Σχόλια
Εάν η εν λόγω απόφαση είχε βγει πριν από δέκα χρόνια, είναι πιθανό ότι δεν θα είχε ανασηκωθεί ούτε ένα φρύδι, δεδομένου ότι θα ήταν σύμφωνη με τη διαρκή νομολογία του Δικαστηρίου και της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων εκείνη την εποχή. Σήμερα όμως, όπως επίσης ο δικαστής Power-Forde επισημαίνει σε αυτήν (και πάλι σωστά την σημειώνει) διαφωνία, αυτή η απόφαση είναι σε μεγάλο βαθμό σε δυσαρμονία με άλλες διεθνείς εξελίξεις. Το Δικαστήριο βάσισε την απόφασή του σε τρία αλληλένδετα και εξίσου αμφισβητήσιμα στοιχεία.
Πρώτον, αν και η σχέση με το ίδιο φύλο ποινικοποιείται στη Λιβύη δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για δίωξη λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσο και η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων έχουν αποδεχθεί ότι, ακόμη και αν δεν υπάρχει ένδειξη ενεργού διώξεως με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, η ύπαρξη και μόνο διατάξεων ποινικοποίησης της σχέσης ίδιου φύλου είναι επαρκής για να υποσχεθεί την μη επαναπροώθηση της-του πρόσφυγα στη χώρα καταγωγής της εκδιωκόμενης-ου πρόσφυγα με την υποχρέωση του κράτους.
Δεύτερον, ακόμη και αν υπήρχε μια κατάσταση δίωξης στη Λιβύη που θα σήμαινε μόνο ότι ο M. E. θα πρέπει να είναι διακριτικός για το σεξουαλικό προσανατολισμό του για περίπου τέσσερις μήνες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας έχουν αμφότερα απορρίψει την ιδέα ότι οι LGBT αιτούσες-ντες άσυλο μπορεί να απορριφθούν με βάση την προϋπόθεση ότι θα μπορούσαν να ζήσουν απολύτως ασφαλή ζωή στις χώρες καταγωγής τις-τους, εάν και μόνο αν παραμείνουν διακριτικές-οί.
Το Δικαστήριο αναφέρεται σε αυτές τις αποφάσεις, αλλά στη συνέχεια δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις σωστά. Εισάγει το στοιχείο της διάρκειας, που δεν πρόκειται να βρεθεί σε οποιαδήποτε απόφαση. Εφ 'όσον αυτό είναι μόνο προσωρινό, σύμφωνα με το Δικαστήριο είναι αναμενόμενο κάποια-ος να κρύβει τον σεξουαλικό προσανατολισμό της-του. Ο Power-Forde σωστά σημειώνει ότι το να κρύβει κάποια-ος τον σεξουαλικό προσανατολισμό της-του σημαίνει πολλά περισσότερα από την απλή αποχή από τη σεξουαλική επαφή. Αυτό που ζητά το Δικαστήριο από τον M. E. είναι ο ίδιος να ψεύδεται σε καθημερινή βάση για το γάμο του, τα σχέδια της ζωής του, ποια είναι τα ενδιαφέροντά του, ποιές είναι οι φίλες-οι του, γιατί είναι στη Λιβύη και γιατί θέλει να πάει πίσω, κ.λπ.
Τρίτον, ο M. E. είχε ήδη επιλέξει να είναι διακριτικός σε κάθε περίπτωση, όχι εξ' αιτίας του φόβο δίωξης, αλλά λόγω προσωπικών εκτιμήσεων. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας έκρινε πράγματι ότι η αίτηση ασύλου μπορεί να απορριφθεί εάν η αιτούσα-ών είναι διακριτική-ος για λόγους άλλους εκτός από το φόβο της δίωξης. Το Δικαστήριο δίνει μεγάλη βαρύτητα στο γεγονός ότι ο M. E. παρουσίασε τον Ν ως γυναίκα στην οικογένειά του, και ως εκ τούτου "έκανε μια ενεργή επιλογή να ζήσει διακριτικά". Το Δικαστήριο έχει προφανώς αποφασίσει να αγνοήσει τις δηλώσεις του Μ.Ε. ότι η οικογένειά του γνωρίζει πλέον ότι είναι σε μια σχέση ίδιου φύλου και πως απείλησε να τον σκοτώσει. Δεν είναι σαφές κατά πόσον το Δικαστήριο απφάσισε έτσι επειδή δεν πιστεύει τους ισχυρισμούς αυτούς, δεδομένου ότι δεν τους αναφέρει στην εκτίμηση του. Ακόμα και αν το Δικαστήριο είχε ρητώς απορρίψει τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, το ίδιο το κριτήριο είναι επίσης ευαίσθητο στην κριτική και είναι ατυχές το γεγονός ότι το Δικαστήριο φαίνεται να το έχει υιοθετήσει.
Το κριτήριο αυτό ισχύει, οι LGBT που ζουν σε χώρες όπου υπάρχει δίωξη με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά ζουν διακριτικά εκεί, όχι λόγω του φόβου της δίωξης, αλλά για άλλους λόγους, όπως η κοινωνική πίεση μπορούν να επιστρέψουν στην χώρα καταγωγής τις-τους.
Αυτή η κοινωνική πίεση, δεν βρέθηκε να φθάνει το επίπεδο των βασανιστηρίων ή της εξευτελιστικής μεταχείρισης από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας. Σε χώρες όπου υπάρχουν διώξεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ωστόσο, η κοινωνική πίεση και ο φόβος της δίωξης πάνε χέρι-χέρι. Είναι πολύ πιθανό ότι οι «διακριτικές-οι LGBT» στις χώρες αυτές είναι διακριτικές-οί τόσο λόγω της κοινωνικής πίεσης όσο και λόγω του φόβου δίωξης.
Υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα των αποδεικτικών στοιχείων, καθώς δεν είναι σαφές για μένα πώς διαπιστώνεται ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ζει διακριτικά αποκλειστικά και μόνο λόγω της κοινωνικής πίεσης και όχι λόγω του φόβου δίωξης. Σίγουρα όχι, αποδεικνύοντας ότι η ίδια-ος δεν έχει ενημερώσει την οικογένειά της-του για το σεξουαλικό προσανατολισμό της-του (ακόμη), όπως το Δικαστήριο δέχθηκε, σε αυτή την υπόθεση.
Με την απόφαση αυτή, το Δικαστήριο αποκλίνει από την πορεία άλλων εθνικών και διεθνών δικαιοδοσιών που έχουν γίνει αποδεκτές με το να παραμένει σε μια συλλογιστική μιας δεκαετίας πριν. Θα πρέπει να ελπίζουμε, για όλες-ους τις-τους εμπλεκόμενες-ους, ότι δεν σκοπεύει να παραμείνει σε αυτήν πορεία για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Βρίσκεστε στο Γ' μέρος της είδησης, για να βρεθείτε στο Α' μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 27.7.14 και την μεταφράσαμε από την strasbourgobservers.com και γραμμένη από τον Sander Steendam στην http://strasbourgobservers.com/2014/07/28/m-e-v-sweden-back-to-the-closet/
