Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ BREYER παρέδωσε τη γνώμη του Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Planned Parenthood of Southeastern Pa. κατά Casey, 505 U. S. 833, 878 (1992), η πλειονότητα του Δικαστηρίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "υπάρχει" μια "αδικαιολόγητη επιβάρυνση" στο δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίσει να προβεί σε έκτρωση, και, κατά συνέπεια, μια διάταξη του νόμου είναι συνταγματικά άκυρη, αν ο "σκοπός ή το αποτέλεσμα" της διάταξης "είναι να τοποθετεί ένα σημαντικό εμπόδιο στην πορεία μιας γυναίκας που αναζητά να κάνει έκτρωση πριν το έμβρυο αποκτήσει βιωσιμότητα". (Η υπογράμμιση προστέθηκε).
Η πλειοψηφία πρόσθεσε ότι "[μη] αναγκαίοι κανονισμοί υγείας που έχουν ως σκοπό ή αποτέλεσμα να είναι ένα σημαντικό εμπόδιο για μια γυναίκα που επιδιώκει μια έκτρωση και επιβάλουν υπερβολική επιβάρυνση στα δικαιώματα". Ibid. Εμείς εδώ πρέπει να αποφασίσουμε αν οι δύο διατάξεις του Νομοθετικού Σώματος 2 του Τέξας παραβιάζουν το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, όπως ερμηνεύεται στην υπόθεση Casey. Η πρώτη διάταξη, την οποία θα αναζητήσουμε είναι η "απαίτηση άδειας-αναγνώρισης-προνομίων", λέει ότι "[μια] γιατρίνα που κάνει ή παρακινεί σε άμβλωση. . . πρέπει, κατά την ημερομηνία που η άμβλωση γίνεται άμεσα ή έμμεσα, να έχει ενεργά προνόμια αδείας στο νοσοκομείο που . . . βρίσκεται όχι περισσότερο από 30 μίλια από την τοποθεσία στην οποία πραγματοποιείται άμεσα ή έμμεσα η άμβλωση". Tex. Health & Safety Code Ann. §171.0031(a) (West Cum. Supp. 2015).
Η τροποποιημένη αυτή διάταξη του νόμου του Τέξας ο οποίος προηγουμένως είχε απαιτήσει μια εγκατάσταση έκτρωσης για να διατηρηθεί το γραπτό πρωτόκολλο "για τη διαχείριση των ιατρικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και τη μεταφορά των ασθενών που χρήζουν περαιτέρω επείγουσας περίθαλψης στο νοσοκομείο". 38 Tex. Reg. 6546 (2013). Η δεύτερη διάταξη, την οποία θα συζητήσουμε είναι η "απαίτηση χειρουργικού κέντρου", η οποία λέει ότι "οι ελάχιστες προδιαγραφές για την εγκατάσταση έκτρωσης πρέπει να είναι ισοδύναμες με τα ελάχιστα πρότυπα που έχουν εγκριθεί από [the Texas Health and Safety Code section] για ανακλητά χειρουργικά κέντρα". Tex. Health & Safety Code Ann. §245.010(a). Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι καμία από αυτές τις διατάξεις δεν προσφέρει επαρκείς ιατρικές παροχές για να δικαιολογήσουν τα βάρη που η καθεμία επιβάλλει στην πρόσβαση. Καθεμία θέτει ένα σημαντικό εμπόδιο στην πορεία των γυναικών που επιδιώκουν μια έκτρωση μη βιώσιμου εμβρύου, καθεμία συνιστά αδικαιολόγητη επιβάρυνση για την πρόσβαση στην άμβλωση, υπόθεση Casey, ανωτέρω, στην 878 (γνωμοδότηση πλειοψηφίας), και καθεμία παραβιάζει την ομοσπονδιακή Συνταγματική Τροπολ. 14, §1.
I
A
Τον Ιούλιο του 2013, το Νομοθετικό σώμα του Texas ψήφισε Νομοσχέδιο της Βουλής εκπροσώπων 2 (Η. Β. 2 ή Νόμο). Τον Σεπτέμβριο (πριν ο νέος νόμος τεθεί σε ισχύ), μια ομάδα των παρόχων άμβλωσης στο Τέξας άσκησε προσφυγή στο Ομοσπονδιακό Περιφερειακό Δικαστήριο επιδιώκοντας την ακύρωση του νόμου άδειας-προνομίων. Στα τέλη Οκτωβρίου, το Επαρχιακό Δικαστήριο χορήγησε την εντολή. Στην υπόθεση Planned Parenthood of Greater Tex. Surgical Health Servs. κατά Abbott, 951 F. Supp. 2d 891, 901 (WD Tex. 2013). Αλλά τρεις μέρες αργότερα, η Πέμπτη Περιφέρεια ακύρωσε την εντολή, επιτρέποντας έτσι η διάταξη να τεθεί σε ισχύ. Planned Parenthood of Greater Tex. Surgical Health Servs. κατά Abbott, 734 F. 3d 406, 419 (2013). Στη συνέχεια, η Πέμπτη Περιφέρεια επικύρωσε τη διάταξη, και εξέθεσε τους λόγους σε γνωμοδότηση που δημοσιεύτηκε στα τέλη του επόμενου Μαρτίου. Σε αυτή την γνωμοδότηση, η Πέμπτη Περιφέρεια επεσήμανε τα αποδεικτικά στοιχεία που εισήχθησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο τον προηγούμενο Οκτώβριο. Σημείωσε ότι το Τέξας είχε προσφέρει στοιχεία που έχουν σχεδιαστεί για να δείξουν ότι η απαίτηση άδειας-προνομίων "θα μειώσει την καθυστέρηση στην αντιμετώπιση και θα μειώσει τους κινδύνους για την υγεία των ασθενών με κρίσιμες επιπλοκές κατά την έκτρωση", και ότι "θα" παρακολουθούσε τις "ανεκπαίδευτες ή ανίκανες παρόχους έκτρωσης". Planned Parenthood of Greater Tex. Surgical Health Servs. κατά Abbott, 748 F. 3d 583, 592 (2014) (Abbott). Η γνωμοδότηση εξήγησε, επίσης, ότι οι ενάγουσες δεν είχαν προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι οι επαγγελματίες της άμβλωσης σε κάθε περίπτωση θα είναι σε θέση να συμμορφωθούν με την απαίτηση των προνομίων". Id., στην 598. Το δικαστήριο είπε ότι όλες οι "μεγάλες πόλεις του Τέξας, συμπεριλαμβανομένων των Ώστιν, Κόρπους Κρίστι, Ντάλλας, Ελ Πάσο, Χιούστον και Σαν Αντόνιο, "θα" συνεχίσουν να έχουν πολλαπλές κλινικές όπου πολλές γιατρίνες θα έχουν ή θα αποκτήσουν νοσοκομειακή άδεια προνομίων". Ibid. Οι εναγόμενες-οι της Abbott δεν έχουν καταθέσει αίτηση για έφεση σε αυτό το Δικαστήριο.
Στις 6 Απριλίου, μία εβδομάδα μετά την απόφαση της Πέμπτης περιφέρειας, οι ενάγουσες, μια ομάδα των παρόχων έκτρωσης (πολλές από τις οποίες ήταν ενάγουσες-ντες στην προηγούμενη αγωγή), κατέθεσαν την παρούσα αγωγή στο Ομοσπονδιακό Περιφερειακό Δικαστήριο. Ζήτησαν το αντικείμενο της απαγόρευσης επιβολής της διάταξης άδειας-προνομίων τα οποία ισχύουν για τις γιατρίνες στις δύο εγκαταστάσεις αμβλώσεων, η μία λειτουργεί από την Whole Woman’s Health στην Μακάλεν και η άλλη λειτουργεί από την Nova Health Systems στο Ελ Πάσο. Ζήτησαν επίσης να απαγορευθεί η επιβολή της διάταξης χειρουργικού κέντρου οπουδήποτε στο Τέξας. Ισχυρίστηκαν ότι η διάταξη αδείας-προνομίων και η διάταξη χειρουργικού κέντρου παραβιάζει τη Δέκατη Τέταρτη Τροποποίηση του Συντάγματος, όπως ερμηνεύεται στη Casey. Στη συνέχεια, το Επαρχιακό Δικαστήριο έλαβε συμφωνία από τις διαδίκους και καταθέσεις από τις εξειδικευμένες μάρτυρες των διαδίκων.
Το δικαστήριο διεξήγαγε μια δίκη 4 ημερών. Ακούστηκαν, μεταξύ άλλων μαρτυρίες, απόψεις εμπειρογνωμόνων μαρτύρων και των δύο πλευρών. Με βάση τη συμφωνία, τις καταθέσεις και τις μαρτυρίες, το εν λόγω δικαστήριο κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα:
1. Στον πάνω από 25.000.000 πληθυσμό του Τέξας, "περίπου 5.400.000" είναι " γυναίκες" σε "αναπαραγωγική ηλικία", που ζουν μέσα σε μια γεωγραφική περιοχή των "σχεδόν 280.000 τετραγωνικών μιλίων". Whole Woman’s Health κατά Lakey, 46 F. Supp. 3d 673, 681 (2014), δείτε App. 244.
2. "Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των εκτρώσεων που αναφέρονται στο Τέξας έχει μείνει αρκετά συνεπής σε περίπου 15-16% του δηλωθέντος ποσοστού εγκυμοσύνης, για συνολικό αριθμό των περίπου 60.000-72.000 νόμιμων εκτρώσεων ετησίως". 46 F. Supp. 3d, στην 681, δείτε App. 238.
3. Πριν από την ψήφιση του Η.Β. 2, υπήρχαν πάνω από 40 άδειες εγκαταστάσεων για έκτρωση στο Τέξας, ο "αριθμός αυτός μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ οδηγεί μέχρι και στον απόηχο της επιβολής της υποχρέωσης άδειας-προνομίων που τέθηκε σε ισχύ στα τέλη Οκτωβρίου του 2013". 46 F. Supp. 3d, σε 681, App. 228-231.
4. Εάν η διάταξη χειρουργικού κέντρου επιτράπηκε να τεθεί σε ισχύ, ο αριθμός των εγκαταστάσεων έκτρωσης, μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2014, μειώθηκαν περαιτέρω, έτσι ώστε "μόνο επτά εγκαταστάσεις και μια πιθανή όγδοη θα υπάρχουν στο Τέξας". 46 F. Supp. 3d, στην 680, App. 182-183.
5. Οι εγκαταστάσεις έκτρωσης "θα παραμείνουν μόνο στο Χιούστον, Ώστιν, San Antonio, και στη μητροπολιτική περιοχή του Dallas - Fort Worth". 46 F. Supp. 3d, στην 681, App. 229-230. Αυτές περιλαμβάνουν "μία εγκατάσταση στο Ώστιν, δύο στο Ντάλας, μία στο Fort Worth, δύο στο Χιούστον, και μία ή δύο στο San Antonio". 46 F. Supp. 3d, στην 680, App. 229-230.
6. "Με βάση τα ιστορικά στοιχεία που αφορούν τους μέσους αριθμούς των αμβλώσεων στο Τέξας, και υποθέτοντας τέλεια την ίση κατανομή μεταξύ των υπόλοιπων επτά ή οκτώ παρόχων, αυτό θα οδηγούσε κάθε εγκατάσταση να εξυπηρετεί μεταξύ 7.500 και 10.000 ασθενείς ετησίως. Υπολογίζοντας τις εποχιακές διακυμάνσεις των ποσοστών εγκυμοσύνης και την ελαφρώς άνιση κατανομή των ασθενών σε κάθε κλινική, προβλέπεται ότι πάνω από 1.200 γυναίκες ανά μήνα θα μπορούσαν να συναγωνίζονται για την παροχή συμβουλών, συναντήσεων και επισκέψεων παρακολούθησης σε μερικές από αυτές τις εγκαταστάσεις”. 46 F. Supp. 3d, στην 682, πρβ App. 238.
7. Η πρόταση "ότι αυτές οι επτά ή οκτώ πάροχοι θα μπορούσαν να καλύψουν τη ζήτηση ολόκληρης της πολιτείας απλώνεται εύπιστα". 46 F. Supp. 3d, στην 682, δείτε App. 238.
8. "Από την 1η Νοεμβρίου 2012 και 1 Μαΐου 2014", που είναι, πριν και μετά την επιβολή της απαίτησης 'αδειας-προνομίων, "η μείωση στη γεωγραφική κατανομή των εγκαταστάσεων έκτρωσης" σημαίνει ότι ο αριθμός των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας που ζουν πιο μακρυά από 50 μίλια από μία κλινική έχει διπλασιαστεί (από 800.000 σε πάνω από 1,6 εκατομμύρια), εκείνες που ζουν σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μιλίων έχουν αυξηθεί κατά 150% (από 400.000 έως 1 εκατομμύριο), εκείνες που ζουν πάνω από 150 μίλια έχει αυξηθεί πάνω από 350% (από 86.000 έως 400.000), και εκείνων που ζουν σε απόσταση μεγαλύτερη των 200 μιλίων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 2.800% (από 10.000 έως 290.000).
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για να βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 27.6.2016 και την μεταφράσαμε από την supremecourt.gov στην https://www.supremecourt.gov/opinions/15pdf/15-274_p8k0.pdf
