Μετά την κοινοποίηση της αίτησης από το οικογενειακό δικαστήριο, η εισαγγελία άσκησε έφεση στο αστυνομικό τμήμα της Tourcoing για έρευνα, η οποία ολοκληρώθηκε και επέστρεψε στην εισαγγελία.
Με τα υπομνήματά της τής 5ης Σεπτεμβρίου 2007, η εισαγγελία διατύπωσε αρνητική γνώμη. Υποστήριξε ότι τόσο ο μηχανισμός της πληρεξουσιότητας της γονικής μέριμνας δεν θα προστατεύσει το παιδί σε περίπτωση θανάτου της βιολογικής μητέρας, όσο και αυτή η πληρεξουσιότητα δεν επιβιώνει με το θάνατο της εξουσιοδοτούσας μητέρας, σε κάθε περίπτωση θα ήταν αναγκαία η καθιέρωση κηδεμονίας στην περίπτωση απουσίας της βιολογικής μητέρας.
Επιπλέον, τόνισε ότι η πληρεξουσιότητα της γονικής μέριμνας δεν ήταν ο μόνος τρόπος νομικής αναγνώρισης του ρόλου τρίτων στην ανατροφή των παιδιών, οι ενάγουσες ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι ίδιες δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα στο περιβάλλον τις, με τις διατάξεις είναι πάντα δυνατή (η νομική αναγνώριση). Από την άλλη, υπογράμμισε ότι η πληρεξουσιότητα γονικής μέριμνας δεν ήταν η μόνη νομική μέθοδος της αναγνώρισης του ρόλου μιας τρίτης στην ανατροφή παιδιών, οι προσφεύγουσες ισχυρίστηκαν πως οι ίδιες δεν αντιμετωπίζουν καμία επιφύλαξη μέσα στο περιβάλλον τις, οι διευθετήσεις είναι πάντα πιθανές. Τέλος, υποστήριξαν ότι οι όροι που προβλέπονται στα άρθρα 377 και 377-1 του Αστικού Κώδικα δεν φαίνεται συντρέχουν εν προκειμένω, οι περιστάσεις δεν απαιτούν μια πληρεξουσιότητα.
Σε απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2007, το Δικαστήριο Οικογένειας της πόλης Lille δέχθηκε τις προσφυγές των προσφευγουσών που είπαν πως θα μοιράζονται την άσκηση της γονικής μέριμνας των δύο παιδιών, της E. και του T. Το δικαστήριο σημείωσε ειδικότερα πως οι προσφεύγουσες είχαν την ειλικρίνεια να πουν πως τα παιδιά προήλθαν από ιατρική γονιμοποίηση που έγινε στο Βέλγιο, η οποία πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το βελγικό δίκαιο.
Υπενθύμισε ότι τα δύο παιδιά γεννήθηκαν στη Γαλλία από γαλλίδες μητέρες, έχουν γαλλική υπηκοότητα και ως εκ τούτου επωφελήθηκαν από το γαλλικό δίκαιο. Αλλά ανεξάρτητα από το πώς σχεδιάστηκε, το νεογέννητο παιδί είναι ένα άτομο, και υπό την ιδιότητά της ως μοναδική κάτοχος της της γονικής μέριμνας (η βιολογική μητέρα) της Ε. και του T., η κάθε μητέρα έχει το νόμιμο δικαίωμα να επιδιώξει το όφελος του παιδιού της, την προστασία του νόμου και την εφαρμογή των νομοθετικών διατάξεων που είναι διαθέσιμη σε όλες.
Την είδηση την βρήκαμε στις 8.1.11 και την μεταφράσαμε από την Echr.Coe στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?key=90897&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649&portal=hbkm&action=html&source=external-click&highlight=&sessionid=74205692&skin=hudoc-en
