προγράμματος Erasmus + των ΤΕΙ Κρήτης, Γκάρεθ Όουενς.
Μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, αποκαλύπτει ότι ύστερα από νεότερα δεδομένα στην έρευνα, η θεωρία του έχει αλλάξει, κατά τι, σε σχέση με την άποψη που είχε διατυπώσει πριν από έναν περίπου χρόνο και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος δεν βρίσκεται πια η "έγκυος μητέρα", όπως είχε αρχικά εκτιμήσει, αλλά η "έγκυος Θεά" που παίρνει μορφή στο πρόσωπο της Αστάρτης, της Θεάς του έρωτα.

"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μιλάμε για θρησκευτικό κείμενο. Αυτό προκύπτει από τη σύγκριση που γίνεται με άλλες θρησκευτικές λέξεις, από άλλες επιγραφές από τα ιερά βουνά της Κρήτης και από άλλα κείμενα. Έχουμε λέξεις που είναι ακριβώς οι ίδιες" λέει και προσθέτει: "έχω την υποψία ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι ύμνος προς την Αστάρτη, τη Θεά του έρωτα. Τέτοιες λέξεις όπως αυτές που αναφέρονται στο δίσκο, βρέθηκαν και με κρητικά τάματα και όπως συμβαίνει και με τα σημερινά τάματα, ο κόσμος κάνει μια προσευχή όταν δυσκολεύεται είτε για θέματα υγείας, είτε για προσωπικά προβλήματα. Η-ο άνθρωπος δεν αλλάζει τελικά". Εκτιμά, άλλωστε, ότι η μία πλευρά του Δίσκου της Φαιστού είναι αφιερωμένη στην έγκυο Θεά και η άλλη στη κρητική Αστάρτη.
  
Για τη σημασία της ως πρόσωπο, επισημαίνει ότι η κρητική Αστάρτη είναι η Θεά του έρωτα, του πολέμου και του βουνού και η προέλευσή της εντοπίζεται στην ανατολή. "Από την αρχαία Μεσοποταμία, που βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία, η Αστάρτη πήγε στην Κύπρο και έγινε Αφροδίτη" τονίζει. Αναφορικά με τους συμβολισμούς με τους οποίους συνδέεται, σημειώνει ότι "η Αστάρτη έχει σχέση με τη γυναίκα, που είναι κέντρο του σύμπαντος, γιατί χωρίς αυτή δεν υπάρχουμε, γιατί ως μητέρα είναι δημιουργία. Έχει επίσης σχέση με το φως, καθώς δεν είναι τυχαίες διαχρονικές αναφορές στο φως, τη λαμπρή, τη φανερωμένη, ακόμη και το Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη. Ακόμη και η λέξη Φαιστός έχει σχέση με το φως. Κατά την άποψή μου, η πρώτη λέξη στο Δίσκο της Φαιστού σημαίνει φωτεινή Θεά. Kαι ο πάπυρος του Δερβενίου, τον οποίο είδα πρόσφατα στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης μιλά για το φως, τη γυναίκα και τη σημασία της ζωής".

Ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του Δίσκου της Φαιστού σε ποσοστό 90%
Σχετικά με το επίπεδο της έρευνας πάνω στο Δίσκο της Φαιστού, ο Γκάρεθ Όουενς γνωστοποιεί ότι σε συνεργασία με τον καθηγητή της Οξφόρδης, John Coleman, έχει ολοκληρωθεί η ανάγνωσή του σε ποσοστό 90%. "Χάρη στον Michael Ventris, ο οποίος έκανε την αποκρυπτογράφηση της γραμμικής Β, του συστήματος γραφής και βρήκε πίσω από εκεί ελληνικά από τη μυκηναϊκή εποχή, μπορούμε να πάμε πιο πίσω, στη Κρήτη της του Μίνωα και να διαβάζουμε τις επιγραφές της εποχής εκείνης" τονίζει και διευκρινίζει ότι ανάγνωση δεν σημαίνει αυτονόητα κατανόηση, αλλά φωνητική εκφορά του λόγου με τις φωνητικές αξίες που προέκυψαν από τις αποκρυπτογραφήσεις που έκανε ο Μάικλ Βέντρις.
"Το πρόβλημα πλέον είναι η κατανόηση. Η έρευνα έχει πάει σε άλλο επίπεδο, παραμένει, ωστόσο, μια πρόκληση καθώς ο Δίσκος της Φαιστού είναι η καλύτερη  επιγραφή της εποχής της βασιλείας Μίνωα που έχει βρεθεί και πάνω της έχει 61 λέξεις, τη στιγμή που η αμέσως μετά καλύτερα σωσμένη επιγραφή έχει μόλις οκτώ λέξεις" λέει και προσθέτει: "πρόκειται για το αίνιγμα της Κρήτης της εποχής εκείνης, όμως πιστεύω ότι δεν είναι τόσο αίνιγμα πλέον. Το διαβάζουμε, το πλησιάζουμε και τώρα που ολοκληρώσαμε την ανάγνωσή του κατά 90% - γιατί θα ήταν αλαζονικό να πούμε ότι ολοκληρώσαμε την ανάγνωση κατά 100% - προσπαθούμε να βρούμε τι σημαίνει".

Ο κ. Όουενς θα μιλήσει, σήμερα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Καστοριάς, ενώ αναφέρεται με ενθουσιασμό για τη συνεργασία του με το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.

 Σε αυτό το μήκος κύματος, η Διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καστοριάς Ανδρομάχη Σκρέκα, υπογραμμίζει τη σημασία της ανακάλυψης της γραφής από την περίοδο αυτή στην οποία ανήκει ο Δίσκος της Φαιστού και επισημαίνει ότι υπάρχουν αντίστοιχα δείγματα της νεολιθικής περιόδου από την περιοχή της Καστοριάς, με ιδιαίτερα σημαντική την ξύλινη πινακίδα με χαράγματα που βρέθηκε στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και για την οποία ο κ. Όουενς έδειξε ενδιαφέρον.

"Πάνω στην επιφάνειά της υπάρχουν χαραγμένες με αιχμηρό αντικείμενο 9 σειρές με περίεργες γραμμές, κάθετες και οριζόντιες, μεταξύ των οποίων ο καθηγητής Γεώργιος Χουρμουζιάδης αναγνώρισε κάποιες που θυμίζουν το Δ το Э και το Λ. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για σήματα που αποκαλύπτουν μια κοινωνική διάσταση της νεολιθικής κοινωνίας του Δισπηλιού" αναφέρει η κ. Σκρέκα και σχολιάζει ότι η πινακίδα αυτή παραμένει μυστήριο.

Από τις αναφορές του ελληνοβρετανού γλωσσολόγου δεν λείπει και η Ελλάδα, καθώς τονίζει ότι το δυνατό της χαρτί είναι ο πολιτισμός και η-ο άνθρωπος. "Η κρίση δεν είναι μόνο αρνητική. Εκεί φαίνεται ποια είναι πραγματικά φίλη-ος. Και η Ελλάδα μπορεί να πάει πολύ μπροστά αν υπάρχει συνεργασία" τονίζει.

Την είδηση την βρήκαμε στις 16.12.2015 από την iefimerida στην http://www.iefimerida.gr/news/241118/nees-apokalypseis-gia-ton-disko-tis-faistoy-einai-ymnos-pros-tin-astarti-ti-thea-toy

Διαφορές γάμου - συμφώνου συμβίωσης

1. STATUS. Ο γάμος αποτελεί θεσμό με πλούσιες πολιτισμικές και ιστορικές ρίζες, με τεράστια βαρύτητα ως προς την κοινωνική θέση του έγγαμου ατόμου, αλλά και με δυνατότητα σύναψής του με ιερολογία από διάφορα θρησκευτικά δόγματα. ΑΝΤΙΘΕΤΑ το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί έναν εναλλακτικό θεσμό οικογενειακού δικαίου που μετρά μόνο λίγα χρόνια σε διάφορες χώρες του κόσμου, χωρίς να παρουσιάζει το ίδιο ιστορικό και κοινωνικό κύρος με τον θεσμό του γάμου. Επομένως, από άποψη κοινωνική και πολιτισμική πρόκειται για εντελώς διαφορετικούς θεσμούς.

2. ΤΡΟΠΟΣ ΣΥΝΑΨΗΣ: Ενώ ο γάμος συνάπτεται με προφορική δήλωση ενώπιον δημάρχου με την παρουσία δύο μαρτύρων, κατόπιν άδειας της-του δημάρχου και μετά την γνωστοποίηση του με αγγελία (ή με ιερολογία), το σύμφωνο συνάπτεται με συμβολαιογραφική πράξη που για να ισχύει πρέπει να καταχωρηθεί στο ληξιαρχείο.

3. ΠΟΙΕΣ-ΟΙ ΣΥΝΑΠΤΟΥΝ: Ενώ γάμο συνάπτει και άτομο που δεν έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα (υπό προϋποθέσεις), για τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης απαιτείται ΠΛΗΡΗΣ δικαιοπρακτική ικανότητα. Άρα αν κάποια-ος έχει κηρυχθεί σε δικαστική συμπαράσταση δεν μπορεί να συνάψει σύμφωνο ούτε με την συναίνεση της-του δικαστικού συμπαραστάτιδας-η της-του, ενώ μπορεί να συνάψει γάμο.

4. ΑΓΩΓΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ: Ενώ η-ο εισαγγελέας μπορεί να ακυρώσει με αγωγή της-του γάμο για συγκεκριμένους λόγους που προβλέπονται στο νόμο, το σύμφωνο συμβίωσης θα μπορεί να το προσβάλλει "αν αντίκειται στη δημόσια τάξη", ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

5. ΕΠΩΝΥΜΟ: Ενώ στον γάμο οι σύζυγοι μπορούν να προσθέτουν ληξιαρχικά στο επώνυμό τις-τους το επώνυμο της-του συζύγου, στο σύμφωνο συμβίωσης το επώνυμο δεν μεταβάλλεται νομικά, αλλά μπορεί κάθε μέρος να χρησιμοποιεί "κοινωνικά" (δηλαδή άτυπα) το επώνυμο της-του συντρόφισας-ου.

6.ΛΥΣΗ: Ενώ ο γάμος λύεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, το σύμφωνο λύεται με συμβολαιογραφική πράξη.

7. ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ: Ενώ ο γάμος προβλέπει τεκμήριο πατρότητας (=ο πατέρας ασκεί την γονική μέριμνα του παιδιού που θα γεννηθεί κατά την διάρκεια του γάμου), το σύμφωνο συμβίωσης προβλέπει το ίδιο τεκμήριο, αλλά χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι το πεδίο εφαρμογής προβλέπει και τη σύναψή του από Lbtiq ζευγάρια, χωρίς να αναγνωρίζονται δικαιώματα γονικής μέριμνας ή επιμέλειας.

8. ΠΑΙΔΟΘΕΣΙΑ: Ενώ σύζυγοι έχουν δικαίωμα από κοινού παιδοθεσίας, για το σύμφωνο συμβίωσης αυτό δεν προβλέπεται ρητά, αλλά μπορεί να υποστηριχθεί ότι εφαρμόζεται κατ΄αναλογία αυτή η διάταξη μαζί με τις άλλες διατάξεις που ισχύουν αναλογικά και διέπουν τις σχέσεις συζύγων.

9. ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ: Ενώ για τις-τους συζύγους ισχύουν ευνοϊκές διατάξεις φορολογικού δικαίου, για τα μέρη του συμφώνου συμβίωσης δεν προβλέπονται τέτοιες διατάξεις, ούτε και στο κατατεθέν νομοσχέδιο (που περιορίζεται στις κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις καθώς και στις διατάξεις του εργατικού δικαίου). Η νομοθετική εξουσιοδότηση στην-στον Υπουργό Εργασίας για πρόταση προεδρικού διατάγματος που θα επεκτείνει τις διατάξεις που ισχύουν "σε άλλους νόμους" για τις-τους συζύγους αφορά μόνο τα εργασιακά και τα κοινωνικοασφαλιστικά και όχι τα φορολογικά ζητήματα.

Την είδηση την βρήκαμε στις 14.12.2015 από την σελίδα elawyer στην http://elawyer.blogspot.gr/2015/12/blog-post_14.html?spref=tw 


Η φωτογραφία είναι από το λεσβιακό περιοδικό DIVA

Πολύ λίγο, πολύ αργά

Από το 2001 μέχρι σήμερα ο πολιτικός γάμος των Lbtiq ζευγαριών αναγνωρίστηκε από χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αγγλία, η Ιρλανδία, αλλά επίσης η Ισπανία και η Πορτογαλία. Δεν αναγνωρίστηκε μόνο στην Ευρώπη αλλά στη Βόρεια (Καναδάς, ΗΠΑ) και τη Λατινική Αμερική (Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη), στη Νέα Ζηλανδία και στη Νότια Αφρική. Πολλές άλλες χώρες ετοιμάζονται να τον αναγνωρίσουν, όπως η Αυστραλία και η Σλοβενία.
Η Ελλάδα δεν είναι μέσα σ’ αυτές. Για την ακρίβεια, στην Ελλάδα δεν έχει επεκταθεί ακόμα ούτε το σύμφωνο συμβίωσης στα Lbtiq ζευγάρια. Εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο που μόλις κατατέθηκε, η χώρα μας θα πάψει απλώς να είναι σε ακόμα έναν τομέα μια θλιβερή ντροπιαστική εξαίρεση. Βέβαια αυτό που θα επιτευχθεί δεν έρχεται μόνο πολύ αργά, είναι και πολύ λίγο. Διότι η παγκόσμια τάση τα τελευταία χρόνια, σε όλες τις θεσμικά ώριμες φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι η αναγνώριση πολιτικού γάμου. Δυστυχώς στην Ελλάδα σχεδόν καμιά-κανείς δεν τολμά να το θέσει ως προτεραιότητα. Ακόμη και τώρα, που το σύμφωνο συμβίωσης πρόκειται να αναγνωριστεί με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, συνεχίζονται οι αντιδράσεις. Πολλά από όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί τελευταία μάς θυμίζουν πόσο λίγο απέχουν από τον Μεσαίωνα κάποιοι ελληνικοί θεσμοί.
Είναι κρίμα να μην πρωταγωνιστεί η Ελλάδα στο ζήτημα αυτό δεδομένου ότι από το 1983 και μετά το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο παρακολούθησε τις διεθνείς εξελίξεις και σε πολλά ζητήματα το ελληνικό νομοθετικό σώμα έκανε σαφώς προοδευτικές επιλογές. Αλλά στο ζήτημα του γάμου των Lbtiq ζευγαριών θα παραμείνουμε ουραγοί και απ’ ό,τι φαίνεται για πολλά χρόνια. Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο γάμος, αν έχει επεκταθεί στα Lbtiq ζευγάρια το σύμφωνο συμβίωσης; Για έναν απλό λόγο. Διότι μόνο η αναγνώριση του πολιτικού γάμου είναι συμβατή με την ισονομία και την ισοπολιτεία που καθιερώνει το Σύνταγμα στο άρθρο 4. Ο αποκλεισμός των Lbtiq ζευγαριών από τον θεσμό του γάμου δεν παραβιάζει όμως μόνο το Σύνταγμα. Παραβιάζει τις βασικές αρχές του σύγχρονου Κράτους Δικαίου, όπως αυτές οι αρχές διαμορφώνονται στον 21ο αιώνα.


Την άποψη την βρήκαμε στις 11.12.2015 από την εφημερίδα Καθημερινή γραμμένη από Αριστείδη Χατζή αναπλ. καθηγητή Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην  http://www.kathimerini.gr/841846/article/epikairothta/ellada/apoyh-poly-ligo-poly-arga. 

Φωτογραφία: Η Agneta Fischer at the Opera το 1931 από τον George Hoyningen-Hene

Οι Lesb.Equal για το Σύμφωνο Συμβίωσης

Με αφορμή την κατάθεση στην Βουλή του σχεδίου νόμου για την αλλαγή στο προϋπάρχον Σύμφωνο Συμβίωσης, τα τηλεοπτικά κανάλια ALPHA, STAR και ΑΝΤ1 ζήτησαν κάποια σχετική δήλωση από τις Leb.Equal., για το κεντρικό δελτίο των ειδήσεων τους στις 10.12.2015

Όσες θέλετε να δείτε τι προέβαλε το ALPHA πατήστε εδώ και σύρετε τον οδηγό του βίντεο στο 13,11 λεπτό.  

 Αντίστοιχα για να δείτε το STAR πατήστε εδώ και σύρετε τον οδηγό του βίντεο στο 33,40 λεπτό 

Τέλος για να δείτε το ANT1 πατήστε εδώ και σύρετε τον οδηγό του βίντεο στο 20 λεπτό.

Chahdortt Djavann: Η απαγόρευση της μπούρκας

Στο Ιράν, η Chahdortt Djavann φόρεσε για δέκα χρόνια τη μαντήλα. Ήταν αυτό ή θάνατος. Το ότι την αποδέχονται στη Γαλλία θυμώνει τη συγγράφισα.

Η Chahdortt Djavann, νέα ευαίσθητη τριανταπεντάχρονη γυναίκα, γοητευμένη από τη γαλλική γλώσσα όταν έφτασε στη Γαλλία από το Ιράν πριν από δώδεκα χρόνια, βούτηξε την πένα της σε όξινο μελάνι για να γράψει το "Bas les Voiles". Η ίδια μαντηλοφόρα από τα δεκατρία έως τα εικοσιτρία της χρόνια, αναστατώνεται όταν βλέπει στους δρόμους της χώρας υποδοχής της, όλο και περισσότερες νεαρές με το κεφάλι σφιχτοδεμένο με ένα σκούρο ύφασμα. Θυμώνει με κάποιες λόγιες-ους Γαλλίδες-ους, που στο όνομα του σεβασμού της πολιτιστικής διαφορετικότητας, γίνονται συνένοχες-οι, κατά τη γνώμη της, με τους ισλαμιστές. Σε αυστηρό τόνο, κάνει έκκληση στη λογική, στη λαϊκότητα και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την απαγόρευση της μαντήλας, όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς και στους εργασιακούς χώρους. Και παντού όταν αφορά ανήλικα κορίτσια.

Η Chahdortt ξέρει περί τίνος πρόκειται. "Το να κατοικείς, για δέκα χρόνια, ένα σώμα κρυμένο μέσ'τα μαύρα, ένα σώμα καταδικασμένο στον εγκλωβισμό, αφήνει ανεξίτηλα σημάδια. Τι πιο άδικο, πιο δεσμευτικό, από το να υποχρεώνεις μία έφηβη σε φυλάκιση μέσα στα μαύρα και στην ντροπή του σώματός της επειδή είναι γυναικείο. Η μαντήλα δεν είναι πιο ασήμαντη από τη κλειτοριδοεκτομή. Δεν υπάρχει μέρα με και μέρα χωρίς, η νεαρή γυναίκα γίνεται ένα πλάσμα κάτω από μία μαντήλα. Είναι μέρος της ύπαρξής της, κοινωνικής, ψυχολογικής, σεξουαλικής, προσωπικής. Καλύπτοντας ένα κορίτσι, της μαθαίνεις να αποδέχεται την κατωτερότητά της, την ενοχή της σεξουαλικότητάς της και προπαντός, της λες ότι δεν έχει θέση στο δίκαιο, ότι δεν έχει δικαιώματα.
Μία διάκριση που η Chahdortt επειδή την βιώσε και την άφησε πίσω της, δεν αντέχει να τη βλέπει στη Γαλλία, χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία για την ισότητα των γυναικών. 

"Στις μουσουλμανικές κοινωνίες, οι γυναίκες είναι αόρατες, θαμμένες, επειδή δεν μπορούν να τις εξολοθρεύσουν. Τις χρειάζονται για την αναπαραγωγή, για την ανακούφιση των σεξουαλικών αναγκών των ανδρών... Επειδή λοιπόν δεν μπορούν να τις εξολοθρεύσουν, τις θάβουν μεσ'τα μαύρα. Σε όλα τα πιο βάρβαρα συστήματα, οι γυναίκες φορούν μαντήλα. Γιατί το ανεχόμαστε εδώ; Επειδή πρόκειται για γυναίκες και για μουσουλμάνες. Στό όνομα της πολιτιστικής διαφορετικότητας; Τότε, γιατί να μην δεχθούμε και τον λιθοβολισμό και την εκτομή; Σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες υπάρχουν γάμοι ανήλικων κοριτσών με γηραιούς κυρίους. Είναι κι αυτή πολιτιστική διαφορετικότητα, έτσι δεν είναι; Εδώ όμως θεωρείται έγκλημα η παιδοφιλία. Τι πιστεύουν οι διανοούμενες-οι και οι ισλαμολόγες-οι;"

Στην προφορά των λέξεων "ατομική ελευθερία" η συγγράφισα ταράζεται:
"Αν, σήμερα, οι μικρές εβραιοπούλες  άρχιζαν να φορούν το κίτρινο αστέρι, διακηρύσσοντας "είναι η ελευθερία μου", αν οι νεαρές μαύρες αποφάσιζαν να φορούν αλυδίδες γύρω από το λαιμό και τους αστραγάλους λεγοντας "είναι η δική μου ελευθερία", δεν θα αντιδρούσε η κοινωνία;" Στην προσπάθεια αποσυμφόρησης των λέξεων όπου αναφέρεται η μαντήλα ως κορδέλα, απαντάει "Μπούργκα ή χρωματιστό φουλάρι, πρόκειται για τον ίδιο συμβολισμό. Το να μιλάμε για φουλάρια και κορδέλες δεν είναι παρά μία δειλή σημασιολογία και μιά άθλια ρητορική πονηριά. Επιπλέον το να φοριέται η μαντήλα, εδώ, αποτελεί στήριξη στις ισλαμικές δικτατορίες εκεί όπου επιβάλουν την μπούρκα. Το Ισλάμ μπορεί κάλλιστα να ζήσει χωρίς αυτά, αλλά δεν υπάρχει χώρα του Ισλάμ χωρίς μαντήλα".

Για την Chahdortt "Η διαλλακτική στάση απέναντι στη μαντήλα δεν είναι καθόλου ακίνδυνη. Από τη μία το Front National (ακροδεξιό κόμμα) διακηρύσσει ότι οι μουσουλμάνες-οι δεν ενσωματώνονται - οι μαντηλοφόρες γυναίκες, περιέργως, αντικατοπτρίζουν αυτήν την "Αλγερινή Γαλλία" για την οποία μιλάει η Lepen - και από την άλλη ο ισλαμικός λαϊκισμός - που βασίζεται, αλλοίμονο, σε μία πραγματικότητα, διατηρεί μία ρητορική θυματοποίησης των νέων που προέρχονται από μετανάστριες-ες. "Ποτέ δεν θα ενσωματωθείτε στη γαλλική κοινωνία. Θα σας θεωρούν πάντα ξένες-ους και αραπάκια". Οι ισλαμίστριες-ες βασίζουν σ'αυτή την αφήγηση την μάχιμη επιστροφή προς το θρησκευτικό δόγμα, για να δημιουργήσουν μία συλλογικότητα. Η σύγκλιση των δύο λαϊκισμών είναι πάρα πολύ επικίνδυνη".

Και καταλήγει "Είναι πλέον καιρός να δράσουμε ριζικά. Η Γαλλική δημοκρατία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να αναγνωρίσει τα παιδιά της τριτοκοσμικής μετανάστευσης ως κανονικές πολίτισες-ες. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι η μαντήλα για τις ανήλικες είναι μία κακοποίηση. Οι γονείς και όλες οι ενήλικες-οι που υποχρεώνουν τα κορίτσια να τη φορούν πρέπει να έχουν κυρώσεις".


Την είδηση την βρήκαμε 26.11.2015 σε μετάφραση της Μαρίας Παπαδοπούλου από την https://djavann.wordpress.com/2007/05/26/le-voile-n%E2%80%99est-pas-moins-grave-que-l%E2%80%99excision/

Ρεκόρ του ιού Hiv στην Ευρώπη

Αριθμός ρεκόρ μολύνσεων από τον ιό Hiv καταγράφηκε στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία το 2014, εκ των οποίων σχεδόν το ένα τρίτο σε μετανάστριες-ες, ανακοίνωσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ).
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (ECDC) με έδρα τη Στοκχόλμη και η ΠΟΥ κατέγραψαν 142.000 νέες διαγνώσεις το 2014, αριθμός που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί από την εμφάνιση της ασθένειας στην ήπειρο το 1980.

Μόνο στη Ρωσία καταγράφηκε το 60% των διαγνώσεων. Αντίθετα, στις 28 χώρες της ΕΕ και την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία καταγράφηκε το 21% των μολύνσεων, ενώ ο αριθμός τους εμφανίζει τάσεις μείωσης στη δυτική Ευρώπη.
Εξάλλου το 31% των ανθρώπων που μολύνθηκαν από τον ιό Hiv έχει γεννηθεί σε άλλη χώρα από αυτή που διαγνώστηκε. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις χώρες της βόρειας Ευρώπης (Ισλανδία, Σουηδία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία και Ιρλανδία).
Σύμφωνα με την ΠΟΥ και την ΕΕ, ο αριθμός των μεταναστριών-ών που φτάνουν στην ήπειρο και είναι φορείς του ιού μειώθηκε κατά 41% τα τελευταία δέκα χρόνια.

"Όταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες-ες είναι θύματα κοινωνικού αποκλεισμού στις χώρες υποδοχής τις, γίνονται πιο επιρρεπείς στο να μολυνθούν από τον ιό Hiv και αυτό ενδέχεται να τους οδηγήσει σε επικίνδυνες συμπεριφορές", αναφέρει η διευθύντρια της ΠΟΥ στην Ευρώπη Ζουζάνα Γιάκαμπ.
"Εμείς στην ΠΟΥ ζητάμε από όλες τις χώρες στην Ευρώπη να προσφέρουν υπηρεσίες ελέγχου, πρόληψης και θεραπείας του ιού Hiv σε όλες τις πρόσφυγες και μετανάστριες-ες ανεξαρτήτως του νομικού τις καθεστώτος. Είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να προστατευθεί ο πληθυσμός", τόνισε.

Οι μέθοδοι μετάδοσης διαφέρουν ανάλογα με τη χώρα.
"Η μετάδοση του ιού μεταξύ ετεροφυλόφιλων ευθύνεται για την αύξηση των μολύνσεων στην ανατολική Ευρώπη, ενώ (στις χώρες αυτές) σημαντικό ποσοστό αποτελεί και η μετάδοση μέσω των ενέσιμων ναρκωτικών. Στις χώρες της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού Hiv είναι οι σχέσεις μεταξύ ανδρών", υπογραμμίζουν οι δύο θεσμοί.

Την είδηση την βρήκαμε στις 26.11.2015 από την iefimerida στην http://www.iefimerida.gr/news/237801/h-eyropi-ypoferei-apo-aids-rekor-molynseon-gia-2014

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 1

Εφετείο Ηνωμένων Πολιτειών της Έβδομης Επαρχίας
Αριθ. 14-2386 έως 14 - 2388

MARILYN ΡΑΕ BASKIN et al., Ενάγουσες-ντες κατά PENNY BOGAN, et al., κατηγορούμενες-οι.

Προσφυγές από το Επαρχιακό Δικαστήριο Ηνωμένων Πολιτειών της Νότιας Περιφέρειας της Ιντιάνα, Περιοχή της Ιντιανάπολις.

Νο 1: 14-cv-00355-RLY-TAB, 1: 14-cv-00404-RLY-TAB, 1: 14-cv-00406-RLY-MJD - Richard L. Young, Επικεφαλής Δικαστής.

VIRGINIA WOLF et al., Ενάγουσες-ντες, κατά SCOTT WALKER et al., 

Κατηγορούμενες-οι. 

Έφεση από το Επαρχιακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών της Δυτικής Περιφέρειας της Πολιτείας του Wisconsin.

Νο 3: 14-cv-00064-BBC – Η δικαστίνα, Barbara Β. Crabb.

Ισχυρίστηκαν στις 26, Αυγούστου 2014 και – ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ στις 4 Σεπτεμβρίου 2014 Ενώπιον των Περιφεριακών Δικαστίνων-ων POSNER, WILLIAMS, και HAMILTON.

Ο Δικαστής POSNER. 

Η Ιντιάνα και το Ουισκόνσιν είναι μεταξύ της πλειοψηφίας των Πολιτειών που δεν αναγνωρίζουν την εγκυρότητα του Lbtiq γάμου, είτε έγινε η σύμβαση [του γάμου] σε αυτές τις Πολιτείες ή σε άλλες Πολιτείες [είτε σε ξένες χώρες], όπου ο Lbtiq γάμος είναι νόμιμος. Στις Πολιτείες αυτές ασκήθηκε έφεση από το Επαρχιακό Δικαστήριο ώστε να ακυρώσουν τους νόμους τις που αρνούνται τον Lbtiq γάμο. Επισήμως αυτές οι υποθέσεις είναι σχετικές με τις διακρίσεις κατά των Lbtiq 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά σε ένα βαθύτερο επίπεδο, όπως θα δούμε, αφορούν την καλή διαβίωση των παιδιών των Ην. Πολιτειών.

Το επιχείρημα ότι οι Πολιτείες πιέζουν εντονότερα για την υπεράσπιση της απαγόρευσης που ίδιες έχουν για τον Lbtiq γάμο είναι ότι ο μόνος λόγος που η κυβέρνηση ενθαρρύνει το γάμο είναι για να προτρέψει τις-τους ετερό να τελέσουν γάμους, έτσι θα υπάρξουν λιγότερες "ανεπιθύμητες γεννήσεις", οι οποίες, όταν συμβαίνουν εκτός γάμου συχνά οδηγούν στην εγκατάλειψη των παιδιών στην μητέρα (χωρίς βοήθεια από τον πατέρα) ή σε ορφανοτροφείο.



Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif


1 Η υπογράμμιση δική μας

Φωτογραφία: Braden Summers 

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 2

Αυτό που παραβλέπεται από αυτό το επιχείρημα είναι ότι πολλά από αυτά τα εγκαταλελειμμένα παιδιά έχουν παιδοθετηθεί από Lbtiq ζευγάρια, και έτσι τα παιδιά θα ήταν σε καλύτερη θέση τόσο συναισθηματικά όσο και οικονομικά, αν οι θετές-οι γονείς τις-τους ήταν έγγαμες.

Έχουμε συνείδηση της επιμονής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι "είτε ενσωματώνεται στη Δέκατη Τέταρτη Τροποποίηση ή τεκμαίρεται από την Πέμπτη Τροποποίηση η ισότιμη προστασία, δεν μπορούν τα δικαστήρια να κρίνουν τη σοφία, τη δικαιοσύνη, ή τη λογική των νομοθετικών επιλογών.

Σε τομείς της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, μία εκ του νόμου κατάταξη όπου η διαδικασία ούτε προχωρά κατά μήκος αμφίβολων γραμμών ούτε παραβιάζει θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα πρέπει να γίνει δεκτή ενάντια στην χλεύη της ίσης προστασίας, εάν υπάρχουν οποιαδήποτε λογικά γεγονότα που θα μπορούσαν να παρέχουν μια λογική βάση για την κατάταξη". Υπόθεση FCC κατά Beach Communications, Inc, 508 ΗΠΑ 307, 313 (1993) (τα πλάγια γράμματα έχουν προστεθεί). Η φράση που έχουμε με πλάγια γράμματα είναι η εξαίρεση που ισχύει σε αυτές τις δύο υποθέσεις. 

Εμείς σπεύδουμε να προσθέσουμε ότι, ακόμη και όταν η ομάδα που δέχεται διακρίσεις δεν είναι μία "ύποπτη τάξη-κατάταξη", τα δικαστήρια εξετάζουν, και μερικές φορές απορρίπτουν, το σκεπτικό που προσφέρει η κυβέρνηση για να αμφισβητήσει τις διακρίσεις. Βλέπε, π.χ., υπόθεση Village of Willowbrook κατά Olech, 528 US 562 (2000) (per curiam), *1 Υπόθεση City of Cleburne κατά Cleburne Living Center, 473 US 432, 448-50 (1985). Στην υπόθεση Vance ν. Bradley, 440 ΗΠΑ 93, 111 (1979), μία ενδεικτική υπόθεση κατά την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε το σκεπτικό της κυβέρνησης για τις διακρίσεις με βάση την ηλικία, η γνώμη της πλειοψηφίας αφιέρωσε 17 σελίδες για να εξετασθεί αν το Κογκρέσο είχε μια "λογική βάση" για την πρόκληση διακρίσεων (που απαιτεί αξιωματικοί ξένων υπηρεσιών, αλλά όχι απλές δημόσιες-οι υπάλληλοι να συνταξιοδοτούνται στην ηλικία των 60 ετών), όπου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε [λογική βάση].

 

Θα δούμε ότι οι κυβερνήσεις της Ιντιάνα και του Ουισκόνσιν δεν μας έδωσαν κάποιο λόγο να πιστέψουμε ότι έχουν μια "λογική βάση" για την απαγόρευση του Lbtiq γάμου. Και κάτι περισσότερο από μία λογική βάση απαιτείται επειδή είναι μια περίπτωση η οποία αμφισβητεί τη διάκριση, στην μορφή της υπόθεσης Beach, "κατά μήκος αμφίβολων γραμμών". Διακρίσεις από μία Πολιτεία ή την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ενάντια σε μια μειοψηφία, όταν βασίζεται σε ένα αμετάβλητο χαρακτηριστικό των μελών της μειοψηφίας (πιο γνωστά [αμετάβλητα] χαρακτηριστικά είναι το φύλο και το χρώμα του δέρματος), και οι οποίες [διακρίσεις] εμφανίστηκαν ενάντια σε κάποιο ιστορικό υπόβαθρο διακρίσεων εις βάρος των προσώπων που έχουν αυτό το χαρακτηριστικό, καθιστά τον νόμο διάκρισης ή την πολιτική διάκρισης, συνταγματικώς ύποπτη.

Βρίσκεστε στο Β' μέρος για να βρεθείτε στο Γ' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif 

*1 per curiam: Στα λατινικά "από το δικαστήριο". Η γνώμη ενός εφετείο που δεν προσδιορίζει κάποια συγκεκριμένη δικαστίνα, η οποία μπορεί να είχε γράψει τη γνωμοδότητση 


Φωτογραφία: Athens Pride 2014 

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 3

Δείτε, π.χ., τις υποθέσεις: Bowen κατά Gilliard, 483 US 587, 602-03 (1987), υπόθεση Regents του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια κατά Bakke - Regents of University of California v. Bakke, 438 ΗΠΑ 265, 360 - 62 (1978), υπόθεση Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού του Αγίου Ιωάννη κατά της Πόλης του Σικάγο - St. John’s United Church of Christ v. City of Chicago, 502 F.3d 616, 638 (7 Cir 2007.), υπόθεση Wilkins κατά Gaddy, 734 F.3d 344, 348 (4ος Cir 2013.), υπόθεση Gallagher κατά City of Clayton, 699 F.3d 1013, 1018 - 19 (8th Cir. 2012).Οι περιστάσεις αυτές δημιουργούν ένα τεκμήριο, ότι η διάκριση είναι η άρνηση των νόμων της ίσης προστασίας (αυτό ενδέχεται να παραβιάζει και άλλες διατάξεις του Συντάγματος, επίσης, αλλά εμείς δεν χρειάζεται να εξετάσουμε αυτή τη πιθανότητα).Το τεκμήριο είναι μαχητό, αν όχι τελείως, απλώς με την ακαταμάχητη ένδειξη ότι τα οφέλη μίας διάκρισης στην κοινωνία ως σύνολο υπερτερούν σαφώς των βλαβών, στα θύματά της. Δείτε, π.χ., υπόθεση Grutter κατά Bollinger, 539 US 306, 326-27 (2003), υπόθεση United States κατά Virginia, 518 U.S. 515, 531-33 (1996).

Η προσέγγιση είναι απλή, αλλά έρχεται τυλιγμένη σε πολλές από τις αποφάσεις που την εφαρμόζουν, με μια τρομερά δογματική ορολογία - την ορολογία της ορθολογικής βάσης, αυστηρή, αυξημένη, και με ενδιάμεσο έλεγχο, την στενή νομική αρχή ότι ένας νόμος πρέπει να γραφτεί για να εκπληρώσει συγκεκριμένα μόνο τον επιδιωκόμενο στόχο του, τα θεμελιώδη δικαιώματα, και τα υπόλοιπα.

Θα επικαλούμαστε χώρους του εννοιολογικού μηχανισμού που έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτή την ορολογία, αλλά η κύρια εστίασή μας θα είναι τα επιχειρήματα των Πολιτειών, τα οποία βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στον ισχυρισμό ότι η απαγόρευση του Lbtiq γάμου δικαιολογείται από το συμφέρον του κράτους στο μηχανσιμό, του αναπαραγωγικού σεξ στον (απαραιτήτως ετερό) γάμο. Θα συμμετάσχουν τα επιχειρήματα των Πολιτειών σχετικά με τους δικούς τους όρους, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αποφασίσουμε το στήριγμα μας στην υπόθεση με βάση τις ακόλουθες τέσσερις ερωτήσεις:

1. Συμφωνείται πως η πρακτική του μηχανσιμού περιλαμβάνει διάκριση, όπου οι τις ρίζες της βρίσκονται στην ιστορία των προκαταλήψεων, ενάντια σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα προσώπων, με αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση η οποία είναι επιβλαβής για αυτή την ομάδα;

2. Βασίζεται η άνιση μεταχείριση σε κάποιο αμετάβλητο ή τουλάχιστον έντονο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις (βιολογικό, όπως το χρώμα του δέρματος, ή μια βαθιά ψυχολογική δέσμευση, όπως είναι η θρησκευτική πεποίθηση συχνά, και οι δύο μορφές χαρακτηριστικών δέχονται διάκριση λόγω χαρακτηριστικών που είναι εύκολο για ένα πρόσωπο να αλλάξει, όπως π.χ το μήκος των νυχιών της;). Το χαρακτηριστικό δεν πρέπει να σχετίζεται με την ικανότητα ενός προσώπου να συμμετέχει στην κοινωνία. Η νοημοσύνη, για παράδειγμα, έχει μία μεγάλη αμετάβλητη συνιστώσα αλλά και ένα άμεσο και ουσιαστικό έρεισμα που εδραιώνει τα προσόντα για ορισμένες μορφές εργασίας και τα νομικά προνόμια, όπως το δικαίωμα άδειας οδήγησης, και ίσως δεν υπάρχει λόγος να είμαστε ιδιαίτερα καχύποπτες με ένα σύνταγμα που κατατάσει σε αυτή τη βάση.

3. Υπάρχει διάκριση, ακόμη και αν βασίζεται σε αμετάβλητο χαρακτηριστικό, ωστόσο, παρέχει ένα σημαντικό αντισταθμιστικό όφελος για την κοινωνία στο σύνολό της;  Η ηλικία είναι ένα αμετάβλητο χαρακτηριστικό, αλλά ένας κανόνας που απαγορεύει σε πρόσωπα ηλικίας άνω των 70 να είναι οδηγούν αεροπλάνα θα μπορούσε εύλογα να θεωρηθεί ότι παρέχει ένα σημαντικό όφελος με τη μορφή της βέλτιστης ασφάλειας των αεροπορικών εταιρειών.

4. Αν και παρέχει ένα αντισταθμιστικό όφελος, είναι η πολιτική των διακρίσεων overinclusive, διότι το όφελος που παρέχει στην κοινωνία θα μπορούσε να επιτευχθεί με τρόπο λιγότερο επιβλαβή ως προς τη διάκριση εις βάρος μίας ομάδας, ή underinclusive, επειδή δήθεν η λογική της κυβέρνησης για την πολιτική σημαίνει ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται εξίσου και σε άλλες ομάδες, επίσης;


Βρίσκετε στο Γ' μέρος για να βρεθείτε στο Δ' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif  

Φωτογραφία: Athens Pride 2014

* Οι εμφάσεις είναι δικές μας

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 4

Ένας τρόπος για να αποφασιστεί κατά πόσον η πολιτική είναι overinclusive, είναι να ρωτήσουμε αν η άνιση μεταχείριση είναι απαραίτητη για την επίτευξη της επιθυμητής οφέλειας. Φανταστείτε ένα Σύνταγμα που επιβάλλει φόρο 2 δολλαρίων στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες. Τα έσοδα από τον φόρο αυτό είναι, ας υποθέσουμε, ουσιαστικής σημασίας για την αποτελεσματική λειτουργία της κυβέρνησης.Ως εκ τούτου, ο φόρος είναι κοινωνικά αποτελεσματικός, και τα οφέλη υπερτερούν σαφώς του κόστους. Αλλά αυτό δεν είναι το τέλος της διερεύνησης. Απομένει να καθοριστεί κατά πόσον τα οφέλη από την επιβολή του φόρου μόνο στις γυναίκες υπερτερούν του κόστους.

Και το ίδιο στην περίπτωση του Lbtiq γάμου, το ζήτημα δεν είναι αν ο ετερό γάμος είναι ένας κοινωνικά επωφελής θεσμός, αλλά αν για το κράτος τα οφέλη της διάκρισης εις βάρος των Lbtiq ζευγαριών υπερτερούν σαφώς των ζημειών που η διάκριση αυτή επιφέρει.
 

Οι ερωτήσεις μας οδηγούν στην ουσία του δόγματος της ίσης προστασίας. Οι ερωτήσεις 1 και 2 συνεπείς με τις διάφορες φόρμουλες για το τι επιτρέπει το δικαίωμα διάκρισης εις βάρος της ομάδας, να αυξηθεί ο εξονυχιστικός έλεγχος της διάκρισης, και οι ερωτήσεις 3 και 4 συλλαμβάνουν την ουσία της προσέγγισης του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε περιπτώσεις αυξημένου-ελέγχου: "Για να πετύχει, η εναγόμενη-ος της υπόθεσης της οποίας αμφισβητείται το κύρος, ιδιαίτερα από την κυβέρνηση πρέπει να δείξει “τουλάχιστον ότι η ταξινόμηση εξυπηρετεί σημαντικούς κυβερνητικούς στόχους και ότι τα μέτρα διακρίσεων ασχολούνται ουσιαστικά με την επίτευξη των στόχων αυτών". Υπόθεση Ην. Ποιτείες κατά Βιρτζίνια - United States v. Virginia, ανωτέρω, 518 ΗΠΑ στην 524 (1996), παραθέτοντας την υπόθεση Πανεπιστήμιο Γυναικών του Μισισιπή κατά Hogan - Mississippi University for Women v. Hogan, 458 U.S. 718, 724 (1982). 

 

Η διαφορά μεταξύ της προσέγγισης που κάνουμε στις δύο υποθέσεις και της πιο συμβατικής προσέγγισης είναι σημασιολογική παρά ουσιαστική. Η συμβατική προσέγγιση δεν φιλοδοξεί να εξισορροπήσει το κόστος και τα οφέλη του υπό αμφισβήτηση νόμου διάκρισης. Αντ 'αυτού, αξιολογεί τη σημαντικότητα του σκοπού-αμεροληψίας της Πολιτείας κατά τη θέσπιση του νόμου και το βαθμό στον οποίο είναι (“προσαρμοσμένος”) κατάλληλα ο νόμος για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Διερωτάται κατά πόσο ο νόμος προάγει πραγματικά το συμφέρον που προβάλλει η Πολιτεία και κατά πόσον θα μπορούσε να υπάρξει κάποια λιγότερο επαχθής εναλλακτική λύση. Η ανάλυση αυτή δεν επικεντρώνεται συνεπώς στο "κόστος" και στις "παροχές-οφέλη" ως τέτοια, αλλά στο αν [νόμος] "καλύπτει τον κατάλληλο σκοπό".

Βρίσκεστε στο Δ' μέρος για να βρεθείτε στο Ε' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif 

Φωτογραφία: Ignace του Henri Jean Fantin-Latour  

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 5

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε αυτές τις δύο υποθέσεις, ξεχειλίζει η συζήτηση για το αν η απαγόρευση του Lbtiq γάμου είναι"over- or under-inclusive" -για παράδειγμα, στην περίπτωση overinclusive αγνοείται η επίδραση της απαγόρευσης παιδοθέτησης από Lbtiq ζευγάρια, στην περίπτωση underinclusive αγνοείται η επέκταση του γάμου σε άλλα υπογόνιμα ζευγάρια. Αλλά για να πούμε ότι μια πολιτική διακρίσεων είναι overinclusive, πρέπει να πούμε ότι η πολιτική κάνει περισσότερο κακό στα μέλη της ομάδας διάκρισης, παρά πως είναι αναγκαία η επίτευξη των νόμιμων στόχων της πολιτικής, και να πούμε ότι η πολιτική για να είναι underinclusive είναι σύμφωνη με αποκλεισμό άλλων, πολύ παρόμοιων ομάδων είναι ενδεικτική της αυθαιρεσίας.

Αν και συζητάμε τις υποθέσεις, όπως θα κάνουμε και σε αυτή την γνωμοδότηση, οι επιβλαβείς συνέπειες του αμφισβητούμενου νόμου μπορεί να βλάψουν με ανάλυση. Όταν ένα Σύνταγμα εισάγει διακρίσεις εις βάρος μιας προστατευόμενης τάξης (όπως ορίζεται για παράδειγμα στην δεύτερη ερώτησή μας), δεν έχει σημασία αν η βλάβη που προκλήθηκε από τη διάκριση είναι μια βαριά βλάβη. Όπως είπαμε, ένας νόμος που θα επέβαλε φόρο δύο δολλαρίων μόνο στις γυναίκες, αλλά δεν θα άγγιζε τους άνδρες εκτός κι αν υπήρχαν ακαταμάχητες αιτίες διάκρισης. Δεν θα είχε σημασία αν η βλάβη διακρίσεων σε κάθε πρόσωπο ήταν μικρή και αν το όφελος της επιβολής του φόρου μόνο στις γυναίκες ήταν τελικά είναι εύκολο να αποφασίσουμε. Οι υπό αμφισβήτηση νόμοι διακρίσεων εις βάρος μιας μειονότητας που ορίζεται από ένα αμετάβλητο χαρακτηριστικό, και η μόνη λογική που οι Πολιτείες διατυπώνουν την πεποίθηση πως - τα ζευγάρια και τα παιδιά τις-τους δεν χρειάζονται τον γάμο, διότι τα ζευγάρια δεν μπορούν να παράγουν παιδιά, εκουσίως ή ακουσίως - είναι τόσο διάτρητη, που δεν μπορεί καν να ληφθεί σοβαρά υπόψη.  

Στο βαθμό που τα παιδιά βρίσκονται σε καλύτερη θέση σε οικογένειες στις οποίες οι γονείς είναι έγγαμες-οι, [τα παιδιά] είναι σε καλύτερη θέση αν έχουν μεγαλώσει είτε με τις βιολογικές-ούς γονείς τους είτε με τις θετές-ούς γονείς. Η διάκριση κατά των ζευγαριών είναι παράλογη, και ως εκ τούτου αντισυνταγματική ακόμη και αν η διάκριση αυτή δεν έχει υποβληθεί σε εξονυχιστική έρευνα, η οποία είναι το γιατί που μπορούμε σε μεγάλο βαθμό παραλείψουμε την πιο σύνθετη ανάλυση ευρυμάτων σε περισσότερες υποθέσεις εξισορροπισης της ίσης-προστασίας.

Είναι, επίσης, το γιατί που μπορούμε να αποφύγουμε την εμπλοκή με το επιχείρημα των εναγυσών-ντων ότι η απαγόρευση του Lbtiq γάμου από την Πολιτεία παραβιάζει το θεμελιώδες δικαίωμα που προστατεύεται από τη ρήτρα της εντολής της Δεκάτης Τετάρτης Τροποποίησης. Οι ενάγουσες-ντες επικαλούνται υποθέσεις όπως η Hodgson κατά Μινεσότα - Hodgson v. Minnesota, 497 U.S. 417, 435 (1990) και η Zablocki κατά Redhail - Zablocki v. Redhail, 434 US 374, 383-86 (1978), στις οποίες αποφασίστηκε ότι το δικαίωμα να επιλέγεις με ποια-ον θα τελέσεις γάμο είναι πράγματι θεμελιώδες δικαίωμα.

Οι Πολιτείες απαντούν ότι το δικαίωμα που αναγνωρίζεται σε αυτές τις υποθέσεις είναι το δικαίωμα να επιλέγεις μέσα από την κατηγορία των προσώπων που επιτρέπεται να συνάψουν γάμο, αποκλείοντας έτσι τα παιδιά, τις στενές-ούς συγγενείς, τα ήδη έγγαμα πρόσωπα και τις Πολιτείες που υποστηρίζουν τον Lbtiq γάμο.

Βρίσκεστε στο Ε' μέρος για να βρεθείτε στο ΣΤ' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif

Φωτογραφία: Athens Pride 2014 στη πλατεία Συντάγματος.

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 6

Ο αντίλογος των εναγουσών-ντων ότι υπάρχουν βάσιμες αιτίες για το ότι δεν επιλέγουν να τελέσουν γάμο με παιδιά, στενές-ούς συγγενείς, και τις ήδη έγγαμες, αλλά όχι για το ότι δεν επιλέγουν να τελέσουν γάμο με Lbtiq πρόσωπα.

Υπό το φως των καθηλωτικών εναλακτικών αιτιολογήσεων που θα πρέπει να εξερευνήσουμε ώστε να επιτρέπει ο Lbtiq γάμος, δεν θέλουμε να εμπλακούμε σε συζήτηση με τα μέρη για το "θεμελιώδες δικαίωμα", μπορούμε να περιορίσουμε την προσοχή μας στην ίση προστασία.

Ξεκινάμε λεπτομερή ανάλυση του κατά πόσον η απαγόρευση του Lbtiq γάμου αρνείται τους νόμους την ίση προστασία των νόμων σημειώνοντας ότι η Ιντιάνα και το Ουισκόνσιν, αρνούμενες να επιτρέψουν τον Lbtiq γάμο ή (με περιορισμένες εξαιρέσεις συζητείται αργότερα) να αναγνωρίσουν τέτοιους γάμους που έγιναν σε άλλες Πολιτείες, χώρες, από κατοίκους της Ιντιάνα ή του Wisconsin, κάνουν διακρίσεις εις βάρος των Lbtiq, αρνούμενες σε αυτές το δικαίωμα που αυτές οι Πολιτείες, χώρες χορηγούν σε ετερό, δηλαδή το δικαίωμα να τελούν γάμο με μια άγαμη ενήλικη-ο της επιλογής τις-τους.Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η αιτία της διάκρισης, είναι ένα αμετάβλητο (και ίσως έμφυτο, με την έννοια του ότι γεννιέσαι με αυτόν) χαρακτηριστικό και όχι επιλογή. * Σοφά, ούτε η Ιντιάνα ούτε το Ουισκόνσιν υποστηρίζουν το αντίθετο. Ο Σύνδεσμος Ψυχολόγων των Ην. Πολιτειών - APA έχει πει ότι "οι περισσότερες-οι άνθρωποι βιώνουν λίγο ή καθόλου την αίσθηση της επιλογής για το σεξουαλικό προσανατολισμό τις-τους". APA, "Απαντήσεις στις Ερωτήσεις Σας: Για την Καλύτερη Κατανόηση του Σεξουαλικού Προσανατολισμού & της Λεσβιακότητας, Ομοερωτισμού" 2 (2008), www.apa.org/topics/lgbt/orientation.pdf (επίσκεψη στις 2 Σεπτεμβρίου 2014, όπως και οι άλλες ιστοσελίδες που παρατίθενται στην παρούσα γνωμοδότηση), δείτε επίσης υπόθεση Gregory M. Herek και άλλες-οι, "Δείγμα Δημογραφικών Πιθανοτήτων, Ψυχολογικών και Κοινωνικών Χαρακτηριστικών Αυτο-προσδιορισμού των Λεσβιών, Γκέι και Αμφισεξουαλικών ενηλίκων στις Ην. Πολιτείες". 7 Έρευνα Σεξουαλικότητας και Κοινωνικής Πολιτικής 176, 188 (2010) ("συνδυάζοντας τις ερωτηθήσες-ντες που δήλωσαν ότι είχαν ένα μικρό ποσοστό επιλογής με εκείνες-ους που αναφέρουν άλλη επιλογή, το 84% των λεσβιών και το 95% των γκέι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πως αντιλαμβάνεται ότι είχε ελάχιστη ή καμία επιλογή για το σεξουαλικό προσανατολισμό τις"). Ότι ο λεσβιακός προσανατολισμός δεν είναι επιλογή όπως περαιτέρω υποδηλώνεται από την απουσία αποδεικτικών στοιχείων (παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες για να βρεθούν) ότι η ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματική στην μεταστροφή του σεξουαλικού προσανατολισμού γενικά και του λεσβιακού, ομοερωτικού προσανατολισμού ειδικότερα. ΑΡΑ, "Απαντήσεις στις Ερωτήσεις Σας", παραπάνω, στο 3. Έκθεση της Ειδικής Ομάδας του Συνδέσμου Ψυχολόγων των Ην. Πολιτειών-APA, για τις Ορθές Απαντήσεις Θεραπειών του Σεξουαλικού Προσανατολισμού 35-41 (2009). 

Οι επιστημονικές θεωρίες που πρωταγωνιστούν για τις αιτίες της λεσβιοσύνης είναι γενετικές και νευροενδοκρινείς θεωρίες, οι τελευταίες θεωρίες είναι ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός διαμορφώνεται από την διάταξη ορισμένων ορμονών του γονιμοποιημένου ωαρίου. Δείτε, π.χ., J. Michael Bailey, "Βιολογικές Προοπτικές του Σεξουαλικού Προσανατολισμού", στις Λεσβιακές, Γκέι, και Αμφισεξουαλικές Ταυτότητες Κατά τη Διάρκεια της Ζωής: Ψυχολογικές Προοπτικές 102-30 (Anthony R. D'Augelli και Charlotte J. Patterson επιμ. 1995.), και την Barbara L. Frankowski, το "Σεξουαλικός Προσανατολισμός και Έφηβες-οι", 113 Παιδιατρικά 1827, 1828 (2004).


Βρίσκεστε στο ΣΤ' μέρος για να βρεθείτε στο Η' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif 


Φωτογραφία: Athens Pride 2014
 
Η υπογράμμιση είναι δική μας 

Απόφαση για την ισότητα του γάμου του Δικαστή Posner 7

Αν και φαίνεται παράδοξο να υποδηλώνεται ότι η λεσβιοσύνη θα μπορούσε να έχει γενετική καταγωγή-προέλευση, δεδομένου ότι το λεσβιακό σεξ είναι μη αναπαραγωγικό, η λεσβιακότητα ίσως, όπως η εμμηνόπαυση, η μειωμένη αναπαραγωγικότητα κάποιων μελών της κοινωνίας τις επιτρέπει ελεύθερα να παρέχουν φροντίδα στα παιδιά που έχουν γεννήσει συγγενείς τις-τους, αυξάνοντας έτσι την επιβίωση και, ως εκ τούτου τις αναπαραγωγικές προοπτικές αυτών των συγγενών. Αυτό ονομάζεται "υπόθεση επιλογής σογιού" ή η "βοηθός στη θεωρία της φωλιάς". Δείτε, για παράδειγμα, "Μελέτη Αποκαλύπτει Πιθανά Εξελικτικό Ρόλο της Έλξης για το Ίδιο Φύλο", της Ένωσης Ψυχολόγων Επιστημονισών-ων, στις 4 Φεβρουαρίου 2010,  Υπάρχουν και άλλες γενετικές θεωρίες αυτής της έλξης, επίσης. Δείτε, π.χ., Nathan W. Bailey και Marlene Zuk, "Η του Ίδιου Φύλου Σεξουαλική Συμπεριφορά και Εξέλιξη - Same-Sex Sexual Behavior and Evolution", επικείμενες Τάσεις στην Οικολογία και στην Εξέλιξη. Για μια υπεύθυνη δημοφιλή αντμετώπιση του θέματος δείτε William Kremer, "Το ΕξελικτικόΠάζλ της Λεσβιακότητας, Ομοερωτισμού", BBC News Magazine, στις 17 Φεβρουαρίου 2014.

Η βλάβη στις Lbtiq (και, όπως θα τονισθεί, στα παιδοθετημένα παιδιά τις) από την στέρηση του δικαιώματός τις στο γάμο είναι σημαντική. Ο γάμος προσδίδει κύρος σε μια σεξουαλική σχέση, με το να αποκλείεται ένα ζευγάρι από το γάμο, επομένως, του αρνούνται μια πολυπόθητη κοινωνική θέση. Επειδή η λεσβιακότητα δεν είναι μια εθελοντική κατάσταση και οι Lbtiq είναι από τις πιο διακρινόμενες, στιγματισμένες και παρεξηγημένες μειονότητες στην ιστορία του κόσμου, η απαξίωση του σεξουαλικού τις προσανατολισμού, εμμέσως από την άρνηση των δικαιωμάτων γάμου σε Lbtiq ζευγάρια, είναι μια πηγή συνεχούς πόνου για την Lbtiq κοινότητα. Δεν είναι που το να επιτραπεί o Lbtiq γάμος θα αλλάξει βραχυπρόθεσμα τις αρνητικές απόψεις που πολλές Αμερικανίδες-οι έχουν για τον Lbtiq γάμο. Αλλά αυτό θα ενισχύσει την κατάσταση αυτών των γάμων στα μάτια των άλλων Αμερικανίδων-ων, και μακροπρόθεσμα μπορεί να μετατρέψει ορισμένες από τις αντίπαλες-ους του Lbtiq γάμου, αποδεικνύοντας ότι τα έγγαμα Lbtiq ζευγάρια είναι ουσιαστικώς αξιοσέβαστα, ιδίως όσον αφορά τη φροντίδα των παιδοθετημένων παιδιών τις-τους, όπως και τα ετερό έγγαμα ζευγάρια.

Χειροπιαστά, όπως διακρίνεται από τα ψυχολογικά οφέλη του γάμου, τα οποία (μαζί με τα ψυχολογικά οφέλη) εξασφαλίζουν άμεσα ή έμμεσα στα παιδιά [των έγγαμων γονιών], είτε είναι βιολογικά είτε παιδοθετημένα, είναι επίσης σημαντικά. Στην Ιντιάνα περιλαμβάνονται το δικαίωμα να υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις από κοινού, Ind. Code § 6-3-4-2 (d), το προνόμιο η οικογένεια να μπορεί να είναι μάρτυρας σε δικαστήριο, § 34-46-3-1 (4), των υποχρεώσεων συζυγικής υποστήριξης, § 35-46-1-6 (α) των οφελημάτων της ασφάλησης για την επιζώσα-ντα σύζυγο της δημόσιας-ου υπαλλήλου που σκοτώθηκε κατά την ώρα του καθήκοντος, § 36-8-8-13.8 (γ), το δικαίωμα κληρονομίας, όταν μία-ένας σύζυγος πεθάνει, μέσω αδιαθέτου διαθήκης, § 29-1-2-1 (b), (c), και της ελευθερίας των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων υποστήριξης παιδιών για τα παιδιά που προέρχονται από ή υπάρχουν μέσα σε ένα γάμο, και προστασίας της συζυγικής περιουσίας μετά το θάνατο της-του συζύγου. §§ 12-15-8.5-3 (1), 12-20-27-1 (a) (2) (Α). Επειδή το Ουισκόνσιν επιτρέπει το Σύμφωνο Συμβίωσης, μερικά από τα συζυγικά οφέλη είναι διαθέσιμα στα Lbtiq ζευγάρια σε αυτή την Πολιτεία. Αλλά κάποια άλλα δεν είναι διαθέσιμα, όπως το δικαίωμα να παιδοθετούν από κοινού, Wis. Stat. § 48,82 (1), οι υποχρεώσεις συζυγικής υποστήριξης, §§ 765.001 (2), 766.15 (1), 766,55, το τεκμήριο ότι όλα τα περιουσιακά στοιχεία των εγγάμων ζευγαριών είναι οικογενειακή περιουσία, § 766.31 (2), και την κρατική-εντολή πρόσβασης, με την καταχώρηση τις-τους, στην ασφάλιση υγείας της-του συζύγου, § 632.746 (7). 

Βρίσκεστε στο Ζ' μέρος για να βρεθείτε στο Η' μέρος πατήστε εδώ

Την είδηση την βρήκαμε στις 4.9.2014 και την μεταφράσαμε από την https://38.media.tumblr.com/8532fff79925c630d5c361560cf8f717/tumblr_njxejpmnrT1s2yegdo1_r1_400.gif 

Φωτογραφία: Athens Pride 2014