Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι πρόσφατες εικόνες της εξέγερσης στη Λιβύη έχουν τραβήξει την προσοχή μας, αλλά τι είναι αυτό, αν μη τι άλλο, που έχει ειπωθεί πρόσφατα από τις χώρες όπου δεν επίκειται τέτοια δραματική εξέγερση;
Η ταινία 'Circumstance', η οποία θα παρουσιαστεί σε περιορισμένο κοινό αύριο, 26 Αυγούστου, μας μιλά για μια από αυτές τις τελευταίες ιστορίες, διερευνά τη ζωή των δύο νεαρών λεσβιών, καθώς πασχίζουν να αντισταθούν στην Αστυνομία Ηθικής του Ιράν και να διερευνήσουν τη πρόσφατη σεξουαλική σχέση τις ανακαλύπτοντας η μια την άλλη. Η σκηνοθεσία έγινε από τη Maryam Keshavarz, ήταν μια από τις δραματικές στιγμές του φεστιβάλ, και κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ της Sundance.
Αν και η Keshavarz γεννήθηκε στις Ην. Πολιτείες, και η ταινία γυρίστηκε στο Λίβανο για να αντισταθούν σε πιθανές βίαιες συμπεριφορές ανθρώπων που τυχόν ήταν αντίθετες, η Keshavarz πέρασε τα καλοκαίρια της παιδικής της ηλικίας στη Shiraz, μια μεγάλη πόλη στο Νότιο Ιράν, και προσπάθησε να διατηρήσει αυτές τις πολιτιστικές σχέσεις. Για να επιτευχθεί αυτό, γύρισε την ταινία εξ ολοκλήρου στη περσική γλώσσα και διάλεξε ηθοποιούς που έχουν παρόμοιες εμπειρίες, συμπεριλαμβανομένης της Sarah Kazemy, που είχε σπουδάσει νομικά στη Γαλλία πριν συμμετάσχει στην ταινία.
Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που, ακόμη και αν δεν αφορά άμεσα το Ιράν, είναι μια σταθερή διαμαρτυρία των κατασταλτικών πολιτικών του Ιράν και έχει κερδίσει την Keshavarz και άλλες που εμπλέκονται στην καταδίκη του εσωτερικού του Ιράν.
Αν και είναι λάθος να πούμε πως η ταινία είναι μόνο μια λεσβιακή ταινία, καθώς αγγίζει την εξουσία του καθεστώτος για να καταστείλει κάθε μορφή αντίστασης της νεολαίας, η αφήγηση έχει απήχηση πιο συναισθηματικά στη σχέση μεταξύ των δύο λεσβιών. Αυτό συμβαίνει επειδή η αμφίδρομη σχέση τις έχει κινηματογραφηθεί με κοντινές λήψεις, συχνά οι σκηνές συνοδεύονται από παραδοσιακή περσική μουσική, που κάνει τη σχέση τις ρομαντική και, στη συνέχεια, δείχνει τα ταμπού που υπάρχουν για την αγάπη τις ως μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες για να σπάσουν το θρησκευτικό εξτρεμισμό.
Ακόμη και με την αδιόρατη απειλή βίας σε κάθε ερωτική σκηνή, στις συντροφικές σκηνές και στις συνομιλίες που έχουν, η ταινία, επίσης, δεν φοβάται να έχει δόσεις χιούμορ. Ένα από τα βασικά μηνύματα της ταινίας είναι ότι “σε αυτη τη χώρα, ό, τι είναι παράνομο είναι ανατρεπτικό”.
Αλλά είναι σαφές πως η ταινία δεν είναι μια ιστορία της αντίστασης που αλλάζει τη πολιτική πραγματικότητα. Αν μη τι άλλο, αυτό που επηρεάζει περισσότερο την ταινία είναι το πώς συλλαμβάνει τι συμβαίνει όταν οι προσπάθειες απελευθέρωσης αποτυγχάνουν. Αλλά το μήνυμα της ταινίας δεν είναι ότι αυτές οι προσπάθειες κατασκευάζουν μια ταυτότητα, πολιτική ή ρομαντική, εκτός των ορίων της καταστολής, είναι άνευ αξίας ή αδύνατες. Αντ 'αυτού, η γενναιότητα της ταινίας έγκειται στην επιβεβαίωση του ότι, παρά αυτές τις μάχες, η νεολαία του Ιράν δεν θα σιωπήσει.
Αν και αφήγηση της Keshavarz υποχωρεί περιστασιακά κάτω από το βάρος των δικών της φιλόδοξων δευτερευουσών πλοκών της ταινίας, είναι μια ταινία που πρέπει να δούμε γιατί μας υπενθυμίζει, ως λεσβίες, πως ο τόπος αφήγησης μπορεί να αντισταθεί, και πόσο περισσότερο, παρ' όλες τις τεράστιες επιτυχίες που έχουν γίνει, ότι πρέπει να συνεχίσουμε, είτε είναι στο Ιράν είτε στη δική μας αυλή.
Όσες θέλετε να παρακολουθήσετε μια μικρή επισκόπηση της ταινίας πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 25.8.11 και την μεταφράσαμε από την bilerico.com γραμμένη από την Kyle Bella στην http://www.bilerico.com/2011/08/circumstance_opens_tomorrow_in_theaters.php#.Tldf3APt4Ks.facebook
