Αυτή η γλώσσα, με την οποία το Τέξας επιχειρηματολογεί, σημαίνει ότι η ακύρωση τμημάτων του νόμου δεν αποτελεί επιλογή, αντ' αυτού, λέει, η ρήτρα διαχωρισμού εξουσιοδοτεί πιο στενά προσαρμοσμένα ένδικα μέσα. Αλλά οι αμφισβητούμενες διατάξεις του H. Β. 2 έκλεισαν τις περισσότερες από τις εγκαταστάσεις αμβλώσεων στο Τέξας και έθεσαν προστιθέμενη πίεση σε αυτές τις εγκαταστάσεις που είναι σε θέση να παραμείνουν ανοικτές.
Αυξάνουν κατά πολύ τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση στο Τέξας, χωρίς να παρέχουν κανένα όφελος στην υγεία των γυναικών που μπορεί να αντέξει οποιοδήποτε ουσιαστικό έλεγχο. Οι διατάξεις είναι αντισυνταγματικές στην φυσιογνωμία τις: Η συμπερίληψη πρόβλεψης διαχωρισμού του νόμου δεν μεταβάλλει το συμπέρασμα αυτό. Η αυτοτέλεια των ρητρών, είναι αλήθεια, δεν εκφράζει την προτίμησή του θεσμικού νομοθετικού σώματος για ένα περιορισμένο ένδικο μέσο.
Ως γενικό θέμα, προσπαθούμε να τιμήσουμε αυτή την προτίμηση. Αλλά οι υποθέσεις μας ποτέ δεν απαίτησαν από εμάς να προχωρήσουμε την εφαρμογή από μία πιθανή εφαρμογή όταν έρχονται αντιμέτωπες με μία αντισυνταγματική διάταξη νόμου. "Έχουμε κρίνει ότι η ρήτρα διαχωρισμού αποτελεί ενίσχυση μόνο, όχι μια αδυσώπητη εντολή". Reno v. American Civil Liberties Union, 521 U. S. 844, 884 - 885, n. 49 (1997) (παραλείπονται τα εσωτερικά εισαγωγικά). Πράγματι, αν μια ρήτρα διαχωρισμού θα μπορούσε να επιβάλει μια τέτοια απαίτηση για τα δικαστήρια, το νομοθετικό σώμα θα μπορεί εύκολα να μονώσει τον αντισυνταγματικό νόμο με περισσότερες αναθεωρήσεις-εξετάσεις. Δείτε ibid.
("Θα ήταν ασφαλώς επικίνδυνο, αν το νομοθετικό σώμα θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα δίχτυ αρκετά μεγάλο για να πιάσει όλες τις πιθανές παραβάτιδες-ες, και να αφήσει τα δικαστήρια να προχωρήσουν και να πουν ποια-ος θα μπορούσε να παραμείνει δικαίως, και ποίες-οι θα πρέπει να τίθενται στο μεγάλο δίχτυ. Αυτό θα ήταν, σε κάποιο βαθμό, υποκατάσταση το δικαστικού από το νομοθετικό τμήμα της κυβέρνησης" (τα εσωτερικά εισαγωγικά παραλείπονται)).
Μια ρήτρα διαχωρισμού δεν είναι λόγος για ένα δικαστήριο να "επινοήσει μια δικαστική προσφυγή η οποία . . . συνεπάγετα [ι] την πεμπτουσία του νομοθετικού έργου". Ayotte κατά Planned Parenthood of Northern New Eng., 546 U. S. 320, 329 (2006).
Μια τέτοια προσέγγιση θα προκαλέσει τεράστιο κόστος αμφοτέρως στα δικαστήρια και στις διαδίκους, οι οποίες θα πρέπει να προχωρήσουν με αυτόν τον τρόπο, αν ποτέ μια ενιαία εφαρμογή του νόμου θα μπορούσε να είναι έγκυρη. Απορρίπτουμε την αμφισβήτηση του Τέξας να ανοίξει το δρόμο στα νομοθετικά σώματα για την διασφάλιση των νόμων τους από την αναθεώρηση.
Το Τέξας υποστηρίζει ομοίως ότι, αντί να βρει ολόκληρη τη διάταξη του χειρουργικού κέντρου αντισυνταγματική, θα πρέπει να ακυρώσει (όπως εφαρμόζεται σε κλινικές αμβλώσεων) μόνο εκείνες τις ειδικές ρυθμίσεις χειρουργικού κέντρου που επιβαρύνουν αδικαιολόγητα την παροχή των αμβλώσεων, δίνοντας θέση σε άλλους κανονισμούς χειρουργικού κέντρου (για παράδειγμα, η αναγνώστρια θα μπορούσε να δει κάποιο από τα διάφορα παραδείγματα που παρέχονται από τη μειοψηφία, δείτε ανάρτηση, στην 42-43). Δείτε Επιστολή Εναγωμένων 52-53.
Όπως έχουμε εξηγήσει, η προσπάθειά του Τέξας να συντάξει σε γενικές γραμμές την απαίτηση διαχωρισμού "εφαρμογών" που δεν απαιτούσαν από εμάς να προχωρήσουμε αποσπασματικά, όταν βρήκαμε τις κανονιστικές διατάξεις στο θέμα αντισυνταγματικές. Ούτε είναι μια προσέγγιση με τους κανονισμούς που απαιτούνται από τον ίδιο το νόμο H. Β. 2. Ο νόμος σκόπευε να απαιτεί εγκαταστάσεις άμβλωσης για την κάλυψη των ολοκληρωμένων προτύπων και όχι κάποια υποομάδα χειρουργικών κέντρων. Η ρήτρα διαχωρισμού αναφέρεται στο διαχωρισμό εφαρμογής των λέξεων και φράσεων στο νόμο, όπως η απαίτηση χειρουργικού κέντρου στο σύνολό της. Δείτε το νόμο H. Β. 2, §4, App. to Pet. for Cert. 194a. Δεν λέει ότι τα δικαστήρια θα πρέπει μέσω των μεμονωμένων συνιστωσών των διαφόρων, καταστατικών των χειρουργικών κέντρων, πόσο μάλλον των επιμέρους κανονισμών που διέπουν τα χειρουργικά κέντρα για να δούμε αν οι απαιτήσεις αυτές μπορούν να διαχωριστούν η μία από την άλλη, όπως εφαρμόζονται στις εγκαταστάσεις άμβλωσης. Οι εγκαταστάσεις που υπόκεινται σε κάποιο υποσύνολο των εν λόγω κανονισμών δεν χαρακτηρίζονται ως χειρουργικά κέντρα. Και ο κίνδυνος ζημίας που προκλήθηκε από τη μη εφαρμογή μόνο ενός κλάσματος των διασυνδεδεμένων κανονισμών συμβουλεύει ενάντια σε αυτόν τον τρόπο.
Δεύτερον, το Τέξας ισχυρίζεται ότι οι επίμαχες διατάξεις δεν επιβάλλουν σημαντικό εμπόδιο, διότι οι γυναίκες που επηρεάζονται από αυτούς τους νόμους δεν είναι η "πλειψηφία" των Τεξανίδών" της αναπαραγωγικής ηλικίας," 'οπου το Τέξας ερμηνεύει τις απαιτήσεις της υπόθεσης Casey. Δείτε Επιστολή Εναγουσών 45, 48. Αλλά η Casey χρησιμοποίησε τη γλώσσα "μεγάλο κλάσμα" αναφέρεται σε "ένα μεγάλο μέρος των υποθέσεων οι οποίες [η επίμαχη διάταξη] είναι σχετικές", μια πιο περιοριμένη κατηγορία από "όλες τις γυναίκες", "οι έγκυες γυναίκες", ή ακόμα "η τάξη των γυναικών που αναζητούν αμβλώσεις προσδιορίστηκαν από τη Πολιτεία". 505 U. S., στην 894 έως 895 (γνωμοδότηση του Δικαστηρίου) (η υπογράμμιση του δικαστηρίου).
Εδώ, όπως και στην Casey, ο σχετικός παρονομαστής είναι "αυτές οι [γυναίκες], για τις οποίες [η διάταξη] είναι ένας πραγματικός και όχι ένας άσχετος περιορισμός". Id., στην 895. Τρίτον, το Τέξας αναζητά στήριξη στην υπόθεση Simopoulos κατά Virginia, 462 U. S. 506 (1983), μια υπόθεση κατά την οποία το Δικαστήριο επικύρωσε την απαίτηση χειρουργικού κέντρου, όπως εφαρμόζεται σε εκτρώσεις δευτέρου τριμήνου. Η υπόθεση αυτή, ωστόσο, σε αντίθεση με την Simopoulos κατά Virginia, συνεπάγεται περιορισμούς που ισχύουν για όλες τις αμβλώσεις, όχι μόνο εκείνες που γίνονται κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου. Οι περισσότερες εκτρώσεις συμβαίνουν στο Τέξας στο πρώτο τρίμηνο, όχι στο δεύτερο. App. 236. Το πιο σημαντικό, στην υπόθεση Casey απορρίψαμε το πλαίσιο του τριμήνου, και τώρα χρησιμοποιούμε την "βιωσιμότητα", ως το σχετικό σημείο κατά το οποίο ένα κράτος μπορεί να αρχίσει περιορίζει την πρόσβαση των γυναικών στην άμβλωση για λόγους άσχετους με την υγεία της μητέρας. 505 U. S., στην 878 (πλειοψηφική γνώμη). Επειδή το δεύτερο τρίμηνο περιλαμβάνει το χρόνο που είναι τόσο προ της βιωσιμότητας όσο και μετά την βιωσιμότητα, η υπόθεση Σιμοπούλου δεν μπορεί να παρέχει σαφείς οδηγίες. Περαιτέρω, το Δικαστήριο στην Σιμοπούλου διαπίστωσε ότι η ενάγουσα στην υπόθεση αυτή, σε αντίθεση με τις προσφεύγουσες εδώ, δεν είχε παραιτηθεί από κάποιο επιχείρημα ότι ο κανονισμός δεν βοήθησε σημαντικά την προστασία της υγείας των γυναικών. 462 U. S., στην 517.
Για τους λόγους αυτούς, η απόφαση του Εφετείου αντιστρέφεται, και η υπόθεση είναι υπό προσωρινή “κράτηση” για περαιτέρω διαδικασία που συνάδει με την άποψη αυτή.
Έτσι αποαφασίστηκε.
Βρίσκεστε στο Η' μέρος για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 27.6.2016 και την μεταφράσαμε από την supremecourt.gov στην https://www.supremecourt.gov/opinions/15pdf/15-274_p8k0.pdf
