Απόφαση Παιδοθεσίας στις Ην. Πολιτείες 3-Case 3:15-cv-00578-DPJ-FKB

ii.Η Γενική Εισαγγελία

Οι ισχυρισμοί κατά της Γενικής Εισαγγελίας είναι ελαφρώς μόνο λιγότερο εξασθενημένοι. Σύμφωνα με τις ενάγουσες, οι ζημίες, η αδυναμία τις να παιδοθετήσουν λόγω της Ενότητας 93-17-3 (5) -είναι αρκετά ανιχνεύσιμες στη Γενική Εισαγγελία, επειδή εξέδωσε συμβουλευτική γνώμη αναφέροντας αυτή την Ενότητα και τώρα υπερασπίζεται της συνταγματικότητα της σε αυτή την υπόθεση.

Τον Φεβρουάριο του 2012, η Γενική Εισαγγελία απάντησε σε ερώτηση του Kenneth M. Burns, δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Μισισιπή, ο οποίος συμβαίνει να είναι ένας εκ των κατηγορουμένων στην υπόθεση αυτή. Η ερώτηση είχε ως εξής: «Όταν υπάρχουν δύο λεσβίες που δεν είναι ζευγάρι, και οι οποίες επιθυμούν να παιδοθετήσουν από κοινού μία ανήλικη στο Μισισιπή, θα ήταν αυτή παιδοθεσία επιτρεπτή στο πλαίσιο της Ενότητας 93-17-3 του Κώδικα του Μισισιπή", Αξιότιμο Kenneth Μ Burns, Αριθ. 2011-00515, 2012 WL 1071283, στην * 1 (Miss. A.G. Feb. 3, 2012) (η υπογράμμιση δική μου). Η Γενική Εισαγγελία απάντησε, "Σαφώς, αυτός ο νόμος απαγορεύει την παιδοθεσία από λεσβιακά ζευγάρια. Μπορείτε να αναφέρετε, ωστόσο, ότι τα δύο πρόσωπα της εδώ υποθέσεως δεν είναι “ζευγάρι”". Στο ίδιο. Η γνώμη στη συνέχεια κινήθηκε προς την καρδιά της έρευνας, συμβουλεύοντας ότι η «Ενότητα 93-17-3 απαγορεύει ένα παιδί να παιδοθετηθεί από δύο άγαμα πρόσωπα". Στο ίδιο. Ο ισχυρισμός των εναγουσών ότι η γνωμοδότηση αυτή, όταν συνδυάζεται με την Γενική Εισαγγελία συνήγορο της υπόθεσης αυτής, αρκεί για να αποδείξει την νομομοποίηση εναντίον της για τις ζημιές που απορρέουν από την Ενότητα 93-17-3 (5). Το Δικαστήριο διαφωνεί για πέντε λόγους.

Πρώτον, ο δικαστής δεν ζήτησε γνωμοδότηση για το συγκεκριμένο θέμα, έτσι ώστε τα σχόλια σχετικά με την Ενότητα 93-17-3 (5) ήταν μία επίσημη δήλωση από μία έγκυρη πηγή. Δεύτερον, «γνωμοδοτήσεις που εκδίδονται από τη Γενική Εισαγγελία είναι απλώς συμβουλευτικές και δεν είναι δεσμευτικές για τα δικαστήρια". Godbold κατά Water Valley, 962 So. 2d 133, 135 (Miss. Ct. App. 2007) (αναφέρεται την Shelter Mut. Ins. Co. κατά. Dale, 914 So. 2d 698, 703 (Miss. 2005)). Τρίτον, η γνώμη επήλθε πριν την υπόθεση Obergefell κατά Hodges, 135 S. Ct. 2584 (2015). Δείτε Joint Heirs Fellowship Church κατά Akin, Νο 14-20630, 2015 WL6535336, στην * 5 (5η Περιφέρεια 29 Οκτωβρίου 2015) (απέρριψε το επιχείρημα ότι ενέργειες πριν τον καθορισμό των δικαστικών αποφάσεων δημιουργούν νομιμοποίηση). Τέταρτον, είναι συνήθης πρακτική της Γενικής Εισαγγελίας η αποφυγή σχολίων σχετικά με την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Δείτε Kevin Upchurch, Νο 2013-00504, 2013 WL 7020577, στο * 2 (Miss. A.G. Dec. 20, 2013) ("Όπως γνωρίζετε, η υπηρεσία αυτή δεν γνωμοδοτεί για θέματα που προσδιορίζονται μόνο βάσει του ομοσπονδιακού νόμου".). Πέμπτον, το πλαίσιο της ερώτησης του δικαστή Burns δεν είναι εμφανές, και από τεχνική άποψη, οι δικαστίνες δεν περιλαμβάνονται ρητώς μεταξύ των πολλών κρατικών αξιωματούχων οι οποίες μπορούν νομίμως να ζητήσουν μια γνώμη. Δείτε Miss. Code Ann. § 7.5.25. Η σύμβουλος της Γενικής Εισαγγελίας δήλωσε ότι, παρ' όλα αυτά, συνηθίζεται να απαντά σε ερωτήσεις δικαστίνων-ών, αλλά όχι σε σχέση με εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις. Εν πάση περιπτώσει, οι ενάγουσες δεν απέδειξαν ότι μία επίσημη δήλωση από μία έγκυρη πηγή, πριν την υπόθεση Obergefell, με τη συμβουλευτική της γνώμη έχει προκαλέσει βλάβη ή ότι φέρει την απαιτούμενη “κατ-αναγκαστική εξουσία". Okpalobi, 244 F.3d στη 426.

Εκπροσωπώντας το κράτος στην παρούσα προσφυγή δεν αλλάζει αυτή την πραγματικότητα. Όπως σημειώνεται στην Okpalobi, η απαιτούμενη αιτιολογία σύνδεσης προέρχεται από τη "καταναγκαστική εξουσία" μίας αξιωματικού σχετικά με τον αμφισβητούμενο νόμο. 244 F.3d στο 426 (η ενάγουσα πρέπει να δείξει “την εξουσία να επιβάλλει τα παράπονα για το νόμο”). Το καθήκον να υπερασπιστεί το κράτος σε δικαστικές διαμάχες δεν είναι το ίδιο πράγμα όπως η δύναμη να επιβάλει ένα νόμο. Δείτε Harris κατά Cantu, Αριθ. H-14-1312, 2014 WL 6682307, στην * 5 (νομιμοποιόντας το καθήκον αυτής της γενικής εισαγγελίας για την υπεράσπιση δεν ενεργοποιεί την Ex parte Young exception) (SDTex 24 Νοεμβρίου 2014.) (αναφέρεται στην Ex parte Young, 209 US 123, 157 (1908) (απορρίπτοντας το επιχείρημα ότι η συνταγματικότητα του νόμου θα μπορούσε να αμφισβητηθεί από τη μήνυση εναντίον της Γενικής Εισαγγελίας απλώς και μόνο επειδή αυτή "μπορεί να αντιπροσωπεύει το κράτος σε προσφυγές που αφορούν την εφαρμογή του νόμου")). Επιπλέον, η Γενική Εισαγγελία είναι ανίσχυρη να επηρεάσει τη διαδικασία παιδοθεσίας ή την απόφαση της νομικής υπαλλήλου του Μισισιπή. Οι ζημίες εναγουσών δεν είναι αρκετά ανιχνεύσιμες σε οποιαδήποτε ενέργεια της Γενικής Εισαγγελίας, και η Εισαγγελία δεν θα μπορούσε να αποζημείωσει την πραγματική ζημία που οι ενάγουσες διεκδικούν ακόμα και αν η Εισαγγελία αναιρέσει την Opinion Αριθ. 2011-00515. Οι ισχυρισμοί κατά της Γενικής Εισαγγελίας απορρίφθηκαν με επιφύλαξη.

iii. Ανώτερη Διευθύντρια-ής του DHS

Οι ισχυρισμοί κατά της ανώτερης διευθύντριας-η του DHS είναι διαφορετικοί. Καθώς σημειώνουν οι κατηγορούμενες, ότι μόνο οι ανώτατες νομικοί υπάλληλοι αποφασίζουν εάν θα εφαρμοστεί η Ενότητα 93-17-3 (5). Πράγματι, οι κατηγορούμενες ισχυρίστηκαν ορθώς ότι το DHS δεν έχει καμία νομική εξουσία να χορηγεί ή να αρνείται την παιδοθεσία. Αλλά “[αυτό κακώς ισοδυναμεί με ζημία “αρκετά ανιχνεύσιμη” από την κατηγορούμενη-ο ως προς την οποία οι ενέργειες της κατηγορουμένης-ου είναι το τελευταίο βήμα στην αλυσίδα της αιτιολογίας”. Bennett, 520 Ην. Πολ. Στην 168-69.

Εδώ, το DHS έχει υποβάλει ένορκη βεβαίωση ώστε να ελεγχθεί ότι έχει χρεωθεί με αρμοδιότητες που επηρεάζουν τη διαδικασία παιδοθεσίας. Smith Decl. I [55-1] ¶ 4. "ο ιδιαίτερος ρόλος του DHS, εάν υπάρχει, σε μια διαδικασία παιδοθεσίας βάσει του νόμου του Μισισιπή εξαρτάται από το καθεστώς-status του προσώπου για το οποίο η παιδοθεσία είναι σημαντικό ζήτημα” και την μορφή παιδοθεσίας που αυτή επιδιώκει. Στο ίδιο ¶ 6. Υπάρχουν δύο βασικές μορφές παιδοθεσίας στο Μισισιπή, η ιδιωτική παιδοθεσία και η παιδοθεσία ανάδοχης φροντίδας. Στο ίδιο ¶¶ 7-14. Και οι δύο είναι σημαντικό θέμα στην παρούσα υπόθεση, γεγονός που καθιστά αναγκαίο να εξεταστούν οι διαδικασίες παιδοθεσίας του Μισισιπή που ισχύουν για τα διάφορα ζευγάρια των εναγουσών. Δείτε Fontenot, 777 F.3d στο 746 (η νομιμοποίηση, πρέπει να καθοριστεί για κάθε ενάγουσα-ντα).

α. Παιδοθεσία Ανάδοχης Φροντίδας
Μια παιδοθεσία ανάδοχης φροντίδας - η οποία είναι η πορεία των εναγουσών Tina Sweeten-Lunsford και Kari Lunsford που σχεδιάζουν να πάρουν ένα παιδί που είναι σήμερα υπό την επιμέλεια ανάδοχης φροντίδας του DHS. Smith Decl. I [55-1] ¶ 10. Και πάλι, η παιδοθεσία πρέπει να εγκριθεί από το ανώτατο δικαστήριο. Στο ίδιο Αλλά στις παιδοθεσίες ανάδοχης φροντίδας εμπλέκεται αναγκαστικά το DHS.
Στο ίδιο Σε γενικές γραμμές, αυτή η πορεία για την παιδοθεσία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα: (1) το DHS πρέπει να εγκρίνει την αίτηση της υποψήφιας ετέρου για παιδοθεσία για να γίνει ένα ανάδοχο σπίτι φροντίδας, (2) η ετέρος πρέπει στη συνέχεια να συμμετάσχει στα έξοδα εκπαίδευσης των γονέων, καθώς και για μελέτη-έρευνα του σπιτιού, (3) η ετέρος επισκέπτεται το θετό παιδί, (4) η διαδικασία ξεκινά με ένα δικαστήριο για το αν θα τοποθετηθεί το παιδί στο συγκεκριμένο σπίτι και (5) σε περίπτωση που προκύψει τοποθέτηση, μία κοινωνική λειτουργός του DHS συνεχίζει τις επισκέψεις στο σπίτι για τουλάχιστον έξι μήνες.

Στο ίδιο ¶¶ 11-12.

 

Οι διαδικασίες αυτές εγείρουν το τι μπορεί να είναι η μόνη πραγματική διαφορά που εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Στην τροποποιημένη καταγγελία, η Sweeten-Lunsford και η Lunsford ισχυρίζονται ότι ξεκίνησε αυτή τη διαδικασία, αλλά τις είπαν ότι δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν επειδή είναι λεσβίες. Am. Compl. [23] ¶¶ 32-33. Μετά την απόφαση Obergefell, ήλθαν σε επαφή με το DHS για να δούν αν

θα μπορούσαν τώρα να χαρακτηρισθούν ως ανάδοχες ή θετές γονείς. Για την ενημέρωση και την πεποίθηση, η εργαζόμενη της MDHS μίλησε με [την πρώην DHS ανώτερη διευθύντρια] Berry. Η υπάλληλος στη συνέχεια απάντησε ότι η Απαγόρευση Παιδοθεσίας του Μισισιπή συνεχίζει να ισχύει, παρά την Obergefell και αυτή παραμένει να είναι νόμος στο Μισισιπή όπου τα λεσβιακά ζευγάρια δεν μπορούν να παιδοθετήσουν. Επιπλέον, η εργαζόμενη της MDHS είπε στην Tina πως ο μόνος τρόπος που η MDHS θα επέτρεπε στην ίδια και στην σύζυγό της την αναδοχή ή την παιδοθεσία είναι μέσω νομοθετικής δράσης που θα ανατρέπει την απαγόρευση παιδοθεσίας.

Στο ίδιο ¶ 34.

Η Sweeten-Lunsford εξήγησε αυτό το επεισόδιο με περισσότερες λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια της αποδεικτικής ακρόασης, πιστοποιεί ότι μετά την Obergefell, ήρθε σε επαφή με την Διευθύντρια Εκπαίδευσης του DHS, η οποία έτυχε να είναι μία φίλη, για να δουν αν θα μπορούσαν τώρα να παιδοθετήσουν. Η φίλη υποσχέθηκε να βρει μια λύση και αργότερα δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή στην πολιτική του DHS μέχρι να αλλάξει ο νόμος. Σε μια άλλη ακόμη επικοινωνία, η ίδια φίλη ανέφερε ότι η ίδια κ μια υπάλληλος που έχει αναλάβει την υπόθεση Sweeten-Lunsford η οποία είχε λάβει την αίτηση ανάδοχης φροντίδας από ένα ζευγάρι λεσβιών, αλλά είχε εντολή να θάψει την αίτηση και να περιμένει. Αυτή η τελική συζήτηση έγινε περίπου δύο μήνες πριν από την επ' ακροατηρίου συζήτηση τον Νοέμβριο του 2015 στην υπό κρίση υπόθεση.

Οι κατηγορούμενες-οι απάντησαν με δύο δηλώσεις του Mark Smith, Διευθυντή του Τμήματος Οικογένειας και Υπηρεσιών Παίδων του DHS. Δείτε Smith Decl. I [55-1], Smith Decl. II [55-2]. Δεν προσέφεραν μια δήλωση του Berry, αφήνοντας έτσι να προβάλλεται ο ισχυρισμός σχετικά με την συμμετοχή του και την απόρριψή του στην τροποποιημένη καταγγελία. Am. Compl. ¶ 34. 4

Σύμφωνα με τον Smith, το DHS δεν μπορούσε να βρει κάποιο αρχείο των προσπαθειών των εναγουσών και δεν θα κάνει κάτι για να αποτρέψει μια παιδοθεσία από λεσβίες. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ότι το DHS θα εγκρίνει μια κατά τα άλλα αξιόλογη αίτηση ανάδοχης φροντίδας, Smith Decl. I [55-1] ¶¶ 17-18, δείτε επίσης Smith Decl. II [55-2] ¶ 10, και πολιτικές του DHS δεν θα "αποκλείουν τα λεσβιακά ζευγάρια] από το να ζητήσουν να γίνουν [ανάδοχης φροντίδας] γονείς που θα συμμετέχουν στους πόρους, ή τη συμμετοχή στη διαδικασία για να παιδοθετήσουν". Smith Decl. II ¶ 4.

Το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ενάγουσες Sweeten-Lunsford και Lunsford έχουν κάνει επαρκή παρουσίαση. Όπως σημειώθηκε, οι κατηγορούμενες-οι που επιδιώκουν αυτή την πρόταση σύμφωνα με το Άρθρο 12 (β) (1). Και επειδή το αρχείο έχει συμπληρωθεί από τις διαδίκους, η απόφαση πρέπει να βασίζεται στην “καταγγελία που συμπληρώνεται με αδιαμφισβήτητα γεγονότα συν το ψήφισμα του δικαστηρίου των επίδικων γεγονότων". Crane, 783 F.3d στην 250-51. Σύμφωνα με την τροποποιημένη καταγγελία, το DHS μετέφερε και συνέχισε την πολιτική του για την επιβολή της Ενότητας 93-17-3 (5). Η ένορκη βεβαίωση του Smith απλώς αναφέρει ότι το DHS δεν έχει καμία καταγραφή της κλήσης. Και ενώ θα ήταν δύσκολο για το DHS να αποδείξει πως μία αρνητική, μαρτυρία της Sweeten-Lunsford ήταν αξιόπιστη και αποδεκτή.

Βρίσκεστε στο 3ο μέρος, για να βρεθείτε στο 4ο μέρος πατήστε εδώ



Την είδηση την βρήκαμε στις 31.3.2016 και την μεταφράσαμε από την huffingtonpost στην http://www.huffingtonpost.com/entry/mississippi-same-sex-adoption_us_56fdb1a3e4b083f5c607567f

Σημείωση 4 Ανεξαρτήτως, ο Berry μηνύθηκε υπό την επίσημη ιδιότητά του, οπότε το θέμα είναι οι πολιτικές και οι δράσεις του DHS.