Στρατόπεδο εξόντωσης γυναικών Ravensbrück της Sarah Helm

Μια αριστοτεχνική και συγκινητική αφήγηση της πιο τρομακτικής κρυφής θηριωδίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: 
Ravensbrück, το μόνο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που χτίστηκε μόνο για γυναίκες

Ένα ηλιόλουστο πρωί τον Μάιο 1939 μια φάλαγγα 867 γυναικών νοικοκυρών, γιατρίνων, τραγουδιστριών της όπερας, πολιτικίνων, εργαζομένων, παρήλασαν διασχίζοντας το δάσος πενήντα μίλια βόρεια του Βερολίνου, που οδηγεί σε μια λίμνη με λαμπρό παρελθόν, στη συνέχεια οδηγήθηκαν σε μέσα από γιγαντιαίες πύλες στο στρατόπεδο. Μαστιγώθηκαν και δέχτηκαν κλωτσιές από τις εθνικίστριες-ναζί γυναίκες φρουρούς. 

Ο προορισμός τις ήταν στη Ravensbrück, όπου ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης είχε σχεδιαστεί ειδικά για τις γυναίκες από τον Heinrich Himmler, τον κύριο αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος. Μέχρι το τέλος του πολέμου 130.000 γυναίκες από περισσότερες από είκοσι διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες φυλακίστηκαν εκεί. 

Μεταξύ των κυριότερων ονομάτων ήταν η Geneviève de Gaulle, ανιψιά του στρατηγού de Gaulle του Παρισιού, καθώς και η Gemma La Guardia Gluck, αδελφή του δημάρχου της Νέας Υόρκης κατά την περίοδο του πολέμου. Υπήρξαν βέβαια και οι "ανάξιες να ζουν", οι "τρελλές" οι "αντικοινωνικές" οι λεσβίες δηλαδή, που δεν ήταν επίσης διάσημες, μεταξύ αυτών ήταν η Henny Schermann, η Inge Scheuer η Marie Glawitsch και άλλες.


Μόνο ένας μικρός αριθμός αυτών των γυναικών ήταν Εβραίες, το στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν σε μεγάλο βαθμό ένα μέρος, για τις εθνικίστριες-ες, εξάλειψης άλλων κατώτερων όντων-κοινωνικών αποβλήτων, όπως οι Ρομά, πολιτικές εχθροί, αλλοδαπές αντιστασιακές, άρρωστες, ανάπηρες, και οι "τρελές". Πάνω από έξι χρόνια, οι κρατούμενες υφίστανται ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία, πείνα, και τυχαίες εκτελέσεις. Στους τελευταίους μήνες του πολέμου, το Ravensbrück έγινε στρατόπεδο εξόντωσης. Οι εκτιμήσεις για τον τελικό αριθμό των νεκρών γυναικών ως τον Απρίλιο 1945 κυμαίνονται από 30.000 έως 90.000. 

Για δεκαετίες, η ιστορία του Ravensbrück κρυβόταν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, και σήμερα εξακολουθεί να είναι ελάχιστα γνωστή. Χρησιμοποιώντας τις μαρτυρίες οι οποίες ανακαλύφθηκαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και οι συνεντεύξεις με επιζώσες που δεν έχουν μιλήσει ποτέ πριν, η Sarah Helm έχει ήδη εισχωρήσει στην καρδιά του στρατοπέδου, αποδεικνύοντας στην αναγνώστρια με καθηλωτική λεπτομέρεια πόσο εύκολα και γρήγορα ο αδιανόητος τρόμος εξελίσσεται. 
Είναι κάτι παραπάνω από ένας κατάλογος φρικαλεοτήτων, ωστόσο, το Ravensbrück είναι επίσης μια συναρπαστική αφήγηση αυτού που μια επιζώσα αποκαλεί "ηρωικότητα, υπεράνθρωπη αντοχή και εξαιρετική δύναμη της θέλησης για να επιβιώσουν". Για κάθε κρατούμενη που έχανε την δύναμή της, μια άλλη έβρισκε τη βούληση να αντισταθεί με πράξεις αυτοθυσίας και φιλίας, καθώς και δολιοφθορές, διαμαρτυρίες, και τη διαφυγή. 

Ενώ ο πυρήνας αυτού του βιβλίου είναι όσα ειπώθηκαν από το εσωτερικό του στρατοπέδου, η ιστορία ρίχνει επίσης νέο φως στην εξέλιξη της ευρύτερης γενοκτονίας, στην ανικανότητα του κόσμου να απαντήσει, και στην τελική προσπάθεια του Χίμλερ να επιδιώξει μια ξεχωριστή ειρήνη με τους Συμμάχους χρησιμοποιώντας τις γυναίκες, του στρατοπέδου Ravensbrück, ως διαπραγματευτικό χαρτί. 
Τρόμος, έμπνευση, και βαθιά ανησυχία, το Ravensbrück είναι ένα πρωτοποριακό έργο ιστορικής έρευνας. Με σπάνια διαύγεια, μας θυμίζει την ικανότητα της ανθρωπότητας, τόσο για κτηνώδη σκληρότητα όσο και για θάρρος ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 11.1.15 και την μεταφράσαμε από την amazon στην http://www.amazon.com/Ravensbruck-Death-Hitlers-Concentration-Women/dp/038552059X

Sarah Helm: Ravensbruck, Hitler’s Concentration Camp For Women Α'

Η φρίκη του Ravensbrück: Ζώντας στο γυναικείο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί *1 (εθνικιστριών-ων).

Βιασμοί, βασανιστήρια, μαζικές δολοφονίες: συνολικά 50.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης γυναικών το Ravensbrück.

Το νέο βιβλίο της Σάρα Χέλμ που περιλαμβάνει μαρτυρίες διασωθεισών, αποκαλύπτει την ανείπωτη φρίκη που έκρυβαν οι τοίχοι. Στο στρατόπεδο αυτό στέλνονταν οι «ανεπιθύμητες» γυναίκες: τσιγγάνες, πολιτικές κρατούμενες, μέλη της αντίστασης, λεσβίες*2 και μικρο-εγκληματίες. 

Σαν εργαστηριακά κουνέλια συμμετείχαν σε αποτρόπαια ιατρικά πειράματα, ενώ υποβάλλονταν σε βασανιστήρια και βιασμούς. 
Η Καταρίνα Γουάιτζ, ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να το σκάσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ravensbrück σκαρφαλώνοντας τον τοίχο. Ακροβάτρια στο επάγγελμα, το «έγκλημα» που την έστειλε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν η τσιγγάνικη καταγωγή της, που κατά τον Χίτλερ την κατέτασσε ως «εκφυλισμένη ύπαρξη» που «απειλούσε να μολύνει την Αρία φυλή» 
Δύο φορές αυτή η γενναία νεαρή γυναίκα προσπάθησε ανεπιτυχώς να διαφύγει και πέρασε μήνες βασανιστηρίων μετά την σύλληψη της, ωστόσο απτόητη προσπάθησε ξανά και τα κατάφερε. Μέσα στο σκοτάδι κατάφερε να περάσει απαρατήρητη από τις-τους φρουρούς των SS και τα σκυλιά τους, σκαρφάλωσε στην οροφή του κυλικείου του προσωπικού και από εκεί, χρησιμοποιώντας την εμπειρία της στο τσίρκο, πήδηξε στον ηλεκτροφόρο φράκτη, τον οποίο κάλυψε με κουβέρτα, σκαρφάλωσε 5 σειρές συρματοπλέγματα και έναν τοίχο 5 μέτρων και κατάφερε να διαφύγει στο δάσος.
Ηταν ελεύθερη για τρεις μέρες και νύχτες, διάστημα κατά το οποίο όλες οι άλλες γυναίκες στο θάλαμο αναγκάστηκαν να σταθούν σε στάση προσοχής, χωρίς να κουνιούνται και χωρίς τροφή ή νερό. 
Την τέταρτη ημέρα το πρωί την έσυραν πίσω, καλυμμένη με αίμα και δαγκωνιές σκυλιών. Την έριξαν πίσω στο θάλαμο με τις τιμωρημένες συγκρατούμενες της και τις είπαν «κάντε την ότι θέλετε», παρανοϊμένες από την πείνα και την κούραση, πήραν καρεκλοπόδαρα και κυριολεκτικά τη σκότωσαν στο ξύλο, κάνοντας οι ίδιες τη βρώμικη δουλειά των φρουρών τις. 

Πολλές χιλιάδες γυναίκες υπέστησαν παρόμοια μακάβρια μοίρα στα έξι χρόνια που υπήρχε το στρατόπεδο εξόντωσης Ravensbrück. Εργάζονταν μέχρι θανάτου, χωρίς φαγητό, βασανίζονταν, απαγχονίζονταν, εκτελούνταν, δολοφονούνταν με αέρια ή καίγονταν ζωντανές στα κρεματόρια. 

Παραδόξως, όταν οι πρώτες κρατούμενες έφτασαν στη Ravensbrück, 55 μίλια βόρεια του Βερολίνου, τον Μάιο του 1939 αντιμετώπισαν μία διαφορετική πραγματικότητα. 
Πολιτικές αντίπαλες, εργαζόμενες του σεξ, και «ανεπιθύμητες», μεταφέρθηκαν εκεί από τα μπουντρούμια, τα σκοτεινά κελιά και τα ζοφερά πτωχοκομεία σε όλη τη Γερμανία, όπου ήταν κλειδωμένες γιατί δεν ανταποκρίνονταν στο «Kinder, Kuche, Kirche» (Παιδιά, κουζίνα, εκκλησία) ιδανικό των Ναζί για τη γυναικεία φύση. 

Όταν κατέβηκαν από τα σκούρα λεωφορεία, αντίκρισαν τα καταγάλανα νερά της λίμνης και η μυρωδιά ενός πευκοδάσους γέμισε τους πνεύμονές τις. «Οι καρδιές μας φτερούγισαν από χαρά», θυμάται η Λίζα Ούλριχ, κομμουνίστρια και πρώην κρατούμενη στο στρατόπεδο. Δεν υπήρχαν παρατηρητήρια. Μέσα από το συρματόπλεγμα φαίνονταν πολύχρωμα λουλούδια και ένα κλουβί με παγόνια και έναν παπαγάλο. Η ψευδαίσθηση της ηρεμίας τις όμως αμέσως γκρεμίστηκε όταν «ορδές γυναικών φυλάκων με άγρια σκυλιά όρμησαν σε εμάς με εντάλματα και μας φώναζαν σκύλες και πόρνες». 
Από τότε, κάθε λεπτό των ημερών που ακολουθούσαν ήταν πειθαρχία με σειρήνες και κανόνες, ενώ μέσα στον θάλαμο, οι γυναίκες ήταν στοιβαγμένες σαν ζώα. Μάλιστα η πειθαρχία τηρούνταν όχι μόνο από τις φρουρούς, αλλά και από τις συνεργάτιδες μεταξύ των κρατουμένων, οι «αρχηγίνες των θαλάμων» που "προσλαμβάνονταν" ανάμεσα στις κρατούμενες, ήταν συχνά πιο απάνθρωπες και από τις φρουρούς. 
Το Ravensbrück ήταν μία τεράστια μηχανή θανάτου, όπου τα πάντα οδηγούσαν εκεί. Όσες ήταν πολύ άρρωστες ή κουρασμένες από τις κακουχίες ήταν οι επόμενες στη λίστα εξόντωσης. 
Τακτικά στο στρατόπεδο έφταναν φορτηγά τα επονομαζόμενα Himmelfahrt («του Παραδείσου») που έπαιρναν ομάδες γυναικών για άγνωστους προορισμούς από τους οποίους δεν θα επέστρεφαν ποτέ. 
Αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν οι θάλαμοι αερίων των Ναζί σε μυστικά κέντρα στη Γερμανία ή την Αυστρία ή - πιο συχνά - στα στρατόπεδα θανάτου του Άουσβιτς ή του Μπέλσεν. 
Η έμπνευση πίσω από αυτή την επίγεια αναπαράσταση της κόλασης ήταν ο Χάινριχ Χίμλερ, ο αρχηγός των SS, ο οποίος επέβλεπε το δίκτυο των στρατοπέδων συγκέντρωσης και ήταν ένας συχνός επισκέπτης στο Ράβενσμπρακ. 
Ήταν αυτός που επικύρωσε τη χρήση της μεθόδου Pruegelstrafe, κατά την οποία οι κρατούμενες δένονταν πάνω σε ένα ξύλινο άλογο και δέχονταν 25 χτυπήματα με μαστίγιο στους γλουτούς. 

Το χειρότερο όμως είναι τα ανατριχιαστικά ιατρικά πειράματα που διεξάγονταν στις κρατούμενες.
Οι συνεδρίες αυτές ξεκίνησαν με το γιατρό του στρατοπέδου, Γουόλτερ Σόνταγκ. Ενθαρρυμένος από τον Χίμλερ ξεκίνησε τη δοκιμή-τέστ τρόπων δολοφονίας των κρατουμένων. Η ένεση με βενζίνη ή φαινόλη στις φλέβες τις ήταν προσφιλής μέθοδος. 
Ο Σόνταγκ ήταν σαδιστικά ωμός. Κάθε πρωί, ντυμένος με την άψογα μαύρη ομοιόμορφη SS στολή του, πέρναγε κατά μήκος της γραμμής των γυναικών που περίμεναν έξω από το στρατόπεδο του νοσοκομείου με δαγκώματα σκυλιών, χαρακιές από ξυλοδαρμούς ή κρυοπαγήματα και τις κλωτσούσε με τις μπότες του, ή τις χτυπούσε με ένα ραβδί από μπαμπού. Επίσης λέγεται ότι απολάμβανε ιδιαίτερα την εξαγωγή υγιών δοντιών χωρίς αναισθητικό. 

Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 10.1.15 από την iefimerida στην http://www.iefimerida.gr/news/186231/i-friki-toy-ravensmprak-zontas-se-gynaikeio-stratopedo-sygkentrosis-ton-nazi-eikones 


Οι αστερίσκοι είναι δικοί μας.
*1 Η λέξη Nazi προέρχετε από την λέξη Nationalismus που σημαίνει Εθνικισμός κατ' επέκταση ναζί=εθνικίστρια-ης. 
*2 Οι λεσβίες επίσης βασανίστηκαν ως ανεπιθύμητες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά σπάνια αναφέρονται.

Sarah Helm: Ravensbruck, Hitler’s Concentration Camp For Women Β'

Μία από τις εμμονές του Χίμλερ ήταν η πεποίθηση του ότι το τακτικό σεξ κάνει καλύτερους τους στρατιώτες, και ο ίδιος έδωσε εντολή στον Σονταγκ να βρει έναν τρόπο να έχουν σεξουαλική επαφή σε οίκους ανοχής, χωρίς να κολλάνε αφροδίσια νοσήματα. Ο γιατρός πειραματίστηκε με εργαζόμενες του σεξ στο Ravensbrück σε αναζήτηση μιας θεραπείας για τη σύφιλη και τη βλεννόρροια. 
Δεν υπάρχουν αρχεία για το πώς διεξάγονταν αυτά τα πειράματα, αν και όλες-οι γνώριζαν ότι συνέβαιναν. Μία επιζώσα από το στρατόπεδο είχε ακούσει ότι σε μία σειρά πειραμάτων η σύφιλη εγχεόταν στο νωτιαίο μυελό. 

Αλλά απτές αποδείξεις υπάρχουν για μία σειρά από μακάβριες ιατρικές δοκιμές που ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1942, όταν 75 από τις νεότερες και πιο υγιείς γυναίκες – όλες Πολωνές - κλήθηκαν να συγκεντρωθούν στο έδαφος του προαυλίου, όπου ο χειρουργός των SS Καρλ Γκεμπχαρντ σήκωσε τις φούστες τις για να επιθεωρήσει τα πόδια τις. Εξι από αυτές επιλέχθηκαν και στάλθηκαν στο νοσοκομείο του στρατοπέδου. Εκεί τις έκαναν μπάνιο και τις έβαλαν σε κρεβάτια με καθαρά σεντόνια. Στη συνέχεια, μια νοσοκόμα ξύρισε τα πόδια τις και τις οδήγησε στο θάλαμο του χειρουργείου. 

Καθώς βυθίζονταν στο αναισθητικό, μία από αυτές επαναλάμβανε ξανά και ξανά: «Δεν είμαστε ινδικά χοιρίδια ... δεν είμαστε ινδικά χοιρίδια» αλλά αυτό ακριβώς ήταν και στο στρατόπεδο τις αποκαλούσαν Kaninchen (κουνέλια). 
Όταν το πρώτο «κουνέλι» ξύπνησε, τα πόδια της ήταν στο γύψο. Μέσα σε λίγες ώρες η ίδια και οι άλλες ούρλιαζαν από τους πόνους καθώς τα πόδια τις άρχισαν να πρήζονται. Είχαν χρησιμοποιηθεί σε πειράματα για να ανακαλύψουν καλύτερα φάρμακα για τη θεραπεία των πληγών του πολέμου των στρατιωτών της Γερμανίας. 
Τα πόδια των γυναικών είχαν ανοιχτεί και μολυνθεί με βακτήρια, βρωμιές, γυαλιά και θραύσματα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η μόλυνση θα εξαπλωθεί περαιτέρω. Μέρες αργότερα, ο γύψος αφαιρούνταν και οι πληγές τις αντιμετωπίζονταν με διαφορετικά πειραματικά φάρμακα. Τα «κουνέλια» που δεν συνεργάζονταν ή φώναζαν πολύ δυνατά λόγω του πόνου, δέχονταν θανατηφόρες ενέσεις. 

Τα ιατρικά πειράματα υποτίθεται ότι ήταν άκρως απόρρητα, αλλά ολόκληρο το στρατόπεδο τα γνώριζε και ήταν τρομοκρατημένο. 

Για να βοηθηθεί η μαζική σφαγή, ο Χίμλερ αποφάσισε ότι το Ravensbrück θα πρέπει να έχει το δικό του θάλαμο αερίων, που χτίστηκε τον Ιανουάριο του 1945. Το στρατόπεδο ήταν υπερπλήρες σε οριακό σημείο και έπρεπε να κάνει χώρο για ακόμα περισσότερες κρατούμενες, ειδικά όταν έκλεισαν τα στρατόπεδα στην Ανατολή. Οι εκτελέσεις και οι ενέσεις ήταν χρονοβόρες. Οι θάλαμοι αερίων ήταν ταχύτεροι και διπλασίαζαν τον αριθμό των νεκρών. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε μία παλιά αποθήκη. Με διαστάσεις 3x5 ήταν όσο ένα γκαράζ αυτοκινήτων σε μέγεθος, ενώ τα κενά και οι τρύπες στους τοίχους καλύπτονταν με μαστίχα. 

 Οι γυναίκες ωθούνταν στο εσωτερικό, 150 τη φορά, και έκλεινε η πόρτα. Στη συνέχεια, ένα δοχείο αερίων έπεφτε από την οροφή. Σύμφωνα με μία μάρτυρα, υπήρχαν φωνές και κλάμα για δύο έως τρία λεπτά, στη συνέχεια σιωπή. Οι φυλακισμένες στον πλησιέστερο θάλαμο άκουγαν τα φορτηγά να μαρσάρουν και αναρωτιόντουσαν γιατί οι κινητήρες παραμένουν σε λειτουργία για τόσο πολύ. Στη συνέχεια, κάποια είπε ότι ήταν για να καλύψουν τις κραυγές από το θάλαμο αερίων. 

Μέσα σε ένα μόνο σαββατοκύριακο, 2.500 γυναίκες δηλητηριάστηκαν με αέρια. Στόχος ήταν να μην υπάρξουν ζωντανές μάρτυρες όταν θα έφταναν οι συμμαχικές δυνάμεις. Αλλά υπήρχαν ακόμη χιλιάδες γυναίκες στο χώρο στις 30 Απριλίου 1945, όταν οι επιζώσες ξύπνησαν με το βρυχηθμό του ρωσικού πυροβολικού. Οι φρουροί των SS είχαν φύγει, και οι γυναίκες ετοίμαζαν κόκκινη σημαία για να την κρεμάσουν στο στρατόπεδο. Αλλά οι «απελευθερωτές» του Κόκκινου Στρατού τις έφεραν μια νέα φρίκη, τους βιασμούς. 
Από τότε που είχε περάσει τα γερμανικά σύνορα, ο Κόκκινος Στρατός είχε εμπλακεί σε αρκετά σεξουαλικά εγκλήματα και τώρα βίαζε και τις γυναίκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ακόμα και τις Ρωσίδες. 
Η Νάντια Βασιλίεβα, Ρωσίδα νοσοκόμα, θυμάται, ότι αρχικά τις υποδέχθηκαν σαν αδελφές και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε τέρατα. 
«Ήμουν σχεδόν πτώμα» θυμάται η Ιλσε Χάινριχ «και έπρεπε να υποβληθούμε και σε αυτό». Οι έγκυες γυναίκες και οι λεχώνες βιάστηκαν επίσης. 
Μια άλλη γυναίκα κατήγγειλε ότι οι στρατιώτες απαιτούσαν πληρωμή για την απελευθέρωση. «Οι Γερμανοί ποτέ δεν μας βίασαν επειδή μας θεωρούσαν γουρούνια, αλλά οι δικοί μας στρατιώτες το έκαναν. Ο Στάλιν είχε πει ότι κανένας στρατιώτης δεν έπρεπε να πάρει αιχμάλωτες-ους, έτσι μας αντιμετώπιζαν σαν σκουπίδια. 
Δεδομένου ότι όλες οι γενναίες γυναίκες της Ravensbrück είχαν περάσει και επιβιώσει από τις αντιξοότητες, αυτή η κακοποίηση ήταν η τελική ταπείνωση. 

Τα αποσπάσματα του κειμένου είναι από το επερχόμενο βιβλίο της Σάρα Χελμ «If This Is A Woman: Inside Ravensbruck, Hitler’s Concentration Camp For Women» που θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιανουαρίου.

Βρίσκεστε στο Β' μέρος για βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 10.1.15 από την iefimerida στην http://www.iefimerida.gr/news/186231/i-friki-toy-ravensmprak-zontas-se-gynaikeio-stratopedo-sygkentrosis-ton-nazi-eikones

Οι γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο, το 2014 Α'

Δυναμικές, πρωτοπόρες, δισεκατομμυριούχες, ακτιβίστριες ή απλά πετυχημένες επιστημόνισες, αυτές είναι μερικές από τις γυναίκες που άφησαν το σημάδι τις στο 2014. 

Από το Νομπέλ της 17χρονης Μαλάλα που έγινε το νεότερο άτομο που βραβεύεται με το κορυφαίο βραβείο, μέχρι την πρώτη γυναίκα που κέρδισε το Νόμπελ Μαθηματικών, την πρώτη γυναίκα που πήγε στο φεγγάρι και την πρώτη πιλότρια μαχητικών των ΗΑΕ που βομβάρδισε την ISIS. 

Μαριάμ αλ Μανσούρι: 
Η πρώτη πιλότρια μαχητικών που βομβάρδισε την ISIS Από μικρή, έβλεπε να πετούν τα αεροπλάνα και ζήλευε. Ως έφηβη ακόμα ονειρευόταν να βρίσκεται στο πιλοτήριο. Η Μαριάμ αλ Μανσούρι όμως έπρεπε να περιμένει χρόνια. Οχι μόνο την ενηλικίωσή της αλλά και την αλλαγή του νόμου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που της επέτρεψε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. H ίδια σπούδασε αγγλική φιλολογία αλλά την κέρδισε η αεροπορία. Και έγινε η πρώτη γυναίκα πιλότρια μαχητικών των ΗΑΕ που βομβάρδισε την ISIS. 

Αμέγιο Στελα Ανταντέβο: Η γιατρίνα που νίκησε τον Εμπολα 
Η γιατρίνα, η Αμέγιο Στελα Ανταντέβο βοήθησε στον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου Εμπολα, στη Νιγηρία, την πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής με 174 εκατομμύρια κατοίκους - και μάλιστα εν μέσω πολέμου με την  ισλαμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ. Μάλιστα, η παρέμβασή της προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να αφήσει το σημάδι της στο 2014. 

Mαριάμ Μιρζακχανί: Η πρώτη γυναίκα που πήρε «Νόμπελ» Μαθηματικών 
Η ιρανικής καταγωγής μαθηματικός Mαριάμ Μιρζακχανί έγινε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Fields, που ισοδυναμεί με το βραβείο Νομπέλ στον τομέα των μαθηματικών. Η καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, ήταν μεταξύ των τεσσάρων τιμηθέντων με το βραβείο Fields στο Διεθνές Συνέδριο των Μαθηματικών που πραγματοποιήθηκε στη Σεούλ και ταυτόχρονα έγινε η πρώτη γυναίκα ανάμεσα στις 56 νικήτριες-ες από τότε που θεσπίστηκε το βραβείο το 1936. 

Λουπίτα Νιόγκο: Το ωραιότερο πρόσωπο στον κόσμο για το 2014 
Η 31χρονη μαύρη σταχτοπούτα, η ηθοποιός που πήρε Οσκαρ, για την ερμηνεία της στην πρώτη ταινία που έπαιξε με το που τελείωσε τις θεατρικές σπουδές της, άφησε το στίγμα της στο 2014. Μετά το Οσκαρ, ακολούθησε μία καμπάνια για τον οίκο Miu Miu, εξώφυλλο στη Vogue, εξώφυλλο στο People ως το ωραιότερο πρόσωπο στον κόσμο για το 2014 και φυσικά το πρόσωπο της καμπάνιας Lancome. Θέλετε για την ιστορία της ζωής της και τον ρατσισμό που έχει βιώσει, θέλετε για την απίστευτη ομορφιά της και το ταλεντο της, θέλετε για την απίστευτη προσωπικότητά της και το θάρρος της να μιλάει έξω από τα δόντια, η Λουπίτα Νιόγκο μας συστήθηκε το 2014 και φυσικά περιμένουμε πολύ περισσότερα από εκείνη στο μέλλον. 

Ελίζαμπεθ Χολμς: Η νεότερη δισεκατομμυριούχος 
Η Ελίζαμπεθ Χολμς παράτησε τις σπουδές της για να αλλάξει τον τομέα της υγείας. Ιδρυσε την Theranos και στα 30 της είναι η νεότερη δισεκατομμυριούχος που βρέθηκε στη λίστα του περιοδικού Forbes με τις-τους 400 πλουσιότερες-ους ανθρώπους στην Αμερική. Στα 19 της άφησε τις σπουδές της και θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο να αρχίσει να εργάζεται πάνω σε μια ιδέα της, η οποία στόχευε να αλλάξει τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Και το κατάφερε δημιουργώντας μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 31.12.14 από την thetoc.gr γραμμένη από την Ελίνα Μαμμή στην http://www.thetoc.gr/new-life/creatives/article/oi-gunaikes-pou-allaksan-ton-kosmo-to-2014

Οι γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο, το 2014 Β'

Susie Wolff: Η γυναίκα που έσπασε το άβατο της F1   
H δεύτερη γυναίκα οδηγός που έσπασε το άβατο της F1, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια. Η 32χρονη Σούσι Γουλφ γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1982, είναι Αγγλίδα οδηγός αγώνων από τη Σκωτία. Ξεκίνησε από καρτ και το αθλητισμού, ενώ το 2014 ήταν η πρώτη γυναίκα που πήρε μέρος σε αγώνες της F1 τα τελευταία 22 χρόνια. Η παντρεμένη με τον Τότο Γουλφ της Μercedes, και κατάφερε να σπάσει το άβατο του ανδρικού κόσμου της Formula 1, κάτι που είχε καταφέρει η το 1992 η Ιταλίδα Τζιοβάνα Αμάτι, η οποία είχε οδηγήσει στις κατατακτήριες δοκιμές του Γκραν Πρι στη Βραζιλία.


Σάντρα Μπούλοκ: Η πιο σέξι γυναίκα της δεκαετίας 
Λίγο πριν τα πεντηκοστά της γενέθλια, η Σάντρα Μπούλοκ απέδειξε ότι η ομορφιά και η γοητεία για μια γυναίκα δεν έχει ηλικία. Φορώντας ένα στενό στράπλες φούξια φόρεμα, στέφθηκε όχι απλώς η πιο σέξι γυναίκα της χρονιάς, αλλά της δεκαετίας! Δείτε περισσότερα πατώντας εδώ. 

Μαλάλα Γιουσαφζάι: 
Η νεότερη κάτοχος βραβείου Νόμπελ Ειρήνης Το κορίτσι που έκανε όλο τον κόσμο να δακρύσει με τη γεναιότητά της. Η 17χρονη Μαλάλα Γιουσαφζάι, η έφηβη που τρομοκράτησε τους τρομοκράτες και δεν σταματά να μάχεται για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για το 2014. Είναι το νεότερο άτομο που βραβεύεται με Νομπελ. Παίρνοντας το βραβείο Νόμπελ είπε ότι θέλει να γίνει Πρωθυπουργίνα του Πακιστάν. Στη γλώσσα της το όνομά της σημαίνει «άσχημα νέα». Οχι για την ίδια. 

Σαμάνθα Κριστοφοράτι: 
η πρώτη Ιταλίδα στο διάστημα Ενθουσιασμένη, τολμηρή, αποφασισμένη να πετύχει τους στόχους της, η Σαμάνθα Κριστοφορέτι είναι η πρώτη ιταλίδα αστροναύτισα που συμμετέχει σε διαστημική αποστολή με το διαστημόπλοιο «Σαγιούζ». Γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1977. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, στη Γερμανία, στο «Ecole Nationale Supérieure de l'Aéronautique et de l'Espace» στην Τουλούζη, Γαλλία, και στο «Mendeleev University of Chemical Technologies» στη Μόσχα, Ρωσία. Λίγο πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι της στο διάστημα, έγραψε ένα συκλονιστικό γράμμα. 

Το 2014, οι γυναίκες έκαναν επανάσταση κατά των προτύπων ομορφιάς 
Μέσα στον χρόνο που μας πέρασε, οι γυναίκες κάθε ηλικίας μίλησαν δυνατά για όσα τους ενοχλούν σχετικά με τον σεξισμό, τα πρότυπα ομορφιάς, την πίεση που υφίστανται για να είναι τέλειες... 

Οι φοιτήτριες που πολέμησαν τη Victoria's Secret και κέρδισαν! 
Τρεις φοιτήτριες ανάγκασαν έναν κολοσσό όπως η Victoria's Secret να «σκοτώσει» το σλόγκαν της καμπάνιας που προκάλεσε οργή για «ανθυγιεινά» και «καταστροφικά» πρότυπα. Μάλιστα, μεταξύ των τριών φοιτητριών, ήταν και η κυπριακής καταγωγής 22χρονη Γαβριέλλα Κουντουρίδη. 

Η Vogue «την είπε» στην Calvin Klein για το παχουλό μοντέλο 
Μια καμπάνια της Calvin Klein με το «παχουλό μοντέλο», (όπου μόνο παχουλό δεν ήταν το μοντέλο που πρωταγωνιστούσε) έφερε αναστάτωση και πολλά αρνητικά σχόλια εναντίον της εταιρείας. Μάλιστα, ακόμα και η «βίβλος της μόδας», η αμερικανική Vogue απάντησε σε αυτή τη γκάφα με μια φωτογράφηση που πραγματικά γιορτάζει τα γυναικεία σώματα σε όλα τα μεγέθη. 

Η νεαρή μπλόγκερ που κατέκρινε το photoshop... 
Mεταξύ πολλών δράσεων κατά του photoshop και της δημιουργίας λάθος προτύπων ομορφιάς, μία νεαρή μπλόγκερ, η Μαρία Σάουθαρντ Οσπίνα, ζήτησε από 21 ειδικούς στο photoshop να την κάνουν «όμορφη» για να αποδείξει την εμμονή του κόσμου μας με την τελειότητα.


Την είδηση την βρήκαμε στις 31.12.14 από την thetoc.gr γραμμένη από την Ελίνα Μαμμή στην http://www.thetoc.gr/new-life/creatives/article/oi-gunaikes-pou-allaksan-ton-kosmo-to-2014

Οι εμβληματικής σημασίας υποθέσεις για τον ορίζοντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Κάνοντας μια αναδρομή στη χρονιά που φεύγει και εστιάζοντας στις εξελίξεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μια ιεράρχηση τύπου «ποιο γεγονός ήταν πιο σημαντικό» είναι αδύνατη. Είναι όλα εξίσου σημαντικά, δεν μπαίνουν σε ζυγαριά και οι εκπτώσεις ή η καταπάτηση αυτών δεν νοείται ως ανεκτή. Στην Ελλάδα η… οπισθοχώρηση στον τομέα των δικαιωμάτων-ατομικών, κοινωνικών κλπ- είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα όπως κατέδειξε και η έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (FIDH).

Κοιτώντας πίσω στο 2014 η HuffPost Greece και ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επέλεξαν, κάποια θέματα «εμβληματικής σημασίας για τον ορίζοντα των δικαιωμάτων στη χώρα μας» όπως αναφέρει και ο ίδιος. 

Ζητήματα που χρονίζουν, για τα οποία το 2014 υπήρξαν διεργασίες αλλά όπως φαίνεται δεν υπήρξε και η αναγκαία επιτυχής και οριστική διευθέτησή τους. Θα μας απασχολήσουν- και οφείλουμε να μας απασχολήσουν- και το 2015 καθώς αφορούν χιλιάδες πολίτισες-ες οι οποίες συνεχίζουν να είναι «παγιδευμένες-οι» σε…νομοθετικά κενά. 

Σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια…next year και αν! 

Πριν την αποτυχία εκλογής ΠτΔ και την αναγκαστική πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, αυτό το θέμα θα γραφόταν διαφορετικά. Πιθανότατα κάπως έτσι: «Ελπίδες για σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών από το 2015». 

Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι αιφνίδιες πολιτικές εξελίξεις που θα παρατείνουν τις διακρίσεις σε βάρος των Lbtiq οι οποίες-οι θα συνεχίσουν να ζουν στο πλευρό των συντροφισών-ων τους σαν «φαντάσματα», τουλάχιστον από νομικής πλευράς. Η Πολιτεία ούτως ή άλλως δεν ήταν «θετική» προς μια οριστική διευθέτηση του ζητήματος. Εδώ και έξι χρόνια- απ’ όταν θεσμοθετήθηκε το σύμφωνο συμβίωσης αλλά μόνο για τις ετερόφυλες συντρόφισες-ους- η Πολιτεία μεταθέτει διαρκώς την «επέκταση» του στα Lbtiq ζευγάρια. 

Αυτό όμως που συνέβη το 2014 είναι πως πλέον παρανομεί και με τη…βούλα της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου  

Ο κ.Παπαϊωάννου στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι κάθετος: «Η πολιτεία συνειδητά νομοθέτησε με τρόπο που οδηγούσε στην καταδίκη από το Ευρ. Δικαστήριο. Η κλιμακωτή ρύθμιση που επέλεξε ο τότε υπουργός κ. Χατζηγάκης μετέθεσε για το μέλλον το πικρό ποτήρι της «στενοχώριας» γνωστών συντηρητικών κύκλων, εντός και εκτός Εκκλησίας». 

Το 2014 ασκήθηκαν επί μήνες πιέσεις, από την Lbtiq κοινότητα, φορείς, κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και του ΠΑΣΟΚ για την άρση της διάκρισης με την ένταξη συγκεκριμένης διάταξης στο αποκαλούμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο». Στο ιδιότυπο όμως «μπρα-ντε-φερ» με τις οργισμένες και απειλητικές αντιδράσεις Μητροπολιτών και τις παρασκηνιακές κινήσεις μερίδας στελεχών και βουλευτριών-ων της ΝΔ, κέρδισαν οι δεύτερες-οι. 

«Η πολιτεία θεσμοθέτησε μια διάκριση σε βάρος ομάδας συμπολιτισών-ων μας και τους υποσχέθηκε πως ίσως η διάκριση αυτή αρθεί κάποτε. Ε λοιπόν, το μέλλον ήρθε και ας μη δυσφορούμε με τις καταδίκες και τα πρόστιμα. Εντέλει, η πατερναλιστικού τύπου ηθική καθοδήγηση στον τρόπο που διάγουμε τον αυστηρά ιδιωτικό μας βίο είναι αναμενόμενη όταν εκπορεύεται από την Εκκλησία. Δεν είναι όμως θεμιτό να διεκδικεί αυτόν το ρόλο μια δημοκρατική πολιτεία» δηλώνει ο κ.Παπαϊωάννου. 

Στο μεταξύ, εν μέσω θέρους η Ελλάδα «εισέπραξε» ακόμη 162 προσφυγές ζευγαριών στο ΕΔΑΑ και εν τέλει ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου ανακοίνωσε πως θα υπάρξει νομοθετική πρόβλεψη στο πλαίσιο αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου. Το έργο όμως της ειδικής νομοπαρασκευαστικής που θα έπρεπε να ολοκληρωθεί τέλη του έτους, θα παραμείνει εκ των πραγμάτων, στα αζήτητα. Για κάποιες-ους βέβαια, η εξέλιξη αυτή ίσως να μην είναι τελείως αρνητική, καθώς πρόσφατες δηλώσεις του κ.Αθανασίου μεταφράστηκαν ως πρόθεση αναγνώρισης του δικαιώματος σύναψης συμφώνου σε Lbtiq ζευγάρια αλλά με «κουτσουρεμένες» ρυθμίσεις…Ο υπουργός μάλιστα κατηγορήθηκε, εμμέσως, και για μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης με αναφορές σε Lbtiq γάμους, θέμα που δεν έχει τεθεί. 


Μέρος της είδησης το βρήκαμε στις 31.12.14 από την  huffingtonpost.gr στην http://www.huffingtonpost.gr/2014/12/31/anaskopisi-2014-anthrwpinwn-dikaiwmatwn_n_6386580.html?utm_hp_ref=tw

Στην φωτογραφία ένα λεσβιακό  ζευγάρι το 1940.