Η παρούσα μελέτη ήταν μια 50-ετής προοπτική μελέτη όλων των γεννήσεων στη Βρετανία σε 1 εβδομάδα το 1958. Η έκθεση σε εκφοβισμό εκτιμήθηκε αναδρομικά, όταν οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 7 και 11 ετών (27,7% περιστασιακά εκφοβισμού και 14,6% συχνά θύμα εκφοβισμού). Βιοχημικοί δείκτες φλεγμονής στο αίμα [C-αντιδρώσα πρωτεΐνης (CRP) και ινωδογόνο] και η παρουσία παχυσαρκίας μετρήθηκαν σε ηλικία 45 χρόνων.
Οι συμμετέχουσες-ντες που υπήρξαν συχνά θύματα εκφοβισμού στην παιδική ηλικία έδειξαν αυξημένα επίπεδα της CRP στο μέσο του κύκλου ζωής τις-τους [και μεγαλύτερο κίνδυνο για κλινικά σημαντική φλεγμονή με CRP> 3 mg / l. Οι γυναίκες που είχαν κακοποιηθεί στην παιδική ηλικία είχαν υψηλότερο ΔΜΣ από αυτές με μη εκφοβισμό και διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας. Η συσχέτιση παρέμεινε στατιστικά σημαντική κατά τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου της παιδικής ηλικίας (π.χ. γονική κοινωνική τάξη, ψυχοπαθολογία στην παιδική ηλικία) και της ενήλικης ζωής (π.χ κοινωνική τάξη, κάπνισμα, διατροφή και άσκηση).
Συμπερασματικά, τα εκφοβισμένα παιδιά παρουσιάζουν αυξήσεις σε παράγοντες κινδύνου για τη νόσο σχετιζόμενη με την ηλικία στην μεσαία ενηλικίωση, ανεξάρτητα από συνυπάρχοντες κινδύνους της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής. Δεδομένου του υψηλού επιπολασμού* του εκφοβισμού και της θυματοποίησης στην παιδική ηλικία, η αντιμετώπιση αυτής της μορφής ψυχοκοινωνικού στρες νωρίς στη ζωή έχει τη δυνατότητα μείωσης του κινδύνου για τη νόσο σχετιζόμενη με την ηλικία και τις επιπλοκές.
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.7.15 από την εφημερίδα capital.gr http://www.capital.gr/story/3046105/to-bullying-stin-paidiki-ilikia-problepei-ti-flegmoni-kai-tin-paxusarkia-sti-mesi-ilikia
*Επιπολασμός σημαίνει τη συχνότητα εμφάνισης μιας συνθήκης-γεγονότος, νόσου και την εξάπλωσή της σ' ένα ορισμένο διάστημα
